Secunda Remonstrantia ministrorum ecclesiarum Hollandicarum & West-Frisicarum : qui Remonstrantes vocantur, Illust: DD. Ordinibus Hollandiæ & West-Frisiæ tradita in Aprili anno 1617 : cum secunda contra-remonstrantia seu Responsio ad eam, Reformatoru

발행: 1617년

분량: 154페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

Ecclesias nostras omnes stare in sententia Ecclesiarum Gallicarum an igitur consentaneum erit eum quenquam hisce Ecclesijs voluisse commendare, ut Doctor esset in illarum Academia publica, quem sciret cum iisdem non stare in eadem sententia Quid hoc aliud foret, quam Ecclesias illas dedita opera conficere In dii ficultates iissensiones Z Quod sane vir tanta pietate praeditus, quem scimus doctrinae puritatem tam singulari Zelo prosecutum, adversus eos , qui in hisce articulis errabant, tam cordate tuitum, ut faceret, ne cogitare quidem voluerit. Ex quibus omnibus manifeste patet Remonstrantes omnibus hisce, Quae produ-eterunt, exemplis non posse probare, id ipsum , quod inter nos atque ipsos controvertitur scilicet Doctrinam ipsorum in hisce Ecclesis fuisse receptam, ac proinde nostra antiquiorem sed potius contrarium a nobis his ipsis exemplis posse doceri . Mirari licet cur Remonstrantes hisce oppidis etiam non adjungant oppidum Medenblicens , ubi vaco quidam senten Me linbli tiam Remonstrantium aliquo modo docuit Verum probe sci verunt eum propterea etiam ab hisce Ecclesis censura fuisse notatum: ac forte etiam veriti fuerunt, nos iterum ipsis fuisse se obiecturos illud , quod Taco iste publice in Classe Enchu et,eo. sana professus est , Vten bogardum dedisse apud ipsum mpe ram , ut calceos eosdem, quos ille olim ipsi detraxerat, iterum indueret Notandum quoque hic est Remonstrantes nullum hic posse producere exemplum , quo probetur ante tempora Arminis sententiam Remonstrantium Dor echi , Delphis, Re quaeri

Schiedam , yriia , Schoonhodia, Oudemateria, Coeria, Edami, Monacho mi Purmerendae, alijsve Hollandiae oppidis, doctarn aut receptam fulse. Ex ollandia Remonstrantes abeunt in Pro Cinciam Ultra An in et 'jectinam ., dicunt In ProGincia et Itrajeetina consentanee tia octinsidoctrina Melanchthoni tam mature, si non maturim , quam illi id*nxi

eo vemrent, qui aliam Ententiam,scebaim, in prima A Prma iis in olim

aione esse oectum De Melane thoris sententi ad supra dietum docta fu* fuit. Etiamsi eidem consentanee in initio Reformationis esset doctum , illud caussae nostrae nihil obesset, ut supra ostensum fuit Si vero dicere velint Remonstrantium sententiam ibidem tam mature ani maturius fuisse doctam , hoc illisae at pro

bandum.Illud quidem forte factum aliquando fuerit,ut alicubi inpavis

62쪽

pagis Sacrifici quidam Pontifici in Ministerio Ecclesiarti statum

manserint, sui tantum mutato nomine Sacrifici in nome Ministri. praeter ceremonias Pontificias in Baptismi administratione, aliisq;. etiam Pontificiam doctrinam,in hisce praesertim articulis, retinum crint de docuerint. Hanc enim confusionem in Provincia Ultraiectina diu fuisse toleratam omnibus est notissimum . Nam quod attinet ad Ecclesiam, quae in ipsa urbe Vltraiectina collecta fuit, si de prima agimus Reformatione, in illa fuerunt praestantissimi illi viri Ioannes oditu Cornelim Honim, qui in nostra steterunt sententia. Sed si de publica agimus Reformatione,verum quidem est in esus initio ibi mitti quendam Magistrum Hubrechium , qui Pastor fuerat in Pavatu Ecclesiae ad D. Iacobum ad Reformatorum partes transiens, separatam ibi Ecclesiam erigebat, in qua non tantum nullum Ordinem observabat, nec disciplinam ullam exercebat, sed adhuc Pontificia quaedam dogmata, ac forte etiam hanc Remonstrantium sententiam, docebat. At vero iuxta illum in aliis templis multi ali pii ac docti viri, quales fuerunt Her- manni Modedi , Nicotam Sopingim, inemers Helmichim, aliique qui aperte sententiae nostrae fuerunt addicti, eam publice ibi docuerunt, atque hujus sacrifici erroribus Vconfusionibus restiterunt: ita ut etiam publica Magis latus auctoritate illi abrogatum sit concionandi munus, de pura doctrana cum sincero Dei cultu in omnibus Templis ibidem sit restituta, atque intro- dueta I ple etiam Ioannes Utenbogard usi qui nunc Remonstrantium coryphaeus est, tum temporis cum supradictis Pastoribus in eadem stetit sententia , atque una cum iisdem Sacrifico huic restitit, atque ex Exclesia ista illum elecit. Cori stat etiam doctrinam noli ram Confessione nostra comprehensam anno I 86. solenniter incuria Vltrajectina, praesente toto Senatu in generosissimo Comite Niewenariae Mursiae,&c receptam esse, atque ab omnibus urbis Pastoribus, inter quos etiam tunc erat V ten bogardus fuisse subsignatam. Cum ibidem postea Bloch hovim quidam Remonstrantiu sententiam publice docere tentaret, illi a reliquis Ministris Verbi nota Ecclesia non tantum contradictum fuit, sed iusta etiam ab illis notatus est censura. Atque in eadem E clesia sententia nostra semper permanfit, tradita fuit, donecvtenbogardus, ab orthodoxa sententia deficiens, versutissimis a tibus,dochrinam Remonstrantium,sidoctores eidem addictos, in i Ecclefiam illam introduxerit, qui tamen haud multos in Ecclesiiat illa sectatores inveniunt, cum membra eius Ecclesiae maxime pia,

63쪽

uin Scripturis maxime versata constanter in recepta nostrae senistentiae doctrina persistant, tametsi sam per aliquot annos conati fuerint Remonstrantes doctrinam suam vi armata ibidem plantain

re ac tueri.

Quaenam vero sit Remonstrantium intentio in in t roductione hujus novae doctrinae, nullibi clarius cospici potest, quam in Provincia Vltrajectina, in qua superiores facti videntur, scilicet omnes illos qui nostra sententiae sunt addicti, ex publicis Ecclesiarum Ministeriis progressu temporis excludere , Ecclesias coactiva Ma

gistatus potestate, vi armorum cogere, ut aut Remonstrantium doctrinam contra conscientiam recipiant , aut ut vivant sine

omni Religionis .cultus divini exercitiora adeo quidem , ut ipsis non sit licitum extra Provinciam audire conciones Ministrorum sententiae nostrae: Haec est illa amica Tolerantia Remonstrantium, quam etiam ultraiectini Pastores semper in ore, in calamo, sed in corde nequaquam habent, uti manifeste sublice patet ex ipsorum Actionibus de Interdictis publicis. Huc accedit,iri Provincia Uitrajectina non obscure nunc liquere, hanc esse Remmonstrantium intentionem, quinque hisce de Pindestinatione eiaque annexis articulis, viam sibi praeparare ad introductionem rei, Quorum errorum&portentorum Socinianorum , quod semper Ecclesiae nostrae gravissimas ob caussas veritae fuerunt. Constat en in Remonstrantes ibidem incipere manifestos ac cognitos ocinianos ad ministerium Ecclesiarum istarum promovere, uti haudita pridem hoc conspectum fuit in promotione cujusdam Henricim iugij, qui Franeherae excudi curavit libellum Socini, de of ei homini, Christiani in ho mi istis de Religione controversiis, Adti Teuta

quem huic fini Socinus conscripsit,ut Christianis omnibus con uriungiuusulat ac persuadeat, si salvi velint fieri, ut relicta religione Re formata Socinianis se adjungant coetibus sin quem fine etiam omnia Socinianorum dogmata ibi recesentur ac defenduntur, Rem malorum refutantur. Hunc Socini librum Velsingius iste eum in finem non tantum recudi curavit, sed praefationem etiam ei suam praefixit, in qua libellum hunc aperte approbat,atq; Ecclesis commmendat. Postea etiam liberis praestantis cuiusdam Nobilis praefectus, conatus fuit familiam illam abominandis Socini erroribus inficere Histe non obstantibus Remonstrantes Vltrajectini, horum omnium probe conscij,atque ab Arnhemiensi Pastore satis superque diserte admoniti, hunc tam manifeste cognitum Socinianum, qui errores suos publice nunquam revocavit, aut Eccle-

64쪽

siis hisce Reformatis nunquam debite Tatisfecit, nihilominus Ministerio Reformatae Ecclesiae in pago Martens dbee n dioecesi Vltraiecti nata praefecerunt, pro Reformato Pastore agno cunt. Fertur etiam cum esset admittendus , consultum ipsi fu isse ne gentilitio Vel gi nomine , quod per actionem illam

Franeherensem nimis insano tuerat, uteretur, sed assumeret tantum parenti nomem,&Ie vocaret Henricum ueteri, ne forte

Nobiles ac Potentes Provinciae Vltrajectina ordines , audito Vel- singi nomine, hominem agnoscerent, aut sinistri quid suspica-irentur, atque hac ratione caussam haberent in vocationem ejus non consentiendi, quandoquidem Illustres illi Domini nequaquam Permissuri essent, ut Socinianus aliquis in ipsorum Provincia ad Ministerium promoveretur. Eandem esse Remonstrantium in ollandia intentionem manifeste etiam patet, Quid enim aliud faciunt , Quam ui potestate Magistratuum , quos miris atribus in parte suas pertrahere norunt, omnes illo qui nostraesententia sunt addicti, ubicunque id facere poterunt, aut ex In ille rijs iciant, aut ex iisdem excludant, contra suae sententiae sectatores ubique etiam invitis Ecclesiis , obtrudant. Ecclesias , quae cum ipsis communionem habere nolunt, severillimis Interdictis ip:orum intercessione e gratia publicatis opprimant .coga ut, ubicunque possunt , aut Remonstrai setium doctrinam sequi, aut sine Religionis exercitio vivere Ex concionibus, scriptis, collationibus possunt omnes, qui in Socini norum scriptis aliquo modo versati sunt, facile percipere, nisi plane stupidi aut caeci sunt, quonam inclinent. Cum Vten bo-gardus cum reliquis Remonstrantibus vocationem Conradimon-sti ad professionem Sacra Theologiae in Academia Leydensi

procuraverit, atque etiamnum ejus causi te patrocinetur , cum

Episcopius etiam in locum suum Ecclesia Blesiuicensi sub Dioecesi Roterodamen , commendaverit Henricum Statium, quorum uterque tam palam gravissimis de caussis Socinianismi suspectus est , facile de colligi potest . quid sentiant isti de Doctrina ociniana, inquales Pastores in hasce Ecclesias essent hi rees introducturi, si aliquando superiores fierent. , Frisiei. Ex provincia Vltrasectina concedunt in Frisiam, ubi inter omnes ' , sinistros, qui unquam in illa Provincia docuerunt, tantum unitentii metit cum inveniunt virum, Gellium necanum,de quo dicunt. I. Eum

es idem ministerio verbi fungentem publice editis libris sententiam an canui. Remonstraratim Acm se ac propugnace. At sciendum est cuntra

65쪽

etactatum de Praedestinatione scriberet, non amplius functum fuisisse ministerio, sed propter senectute rude donatum. Scripsit etiam

hoste libros circa annum Isset ita ut ex illis nulla doctimae Antiquitas probari queat. Notum quoque est Arminium eo tempore familiariter cum ipso per iteras conii nunicasse fiantque non contemnendae rationes quibus suspicari liceat, illum si mplicitato huius senis fuisse abusum, ut hac ratione per ipsum novam hanc doctrinam in lucem protraheret,quod ipse tunc nondum praestare audebat. Libros hoste Gellius etiam in Frisia non curavit excudi, neque apud Typographum cuius nomen sit notum, sed titulo inscriptum fuit eos iuxta Hatiemum esse excustas , dc Typographo, asscriptum est nomen fictilium. Sunt qui se scire arbitrentur per caussas non leves, libros hosce opera Armini clandestine Amst lodami, aut in vicinia esse impressos Gellius admonitus atque reprehensus ob editos hosce libros, nunquam agnoscere omluit sententiam Remonstrantium illis libris doceri, sed semper hoc tueri voluit, doctrinam hanc suam in ipsi substantia cui nCalvini Iegae sententia consentire uti quoque clare apparet ex praefatione ipsius hisce tractatibus praefixae, in qua rotunde profitetur se doctrinam nostram plane approbate, tametsi in ipso tractatu a suis ipsius verbis ieclarationibus dissentiat. a. Quod Remonstrantes de ipso addunt, Eum propterea ab Ecclesiis Refommatis non fuisse condemnatum , non est omnino verum .Quamovis enim contra ipsius personam , quod sciamus, nulla censura Ecclesiastica fueri adhibita, quoniam in extremo senio,extra ministerium , versabatur, ac quod ad caetera piae probataeque esset conversationis, magisque ex animi simplicitate , quam perversitate erraret, tamen sententia ipsius tum ab Academa Franekerana,

tum etiam ab Ecclesiis Frisicis publice fuit rejecta, condemnata. us praeterea dicunt illum dicere solitum in initio Re- formationis in issis aris habitos fuisse pro novitatum doctoribus,

Mi sententiam , quam nunc Contra-Remonstrantes docent, tuebantur e non liquet aut illum ista dixisse, aut si forte dixerit, illud verum esse et quandoquidem in Frisia inulti adhuc sunt senes Ministri , qui cum primis, antiquissimis Ecclesiarum Frisicarum Reformatoribus conversati fuerunt , qui ea de re nihil intellexerunt . sed contra testantur sententiam nostram ab initio Remrmationis ibidem semper Magno cum consensu doctam fuisse.

66쪽

Hisce addunt, ut doctrina suae antiquitatem astruant, esse F Hseohes, ter Remonstrantes, quibiu Syntagma Nicola Hemming Superin-Hemniin tendentis in Dania Geneo imprilium, ibidem sit commendatum, diligentistudio illud perlegerent, atqne ex ico ponerent primastudi Theologici damenta , in quo Oratagmate sententia Remon strantium peroicue traditur Nicolaus Heminingius , qui in Dania non fuit Superintendens , sed prius Profestar S.Theologiae in Academia Halaiensi,ac postea a Professione propter sanam de Caena Domina doctrinam remotus , factus fuit Canonicus Roschil densis,erat discipulus Melanchthonis , ac proinde credibile est lalum in doctrinae fundamento cum ipso consensisse. Ac quamvis in dogmate de Universali gratia ab Orthodoxia recedat, atque etiam a prima Reformatione ac Confestione Danicarum Eccle- si irum , quae facta atque edita fuit anno VLLO. ac postmodum opera Ioannis Bugenti agi Pomerant anno Vs et perfecta est ac

coninauata, tamen Remonstrantes non possent clare demonstrate,

illum in omnibus cum ipsis consentire. Nonnulli estis tractatus Genevae quidem excusi sunt, sed addita expresse censura atque

animadversione luper hoc dogmate. Quibusnam vero& aquibus ipsius scripta fuerint commendata, ut ex illis prima laceretnt Theologici studii fundamenta debet et prius diserte exprimi , antequam scira posset, an ex eo aliquid concludi queat pro antiquitate doctrinae ipsorum. Commendatur saepius liberaliquis, in quo bona multa continentur, etiamsi eo non approbentur omnia isto libro contenta quemadmodum certum est Geneven se doctrinam Hemmingi de niversali gratia nunquam approbasse. Plurimi etiam sunt alii , qui Genevae operam dede iurat .Theologiae, quibus liber iste eum ii finem nunquam commendatus fuit. Adeo ut hoc fine admodum sit infirmum argumentum, quo demonstrari potest , non antiquitas doctrinae Remonstrati-rium, sed defectus materiae, quae ipsis suppetat ad eam comprobandum , qui tam solicito omnia etiam minutissima conquirant.

Cum addunt, Intum hoc ibi dem etiam ita Eubuisse in illa materia, ut ab eo tempore Hi doctrinae ita non potuerint omnino oblivisci, quin semper haec cogitatio remanserit, eandcm S. Scriptura,simplicita i, atq; etiam adiscationi essestrie convenientissimam. Sciendum est eo , qui hanc cogitationem habuerunt, librum hanc non recte ad normam S. Scripturae examinasse. Hoc enim

qui diligenter fecerit, ille cogitationem istam facile deponet, de- Prehendetque errorem illum Heminingis de universali Gratia non

antum

67쪽

MINISTR. REFORMA IN HOLLAND stantum plane absurdum . quippe qui cum ipsa pugnet experientia, sed etiam passim in Sacra Scriptura refutatum, ac proinde nec Sacrae Scripturae, nec aedificationi congruentem. Praestassiet holce Remonstrantes hic nominatos fuisse, ut ita de tota hac re melius posset judicari. di Ioanne Utenhetardis ex illis unus est, dicitur enim illum de se tale quid narrare S si hanc cogitationem habuit ab eo tempore , quo primum Ge-

neva rediit, quomodo potuit bona conscientia tot continuis an-nis sententiam nostram publice docere, tueri, defendere maccontra etiam Remonstrantium sententiam una cum alijs publice condemnare, uti constat eum antehac fecisse Ipse enim non ignorat quidquid dubitante fit conscientia, peccatum esse Romanor I .as, Quapropter probabile admodum est hac omnia tantum verba esse, quae Remonstrantes undequaque convehunt, ut hac ratione Novitates suas aliquo saltem colore ex

cusent.

Doctoribus Ecclesiarum Remonstrantes transeunt ad pri Ad m I xvata Eeclesiae membra , de quibus satis jactanter confidenter di broruinReacunt: Si toti membrorum Ecfirmatarum Ecclesiarum multitudini --x Ssententia tum Remonstrantium tum Contra-Rcmonstranim nude Remonstra- uti reverase habeae, coram Eo P Angelis ipsus proponeretur Qix iu sine aliquo praepostero affectu aut praejudicio squo multi miris arta dicta.tibu praeoccupanturo rotunde 'fuli restonderent, quam sententiam in animo suo S conscientia antiquissimam atque optimam arbitrentum, comperturos nos esse multo ma orem partem declaraturam se stare insententia Remonstrantium. At vero hoc admodum confidentur atque etiam imprudenturas feritur, cum etiam ipsa experientia in omnibus locis, in quibus Remonstrantes c-ctrinam suam conati sunt plantare , tam manifeste atque eVidenter contrarium doceat Volsam in illis locis,ubi Remonstrantes au- MoritateMagistratuum obtinuerunt,ut nobis non liceat sententiam

nostram in publicis templis proponere, in quibus illi cathedras soli occupant, nihilque aliud faciunt, quam quod sententiarn suam quotidie Ecclesiis inculcent, nostramque acerbissime atque odiosissime refutent straducant Sed inqumnt, sententia Contra-Remonstrantium debere nude proponi, utis revera habes, coram DEo ejusque Angelis, ita deprehenderemus Gorem mu titudinem declaraturam, se stare insententia Remonstrantium. Idipsum a nobis quotidie fit singulis occasionibus Non reticemus neque occultam sententiam nostram coram populo, sed eam

68쪽

nude proponimus, uti se revera habet, tametsi in modo proponendi debitam prudentiam .sobrietatem ad aedificationem adhibeamus, uti Spiritus sanctus nobis praescribit, omnesque orthodoxi doctores semper facere solent. Quando vero agnoscere nolumus consequentias illas pravas, infirmas , ac calumniosas, quas Remonstrantes quotidie sine ullo fundamento ex doctrina nostra deducunt, nobisque ut doctrinam nostram injuste impingunt, esse sententiam nostram , eo ipso non quaerimus sententiam nostram occultare , sicuti quotidie traducimur. Satis enim rotunde declaramus in concionibus d scriptis nostris, quaenam sit nostra sententia e doctrina . adeo ut magnam nobis faciant iniuriam, atque Ecelesias turpiter decipiant, qui criminantur nos secus facere. Caeterum quid hic opus erit multis verbis 3 An non Remonstrantes jam aliquot annis omnem dederunt operam, ut doctrinam nostram, tum concionibus, tum

scriptis suis , coram populo quam odiosissime, foedissime

Proponant ac traducan tia maxime abominandisin blasphemis Consequentiis ommbus eam gravantes , quascunque excogitare potuerunt: ut ea ratione in animis membrorum Ecclesiae odium atque abominationem nostri, nostraeque doctrinae ,excitarent , atque hisce artibus in partes suas populum pertraherente An non ipsi Leydenses Remonstrante, in scripto suo, cui Monster nomen fecerunt, declarant se Pupam hanc ita blaspheme vocant orthodoxam de Praedestinatione doctrinam nostram plane nodam proposituros, denudatam omnibus panni ct cataplasmatis ut probe con-

Pici , O recte agnosci posset y Sed quid eo obtinuerunt 3 An propterea maior multitudo populi declaravit se Remonstrantium sententiam applobar: Contrarium conspicitur in omnabus locis Ecclesiis per universiam hanc regionem, non tantum milli lociS, ubi nostra solum sententia hactenus publice docta fuit, sed etiam ubi Remonstrantes quotidie docent, atque etiam ubi soli Cathedra occuparunt, ela coactiva Magistratuum potestate Ecclesias in ipsorum sententiam conantur pei ducere. Si quis hisce fidem adhibere noluerit, non est quod aliud faciat, quam ut abeat Alamar am, Hamam Rotero mum Hagam, atque alios ad locos, ubi Remonstrantes soli publice obtinent deprehendet enim reipso.

quam pauca Ecclesiae Reformatae membra ibi declarent se stare a partibus Remonstrantium. Etiam in ipsa urbe Lydensi, ubi ipso Arserit docuit, ubi etiam praecipui ac plurimiaibri,&calum

niis

69쪽

nijs maxime refert contra sententiam nostram sunt conscripti, ubi etiam Pastores Remonstrantes sententiam nostram tam foede, calumniose, atque odiose, quam hieri unquam posset, quotidie coram populo depingunt ac traducunt, reipsa deprehenditur,tam in auditu Verbi, quam in comunione Caenae Dominicae loco decem membrorum Ecclesiae illius , quae se declarant in nostra stare sententia, vix unu inveniri, qui sequatur sententiam Remonstrantium. Hoc ipsum cum Remonstrantibus tam sit cognitum quam nobis isti quoque haud parum illos hoc urit, aeruciat mirandum est ista adhuc audere asserere contra tam manifestam Ap rientiam Arminim idem semper solet in ore habere, antequam se plene manifestasset, si quando doctrinam suam de Praedestinatione,& simul etiam nostram , suis utramque coloribus esset populo propositurus,certum se esse ex decem Ecclesie membris vix unum futurum,qui sententiae nostrae esset adhaesurus Postea hoc tam per

ipsum quam per ipsius discipulos factum fuit, sed fuisse hanc

spem inanem,atque in illa persuasione turpiter ipsum missie decep tum, experientia ipsa, quae studiorum magistra esse solet, postmodum clarissime docuit. Huic saltem experientiae fides adhibeatur, neque tam evidenti argumento contradicatur. Seda regerunt Remonstrantes mu in membra Ecclesia per mira artes rejudis ipspr occupatasimi, Nos nobis de nullis artibus, aut perversi me-dals sumus consci , quibus unquam usi fuerimus ad excitandum in animis Ecelethae membrorum praeiudicium perversum Proponimus membris illis nudam vetitatem simpliciter, ostendimus que ijs locari. Scripturari quibus illa confirmetur, atque admon mus, ut diligenter Sacram Scripturam scrutentur, atque ipsi sudicens, an non doctrina haec, quam hactenus illis proposuimus veritati Sacrae Scriptuta sit consentanea. Si dicendum erit de artibus,quibus hominum animi perverse praeoccupantur, possemus tam multas , tamque iniquas, a Remonstrantibus ad causta sum malae defensionem ad lubitas, recensere, ut earum description

bus integri libri compleri possent, si foret operae pretium. Inter artes Vero, quas eum in finem dictant nos adhibere, unam

exprimunt Remonstrantes , scilicet, nos hominium 'sem hane imprimere opinionem , , Remonstrantes docere idippum , quod nos docemis , multosque esse qui ex illa opinione Remonstranter deserant Vtrumque satis quidem confidenter dicitur, sed ar-hitramur, si res prodanda foret, neutrum ab illis posse probari

70쪽

Producantur exempla, si qua habent.Nos certi sumus inter omnes Ministros nostra sententiae, ne unum quidem nominari posse, qui aut ipse hoc fecerit, aut alijs autor fuerit, ut hoc facerent. Quid alicubi simplicior quaedam muliercula aut imperitior aliquis dlx rit, tam parum nobis poterit praeiudicare, quam Remonstrantibus. Interrogentur etiam illi qui Reruonstrantes deseruerunt, quae caussa sit, cur hoc fecerint, certi sumus ex multis millibus ne unum quidem Franc caussam esse allegaturum , quod Remonstrantes deseruerit, quia aut existimet, aut quia ipsi sit persuasum illos doceo te ista, quae nos sentimus. Queret quae nobis quotidie ab illis fiunt

de calumnis de criminationibus, quae Remonstrantes eorum quo sectatores quotidie adversus doctrinam nostram evomunt, fatis su- Perque contrarium docent. Ex hisce itaque manifeste patet Remonstrantes frustra provocare ad privata Ecclesiaram Reformatarum membra, quae tanto numero,iam ingenti Zelo, tam unanimi co sensu in omnibus hisce Reformatis Ecelesijs persistunt in recepta harum Ecclesiarum doctrinari atque in nostra sententia dccontra novam hanc Remonstrantium sententiam reiiciunt. Adeo ut micari vehementer liceat, Remonstrantes, qui haec probe sciunt quotidie vident nihilominus do Strinam hanc suam invitis Ec clesiis quasi violenter obtrudere atque in Ecclesia introducere conari. Magistratus etiam quosdam apud nos operam suam in eo Remonstrantibus commodare; cui quotidie tam manifeste deprehendant Ecclesias omnes ab hac nova doctrina ita abhorrere, in recepta doctrina tam constantes persisteret, atque introductione doctrina Remonstrantium,ac Ministrorum illi addictorum,passim Eccetias , quae antehac pacatae ac bene constitutae erant,tam misere turbari, scindi, atque in infinitas conlici dista cultates. De privatis Ecclesiarum Membris Remonstrantes Tria sibi persuaserant, in quibus singulis fuerunt decepti Primum est , cum decretum illis esset, mutationem in recepta harum Ecclesiarca, doctrina instituere, ut caute Ecclesiarii membra in partes suas pertraheret, consultum ipsis videbatur, hanc mutatione Choare ado- falli fueri . tana de Praedestinatione cum annexis ei capitibus , sperantes salia ratione quia sententia ipsorum in isto dogmate cum intellectu humano videtur magis congruere, apud populum esse plausibilior omnes membrorum Ecclesiae animos ad parte suaSpe

tracturos esse, atque ita postea eos tanto melius eis praeparaturos ad reliquos articulos recipiendos Haec opinio eorum multum eos

fefelliit Deprehenderunt enim membra illa vulgaria melius in S. Scripti

monstrates

sibi per suam feratu de

Ecet in I. in quibus

SEARCH

MENU NAVIGATION