Alciphronis rhetoris Epistolae

발행: 1853년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

11 Ουκέτι σοι μελει Ουτε τῆς ευνῆς ημῶν ουτε τῶν κοινῶν παιδίων ουτε μην τῆς κατ' αγρον διατριβῆς, ολη δὲ εἶτου αστεος, Πανὶ μὲν καὶ Νυμναις απεχθανομένη, ας ἐπιμηλίδας ἐκαλεις καὶ δρυαδας καὶ ναῖδας, καινους δὲ ημῖν ἐπει 2 αγουσα θεους προς πολλοῖς τοῖς προυπαρχουσι. που γαρ ἐγὼ κατ' αγρον ἴδρυσω Κωλιαδας ῆ Γενετυλλίδας; οἶδ' ακουσας αλλα τινα δαιμόνων oνοuατα, ἄν δια το πλῆθος απώλισθέ3 μου τῆς μνημης πλείονα. ου σωφρονεῖς ως ἔοικεν, ω γυ- ναι, ουδε υγιές τι διανοῆ. αλλα αμιλλα ἐν ταῖς αστικαῖς ταυταισὶ ταῖς υπο τρυφῆς διαρρεουσαις, ῶν καὶ το προσωπον ἐπίπλαστον καὶ ὁ τροπος μοχθηρίας υπεργέμων ' φυκει γαρ καὶ κνιμυθίω καὶ παιδέρωτι δευσοποιουσι τας παρειας υπὲρ τους δεινους των ζωγροανων. συ δὲ ἐν υγιαίνyς, οποίαν σε υδωρ ῆ το ρυμμα το πρὶν ἐκαθηρε, τοιαυτη διιχμενεῖς.

12 Μεσημβρίας ουσης σταθερας φιλήνεμον τινα ἐπιλεξαμενος πίτυν υπο ταυτyὶ το καυμα ἐσκιαζον. καί μοι ψυχαζοντι μαλ' ηδέως ἐπῆλθέ τι καὶ μουσικῆς ἐπαφήσασθαι, καὶ λαβὼν την συριγγα ἐπέτρεχον τῆ γλώττη στενον το πνευμα μετα τῶν χειλέων ἐπισυρων, καί μου ηδυ τι καὶ νομιον ἐξηκουετο μμ 2 λος. ἐν τουτω δὲ Ουκ οἶδ' οπως υπο τῆς ηδυφωνίας θελγομεναι πασαί μοι πανταχοθεν αἱ αἶγες περιεχυ σαν, καὶ α νεμσαι νέμεσθαι τους κομαρους καὶ τον ανθέρικον oλαι του μελους ἐγίνοντο. ἐγὼ δὲ ἐν μέσαις ταῖς νομαῖς ἐαι μουuην τον παῖδα τῆς Καλλιοπης. ταυτα σε ουν ευαγγελιζομαι, φίλον ανδρα συνειδέναι βουλομενος οτι μοι μουσικον ἐστιν τὸ αἰ-

πολιον. 12, I post πίτυν eodices addunt προς τας αυρας ἐκκειμενην

52쪽

Καλλικρατης Αιγωνι. 'Eγω μεν ῆκοντος του καιρου γυρους περισκαφας καὶ 13 ἐμβαθυνας βόθρια οἷος τε ῆμην ἐλάδια ἐμφυτευειν καὶ ἐπωγειν αυτοῖς ναματιαῖον υδωρ, ο μοι ἐκ τ)ῆς πλησίον φαραγγος ἐποχετευεται. ἐπελθων δε ομβρος ἐς τρεῖς ημέρας καὶ νυκτας 2ἴσας ποταμους ἄνωθεν ἐκ της ακρωρείας τοὐν ορων ἐγέννησεν - οῖ ρυμ si κατασυρόμνοι ἰλυν ἐπεσπάσαντο καὶ τους βο- θρους κατεχωσαν, ἄστε εἶναι παντα ἰσόπεδα καὶ ουδε δοκεῖν γλως εἰργασμένα. Oυτως ληφάνισταί μοι τα πονγήματα καὶ εἰς 3 μίαν οφιν ἄτοπον κατέστri. τίς ἀν ουν ἔτι πονοίm μάτην ἀδηλους ἐλπιδας ἐκ γεωργίας παραδοκων; μετιτέον μοι ἐφ' ετερον μον φασὶ γαρ αμα ταις των ἐπιτηδευματων αλλαγαῖς καὶ τας τυχας μετασχ)ηματίζεσθαι. Σιτάλκης Οἰνοπίωνι. Εἰ πατρ6;ζεις. ω παῖ, καὶ ταμα φρονεις, χαίρειν τους l αλαζονας ἐκείνους τους ανυποδν τους καὶ ἁχρι ωr τας, DP περὶ τὴν 'Aκαδέγμειαν ἀλινδουνται, καὶ μωφελες μεν ουδὲν ουτε εἰδοτας ουτε πραττειν δυναμένους, τα μετέωρα δε πολυπραγμονεῖν ἐπιτηδευοντας, ἐασας ἔχου των κατ' ἀγρον ἔργων, ἀφ ων σοι διαπινουντι μεστη μεν at σιπυη πανσπερμίας, οἱ δε αμφορεῖς οἴνου γέμοντες, πλέα δε αγαθῶν τα συμπαντα.

Κοτινος Τρυγοδωρ F. O τρυγητος ἐγγυς καὶ αρριχων ἔστι μοι χρεία. δανεισον i5ουν μοι τουτων τους περιττους, ο ν Ουκ εἰς μακραὶ/ ἀποδώσοντι εχω ουν ἐγὼ πιθάκνια πλείονα. εἰ ουν δέοιο, προ θυμως λαμβανε. τδ γαο κοινα τα των φίλων Ουχ ηκιστα τοῖς

αγροῖς ἐμφιλοχωρεῖν ὀφείλει. Φυλλὶς Θρασωνίδύ.α γεωργεῖν ἐβουλου καὶ νουν εχειν, ἁ Θρασωνίδη, καὶ 16

53쪽

τω πατρὶ πείθεσθαι, ἔφερες ι ν καὶ τοῖς θεοῖς κιττον καὶ δα- φνας καὶ μυρρίνας καὶ ανθη οσα συγκαιρα, καὶ ημῖν τοῖς γο- νευσι πυρους ἐκθερίσας καὶ οἶνον ἐκ βοτρυων αποθλωας καὶ 2 βδαλας τα αἰγίδια τὸν γαυλον πλῆογὶ γαλακτος ' νυν δε αγρους καὶ γεωργίαν απαναίνη, κρανους δὲ ἐπαινεῖς τριλοφίαν καὶασπίδος ἐρας, ωσπερ τις Ἀκαρναν ῆ Μαλιευς ροσθοφορος. 3 μή συγε, ω παιδίον, αλλ' ἐπανιλ ως ημῶς καὶ τον ἐν ησυχίαμον ασπαζου καὶ γαρ ασφαλὴς καὶ ακί--ος η γεωργία, ου λοχους, ουκ ἐνέδρας, ου φαλαγγας ἔχουσα) ημῖν τε ο γηροκομος γενου, αντὶ τῆς ἐν ἀφιπιβόλω ζωῆς τἰὶν ομολογουμένην ἔχομενος σωτηρίαν. Xαι ρέστρατος Λειριον v. 17 επιτριβείης, ἁ Λειριον i, κακὴ κακως οτι με τῆ μεθ'ὶ καὶ τοῖς αυλοῖς κατακοιμησασα βραδῶν ἀπεφηνας τοῖς ἐκ τωναγρων Arοπερι ασιν. οἱ μεν γαρ εωθεν προσεδοκων με φ 2 ροντα αυτοῖς τα κεραμεια σκευη, ων ενεκεν αφικόμην ἐγω δὲ ὁ χρυσους παννυχος καταυλουμενος εἰς ημεραν ἐκαθευδον. αλλ' απιλ, ω ταλαινα, καὶ τους αθλίους τουτουσὶ θελγε τοῖς γοητευμασιν. ἐμοὶ γαρ εἰ ἔτι ἐνοχλοίης, κακον τι παμμεγεθες προσλαβουσα απελευσI.

18 υμου παιδίου γενεσια εορτάζων vκειν σε ἐπὶ τ pν πανδαισίαν, ω mθακίων, παρακαλῶ, ῆκειν δε ου μονοναλλ' ἐπαγόμενον τὴν γυναῖκα καὶ τα παιδία καὶ τον συργα-2 στρον ' εἰ βουλοιο δέ, καὶ την κυνα, αγαθην ουσαν φυλακα καὶ τω βαρει τῆς υλακῆς ἀποσοβουσαν τους ἐπιβουλευοντας 3 τοῖς ποιμνίοις. η δὲ τοιαυτη ουκ αν ατιμαζοιτο διατυμὼν εἶναι συν ημῖν. εορτασομεν δ' ἄμα μαλ' ηδεως. καὶ πιομεθα εἰς μέθην καὶ μετα τον κορον ασομεθα, καὶ Oστις ἐπιτήδειος κορδακίζειν, εἰς μέσους παρελθων το κοινὸν ψυχαγωγriσει. μὴ Diuitiam by Corale

54쪽

μέλλε ουν, ω φίλτατε. καλὸν γαρ ἐν ταῖς κατ' ευχας εορταῖς ἐξ εωλνου σ-ταττειν τα συμποσια. Πιθακέων EυG ταχυε. Κοινωνικος ων καὶ πιλέταιρος oναιο σαυτου καὶ τῆς γυ- Is ναικὸς καὶ των παιδίων, ω Ευσταχυ. ἐγω δὲ τον κλωπα φωρασας, ἐφ' ω παλαι ῆσχαλλον την ἐχέτλην υφελομένω καὶ δυοδρεπανας, εχω παρ' ἐμαυτω τους κωμντας ανααενων ἐπικου- ρους. νυν γαρ ουκ ἐδοκίμαζον ασθενέστερος ων καὶ μονος τω 2

χεῖρε ἐπι βάλλειν αυτω. ὁ μεν γαρ ορι ιυ βλέπει καὶ τοξοποιεῖτας οφρυς καὶ σφριγωντας ἔχει τους ωμους καὶ αδραν την ἐπιγουνίδα φαίνει' ἐγω δε υπο των πονων καὶ τῆς δικέλλης 3 κατέσκληκα, καὶ τυλους μεν ἐν ταῖς χερσὶν ἔχω, λεπτοτερον δέ μοι τὸ δέρμα λεβηρίδος. η μεν ουν γυνη καὶ τα παιδία εἰς σὲ βαδιουνται καὶ τῆς ευωχίας μεθέξουσιν, ὁ δε συργαστρος μαλακῶς ἔχει τα νυν. ἐγω δὲ καὶ ἡ κυων τον μαρὸν οἴκοι

φυλαξομεν.

Οἶσθα με ἐπισαξαντα την oνον παλάλα .... καταγα- 20γοντα ουν, εως ου ταυτα απεδομην τῶν τινι γνωρίμων αγειμε τις λαβὼν εἰς το θέατρον καὶ καθίσας ἐν καλω διαφοροις ἐήνυχαγωγει θεωρίαις. τας μεν ουν αλλας ου συνέχω τῆ μνη- 2μη, εἰμὶ γαρ τα τοιαυτα καὶ εἰδέναι καὶ απαγγέλλειν κακος 'Τυ δὲ ἰδὼν αχανὴς ἐγω σοι καὶ μικρου δεῖν αναυδος. εli γαρτις εἰς μέσους παρελθὼν καὶ στησας τρίποδα τρεῖς κρας ἐπετίθει παροψίδας, εἶτα υπο ταυταις ἔσκεπε λευκα τινα καὶ ιιικρα καὶ στρογγυλα λιθίδια, οἷα ημεῖς ἐπὶ ταῖς Οχθως των χειμαρρων ανευρίσκομεν ' ταυτα ποτὲ μὲν κατὰ μίαν ἔσκεπε 3 παροψίδα, ποτὲ δε ουκ οἶδ' οπως υπο τῆ μια ἐδείκνυ, ποτὲ δὲ παντελως απο των παροαγίδων ηφάνιζε καὶ ἐπὶ του στομα- τος ἔφαινεν. εἶτα καταβροχθίσας, τους πλησίον ἔστωσας αγων Φεἰς μέσον τὴν μὲν ἐκ ρινὸς την δὲ ἐξ ωτίου την δε ἐκ κε-

55쪽

φαλῆς ἀνρρεῖτο, καὶ πάλιν ἀνελομενος ἐξ οφθαλμῶν ἐποίει.

κλεπτίστατος ανθρωπος υπερ ον ακουομεν Εὐρυβάτην τον Οἰχαλιέα. μη γένοιτο κατ' αγρον τοιουτον θηριον' Ου γὰρ αλώσεται υπ οὐδενος καὶ παντα υφαιρουμενος τανδον φρονδα μοι τα κατ αγρον απεργάσεται.

21 Ο μεν ανηρ αποδημος ἐστί μοι τρίτην ταυτην ημεραν ἔχων ἐν αστει, ὁ δε θητευων παρ' ημῖν Παρμενων ζ17μία καθαρά, ραθυμος ανθρωπος καὶ τα πολλὰ καταπίπτων εἰς 2 υπνον. ο δὲ λυκος αργαλέος παροικος καὶ βλέπων φονῶδές τι καὶ αἱμοβορον ' Αωνην γὰρ την καλλιστευουσαν των αἰγων ἐκ του φελλέως αρπασας οἴχεται' καὶ ὁ μεν δειπνεῖ αγαθην αἶγα καὶ ευγαλακτον, ἐγὼ δε δάκρυα των οφθαλμων ἀπο-3 λείβω. πέπυσται δε τουτων Ουδεν ὁ ανήρ ' εἰ δε μαθοι, κρεμήσεται uεν ἐκ τῆς πλVσων πίτυος ὁ μισθωτός, αυτος δε ου

προτερον ανήσει πρὶν τας παρα του λυκου δίκας εἰσπρα- ξασθαι.

σκανδαλης απαρτήσας. ἐπεὶ γὰρ ἐπολέμουν τας σταφυλας, καὶ ου μονον τας ραγας ἔκοπτον αλλ' ῆδη καὶ ὁλοκληρους απέτεμνον των οἰναρων τους βοτρυς, ὁ δεσποτης δε ἐπισταμε-2 σθαι κατηγγέλλετο, αργαλέος ανθρωπος καὶ δριμυς, γνωμίδια καὶ καὶ προβουλευμάτια συνεχως ἐπὶ τῆς πνυκὸς ναίοις εἰσηγουαενος καὶ πολλους ξδη δια σκαιότητα τροπου καὶ δεινότητα φημάτων ἐπὶ τους ενδεκα αγαγών, δείσας Mira παθοιμι καγὼ καὶ ταὐτα τοιουτου τουJ δεσπότου οντος,3 την κλέπτιν αλώπεκα συλλαβὼν ἐβουλομην παραδουναι. αλλ' η μεν οὐχ ηκε ' Πλαγγὼν δε το Μελιταῖον κυνίδιον, ο τρέφομεν αθυρμα τῆ δεσποίνη προσηνές, υπὸ τῆς αγαν λιχνείας ἐπὶ το κρέας ὁρuῆσαν κεῖταί σοι τρίτην ταυτην ημέραν ἐκ-

56쪽

ταδην νεκρὸν ῆδη μυδῆσαν. ἔλαθον ουν ἐπὶ κακῶ κακὸν αναρριπισας. καὶ τίς παρ' ανθρώπω σκυθρωπῶ τῶν τοιού- 4των συγγνώμης φευξομεθα ἡ ποδῶν ἔχομεν, χαιρέτω δὲ ὁ ἀγρος καὶ ταμὰ πάντα. ωρα γαρ σωγιν ἐμαυτον, καὶ ιη παθειν ἀναμένειν αλλα προ του παθεῖν φυλαξασθαι.

Πάντα φιλῶ τρυγαν' ἔστι γαρ το καρπων ἀποδρέπε- 23σθαι πόνων ἀuοιβη δίκαιος ' δεταιρέτως δὲ ἐθέλω βλιττειν τὰ σμηνη. ἔχω ουν, σίμβλα υπὰ τῆ πέτρα αποκλάσας, κηρία νε γενῆ. πρῶτον 1μὲν ουν τοῖς θεοῖς ἀπηρξάμην, ἔπειτα δὲ τοῖς φιλοις υμιν απάρχομαι. ἔστι δὲ λευκα ἰδεῖν καὶ αποσταζοντα 2λιβάδας Ἀττικου μέλιτος, ο&ν αἱ Βριλησσιαι λαγονες ἐξα- θουσι. καὶ νυν μὲν ταυτα πέμπομεν, εἰς νέωτα δὲ δέχοιο παρ luso ν μειδονα τουτωνὶ καὶ ἡδίονα. Φιλοποίμην ηοσχίωνι. Λυκον ἔοικα τρέφειν τὸ μιαρὸν ανδραποδow ἐμπεσὼν 24 γαρ εἰς τας αἶγας ουκ ἔστιν ῆντινα ουκ απολωλεκε, τας μὲν αποδομενος τας δὲ καταθυων. καὶ τῶ μὲν η γαστηρ τῆς κραι- 2παλης ἐμπίπλαται, καὶ τα λοιπα τῆ τενθεία δαπαναται καὶσγάλλεται καὶ καταυλεῖται καὶ προς τοῖς μυροπωλίοις φιληδεῖ, τα δὲ αυλια ἔρημα, αἰγες δὲ ἐκεῖναι αἱ προτερον οἴχονται. τέως μὲν ουν Ουχίαν αγω, μη προαισθομενος φυττα κα- 3τατείνας φυγst ' εἰ δὲ ανυποπτως λαβοίμὶν αυτου καὶ ἐγκρα- της γενοίμην, δεδήσεται τῶ ποδε χοίνικας παχείας ἐπισυρων καὶ τῆν σκαπανν προσανέχων υπὸ τῆ δικέλλνγ καὶ τῆ σμινυητῆς μὲν τρυφῆς ἐπιλησεται, παθων δὲ γνώσεται οuν ἐστι τοτην ἄγροικον σωρροσυνην ασπάυσθαι.

57쪽

των,-δὲ οἰκουρῶ μονη μετα τῆς Συρας ἀγαπητως τα παι- 2 δία βουκολουσα. συ δὲ ημῖν αυτοχρημα μεσαιπολιος ανθρωπος μειρακιον ἀστικον ἀνεφάνης. ακουω γαρ σε τα πολλα ἐπὶ Σκίρου καὶ Κεραum κου διατρίβειν, ου φασὶ τους ἐξωλεστ τους σχολῆ καὶ ραστωνη τον βίον καταναλίσκειν. Ληναιος Κορυδωνι. 2 3 υρτι μοι την αλω διακαθηραντι καὶ το πτυον αποτιθεμένω ὁ δεσποτης ἐπέστη καὶ ἰδων ἐπύνει την φιλεργίαν. ἐφανη δε μοί ποθεν ὁ Κωρυκαῖος δαίμων, Στρόμβιχος ὁ παμπονηρος. ἰδων γαρ με ἐφεπομενον τω δεσποτΓ, κειμενην την σισυραν ην αποθέμενος εἰργαζομW Uπο μαλης ωχετο φε- ρων, ως ὁμου ζημία καὶ τὸν υπο των ὁμοδουλων προσοφλη-

σαι γελωτα.

7 Π ταυτα, ω Σαλμωνίς, υπερηφανεῖς ταλαινα τον δεσπότην; ουκ ἐγώ σε εἰς τουργαστθριον καθημενην παρα τὸν ἀκεστην τον ετεροποδα ανειλομην, καὶ ταυτα λάθρα τῆς μητρος, καὶ καθάπερ τινα ἐπίκληρον εγγυητην αγαγομενος ἔχω ia συ δὲ φρυάττη, παιδισκάριον ευτελές, καὶ κιχλίζουσα καὶ μωκωμενη με διατελεῖς. ου παυσri ταλαινα τῆς αγερωχίας; ἐγώ σοι τον ἐραστην δείξω δεσπότην καὶ τας κάχρυς ἐπὶ των ἀγρῶν φρυγειν αναπείσω, καὶ τοτε εἴση παθουσα Οἶ κακῶν σαυτην ἐνεσεισας.

58쪽

προς το τελευταν Οὐμη'-ω Γεμελλε στυγῶ, τουτο μὲν βδελυττομενη το δασος του σωματος καὶ ωσπερ τι κίναδος ἐκτρεπομένη, τουτο δὲ την δυσχέρειαν του στοματος ἐκ του δμυχαιτατου τῆς φαρυγγος την δυσοσμαν ἐκπεμποντος. κακος κακῶς απολοιο τοιουτος ων. βαδιζε παρα τινα λημοσαν αγροικον γραυν ἐπὶ ἐνὶ γοωpιω σαλευουσαν , αληλιμμενην τέο εκ

τῆς πίττης ἐλαίω. Ορειος υ νθοφοριωνι.

'Hπισταμην σε, so Ἀνθοφοριων, απλοῖκον εἶναι ανθρω- 29πον καὶ αυτοχρημα τον απο τῆς αγροικίας αγροικον, οζοντα στεμφυλων καὶ κονιν πνέοντα, ηγνοουν δὲ οτι δεινος ει ρη- τωρ υπὲρ τους ἐν Μιλιαίω μν αλλοτρίων ενεκεν αδικομα-χουντας. κινήσας γαρ ἐπὶ του κωμαρχου δίκας ἔναγχος, ουκ 2 ἔστιν ην τινα ουχὶ νικήσας απηλλαγης. μακάριε τῆς γλώττης καὶ λαλίστερε τρυγονος. ἐγὼ δὲ ἐρμαίω σοι χρῶμαι, τουτο δητὀ του λογου. ἔκκειμαι γαρ τοῖς βουλομένοις ταμα σφετερίζεσθαι καὶ αγαπῶ την ησυχιαν, καὶ ταυτα εἰδως οτι μοι πολ- λακις ἐκ τῆς απραγμοσυνης φυεται πραγματα.

καθίζειν ονειδος. προκυνας δῆτα τῆς καλυβης Ουκ εφθην παρανο ας το θυριον καὶ ὁρῶ συν τῶ νιφετῶ δῆμον ολον ὀρνεων φερορ ενον, καὶ κοκνιχους καὶ κίχλας. ευθεως ουν απο 2 τῆς λεκανης ανασπασας ἰξον ἐπαλειφω τῶν αχραδων τους κλαδους, καὶ Oσον ουπω το νέφος ἐπέστη καὶ πασαι ἐκ τῶν οροδάμνων ἐκρέμαντο, θέαuα ηδυ, πτερῶν ἐχομεναι καὶ κεφαλῆς καὶ ποδῶν εἰλquusim. ἐκ τουτων λαχος σοι τας πω- 3

30, 2 post ἐπεστη codices addunt τῶν στρουθιων

59쪽

νας καὶ ευσαρκους απεσταλκα πέντε καὶ εἴκοσι. κοινωνεῖν

γαρ αγαθον τοῖς ἀγαθοῖς, φθονουσι δὲ οἱ πονηροὶ των γει

τονων.

λοκωμος Θεοτυλλεμ.31 ουπωποτε εἰς αστυ καταβας ουδὲ εἰδως ο τι ποτε ἐστιν η λεγομενηὶ πολις, ποθῶ το κοανον τουτο θεαμα ἰδεω, υφ' ενὶ περιβολω κατοικουντας ανθρωπους, κώ τἄλλα οσα δια-2 φέρει πολις ἀγροικίας μαθεῖν. εἰ ουν σοι προφασις οδου αστυδε γενοιτο, ηκε απάξων νυν κἀμέ. καὶ γαρ ἔγωγε δεῖν οἶριπι του πλεον τι μαθεῖν, ξδη μοι βρυειν θριξὶ τῆς υπῆνης ἀρχομενης. τίς ουν δή με κακεῖ ri μυσταγωγεῖν ἐπιτηδειος etiσὐ ὁ τα πολλα εἴσω πυλων αλινδουμενος , Σκορπιάδης Σκοτέωνι. 32 Βάλλ' ἐς μακαρίαν. οἷον κακόν εστιν, ὼ Σκοτίων, ημεθη. ἐμπεσων γὰρ εἰς συμποσιον κακοδαιμονίου ἀνθρωπων ' οἰνοφλυγες δε παντες ἐσαν, καὶ ουδεὶς τω μετρω το πίνειν et ἔστεργε συνεχως δη περιφερομένης τῆς κυλικος ην ἴγαρJ τοῖς ἀρνουμενοις τουτοJ τουπιτίμιον ἔδει γὰρ αυτους εἰς

την υστεραίαν εστιαν, εῖ τις ηρνεῖτο την κυαθον. πιὼν ουν ἴσον Ουπω προτερον εν ασκω βαστασας οἶδα, τρίτην ταυτην

ημεραν ἔχω καὶ ἔτι σοι καρηβαρῶ καὶ την κραιπάλην απερυγγάνω. Ap θυλλα Κορισκ P.

τως, s Κορίσκε, αφηλικέστερος γεγονιος, οτε ῆδη λοιπονυἴδους καὶ θυγατριδους ἔρομεν, ἐρας κιθαρωδου γυναικος 2 κἀμε κνίγις αχρι του καὶ αυτην ἐκρινῆσαι την καρδίαν. ἐγωμεν γαρ ατιμάζομαι τριακοστον ἔτος ξδη συνουσα σοι, Παρθενιον δε η ἱπποπορνος μεθ' υποκορισμων ἐκθεραπευεται Diuitiam by Corale

60쪽

ολον σε αυτοῖς αγροῖς καταπιουσα. γελῶσι δὲ οἱ νεοι, καὶ συτου γέλοπιος ἀναισθήτως ἔχεις. ω γῆρας εταίρας παίγνιον. Γναθων Καλλικωμίδς. Tίμωνα οἶσθα, ὼ Καλλικωμίδη, τον 'Eχεκρατίδου του 34 Κολλυτέα, ος εκ πλουσίου, σπαθήσας την ουσίαν εἰς Vμας τους παρασίτους καὶ τας εταίρας, εἰς Φορων συνηλάθη, ελ' ἐκ φιλανθρώπου μισανθρωπος ἐγενετο καὶ τὴν 'Aπημάντου ἐμμήσατο στυγα. καταλαβὼν γαρ την εσχατιὰν ταῖς maλοις Στους παριοντας βάλλει, προμηθουμενος μηδένα αυτω καθά

παξ ανθρώπων ἐντυγχάνειν. Ουτως τον κοιννιν φυσιν ἀπεστραπται. οἱ λοιποὶ δὲ των 'Aθηνησι νεοπλουτων Φείδων - 3τε εἰσι καὶ Γνίφωνος ιιικροπρεπεστεροι. ωρα μοι μετανίστασθαι καὶ πονουντι ζῆν. δέχου δη ουν με πισθωτον κατ' ἀγρον, πάντα -ομενειν ανεξομενον υπὲρ του τὴν απλήρωτον εμπλ ῆσαι γαστερα.

Θαλλίσκος Πετραέω.Aυχμος τα νυν ' ουδαμου νεφος υπερ γῆς αἴρεται ' δεῖ 35 δὲ ἐπομβριας. διψῆν γαρ τὰς ἀρουρας αυτο το κατάξηρον τῆς βωλου δείκνυσι. μάταια ζμῖν ως εοικε καὶ ἀνηκοα τεθυται τῶ υετίω, καίτοι γε ἀμίλλγὶς ἐκαλλιερήσαμεν παντες οἱ τῆς 2κώμης οἰκήτορες, καὶ ώς εκαστος δυνάμεως ῆ περιουσίας συνεισηνέγκατο, ὁ μεν κριὸν ὁ τράγον ὁ δὲ καπρον, ὁ πενης πονανον ὁ δὲ ἔτι πενεστερος λιβανωτου χόνδρους ευμάλα ευρωτιῶντας, ταυρον δὲ Ουδείς' ου γαρ εμορία βο- 3σκηματων ημῖν την λεπτογεων τῆς Mττικῆς κατοικουσιν. αλ ουδὲν oφελος τῶν δαπανημάτων' ἔοικε γαρ προς ετεροις

ἔθνεσιν ὁ Ζευς ὼν τῶν τῆδε ἀμελεῖν. Πρατῖνος Μεγαλοτεχει. λεπος ην ημῖν ὁ στρατιωτης, χαλεπος. ἐπεὶ γαρ ηκεχδείλης ὀφίας καὶ κατήχθνὶ ου κατα τυχην αγαθηὶν εἰς λὶμὰς,

SEARCH

MENU NAVIGATION