장음표시 사용
71쪽
scd ,etiam sensu carentiai Gin tribuunt tantam. xim vocibus de characteribus Hebreae linguae, quam omnium vetustissimam& primam ferunt, cum certe custet alios ess characteres Hebraeos qui nunc extant, quam qui olim fuerant ante caseptiuitatem Babylonicam quod Beatus Hieronymus in Prologo Galeato actinare scribit. Certu,Iinquit; est , Esdram posita pram Hierosolymam, ' & restaurationem templi tub Zorobabele, alias
literas reperisse, quibus nunc utimur , cum ad il- . . lud usque tempus. iidem, Samaritanorum i .He-: . i braeorum characteres fuerins, Nec verum est, in lingua Hebxara reperiri voles quae omnium rein
xum. naturas, infimasque differentias dc proprie-:tates e primaux,nec indeclarastis rebus uberi oeqst aut fgnificatior Hebraea lingua quam Graecat VH Latiua ἰ nec ullum est nomeen in ulla lingua, quod simus alicuiua rei di substantiam de differentias atque proprietates tam genericas qua / specificas atque indiuiduales aperiatmec in voci 4hus Hebraiis per sesu Iisi, plura maiorave lais tent mysteiaa, qua Veliti Graecis vel in Latinis. , Legimus in scriptuxa, quomodo Moyses dc Aaroper virgam eis a Deo traditam plurima maximaque fecerint prodigia. Legimus Iosue retinuisse siti j. Rursum Solis & Lunae, cum dixisset: Sol contra
Gabaon ne moueinis in Luna contra vadem At isin , Stellis Sol in medio cali, o nonfestinauit OG cumbere spatio νnim diei. Ac fuit antea ct pestea'
tam onga dies, obediente iDomino mci hominis er, pugnante pro Israel. Narrantur etiam Samuelis, Eliae, Elisaei & Danielis miracula, nec tamen
quam de istis Cabalisticiab mystatis vlla mantio.
72쪽
aut verbum sit, si tanta est Cabalisticae Magni, vis& potestas,ut caesis imperet, Solem sistere aut retrocedere cogat, maria diuidat, flumina siccet. totamque naturam commutet, dc sibi ad nutum obedire faciat, cur isti sapientes Cabalistae, eius artis peritissimi, talia nunquam patrarunt, vel etiam nunc patrare 'possunt i Certe Philosophi Iudaeorum qui sibi hanc sapientiam arrogant, si quid ea pollerent,ad excutiendum iugum durissimae seruitutis , quo miseri iam mille dc quingentis annis oppressi tenentur, uti debuisserit. t C A P V T X I. . iii
E Necromantia nonnihil : dura mus, Ut qualis quantave sit eiu uis, vel potius fraus, dc fallacia,' ostendamus. Necromantici pro fi
tentur se animas mortuorum e Mcare posse, ex is ue cognoscere multa quae sunt ι M. occultissima, vel etiam futura, animas' auten, .ae umortuorum, praesertim Corum qui flagitime. xi. I i ii /xerunt , laud violenta morte de vita det bati . . isent , Magis eas: inuocantibus adesse; responde e ὶ Ire; multaque manifestare docet Porphyriusti ad Porph de Abstinentia animalium: nai cum deprauis; και δε& fallaeibus daemoqibus dixita mox subditheto reuoca-ide animabusYTales , anquit,sunt δέ animae mor- tione anituorum, quae .Vitiis oppletae e corpore migra-' maram uruntueonflictamur enim etiam tune, irae.& COn- ex infe- cupiscentiae, perturbati ita S, &- in 'naturant ru. . M . E a conuertae
73쪽
conuerst Daemonum, similes illorum redduntur,
noxiae ac turbulent m varias se vertunt formas, ac modo conspicuas se oculis praebent, modo re-eondunt , & ita eludunt aclcm tum intuentium, itum etiam cogitantium. Et quodam alio locor. Praua , inquit, anima quae corpus suum viΟ-.Ienter reliquit, cxpoliata ad hoc ipsum deinde
se admonet, ibique moras trahit. Unde nonnunquam visae sunt animae lamentari: nam animae carentium sepultur' , circa cortiora Immorantur , quibus malefici saepius abutuntur administerium suum explendum . compellentes animas a positione corporis vel partis cuiusdam assumptione. Quocirca qui vaticinantium animalium insinuari tibi animas optant, praecipua illorum membra deglutientes, veluti ceruorum vel talparum, vel aliorum accipiunt, & ira prae- esentem sibi faciunt animam . Dei ritu vaticinan tem : talis enim anima una cum sui corporis integra sumptione, in corpus humanum Ie pqnitus
Anfue- - MAGNAM sane huic arti fidem Aeere viris Oerivi detur, quod legiturptimi libri Regum , capito Samuel vigesimo octavo, Pythonissam rogatu regis Sau-iquii perse, excitasse a mortuis animam Samueliso cis.. tiata seque, ut ita eventu impendentis belli conqnisam sulomi, quae mox et euentura erant Praenunci i
rip en rot. Ei quidem Beatus Augustinus libro a. ad talis A quaestiones Simpliciani , respondens ad tertiana Saali. quaestionem , & in libro de octo Dulci iij quaestionibus, quaestione sexta disputat in utramque partem , an fuerit ille verus Samuel, an potiust Daemon specie , & figura Samuelis, propensior tamen
74쪽
uelamen est ad credendum , illum non fuisse verum Samuelem, sed eius imaginem, & simulachrum, arte diabolica formatum , & aspectui Saulis praesentatum: appellari autem in Scriptura Samuelem, quod illum habitu, specie, S au-ebritate repraesentarer. Non enim raro, tum iri communi hominum loquendi consuetudrne , ruin Sacris literis rerum imagines, & simulachra, nominibus ipsarum rerum appellantur. s Hoc idem citra dubitationem ullam traditur in libro secundo de Mirabilibus Sacrae Scripturae oapiate secundo, & in libro Quaestionum veteris,&noui Testamenti qu. 27. xlui libri, nomine Beati Augustini in eius operibus numerantur. Tebis tullianus m libro de Anima , non solum hodprobat, sed contrariam sententia omnin8 imis probat: nam loquens de Samuele, haec scribit: Ecce hodie eiusdem Simonis haereticos tant, praesumptio artis Magicae extollit, ut etiam Pro phetarum animas ab inferis mouere se spo deant: & credo, quia mendacio possunt et nec enim Pythonico tunc spiritui minus licuit an mam Samuelis effingere post Deum mortuos consulente Saule. Absir autem ut animam e iusquam Sancti, nedum Prophetae a Daemonio credamus extractam, certiοῦ quod ipse Satanas tras figuretur in Angelum lucis; nedum in hominem lucis,etiam Deu se asseueraturus , s aqua portentos ora editurus, ad evertedos, si fieri postur,electos. Haec Tertullianus. Quibus verbii aliisq; proxime consequentibus,aperte docet, nosuiste illum verum Samuelem. S. Thomas prima
75쪽
cti,arid ad 2.dc quaest. I sart. s. ad 4. dubitantαae hoς loquitur , se Rus nimirum Augustinum: idemque fit in Decretis 2DQuaestione secapcNec Iniruim Sed ut Lyra no & Tostato, & ni filior stiam , d. Augustino, lib. in cura pro mortuis agenda, capite. is,Sic etiam mihi probabilius est, Amovierium est , fuisse veram animam Samum lis te Sauli apparuit , exescente quidem P thon ista artem uam magicam , sed dioni eius
yi & potentia, sed Dei imperio ab inferis excixatam, quae d i spensatione diui na Python is sim de Saulem latente . ostendit se aspectibusiuiqui regis diuinaeum sententia percussiara, ut impius rex, quan post mortem supplicia suae iub avitati debita passurus erat υ iam tum acerbi imp 9lqris sensu praenustaret. Nec ad boc pro- aut pei uadendum opus est testimq-YH grgume0xi , cam id in sacra Seriptu-Ia. perspicue traditum sit. Nam in libeo: Eces
siua y ct exaltavit vocem illius L r rea is praehetin , delere impietatem gentis. Et sane Be riui Augustinus libro illo, De Cura pro mortuis 3genda, & S. Thom s secunda fiscunda: ψ nou bscure significant,si liber Ecclesiastici tanquam' s.csr canonicu s recipiatur, necessario sentie dum. csse, rum Samnetem apparuisse Sauli Loθηqqntur autem illi conditionaliter. de auctorit,
te ιibri Ecclesiastisi , noi, quod non eum, pro sis mdccanonico haberent: sed quia nec Hebratii
Cum recipiunt tu reponunt inter libros Canoni-wti quidam Catholicorum olim, de glux aur
76쪽
Horitate dubitarunt Quare nobis ut de eius libri fide & auctoritate; sic nec de vero Samuele Sauli post: mortem prophetate,dubitare licet. Nec o icit huic sententi ἡ quod ille Samuel dixisse legitta Sauli.oin tu' j tui mecum muticum certum sit diuersas esse sedes post mortem, bonoru,& impiorum, & ih Euangelio legatur Abraham νοῶ ixisse illi epulanipititer se,&ipsum, maximunt& intransibile cha6s intercedere: hoc, inquam, noti obstat.Nam illa verba Samuelis, ut bene itutorpretatur S. Augustiniis rSspondens ad tertiam
D redeo ad Necto illliam,quq olim resula senti tis locis & apud Hultas gl8htes celebreri si nέ qum fuit Usthanes upust Plinium 'lib 3 o. eapa liu- c man ius artis nobilissimus profestbr,promittebat quo- ιM Umrumlibet mortuorum exciditioias de colloquheum uiuis: 3c sanὸ maiori x est admirationi qu3d extremo illo capite subdit Plinius: Adbl8scenti, bus nobis inquitίvisus Appiun Grata ratigat aratis,prodidit Cyhosephallani herbam, q6νlii'. gypto vocaretui Osyritin, diuinamh6hq. Qiuδὲ ni odi , sed etiam iti mortuos habere poteritillimeaqtie, se evocasset kmbrasi ad percunctandtim Homerum qua patria Oibusque parentibus ge nitus esset: Cidus mulahus in migmentariis
77쪽
.62 DE MAGIA quos in Sphqra edidit,nominat librum qui oli
extabat, & inscribebatur SCRIPTURA CAM, opus magicae ac maleficae impletatis plenum,co-tinens elemeta &praxim Necromantiae. Tertul dianus lib. De Anima, ubi de in foris, dc deserinctorum euocatione disserit. Publica,inquit, iam 'literatura est, quae animas etiam iusta aetate sopitas, etiam proba morte disiunctas,& prompta humatione dispunitas, euocaturam se ab inserorum incolatu pollicetur. Fuerunt quondam inulta apud varias gentes loca, Necromantiae via no
bilitata, ubi & a defunctis o cula & responsa petebantur. Homeru* tib.II. Odysseae Cymnae ricum oraculum ad Auemum Lampaniae lacum celebrat, quo Vlysses cpncessit,ut Thyresiam dereliquo itinere suo consuIeret ; cuius etiam meminit Strabo lib. quinto Geographiae. Thesprointium in Epiro Orpheus celebrefecit, in eo Manes cantu permulcendo, & Euridicae coniugi adisperos reditum impetrage creditum fuit. Vnde Virgilius libro sexto AEneidos. Si potuit Manes accersere coniugis Orpheus,
Apud Lusanu Erist hunc venefica Thessala mo tuum euocat, qui Sex. Pompeio exitum Pharissalicae pugnae denunciet. Phygaria Arcadiae ciuitas, habuit huiusmodi Necromantas a quibus cylin& sutura sciscitari usitaxum fuit. B. Aug. lib. D de ciuitate Dei,c.II. citat Apuleium assi im ntem animas hominum daemones esse, & exli omini b. seri Lares, ii meriti boni sunt , Lemure Ies aut aut laruas, si mali, qui nullis bonis se- di V Satione. puniuntur, inane terris
78쪽
lamentum bonis hominibus , caeterum noxiumalis.Cum vero incertum est quae cuique sortitio obuenerit,utrum lar sit an larua,Manes Deos nominant, & fanis atque caeremoniis vulgo admittuntur,ut oracula reddant,ut in Boeotia Amphiaraus in Africa Mopsus, in AEgypto Osiris.
alius alibi gentium,Asculapius ubique. Haec ex Apuleio:quem ibi Aug.vere grauiterque refellit. Et apud Tertullianum inli. De Anima sic habet. Nos manas propria oracula, apud parentum sepulchra mansitando captare , Eraclides scribit, Celtas apud virorum ortium busta, eadem de causa obnoctare,Nicanor affirmat. V E R v M has omnes mortuorum, quδ' Confista Necromatica fiunt , appariti Des anas & fallam ius Imces esse non est dubitandum: plerasque enim ab e . a ipsis Necr antis aliisye fictas esse compertum . est.si quae autem reuera contigerunt,in his existi mandum est,non animas defunctorum apparuinis vivis, sed ipsos Daemones tales se ostendisse Necromantis,uel eos consulentibus,tales inqua. habitu,specie,aetate,voce, & affectu, quales rue
rant olim mortui, cum inter vivos versarenturi
Hanc ego opinionem ut proculdubio Veram putem , rationibus testimoniisque & experimentis adducor. Ratio nec obscura nec sane infirma fit,ea,qua Sanctus Thomas prima parte quaest. IIV. art. 4. hoc ipsum confirmat. Non potest, inquit m Maiio anima separata, naturali virtute sua, mouhre ali - s riquod corpus: cum enim sit naturalis serma huQ mani. corporis, non habet vim mouendi secun IV dumamum, nisi coxpus quod informat & viviri eroman ficat: nam etiam cum est unita corpori, si se alia tiam
79쪽
quod membrum mortificatum, non obessi .i mae ad motum localem. Quare animae deiunctorum,nec assumere corpora,nec cum illis ad vinos venire possunt.Deinde, Necromantae non habeΕvim dc imperium in ali imas defunctorum quae sunt in caelo, nec quae sunt in Purgatorio; non enim honuenit aut docet animas Sanctorum,im piis Necromantarum artibus subiacere: quein animas quae sunt in infern nam cum iIluc sin f IDeo tanquam in carderem detrusae, ut aeternas
s lenim suorum poenas luant, nulla inde vi posesime efferri, nec nisi Des mandato egredisnon est autem credibile, Deum id concessiurumi Necro mantis' per quos Daemon satagit mortatis decipere , & a veri Dei eutru auenere:sic enim Deus at tem Necromanticam & per se infam5, ω tres a se in sacris litem reprobatam, extremoque mortis supplicio condemnatam, non soli amanoraret , sed etiam fide cultuque apud mortales dignam redderet.Profectε, sicui mortuorum leaditus ad vivos concedendus fuit, videbarur tonincedendus diuiti illi cnius mentio fit apud Lucani c. I6. qui Obnrie rogabat Abraham, ut de iis qui simul erant in Inferno, aliquem mitteret ad amitCOs cognatosque suos monendos, ut bene viven-do,diras, M perpetuas Inserni paenas euaderent, . nec tamen ei concessit m est. Non inficiorysi . mas quae sunt in Purgarorio, nonnunquam ap- . paruisse vinisad enim Beatus Gregorius in quam to libro Dialogorum nonnullis,& quidem certis probat exemplis.Nec equidem nego, eriam animas Beatas vel Martyrum vel aliorum Sancto ψ - ruiN, descendere in terras hominibus eorum au sxiliuinios e
80쪽
xqium implorantibus, pern, dc solatium imurastis enim confirmat B. Augustinus in lib. De curis
pro mortuis agenda I cap. 16. exemplo B. Felicis
Noli Episcopi,quei ciuibus this Nolaciis,cum a Barbari S oppugnarctur , apparuisse & subuenis is
affirmat Augalinus I se non incertis rumoribu S, sed certis restibus audiuisse: Haec, inquam , non nego,sed aio animas mortuorum , cum apparent vivis, non id facere sua voluntate & arbitratu nec naturali potestat multoque minus vi dc potentia artis Necromanticae, sed id fieri singulari quodam Dei consilio,voluntate ac potestate. Nec animas defunctorum interes e rebus Viuorum, minus est miraculum secundum B. Augustinum loco supra dicto, &secundum B. Thomam pri- ima parte, quaest. 89rari, ad 1.quam vel illuminatio caeei, vel aliaquae in magnis Dei miraculis numerantur. Adscribam hic in hanc sententiarn
B Augustini verba ex eo loco quem proxime in- AVVindicaui: Uerum ista in k,diuinitus exhibentur; nisve longe aliter quam sese habet usitatus ordo , sin- uada sengulis creaturarum generibus attributus. Non tentia. enim ideo putandum est vitiorum rebus quo stiis '
bet intereste posse desuinctos, quoniam quibustdam sanandis vel adiuuandis Martyres adsunt: sed . ideo potius intelligendum est per diuinam poteritiam Martyres vivorum rebus Vin te iri quoniam defuncti per naturam propriam,vivorsi rebus interesse non polloni. Haec Augustinus. SE D audiamus Tertullianum , qui in libro Nofabi De Anima,ubi de inferis & animarum euocatio- ω Teriane agit, hanc nostram sententiam grauissimis di itilliani sertissimi hi verbis comprobauiti Necromanti a Lenietia. inquit,