장음표시 사용
111쪽
Agnus pro nobis μvas mactatur adaras , Hostia placatum redaedit ista Deum. Nam qui depresus miseranda clade videtur Optatum miseris conferet auxilium. Ex Inscriptionibus Senensibus. In manus inimicorum veniet. Dabunt Deo alapas Manibus incestist miserabilis, & ignominiosus videbitur tEt miserabilibus spem praebebit. . Ex Ruilio.
Dies veniet , quibus Deus illuminabit crassitudinem tenebrarum rVinculum Synagogae rumpetur. Homines tacebunt.& videbunt Regem Viventium. Et virgo Domina gentium eum gestabit gremio. Regnabit in misericordia : & tradetur in manus malorum. Colaphizabitur Deus,. eritque tanquam miser,& auxilium dabit miserabilibus. Ex Garsone. Illi quidem morbis pressos sanabit, ct omnes Firmos restituet laeses: caecique videbunt, Incedent claudi: surdis audire licebit. Expellet furias: oppressi morte resurgent. Sixtus Senensis carmen hoc huic Sibyllae assignat.
Id est de quidem morbis pressos abit, di omnει
Laesos quotquot ei fident: eaeeique videbunt: Incedent claudi: surdis atidire licebit: Insolitas mutis dabitur formine loquelas: Expellet furias: νpres morte resurgent: Diqiligod by Cooste
112쪽
Notari heic velim J. A. qui iam nuper de Sibyllis idiomate Belgico scriptum edidit futilissimum, in quo Libycae Sibyllae attribuit
integrum librum Secundum Oraculorum Sibyllinorum, atque hoc pacto ostendit temeritatem suam atque inscitiam , quod viri Docti ante illum non ausi sunt pronuntiare, hoc tenebrio hic pleno ore audet , tanquam veram sentcntiam, Lectori suo obtrudere , ac progenuinis Sibyllarum Oraculis venditare. Sed quis te hoc docuit Viesagacissime & perspicacissime, certe hoc nulli bi reperire potuisti nisi in temerario tuo cerebello di postea enim vi Veritatis adactus p. 832. ipse confiteris, nulli Sibyllarum sua carmina posse assignari, quare ergo unicuique sua propria carmina assignasti ' quaenam tibi suere Visa κε ρια in illis versibus, quibus te motum sensisti ut talia effutires 'Boissardus has sequentes praedictiones, tanquam a Libyca Sibylla prosectas, citat, & ut ante notatum , absque ulla probatione lectori obtrudit. Statuit ergo Sibyllam Libycam vaticinatam esse, de exitio gentium propter idololatriam &scelera, quibus iram Dei altissimi in se i .
Sed durantque malique malum opperiuntur, Iram immortalis, earlestis di altitonantis: Proque Deo lapides, ct fidia animalia, multa Relligione esunt trepidi, diversoque, quorum Non ultas sermo , mens nulla, auditio nuda est. Singula nec fas est verbissimulacra referre Murtali fabricata manu: quos namque creavis
113쪽
Humanae vi manus labor at ae industria mentis, repere Deos stulti, saxom vel auro, AEre, vel argent actor, Iemve dolatos. Exanimes, surdos . conflatos ignis in aestu, Fecere: atque bustu fra eommisere salutem.
De Miraculis Jesu Christi ejusque passione: hoc modo.
Cuncta iubens faciet, morboque medebitur omni smeabit ventos dicto , sumetqueprofundum Insanum, placidis pedibus ealcando, fideque. Ad viros genas praebebitsputa pudentes: Herberabinque serum tradet proscindere tergum. Perqueferet tacitin euvias , ne forte Matur 'st, cujus μι, mortalibus unde locutum Henerit: horrentemque feret de vepre coronam. Tum calamo compungem ilia legis More suae.
Praedixit quoque sibylla haee, mundi conflagrationem. Judkium
extremum, mortuorumque Resurrectionem, & Vitam aeternam piis& Dei cultoribus praeparatam.
114쪽
ni flagrabit mundus, flenumque dabunt ho sis atque tubas I, 9 Ae exoriente Terribilem senitum, mugitumque audiet omnis Mundus: ct exuret terram omnem torridus ignis risne genus humanum postquam delera, ct Urbes, ct fluvios exusserat, atque profundum, Omniaflent Me mixtus fuligine pulvis. Omnia sed postquam in cineres colla Macebunt, D Deus obruerit tantum qui accenderat ignem: Inque hominem Deus ipse iterum formaruerit ossa Et cineres, mortalitas, insuerant, revocatis, I disium tune eerto erit , in quo iusserti aequum Ipse Deus mundi judex. AI qui impietate
Peccarint , iterum invecta tellure tegentur. Contra iterum in terris vivent pietatis amantes,' 'sti dante Deo tum, vitamque, cibumque
deque pii agnostent omnes, seseque videbunt. Ut autem homines talem habeant finem , ideo paulo ante eos ad respiscentiam & pietatem exhortatione hae pia monuisse putat BoisumduhLibycamque Sibyllam haec populis locutam.
115쪽
- - - Ah vos resipiscire stulti Martales, magnumque Deum irritare cavete. Ponite se Amos, gemitus, caedesilue, nefassue: Et totum fluvio eorpus mersare perenni. Tum manibus passis adsidera praseritorum Pscite factorum veniam , sinatequefactis Impia sinapiis. nam se Desu ipse vicissim Conflium vertet, neque vos exficindu , ct ira Sedabit rursums vos modo mente eositis, si a migratius est illi, pietatis am rem.
118쪽
BREvIARIUM. Manum statuit hane tertio lora, onvbrius primo esse collocandam. Aitet na refutatus. Onubrius refellitur. Ω- tempore vixerit. D versa illius nomina. Unde dr quomodo Delphos venerit. Solinus emendatus. Martianm Capelia emen tuae Midas refellitur. Unde De phica vocer . 'Heri opinio Delphicam Sibyllam unam eandemque esse cum Erythraea, Sicula, Samia, Rhodia ct Claria: ae νεωκορον in tem
plo Apollinis Sm mitii suisse. Homerus Acundum Solinum aliosque, vem sus ex Sibila hae minuatus non nullos, operi suo inseruisse dicitur, sed a sisertis ilia refutaris. Hodierna Oraeuia Sibili sunt spuria. Schmidim refellisuri seuomodo Sibylla Lee Divino assabatur Spiritu. Ubinam fuerusi M. Carmina que illi attribuumur. Ertia , inquit porro Lactantius , es Delphica , de quatar inm loquitur in eo libro quem de Divinatione eo μsuit. Haec Onuphrio est omnium prima, uti & in Iconibus ex Italia ad nos allatis, statuitque ante hanc nullam Mulierem suisse vaticinatam. Sed hoc repugnat Varroni, Lactantio, Isidoro aliisque , horum iudicio si stare noluit
Onuphrius, rationes erant adducendae cur Delphica Persicae esset anteponenda, sed quoniam hoc tantum sine probatione assirmat , ideo& eo Iure quo asseruit, potest etiam negari. J. Aitzma in speculo suo Sibyllino p. 663. dicit te, propter diversas rationes ante secundam Sibyllam esse collocandam, existimare, verum diversarum illarum rationum ne unam quidem protulit , credo nullam producere potuisse. Daphnen etiam hanc Sibyllam suisse vocatam author cst idem Ait 2-ma, hoc autem ut probet, iecurrit ad Ovidii metamorph : lib. I.
119쪽
88 DE SIBYLLIS, M.fab IX: sed inepto huic Scriptori fabulam relinquamus.perridiculum enim esset sedulum Lectorem talibus quisquiliis detinere, alia etiam quae de hac Sibylla , Ait et ma proseri , tanquam putida figmenta rejiciis mus. Clemens Alexandrinus Stromat: lib. I. dicit hanc Sibyllam. quam Artemiata vocat, filiamque Lamiae Sidoniensis suisse putat. Orphei, qui partibus Argonautarum sese immiscuit, septuaginta no-Vem annis, ante bellum Trojanum, temporibus priorem. Alstedius aliique nonnulli hanc vixisse volunt anno a mundo condito 268o e Erasmus Schmidius hanc vixisse statuit, paulo ante excidium Troianum circa annum ante Christum millesimum. Quod equidem probatum videre vellemus, putamus enim neminem hanc sententiata si mis rationibus posse confirmare t praesertim cum tot disserentes de
rempore quo vixerit haec Sibylla , Scriptorum sint opiniones. Di dorus Siculus enim , qui Delphicam Sibyllam Daphnen vocat, Tiresiaeque filiam dicit, quinquaginta duobus annis post, illam ab Epigonis in Thebarum expugnatione, cum patre captivam Delphos a ductim docet, ibique ab ipsis stabili am , quod rursum Pausaniae contrarium qui illam ex Alia Desphos venisse perhibet. Imo & iste adversatur Plutarcho, qui illam ex Helicone eo venisse, Lamiaeque suillia filiam contendit. Solinus polyhistor in plerisque editis , ita adnotante magno Salmasio, dicit hane Her bile Er thraea annis Miquis Ucuta est. Quasi , inquit Salmasius, Erythraea Sibylla, Herophile dicta suerit proprio nomine. Itaque emendat legens, hanc Her philen E ibraea -- aliqvie inter oedent ibin consecuta es : atque hoc pacto non Erythraeae aut Samiae Sibyllae secundum Salmasium quamvis salso illi attribuat hane sententiam iam dictus Ait et ma p. 666. illud fuerit hoc nomen , verum Sibyllae Delphicae r de Herophile
postea latius, hoc tantum nune notabimus Herophilan a Martiano Capella vocari Troianam Marmensi secundum magnum Salmasium,
non Murmense sed Marmessi filiam legendum quod de Delphica Sibylla notatum non invenimus. Tiresiae enim filiam innio nomine, suisse existimat Suid, nulli bi Marmensi; a Lamia prognatam esse Plutarchus autor est, uti supra notavimus. Hanc Suidas etiam Thessalicam dixit. Sed quomodo illam Thessalicam dicat, ille, qui Delphicam esse statuit , nos certe non capimus. an itaque Delphi in Thessalia i notum est esse in Boeotia, regione alia quam Thessalia,
120쪽
etiamsi huic vicina r ideoque errare dicendus est Suidas, ac Geographiae parum gnarus. vel saltem sui oblitus, quando Delphicam vult etiam esse Thessalicam, Sibyllam hanc , Delphicam , nonnulli volunt vocatam, eo quod Delphos abducti cum reliquis captivis quos Argivi Epigoni eo miserunt , illa in urbe diu commorans & degens pro Delphica, cum Thebana esset, a multis haberetur: sed Ilido rus Hispalensis, ut & Suidas Delphicam dictam statuunt eo quod Delphis nata st. Imo Isidorus in templo Apollinis genitam assirmat Clemens Alexandrinus, ex Heraclidae autoritate, &post illum, Pausanias in Phocaicis, annotavit ; Delphis saxum quoddam fuisse lux a Buleuterium, cui saxo insidens, Sibylla inde Oracula sua proclam rit. Saxum hoc Erophileum lapidem suisse vocatum , scribit Peucerus, qui Delphicam Sibyllam eandem fuisse cum Erythraea , Sicula, Samia, Rhodia & Claria , perhibet, testimonia nulla pr serens. Scribit porro idem Peucerus, Delphicam Sibyllam νεωκο- ρον, aedituum, egisse in templo Apollinis Smynthei, & somnia quae
in templo Hecabes excubantibus objiciebantur, explanasse. Maximam vitae partem degisse in Samo , inde saepe in Clarum Coloph niorum, Delum, & Delphos exspatiatam suisse , hincque Samiam, Rhodiam , Delphicam &c. dictam , ibique hominibus illis carmina sua decantasse: non magni est momenti, utrum Delphica suetit dicta, eo quod ibi , & quidem in Apollinis templo fuerit nata aut oracula sua ibidem pronuntiarit, utrumque enim dici posse nec haec sibi contraria esse existimamus. I. AitZma de Delphica Sibylla agens, occasionem arripit describendi Delphos, Boeotiae urbem, & quidem satis operose, famosum illud templum Delphicum ad cuius destriaptionem etiam locum ex D. Iacobi Sponii quem Leidensem medicum vocat, Itinerarii, parte secunda p. m. 6 . producite Verum tam
scede detorsit hunc locum , ut, cum nolim dicere malitiose illum hoc secisse, mihi sit dicendum, illum non intelligere linguam Gallicam , planὶ enim contra Scriptoris intentionem locum illum vertit,& plane illi contra ejus mentem sensum dedit. Solinus si modo fidem meretur, author est, Homerum plurimos versus ab hac Sibylla mutuatum, tanquam suos, operi suo inseruisse: hanc sententiam tuetur etiam is dorus Hispalensis. Versus autem quos operi suo in