장음표시 사용
121쪽
Catholic. parte secunda , ad A. M. 2829. Symsonem Ipsum I quentem audiamus. Ascanium AEneae filium nusquam nominat Homerus, qui tamen AEneam , ejusque posteros , post dissipatum Regnum Priamid rum, Iro nos diutissim re imperaturos , ex Sibyllino aliquo Vaticinio ius tur cognovisse. Nam Iliados vicesimo , Neptunum sic loquentem induci
Ait Priami genus Iovi exosum esse, propter per iam scilicet ae intuta
sitiam: AEneam vero ad Regnum reservari. θ huyus posteros diuturnum habituros Imperium. 9uin etiam apud eundem Poetam Hymno es δἴ lis, Henus AEneae mater quae Otrei filiam se dixi:) cum A esse Dardanio congresa, profert hoc Oraculum: Σο δ' ἔ αi-ύιος , li , Τρωεμπ οἰνάξει ,
Cum enim formosa ilia puelia ex edito oraculo rescivisset, Anctisse posteros regnaturos cum ipse iam sensente concubuit, ut ex Aufilao notar -- ius Homeri Scholiastes ad vice um librum Iliaisi, Sibi inum hoe fuisse Oraculum conjectare possumus ex eo, quod veteres quidam Homerum e S-0lia Delphicae scriptis aliqua desumpsisse tradunt.Sed hanc Simsonis assertionem pro conjectura tantum recipimus: Quis enim demonstret quaenam sint carmina quae Homerus ex Sibyllinis scriptis mutuatus, suis inseruit. Ubinam apparent in Sibyllinis quos nunc habemus libris, illa oracula' & posito illa in scriptis hisce Sibyllinis inveniri, an ex eo sequeretur Homerum illa deseripsisse ex Sibyllis , imo contrarium posse sustineri cerum est, an non Impostor aliquis possit ex antiquo Scriptore mutuari nonnulla ut scripto secato Autoritatem conciliet ρ Quomodo autem Homerus Sibyllina carmina scriptis suis inserat aut inserere potuerit absque plagii manifesti detectione certe nos non capimus , an Homerus unus e quindecim viris suit textra quorum numerum nulli fas erat libros Sibyllinos inspicere , si ex relatu aliorum versus quosdam Sibyllarum scriptis suis adjicere voluit, tum facile multi indicassent, quae & quot carmina ex earum
122쪽
vatieiniis deprompsisset, quod tamen a nemine factum suisse , opinamur saltem, nunquam rescivimus. Vera autem Sibyllarum cum interierint Oracula, nemo, sic putamus, nobis indicabit quae sint illa. Dato etiam ex veris Puganorum Sibyllis quadam descripsisse Homerum, hinc optimum adversus haec nostra quae Doctorum versantur in manibus Sibyllina Oracula eliciatur argumentum. Quoniam enim Homerica in illis non deprehenduntur , pro genuinis non esse habenda vel ex eo constare pronuntiamus. Scribit Erasmus Schmidius, B. Augustinum lib. de Civ. Dei XVIII. eap. XXI. desese testari, reperisse se in libris Delphicae Sibyllae haec verba: Nasetur Propheta ex Virgine, absique humana corruptione. Verba haec apud Auia gustinum non potuimus,non solum loco citato lib. XVIII. cap. XXI. ve-
.um etiam cap. XXII s. ubi de Sibylla Erythraea ex professo loquitur invenire. Dicit quidem habuisse se oracula quaedam Erythraeae Sibyllae, quae Graeco idiomate ipsi Vir Clarissimus Flaccianus , in Codice scripto, ostendit, sed de Delphicae Sibyllae oraculo de Propheta absque humana corruptione nascendo , nihil quidpiam adnotatum resiquit. Forte respexit Schmidius adversus illos, quos, ex Vetustissimo Codice nobis descriptos reliquit Opsopceius, Desphuaeque Sibyllae a
scriptos refert: versus sic sonant: Non tarde veniet,. tacita sed mente tenendum me opus. hoc memori simper qui corde reponet, Hujus pertentant Cor gaudia metna Prophetae Eximii, qui Virginea conceptis ab alvo Prodibit, sine contactu maris. omnia vinest. Hoc natara opera. at fecit qui cuncta gubemat:
Sed nee de his testatur B. Augustinus se illos vidisse. De modo quo Sibylla haec Delphica Divino assistatur Spiritu, sic olim Pr cius ad Porphyrium. Sibylla quae Delphis est , Deum in se admittis duobus modis. Hel subtilissimo vapore calido is sceo igneae naturae , qui exhalat ex hiatuspeluncae: ves sedens in Sanctuario in aheneo Tripode Sa- ero Apollini: utroque modo exponit sese in*nrationi Divinae, qua ligustratur, ct occupatur radio ignis divini. stque interdum, o flamma ingens subito evolans e Pecu , pheiadem involvat o replevis undare Divino:
123쪽
ali uanis fidens in tripode Saero , in quo se Deo venienti aeeommodat, raticinationi firmae se eomponit: edi sive hoc, sive praecedenti modo, Prrhia Deo loca repletur: qui tamen siparassus est vapore , sb igne , a tri- ροῶ, ct ab omni avaratu siet, sue naturali sue an civit. Sed de hae materia , postea uberior dicendi dabitur locus. Mortem autem obisiisse in Troade ex Pausania assirmat I. Ait Zma p. 67l. CCeterum sepultam esse hanc Delphicam Sibyllam, in Nemore Smintnei, non procul ab Ida monte, & hoc epitaphio columnae lapideae inciso, decoratam . refert Pausanias. Α γω ἀ ψοπαια σαφηγορὼ μευ Σαυθ α
Ida e sem Phoebi interpres, non vana Sibila,
Hac quae marmoreo clausa tegor tumuis: Hocalis quondam, acto num nunc muta puella,
Heu nimis, heu fati compede pressa gravi, Mercurio tamen ct nymphusociara quiesco, Ruod fueram Phaebo grata, strem pretium. Ut autem etiam huic Sibyllae adscripta, reseramus oracula, n tandum Boissardum existimare hanc multa de uno solo & vero Deo,& de Christo Servatore, praedixisse: scripto enim, inquit, mandavit Incranationem , doctrinam, miracula, passionem, Resurrecti nem, & Adscensionem Christi in coelum, tam elaris & expressis verbia , ut historiam potius, quam Prophetiam scripsisse videatur. cujus fragmentum hoc esse creditur, quod oraculorum lib. VI. legitur:
124쪽
άBerni magnum natum eam pectore ab imor Cui solium genitor tribuit supremus habendum Nondum progenito. siquidem de eorpore duplex Extitit. est autem perturinfluctibus amnis Jordanis, glauco cujus pede volvitur unda. Et ea quae sequuntur postea eodem libro: quaedam etiam ad eam pertinentia leguntur sub finem libri octavi. ubi vera Religio describitur , & ultimi seculi talicitas : quando Deum verum omnes homines cognostent , & illi soli servient , viventque secundum ejus
gie mea homo es rectae rationis alumna. Huic tu pone volens puram, d ine sanguine mensam, Repletamque bonis. Panem poeu Mesament , Einfluienti da. nudum tege carpus amictu oc.
Omnes qui mentis motus tenes, omnia novit.
125쪽
ciet, quae quoque hominum celata patrarit . Cum veniet solium ad divinum jura daturus stui nil dicentes mutos inrelligit, audit. Et quantum tellus d caeli vertice distat, Principium , finem, media omnia novit. ab ipse Omnia sunt: caelum qui telluremque ereavit. Solus enim Deus est: non est Deus alter ab ipso. Chrysippus quoque refert illam praedixisse, magnum Prophetam oriturum., cuius conceptio fieret miraculosa, sine virili semine. De hac ita Benedictus Arias Mon Ianus: En Dominum cognse tuum, veramque parentis Excipio prolem , principis atque Dei.
Exspectandus erit vates rer maximus, ct cui. Nultas erit terris vi ater, ergo Deus.
m Thoma Garsone hi versus illi dantur: Inpingem illi relaphos hominei ct spina fluestis
Issaei labiis: me non elia amars. cas adponent, potumque immitis aceti.
Quod in libro oraculorum iisdem sere verbis expressum est:
Ex Inscriptonibus, quae in templo Senensi sunt applicatae singularum Sibyllarum imaginibus: Ipse Deum eognse tuum, qui Dei est ius o Ex I aelii Cleopassi Hydruntini Poematibus. Pollibitsignis: tandet miracula: morbos
Eternum aeterni natum patris aisa puella Vir ineis olim nurrier uberibus. Diqiligod by Cooste
126쪽
Sanabit: ventis jura marique dabit. Daemones diciet: manes rooeabit ab umbris, Morte s a mortis aestruet imperium.
Haec eodem sundamento quo praecedentia oracula, huic Sibyllae adscribuntur 1 Boissardo i ne probabili quidem conjectura Sibyllis singulis suas posse assignari praedictiones, opinamur, ideoque Lectorem monitum volumus, nos haec non adduxisse , quasi haec genuina sint hujus Sibyllae oracula. Notandum etiam a Sixto Senensii lo ge aliud oraculum huic Delphicae Sibyllae assignari, hoc nemper
Urael labiis, neque non elgis amari 'poner esiam potumque immitis arari.
I. Aliama in suo de Sibyllis tractatu p. 6 77., attribuit huic Delphicae Sibyllae libri tertii oracula a p. M o. usque ad p. 2bi. ubi de
Christianis praedicit Sibylla , ibi desinit J. Λ.
127쪽
BREVIARIUM.A N quarto vel sertio sitast eollocanda, variant Scriptorum sintentiae is seuo tempore vixerit. suaenam ct euias fuerit. Varia ejus nam M. An eadem eum Cumana , ct Er thraea. Aitima refutatus.
Miam reddendi Oraevia fra hute Sibyllae peculiaris. Amri ex quo bara Sibila Oraeuia sua dabas ampla desicriptio. Meiani de hujus Sibliae se sera finientia. Antiquis, loci communes erant 'usthra. Carmina hute Sibilis a missaria o I A. adtributa. Uarta est Cumaea in Italia, inquit Lactantius, quam min us in libris Mili Punici , 'se in Amatibus nominat. Hanc Onuphrius ut & Icones Senenses tertiam nomia nant: Amatsiae aetate hanc Cumaeam Sibyllam i notuisse scribit Cedremis p. m. 88. Baronius putat hanc fuisse omnium Sibyllarum ultimam, vixisseque Olympiade quinquagesima; Cimmeriam vocavit olim Isidorus Hispalensis a Cimmei Campaniae, Cumis vicino oppido. Alstedius in sua chronologiasci bit vixisse illam Anno mundi 1 ro. Sed mera haec est conjectura. μελαγμα vocatam fuisse resert author lib. de Mir. auscult. Hanc Deiphoben Glauci filiam fuisse existimant nonnulli. sorte, inquit Alstedius, haec suit Carmenta mater Evandri satidica , de qua proverbium cum matre Evandri loqui. Quidam Phemonoen nomia natam fuisse volunt. Iustinus Martyr vult Sibyllam, Cumaeam sui se Babyloniam Berosi filiam, quod supra ostensum de Persca dixisse multos Scriptores: quidquid sit Babylone potius oriundam putemus quam Cume Asiatica, Molide , nullam talem extitis. se unquam illa Asiatica Civitate ortam quae Cumi, vaticinata sit author est Salmasius: opinatur enim & quidem maximis fultus
130쪽
eationibus, Currueam hanc Sibyllam , Cumanam & Erythraeam Mnam eandemque esse. De Cumaea & Cumana dubium esse non potest, E cithraea Sibylla hoc vocabulo indigetata, eo quod Erythis esset oriunda, Cumaea vero a Cumis Italicis ubi prophetavit. Hanc Sibyllam cum aliis Scriptoribus Cimmeriam vocass. Aitetma p.68s.&diversam esse aCumana statuit immerito,uti in serius probamus, dicitque errare illos qui illam eandem esse cum Cumana existimant, esseque seductos eo quod Arist teles testatur illam Cumis habuisse lectum subterraneum &c. Verum cum bona hujus viri venia. non ex eo solum,sed ex ipsa vocis etymologia sic debere iudicari, contendimus: velim perpendere dignetur nostras has, quas subiicimus rationes dictus J. Ait ama. qui etiam satis Magistraliter, verum erronee dicit hanc Sibyllam Cimmeriam fuisse vocatam a Cimmerio Asiae oppido, ad dextrum Ponti latus, sto&c. plane V teribus repugnat haec sententia, Isidorus Hispali & Lactantius scri-hum hanc Cumaeam in Italia fuisse ac vixisse. At quidquid de Cimmeria aut Cumaea Sibylla reserunt Scriptores, intelligenda lunt non de Asiatico sed de Italico Cimmerio t imo & Cimmeriae tenebrae quarum etiam mentioncm facit Aitetma, dictae a Cimmeriis Italiae populis,de Asiaticis non possuὸt credi. Audiamus Festum: Cimmerii ,inauit, dicuntur homines qui frigoribus habitatas terras incolunt, quales fuerunt inter Bajas & Cumas in ea Regione, in qua convallis satis imis minenti jugo circumdata est, quae neque matutino, neque Vesper tino tempore sole contegitur. Doctissimum D. Bochartum consenistientem habemus, ille enim hoc modo scribit lib. I. de Colonus Plic
nisum p. 633. O Cimmersis Homerus Odyss. lib. II.
His ad Cimmeriae muros accessimus urbis,
Chiae gens perpetua est caligine mersa, nec unquam Sol tuum puro radiorem lumine lustrat.
Nec est quod quis agi putet de Cimmeriis Scythis circa Bosphorum, aut de populis qui habitant. in extremo Septentrione, ubi lon-rissimae Noctes quae Cratetis suit sententia U ysses enim ex Circes Insula mane discedens vento secundo, sub vesperam appulit ad Cim-