Servatii Gallaei Dissertationes de Sibyllis earumque oraculis, cum figuris aeneis

발행: 1688년

분량: 739페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Omnia nam purgans molem convertet in unam. Caelum convolvet , telluris operta recrudes:

Manes in vitam, fatorum lege soluta , Et lecti simulis, adiudiciumpwe vocabiti Pudicet ut tandem moresnavosque flosque Cumae etiam excidium putat Sibyllam hanc praedixisse Boisurdus his versibus: lib. V. Kvmi δ' ἡ μωροὶ , συυ νάμαm τοῖς Θεοπνίαις

μων μη δημν χαλεπὸς, ὰ - δὶς. Cum autem demens, cum tactis numme lymphis, In manibus Divum sceleratorumque virorum iniecta, haud tantumsaltabit in infera deinceps. Rerum in Cumaeis remandu marina buebis. Tune adversasmia degenus perpetientur. Scies νω- habens, quia labores tolerasti. Nam genus in sum Cumanram, gens in proterva est.

Alia quam plurima vaticinatam fuisse hanc Cumaeam Sibyllam putat laudatus Boissardus multarum, nempe, Regionum, & urbium satales exitus, quae omnia, inquit, Boissardus ex Auctoribus cognosci possitnt & iudicari. Sin hoc dicto Boissardus sgnificatum vult, L ctorem ex lectione Oraculorum Sibyllinorum, posse iudicare mul rum Regionum & urbium fatales exitus in illis praedici , haud repugnamus , verum sin hoc, verbis hisce velit, Lectorem ex his oraculis posse dijudicare Cumaeam Sibyllam esse illarum praedictionum Vatem, illique in particulari adscribenda superius laudata oracula,

omnino contradicimus , uti ante , assimantes nec Boissardum, nec quemquam alium certo posse indieare , cuiusnam Sibyllae quaeque sint oraculat nemo enim, sic putamus, ullam mihi indisci κω τη-

142쪽

ειον quo discernamus , Sibyllarum Vaticinia. Scio Sibyllam Εwthraeam alibi nomen suum carmini, Autore Lactantio, inseruisse, sed nee ideo Vati illi, carmina illa adscribenda censemus , prob turi suo loco esse tota quanta supposititia. Certum autem est Cumaeae hie, quidquid dicat Boissardus assignari non posse. Pari etiam, hoc est nulla certitudine probari potest haec quae ops aeus & Missa dus ex M. S. Regio depromps runt, existimantes Cumaeae esse Sibyllae. Prophetia sic sonat. A teneris annis facie praesegnis, honora Militiae aeremae regem sera virgo eoaba LamseM: Per quem gaudebum pectore sammo 'Omnia, ct immense fulgebit hiaus m orbe

Mir eum. Sua dona magi eum laude ferentes; Ohscient puero myTrham, aurum, thura Sabae

Adjicit etiam alia quaedam Cumaeae Sibyllae adscripta Boissardus. De ea Arias Montanus. Vir sancta olim, cinctis o clariar astris Mirando infantem sanguine concipia. Sustiato ὸ eaelis hane nuetria rima liquora Uberibus propriis, lacteque vigineo.

Caesi missum.

Ex Senensibus Inscriptionibus e Mortis fatum finiet trium dierum somno si cepto.

nne d mortuis regressus in lucem veniet , Primus Resurrectionis initium seMens. Ex Gar M. Tune ad mortales venia mortalitas ipsis In terris smilis natus patris omnipotentis Corpore velitin.

143쪽

Numinibus vanis divinos reddere honores Desne, homo: aeternosubiice talia Deo. Natum ejus venerare. Ido tu vindice seisin Iram eae estis nummis Fugies.

stiria illius justusflatuere: nec unquam Coeyti sies praedae anda rogi. Haec cum absolvissemus sertuito in Sexti Senensis bibliotheia eam incidentes, deprehendimus, Scriptorem Doctissimum alia plane Carmina Sibilae Cumaeae adtribuere ut & vel hinc etiam constet. nullo plane sundamento niti illos qui cuique Sibyllae sua volunt aD signare Oracula particularia. haec autem que Cumaeae esse putat Si tus Senensis sic sonant. i

Quae sie verti possunt.

Cum Deus ex asto Regem demitta Olmporium terra omniparens ges mortalibus aegris Reddet inexhaustas stumenti, viri, olei1MIDulcia tune me is dissundent poeula caeli, Et πινιο larisci erumpent lactes τυ, . '

144쪽

Oppida plena bonis, o pinguia custa vigebum rNee gladios metuet, nee belli terra tumustus, Rerum par terri orebit in omnibus asta: Cumque lupis agni per monetes gramina carpente

. Cum vitutis ursi degent, armenta sequenter. 'Camivorusque leo prclepra qua ret, nis bos Cum pueris capient semnos in nocte dracones, e L dent, quoniam Domini manus obteget illis.

Haec omnia recitantur lib. III. Oraculor : Sibyllis r sed Ionge aliter ac opsopaeus illa in editione sua refert. Videantur notae ad hunc locum. Notandum autem Boissardo qui se discernere posse quae cuique Sibyllae sint assignanda oracula, non convenire, cum Sixto Senensi, alia enim hic. quam ille huic Sibyllae attribuit carmina, ut vel hinc quivis videat , nulla dari-quibus discemantur Sibyllarum oracula , imo haec quae supra retulimus Boissardus Sibyllae Erythraeae ad censenda putat tres enim priores Sibyllinorum oraculorum libros totos quantos Erythreae absque ulla controversia tribuendos, quamvis nullas addat rationes affirmat & magistraliter pronuntiat. Antequam autem huic Capiti finem imponamus, notandum I. Aitzma huic Cumaeae aut Cymmeriae Sibyllae attribuere Sibyllinorum librum quartum pauris tantum versibus exceptis. Nullas autem allegat rationes cur illi fides sit commodanda , nec immerito quidem, quoniam nullas habet. Ideoque tales assertiones flocci faciendae: uti & hoe notandum , quod profanationem profecto non exiguam sapit, illum audere convenientiam instituere interSacram Scripturam N pseudo oracula illa Sibyllina , quasi S.S. Dei Prophetae post illa de illis praedicarint, quod quam salsum sit alibi ostendem us, Deo dante.

145쪽

CAPUT VI.

SIBYLLA ERYTHRAEA

BREVIARIUM 69 tanto ideo hane Sthbam collicandam rensem nonnulli. Alii secundum Ioia

misit assignant, binam habitarit Maria illius nomina. Hurrens refellitur. Emimus ex Icarus. Rus parentes. Vassit -- fe S 6ltist attribuenda Cum Noaebo non fuit in Area.S mi isti refutatur. An. ei Daphne nomen fuerit fecimiam Consantinum. Lactantius aliique reia, selliantur. Apododorus Iallit quando hanc suam eonemem voeat cotistem re vixeris i Suuae error notatu . De ejus imaevitate testimonia.

Phlegontis versus aliquot correcti ex Salmam. Et ex Hiusso. Schmidius refutaturi stuando floruit Udorus Hispalosti refellitur. Sibylia re*. tata. ΩFando Vaticinaeta fuit. Ararastichis sivpstitia etiam seeundum Eorium. Eusebius refuga uri Acrasticho non rnvenitur apud Cicer . nem. Imo ne quidem ipse lecta. Cisero non vidit 'libros Sibyllinos. Si filma hodierna non esse genuina, paret ex eo quod non fini AorsisHilibus estnsscripta. Eadem Aerastichis quam nune in Sis Limis is reis r perimus Ciceroni nunquam vis fuit. Constantinus aliter Aersietidem refert quam hodie habemus. Ohm aliter lecta. Sibile a Cieerane pruprophetissi, non fuerunt habita. Metiquis Patribus, ut ut Sibygarum Di torisus maximis, Acrasticis hine Sibyllina nunquam sit visa. Pupinus martyr ct Theophirus Amrochenus ae Athenagoraν , Clemensque Alexandrinus quando floruerint. Lactantius alsegat nonnullis sum stiriae Aerastichidis versus, sed de Acrastichiae nulla mentio apud iliam refferitur. Valesti de Acrostichiae sententia. Halesus refutatus. P. A. r se dura. Uinta Sibylla fuit Erythraea secundum Lactantium loco Iau: dator hunc etiam secutus est Isidorus Hisipalensis Origi- um Iib. VIII. cap. VIII. Hanc Apollodorus Ery-Fhraeus, assirmat suam fuisse . Civem: eamque Graiis Ilium Diuiligod by Cooula

148쪽

Illum petentibus Vaticinatam , & petituram esse Troiam ,& Homerum mendacia scripturum. Hanc Sibyllam Constantianus magnus in Oratione ad Sanct. coetum, Delphis cum Pausania collocat, & cum Diodoro Siculo Daphnen v eat. Hanc Simson loco ante laudato putat eandem esse cum Babylonica seu Chaldaea. Quo iundamento ante ostensum fuit ubi de Persica Sibylla egimus. Aristoteles loco superius adducto lib. meis o

losophus lib. . IL schol. ad Platonis Phaedrum, ut et Solinus polyhystor Erythraeam olim Eriphilem vocatam scribit, quod Eruphitis nomen Lactantius lib. I. cap. VI. Suidas aliique Sibyllae Cumanae adscribunt. Eusebius Sibyllae Samiae) Scio equidem Peucerum anfirmare sine probatione , hanc Erythraeam Herophilem vocatam :eandemque esse cum Persica, hoc tamen ipsi haud concedendum p tamus, propter rationes, quas, ubi de Persica egimus produximus, di heic possunt applicari. Notandum porro quosdam LoZimum Histetitit II. Erythraeam hanc eandem esse cum Phaellone Epirotica,

quae etiam nonnulla sit Vaticinata, assirmare e carmen autem quod huic Sibyllae adtribuit Zozimus, Ioco citato alibi adjicietur. De Zo-ssimi autem sententia non esse , eam Epiroticam cum Erythraea Sibylla velle confundere, putamus r non enim dicit Gmχον μολις

debebat, si cum illa hanc reciprocare voluisset, sed dicit, Ερυθραίοις ἡ-E thraeae aut Phalmis adeo ut contrarium plane ex ZoZimi loco sit concludendum. Onuphrius uti & Ιcones Senenses huic secundum locum dedere & post illum secundo loco constituendam existimat Boisiardus, temporum ordine hoc volente , quippe quae bellum Trojanum praecesserit. Hermippus , reserente Missardo , illam dicit patre Theodoro natam, in Regione Erythramrum, eo I co qui Baptae olim dictus est , quem postea Erythras nuncuparunt: ex qua urbe originem duxit Apollodorus , R ideo illam suam. civem vocavit. Erythraei ipsi asserebant, natam illam esse in sua ditio ne in Cerico monte Ioniae, ubi antrum Vatis nativitate clarum , o-sendebant. Strabo duas recenset Erythraeas Sibyllas unam Antiqui sunam cujus nomen reticuit, alteram posteriorem Athenaidem no- P a mine

149쪽

mine , quae Alexandri magni extiterit aetate r utramque hane Sibyllam ex Asiae Ionica , Erythris ortam dicit. Dion. Halicam: ab Erythris Phrygie oppidulo Erythraeam dictam docet. Sibylla ipiade se testatur se Babylone ortam , sed tamen Erythraeam vocatum iri ab hominibus. Origine itaque sit Babylonica , sed Erythram quia Erythris Vaticinata & commorata fuit: huic etiam Sibyllae Euseta in serm. ad coet. Sanct: tribuit , cujus versuum initiales lia terae, liqs dictiones constituunt, θεοῦ uila, Sed putamus hoc valde esse incertum et imo ne probabile quidem. Nullae enim in illo carmine apparent notae quibus moveamur Erythraeae potius, quam alii Sibyllae, illud poema adscribendum esse. Deliae Acrostichide plura in fine hujus capitis dicenda nobis reservamus. Hanc Erythraeam Sibyllam. Erasm Schmidius censet esse mmnium Antiquissimam, Ncbilissimam & Oraculorum praestantia e cellentissimam, & cum Noacho in Arca Diluvii tempore fuisse diimo ipsam maritum , Noae filium,Japhetum, habuisse contendit

quas positiones probatas videre maluissemus , quam ita simpliciter affirmatas. Nam quod Sibyllam ipsam Causae hujus Judicem eonstituat, hoc nos plane rejicimus, est enim de eo quaestio , an vere haee de se dicat pseud Sibylla. Scio equidem illam assirmare lib. I. συνλυριου rκυρῆm , cum scera socru ud hoc est , cum Noacho ejusque uxore suisse in Arca: sed hoc nos negamus, SibylIae ne juranti quidem unquam credemus, absque probatione an non absurdum est in quaestione utrum Sibylla suerit in Arca, audire Sibyllam iplam illud assi antem, quis enim legitimus suae causae sit Judex, sed ex voce is argumentatur Schmidius , illam esse Noachi nurum rhoe si statuere velit Schmidius, tum oporteret prius nodum hune solvi quomodo illa sit --de sanguine Noe: quod ipse Schmidius fate tur conciliari non posse, cum autem diserte ipsi Sibylla esse se de sanguine Nom a firmet, nescio quo temerario ausu Lojolita Crassetus , mistat se Blondello satisfacturum , quando maxime sibi placere dicie hanc suam conjecturam, Sibyllam hanc fuisse habitam pro Noachinuru eo quod urbe Noa sit oriunda, sed non vidit Crassetus, hoe statuendo se ipsi Sibyllae contradicere, quoniam illa se Babylone o tam esse expressis verbis scripsit. Non putem Jesultam ut ut saga

cems

150쪽

eem . melius novisse Sibyllae locum natalem quam Ipsa Sibylla. quando ad textus corruptionem recurrit Schmidius illud pro meri, nugis reputamus , ipsumque sententiam illam nunquam probaturum contendimus, de Delphica Sibylla quando egimus, ostendimus non . posse diei illam Delphicam nempe) in Arca fuisse cum Noacho, quandoquidem assirmet se Babylone ortam. lib. III. in fine.

At Babylon Diluvio posterior. Atque hoc pacto mendax aperte reperitur Sibylla. De his plura addere non est necessum , quandoquidem supra fusius diximus : solummodo verbum hoc addemus, si Constantino Imperatori fides sit habenda , eam proprio nomine Daphnem vocatam, an Daphne quae multis seculis posterior, per unum& quadraginta dies fuerit cum Noacho in Arcat credat hoc Judaeus Apella. Αn Daphne Babylone oriunda uti haec pseudo Sibylla de se scribitρ dicit enim disertis verbis etiam si Erythraea sit vocanda, Se tamen Babylone ortam: quod ipsius Sibyllae testim tum probe ob. servandum contra Lactantium , Apollodorum & eorum sequaces, illam non posse dici Erythraeam eo quod Erythris nata , sed quod ibidem sit Vaticinata: quomodo Apollodorus probabit hanc esse suam concivem, quandoquidem ipsa de se testatur se esse Babylonicam, nunquid Apollodorus melius quam ipsa Sibylla sciverit cujas sit. Dionys Halicarnass. Apollodorus apud Lactanti Suidas aliique multi,

hanc excidio Trojano priorem constituunt , dicunt enim , illam Graiis Oraculum consulentibus, Vaticinatam esse belli Trojani mventum, & A, eam hanc consuluisse auctor est Virg lius , aeneid. VI. quae omnia attente, si considerentur, clare demonstrant, Schmidii opinionem esse plane sutilem. Sed Lectores monitos volumus , Suidam sui oblitum suisse, quando scripsit, Sibyllam hanc quadringentis octuaginta tribus annis bello Trojano posteriorem. haec enim assertio quamvis aliquo modo ad Eusebii opinionem accedat, quae illam sub Regno Romuli extitisse docet in suo Chronico, Romulus autem quadringentis uno & triginta annis post bellum Trojanum Regnare coepit) evertit Scriptorum illorum veterum, quos Procul dubio legerat Suidas, opiniones & assertione, : saltem hoc nunquam P 3 co Diqiti reo by Gorale

SEARCH

MENU NAVIGATION