Ioannis Rho Mediolanensis, Societatis Iesu, Ad Io. Bapt. Castaldum, clericum regularem, interrogationes apologeticae. In quibus S. Ignatij fundatoris Societatis Iesu, cum B. Caietano Thienaeo colloquentis, atque ab eo Theatinorum ordinem postulantis

발행: 1641년

분량: 406페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

de Actioneas fontemplatione. 267

Nόnne ait,eam sua E re esse,ostendereDeum ZNonne Coenobilicam vitam tui esse instituti negat3Nόnne in Monte Soracte locum optat λ Quae igitur de Nigrono tam dolenter querendi tibi caussa fuit. QuaeΘNos, lempto homine,Eremitissimillimos credi voluit. Hoccine tu reprehendisZOptime fecit, nascente enimordine id esse, vobis erat in votis NegasZat Carata diserte a Tr-mat: Concedis 3 non igitur vestratibus primo illo tempore animorum ardor tantus,qui vos ab adamata, solitudine dimoueret. Et ne Caratam ante fundatumOrdinem solitudinis amore captum dicas,quod in cius vita innuis , verum χXVII.

data enim

incalescentem ad lucra animarum, alia omnia deinde 'mo

a condito

cogitasse, biennio a condito ordine data Epistola est. o Aria

Vbi illa Cleri resormatio3Vbi bellum,quod Romae ad nouae familiae exortum conflari sibi ab ipsis usque Saxonicis suis munitionibus trepidauit Lutherus3 A n non disturbatisUrbanorum temporum iniquitate consiliis, quod in monte Soracte non potuerunt,Vcnctiis CXe- qui perseuerarunt Z Id laudati a Caracciolo auctores docent, icipsa Eremitarum Saucti istii appellatio, qua A ioc Venetiis inclaruistis,plane conuincit. Videris ergoCa- XXVIII. P stalde , quomodo unica illa tua ad Mariam sororem i . Epistola, tuarum,quas ego ex Caracciolo , dc Cam l- aήλια dulensi tabulario protuli, fidem posis eleuare,aut ali- , E .m quid firmum de spiritu illo primaeui ordinis consti- M. tuere , ne incerta veluti vocatione fluctu asse videatur. Neque enim satis crit dicere,Clericorum Regularium fuisse, quasi Clerici esse non possint, abdicato procuratione , & quaestu animorum, &mysteriorum re- ligiosissima celebratione retenta, quae in . Utcra, dc quidem potior Clericorum laus ii nam & sanctos Sacerdotes solitudine' vel olim incolutae , vel etiamnunc colere non ignoramus. Iam Mero si testimo. XXIX. nia exterorum audienda sunt; tim'. tu Adrianum ' laudas, habeo , quae in meditici asseram , a vo- 'bis etiam laudata. Legi enim apud Caracciolum

xvii. Di 7.

Marci Mattesilani j verba

excerpta

libros quem i

302쪽

XXX. Eorum fli

XXXI.

Σ68 Interrogatio X T.

quem ille de Guelphis & Gibellinis conscripsi,quem

testem omnino grauem csse oportet, quum a Carac ciolo in laudem Carais,pro cuius fama tum in imo laborabat, in medium adducatur; sic habet: Thati lino Episcopatu Cara se ab auit, aίque ad Citis aliquot uel Urs, ipse igitur ordinis princeps in ei demancti propo- siti scy. ad contemplations arborem extendit manum, inde-

ques aues Agos decer i furitas, qui e ingerunt his , qui i mundanis staretis ocitu inibus , cupiunt har modi deliciis

sturari. Testautur id . perpetuoque te ilabuntur remota a rumoribus loca , ac proinde exercendae persecta contemplationi valde idonea , quae vir i e Vero inae,ac Heneti s incoluit. N ibit

potuit pro Nigrono scribi luculentius: nec dubito, quin si ab ipso haec dicta essent, indignabundus excladimaturus sis, cum perdendo tuo ordini, quantus quantus est, totum incumbere. Quid enim de hominibus Eremiticam professis scribi pollit amplius, non video. Rem dicit, ec veritus, ne qui dictum vellet in fici xi,. Cui m. ad primas illas Carasae sedes prouocat, testimonium e M apud seros etiam nepotes dictu as. Non hic Nigronus est, Castalde, sed Marcus Mattesilanius est, cui tantum auctoritatis Caracciolus attribuit, ut inter Ca- rasae t au datores,assertoresque famae ac dignitatis enu- meret ; haudquaquam facturus, si ordinis famam his alteri, attenuarique credidisset. Verum Caracciolus. Nigrono non respondebat, sed condebat Historiam, cuius in v ritate praecipuae opes. Audiatur de Hieronymi Magij de codem Carasa testin onitu , i etiam plurimum tribuit Caracciolus. tu per Em abdicato scilicet Episcopatu, ac patrimonio j ia eadem ipsa urbe Roma,ubi tunc erat se incora- n ei, clusum riseraetum locum contulit, in quo vitam tranquil mcum paucis deg , Deo vere in pace silentiisue de eruiens. Haec profecto Aoostolica vitae ratio , atque institutio non est, quamuis anctissima sit, & Monachorum si- - imillima. Nam dc Phariis simillimam vitam duxisse Patres vestros Veneri , Vbi Eremitarum S an ii Nicolai

nomen

303쪽

nomen non Apostolorum inuenerunt, tu ipse scribis. Sed his tanta bab atur fides,quantam aequum censuit habendam esse Caracciolus , ipsim et Caracciolo, tibi A sua ipsi,& Clementi VII. Pontifici quantam me iubes ha- XXXII. bere Clemens quidem in illa Breui Epis Ola,quaNca Ci men-

ei Q. pQEtanam cXp itioncm laudat,imperatque , ita cum . .. . Carafa,Caiciano,caeterisque loquitur, quomodo cum

hominibus quaestui animarum xx instituto deuotis,nemo sanus loqueretur. Audi. Cumque nos Paulus Apostolus non quae no fra se quae I E s v Christisunt, quaerere δε- crat . admodum i e , non quod ibi esset utile ,sed quod mi iis uisalvi erent, e quae se testatur; debetis I mos ali- quid laboris assumere , ut iuxta Domini praeceptum valeat is proximorum et licitatibus inseruire. Non haec illis crant a XXXIII. Clemente dicenda,si ex susceptae vitae rationibus tam ct C irido ardenter in animarum salutem ferebantur , hortantis 'ii 'enim haec sunt ad insueta de noua. Tu ipse nonne CaietanumNeapoli pen ipsos decem menses otiosum se

' disse dicis, quod ego superilis non de Religionis cultu

atque virtutum aliarum exercitatione, sed de cura &procuratione animorumJlcnissime sum interpretatus ZRursum Caracciolus in operis sui Praefatione non X X lv.' ne disertissime ait,primos illos Patres vestri moris, 'faximam vitaepartem Deo tantum es Angelis testibus transegisse 'Quid nonne Paulus Arellus Victoriae Sansetae rinae Matris primi Ducis Vitrij arcanas consessiones audire se nolle professus est,quod minus esset cx insti tutoὶNonne a maioribus vestris Neapoli Comes Briata XXXV. ticiSanseuerint, tuum ad se illos ire vellet arcanae con talionis caussa,quod ipsa valetudine minus bona vies, 7 ad templum ire non posset,repulsam tulit ob id potis. sinu;quod dicerent, sibi horuministerioria caussa pe- 'de efferre domo: non licereὶId vobis iam licetu usqua . enim huiusmodi Eremiticae rationes obtinent sed hO- .minum saluti, in publica ciuitatum luce,collocatis in earum frequentioribus regionibus domiciliis praeclara

Ll 3 operam

in Epist.

304쪽

tissmos tam tenuibus rebus per illa initia lente admodum in ea sibi versandum credidisse: donec bono . cum Deo , succrescente sobole aliud faciendum ipsa. dies doceret; quod iam nunc factum,& vobis , & Ecclesiae gratulamur. Nam, mihi crede Castalde, quae tu T 'Rundecumque congeris,egregia quidem opera, sed rariora sunt, quam ut institutae ad proximorum salutem familiae dignitatem tanto annoruni spatio possint sustinere.Lege Praedicatorum , Minorumque Annales, &nost ras etiam Historias, si nos hoc honore dignabe iiis,videbis,quam densa ubique sint pro 'salute animo i . rum gesta. ' XXXVI. Caeterum quid aliud opinabatur lanatius, quana il- Qua repr- lud olim faciendum ; quod vos tandem fecistis, ut de isdemer ρ - Altari, de de Euangelio viveretis ξ Quam quod literis η familiari is ad Mariam sorore ipsemetsi ipsit Cara 3 4 i i. LM a R ime UVAE spiritualia,praedecandum, consi iones ex-lisia saeuii, cipie Uunt instituuae , dcc. nu a re indigere;ordinauit exim procuraiiι- Domin I ,ut uiuaut ex Euangelio : o vult, et i ex debito siu- igitur solitudinis vos amantiores videret,quam VicinuEuangelij praedicatione belle componi posse crederet, vir longe prudentissimus acute vidit,cam demum uiuendi rationem csse amplificandam; in quo quid /'i integra velis. Aniinaduersione reprehendere, non video quia factum,quod ille praevidit,tota iamdiu videt, doloς & gratulatur Italia.Quotus enim quis i. vos ob solitu- di nem Eremitas iam vocat,qui in media hominia luce versantes,Praedicatoribus, linoribus': no ceditisὶN biscu enim vos non compono,nc tibi bilem moueam,

305쪽

De Actione ontemptitione. 27 I

. i nam doctrinis tradendis distinemur, quod Opub qui' XXX vir. dem bonum esse vis,sed distractivum. Frustra igitur ac Noe at d parum amico de Nigroo quereris, quasi vero scri- hcripsit NL pserit, Ignatium olim dixisse defecturo, a sua vocatio- g onus, fal- ne Caraiam, dc Thienaeum , quod ille nusquam schi t 6 dial- psit, sic loqueris Animad. IX. Quomodo ergo Paulo IV. non multo post Pontifciis infulis ornato , o Caietano Thienaeo,cutus sanctitatem omnes venerabantur, dum summ.epe . fectionis opus aggrediuntur, Euangelicae legisspecimen, σ o namentum , desectionem, de qua nemo unquam dubitauit, nec experientia eam contingere pol vise docet hoc enim te

ro falsiissimum csst , docet quidem non contigisse, quam tu dicis, defectionem, Sanctam Ignatium prudentia ac pietate conspicuum ad ripsi se credendum es Aliud opinor , est, Castalde, quod Ignatium pro uidisse aiunt, aliud, quod tu quereris. Mutationem aliquam factam vestra in Repub. palam iam factu est: Desectionem futuram a persectione, nec ex Ignatio rotulit Nigronus, nec quisquam nostrum omnino dixit,dc temere sane loquutus fuisset, qui hoc dicere ausus titisset. Nigronus quidem Ignaria dictum asserens, adeo di serte addidit, Nisi ampliorem animorum procuratio nem exerceret, mirari ut satis non possim te,conditione illa dissimulata , vehementius in hominem inuehi, perque illius latus Ignatium ipsum impetere, quasi dixerit ordinem non duraturum , quod crudum sane videtur, & ab experientia refellitur ; Neque adeo infans erat Nigronus, ut etiamsi fingere voluisset ista n5videret Verum cum dixerit, non duraturum , nisi procurandis animorum comodis maiorem operam nauaret,idque sibi faciendu maiores vestri censuerint;quid est , in quo se quisquam iure dicere possit ostensum Neque hic distimulauerim duarum huc pertinentium

contradictionum iniuria Nigronii a te accusari. Quasi vero Ignatiu de vestrat eligione,qua nodum nouerat, vaticinante inducat. Sed nulla est; sat enim ille noue

rat,quod statim se prodebat, Patres tuos ab appellatio

306쪽

ne Eremitarum sancZi M i,qua Venetiis inclaruerant, partim admodum esse diuerso, Nec bene aliarii a fa- miliarum, quae vestra, adhuc b hominum procuran- da salute remotiores, institutum, fartum tecthm renent, exemplo Nigrotatim urges; Cur enim rςliqua

Ignati j dissimulatur sententia3 Is eas familias deficere

necessarium credidit, quas nec animorum quaestUS, nec vit. ae commendaret austeritasin ec proprij alerent

reditus. Iam mihi unain aliquam huiusmodi, qUM . . percia nauerit , nomina , & vicisti: sed quae nusse .piam fuit, non reperies,& si ustra quaeras. Iam vero altera contradictio Nigroniana tibi cst; luod Ignatius si illi credimus, S Ordinem vestrum desiturum dixerit, Anim. dc coniunctionem ordinum reiecerit,quod sati odi r' ' ceret utrumquc Ordinem in suo instituto perseuerare. Quorum dictorum cum primum ut sinc exceptime a te fingitur,falsb Ignatio attingitur;Et cum illa, nihil si 'secunda discordat. Clim enim utraque familia quae stum animarum, vestra ex illius sententia aliquid mutante , factura citet, cum suis artibus utramque facere ad Maiorem Dei Gloriam putauit pertinere vir sa pientissimus. . Porro utrumque dictum verum cilli,ego,

si per te licet, Ribaden eice , quae oculis ipse viderat

quaeque ab Ignatio audiuerat, adfirmanti, quam tibi qui adhuc nobiscum vitiis , de antiquis rcbus pro tua lubentia,vel diuinanti, vel inficianti , magis credam. At non magis testis unus de visu ut loquuntur quam centum de auditu aestimasscur 3 An cum de alicuius

verbo quaeritur is qui se audisse testatur, ei qui coniecturis inficiatur praehabcndus non cst 3 Et tibi igitur, Castalde , Riba lene ira.. erum dic rogo te Castalde,

quo magis animus a contemplatione rerum diuin

rum auocari putas, audiendi i ne in arcana Consessione consceleratis,an disciplinis tradendis 3 Ei proscctbres mira esst nos homines adseculari a d b. Ios, & ordi ni, longe quam vester sit , ut tu loqueris, actuosioris,

contemplationis magisterio nobiles haberi , domόs-

- que

307쪽

que nostras ab illis,qui solitudinem captare animum- XXxviii. que rerum diuinariam meditatione volunt excolere, S.cietas ad frequentari, ut anno XL. huius seculi ad D.Andreae in

Quirinali,cum ibi agerem , ad C agnatianis Exercita- tionibus fuerint exculti,tanta celebritate, ut nec V 'ticanae purpurae splendor sit desideratus: Acre,in alios quidem haec derivari,dicas,sed quae docemus,nos minime facere; aio nullum ex mixti generis familiis plura nobis in hoc genere praestare. Et de tuo quidem ordine palam est. Ede enim, Castalde,legum vestra- XXXIX. rum caput,in quo de secessu,de solitudinc, de pcrpe- Ei ipsa milia plurium dierum meditatione, atque contempla- rimum in tione procul a publicis procul ά domesticis curis , Oso etiam litterarum studio seposto,caueatur. Edic risi iis explorantur tyrones mensem integrum,cum pronium ordini se addicuntὶSi eodem sepilis probantur; si reliqui omnes singulis annis utuntur per dies octo3 si sexto quoque mense adolescentiores triduo eidem operam dant 3 Si cum sacramentum primum cXacto probationis biennio, si cum solemni moro dicunt lv. ce palam profitentesὶSi cum sacris primo debent ope rari idem repetunt cor templationis otium hebdomadam integram, pluresve dies secedentes, quo sibi tantum vacent & UcoZut hoc feceris, quod postulo , aliquid ego amplius per otium videro; nam licet non doceatis in Gymnasiis, si perpetuo vos contemplari persuaseris,lunc te Suadae medullam vortise dicam. Cum igitur, & solitudinis admodum amantes ma- Xiores vestri fuerint,& qua nunc, non ea olim opera Acelebritate, Rempublicam animorum attigerint; reli ' U Iiquum est verisimile nullo modo esse , Ignatium,qui velis remitque ad procuranda proximorum commoda ferebatur, ab ea sanctae solitudinis quiete illectum fuisse Tum illum prudentissime, quid olim a vobis faciendum csset praevidisse, quod mihi contra Castal-dino , dc pro Nigrono palam ha interrogatione faciundum luit.

308쪽

Castaldus

acerbior ιη Societatem

Iesu.

INTERROGATIODECIMA SEXTA,

DE I'AUPERTATE.

Ignatium excellentia Paupertatis , quam

Theatim profitentur, allici potviste, quo Castaldus dixerat in sitia spistola ,-

gruum negauit , minus ver mile fuisse penditur.

VAE R. o ex te, Ioannes Baptissit Castalde, Amm. qu sim ad scribendum de tui ordinis, no- ihi straeque Societatis paupertate aggrediebaris , an tibi propositum fuerit Societatem hanc minimam clam,palam maledictis proscindere.&quae Dominus illi contulit Euangelicae paupertati, or' namenta,quibus demum cumque posscs machinis diripere : an quod virum Theologum,atqueHistoricum decebat,de illa quaestione,cuius olim Molphesius tuus semina iecerat,minus caute asserens, Domos nostras Professas pauperes esse ab extrinseco ; tuque tuis coniecturis In Di promoueras,&Nigronus profligauerat, diligentius di- . sputare, hominemque erroris arguereὶSi enim primum 7.. r. illud voluisti,& sine caritatis iniuria fieri potuit,habco caussas tibi gratulandi, quod strenue id conatus fueris; verum quoniam id tibi vel ab amicorum aliquo temperatioris ingenij admonito, vel ipso temporis tractu , refrigeratum iam animum violatae charitatis poenitentia subeunte , dolere non dubito , nullus iam gratulationi,sed dolori ac veniae locus est. Doleo enim

309쪽

de Paupertate. 271

ea te scripssse,quorum te in sinu poenitere,quippe qui

caritatem ames, minime negabiis: vcniam v cra totius

ordinis mei nomine dare me posse cofido: Haec quippe nostra Societas, a suo exortu maledictis audiendis assu ela, valido didicit experimetocilla nihil sibi obfuis se, sed prosuisse quam plurimum. An vero maledictis meris,dc cons picotiam tuam, dc Lectoris iudicium appello. Ego certe adeo stipes non sum, vi quid palam dicas,quid clanculum carpas , non videam,non intel-ngam: Si vere, secundum ex his duobus, de 'uibus in- i I.

terrogaui,agere voluistillunc,quod bona tua venia d, minio ier. ctum velim, te nihil omnino egisse pronuncio. Quod de paupem quam vere a me dicatur, ut intelligas,age , propius de iupaupertatis perfectione tecum congrediar, cfficiamque, nisi mea me vehementer fallit opinio , non camesse,quam nobis persuadere conaris. Quaero enim ex te . an non mihi concedas, tum III. rem magis absolutam, perfectamque censeri, quum ess t are- magis, ut cum scholis loquar, de sua forma partici- ' V qμ.

par, eique arctiori quodam vinculo alligator 3 Non ςρ sis onegabis, ut qui scias nivem ac lilia alba maxime ex

stimari,quoniam albitudinis nihil, quod illis addi pos

sit, superesste videatur. Interrogo te vlterius , in quo vim , absolutioncm, I v. essentiamque Paupertatis stam esse arbitrerisZnam de Pauperia- illa,ac si res aliqua esset,quaeri oportet.Haud dubito te estim cum sapientibus dicturum , in vacuitate abs tautissina a v-- bonorii omnium, quo in vani homines arbitram fecere fortunam,quae hominem circumstant,& ab illo polli- .dentur. Quae quum rectissime dixeris,lum ego illud tu re conficiam i ubicumque maior ab omnibus bonis temporalibus,cxternisve vacuitas fuerit, ibi absolutiorem paupertate e sic oportere. Tum illud mihi assiima, . . quod nemo sapiens negauerit ibi maiorem esse vacuitatem , liae numquam , null6que iure potest repleri,.

quam ubi libero nullisque robustioribus vinculis adstricto Pendet ab arbitrio ; nam illud ipsum , posse Min Σ impleri,

310쪽

α7 6 Interrogatio XV L.

impleri, aliquid est, quod adhuc vacuari, A pretio aestimari potest , ideoque absoluta vacuitas

non est. V. Age nunc, Castalde, conferamus tuam cum entia cy' ς Fui norum, aut etiam nostra Paupcrtate , qUamquam Ve-1 . rvor,ne hoc tibi stomachum moueat,sed conferamus kmma his, x men. Quod Vt facilius fiat visne CVnstitutiomui οι Vestrarum partis II. cap. i. particulam inspiciamusὶ Recitetur. Eis neque per Profissionem, neque per sacros /'

Canones prohibeamur annuos re dolus incommuni pis δε- re i per Contalium autem Tridentinum id nobis A conces ii 7 sem : nihilominuου voluntarie tamen,ut nusio unquam vim culo ad ringamurὶ ab idis a tueamus,quo a secularcus negotijs liberiores, dcc. Horum verborum consequens ma- Disri

nifestissime dixit esse Nigronus; vos risi ere bona im- zz ' mobilia posse ,si velitis. Quod tu dictum acrius repre- X lihendis , quasi ad Mortam consitutionis interpretatio- r nem , sed inutiliter confugerit. Quod valde miraris in homine inter primarios Grammaticae P Ussores enutrito, do que versato , quasi simplicia consiturionum us rarum

iba non penetrauerit.

VI. Sed audi Castalde, ne unius Nigroni admirationim liqui ' tibi sit tarditas ego corumdemGrammaticorum alum nus , & Grammaticae olim magister, in quo Christi caussa glorior vehementer, paratus, Cano etiam capite, pueros doccre, aut si quod adhuc tibi despicabilius est ministerium , tradere, Ego,inquam, Nigrono accedo,ut me cum illo irrideas.Tum Orbilio Gniphones , Nicanores, Opiliones, Catones, Epicadios, Verios, Agelli ,Vallas,Cle nardos, Emanueles,adde etiam Scioppios omnes hic appello , tibi ridendos propono: Omnes enim Nigrono accedant necessu est. Negas λ at id iam fatebcris. Quaero enim, an non simplicia ea verba sint , hoc est, sine fuco, sine doloemm, si v ' malo scripta 3 sunt. Aitiae Nigronus P se vos possidere,uem fusi si inlisis ρ ait Et Disis hoc ait Z falso. Non ergo potem stis possidere, si velitisὶNo possumusZErgo vinculo aliquo

ex illorum Constituti nib;ss Pro batur.

SEARCH

MENU NAVIGATION