장음표시 사용
321쪽
memineram ue fugienti tamen memoriae sidere nolui. Legi itaque denuo,semel atque iterum,quem in margine appellas Gradiim XXV. cui magnus ille Abba, titulum fecit: De victrice omnium passionum humilitate. Et aut ego lippilentibus oculis sum,qui tamen satis adhuc acute videnti aut tibi a senio caligant, aut indiligentibus sociis usus es. Aio nullum verborum illorumco loco a Climaco scriptum haberi, de codicum fidem appello. Scio quid Gradu XXVI. scriptum relique rit nobilis ille c. aelestium scalarum artifex ; sed lonee
aliud est ab eo, quod apud te lego. Audiamus Clim
cum. Piorum quid. m , inquit, si omni petenti Greue magis vero piorum etiam non petenti tribuere , ab eo autem, quitiant a se aliquid, non exigere um maxim) i possint, isturum tantummodo proprium est, quos nusia tangit perturbatio.
Haec Climactas. Vbinam cst tuum illud quare in quo XXVIII. tibi triumphare videris ξ Fac per typorum indiligenta N sitis tiam iisdem,ac Climaci verba characteribus ea ibi te rigi, quod ultro concedam hanc enim veniam petimusque dantiisque vicissim; in reliquum igitur cit, ut tua sint. Quod si fateris, vide qua consequutionis lege usus sis, mihi enim unum ex alio consequens non cst. Age: Sic Enthymema effingamus. Magis pium cst dare non petenti, quam petenti: Ergo magis pium est, non petere. Logici vestram fidem l Sed clamitas me. mala fide agere, aut certe in Climaco minus csse versatum, qui aliquid ex illis, quibus consequutioncm tuam concinnas, Cius esse negauerim. Quid enirna 3 Non gradu X VI. in quo de auaritia disserit, diserte ait, Nudum Monachum, auem,quia Deo sic credidit, totius mundi Dominum vocat, etiamsi egeat, ab homine non petiturum Fateor 1, ait enim : Non dicat homini necessitatem sitiam, sed quae osseruntur quoi de manu mi' Domini accipiat. Haec ibi Caelestis Scaliger. At ubi ali- ' quando docuit Maioris, ut tu loqueris , posctionis, hoc esse , qutin petere Z De Climaci porro sententia, ne cui lateat, scire licet, ita scalas illas ab ipso fuisse compactas,
322쪽
compactas , ut persectioribus, absolutioribsisque Π .dibus continenter attollantur. Itaque dum de Humi- , litate disputat, quam de Avaritia dissercns, sublimiora depromit. Ex eo igitur Gradu XX V. in quo tibi stare videbaris, luculentissimis verbis deiicit te Climachis,
quae operae pretium sit audire. Sic ait: Humilisatis ne ui,ac viae sant non signorum metnisi alio , sed nuditas rerum omnium, inuisibilis peregrinatio apientiae caueta occulta tio,pronuntiatio varIetate carens ,eleemosenae quaestio : Nihil ea Mn t paupertatis satuΥ,o Mendicorum vita viuere, animum humiliare aliquando potest. Audisinoe mendicatio nem semel atque iterum inter praeclara Humilitatis ut commem orat , quilitas ut corporis coagmcntae o neruis, maxime continetur ξ Quid. igitur opus fuit Climacum. testem producere, cuius instimonio tua
affligitur caussia 3 Sed ulterius Quaero cx te, Castalde , quid demum grandi illo
supercilio tibi velis, quum de Dei fide, quae nemi-r ii . nem unquam sesellii ii adducto Chrysologi testimonio,seuere pronuncias Contrarium ergo assari hic etiam, habent, quod tecum rixentur Grammatici subtilio res quam tutum si, qui legit intelligat ' Quis enim una quam Nigronus contraria Chrysologo essatus cstfCredere nos Deo debere docet aurci sermonis Antistes: Crcdimus & nos, qui incndicamus. Quare , nisi cum laniis lucteris , aliquid te astimere necesse est huiusmodi: AtDcus non mendicantibus pauperibus minime se defecturum pollicitus est , quod ex diuinis Oracullis non exculpes: Nam quae de divina in pauperes prouidentia densius in medium assers cx Psal mo J . ex i. Petri Epistolae cap. s. cx Ecclesiastici cap. 2. verissima quidem sunt; sed ab sis mendicatio- IUL. nem explodi, adhuc tibi probandum est quod facies nunquam ,) ut illis ad non mendicantium auxilia peculiari aliqua rationc Deum teneri conficias. Cur igiatur nobis grandibus illis verbis obnuncias: Milegis, . inteί at ' Interea moneo , collato pede cum disputa' .
323쪽
mus, testium verba pressius esse examinanda. Quani quam enim quae concionabundus de tuae paupertatis
laudibus congeris cis non pauca alicnissimis sensibus afferri video) facile dissimulem;Chrysologum tamen datae pauperibus a Deo fidei testem laudare non debueras,qui de eleemosynae praemio usu raqueagis, quod ad rem nostram non facit. Sed quaero adhuc ex te,quid responsi demum attu- XXXII.
laris, ut Bonaventurae ictum declinares , num eius Bonauem verba secundis Nigronum de paupertate ex Fran- cisci sententia pronuntiant λ Recitentur. Proptersant ' paupertatis amorem omnipotentis Dei famulus ostatim quaestis utebatur libentius, quam oblatis. Haec Bonaventura. Cui acutissime , ut tibi videris, Thomam obiicis dota XXXlII. centei mn omnia supererogationis opera a quolibras Aeso 'exerceri praeceptum esse. Mitto inconcinnitatem scrino opust. i pis , neque enim supererogationis Ortis praecepto co- r. prehenditur , quod si sat, supererogationis iam non est; nec magnus Aquinas tam oscitantCr loquitur. Audiatur. Nusius est, qui omnes supererogationes post implere I cum unus in una, ct alius abundet in alia. Vbi hic praecepti mentio Θ Verum,ut hoc mittam , aio,te nihil ibi ad rem dicere.Non enim ea gratia Francisci exemplum urgebatur a Nigrono, ut oblatis tantum uti ad paupertatem spectare negaret, quod illi numquam venit in mentem facerent sed vi cmendicato illam libentius victitue consceret. Quod Franciscum se iasisse, si Bonaventurae ulla est reuerentia , qui Latine intelligat, terit inficias nemo. Age si quis ita loquatur. Titius ob Sanctae Castitatis amorem maluit Virginitatem colere , quam matrimonio illigari, hunc tu aliquid interius csse Castitati Virginitatem , quam Ni ptias, sensisse,qui poteris negare FSi ergo ob amorem sanctis Paupertatis reiectae tan wX iv. tum in Deum spei, incndicationem, illa sis tamen spei finibus , praehabendam putauit Franciscus, hanc ' illi,quam tantopere deperibas, pauportati magis cor- '
324쪽
di esse Francisci sententiam fuisse, velis , nolis, rectEac ratione conficit Nigronus. An id sublimius aliquid sit atque ad Christi Domini consilia .exactum magis, modo non quaerimus, sed de Francisci sententia disia putamus: Qtiem auctorem, quo potiorem non habuit imitandae Christi Domini paupertatis tota suspicit, ac veneratur'Ecclesia.
Quaero insuper ex te, Castalde, quam egitima illa tua tibi videatur consequutio, quam eadem Anima, uers XIII. cx constanti Ignati j proposito imitandi Christum Dominum admirabili tua elicis Dialectica3Ais enim , te de illo proposito non dubitare, tum a s dis. Sed hinc quid sequitur ' usu certe propensionem mentuinati, ad Oostram paupertatem amplexandam.Ni,ut Grammaticus, a te exibilari metuerem, monendus hic mihi eras,ut a Tertianis pueris caueres , versim cum Lo
gicis iam tibi res erit. Quid i Si ex constanti proposito imitandi Christi Domini legitime sequitur , Propensio
mentιs ad vestram paupertatem amplexand- , an non huic consequens illud etiam cst : Quicumque. vestram paupertatem non amplexat 3r ab eo proposit' excidere 1, quod nemo,ne tuorum quidem, qui plerique omnes viri sapientissimi, certe modestissimi sunt,
ferendum putabit. Quid enim' Tui soli christum sequuntur 3 Quod si propositum illud latius pertinet;
quam ut vestrae tantummodo paupertatis desiderio contineatur, iam nihil omnino dicis. Sed nimius cs, Castalde, ut humanissime loquar, rerum tuarum admirator.suspicimus quidem omnes tuae paupertatis ra
tiones , tuosque in primis Christi pauperum substaliis
sedere arbitramur, non tamen ante omnes, cuius dicti gratia irasci te mihi minus aequum essct. At Christus ex oblatis vixit. Quaero igitur qui scias, ex his tantummodo vixisse: laudas quidem in margine Lucae cap.8. in quo habetur de mulieribus , diuae miniserabant ei de facultatibus suis. Audio ; sed in rogatam ministrasse non audio,
325쪽
audio , & propius est,ut pernegem. Tum Ioanni, e,
put i et .appellas,in quo Iudas dicitur loculos habuisse, cis . . 'ει ca,quae mittebantur,portasse;quas vero emendica in non mittantur, ac portentur. CertEChristum non xXxvii
mendicasse probabis ni uam,ut ego mendicasse de--ὰχ monstrabo. An non hospitium per discipulos petiit, i - -& quae faciendo Paschati erant necessaria ρ Non solui ii ρω iumenta, & dominis edici a suis voluit, sibi ea opus esse ρ Non a Zachaeo prandiumZa Samaritana aquam; ipse non postulauit Z Quaero hic ego iam, si quis tu 'rum sitiat, poteritne frigidam a quoquam postulare Negabis, opinor, ne ab illo sublimissino paupertatisiastigio mendicando deuoluatur. Vt lubet, Castalde;
Patere modo nos mendicare cum Christo;qui propter nos, enus ictus es um Lues esset, quod valet, mendicauit; na qui Graec. sciunt,voce νε α σε, a Paulus usus est,rix 4 medicatione separant, defluxitque ad nos Italos ut infimos pauperii ; vulgo Pistoccos appellamus non sine contemptu , ut abiectissimae mendicitatis. Addo vaticinium luculentissimum Dauidis P aim. 30. quem Psalmum de Christo Domino Paulum interpretatur Epistolae, quam ad Hebraeos scripsit, cap.9. In
eo igitur Pinimo Christus se mendicum appellat his
verbis: Ego autem mendicus sum ct pauper. Quarum duarum vocum admirabilis coniunctio cst.Et primam qui dem in alienas intelligentias rapi non posse, Hebraicam vocem p δ' teitcm habeo, quam Deuteronomii
cap. is .codem sensu a Moyse usurpari palam est, quum quolibet septimo anno ita liberales Iudaeos esse
iubet, ut ob illam liberalitatem nemo mendicare cogatur,ait enim: Non erit in te i menaeos. Eadem Dauidis de Christo vaticinantis sentcntia Psalmo Ici8. yui persecutus e se hominem inopem, ct mendicum. Quod vaticinium ad Christum esse reserendum Theologorum vertex ille Petrus docuit. Quoties autem Christum petentis, atque emendicantis speciem quomodo haec fiant,luculentissime Tyraeus noster disicii )in-O o i duisse
326쪽
duisse legimusὶQuotiesAngelorum obuia haec sunt in Sanctorum historia, ut diutius in his immorandum non sit, quum praesertim demendicantis Paupertatis excellentia orationem scribere non in si ituerim, sed tuum illud dictum c5uellere,probabile nimirum tam tummodo esse, Christum mendicasse. Quod ego vix tuto dici posse arbitror. Vide igitur, Castalde, quam sapienter ab Ignatij propensione fuerit argumentatus Nigrontis,eum ad mendicationem inclinasse ; cu ius tu contrariam consequutionem nulla probabilitato colligis. Petisse aliquando Christum fides docet Sponte oblatis plerumque tantummodo usum, que odiu pro explorato habes. nondum docuisti, &nis in maniter fallor, Kalendis scilicet Graecis docebis ,:hoc est, nunquam. Quod si aliquando usum euiticas, frustra nihilominus eris ; quod enim mendicabulum hominis tam abiectae conditionis inuenturus demum cs,cui a piis hominibus aliqua ultro non dentur Quis vero ex hoc illum stipem non mendicare nisi i heptis.s me colligat ' Quod unum ex Austus lino dicere posses; illum, qui necessitates suas palam facit,m endicare, tibi leuius dictum esse video, quam ut tanti nominis auctoritatem tueatur.Sed non tanti tu mihi cs, vi magni Christianae Theologiae conditoris dictum ci l eo excogitatae tuo Marte metaphorae valido repelLere te posse credam. Porro de hac Christi mendicatione , quam virulentus ille antiqui Draconis Catulus VVici eius ferociter,sed frustra, momordit, iubeo te Thomam V Valdensem legere,qui lib. . dentespe catoris validistime conterit,& Patrum testimonia recitat, quibus impudentissimi erronis os ferreum chae berat. Cuius tamen te longe alium esse scio , qui eam non improbes, sed omnino certam exploratamque non esse contendas. Si iocorum in re grauissima esset licentia,quae de VIendicatione per nutus ineptissimus nebulo in Christo comminiscitur, materiam salibus
ministrarent. Sed sancta sancte habeamus, re quae du
327쪽
Anim xlv. 8 3 3 3. x is si Epist. ad
Apostolis,ut comperta tibi sumis, inspiciamus; vereor' enim ut probare satis commode possis. Quaero igitur ex te, quon am magistro dediceris Apostolos nunquam coacta,sed sponte oblata semper stipe vitam tolerisse Z nam nisi utrumque docueris, tum mihi iure,quam cui optimo,integrum erit,tibi viro quidem optimo, sed diuinanti non credere ρ Quid abinusquam legimus.Ergo non mendicarunt nubeo te hqc tuae doctrinae memorem tantisper esse, ac proinde negantem hanc ratiocinandi formulam procul in mare Creticum ventis asportandam dare. Quibus cnim legibus Nigronum obnoxium esse voluisti, iisdem teneri te aequum est. Rem quidem hanc alto ubique antiquorum monumentorum silcntio obrutam ita es se arbitror, ut nihil admodum certi atque cxplorati confidenter affirmari posse credam, verum Apostoli cae mendicationis, quae minime obseura vestigia sacris in monumentis obseruare mihi visus sum, relegamus. Quid enim 3 Nonne Paulus Philemonem de hospitio interpellat,ill is verbis' rara mihi hospitium ' Ndn ne n cessitatem suam homini dicit, integra tamen in Deum spe , cuius nihil ea petitione. detritum est. Rursus,
quum Philippenses summis prosequitur laudibus,
quod Soli omnium Ecclesiarum cum iEo communicassent in ratione dati o accepti, nonne diserte ait. Hon quia quaera datum sed requiro fructum abundantem in ratione v s i Quia autem aliud hoc est , quam cupiditatis suspicionem, quae ex petitione oriri poterat,ita amoliri, ut huius caussam, non tam in stiam, quium in illorum, qui daturi erant utilitatem conferret Z ut plerique Omnes interprctantur Z Nonne Eectarum meminit, quibus &iplum, quum illas Ierusalem perferret, victitasse longo verosimit limum est .Demum Apostoli,&Cephas, quum Paulo, de Barnabae dexteras societutis dederunt, ut hi in Gentibus,illi autem in Circuncisione Apostolatu fungerentur, nonne tantlim monuerunt, ut pauperum memores essentinuod etiam se O o 3 licitus XXXIX.
328쪽
lititos fui hoc ipsum fuere, ait Apostolus 3 Quos enim
alios pauperes commendatos in illigas, quam Icros . l)mitanae Ecclesiae, in qua non min is, quam alios, ipsos etiam Aeostolos , qui & omnia reliquerant, α
quae ad pedes suos ponebant credentes, Vci largis a sumpserant eleemosynis, vel ab hostium crudelitate per rapinam ablata amiserant, ad inopiam fuisse re dactos, manifestum videtur λ Porro quam ab illa in Deum tantummodo reic spe , quam tu illorum exemplo, quod nullum habes, persuadere conaris, Paulus abesset, labor ille sutorius , quo manus mira cUlorum Potentes exercitae non ei solum, sed de illis, qui cum ipso crant, ministrauerunt, satis Io i litur. Quid verbiquod ad spei rationes attinet, inter coactu Act io. e consutis pellibus lucellum, & corrogatam mendican ' i' tione stipem disserat, quia per me satis non expedio, a te,si docueris,libens audiam.Ac de Paulo satis Quid de reliquis Apostolis 3 Sane veteri Hebraeorum more pias mulieres sororum nomine c;rcunducebant, quae illis ministrarent, quas rogatas fecisse, ut minas cer- tum, ita vcrosimile videtur. Porro quum in longin- . quas, barbaras luesprouincias peregrinati sunt, nisi
perpetuo ac minus necessario miraculo, ultro,qui exciperent,hospites occurrisse, antiquis fidisque Hist
riarum monumentis doces , prudentius mendicasse
credam. Quid enim aliud facerent,si extrema illos as
X L. Quaero enim ex te, Castalde, quam demum validE D sirin Ani' si argumentum, quod ab hac duxerat Nigronus, refu-pro taueris 3 Audio equidem praeclara de Virginitate Xm Ἀ- Ν ..is dispuxantis Ambrosj verba, quassi & tu ex illa formu- y 7 mEndicare. la Viuas : Nim nec natura suis inclusii Iegibus quasi verbvoluntaria Christi amore mendicatio intra naturae pO- ιX L l. moerium proueniat in e caris accersuis, quod imitaretur. vi mora P -ter s. Veri lancise s non in rem tuam dixit melleus ' meus Antistes ue tanta enim Virginitatis dignitas,is eius
I est splendor,oc amplitudo; vi vitae ipsi praehaberi posc
329쪽
Seneca De V. B. cap. I s. Anim. x II 3.μνιι,
sit ob eamque caussam dc Casimirum regium,ac sanctissimum iuuenem dc Robertum Nobilium Vaticani Senatus flosculum,quod repudiatis Venereis medicis, Virginitatis victimae conciderint, omnis admirabitur posteritas.Vnum vero aliquem hominem, ne menducata stipe supremam depellat necessitatem,labentemque animam retineat,emori velle, an sapientes laude dignum iudicaturi sint,ego vehementer ambigo; dc si data tabella in suffragium mittantur Theologorum tribus, ut ego autumo, sine reprehensione non faciet. Inscribi cuiusquam tumulo cum laude posse Malo mori quam mendicare, ut addi potest Malo mora quamseda ri si quum Christum mendicantem viderim , haud facile credam. Et potuit quidem de re ipsa luculentius disputari;nisi tu me clanculum irrideres,ut qui ab hoc supremae necessitatis periculo,&promptii piorum lio, minum liberalitate, & mutuo ab amicis aere, si lentior illa fuerit, te noueris vindicare,quod Eominiis prudentis,sed qui a praerupto illo, si hominum iudicia sequimur,altissimo quidem, dc quo altius nemo possit eniti, Christianae paupertatis iugo , in quo Francisci sob'les firmis haeret vestigiis,longius adhuc absit. Moneo tamen,si Angelorum more modoque quando quae de Virginitate scripsit Ambrosius ad Paupertatem pertinere vis vivere tibi votum est;Tobiae perductoris ex plum imitari tibi per me solutum esse , mucum cito inui sibili opotu,qui ab hominibu videri non potest,uteretur, videbatur quidem manducare or bibere: sed non vltra visionem illa erat manducatio. Nobis tam selicibus
esse adhuc non licet. Paupertate vero non mendicantem , humano ingenio comprehendi non posse tam falsum est; ut eam Demetrius, e Cynico grege nescio quis,palam fuerit professus. Sed iam mihi te irasci vereor,quasi odiose atque inutiliter disputanti. Quaero igitur postremo ex te Castadde. Cur odiosum .er inviilem laborem asseras esse de utriusque familiae Misia laupertate di ocroe ὶ an ut sua cuique constet hone-
330쪽
stas,suisque bonis,quae Deus contulitote Satana se oscursiu malo fruaturi Laudo consili&Sed non hoc agis: v rum ut quae in Societatis dedecus cssutiisti, tecumano
cumules contemptu. C ma enim , ut non mendicantem mendicanti esse praeserendum conficeres, Societati exilem ac nulla propemodii esse doceres, ni siquo de illo,in quo nos Deus cum aliis plurimis collocauis, deiiceres gradu, tota illa Animaduersione XIII.cotcn- Anim. tiosissime laboraueri tandem ut indignos,qui compa- . remur abiicis, ic populi voce, cui Diuinam auctoritatem inesse vis , sevcre damnas. Hoc cnimue o est, contemptim calce appetere,cui infracto colapho ita
iuriam feceris, quasi viribus imparem, nec latis di
gnum, quo cum congrediaris. Pro qua iniuria Deum cnixissime precor, ut bonis te multis,magna que --ctum,& mactum velit. XLIII. Quare, ut rem in pauca eontraham exili cara P.
DO pertatis natura , dc qua fusius adhuc disputari posse
Pauper ψις non dubito s ubtili Philosephorum more serram can-ς of aem assidue reciprocantium, Ego sise non video cur Ignatius, qui ad cam , quam summam esse paupertatem Francisci,atque Minorum exemplo s emper arbiLtratus est,destinatione animi ferebatur,quamque imitari studuiti, ab ca, quam tui ordinis sanctissimi viri orsi
erant,de qua etiam nunc , an primas obtineat, disputari posse vides , ita allici potuerit, ut quae tam-- diu merat meditatus, obliuisceretur. Adde eam illi placuisse paupcrtatem, quae suscepto vitae instituta maXime congruebat,quam si vestram fuisse arbitratus esset, dubio procul imitari eam non piguisset. Quare clim eam destinatis minime idoneam crcdiderit, cur eius splendore,quantuscumque is demum sit, de quo nihil detractum velim etsi laudationem eius inc ivlse- ris instituore, habeo aliquid, quod declamantium bono his quae congessisti,addere possim; cur, inquam , assesceptis cogitationibus,quas oppido nobilissimas fuiss . se res ipsa loquitur,potuerit avelli,egos e non video. Quar