Homeri religionis quae ad bene beateque vivendum heroicis temporibus fuerit vis

발행: 1797년

분량: 54페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

tecti cubare soleant, mane vendant, imprudentes, sibi noctu sis denuo opus sore. Graeci, quamquam Mineri tempore e tali tantoquemipore expergefacti erant, tamen ratione admodum intima usi sunt, id quod e totius eorrum vitae instituti

ne apparet.

Qua igitur ipsi destituti erant, prudentia, non potuerunt eam Diis tribuere scilicet qualibus Dii, Qui non possent nisi ubi adessent agere, qui dissidiis, ir libidine distracti, inconstantia et levitate laborarenti Dum Iupiter somno, aut amori, aut vino deditus omnium rerum oblivia capiebat, nonne nequissimus et i probissimus quisque consilia ejus quantumvis lapienter instituta, irrita sacere potuit 8 In ejusmodi Deos talis providentia, qualem nos nostro Deo tribuimus, nullo modo cadere potesti

Quae cola ectura assecuti sumus, Videamus, utrum Homerus ea confirmet. Tota renim et eventuum series, quam Ilias complectitur, num a Jovis mente provida ordinata erat ''lim . Tantariun calamirutum vivi causi erat ira, qua Aebisses in Agamemnonem exarsiti praeesarissi igitur cujusquo interitus, tot pugnarum, proeliorum, ς' dium qu sinu quadraginta circiter dies acciderann

12쪽

Jupiter ignarus fuit, eum ad Aethiopes coenatum isset. Atque cum post reditum in Olympum, re a Thetias audita Achillis ultionem annuisset, reliquorum Deorum multis invitis, quid .faciunt hi, ut ei obstent Numsutura cogitatione praeeipiunt quid in utramque partem accidere possit, secum 'eputanta Alinime. Singula quaeque, quae evenerunt, animadvertunt, intersunt proeliorum tumultui, ignavos adhortantur, sortes umgent. Iupiter lapidem ab Hectore arreptum leVat, i luno Stentoris vocem et vultum gerens suos stimulati m Minervam comitemur, Wisi opem serentem ad procos caedendos. Primo descendit in Ithacam, iuvenis pulcherrimi

forma induta quae mox in Venustam puellam transmutatur. n Exprobrans Uyssi, quod tamdiu ipsi desuerit,

neque prius advenerit, quam cum apud Phaeaces esset, se excusat Diea, quod a Neptuno i .dita esset, quo

minus ipsi pem ferret o

13쪽

hoe eonsilium captum et peractum triduum est Interi et L Ne eo quidem usque prospicit Mineris, atque quae intra tam breve temporis intervallum coacerventur funera, nunc demum decernitur. Ne nunc quidem. Id solum mandat Minerva Myssi, ut, dum ipsa Spartam petati mendici speciem prae se serens ad Eumaeum eat. Reliqua se dabundi Minerva secum cogitare Videtur. atque profecto se dant, quamquam nil sere praeparat, quo ad finem propositum perveniri possit. Quotiescunque autem eximium aliquid inciendum est, Dea opem serens appropinquat. Agitur id, ut lysies asilio agnoscatur

14쪽

ut Penelopa juvemminorem denuo excites Mannes majori in sponsos exaeseseat irarmis' pG ου παμπαν ἁ γ- - ab Αθήνη ut eidem ' vigiliis et moerore consecto solatium afferatur vi penesos, ad totam rem peragendam juvenibus eo.

tamen proponata

Providentiam Deorum non modo vitae sed ne anius quidem eventus universitati consuluisse, et non nisi ad singulas res pertinuisse ostendimus consequitur, ut o Odyssi XVIII. IsT IS9. Q ibid. ι - aQ. N ibid. XX. . ibid. - - λ

15쪽

ostendam , ne constantem quidem et perpetuam, sed intermissam fuisse. Hoc inde patet, quod Dii non possunt nisi ubi adsunt agere Iupiter, ut cognosta quae fiant in arvis Trojanis, illuc despiciat necesse est. Aliquando cum ad Thraciamiculos detorsisset, Neptunualia oestione usus est, ut ipso invito Graecis operiserret. Persuasum enim sibi habebat, Iovem nihil eorum, quae saceret animadversurum esse Neptunus ipse amisisset oceasionem illam nisi quod poeta longe narrat, in Samo monte consedisset, unde Graecorum naVes, Priamique urbem conspicere posset. Haec est causa, eur Dii, tu levissimis rebus intersunt gravissimarum rerum saepe ignari sint, atque curs epissime apud Homeriiiiii Ieg mus, hoc vel inviti Diis evenisset, nisi quis Deorum id ipso temporis Mibeia Numadvertisset Dixi de pr identia Deorum, qualis sit. Restat, ut nonnulla adjiciam de divinatior te, quae quo da Wod cum providentia est conjunctii. Nihil est, quod in Veterum religionibus magis r prehendendum videtur, quam divinatio. Quid enim homine indignius est, quam in consiliis eviendis non adhibere rationem, sed exta in ere, avium volatum M Il. m. a.

a . . . .

16쪽

latum observare, somniantium et urenum Voces Eqvidem non infitiissior, divinationem eo teώpore, γ ν Graeci magis culti essent, saepe iis perniciosam fuisse, Mein vero ego contendo, heroiei temporibus anivitae recte et consulto agendae Iton modo obsecisse, sed etiani prosecisse. Rudibus entinet inenltu homillibus eui. 4rihus agendis raro admodum rationem adhibeant, sed animi impetus sequi sisleant, quid tandem damni emina ne existere potest Quid enim interest, uinuli homni repentinis quibusdam animi commotionibus incio tam pareas, an divinatione insato utrum verba homunis ira, libidine, aliis perturbationibus insanunati audias, an Oces, quae dicuntur omina' Iloe enim ipsum rhieipitini omnis divinationis, apud tot nationes celebratae esse videtur, quod indocti et inculti homines deliberandi examinandique laborem fugientes avide arrisivit, quaeae unque sive se avia aut sinistrorsum aut xtrorsum volans, sive vox emi si dubia tollere, trepidantique alacritatem animi addicere possint. Quod ad omerum duo apud hunc exstant praesignisicationum genera, alterum earum, quas sinusquisque subito et ex tempore explicare potest, alterum e rum, quae sine artificiosa interpretatione ii telligi non possunt.

17쪽

prioris generis est ros langvlne atratus quo fundendo Iupiter multorum et praeclarii orum Vir imn rerumn d --ist; vinde torimis, quo idem Iupiter preces Nestoris excipit' etiam sternuta. iiii ix THe Gi ex nervus resonans co

Rusmodi ominibus, quae saepe aliis petebamtunquid eredum Met, homines dubitarent, consul ratio non erat sublata. Plerumque enim res perpropin-- gessic Mnt eum p- diverse explicaui pol ont. Nullum e quod mentini, apud Homeriim -- stat exemplum, quod quis ejusmodi omine territusem dum vim objecerit; multa vero occurarum unde patet, homines quod sectu statuerint tum m jori ardore prosecutos esse cum eorum auctoritate Amisenustum siet. Ulyssi Milute desperant denuo animus adjicitur tonitrus murmure et molentis mineri faustis ominibus d . Asterius generis praesignificationes, quae sine artificios interpretatione intelligi non possunt, hae

18쪽

sunt portenta e avium volatus D somnia, s vati- Erant, qui a diis arrem ex ejusmodi sinis futuri praesentiendi accepisse putabatitur, ut calcitas, Polyd inas, erops, Dinonius, Helenus, Theoclymenu , Hos viros non solum furore quodam divino, sed etiam prudentia reliquis praestitui ei patet e versi quodam memoratu dignissimo, quo Calesua dicitur: Itaque non solam ad suturorum praesensiohem, sed

etiam ad notitiam praeteritorum pertinuit divinatio; neque dubitari potest, quin in eausmodi vatum orae lis non tam valuerit furentium temeritas, quam prudentum virorum ratio et consilium Deorum auctoritate eon intum et quasi citum. Mente enim divina incitati cum omenta sivideretis.

inviti nil aliud protulerunt, quam quod vitae sapienter actae experientia optimum esse ipsos docuisset.

19쪽

Tales igitur viri cum rebus publicis et rebus do- inesticis administrauidis, bellis gerendis, exercitibus d --ndis, lassibus inittendis adhiberentur; nonne patet, divinationem ad prudenter instituendam vitam multum valuisse Homerus ipse hoc confirmat. Multa enim apud eum Occurrunt exempla, unde patet, Vates auctoritato sua prudentissimo ad populos regendos usos esse. At Vero, quod non est pratermittendum, vatibus non fides habetur plane superstitiosa. Quotiescumque enim consilium dant, quod aut rationi aut studiis homi num repugnat, repudiantur.' Multos heroas Valum oraculis invitis Trojam petivisse Homerus narrat, atque Polydamanti praelium committere vetanti quida espondet Hector HEquidem, inquit, non curo aves, sive dextrorsum, suo sinistrorsum volent. Unum Valet omen, patri e salutem tueri. Quae hujusque disputavimus, eorum summa huc redit Opiniones de Deorum gubernatione ab Homero celebratae multum valuerunt ad prudentiam hominum promovendam. Insitum enim erat priscis illis hoministis. Vitae omnis ut actionis causam et principium esse in ipsis

20쪽

non in Diis quaecunque faciant, aut patiantur, eorum auctores esse ipsos, Diis nil aliud facientibus, quam ut adduVent, ut opem serant; hanc opem non ferre nisi strenuis, sortibus, navis, ignavos vero, et inertes

contemnere. Etiam divinationem adhibentes et oracula consulentes non plane abhorruerunt, otione. Somnia c.ngruunt iis, quae Homerus de aes iis suae hominum moribus narravit,

cum enim divinum poetam legentes cum priscis

illis familiaritatem quandam contraximus, conciones eorum adimus, iis labores et pericula lubeuntibus cmmitamur, conlabulationes eorum audimus, nunquam non Vigentes, strenuos, prudentes, sollertes eos bdemus. Orationes, quas habent, resertae sunt gravisibinis sententiis, undecunque exempla desumta, me. tuentes sequantur aut susinit.

SEARCH

MENU NAVIGATION