Homeri religionis quae ad bene beateque vivendum heroicis temporibus fuerit vis

발행: 1797년

분량: 54페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

caput secundum. Fortitudo cernitur in mimo elato, laboribus et periculis viricto, eaque efficit, ut constanter et patie ter vitae casus toleres, neque fortunae succumbas. Huic virtuti poetica Homeri religio obseeita vid tu ob summam quam tribuit diis potentiam. Quae si in Deorum numine conjuncta est cum sapientia, justutia, benignitate, dest, quod magis inlatos erigere, miseris solatium afferres, trepidantibus animum adjicerct possit. Veriri enimvero si quod cadit in Deos Homericos, cum inhumanitate et malignitate conjuncta est: non potest non metu se e et alagore animos homunum suspensos tenere. Quanta potentia Dii apud Homerum sint, nemo

ignorat.

Equidem hoc loco non faciam mentionem nisi aut JOVis quem poeta canit multas urhes et vortisse et eversurum esse in ipso enim esse summam potentiam n) iura iret.

22쪽

aut Neptuni, qui tridenti terribili mare et terram quatis G, aut Apollinis, in nimii exstrueti molem proji

ciat sicuti puerulus arenae acervum P)

Non posse fieri videtur, quin, qui talium Deorum dominationi subiectus sit, is omnelii inimi sortitudinem amittat, semper pavore et trepidatione perturbeturi Tres vero ex it causae, cur rem apud Homeritin aliter se habere inveniamus. Primo Quae Diis tribuitur potentia, corporis mim est magis quam vis, ut ita dieam, ad totam eorum

naturam pertinens. Ulysses c. Marti non mi laus prae

stitit prudentia, quam ars Ussi robore. Cui Deo non possent vi obstare, nigerant mam astutia. Cum igitur quibus virtutibus Dii essent destituti, eae traducerentur ad homines aeqvibritat seu ι-- quaedam inses Deos et homines constituta est, quae emi, ut neque illi nimis tollerentur, neque hi nimis deprime

entur.

Deinde singuli Dii singulis erant subditi, livorsi Iovi, Iupiter ipse fato. Potentia igitur cum varie et diverso inter diversos distributa esset, singulorum vis

imminuta est et fracta. 6 id. V. 29r.

23쪽

Dissi ius laborantes 1ihi ita vicem malas artes struenistes, aut bello et pugna se Viuisitan petentes, non raro advocant mortales in auxilium, ut Aliner in Diomedem contra Venerem et Martem armat. Denique, quod maximo line pertinet, mi hominivit ope indigent ad bene beateque vivendum cum nullare inius delectarentur, quam nidore naribus ducendo,

quam carminibus in ipsorum honorem compositis amdiendis, multum eorum intererat, mortalium religione

coli, ita ut optime in eos dici possit, quod pudor in stantissimum Poetamin Prometheus in Jovem dixit: Ich enne nichis armeres Unter de Sol ne ala euch Gotteri. D noret icut eclita eum Majestat Von Opseri'eueriun Gebetshauch, m dareret, arenis it rander undietuer

Sacra, quae homines Diis faciunt, dona, quavserunt, vota, quae promittunt, sunt munera, quae Dii ope ferenda remunerari debent, id quod non rogatur ab iis tamquam beneficium, sed flagitatur tamqu--esum, quod si non servant, vitio iis vertitur. Nunerva ipsa Iovi id exprobrat Cavo inquit ne iniquo

24쪽

agas, quod Ulyssem qui tot viscera tibi cremavit, nune deseris, atque Neptuni irae eo mittis x

Apparet inde homines non parere Diis, tamquam

servos dominis, sed obsequi tamquam amicis potenti , ira, atque profecto cur non sibi aequales ducant Deos, quibuscum etiam conjugio sunt conjuncti, ita ut dissicile dictu sit, utrum Aeneas a Venere progenitus, Ulmos acalypsone in matrimonium petitus, inter Deos an inter mortales referendi sint. Tali religione fortutudo et animi elatio mirifice non augeri non potuit.

Nihil enim erat in tota rerum natura tam splendidum, quo homines aspiraro non possent; nihil tam horrendum, cui obstare ses non confiderent. Ergo non miremur temeritatem, qua Diomedes

Martem et Venerem vulneravit, D quo inflas Colopem irrisit, qui caecatus facile a Neptuno patre sanari posse gloriabatur. x Uysses inprimis is est, qui ostendit, quid in hominibus, poetica Homeri religione i butis, virtus et sapientia possit. Quis enim est labor. quem ille non subiit, quae fortuna, cui id succubui quod pericultan, quod non latinuit, quae calamitas, quam non est perpessus. Atque quomodo liae Omnia pertulit, adversis enim immersabilis uixdis, ut Me

25쪽

ille Pugnans ontra potentissimum Neptuni numen, ipse omni ope divina destitutus. Quae enim olim eisierat periculariun et distri miniti comes Minerva. eum deserruerat. Aut omnia me fallunt, aut ad taleainores perficiendos poetis Homeri religi ncin pariun

valuit. caput tertium.

Temperantia ea n tutum causa est et fons, in quibus Ornatus quidam vita cernitur, quae ab agresti ruditate traducunt mortales ad immanitatem, ut invita degenda, quid honestum . quid decorum, quid verecundum sit tueantur, hisque contraria fugiant. Sero admodum hae virtutes excoluntur. Prudem illius enim viris et sentibus, et iustis nulla gens, quamvis immanis, nulla aetas, quamvis horrida, plane est destituta. Quae vero ex animo sedato proficiscuntur virtutes, comitas, Verecundia, modestia, et hominibus sngulis et nationibus universis summum adjiciunt splendorem. cum igitur demonstraturus sim, his quoque heroi-

comam temporum religionem prosecisse virtutibus, nonnullos esse sispicor, qui me partium studi ccusent.

26쪽

Quid De in omnis generis libidinum, amori, vino irae, reliquis animi perturivitionibus Olmoxiorum Ostii ad humanitatem, ad mansuetudinent, ad vitae lenitudinem dimita Ante Oeaeos nobis eoiistituent Iovent; qui Iunonem veneris ona ornatam conspiciens tam amore exardescat, ut percensitis, quibuscum concuriunt uret si nunquam ita cupidine lamis Q, eundem Io vem, qui ira triflammatus unguibus et pugnis sectat rum esse minitetur euam Deorum, qui Graecis aut δε senis opem seratu Martem cum Venere in adulterio M. prehensum reliquis Diis adstantibus, qui quam Vehementer optent ejus loco esse, et vultu et oratione decla

rant in

Haec et undia effrenatae libidinis exempla apud

Homerum inveniri non nego. At vero animadvertem dum est, me cum hoc loco de temperantia verba iaciam,

non tribuere liuic virtuti eam vim, quam philos hi solent, sed eam, quae ipsi tribuenda est apud homines, qui rudem et incultam vitam Vix reliquerunt. Apud talem populum lyssi vitio non est vertendum, quod dicat, sibi nil dulatus videri quam totum diem inter fidium Mepitum et cantum dulcem epulari J, neque ii ii Niv. ars

27쪽

Agamemnoni et Achilli, quod ira iliflammati convicta hi se vicissim conjicianti,

Id umri quaeritur, utrilii in inanitate, sorocia, imman te, reliquis hujus generis sordibus dςpullis se erudire coeperint, mores reddere faciliores, vitam leniorem. Hujus quoque abis maculis nonnumquaIn laedantur. Summa enim cum temeritate victores clade

et calamitate caesorum superbiunt Cnidelissime u bibus captis mulieres et virgines in servitutem redigunti, Ferocissimus Aestilles Patrocli manes pueris et puellis mactandis placati M' At vero, cum ex altera parte, qui mores domi et soris sint, diligentius consideres, quos sermones inter se habeant, quibus iocis utantur, quibus ludis delectentur, multa eaque praeclara trumanitatis et comitatis specimina immites. cum Uysse adeamus Phaeaces, atque animadvertamus, quantopere hospitum approbationi sibi conculiandae operam denti Pudet eum, se virginibus nudum ostendere. Atque ne Nausicaa apud vulgus in reprehensionem in- ei dat parens ejus monitis longo intervallo ipsam se-ν Il. I. 22s. ii XVJ, 7M

QIi. I. oro et sexcenta alia loca

28쪽

uitiir. d mane ob verecundiam laudat eam Alcinous dicens, ἀμ-- μα παντα Postridie eumnio ei cantu Uines mictus esset, Alcinoiis, rem pergere vetuit, ne hospiti nimiam moveret tristitiam. g us hilarandi cavi, linum onuscos fieri j

bet, pugilatum, luctationem saltum, cursum. b Euryalo contumeliose innem ad certamen provocant .

hie subirascitur quidem, o se ad ce tamen paratum inoserens, tamen fas esse negat, cum Laodamante hospite manus conserere Non multo post donis serendis Euryalus in gratiam cum eo redit. nTales mores et consuetudines, num sunt hominum ruditam, agressivin humanitatis expertium Eadem comῆtas, idem benevolentiae captandae studium in Glemachim , Nestoris n), Menelai Eumaei P , cons bulationibus apparet.

29쪽

pes viri honoris causa appellantur, cultioris vitae spe. vina sint. Probant enim ordinum generis, Mi - εὐ- distrinien ea sectum lud quoque huc pertunet, quod Patroclus μειλκως nusse s piissime laudatur 3'. unde patet, opimone hominiam moriun facilitatem non pugnasse cum animi sortitudine, quam in heroibus f eiebant ma ud quod fortissurius iusque se non indignum rutat, mortuos hi gere, iisque illacryanari o me ab armorum quidem trepitu et proeliorum tumultu ab mut 6 cundia quaedam et humanitas orationes enim habere solent propug-ores a tequam manus conserant.

Quomodo igitur id enim explicare nobis est pro

positum ad humanitatem illam, qua ornatos videmus eos, quorum mores describit Homerus, inciendam valuit religio N illa re magis mihi quidem vid tur, quam quod caeremoniae, quibus Deos colunt, non sunt tristes, sed hilares deinde quod eaedem Misebus originem dederunt, et auctoritatem addiderunt, quibus nil magis valet ad mores emolliendos.

Apollinis irae placandae caua num sariunt Graeci id, quod in multis aliis gentibus gravi sub relinone oppresi

30쪽

sa fieri videmus, ut tristes et moesti aras Im adeant, abstinentia potus et cibi, corporis eruciatu, plorando, fulando pisculani avertant Minime sed vino satis dendo, pinguedine incendenda, cantu et fidium strepitu. Totum diem epulantur, jocantur, ridentit Haec sunt aerificia, iuruis Deum sibi propitium reddunt. Eadem hilaritas regnat in sacris, quae Nestor Minervae et Neptumo sinit. v Ne ab inseriis quidem

ludi abhorruerunt. V Nisi humani generis naturam plane ignoro, religi ne . quae tristes homines et moestos reddunt, eaedem malevolos et inhumanos; quae Vero ad hilaritatem et laetitiani. invitant, eaedem ad mansuetudinem et vitae lavitudinem ducunt. Deinde caeremoniae, quibus Deos colebant, artibus ori em dederiint, quibus nil in gis alat in m

res emolliendos.

Artes liberales, quae matam ad humanitatem pertinent, poetica ars et musca, et siliatio, etiam texemdi, sculpendi, aedificandi artes Homeri tempore floruerunt apudGraecos. edes Alcinium, MenelaiM, alim

SEARCH

MENU NAVIGATION