Hieronymi Osorii Lusitani episcopi Algarbiensis Opera omnia, Hieronymi Osorii nepotis canonici Eborensis diligentia in vnum collecta, & in quattuor volumina distributa. Quae huic editioni accesserint, index ostendet. Ad Philippum 1. Portugaliae regem

발행: 1592년

분량: 437페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

HIERONYMI OS ORII

demoliemur. Quid tandem est illud tam dirum& exsecrandum, quod prius qua has tam lanestas seneris humani pestes funditus euertatis, exscindere velitis λ Rem , inquiunt , acerbam , di indignam, & inclusum supplicium , ex omni

memoria propter grauitatem offensionis euerulendum. In aedes enim, in quibus lacrae virgines inclusae, noctes, de dies hymnos in Dei gloriam concinunt, di Christum pro Regum,atque imitari. Sed contineo me. Nee enim aequum est,ut ante,quod est sit blatum,deplorem,quam id,quod est in loco illius substitutu, adspiciam. Adhue enim sitispicari fortasse licet, fore, ut re illius, quae reponenda est magnitudo, facile ix.cti:ram,illius quae ibit sublata resarciat. Perge porro. quid deinde verbum istud,quo nitimini, disiecit ampliust omnes stactorum imagines omnia crucis signa, omnes tabulas pictas, in Principum salute, Spopuli totius incolumita Io quibus erat aliquid, quod memoriam diuinae te venerantur, irruemus: pudoris septa reuellemus: claustra pudicitiae perfringemus: ne que patiemur diutius ingenuas virgines voluptatis stuctu priuari, di filiorum ope destitui,& in orbitate miteranda consenescere. Asn seo vestrae caritatis, & humanitatis officium.

Quid deinde λ Tum vel monachis, quorum etiRGallicia similiter euertemus, vel qui sitis de plebe hominibus eas locabimus. Capite deinde

clementiae, aut alicuius virtutis egregiae repraesentaret, expressum. Nec posthac ullam Christi nostri liberatoris imaginena statui, neq. sanctorum signa collocari, neque publice, neque priuatim ullo modo permittemus. &id quide etiam suspicionem nonnullam mouet, eOS, qui id moliuntur, velle pausatim ex animis omnia

Christi monumenta delere. Cum enim nihil sit aptius ad memoriam excitandam signis,& ima sanciemus, ne quis in posterum audeat religi ac ginibus; & cum hoc unum praecipite nostrumnis caussa libidini perperito repugnare. Capitale enim facinus est, nec ulla ratione strendum. Quid audio veteris disciplinae seueritatem reuocas,qui id,quod erat in illa valde admirandum, & quod caelestis puritatis imaginem continebat , tanta contentione conuellis Quid enim est admirabilius, quam compressa libidi-

me, quae animum a caelestium rerum contemplatione retrahit, tota mente de pulchritudine di ossicium sit, Deum in animo semper habere, &illius beneficia perpetuo recordari;& cum tam multa sint in vita, quae nostros animos ab hac tam pia, &ta necessaria cogitatione diuers abducant ; quae tandem impietas erit, ea signa ob ocillos semper habere , quae cogitatione n stram ad memoriam diuinae clemetiae crebrius excitent, animosque nostros acrius in studium pietatis impellant Sed id tum demum vitupe-uina cogitare,& amore ipsius diuinitatis incen 1ο rare poterimus, cum intellexerimus, illos nondi Difficile,inqitis,est. Sit si Iubet, etiam dissicillimum, di m minio intelligatur, quo id dissicilius est, eo magis illustrari diuinam clementiam: quae tanta vi imbecillam naturam firm uit, ut posset implicitam in natura voluptatis cupiditatem , puritatis excellenti studio com primere, &, dulcedine ditiinae iucunditatis ille

cta,omnem corporis oblectationem aspernari.

Si igitur aliquis sterit non mediocriter studio

aliquod aliud imbecillitatis humanae subsidiuafferre, quod melius, atque fortius ipso muto ad spectu, in animis imperitorum Christi beneficium imprimat. Numquid est aliud, quod sit

manibus vestris diruendum Sacra, caerim nias, atque sacramenta omnia funditus eue temus . Et hoc quidem etiam summum hora rem incutiat, Opus est. Caerimoniarum tu sanctitates, Si saeramenta tollas, quae Christus inpietatis incensus,&eo studio, ut liberius possit 4o stituit quae Apostoli tradiderimi quae ncta

Teriam diuinarum contemplationi vacare, sese a nuptiarum molestissima cura remouerit, si qua virgo amore sempite, dignitatis, & honestatis inflammata, id quod rarum, & dissic1le est, ardeti animo susceperit, de se sacris aedibus libenter incluserit, ut omni alia citra expedita Christo,arctiore, & sanctiore quodam vinculo ConiunSatur, & omnes ineontinentiae motus spiritu ipsus Christi, cui se dicauit, constanter

Eeelesia comprobauit quae Christi memoriam replicando beneficia illius in mente defigunt quibus nos illi sanctissima pactione devinximus per quae sceleribus expiati,pabulo diuino confirmati,virtuti sique inuictae praesidio muniti imus 3 Quid enim aliud immanes hostes Christiani nominis lacerent Miseruiti, acerbum, & Iuctuosum est, & homini Christiano minime serendum,a tam sacris rebus, per quas oppresserit , quis est tam auersus ab honestate, so recordatur, se tam saepe fuisse diuinae gratiae be, ει tam gloriae diuinae contrarius, ut id tamquanelarium aliquod iacinus exsecreturὶ suspici

sum est. idem enim ut Athanasius, &alij riri sancti commemorant) olim haeretici factit

runt: simili odio eastitatem persecuti sunt: eo dem impetu sacrarum virginum collegia disiturbarunt: neque passi sunt, quantum in illis fuit, exsistere aliquem, qui,regni caelestis ammre. & cupiditate, Christi consilium secutus,neficia consecutum, & hoc Christianorum consilio,studio, opera, contentione diuelli. Nugaris, inquiunt, qui iustitiae sanctitatem in istis caerimonis ponendam existimes, quae quidem tota est in Christi gratia collocanda. me scilicet nos ignoramus: nihil legimus: nihil audiuimus: nullus umquam noluis animis calestis splendor alii ixit: hoc nunc primum nostrae aures accipiunt. Numquam, mihi credite,n

vellet omnem corporis voluptatem repudiare, εο bis dubium fuit,omnem nostrae iustitiae caussam assiduoque diuini numinis cultu, & corporis, esse ad Dei ciementiam, di sanctissima Christi inique animi sanctitate caelitum vitam in terris merita reserendam. Id tamen defendimus, ea, quae

22쪽

E P. AD ELISA B. REG. ANGL.

idem nostrae alatis auctcae, ut nos idoneosia tam diuina benefieta capienda sanxit, S n stram imbecillitatem omni praesidio saepiret , instituit, non posse a nobis ullo modo sine sce-Iere nefato praetcriri. Tum etiam illud asserimus , quod, quoties rebus diuinis rite operam damus , experimur , Getitatis mysteria ab illa designata atque eonstituta filisse, per quae nos sepius de magnitudine sex benignitatis quamuis homo nefarius sit,& inuistus,possit, Christi gratiam, atque beatae vitae immota litatem polliceri. NihiI est igitur,quod homo, qui fidem hanc retinet, extimescat. Quid hoc est tu metum Dei tollas λ tu formidinem, qua Dei iudicia incutiunt, depellas Maeso, quis

umquam homo tam popularis exstitit,atque tafurori, & amentiae plebis obnoxius, ut auderet

homines Dei metu liberare Ιmpertu illi quia admonereti quae Iupplicia illius pro nobis sese io dem Principum abrogabant: leges populari lucepta oculis paene iubijeereta quibus fidem no- bidini ccintrarias infirmabant, atque tollebat: stram vehementius excitaret:per quae deni ue nomine libertatis imperitam multitudinem ad nostris animis gratiae suae rorem viarius instil- se alliciebant, ut sibi ad tyrannidem viam mularet. Haec quidem nos,qui magnum ex illis tria nirent: ut autem Dei iudicium non timeret, ctum capimus, qui eo mastis in nostris mctibus metatis studium vigere lentimus, quo magis rumus illis rite procurandis intenti, a vobis

sublata esse merito lamentamur, nisi vos,quod nemo eorum populum est persuadere conatus. Intelligebant enim, hominem, qui Deum non timet, non posse ullius imperio, ratione aliqua contineri. Ouo modo enim. Dei metu subi vestrum officium est, meliora reponatis. ne to, belluam, & hoianem disteriles λ Mit,ut re9 aliquid praeterea, in quo se vestra iactet indu- ctius dicam, quae belluatam immanis,&trucu

-- ra l- lenta est, quae sit cum homine, qui numen Dei

non extimescit, seritate comparandaὶ M vide,

quantum inter istos Euangelii magistros,& homine S a vera religione alienos, qui respublicas olim condiderunt, intersit. Illi,cum prudenter intelligerent,populum sine merii numinis legitimo imperio contineri non posse, salsas religiones instituerunt: isti, ut audaciam lion

num confirmarent, de vera religione metum,

slata λ Multae quidem. Vbicumque enim pedem

ponimus,omnes neruos in eo intendimus,ut sacerdotum, , pontificum auctoritatem frangamus , iugum Pontificis maximi a populi cerui ce depellatinis,& sacras illoru sanctiones abr Nemus, ne sit quidquam, quod Christianam libertatem impediat. & hoc quid aliud est,quam tunicam Christi discindere, & ordinem ab eo institutum conturbare, di Ecclesiae concordia ditatuere, aditumque dissensonibus infinitis,quod hominum libidines frenare potuisset, omaperire Vt enim una fides, una religio,vna Ecclesia est , ita necesse est, eam unius auctoritate summa, atque moderatione contineri. Niter

enim multiplices, & infinitae, di plurimum a se ipsis dissidentes religione&moent; & Ecclesiae innumerabiles simituentre. quilibet enim eam , quam volet, ad libidinem suam finget. qua quidem re quid magis perturbatum, atque confusum, aut magis a Christi placitis & insti-nino detraxerunt. illi, qui fortaue Deum humana curare minime credebant,mi ta ine metum imperitis inijciebant: isti, qui se diuinae

mentis Interpretes esse iactant, operam obnixe dant,vi homnes Christianos omni Dei metu uoluant,di ita in omne facinus sane confidenter impellant Attamcn nondum,quam recte se gerant,disputo; sed, quam malam de se opini nem commoueahi, ostendo. Id enim videntur

tutis alienum existunari potest Accedit,quod, o Cificere,ut Omncm viam saliatis,ijs, qui sunt alisacerdotibus ciectis, & expulsis, & Pontificis, auctoritate neglina, & repudiata, Principes, contra fis, religionis iura in suam potestatem

redigunt,& temere res sacras attrectant, & eo

sacrile o in grauissimam offensionem diuini

numirus incurrunt. Deinde, quis non videt, sublata fiuctionum sacrarum religione , quae Pontificum decretis continetur, omnem metum tolli, multoque maiorem licentiam pem quo crimine alligati, modis omnibus intercludant. Si enim nihil metuent, quis eorum inge

miscet Quis suscepta flagitia lamentabitur Quis ad odium suae ipsius improbitatis cxa descet Quis ad honestatem, atque sanctitatem totius animi viribus adspirabit uilis ad Christi pedes abiectus cum lacrymis venia Petet Z is operibus humanitatis, S clementiae

flagitiorum morum maculas eluendas se sci-

mitti Quasi, inquient, nos quidquam aliud so piet Z Quid inquiunt, tu in lacrymis, & in I

moliamur, quam ut omnem metum amoveamus. Sumus enim persectae, di absolutae libe tatis auctores ; tantumque abest, ut patiamur aliquem metum ab hominibus, discipulis ii

stris,impendere,vi eos etiam numinis metu liberemus. in quo quidem magno certe beneficio homines nostros obstrinximus . nimis enim anxium,& solicitum erat,noctes, & dies Deum timere,& molestissimis ea gratia curis assiicta mentis, tu in dolore ex scelerum recordatione concept tu in benignitatis ossicijs iustitiae puritatem collocas 3 ita sane. atque, ut id iacia, non cuiusuis auctoritate, sed legis diuinae praescriptis adducor. od autem vos aliud sentiatis, id non mediocriter admiror. Lacrymae inquiunt fidei imbecillitatem coarguunt: Omnia vero opera humana,quamuis incenso pietatis studio gcrantur, sunt insiti steteris, quodri. omnes igitur, qui fidem Christo haberent, mimquam elui potuit, contagione polluta, Niussimus sine cura esse. Tantam enim fidei vim insecta. Mod autem icelere contaminatu est, esse contendimus t. ea firmisime constituta, non poterit animum scelere confectum aliqua

ratione

23쪽

ratione subleuare. Nos igitur, haec sapienter

admodum considerantes, nullo modo Ialutem.

nostram in lacr nis, nec in operibus, sed in s Ia fide ponimus. Haec iam mihi multo maiorem admirationem efficiunt. Fides enim haec, qua Christi meritis ad Deum aditum habemus, in diuinam legem respicit, ipsius Dei verbis innititur, Christique nostii Reetoris imperium minime recusat. Ergo, cum diuinalcx, quoties in flagitium aliquod incidimus, nos adfletum I ovocet ; cum omneS etiam Prophetae maximis vocibus , ut dolore, atque gemitu, & clemen tiae operibus conceptum scUus cxpiemus. a. moneant; cum ipse Dei filius aperte di at,omnes, qui non egerint paenitentiam, omnino phrituros; atque denuntiet, eos, qui bona egerint, in vitam aeternam ingressuros; qui vero mala egerint,igne sempitereo cruciandos esse; sdei munus ,& officium esse constituo, dolere, lametari, contra suscepta flagitia odium acre, di infestum c5cipere,& a prauitate vitae ad studium honestatis, & earitatis animo inflamma to conuerti. Quae quidem omnia fides,quoties viva atque vigens est, neque oppressa corporis Gipiditate languescit, egregie praestat. Noniquod aliquid ipsa in se ponat, sed quod diuini

tus edocta plane sentiat, elementiae diutinae magnitudinem,ad eos solum permanare,quos impuritatis susceptae paenitet, & toto animo ad diuinae legis studium conuertuntur. Ea igitur opi 3onio,qua liisque, seclusis dolore,neglectis operibus, caritatis studio restincto, spem sibi sempiternae selicitatis ostendit, non fides at pellanda

est,sed audacia,teineritas,&confidentia. Porro

autem salutaris maestitiae fructum tolli, & beni- tatis studium restingui, plane constat, cum

nines statuunt, neque maestitia, nec pio e Iore, nec ullis sanctis operibus crimen deleri, sed potius.susceptum crimen, noua criminiSaccessione cumulari crinicii siqui dein statu ut esse lamentari, i ullum q. opus sine crimine edi posse confirmant. Admiranda igitur, εο obstupenda est haec doctrina, quae tant incredibiles res explicandas, S animis hominum inculcandas, tanta confidentia suscepit. Ill ne aliquid

adiud in illa similiter admirandum Similitcradmirandum, inquis immo quod tantum illa porem incutiat, ut tu que Medusae caput improuiso oculis obiectiim citius homines in silicis naturam conuertat .Quid illud tandem est Ita sotionem humanam alligant: consilii libertatem eripiunt: voluntatem vinculis sempiternis im-mdiui: totumq. hominem iudicio, atque adeo

sensibus orbant;& ita si viliatum omni sui ipsius arbitrio relinquunt, yt nihiHnter illum,S: lapidem intorsit. Omnia namque ca, quae homines imo designant, moliuntur, cfficiunt, si uc illa bona, siuc mala sint, ad lacum auctorcm rcu cant, di fatali,atque sempiterna necessitate striiagunt. Ex quo sequitur,nullum esse consiliu sotia vita, nullum iudicium, nullam virtutis laudem, nullum flagiti, dedecus, nullam iustitiae

vim, nullum praemium rure, atque merito h nestati propositum, nullum siupplicium recta ratione turpitudini constitutum.Quam enim rationem habet, ut ego pro co sectere, quod non siponte mea suscepi, illud enim necessitate co- pulsus admisi sempitereas poenas ex hiam PAnt quid convcnit, ut pro ea fide,quam non luntate mea, sed motu, S impulsu diuino co Ictus obseruaui, pr ijs sempiternis afficium quod videtur en facinus horrendum, & dct standum, iniquitatis istius caussa tota Deo in istis tam praeclaris auctoribus, ampnandas. Si enim disputant, evin sine ulla discrutaris causiratione laotum qui libuit, oinni temporis aeternitate se legisse, quos sibi adscisceret,&gloria sempiterna remuneraret; di quos impronatos sempiterno supplicio nata aret. In quo quidem illorum decreto,& illorum constatiam simili,atque sapientiam requiro. Constantiam, quia libertatis auctores omnem libertate funditus tollunt. nisi fateantur tem principio licentiam,non libertatem constituisse: di deinde se libertatem, non licentiam sustulisse. Sapie tiam vero, quia molestiam incredibilem sine ulla caussa sit seipiunt.Nam,si ita ab omni aeternitate a Deo statutum est,ut nos eam doctrina, quam ipsi tradunt, accipiamus; quid attinetcἀpassim tantis scriptis,di concionibus,tantisquae controuersijs, atque periculis, tam immensis denique laboribus inculcare nis etiam dicat,

se ad inaniter,& tenacre labinandum,de vigilandum,& certamen cum multis hominibus ineu dum, eadem ipsa necessitate coactos esse. Multa sunt alia quae verbum hoc diuinum, quo duce isti sapientes homines utuntur, euertit. Infinitum enim essen vellem omnia ners ui, minimeque necessarium, cum ad nostrum institi

tum haec,quae sent dicta, sufficiant. Cernis iam, quam esticax fiterit huius Euangelii vis ad diruendum,' uellendum ca, quae nos idiotae, nominio minimc noxia putabamus, verum etiam ita ad fulciendam religionem accommodata, ut in tanta rerum omnium labe, pietas earum

rerum studio maxima ex parte niti videretur Virginum enim sacrarum domos disturbauit radmirabile illud exemplum perpetuae castitatis exstinxit: signa, quae memoriam diuini muneris,atquc beneficij 1 equetcrren abant, euertit: sacra, caerimonias, sacramenta, quibuS miarum in ino lima multi mortales ad immortalitatis cupiditatem rapiebantur, omnino deleuit: illam modestiam, di obedientiam, qua omnes Christi alii sit minum Ecclesiae rectorem vere bantur de medio sustulit:ius omne Pontificium penitus abrogauiti metum numinis abstersit: maestitiam depulit: dolorem quem maleficioruconscientia animis Gerebat, obruit: operum studium debilitauit: libertatem denique , ad quam omnOS inuitabat, eripuit. Quid nunc re liquum est Id videlicet, ut videamus,quae sint in locum carum rerum, quas sunt praeclari arriti icta dςmoliti, eorum operare sita, atquet

24쪽

xs EP. AD ELISAB. REG. ANGL. 26

Bbstituta. Homines enim apientes , diuinio illis ipsis, qui sese ad magistrorum istoriimn

verbi ministri, qui ea, aliae utilitatem aliquam men adiungui,cu maiore impudelia suscipiui afferebant, specie quadam , ut significant , su rur magnu certe amumentum est, eos minimet restitionis offensi deleverunt , alia multo me- fuisse irisΗnctu,& innatu diuino ad doeendu imora, atque sanctiora reddant necesse est, si vo pulsos. Vide aute, quitum inter antiquos Euanlunt fidem suam prinare. Cum enim vidimus, gelij ministros,& istos, qui se illoru vestigia se- quid verbum illud Dei, quod praedicant, di qui profitentur,discrime sit. Illi disciplini,quasturbauerit, atque conuellerit, an non conse- 'rbem terraru illustiaret a Deo acceperutum

quens est, ut, quid exstruxerit, atque conse- ingeni, sui tofidentia subnixi,se ad docendu couerit, ad*iciamus Quid igitur est, quod re- i o tulerunt.Illi mirabili quodam exemplo integriseeerint, & instaurauerint quid est, quod in se talis,& c5tinentiae, it ciplinaeq. seueritate,Ηuuerint quis est mictus, quem rebus humanis Xos hominu mores adstringebant:isti neci titiae attulerint Nihil est. Quid sit euersum, video; exεplis , Mq. disi uta disciplina, cupiditatem quid sit exstructum, non video.quod est exstir- multo acrius instigat.Illi ad humilitate,& man patum, sentio; quod satum est,nondum perspia saetudinε,& patientia instruebant 1 isti pleriiq.eio. An parum, inquient,est, dissiuentes mores ad superbiam, & immanitate,ata. conliicia,hoantiquae disciplinae seueritate deuincere,Chri- mines sibi commistas institvivit. Illi Dei metustianamq.pietatem in illum statum,de quo iam libidinem, & intemperantiam coercebant, &pridem magna ex parte conciderat,magno I eos, qui silerant ad aliquod flagiti uin prol: Usi. re restituere Id quidem non parum esse pu- 1o ad fletum, & lacrumas, ad ieiunia, alq. precesto, sed tantum, vi,si id pristiteratis,vos homi- inuitabat:isti eoru qui sceleribus alligati si1nt,nes diuinos, atque e caelo delapsos existimem. impudentiam, proposita impunitate,corrob Hoc igitur videamus. num mansuetudinem,& rat. Illi,quantum poterat, homines a corporis

humilitatem praecipuo,atq. singulari studio eo coniunctione diuellebat, ut diuinam reru stu-Iendam suscepistis num odis acerbitatem,num dio vehementius inflammaretur:isti suos cupia maledicentiae petulantiam a vobis longissime ditati corporis arcte constrictos dedunt, ut lia opuIistis sium vestris cupiditatibus crucem bidinibus obsequatur.Illi postremo cum omnes defixistis, ut,illis exEnctis, in caelo facilius me idem sentirent,omnes enim unu magistrum haeis altitudine versaremini num aIiquod mira- bebant,nepe spiritum diuinu, ita ut non posset hile virtutis, atque pietatis specimen praebui--aliquis ab alioru sententia discrepare,pacE fir-stis, in quo possimus antiquum Euangeli j s en mo foedere iungebant omniumq. voluntates dorem, & 1maginem illius sutistissimae purita- more mutuo conglutinabatrissi vero, mim pro eis, & caritatis agnoscere λ Minime. immo ve- suo qui'. ingenio quidquid somnians alucinam, ut quisq. maxime isti se disciplinae dat, ita tur effutiat, sintq. ea de caussa invariasti infi- maxime taeter incedit, I simpliciore s irridet, nitas sectas distracti, paeem turbant, dissidiadi odio puNicae tranquillitatis, atque pacis ac- cocitant,bella pestifera moliuntur Nemo tunccenditur, &, cogitationibus inani sistinis insi ex illis venenum spargebatmemo contra ciuestus,extollitur. Eam namque sibi sapientiam ar gladiu se te sua vibrabat: nemo de Principurogat, quam nemo v mquam assecutus filii: ea pernicie, dc interitu colurabatmemo inter po- confidentia, quidquid illi in mentem venit, a o cuia inteperanter lasciuietat. Cu vero Oinnia firmat, atque si aliquod diuinum oraculum bus maximam virtutu laudibus abundarent, nuntiaret e tam proiecta audacia omnia tur- tu in illa erant mirabitos, quod pro eorum salubat, ut nihil malle videatur, quam omnia con- tein quibus insignes iniurias accipiebat, Deum fusa cernere.Qisecumque igitur se inserunt,ut venerabatur.Cotumeliis lacestiti, columelias Euangelium suum imperitis obtrudant, tantu non intorquebat iniuriis affecti, acceptas ini abest,ut mores emendent, ut etiam multρ im, riaS,cu poterant, neficetia c5pensabant: in. puriora omnia reddant,quam ostendet t. pu- nis oppressi,illis, a quibus erant c&ra ius,& fisdorem enim exterminant: cupiditatem vino indignissime violati, nihil diru imprecabatur. lis laxantanet . Dei sublato, flagitiorii mim- Serui dominis summa ciun fidelitate seriti punitam Iicentiam largiuntur.Sic autem fit t-bant: milites in bello pro salute reip. strenue dilibido multo violentius erumpat, & luxuria clia micabant:in pace vero minime Principum ius. tius omnes opes exhauriat, improbitas auda- fa,quae non erant diuinae legi contraria, recusacius exsultet,& immaniora facinora moliatur. bat:quin potius omnibus rectoribus,quinis es.

Quid enim reseram vias latrociniis infestas senta Christi sacris abhorretes, tamqua Dei miGd dissensiones, dissidi . turbulenta recen nistris summa volutate parebat. Sic igitur vita stat c d coniurationes contra principes ini instituebant,ut nec in pace, nec in bello, nec intas,& proditiones, atq. caedes exponam At,i otio, nec in negotio,nec in re publica,nec in doquies, haec mala semper in omnibus rebusputa mestica,aliquid gereret,quo vel ordine reip.rversatasiant. Nemo negat;sed ea mala,vellem, turbarent,vel homines, aliquo exepto flagitii, violam salutari disciplina tolleretur. Qiod εο & improbitati offenderet.Omitto ieiunia,cilicum non fit, immo potius quo illa magis incre- cia,vigilias, quibus libidinis inteperantiam cobrescit, eo maiora committuntur,& ab primebat, di corpus animo semper obedies esse B cog -

25쪽

cogebant. Omitto ope quas in egentium in runt,N5 immnet vobis malum. id hie dic&ria subleuata consumebant. Quid de precibus dumὶ num Potuit magis aperte hominum ist 1llis assiduis dicam Quid stadium illud resera, rum oratio describ LS notari impudentis eos quo sic erant in Deo tota mente defixi t,qu, enim, qui multis stagitin inquinati sunt, omni uis corpore in terris versarentur, animo tame metu liberant , &tis, qui bellum pietati indi- in caelo consisterent Quis lacri mas illas, quas cunt,faustis,atque selicia pollicentur.Adiungit desiderium patriae caelestis excitabat, quis illa deinde:Quis enim eorum adfuit in consilio suspitia, quae diuini amoris facibus inflammati mini,& vidit,& audiuit sermone eius λ His etiafrequenter edebant, e xplicare diccdo poterit λ verbis constat, huius temporis Prophetas, qui Non loquor de illis,qiii inuicto animo pro Chri t o tam iucundi sunt multorum auribus,designari. si gloria, cruces, ignes, equuleos, & exquisitλ Nemo enim eorum sic vixit,ut suspicari atquasi 1pplicia pertulerunt. Illos etiam praetereo, ratione valeamus, Dominum eum illo consilia qui, ut melius possent Christum semper intuo sua communicasse.Quis enim ex illis ita libidis ri,rerumq. diuina m studio vehementiuS 1n- nem comprenit, 't nullum ex ea flagitium adcumbere, sese ab hominum coetu remouerunt, hominum offensionem prorumperet λ Quisti in vasa solitudine, in summa rerum asperita ieiunijs, di precibus assiduis, di pietatis, atque te,& inopia,adeo tenui victit inter seras vitam humanitatis officin iram Iri, mini placan propagabant, ut summum omnibus stuporem existimauit s, ut pestem a suis auerteret , iniicerent: qui tamen caeIestium rerum iucundi multis lacrymis Dei numen ad gratiam inst late perfus,facillime nuditatem,inediam, per--xit Quis denique tanto studio caritatis exar, vigilium tolerabant. De communi Christian sit, ut se pro aliorem salute offerret ad mor-rum eorum,qui propius aberant ab Apostoloru tem, di poenas reipublicae sceleri constitutas temporibus, pietate, & sanctimonia loquor, in subire, atque sustinere cuperet non enim m quibus ardentissimum virtutis, & honestatis, diocri vimite, neque vulgari dignitate con ει caritatis, dc modestiae studium vigebat. Haec mendatos esse oportet eos , quibus credere nobis restituant Euangelici viriuios mores re- possumus, praecipue Deum mentem suam aphvocent , ad haec nos instituta magna ex parte ruisse, sed praestante, S. eximia, multisque -- multis iam annis intermissa reducant;& iaciat dis admiranda. Nec enim Prπhetae , nec Α-

denique,ut tam ipsi,qua omnes,qui eos sequun postoli,neque reliqui homines sancti sunt,quoatur,ab omnibus viiijs abstineant, & virtutes il- 3o summus ille Dominus consilii sui participes e las diuinas, in quibus olim homines sancti so- fecit, illum altissimae dignitatis gradum, ea vi rueriint trutentur;& tum credi potest,per eos tae iucunditate, qua isti homines lauti, di umesse Euangelium c mstitutum. si nihiI - bani delectantur, consecuti sunt ; sed tam rem praestare possunt, immo quidquid erat pu- rabili, & excellente morum sanctitate, in sed Matque religionis exstinguunt,si nullo ier- dibili vitae duritia, multis laboribus, atque vis me in loco consistunt,ubi non statim legum -- giliis, multis precibus, & laco mis, flagra

temptus emergat, petulanti libido, tur am- tissima rerum Celestium cupiditate, di tam adimanitas, & reliquae vitae pestes, in mores inua- dente caritatis studio , ut cuperent pro om- dant, & turbas, atque aeditiones commoueat, nium salute mortem obireuntolerabilique d adeo tamen impudentes erunt, ut EuanpelijqQ lore cruciari. Quas quidem virtutes cum itimentionem facere audeant o Euangeliu insi- ne suspicione quidem attigerint ; sed ita vidiosum,& fraudulentum. Fausta enim nuntiat, uant, ut multiS signis appareat, eos, nec a cωει pestem comparat. Spem libertatis ostendit, munis vitae commodis, nec a naturae blandimελει iugum durissi inae struitutis imponit. Specie tis, di lenociniis abhorrere; ita tamen loquum praesentis iucunditatis allicit, di postea multis tur, quasi in consilium Domini admissi sint, decuris animum, di maestitia ingenti scii citat.Via omnia,quae dicunt,de illius sententia,& mente in caeliina se mostraturum esse pollicetur,& h pronuntient. Merito igitur eo in loco Deus t mines illius ope fictos in miseriae sempiternae liu hominum impudentiam maledictis insequi regionem praecipites exturbat. Quae enim est tur,ti dirum illis exsiliu minatur. Paucis dein- aliis in celum via, nili quae est lanctis actionibus, Io de interiectis insigne notam apponit, qua ficilti excestenti vitae integritate munitat Qui igi lime veros Prophetas a falsis intem eamus. xur nomine pietatis, studium pictatis, atquebe Ni cnim,Si stetissent in consilio meo,& nota senignitatis oppugnant, non ad vitam sempiter cissent verba mea populo meo,auertisset prosemm ducunt, sed ignis sempiterni flammas ex- cto eu a via sua niri, di co lationibus suis pesiastitant. Mimaduerte,quaeso, diligenter, quia simis. Vt igitur ex hae diuina sententia e5stat, hos verbis Deus Uud Ieremiam,vertim, & sal- ubi veri Pro eis populuinstituendu,& erudielim .Eh Melium Asternit. Nolite,inquit,audi dum suscipiunt, ita reponte comulantur anixe veris Prophetarum, quibus iucunda praenu- mis,& meliores in diisnunt,di me immortalistiant, de decipiunt vos . visionem cordis sui lo- gloriae cupivitate corporis voluptates aspernaquuntur,& non de ore Domini. Sic enim loquu εο tur,&cbmoda vitae despiciut, di magna quadatur ijs,qui me probris afficiunt, Pax erit vobis. alacritate in studium diuina legis incum,int. R iis, qui ambulant in pra0itate cordis sui,dixe Contra vero P m. in loco Proptatae ve

26쪽

stigium ponunt , emes repente maiorem si sitiorum licentiam,minorem ad omne facinus verecundiam, flagitiosiorem in omni genere turpitudinis intemperantiam ta,ut facile ee

ni possit , eos, quemadmodum idem Propheta sub Dei perisnaeo in loco fuse persequitur, id moliri, ut diuinae legis missium, sanctissima tuereligionis memoriam, sempiterna obliuione sepeliant. Et hic quidem Ieremiae locus non sine caussa a me inductus est. Ex eo namque percipi romus,quo signo falsae doctrinae prauitatem a vera, de salutari distinguamus. Si enim,eostquam ista noui Euan elij, nouaeque religionis disciplina in Britanniam immigrauit, immigrauit simul cum illa pudor, integritas, innocentia; simorum grauitas, & constantia, si vitae seueri, eas, si decoris, & honestatis laudes e tenebris emerserent ,si fides erga Principes,si mutui ciuium inter ciues amoris consensus,& conspiratio firmius constituta ibit; si stadium caritatis, atque pietatis multo acrius,& ardentius excitatiim; si templa meliore, atque sanctiore religione culta; si memoria Christi pro nobis in Crucem acti fuit multo altius in animis impressa, ita ut multi Crucis stladio, Crucem sibi constituerent, qua libidines sitas, quae bellum inexpiabile eum Christi sanctitate gerunt,elideret; si denique nouos quidam splendor exortus est,

nouusq. diuin rum virtutum ornatus non antea virus enituit ; non ita digni reprehensione sovidentur,qui illam secuti fiant. Si vero nihil homnimus disciplinae studio periectum est; --

motunc multo audacius temeritas, impude

tia, libido, passim volitauit; si intolerabilis si-

perbia, & arrogantia fuit multo magis quam antea confirmata; si seditiones, contentiones,

atque dissidia facilius excitata sunt; si perfidia Maiestatem Regiam audacius violandam fusi cepit, & vitae Principii insidias machinata est; s multos eorum, qiu sese penitus huic discipli- onae dedidere, neque pudor,neque metus, neque

diuini iudicij sormido iam potest a ficinore deterrere; si omnis ista malorum colluvies,aut sestem horum mesorum incrementum, simul cum

ista diseiplina importatum iiiit; dubium esse

potest, ea non fuisse verbo Dei, ut praedicant, sed infestissimi daemonis fraude constitutam Verbum enim Dei pudorem, & integritatem . sancit: at illa soluit omni vinculo cupiditate,&, quod est consequens ad flagitiu, furibunde soli socitat. Dei vectu omne sedat arrogantia, & ad modestia in primis instituit illa vero animos effert, & in contemptione totius antiquitatis,&priscae religionis, atque sanctitatis adducit. Verbum Domini pacem cociliat,& animos rerum optimaru communione consociat: at haec doctrina concordia dissoluit, Se Ecclesis corpus intestina seditione dilacerat. Q modo enim auctores pacis, Sc cocordis possent esse,qui nee cum alijs similiter a via declinatibus,neque se- εo

eum ipsi consentiunt qui a se ipsis inconstantissime dissident λ qui alias, atque alias opiniones

valde inter se repugnantes tuendas suscipiunt, nec in una sententia diu permanere possitnt

Cum igitur Christi ossietum sit, ut ipse testificatur dispersos in locum unum compellere,&animos inter se dissidentes sententiarum consensione,& mutua beneuolentia, & caritate coiungere; Diaboli vero officium sit,optime co sentietes dis emere, atque dissipare,omnemq.s ietatem sancte constitutam dirimere;& h m euangelicorum hominum disciplina tumultus concitet,& eoocordia dissoluat, & unam secta in sectas infinitas diuidat, & alias ad alioruodium incendat; num obseuru est,eorum tristia tutum, atque disciplinam minime ad rationes Christi pertinere, sed tota esse Satant versutia, atque fraude compositam λ Q d enim maius GPunentu uirimus, quam illoru inter illos

odia, contentiones, rixas,atque conuicia emata Christus non efficit, sed Antichristus. Noest enim Deus auctor diiselisionis, sed pacis. Nec illud postremo est silentio praetereundam,

quorsum tandem haec variarum sectarum lice-tia, atque garriendi impunitas eri2pat. eo enim tendit,ut omnem Dei cognitione finditus tolialat . Nam, cum nulla apud eos religio ita firme constituta sit, ut non ficillime alioru disput tione refellatur, cum pleriq. omni vento iactentur,& in diuersias partes turbulentis,& errantibus opinionibus agitentur,& modo in hac, m

do in illa partem quasi tem te delati rapi

tur, nec in ulla certa sententia consistant; cum multi tandem earum sententiarum vanitate, quas aliquando secuti sent,rebus explorent; fietandem, ut omnem religione ludibrio habeat, Deumq. aut non esse putent, aut res humanas

ab illo minime curari censeant. Quo, quid immanius dici, aut cogitari potestὶ eo tande prorumpere, postquam semel ab illa unica, & rectavia deflexerint, homines Christi numini dieatos , & ad Dei cognitionem per ipsum Dei filium eruditos, ut non solum Crucem Christi odio persequantur, & pro Deo cupiditatem

suam, atque flagitia venerentur, verum etiam ipsum rerum Omninm dominum, cuius summa potentiam, rectissimaque iudicia manes inseripertimescunt, aut esse non credant, aut saltem a mundi totius moderatione remoueant λ Et

quis ille, inquis, tam serus, di immanis est, qui hoc tantum scelus, & tam immane concipiat Multos quidem, si rem diligentius explorare volueris, exstitisse taperies,qui disciplinis istis tamquam gradibus sublati, ia summum tande huius seeleris infandi fastigium adscenderunt. Vt enim in reliquis artibus, nemo repente potest illius, in qua sibi claborandum duxit,perfectionem assequi; sed opus est a rudimantisi choare,& ita paullatim via, & ratione progredi,atque ad ultimum tandem peruenire; ita in sceleris disciplina sunt certa initia, atque prauitatis elementa, quae si longius serpere, atque pro edi permissa fuerint, ad persectionestet is illius insinci perducentur , ad quam B a nihil

27쪽

nihil iam postis aeoedere. Qiu autem hoe tam cum nihis ea sit prineipibus infestius,tu popula

nefario scelere constricti sunt, ipsi se opetibus ipsum funditus euertit, & libertate tande sp indicant. Neque enim si Deum omnia proui- liat. Omnia si eide modo conseruatur, imm dentem, & animaduertentem, & in terra laci . Gratione vero peruertutur. Vt enim Remuinora seuerissime vindicantem esse ἰputarent, legitimo imperio minime conterus infinitu imiam inexpiabiles fraudes suscepissent. Sed - perium concupiscit,nec solumnia humana iurore, & dementia praecipites eo progressi sunt, ra infra se posita esse iudieat,sed diuina etia povi quasi fabulas quasdam aniles, & laruas ad testate sua coplecti midet,Regnu tueri diu non pueros territandos inductas,e qui de iudicis potest,eu simul homines a se multis iniurijs aliediuinis scripta sunt , quoties id facere audent, i 6 net, & in offensione grauissimam numinis caeleimpia dicacitate derideant. stis incurrat;ita populus, i legibus definita li- Longilis elatus sum quam statueram. Sed bertas minime satisfacit, &ea de caussa omnε cum hoc mihi proposuissem , ut te de illis se ordinem perturbat,&seditiones commouet,

hus comparandis admonerem , quibus instrum bacchatur , & furit, necesse tandem est,ut cumcta sortius Regnum tuum communires , maxi- reliquis bonis,illam etiam libertate,quam recimumque, & firmissimum Regni tuendi, atque nere potuit,amittat Quid igiturZnum eam dic filiciter administrandi praesidium in sanctissi- ciplinam sequemur, eo quod ad sempiternammae religionis cultu collocandum esse demon- vitam ducat Sed iam planti fecimus illius opes rarem, nihilque reipublicae peraiciosius esse ra,petulantiam,impudentiam,Iibidinem solita Confirmarem ementita religione atque sancti setari, tumulius, atque turbulentas dissensionestate ; nihil magis huic instituto meo consentam excitari, flagitia multa suscipi, scelera infinitaneum facere potui, quam tradere tibi ligna, constari, memoriamq. postremo pietatis omni quibus insidias in ficta religionis specie latcn- no deleri; quae quidem minime in caelum perdutes explorares. Si autem memoria tenes eos cunt,sed in sempiternae miseriae regionε praeci- religionis fiuctus, quos ante commemoraui, pitant. In quo quidem satis apparet, quata fide metissime, quae sit religio falsa,percipies. Nam Euagelici viri promissa persetuerint.Hoc enim si vera religio demmit arrogantiam , com- profitebatur,hoc denuntiabant, hoc se eumulapescit iracundiam , refrenat cupiditatem, te perfecturos esse pronaittebaAt,vee ruptos coercet intemperantiam , repellit animi la- mores ad Euangelii seueritatem reumarent hes, pudorem atque modestam conseruat, me- 3o pristinam illam Ecclesiae puritatem restitueret. tum diuini numinis inijcit, fidem erga Reges Intelligis ia,Regina,quomodo id nraestiterint . . sancit, concordiam firme constituit, animos non solum enim rempublicam Christiana non amore constringit,atque cupiditate Regni cae- fanatierent,sed potius ubicumq.versati sunt,in lassis incendit: ea certe quae seperbiam gignit, eo omne studium sinim posuerunt, vi,quidquid iram concitat, piditatem soluit,mentem sta- inerat salutatis,opprimerent,& omnia pestis gitisis inquinat, pudorem exstinguit, Dei me- ris morbis inquinarent.Quid igitur minus contum tollat, Regibus insidias parat, pacem tur- siderate fieri potuit, quam illorum auctoritatebat, odium costat, animos in terram deprimit, quempia permoveri,ut ab antiquissima,& san- atque demergit, vera non est, sed salsa, pesti- ctistima religione discederet, quae Iesu Chrissilens, atque mortifera. Docui porro,hanc secta εο sanguine sancita, Martyrum sipplicio cofirma si una secta appellanda est) quae non solum an- ta, sanctorum hominum diuinis montimetis il-ceps,& lubrica, sed varia , multiplex, & infini- lustrata, cotra perditos haereticoriim conatus, ta est popularem esse Populum enim specie ni di tyrannorum impetus semper inuicta, Sc e

mi ae libertatis ostensa contra leges, Contra le- dem perpetuo ratione ad nos usque cotinuatagum nianistros,contra Principum Maiestatem, permansit,ut religionem colerent nouitate Q-BE imperium armat,multitudini R. furore falsa spectam, auctorum flagitijs infamem, optim religionis auctoritate confirmat. Qi md si sotu rum rerum interitu calamitosam exitu diro,&Regiae Maiestati interitum afferrei,dum modo horrendo detestabilem Quae quidem cum a nullam pestem animis importaret, &ius illius nullo possit sime peste nefaria suscipi, tum Re- Regni sempiterni non miais omnibus euerte- Q ges,qui se illius impura contagione violari paret,iuisset aliqua ratione tolerandum.Sed illud tiuntur, multo grauiorem plasam accipient. est maxime deplorandu, quod studiu virtutis, Neque enim solum imperii maiestatem, reip splendorem honestatis, lume verissimae religio blicae salutem, vitam denique, & dignitatem innis, atque pietatis exstinguit, omne'. egregi, sammum discrimen adducunt; sed,quod est lo- decoris laudes flagitioru ininuritate contami ge calamitosuis, atque inestius, grauem in senat; aditumq. in gloria illa sempiterna penitus a uini numinis iram prouocabunt, & atroci intercludit. Rid igitur est,quia nos in staude rem poenam in omni saeculorum aeternitate su- impellatymumroru auctoritas At demonstra stinebunt. Quo enim plii res, quos ipsi fanare, tu est,quam longe absint huius disciplinae magi di quorum salutem meri debuissent, illorum stria verae virtutis dignitate, a vitae grauitate, εο exempla secuti, in eandem pestem ritent, eo di constantia, a purissimae religionis sanctim grauioribuS supplicijs damnabuntur. Horrennia. id igitur populi libertas immodicaint, dum inquit Paulus est incidere in manus Dei

28쪽

33E P. AD ELISAB. REG. ANGL.

Des viventis. Menim illum ipsum Dominum, cuius elementia nitimur, atque confidimus, cuius opem in rebus perditis, di silictis itas ramus,m quem solum,cum sumus undique -- pugnati, respicimus, aduersarium , & infestum nabuerimus ; ad cuius praesidium confugi mus 3 cuius auxilio tecti impetum illius are tam 3 quibus spvincis, aut quibus tenebris occultabinrur, ne vultum illius irati &insensi subeamus Leuissimo illius tactu terra ingenti romotu concutitur montes incendio horrendi fluminis ambusti fumanti caelum maximo fragore emissis ignibus, otium tenebris, multi'.

valde metuenciis rebus, cunctos mortales ex nimat . est igitur existimandum re, cum non iam naturam leuiter ad metum incutiendum, & animos a scelere deterrendos a mauerit, sed ipse etiam eum omnibus suis c

eis ad poenas de sanctissimae religionis hostiis expetendas ,armis seueritatis, & indigna- Lotionis iustissime succinctus apparuerit λ cum omnem lastum, & in lentiam, cum omnem

humanae di tatis elationem iudicio suo per uerterit eu homines in scelere pertinaces a se repulerit, ignibus sempiternis, acerrimisque supplici' vlla intermissione cruciandos Ipse, inquit, ille Deus Deorum est, & Dominus dominantium, istis, potens, di terribilis, euius iudicium, neque cuiusquam gratia inflecti, nee muneribus&donis corrumpi potest. Non igitur iudicia illius horrebimus non ad uitas conspectum trepidabimus non illius metu perterriti , omnia a nobis flagitia reperulamus misi etiam ab illo multis signis de

Calamitamus, quae propter inoctatis scelera, atque flagitia communibus rebus impendent, multo ante praemonemur di tamen diu uina Ostenta negligemus & tamen in scelere

suscepto perseuerabimus Dat quidem vi est apud D em) multa signa Dominus, quod oetiam nostiis temporibus euenire conspicimus, quibus admoniti arcum illius in hostes religionis intentum , vitae conuersone iugere, Et tela castissimo numinis illius cultu retundere valeamus. Quo quidem beneficio si fuerimus ad maiorem audaciam, S impudentiam instituti sceleris abiis, opes , ut Paulus ait, irae diuinae coaceruabimus, magnumq. cumulum cruciatibus sempiternis asseremus . Christus optimus maximus, hanc tam diram cladem, soab umerso Christiano coetu prohibeat,Ecclesiamq. suam tantis diuidijs grauissime laborantem uitaeue atque tandem aliquando eos, qui sunt a communi illius consensu diuulsi, cum illa coniungat,ne tantam materiam Istitiae Christiani nominis hostibus sempitemis multorum pernicie, & interitu largiatur. Pro mea quidε parie vota mihi perpetuo facienda puto, pro totius Christianae reipub. salute,quae tota Posita est in unius relisionis sanctissimo cultu,& in εο

amoris mutui coniunctione, omniumq. diuinorum boninum convivium di s ierate. Cum vero me aliarum nationum, quae se ab Ecclesia seiunxerunt, eaussa valde solicitet; tum istius Regni discrimine ita conturbor; ut curam, in qua gratia illius versor, nequeam vilis verbis explanare. Doleo enim vehementer, & angor, Re num florentissimum, omnibu'. rebus O natissimum,&, si hoc ad rem pertinet,cum hoc Reano, & sanguinis propinquitate, de isderis antiquitate coniunctissimo, quod tam multa pietatis documenta dedit, nec plura olim vi tutis monumenta constituit, quam religionis,

atque sanctitatis exempla posse is admiranduproposuit,his temporibus, aliqua ex pari perditorum hominum fraudibus, & insidias inductum,in tam ineptas,& impias starentias incise disse. Sed me in tanta selicitudine recreat, a que reficit, s s quaedam, quam habeo in tuo ungulari ingenio, atque praestanti benignitate trepositam. Ingenii enim maximi est, impendentia pericula praecauere, taliam opinionem mea L .dacio animaduerssi deponere, veritatem perspectam, & cognitam libenter amplecti, nec ullum in pertinacia decus, sed omnem in salutaris conuersionis facilitate dignitatem coimstituere. Excellentis autem benignitatis est, uniuersiae patriae constulere , atque cum vitae etiam periculo, si mus ita fuerit, eam omni errore pestistro liberare. Omnis patriae tuae s lus in te posita est. Si enim violatam religi nem expiandam susceperis, teque ad consensum Ecclesiae totius aggregaueris, & antiquos mores, & officia rite colueris, nefarii'. hominibus expulsis, homines bonos, atque sanctos adsciueris ; Christi ope,& auxilio confirmata Rempublicam praeclare constitues, omnibu'.

tuis salutem, atque vitam reddes. Sin autem ea, quae labuntur, & ruunt, fiat cire neglexeris ;quorsum omnia simi euasura,perhorresco.Illud etiam velim recogites, eum, qui dignitatem

suam dignitati Christi praesere,&, ne aliquod

periculum adeat, noli omnes suas curas in gloriam Christi conserendas existimat; in eam ca Iamitatem frequenter incidere , quam ne subiret, Christi gloriam hominum flagitiis inimi nui, & obscurari sustinuit. Rectissimo enim Dei iudicio fit l,qui suam gloriam gloriae Dei

anteponit, omni dignitate spoliatus intereat. Contra ver qui prae Christi gloria opes, atque dianitatem eontemnit ; is summas ms, di di

gmtatem multis ornamentis amplincata consequitur. Sapienter enim illum summum Dominum,qui numquam res suorum neflexit,sibi patroniim adoptat atque ita maeto tinniore praesidio opes suas, di dignitatem in it, qu si se

maximo , & sertissimo exercitu constiparet. Quare, si Regni tuendi, di conseruandi studio flagras, immortaliq. gloria circumfluere con cupiscis ; non ta quid tibi homines opibus tuis firmandis conuenire dicant , quam quid ploria Christi, quid lex diuina, quid ratio sanctissimae religionis effagitet, cogitandum puta. Fac.ut tibi tui singularis ingeni j veniat in mentem:

v 3 respice,

29쪽

respice, passim sis exculta disti finis: in quo

radu Iocata sis r quod minus tuendum , & ei ciendum susceperis:& intelliges,ea dona,quae

a Deo accepissi, esse tibi potiis imum ad illius

gloriam conserenda. Is enim, qaii ea tibi d

nauit, beneficia sua, si te illi totam addixeris .

ope sua tuebitur , nec te umquam auxilio praesenti deestuet. Quamuis istur sola facinus

hoc tam praeclarum susciperes, ut uniuersam

Britaniam ad pristinam fidem reuocares; quid Iest,quod non postis efficere,diuino praesidio circumsaepta dit, quod multo plures in isto

Regno sunt verae religionis amantes,atque pro

illius sanctitate supplicia perferre parati , qua nouis is is inintutis , atque diiciplinis addim .

Quare dubium non est, quin facile omnia quae velis,& diuino,& humano praesidio munita conicias. Considera deinde, quanta tua gloria futura sit, si Regnum istud paucorum improbit

te,di scelere perturbatum,atque magna ex par a te conuulsum, opera tua ad pristinum splend rem redierit, & pietatis ornamenta recuperauerit . Nam omnium bonorum praeconio ccle-hraberis i immortali memoriae consecraberis: Omnis te posteritas intuebitur: nec ulla aetas

de tuis umquam laudibus conticescet. Q enim victoriae sunt cum tam egregio facinore comparandae Quid poterit en ad laudem illustrius quae monumenta possunt clariora ad nominis immortalitatem constitui Non enim a multa hominum millia trucidare; sed impiet tem,S improbitatem profligare,flagitiorumq. omnium Iabes ad internecionem delere , laudandum , di praedicandum est. Non hominibus pestem,St exitium inserta, sed multos homines a peste,& exitio vindicare,immortalem gloria

lysi Myl; β hostium urbes armis exscin-

sed patrias sedes ab omni flagitioru colle,& impietatis incursione tutas,& inc conseritare, egregiam dignitatem con- η. Reliquae enim victoriae, quamuis a Deo ant, armis tamen humanis pariuntur rnaec vero omnium clarissima, solum diuinis a

mis obtinetur. & illas nemo sine sagitior n

impunitate, di hominum strage eonsequitur rhaec vero simul cum tagatiorum omnium int ritu,& hominum salute comparatur. Quocirca necesse est,ut haec illas omnes,quae humanis a

mis, & militum strepitu, & hominum viribus partae sunt, tantum dignitate silperet, quantu humanis diuina praecessunt. Quae quidem eo maiorem admirationem efficiet, quo est disiacilius tenebrarum Principe , atque sempite o nos humani generis hostes ab una ferrum vim ec quam homines ab hominibus in acie sipera ri. Non igitur solum tam illustris laus omnium hominum commemoratione vigebiti sed me litum etiam sempiterno praeconio celabrabiatur . Qirare, Regina Clarissimia, per Iesii Chrism liberatoris nostri vulnera, per illius mor tem , di acerbissimum cruciatum, per clarisi,mam illius victoriam . qua de morte exstincta, atque deleta triumphauit, per illum Igne semo piternum,quem in terris implicuit,& quota rum animos infaminauit, per illud sanctissimuiudicium,quo in scelus animaduertet,& inui latam fidem,& castam religionem praemiis scinpiternis afficiet, per omnes denique sanctit

GS te oro,& obtestorine, cum tanta praesidia tibi ad immortalem gloriam silppetant, tibi ipsa

deesse velis.Christum vulneribus pro te concia sum intuere: te ad illius pedes abijce: illius crucem amplectere: odium Crucis,qii odisti pestio ferae nouitatis auctores aperte suscipiunt, ar pub. detestare r sanctorum vestigijs ingrederea atque tibi persuade, illam csse rectam viam, quam diuini homines excellenti virtute,continetia,puritate praediti, & cum Deo amore summo coniuncti, &spiritu illius eruditi, tenuerunt : non illam, quam homines sui amore o caecati, ingenio suo nixi , confidentia praecipites,flagiti s cooperit,de ab Ecclesiae coniunctione diuulsi, sequendam esse praedicant. Quod sio seceris, Regni tui opes tuebere, di amplificabis, &, quod est multo maius, summa cum gi ria in caelestes illas sedes adscendes. Christus optimus maximus te, cu iumma dignitatis amplificatione,incolumem diutissime conseruet.

30쪽

EPIs C O PI SILVEN SI SIN GV ALTERUM HADDONUM

MAGIs TRVM LIBELLORVM svPPLICUM

APUD CLARISSIMAM PRINCIPEM

A N G L I AE, FRANCI AE, HIBERNIAE

REGINAM

IVINO munere,&beneficio factum esse puto, ut libellus, Haddone, tuus,quem in me aliquot ante annis edideras, vix tandem his diebus proximis in manus meas per

ueniret. Eam namque men

tem Deus Henrico Cardinali Principi sanctissimo, & rectori sapientissmo dedit, ut summam Iodilisentiam adhiberet, ne facile possint ad nos libri , qui puritatem sanctissimae religionis inficiant, importari. Itaque,nisi Emanuel Almata Ponti sex grensis, vir omnibus rebus Om tissimus, & mecum vetustate amicitiae iam i de a maioribus nostris institutae coniunctissimus,Mariam Parmensem Principem, seminam multis Iaudibus ad radam, in Belgicam Galliam deduxisset,nondum ego quidquam, neque de libro,neque de auctoris nomine scire potvisaosem. Sed,cum ille, postquam appulsius in Gallia fuit,in libellum tuu incidisset, putauit ad amicitiam, & Oiscium pertinere, caussam meam agere,& conuicia tua resellere. amquam ille in opere, quod singulari diligentia coniscit. non tam mei, quam religionis, quam pietatis, quam sanctimoniae patrocinium suscepit. Rediit ille quidem multo serius in patriam, quam sperabamus. Fuit continuo rumore disseminatiun, Britannum hominem nomen autem -- 3onime norant contra Hieronymum Osorium scripsisse, Angre q. Episcopum Osorii cautalam ardenti stadio sustepisset idque filii mihi

amicorum litteris signincatum. Eo tempore meam dioecesin magno cum labore, & st dio peragrabam.Non tamen illud ossicium me ina pedire potuit,quo minus eum per litteras salutarem, illique de reditu in patriam gratillareri& simul ab eo petebam, ut mihi tam libellum tuum, quam desensionem suam mitteret. Re pondit ad omnia, quemadmodum & humantiatas, & ossicium, & a citia postulabat. Qi md vero ad tuum libellum attinebat, se religione impediri dixit, ne illum ad me mitteret, antequam ea sibi potestas a Cardinale fieret. Vide, quantum sit nefas, atque flagitium apud nos, eorum hominum libros, qui religionem multis erroribus inquinarunt,euoluere. Homo sapie qui meam fidem multis experimentis explorate cognitam habebat, cum videret me in dignitate Pontificia constitutum, Nea ratione pro

meo iure posse, quidquid insidiarum in litteris illis lateret, perscrutari, & inspicere; minime tamen ausus est me libri tui participem facere, antequam Cardinalis nostri mentem consuleret. Hic tu festasse nimiam illius superstiti εirridebis. Ego vero numquam diligentiam, quae ad arcendam pestis adeo funestae contagionem adhibetur, nimiam putabo. Post multos tandem menses, Cardinale conssilio,mihi librutuum misit,& si nul admonuit, ut aliquod tempus

SEARCH

MENU NAVIGATION