장음표시 사용
471쪽
pata ν Domini nostri Iem Christi , qui benedixit nos omni benedicitιoue spirituali, in ea-lsibus, in Christo, hoc est per Christum, iuxta expositionem Ambrosi, & diui
Thomae. Cum ergo Omne bonum supernaturale, sit spiritualis benedictio, omne huiusmodi bonum nobis conceditur per Christi merita, tamquam per causam moralem efficientem Et ne videretur excIusa electio ad gloriam, statim subdit, fueelegit nos in ipse ψ ante mundi constituti nem. Et ut eXplicaret, particulam in accipi causaliter loco, par, subdit, Lui prg- destinauit nos in adoptionem Iliorum per Issum Christum, in ipsum secundum proposium moluntatis pig. Paulo concinit Petrus act. 4 Non est ortu nomen datum hominibus, in quo oporteat , nos Diuos seri . Ergo nostrae salutis predestinatio fundatur in meritis Iesu Christi. a. Dicitur a. ad Timoth. I .Lui nos liberauit, et ocauit vocatione sua sanct nousecundum opera n ra, sed secundum propa rum suum, gratiam, qus data es nobis in Christo Iesu. Et loco cit ad Ephes. I. Io qua grati cauit nos in dilectostio suo, in quo
habemus redemtionem Ier sanguinem eius.
Ergo Christi sanguis meruit notas , sonso tu liberatione a massa perditionis, sed etiam vocationem ad gloriam, quae Consumatur iustificatione finali , data per Christum, ut docet Tridentinum sese. 6. c. a.& 3. Et c. q. initio subditur, Luibus merbis iusti eationis impii descriptis sno
472쪽
47ι Disp. XIIL Ar. IV.nuatur; ut translatio ab eo statu, in quo homo nascituν filius primi Adg , inflatu gratis, di adstionis Iliorum Dei, per secundum Adam Iesum Christum Saluatore noctrum. Vnde elicio aliud argumentum , & est huiusmodi. 3. Christus suis meritis reparauit to tam ruinam, quam nobis secit Adam peccando . Sed Adam amisit nobis gratiam,& gloriam. Ergo Christus nobis utram
que restaurauit, merito superexcedenti illius demeritum,ut dicitur i. ad Timota T. superabundauit autem gratia Domini no stri eum G MMemonae', quo os .m Gri- ην DD. Et alibi,ut ubi abundauit delictum,
superabundaret O gratia. Neque obstat quod reparatio iacturς videatur supponere antecedentem possessionem , Cuim amitti non possit quod non possidetur. Ex quo videtur posse inferri, Christum noumeruisse nobis gratiam, & g Ioriam, sed solum remotionem obiicis, qui tardabat executionem praedestinationis antecedentis, ut dicitur in quarto argumento comtrario . Siquidem Christus utrumque meruit, & primo praedestinari, per meri ea existentia in diuina prς scientia, & a hiationem obiicis, per merita in se exi stentia, ut patebit in responsione quarti
q. Merita Christi, ratione principij
theantrici, ex quo fluunt, sunt in fini valoris. Ergo potuerunt extendi,non solum ad omnes effectus nostrς praedestinationi 1
sed etiata ad omnia dona ordinis super
473쪽
Do prcdest. Chrisii. q73 naturalis . Ergo de facto ad illa fuerunt
extensa. Probatur haec consequentia, Prinio quia ut caput, & primogenitus Omnium praedestinatorum, debuit in alios,ve membra spiritualem vitam communicare , falcem vi causa meritoria; & ut Rodemptor, conuenientissimum fuit, ut dirigeret sua merita ad omnia, quq spe ctant ad ordinem redemptionis, & nostri predestinationis Deinde ratione filiationis naturalis Dei, fuit tants dignitatis,&excelletiae, ut meruerit quidquid in se norepugnat, vel est disconueniens suo statui. Sed quod Christus meruerit nobis la Comnia, non solum ipsi non repugnat, neque in se, sed summam i Ili affert venerationem, & gloriam . Ergo cum in sacris paginis omnia reserantur ad ipsum , ducendum est, hic omnia meruisse.
AD i, Distinguo maiorem, dicitur
opus misericordi m respectu nostri, concedo: respeetia Christi,nego maiorem. Et sub eadem distinctione admissa minori , quod videlicet prς destinatio sit opus misericordis, respectu nostri, non autem respeetii Christi, nego consequen tiam, Neque enim est absurdum, quod idem
474쪽
dem opus per diuersam comparationem, sit simul iustitiae, & liberalitatis;siquidem si Caius teneatur ad centum , & non sit soluendo , & Titius soluat pro illo, e X- tinctio talis debiti est pure liberalis, re
spectu Caia, qui nihil ad illam influit, non tamen respectu Titi j, qui posuit aequalitatem.
Dices, in casu allato tota liberalitas est a Titio, qui soluit centum, ad quae
non tenebatur, non autem a creditoreae,
cui faeta est so Iulio de toto rigore iustitiae- Ergo si Christus extinxit chirogra Puum nostri debiti, quod contraXMrius cum Deo per peccatum , tota Iiberalitas esset ex parte ipsius, qui cum peccatum snon fecerit, ad nihil tenebatur, non autem ex parte Dei cregitoris , qui voluit solutionem ex iustitia. Quomodo ergo diceretur miserentis Dei , cum potius de heret dici, miserentis Christi ληι. Dupliciter posse Titium soluere pro Cato, nempe ex propriss, & ex acceptis ab ipso creditore. In primo casu liberalitas est adaqua te ex parte ipsius, non autem in secundo, in quo accepit, ut solvat. Cum ergo Christi humanitas gratiose fuerit a Deo sublimata ad unione hypostaticam, quam nullo modo potuit Promereri, ut docet Aug. c. I .de praed. SS. & nos probauimus ar. 3. ad hoc ut posset pro nobis satisfacere,ut dictum est an I; hinc euidenter sequitur, quod
solutio nostri debiti fuerit a Christo,non
475쪽
De Pradaa. Chrisii. 47s ut puro medio a Deo adhibito, sed ut a causa, ut docet diuus Tho 3. P. q. 6. arii. ad 4. posse autem soluere metit a Deo. Ergo licet solutio fuerit executiue , &causaliter a Christo , tamen primordia. liter fuit a summa liberalitate, & misericordia Dei, qui contulit ad illam primcipium, & facta Itatem, docente Apostolo I. ad Cor 3. Omnia vestra sunt, vos autem Christi , Chrsus autem Dei, hoc est iustificatio est vestra , quia in vobis , &pro vobis operatur; ij lam autem accepissis a Christo;& Christus ad illam vobis
largiendam , a Deo accepit potestatem.
Vt ergo sistamus in empla , si neque Titius habeat centum, iliaque accipiat acreditore Casi, non determinate , ut sitii soluat hoc enim esset adhibere illii , ut purum medium solutionis sed ut possit soluere, vel per illa, vel per aliqua ob sequia sibi libere exhibe da, utique extinctio debiti refundi debet immediate in Titium, mediate tamen, & primordialiter in ipsum creditorem, qui eX una parte voluit solutionem de rigore iustitiae,
quam poterat condonare, & ex alia ut exerceret cum Caio hanc specialem beneuolentiam , contulit Titio eius amico pote statem , ut posset extinguere debitum, vel pecunia sibi donata , vel obsequi js exhibendis. Idem dic de Christo.
Quomodo autem libere pro nobis mortuus fuerit, stante Patris mandato de eius morte, est alia dissicuItas, quam sol
476쪽
uimus disp. Io. ar. 3. & sequentibus Ad 2. Nego antecedens, Et dico,multa fuisse a Deo relicta arbitrio Christi, spectantia ad hominum salutem, & eIe-etionem ad gloriam , ut patet ex Matth.
28. Data es mihi omnis potestas in calo, min terra: Ecee ego vobiscum fum , usque
consumationem saeuii . Duq verba licet Protulerit post resurrectionem,tamen est valde probabile, quod tunc accepit solum plenitudinem potestatis, quam limitatam habuit,dum versaretur in terra. Ad ioca adducta dico, praedestinatos dici da,e Christota Patre, non quod Christus ad eorum pretdestinationem non influx
rit, sed quod primordialiter , & in radice fuerit a solo Deo, qui ex pura sua misericordia, statuit reparare genus hum num, ad quod decretum nihil influxerui merita Cnristi, sicut neque ad decretum de eius incarnatione . Ad hoc dicendum adducor Primo , quia Phil. 2. Dicitur,
factus obediens usque ad mortem, ropter quo O Deus exaltavit illiam, o donauit illi nomen, quod est super omne nomen. Ecce quomodo dicitur donatum nomen,quod fue rat retributum , accipiendo nomen , non
per comparationem ad principium proximum, cui dehebatur, sed per comparationem ad principium radicate, quod fuit gratiose collatum. Quia ergo conla renti principium merendi,possunt iure tribui, non solum opera meritoria ex iI
Io derivantia , sed etiam praemium illis
477쪽
Da Prias. Christi . 67 eorrespondens, ideo nostra praedestinatio
tribuitur Deo, non tamen curn exclusione Christi, qui fuit principium proximum illius. 2. Quia dixit Christus Io: IS. Non uos mo elegi ars, sed ego elegi uos, ct posui uas , ut eaιiι, & fructum afferati ct fructus uester maneat. Quod repetit infra, ego elegi uos da mundo. Ergo erat in potestate Christi, eligere quos vellet, Sequorum vellet praedestinationem obtinere , ut dicitur Psal. h. Dominus dixit asme , filiu3 meus es tu, ego hodie genui te. P Asia is me , re dabo tibi gentes haraditatem tuam , . posse onem tuam termιnos term . Demum quia dicitur ad Ephes. a. Elegis nos in Christo, ante mundi conuitutionem,
hoc est per Chrisumve supra probauimus. Ergo electio ad gloriam est quidem esse etiue a Deo, sed meritorie a Christo,cui
proinde proxime tribuitur, docente Amgiistino C 7- de corrept. & grat. Illos emra elegit, M obrana um regnum suum, hoc
est illos, quos voluit, ut exponit D. Tho. leel. I. super cap. I. ad Ephes. Ad 3. Nego antecedens, cum oppositum statuerimus in tr. de praedest- disp. 3.ar-a, Quia ergo etiam praedestinatio Christi, fuit post praeuisum Adae peccatum, ut
Probauimus disp. a. ar. I. potuit influere in nostram praedestinationem, modo supra emplicato. Et ratio a priori affertura Trio. sese. 6 c. 16. Christus Iesus , tam quam cuput in membra , . tamquam uitis in palmiuι , in ipsos iuriiseatos iugiter uim
478쪽
in membra, & palmites, quoad omnes,S singulas eorum actiones vitale di tiag Christus influit in omnia bona lupernaturalia, quae sunt in nobisi inueorum est, quod ab illo non pendeμ- Ad 4. Nego consequentiam ut cico quod Adae peccatum, sicut posit ni actu, impediebat assecutionem gloriae, taut prauisum impediebat essicacem electionem ad illam. Quomodo enim Veii essicaciter eligeret aliquos ad exercito, remouit obijcem ad assecutionem gloriae,sed etiam per merita in acta signato, seu ut praevisa, remouit oblicem ad essicacem electionem gloriae , lendo Deum ad illam, quam prquiaeda fore per illum expediendam . Ergo non solum in ordine executionis, sed etiam in ordine intentionis suit causa morali aseu meritoria illius. 'Ad I. Nego antecedens. Ad cuius pro' bationem dico, verum esse quod Deo ideo voluerit, reparari peccatum Aoην quia volebat emcaciter, a se electos con sequi gloriam. Nego tamen,hanc volun talem fuisse priorem praeseientia meritorum Christi. Sicut enim non suit prio 'praescientia propriorum meritorum, eo Tum quos elegerat, ita & multo minu fuit prior praescientia meritorum Cnri iti, unde illa prima merita erant digni
479쪽
De PMdes. Chrsi. η βῆdanda. Voluit ergo Deus merita Christi, non ut pure media nostrae salutis, sed etiam ut eius causam, seu ut alij dleunt
xt concausam. Ergo neminem praedestillauit, independenter ab illis, sed solum per illa, &propter illa, adeo ut nullum luisset ad gloriam electurus, nisi praeuitisset, se rogandum a Christo , di illosantum se legerit, pro quibus praesciuit, ehristum rogaturum, quos ideo Christo
sedit,quia voluit se conformare cum eius oluntate, cuius inclinationem priuidit. auia ergo praedestinatio Christi , non uit ex nostra pret destinatione, sed potius ostra fuit ex illa, ideo Christi prs destilatio non fuit effectus, sed causa nos retri destinationis. Neq; obstat, quod pridestinatio Chrseli fuerit ad nostram ordinata . Siquidem luod ad aliud ordinatur ut eius Causa , ion potest esse eius effectus. Quis enim iteat, solem ex eo, quod sit ordinatus id rerum generationes, esse earum effetu, & non causam Et idem valet de mo-alibus. Si enim aliquis Populus rebel-aueris, & clemetissimus Princeps, volens x una parte iustitit fati fieri, & ex alia solis rebeIIium excidium, mittat suum rimogenitum ad illos , cum amplissima cultate, ut illos ad fidem reducae, si fi . ius amore illorum induetus, velut suum, elicium sibi imputans, sacco indutus, ve- iam pro illis humiliter petat, & obtr- eat a Patre, utique ei te causa illorum
480쪽
Gao Di Xm. Art Vis salutis, licet eius missio , ad illani fuerit ' Diere, Rex non misisset fiIium ad rei elles . nisi habuisset intentionem illo: saluandi. Ergo preces fiIii fuerunt purua
medium executiuum paterae voluntatis Distinguo antecedens , nisi nativmel intentionem absolutam illos saluandi,ne Teonditionatant, si a filio rogaret ut Dro eis , concedo antecedens . & negc consequentiam , eo quia filius purifica,
set illam conditionem, re qua volva
t s saluandi non suisset absoluta. Iden dico de Deos viso Adl peccato, ob manitam suam misericordiam, Concepit vo tum illum saluandi , non tamen absolutum, sed pure conditionatum , si a suo filio a se mittendo pro illo satisfieret, eo modo , & tempore , quo sibi placuisset. venit filius, & satisfaciendo purificauit conditionem, sub qua diuina voluntas ibiam predestinauerat. Ergo fuit caula, Vidiuina voluntas predestinatiua conditio nata,transierit in absolutam, que proprio dicitur predestinatio, adeoque fuit causa nostre pi edestination is . Quia tamen non suit causa illius voluntatis condicio nate antecedetis, unde accepit ficaciam eius satisfactio, ideo diximsupra,vostram praedestinationem prιmodialiter esse a Deo , & proxime a montis Christi eleuantibus nostra meritas ad illam promerendam.