Tractatus de Incarnatione Dominica. Authore fr. Petro de Comitibus Romano ..

발행: 1688년

분량: 502페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

DISPUTATIO XVI .

CVm confecimus librum de Praeis.

destinatione Sanctorum, statutuma n bis 'sithratu inseret e banc disse putaraonem cum alijs, quae inueniuntur abunde tractatam in tali inpere irQuia i men quaestionia eopia usque adeo vol men locupleta uir, ut typographorum iudicio quod experientia uidici. quam sit exiguum videretur eXeedςre limites talis formae, ideo ne molis magnisiudine redderetur in se informe , & logentibus-, odiosum , satius duximus illud aliqua ex parte quaestionibus eXonerare, quas proinde ita resecuimus, ut singulas ad suos proprios traetatuS remiserimus. Atq, adeo quia haec disputatio spectat ad materiam de Incarnatione dominica, ideo huc tamquam ad proprium locuniat Iani transtulimus. In eius autem exaςtione, si aliquando in ea , quae ab initio diximus, redire videamur; non sit Iegenti gravo sum , quandoquidem quae materiae sublimitate excedunt nostrum captum, prudenter iterum , atque iterum agitantur,

452쪽

43α Dio. XIIL Ar . I. ut repetitis explicationibus , si medullitus penetrari non possint, saltem ad rationabilem intelligentiam reducantur . Tria igitur in quctionem reuocabimus. Primum est, an Christus fuerit praedestinatus, ante praeuisum Adae peccatum' Alterum, an fuerit praedestinatus ex praescientia suorum meritorum Et tertium, an Christi praedestinatio suerit causa no .strae praedestinationis ad gratiam, & gloriam 3 :

' An Christus fuerit prsdestinatus, ante prauisum Ada pereatum ηVIdetur quod se, ut propugnant om

nes Seoti , quibus accedunt nonnulli aIli. Hoc autem probant T. multipliei testimonio scripturarum , Ut Prou. 8. Dominus possedit me Ioquitur Sapientia incarnata antequam quidquam faceret, c. Io. II. Clari a me Patεν riaritate quam habui apud te, priusquam mundus feret . Ad Colola. I. Christus dicitur primogenitus

omnis creatura. Cap. a. ad Heb. Propter quem omnio, per quem omnia, oc.

2. Ex Patribus. Nam Aug. lib. I. d

Nuptiis c. 2I. ait, coniugium etiam in statu innotentia ,si homo non peccasset , futurum sacramentum coniunctaonis Chrisi cum E clesia. Irenaeus lib 3 c, 33. sub in Cum nim praexisteret salvans . oportebat'quo sal

453쪽

De Prodesinatione chνs . s3 saluaretur fari , ut non vaeuum sit saluant. Et Cyrillus liti f. thes. o 8. Cissum an τε nos profundarum , ut in ipso omnes salueis

mur. Ergo ruit praedestinatus ante Adae

peccatum.

3. Rationibus, quarum aliquas examinabimus ar. sequenti, & alias examinauimus disp. z. Conclusio , Grifrus fuit prades turis prauisum paeeatum Aua , licet potuerit otiam ante pradesinari IIta communiter Thomistae, quibus accedunt plures Re centiores, ut dietum est disp. I. an I.

Probatur prima pars cnam de secunda non est dissensio penes auetores, ut probauimus disp.a. ar. 3. Primo quia omnes dnuiuae scripturae clamantiChristuvenio an mundum, ut homines redim rei a captiuitate Peccati originalis, ut

Lucae . non veni voeare iussos, sed pae rores ad panitentiam : Et c. I9. Henit filius Aa nis quaerere, saluum facere quod perierat. Ioe s. Non misit Deus Ilium suum , Uiudiest mundum , sed ut salvetur mundus

per ipsum. Idem dicitur Matth. t S. ad Galat. q. Et ri ad Timoth. 3 & alibi passim. Quibus motum Concilium Nicenum, iussit recitari in Symbolo fidei, ut pro ernos hom/nes propter nostra satur1 desed irae catis,cte. Et ideo, no solum ab Angelo dictum fuit , natus es misis hodie Saluator, sed a tota Ecclesia, communi omnium a consensione vocatur Redemptor, & Saluator mundi. Ergo fin is 'primarius eius prae

454쪽

hominum , adeoque supposui z, Adae pec

. i. Aug. ω- 8, de vcvbis Domur i, Lucae I9. Venit filius hominis , e. ait MErgos hstmo non pις Usν , flius homynιs non υenisset. & sermano mu- fuit cmsa veniendi Christo Domino, ni= peccatores Diuos facere. Tolle morbos, eodie mutuero, νμlla es medicin. eausa. Et Athanas, serm 3.con. Arrian. Noesistas, indigentiaque . hominis prior est , quam eius natiuitui, qua jublata , carianem non induisset. Et i his concinunt Ambrosius, Naaianzemiis, Leo MagnuS,Gregorius Papa, Cyrillus Chrysologus , &

ik Ratiouibus . Primo quia demissio diuinitatis, qua transjd ad formam serui, 000 .ppφrit ςsse a l iqqid per sis expeti bile ipsi Deo, licet esset maxime expetibile

humanς naturae, quae ad tantam sublimitatem evehebatur. Ergo non suit Deo expetibilis incarnatio, nisi ut medium ad aluid per se expetibile, cuiusmodi fuit osten Iio suae misericordiae, in redimendis

hominibus a peccato. 2. Ex ordine executionis arguitur ordo intentionis . Sed executio aduentus Christi,tota ordinatur ad redemptionem hominum, ut patet exortu, vita, & morte Christi. Ergo non possumus hinc arguere, nisi primarium finem , propter quem fuit praedestinatus, esse ad satisfaciendum pro Adae peccatQ.

3 Si Deus in Christi praedestinatione

455쪽

Da Predo R. CBisti. Assrespexisset pro fine primario perfectiorem uniuersi,ex ordine hypostatico, debuisset assumere naturam perfectiorem , aempe Angeli perfectissimi in ordine supremo, & non humanam , quae inter intellectuales est infima . Praeterea debuis set Christum mittere initio mundi, ut eius aduentus Angelorum beatitudinem, quam mereretur, praeueniret. Sicut enim quia meruit hominum beatitudinem,nullum admise ad regnum , nisi post eius a scensonem, ita fecisset cum Angelis. Ergo non respexit hunc finem, sed solam is hominis redemptionem a captiuitate peccati. Ali as rationes attulimus disp. a.

Ad I. Dico , locum prouerbiorum e sese exponendum de sapientia increata,seu de Christo secundum diuinitatem , per quam facta sunt omnia, non autem secum eum humanitatem, quae & ipsa facta est. Neque obstat, quoa ly possedit versum s

adueitit Hyeronimus ep i 36 ad Cyprianum praesbiterum, in Hebraeo esse verbii possedis,nec posse sustineri verbum creauit, nisi accipiatur in sensu improprio, neminpe quod semper filius fuerit in Patre, di Pater in filio Vide aliam solutionem disp. a. ar 2. ad a.& elige qua volueris. Ad locum Io: Dico , christit pe jisse a Patre , ut clarificaretur in nominibus, hoc est ut cognosceretur eius diuinatas, iuxta illud Apostoli, Dominus Iesus CBri-puI

456쪽

Di p. XIII. Ar. I.

fBιs in gloria est Dei fatris. Ad locum Co I. Dieo Ghristum dici primogenitum omnis creaturi , non quod eius humanitas fuerit genita ante omnia creata , sed quod secundum diuinitatem omnia princesserit, ut ' dicitur Eccles. 26, Ego ex ore Ariusimi prodivi primogenita ante omnem creaturam, Et ideo subdit Apostolus loco citato, quoniam in ipso eondita sunt uniue sa in eatis, ct in terra, e omnia per ipsum, tu ipso ereata sunt, ipse est ante omnes, di omnia in ipso eonstant, e. Unde patet

responsio ad ultimum locum ad Heb. Ad α. Nego consequentiam. Ad Augustiniim Dico, illum esse exponendum, , non de statu innocentiae simpliciter sed ide illo ut comparato cum statu futuri

peccati. Et facit sensum, quod si homo ldiu perseuerasset in innocentia, adhuc lin illo statu matrimonium fuisset signum ivnionis Christi venturi cum Ecclesia , , sicut nunc est post eius aduentum , quod lnon fuisset, si status innocentiae nullum dixisset ordinem ad fututum lapsum , nain illo casu,matrimonium fuisset quidem signum unionis viri cum tamina, & Dei Cum anima, non tamen Christi, qui non fuisset futurus, cum Ecclesia Quare lysi homo non peccasset, non debet accipi ut

dicit negationem peccati simpliciter, sed

ut die t eius priuationem pro ea Ii tempore , denotantem futuritionem pro subsequenti. Vide aliam solutionem disp. 2

ar. I ad 3 & fortasse solidiorem.

457쪽

De PrgdeIL Christia 4s locuti Irenaei Dico, probari per oppositum . Si enim Chrianus non frit praedestinatus, ni si ad saluium nominem, utique eius praedestinati

Oed ut praesupponere lapsum hominis , an illi salitaret. Aliter Deus praepa-δii et pharmacum ante morbum, & Re Rompto rena ante captiuitatem, quod re pugn/e persectioni diuinae prouidentiae sita non digponentis, nisi cum praeordina' xione ad suos fines. Quando ergo ait, comU xisseret Diuans, oportebat fieri saluauos .iςςt sit improprius modus loquendi, de pet exponi de Draeexistentia temporanea hristi, secundum Personalitatem diuio m , destinatam ad hoc munus a Deoi'atre, non autem de praeexistentia natus, secundiam eius humanitatem, quae nctidit Uerbo praedestinata, nisi ex priui-Mone peccati. Ad locum Cyrilli Dico, ly ante nos, esse exponendum de reali creatione ; &iacit sensum, quod antequam nos crea-xemur , ex praeuisione aeterna nostri pec-2ti, fuit Christus prε ordinatus ad no strum remedium, non autem quod nostra priordinatio, in mente diuina fuerit po sterior natura, ad Christi praeordinatio-ilem. Et ideo ait, Christum fuisse pro 'tundatum,hoc est constitutum, tamquam tundamentum nostrae salutis, ut expri' n*yst, quod sicut iactio fundamenti prae supponit inficacem, & absolutam inten

xionem domus, ita praedestinatio Chri

458쪽

Art. II.

sti presupponit efficacem intentionem , nominis, non obstante praescientia, quod est et peccaturus.

Soluuntur argumenta petita ex rationibus . OB. i. Dicitur in Trid. sest. G c. T.

sub initium, huius iustificat ιonis casest sunt natu qui/em gloria Dei , Ur Chri , M vista et rem . Sed finis est priis volitus, quam media. Ergo cum nostra iustificatio, sit medium ad gloriam Christi, haec est prius volita,quam illa. - Distinguo minorem, si sermo fit de fine, qui sit sibi volitus, concedo: si de fieralteri volito,nego nranorem,& consequetiam , iuxta doctrinam suae traditam in tr. de praedest.disp. 3- ar ij ad i. Quia ergo' Deus vult sibi gloriam ,& Christo, prouenientem eκ nostra iustificatione, ideo quatenus ipse est finis cui viti nius, & uniuersalissimus omnium crea turarum , prius vult ordine intentionis, talem gloriam sibi, quam Christo, ut creaturae, quia licςe velit, unum eise propter aliud ,aon tamen vult unum propter aliud, sed viruinque ordinat ad seipsum. Vult ergo Christum, ut medium ad nostram iustificatibnem, tamquam ην qui,

di ipsam iustificatione nostram per Chri-

459쪽

stum habitam , ut medium ad gloriam Christi, ut finem cui proximum , virum que propter seipsum, ut finem eui ulti mum Sicut ergo Rex vult Ducem propter pugnam, seu ut medium ad victoria, per pugnam reserendam, & vult ipsam pugnam cum victoria, ut medium ad gloriam, & triumphum Ducis Aum mutua causalitate inter Ducem triumphantem, & victoriam , cum haec sit, finis qui, stille cui, respectu ipsius Regis , volemtis unum eiIe propter aliud ,-virum' qud propter gloriam sui, & regni securi-tλtem; ita proportionaliter Deus ordidat Christum, ad nostram iustificationem,ut finem qui respectu nostri,& Christi , quatenus nos iustificatos ordinat ad

Christi gloriam, cum mutua causalitare,in ratione finis qui, Se r , quae omnia tandem terminantur ad Dei gloriam, ut sese expendimus disp. z. ad, S,

Ob a. Dicitur ad Rom 8. xuos prasci

sit, Ο tradestinavit conformes fers imaginis

j ij sui . Ergo praedellinatio, Christi, est causa exemplaris nostre praedestinationis , adeoque est prior. Erho non est facta ex praeuisione peccati Adae. Nego postremam consequentiam, Ex

eo enim quod Christi praedestinatio sit

prior nostra, non sequitur quod non me' rit ex praescientia peccati Adaei Nam post hanc praescientiam,potuit DeuS I ium homnem praedellinare, cum Omnes

460쪽

- 6o Di p. XIII 'Art. II. sericordia, decreuit Christum in nostru remedium,utique eius praedestinatio prae cessit nostram, nou tamen prauisionem , peccati Adae.

Ob 3 Si Christus fuisset praedestinatus ex praeuisione peccati, esset bonum per accidens, & occasionatum . Sed hoc repugnat excellentiae, & dignitati ipsitis.

quae superat omne creatum, ratione unionis hypostaticae cum Uerbo. Ergo- non fuit praedestinatus ex praeuisione peccati. Nego minorem. Sicut enim non repugnat diuinitati,quod destinetur ad te minandam-in sua hypostasi naturam humanam, nec naturae Angelicae, quod destinetur ad hominum custodiam, qui lantillis tanto imperseetiores, ita non potuit dedecere summam Christi excellentiam, quod ordinaretur ad redimendam , & eleuandam naturam humanam. Immo per hoc ipsum suit aucta, & glori ficata. dignitas Christi, quia cum hoc opuS non posset fieri, nisi a Persona infinitae dignitatis, & maiestatis, hinc maxime elucet eius diuinitas, & sublimatio humanitatis ad ordinem hypostaticum. Neque ossicit

quod sit bonum occasionatum; nam haec occasio fuit a Deo praeuisa ab aeterno,&volita eius pernussione, visoque peccato inde resultante, ex eius infinita misericordia, fuit ab aeterno in eius remedium Christus prsdestinatus . . Unde non inseditur, Christum esse bonum per accidens,

quia licet statutus fuerit ex peccato,quod

SEARCH

MENU NAVIGATION