Johannis de Joanne sanctae panormitanae ecclesiae canonici De divinis siculorum officiis tractatus

발행: 1736년

분량: 473페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

r ab DE DIVINI s

rum Ritum ad altioia tempora su hstollunt. vel Gelasium Papam, vel Gregorium Magnum Au-c ores illarum facientes. Ut ut res st habeat . illud certὸ venire in dubium mn Potest , morem reci tanti Sequentias in Siculis nostris Ecclesiisl ardius, prae quam in aliis, obtinuisser duo siquidem antedicti Missa les Libri Gallo-Siculi Ecclesiae Panormitanae sex se E Seculis antiquiores, nullam Omnino exhibent; imo Missale Nicosiense, Ludovico Siciliae Rege, circa medium Seculi x Iv. striptum , illam tantum pro Festo Corporis Christi a S. Thoma Aquinate compositam, repraesentat, ex ritu ipsi Ecclesiae Nico siensi proprio , non post Epistolam , sed dicto

etiam Evangelio, praecinendam. XVIII. Verum enim vero , mortuo Siciliae Rege Ludovico , ac Friderico ejus Germano Fratre acclamato, Prons huiusmodi non mo-dci non rarius, sed etiam frequentius in Sicilia cantatas ess e , cognostere quisquis vult , adeat Coclicem M. S. continentem cantus diversos aclusum Chori Panormitanae nostrae Ecclesiae, principatu ipsius Friclerici concinnatum; ubi tresdecim exhibentur sestis B. Mariae Virginis congruenter aptatae ἔ octo item aliae, una Natalis Domini, Epiphaniae altera, Resurrectionis tertia , quarta Ascensionis , quinta Pentecostes ,

Ωxta S.Christinae Virginis, & Martyris , S. Niscolai septima,& S. Catharinae Virginis octava. Qui vero sexto decimo seculo Venetiis publicati sunt Missales Libri seundum eo uetudi nem GaIIuorum , ae EeeIesiae Messane is , Sequentiarum numerum plus, plusque in dies crevisse, Perspicuum reddunt, cum in singulis Dissiligod by Corale

142쪽

Missis singulas non tantum, verum & plures aliquando exibeant : consulenda itaque et prima Missa Natalis Domini, tribus ornata Sequentiis. XIX. Evangelicae lectionis dignitatem ante Evangelium. oculos Majores nostri habentes, ullis aliquando diebus duplex Evangelium , nullo interposito cantu, recitare consueverunt; de hoc cenam fidem perhibent antiqui nostri Evangeliorum Cois dices , ille potissimum membranaceus Ecclesiae Agrigentinae , quem hoc in Tractatu passim laudamus . Pia haec consuetudo sensim in abusum transiit , dum Sacerdotes non pauci , ni

duo in singulis MitIis Evangelia legerent, devotioni haud se fecisse satis reabantur ca . Rursus ad Evangelium quod attinet, illud hic no- his venit adnotandum , quod Feria IV. & Ferta v I. praecipuἡ ex ritu Ecclesiae Messanensis M , etiam extra tempus Quatragesimale , hahebant Evangelia propria ς atque ita in qualibet hebdomada tria Evangelia legebantur , unum die Dominica, reliqua duo quarta, & sexta Feria ; & si Festum duplex in Dominica occurrebat , ejus Evangelium non legebatur in fine Missae, quemadmodum hodie, sed transferebatur in Feriam quartam , ejusdem Feriae Evangelio omissis. ω XX. Munus legendi Evangelium iam inde ab antiquis Seculis in Sicilia Diaconis tributum esse discimus ex nostro Theophane Cera meo

143쪽

iii DE DIUINI s

ca , qui illa Evangelii verba, ubi per Iohannem dixit Iesus r Ego sum Osium populo exponens,

ita Sermonis exordio finem imponit e Age ergo ditana Gangelii verba in medium proferamur, quae tremendi mysterii Diaconus hodie Ierit. Imo multo ante Theophanis tempora in Evam gelio tuendo , ac recitando summum studium Diaconos Siculos adhibuisse, in genuinis primo rum Martyrum Aetis D perhibet Historia S. Eupli Diaconi Catanensis , qui Evangeliorum Codicem , quem, contemptis Diocletiani Edictis ,& legerat , & exposiverat, collo ex Calvisiani

jussu alligatum deserens, quarto ineunte sec lo , Martyr occubuit. sermo , & XXL Mos est antiquissimus ab ultimis tem Monitiones ad poribus costanti traditione ad nostram usque se Populum. valui aetatem, ut post Evangelium, qui Missis officio praeest sermonibus exhortatoriis PopuIum alloqueretur. Siculos in ritu isto observa do diligentiam adhibuisse maximam , 'nullus re Vocat in dubium, qui praeter memorati TheOphanis Homilias, Decreta quoque Synodica de prisca Siculorum disciplina adierit. Porro Syracusana Synodus Anno Iss3. celebrata, sacro saneti Concilii Tridentini coepti jam , sed nondum conclusi salutare decretum sequuta, omni bus animarum curae praepositis districtE manclavit cc , ut singulis diebus Dominicis, intra Misesarum solemnia ad insermandos Christianorum

144쪽

sICULO R. OFFIC. II 3uue dies, quibus in hebdomada vel ieiunare , vel

ab onere manuum abstinere , iubet Ecclesia . Paullo expressior est Sinodus altera uno poli anno in Ecclesia Montis Regalis coacta , quae priusquam denunciationes istae fierent , recitari

piaescribit a) alta , & intclligibili voce latinε pri.

mum, Vernacula inde lingua Salutationem Angelicam , Orationem Dominicam , Symbolum Apostolorum , & decem Legis praecepta , ut Omnes facilius ea addiscent .s, frequentius dicere , di repetere possint. Angelica Salutatio illud Praesesert Observatione dignum , qu bd posterior ejus pars, S. Maria Mater Dei &c. clausulam non continet, nunc G in Bora mortis nosrae rquarnobrem a veritate tantisper digredi videntur Baronius cM, & Bona cc , sacrae alioquin Antiquitatis indagatores diligentillimi, quibus persuasum fuit , Angelicae Salutationi totum po .

serioris partis additamentum accessisse in Oecu menica Synodo Ephesina , ubi, exauctorato Nestorio , Beatissima Virgo unanimi Patrum consensu Θιο-ωοι Mater Dei proclamata est : nam

uuidquid sit de particulis aliis, illam certe , quae

biculorum libris deest , non nisi , ac Pontifice S Pio V. additam volunt cordati nostri temporis Critici. Non est hic silentio praetereundum , uuod in antiquis Codicibus ad usium Chori, Pa. zormitano in solio , ct Syracusano in quarto prior pars Salutationis Angelicae exhibetur, quihusdam inter positis vertibus , interpolata , quae loco Sequentiae dicebatur ad Milsam in sello An.

nunciationis Dei parae, cujus tenorem referre opor-

145쪽

symbolum.

tuit, ne pretiosam hanc antiquae disciplinae Υabulam perire sineremus.

is Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum e Virgo ferens . Benedicta tu in mulie- ribus , quae peperisi pacem Braninibus , --,, gestigoriam . Et benedietus fructus ventris,, tu i , qui Cobaeredes ut essemur fui nos feeit

,, pcr gratiam. XXls. Quando , quave occasione Symb Ium in Missa Siculorum Ecclesia cantare coeperit , Eruditorum nemo, quod sciam , Unquam docuit e verum hoc pari nos silentio non praeterire, muneris nostri esse, intelleximus. Quoniam ritum k Romano haud diversum usque ad octavum seculum in Sicilia viguisse, aperist satis monstravimus , concludi videtur , tum primum Symboli cantum Ecclesiam no- seram adhibuisIe , cum a Romana Di Dcesi distracta , Costantinopolitano Patriarchatui con tribuit , quod seculo octavo , per Leonis Isaurici violentiam evenisse , observavimus supra Dr nam id quoque Romanam inter , & Constantinopolitanam Ecclesiam intercedit discriminis, quod illa nulla unquam haereseos Iabe maculata , opus non habuit , ut Symbolum intra Missarum selemnia sepius cantando , frequentaret ἔ benδ tamen ista , quae ab haereticae spinae cuspide pungi , ne vulnerari dicam , aliquando potuit et unde ceremoniam , de solemni

ad Missam decantatione Symbol i , in Ecclesia

146쪽

Oalensis Praesul ca , Iohannes A bbas Bicharensis b , & alii plures, illam ad Imperatoris Iustini Secundi tempora substollentes ; in Romana vero Ecclesia ritum hunc undecimo Christi se .culo antiquiorem esIe, negat Berno Augiensis Abbas o , modum , quo aetate sua vixit initio Seculi undecimi ritus iste venit ad Roma-

nos, accuratδ describens.

XXIII. Nihilominus Latina Siculorum Ec- glesa , ut ego quidem arbitror , morem hunc Symbolumcltilis admisit e non quod aliquando ulla rueresis tace insecta suerit , curn in Catholica Fide Hi isemper permanserit inconculsa ; sed ideo frequens Stymboli. cantus necessarius visus est et , ut ista Christianae prostisionis tessera , suos ab Arianis, Macedonianis , & aliis id genus hosti-hus insensissimis facili distingueret, illos a Fidelium communione Prorsus excludens, qui hanc fidei stimulam continuti profiteri detrectarent . Veritatem nobis exponunt gravi mini Patres S.

Athanasius cd , & S. Basilius ce) , ct dilucidius , prae quam illi, Socrates V, , Sodomenus u , di

Cassiodorus M; ex quorum testimoniis invicem collatis , discimus, Legatos Concilii Lampsaceni, Eustathium, Theophilum, & Silvanum, utpote de Ariana haeresi maxime suspectos, tametsi

147쪽

16 DE DIVINI s

Liberii Summi Pontificis literas, quod Consubissantialitatis fidem suerant prosecti , secum haherent , ad Catholicam in Sicilia communi nem non prius admissos esse, quam Nicena fide coram Provinciali Synodo iterum cOfirma

XXIV. Et quidem magis, magisque hujuGmodi verae Fidei signo circa medium seculi quinisti Siculis fuit opus, quando Ariana haeresis Siciliae fines invader: tentavit, aditum ei Patefaciente Genserico Vandalorum Rege . qui , testibus ipso S. Isidoro is , & Idatio cM, ex Hirpaniis cum ingenti exercitu in Africam Primum , tum in Siciliam traiecit, Maximino Aria. nae faAionis duci , qui, ut in errorem, in quo ipse erat , Siculi defleAerent , totus incumbebat, auxilium praebens . Hoc nos , non eX n sera persuasione asserere, sed ex venerandae An liquitatis auctoritate defendere , satis idoneo Probamus exemplo r nam Hispaniarum Ecclesiae,

R ipsie Latinam alioquin disciplinam sequutae , ab ipsis Vandalis , Gothis . & Suevis pervasae , ac possessae in ossicio Missae seundum formam Orientanam ne arum , Concini Consantinopsitani ; hoe es centum quin uaginta Episcoporum , Sambolum sei recitare consueverunt , ut sunt verba Synodi Tolethanae te tiae anno 189. celebratae ce .XXU. Sed quoniam Sicilia quem primis Christianae religionis seculis ecclesiasticum tenuit ritum , ipsum semper , constanterque non rem

148쪽

tinuit, opportune itaque quaeri potest, an Symboli decantandi morem , quem semet assumpsit, unquam deposuerit Z Ter Ecclesiae Siculae imposita est variandae Disciplinae necessitas e semel ineunte Seculo octavo, cum k Latina observantia longε discedens , Graecae ad hesit; iterum Secu- Io undecimo jam valdE adulto, quando Gallic num Ritum , omisso Graeco , studiosε coluit , tertio labente Seculo Decimosexto , cum post Bullam Pii Papae V divinorum ossiciorum regulam ex

Breviario Romano pellit. De variatione prima, ac postrema nihil , cui immorandum sit Occurrit , quia mos recitandi Symbolum scuti nunc non 'deest Latinis, sic tunc non deerat Graxis , atuue ita eiusmodi morem Sicilia non necesse habuit intermittere ς sed alteri variationi exponendae paulium studendum est . Ritum , qui a Gallis venit ad Siculos , Symboli cantu ornatum fuisse , ex eo certum mihi videtur, quod iam 1 tempore Leonis III. Pontificis apud Francorum Ecclesiaς mos cantandi Symbolum ad Missam , & quidem cum celebri ad Constantinopolitanam formulam additamento de Proces- .sione Spiritus Sancti, invaluerat et liquet eK vulgata ejusdem Leonis disceptatione cum Caroli A soni Legatis, Bernario , di Adalardo. ca xx VI. In Symboli recitatione festivitatius Symbo mu

Enea , Parisiensi Episicopo noni Seculi Scriptore b , tantum cantabant Dominicis diebus :

149쪽

128 DE DIUINI s

Fides c inquit Cathoiica , quam Ae Domiantea Aeantat ad Missam Universias Gauiarum Getisa . Sed Siculi hac in parte Gallis

indulgentiores gratum habuere , ut solemnitates omnes , modo quod ritu duplici essent cSymboli recitatione gauderent . Verba antiqui

Missalis Ecclesiae Messanensis is subjiciamus a Credo in unum Deum dieitur in MikD . . . . sanebis Erue a , quae GHIDanum fervat fetum, ex P Latorum institutione eonsuevit dicere in omnibus fessis quo ad ostietum , eseeremonias dupIuibus . An ritus ille fuerit so-Ii Messanensi Ecclesiae proprius, vel Siciliae omni communis , gratis divinare quis audet Z Leve est illud , quod ex altero Missali Libro Ecclesiae Messanensis cn observari licet , scilicet , dum canitur Credo ad Versum , D incarna Iussique , Et Bomo factar est , genusinitur , G pumatur Campaniau .

Praelatio XXVII. Pergimus de Praefationibus tractare , quarum usus omnibus Siculorum Ecclesiis non semper suit idem . Antiquum Missale Gal-

Io - Siculum Panormitanae Ecclesiae in A. iterum , ac saepius memoratum , ultra receptas, ct communiter approbatas novem Praefationes, perquRm multas , celebrioribus solemnitatibus proprias , exhibet: & sime singularibus Praefationibus gau dent ex eo Festa S. Stephani Proto- Martyris ,

S. Johannis Apostoli , SS. Innocentium , Circumcisionis Domini, AsIumptionis Deiparae, Na tivitatis eiusdem , S. Michaelis Archangeli , Omnium Sanctorum , Dedicationis Ecclesiae ,

150쪽

Natalis unius Apostoli, Natalis unius Martyris, Natalis plurimorum Martyrum, Dominica prima Quadragesimae, Dominica Palmarum , & Feria v. in Coena Domini. XXVIII. Iohannes Cardinalis Bona ca) val-dε persuasum sibi habet, tot Praefationum Usum in toto Christianorum orbe duodecimum Secu-him haud excessisse , illa potissimum fretus ra

tione r Quod in Misso bur scriptis pos an

num MCC. ilia novem dumtaxat repeniuntur . Sed vir alioquin eruditissimus , vel quod ad Siciliam attinet , gravissinis errate quandoquidem antediruim Missale Nicostense Anno I 346. pulcherrimε striptum , alias a noUem communibus diversas , repraesentat, praecipue in m- lemnitate Assumptionis B. Mariae Virginis , in die Dedicationis Ecclesiae, & in sesto Cathedrae S. Petri. Certissimum tamen eli, sitis ante Concilii Tridentini Decreta, de Misiali, & Breviario edendis , atque emendandis , Ecclesiam Siculam , vario , commutabili, di multiplici Prae lationum risu abhorrere coepisse, novem dumtaxat illis communibus contentam: quippε Missale Gallo-Mesianense Venetiis Anno I sa . publicatum de Praentionibus sermonem instituens, in

XXIX. Qui modh a nobis memoratus est Johannes Cardinalis Bona cc erudita Obstruat, omne, Sacramentorum Codices cum antiquos , R tum

SEARCH

MENU NAVIGATION