장음표시 사용
151쪽
De cara felicitatis Gentiam ali
23 cap. II. De Officiis Gentium erga se invicem
Falluntur oppido, qui amorem universalem omnium erga omnes intra limites privatorum coercent, quasi Gentibus liberum si sibi saltem prospicere, aliarum vero Gentium curam Prorsus abiicere, immo suam promovere utilitatem cium detrimen to earundem. Quemadmodum magnae illius societatis naturalis, quam ipsa natura inter homines instituit g. I 38. para. 7. Iur. t. , sinis est mutuu djutorium in se & statu suo perficiendo q. I 44. para. 7. Iur. nat. , ita idem finis est societatis, quam natura inter omnes Gentes instituit & ad quam colem clam eas obligat. Utramque autem amor universalis continet. nimirum illam amor singulorum erga fingulos, hanc vero amor Gentium erga Gentes.
Quoniam qui alterum diligit, ei constans & perpe
tua voluntas est felicitatem alterius promovendi, ac omni
. studio id agit, ut alter sit felix, & cavet, ne fiat infelix l.
6IT. pari. I. Jur. nat. ς Gens autem quaelibet Gentem aliam quamcunque diligere debet l. 36 I.); Genti unicuique constans N perpetua e spe debet voluntas felicitatem aliarum Gentium promovendi, ac omni stadio id agendi, ut iant selices, , cavendi, ne Mant infelices. Quemadmodum homo nullus sibi soli nascitur, ae nihil homine utilius esse debet aliis hominibus ; ita quoque Gentes
non sui tantummodo causa in societates civiles coaluerunt, de Genti uni nihil utilius esse debet Gentibus aliis. Nulla suam tantummodo felicitatem curae habere debet, sed etiam eam, quae est aliarum. Sicuti amor universalis hominum prospicit felicitati omnium I ita quoque amor universalis Gentiisum felicitati omnium consulit. Inhumanum est hominem non amare hominem, multoque magis odisse; ferinum vero Gentem non amare Gentem , multoque magis eam odisse.
Amor neminem esse sinit infelicem nisi culpa sua; ita quoque idem Dissiligod by GOrale
152쪽
, ae inde nascentibus Dribus. I 29
idem Gentem nullam infelieem esse sinit nisi sua culpa. Quodsi Gentes vim ejus penitus perspicerent, Omnes esse po- iterant felices , multoque minus in Annalibus legeremus, unam fecisse alteram infelicem.
g. 163. Similiter quia charitas est virtus , qua alios diligi- ω aritatemus tanquam nosmetipsos g. 6ao. pari. r. Jur. nat. 2, ct ad Gentium eam ipsa naturae lege obligamur ch. 6ar. pari. r. Jur. nat.', Gens autem quaelibet Gentem quamcunque aliam diligere debet tanquam seipsam l. a 6 r. ; charitas quoque inter Ge tes vigere debet, consequenter quod charitati adversm juri Gentiam necessario, sea intento repugnat 4. . . Charitati rarus Ioeus est inter Gentes. Omnium sere an, mos occupavit perversa illa opinio, quas fons juris Gentiumst utilitas propria r unde contingit, id potentiae coaequari. Damnamus hoc in privatis, damnamus in Rectore civitatis; sed aeque idem damnandum est in Gentibus. Charitas autem Gentium Gentes qua tales respicit, ae ideo dissere a charitate singulorum, prouti jam ante insinuavimus not. I. 23. I 6 I. . g. 364.
Quoniam Gens quaelibet felicitatem Gentis alteri di omesiius promovere debet f. t 6 a. , ossicia autem humanitatis sunt, quibus alterius felicitas promovetur si s s. port- L sentis ero
Jur. ηat.2; oscia quoque Gentis erga Gentra alias, quibus earum statem. felicitas promovetur, scia humanitatis sunt. ritet itaque dari ossicia humanitatis Gentium erga Gentes, Sae vulgo parum attenduntur. Proficiscuntur ea ex mutuo entium amore . I 6 I. h. & I. 633. UIeb. em M. . modigitur negligantur, ex erronea ista opinione nascitur, quasi os
153쪽
Igo Cap. II. De inciis Gentium erga se inviseru
stela Gentium erga se invicem saltem metienda sint ex utilit re propria nox. s. I 63. .
e g. 36s. pisa δε iis Quia ossicia Gentis erga Gentes alias, quibus ea leuta Iuta felicitas promovetur, humanitatis sunt 164.)ide osciis humanitatis demonstrata sunt in Jare natara, ea etiam υ lent de ossiciis Gentiam erga Genter alias, quibas earum selicitas pro-
Superstuum foret ea hic repetere velle, eum quilibet per se eadem ad Gentes facile applicare possit. Praeter necessitatem . itaque prolixiores esse nolumus. g. 166. esta euas quicquid Gen una ad conservationem N persessionem in Gens una esse. terras in eo, in quo , bimetips uou su cit, conferre potest; ad id con- eram eo, serendum eidem naturaliter obligatur. Etenim Gens quaelibet sese retare est conservare . 33. , seque atque statum suum perficere ob- perseere Ob- ligatur g. 3 3 , Quamobrem cum Gens quaelibet alteri figetur. cuicunque Mbeat, quod sibi, quatenus altera id non habet in potestate sua, ipsa autem citra neglectum ossicii erga seipsam hoc alteri praestare potest q. 136. ; quicquid Gens una ad conservationem &persectionem alterius in eo. quo sibimet ipsit non sumit, conserre potest . ad id conferendum obligatur.
Perversa est opinio. quam Gentes plerumque fovent, quasi interitus Gentis alterius faciat ad conservationem sui. Quodsi ea ex animis Gentium omnium eradicari posset, & quaelibet sorte sua contenta esset . conservatio unius minime noceret conservationi aberius. Idem dicendum est de perfectione Gentium aliarum & statu earundem.
154쪽
Quoniam Gens una ad persectionem alterius con- Idem Uteria serre debet, quod potest, in eo, quo sibibimetipsi non sus- tis expendi-ficit l. i66. , nullum autem tibi competit jus cogendi alto tur. rum, ut, ubi persectionem ejus promovere velis, id a te fieri patiatur 666. pari. r. Jur. nat.)ἰ s alterius Gentis perfect Onem Gens aliqua promovere velit, eam cogere non potest, At id seri patiatni a 6 I. . Gentes nimirum spectandae sunt tanquam personae liberae ac per consequens uniuscujusque iudicio relinquendum,quid fieri velit I. Is para. l. Jur. nat. . obtrino beneficii repugnat libertati naturali. Gens satisfecit ossicio suo, si opem suam in perficiendo alteri obtulerit I. 66s. Para. a. Furi nat. Og. I. 168.
quiequid Gens dolla V casta coηθπe potest, it barbara De Myeis ne iucultae fani doctae atque critiores ἰ id facere debet. Etenim .ma sentes
Gentes doctae & cultae, non barbarae esse debent g. 34ba arat UQuamobrem cum Gens quaelibet alteri cuique debeat. quod thoestus sibi, quatenus id altera non habet in potestate sita, ipsa auia autem citra neglectum ossicii erga seipsam hoc praestare pot- in . is 6. ; quicquid Gens docta & culta conferre potia est, ut barbarae ac incultae fiant doctae atque cultiores, id sacere debet.
E. gr. ponamus, Gentem aliquam abundare viris docti, αeultis moribus praeditis. Permittere ea debet, ut quidam eorum doctrinam & bonos omores apud Gentem barbaram dc minus cultam propagent. Cumque etiam, altero non Peten. te, opem nostram eidem Offerre debeamus I. 664. pari. i.
Jur. t. . per leg to quoque Gent propensonem suam alis R a teri
155쪽
I 32 cap. II. De ossiciis Gentium erga se invicem
teri insinuare debet, multo magis autem petitioni ejusdem a
Quoniam Gens docta & culta, si quid couferre potest, ut barbara & inculta fiat docta atque cultior, id facere debet g. 168. , si qua vero Gens persectionem alterius promovere velit, eam cogere non potest, ut id fieri patiarur j. 367.); ii Gens quaedam barbara ta inculta opem ab alia ibi
oblatam ad barbariem tollendam S morra cultiores esciendos acceptare nolit, ut acceptet eam costere von potest, consequenter eam υi adigere neqvit, ut animum doctrina excolat, quae barbariem deletes uine qua calli ese nequeunti moreI. Barbaries & ineulti mores nullum tibi dant jus in Gentem. Vide, quae modo paulo ante annotavimus not. l. I 67. . Iniustum igitur est bellum , cujus praetextus inde sumitur. Minus prosanda est sententia Gr&rii. quod Regibus & qui par Regibus jus obtinent habeant jus poenas poscendi a quibus vis, qui jus naturae aut Gentium immaniter violant , de J. B. & P.
lib. 2. ta 2 O. 3. 4o., nec opus est, ut ad mitigandam eam ad hibeantur cautiones, quas 4 I. 8c seqq. assert. Fons erroris
in eo consistit, quod malum ipsi videatur tale, ut puniri possit. & rationi admodum conveniens sit, ut puniatur ab eo, qui eidem obnoxius non est. Cum in parte prima juris natura fontem juris puniendi ostenderimus. & praeterea demonstra verimus, malum in se tale non esse, ut puniri debeat sq. 642- pari. g. y- nat.) ; verendum non est, ne sotr, rationes, quas pro sententia sua adducit, ullam nobis facessant dissicultatem , quippe quae cum juribus homini connatu minime co
156쪽
ae inde nascentibus Dribus. I 33
Cuilibet Genti e petit jus perfectum officia humanitatis ab De jure Gen alia Gente petendi, si quod petit ipsa facere neqvit. Nemini lium preendi enim competit jus petendi ab altero ossicium quod hu C eia huma-manitatis, nisi quando, quod petit, ipsemet facere nequit nitatis. l. 66 . pari. r. Jur. ηat. . Quamobrem cum Gentes ODhcia humanitatis sibi invicem praestare debeant, quando iisdem opus habent .r64. , Genti quoque cuilibet competit jus ossicia humanitatis ab alia Gente petendi, si quod petit ipla facere nequit i6s . . Quod erat unum. Enimvero jus petendi ab altero ossicia humanitatis jus persectum est F. 9o4. pari. r. Jur. nat. 2. Jus igitur hoc, quod etiam gentibus competit per demonstrata, perfectum est.
Quod erat alterum. Ossicia humanitatis debentur Genti a Gente pro indigentia ν Is 6. . Quae ergo aliquo ind)ger, ea alteri indigentiam suam a
significare tenetur. Quoniam tamen nemo hominum habet ius ad Ossicia humanitatis alterum cogendi s9. 638. Pan. y Iurinae. ; Genti quoque uni ab altera ossicium humanitatis noti quidem exigere, tandem petere licet. . III.
Quoniam cuilibet Genti competit jus persectum os citra la-ficia humanitatis ab alia Gente petendi, si quod petit ipsa 'risimi e facere nequit f. iro. & de indigentia judicium est peten- diriptigit.
tis . 2 3 6. pari. r. Jan nat.', quod vero fit contra jus pers ctum alterius injuria est h 8s9. pari. r. Jur. nat. ρ Genti unicu De permittendam, ut ab alia Hscium humanitatis petat, nec citra in-jariam ne petat prohiberi potest, vel etiam male tresilari, quod petat.
Utemur hoc principio inserius in demonstrandis aliis , ne ad merum arbitrium Gentium reteratur, quod ipsa lex naturae im
157쪽
I 34 Cap. II. De ossetis Gentium erga se iuviem
β. 173. Genter amicitiam inter se colere debent, est unicuique danda est opera, ne alias 1ibi inimicas reddat. Gentes enim se invicem amareia debent tanquam seipsas h. 363. , Quamobrem cum in mutuo amore amicitia consistat 3. 6as. pari. r. Jur. nat. 2; Gentes amicitiam inter se colere debent. Quod erat
Quoniam itaque qui ad hoc faciendum obligatur,
ad contrarium non faciendum simul obligatur I. Taa. parr. . r. Jur. nat.); unicuique etiam Genti danda est opera, ne alias stibi reddat inimicas. Quod erat altersim.
Dantur foedera amicitiae, de quibus infra suo loco dicemus. Absit autem ut existimes amicitiam Gentium hoc unice fulcro niti: est nim ea juris naturalis, & ius naturae violatur, si qua Gens quid committit, quod amicitiae adversatur. . IT 3.
Gens ntilla alteram laedere debet. Quaelibet enim Gens persectionem alterius promovere debet pro virili β. 366. , consequenter nil committere, quo haec vel status ejusdem imperfectior reddatur j. Iaa. pari. r. Jur. nat. 2. Quamobrem cum alterum laedat,qui.eum ejusve statum imperfectiorem reddit g. 669. pari. r. Jur. nat. 9; Gens nulla alteram laedere debet. Poterat idem ostesdi etiam hoc modo. Nemo laedendus . 69 s. pari. i. Jar. nat. . Ergo etiam Gens nulla averam laedere debet f. 3. .
Quoniam laesio consistit in actibua, quibus Gens vel status ejusdem imperfectior redditur g. 669. pari. I. Iur. nas.)ἰ prohibitio de sente non laedenda continet Obligationem generalem de iis, quae Gens Genti sacre non debet. f. IT 4. Dissiligod by Coral
158쪽
g. 374. Perfectio Gentis eon sit in aptitudine mem civitatis sua perfectio consequenili. Gens enim est multitudo hominum in civita- sentis intem consociatorum g. 3. pari. δ. Jur. nat. .' Quamobrem quo con stat. cum perfectio societatis consistat in aptitudine finem Baetatis consequendi I. iri. pari. r. Jur. nat. ς persectio Gentis in alio consistere nequit nisi in aptitudine finem civitatis
Saepius jam monuimus, quando de Gente nobis sermo est, nos non considerare singulos fgillatim, qui sunt de Gen. te quadam ; sed omnes, qui eandem faciunt, universim sumistos, ne ossicia, quae debentur, homini quatenus homo est, confundantur eum ossiciis , quae Genti qua Genti debentur. Gens persona moralis est, ac ideo sibi propriam habere de-het perfectionem. Gentem facit consociario in civitatem
s. pari.R. Jur. nat.), quae cum fiat certo fine 4. paret. S. Dr. nat. , ex eo utique Gentis periactio aestimanda. Quemis admodum persectio corporis humani consistit in aptitudine ad eonsequendum finem . qui consentiente usu si gulorum organorum corporis obtineri potest s3II. Gseqq. para. l. Fur. niat. , ac idem dicendum de perfectione animae s3. ao I. pari. a. Iur. nut. , qua utraque conjuncta nascitur perfectio totius hominis ; ita quoque perfectio Gentis consistit in aptitudine finem obtinendi , cujus gratia in civitatem coluerunt. . IT 1.
Cum pcrsectio Gentis consistat in aptitudine finem quomodo ea
civitis itiae consequendi β. 324 ), quae Vero Gens una In promove eo, in quolibi triclipsi non sussicit ad perfectionem Gentis alte- tunxii:, Q, Pserre potiti, ad id coniurendum eidem naturaliter
159쪽
I36 Cap. II. De ossiciis Gentiis erga se invicem
tera finem civitatis sue consequatur . ubi sibimetin non sugscit, id
conferre debet. E. gr. Ponamus Gentem aliquam carere legibus civilibus. nec nosse , quomodo recte condantur I aliam vero optimis o uti legibus. Quod si igitur illa petat, ut eaedem secum cominmunicemur , communicatio earum denegari minime debet. Idem dicendum est de aliis, quae utiliter in Re p. constituta suri veluti de modo celeriter ac absque nimio sumtu terminandi lites civiles, vel etiam de oeconomia publica rite administranda. Huc etiam pertinet, quae superius de barbarie delenda dc moribus ad rationis normam componendis annotavimus nox.
Unde si gula Quoniam Gens una prompte conferre debet, quod pateant. . potest, ut Gens altera, quae sibiluctipsi non iussicit, finem civitatis suae consequatur g. 373. , quae vero ad hunc ob nendum faciunt, per ea patet, quae de Rep. constituenda prolixe demonstravimus in Iure publico universali g. 393.
pari. 8. Jur. nat. 2; ad quaenam Gens una alteri nataraliten obli tur , per ea patet, quae de Rep. rite constituenda demonstrata suerunt s. 394. Useqq. pari. 8. Jur. nat.2. Nimirum ex iis, quae de Rep. constituenda demonstrata fuerunt, patet, quaenam Gens sibimetipsi debeati Quamob. ' rem cum , quae naturaliter Gens una alteri debet, non snt diversa ab iis, quae sibimetipsi debet I. rs 6.); evidens omnino est, haec haurienda esse ex iis, quae de Rep. constituenda demonstrata fuerunt. I. 177.
Fbus osciο- Cum Gens una conferre debeat, quicquid potest. rum Gentis ut Gens alia finem ci Vitalia suae consequatur, ubi sibi ipsi
160쪽
ae inde nascentibus Furibus. I 3
aon sussicit si s.), finis autem civitatis in lassicientia vitae, erga Gratem
tranquillitate & securitate consistat g. 33. pari. 8. Jur. nat. ς ΗοWM. quicquid Gens una ad susscientiam vitae, tranquillitatem V securit tem alteritis conferre potest, id conferre debet, ubi Mi ipsi non susscit, conlaquenter cum vitae suffcientia consistat in abundantia eorum, quae ad vitae necessitatem, commoditatem & jucunditatem requiruntur, & remediis felicitatis I. ro. pari. R. Jar. nat. , tranquillitas in Vacuitate a metu injuriarum tr.
pari. 8. Jtir. nat. , securitas vero in vacuitate a metu vis praesertim externae I. I a. pari. 8. Juri nato; quicquid Geny tina conferre potest, ut altera abundet iis, quae ad vita necessitatem, commoditatem ac jucunditatem requiruntur, atque remediis felicitatis, S ut sit vacuatam a metu i uriarum, quam vis praesertim externa, id comferre debet, ubi ea flbimetigi non susscit.
Quemadmodum ex fine civitatis deduximus ea quaeGens quae Iibet sibimetipsi debet; sta inde quoque deduci possunt. quae Gens una alteri debet β. 16o. Quodsi ergo aliqua sese offerae easci, qua Gens una alteri inservire potest; hine facile perospicitur, num naturaliter ad id obligetur. Ratio enim obliis gitionis inde petenda. Non tamen opus est, ut ad principiisum hoe remotum semper recurramus, s supponamus ea, quae de ossiciis Gentis erga seipsam inde deducta fuerunt β. I 6. . Ex principiis vero generalibus, quae hic demonstrantur, maniis festum est. ossicia Gentium erga se invicem longe latius patere, quam vulgo Putatur. Quemadmodum vero vulgo non agnoscitur omnis amplitudo juris naturae, quam habet intuitu omnium hominum in se spectatorum; ita mirum non est, si nee Juri naturali Gentium omnis tribuatur amplitudo , quam habere potest. Quodsi fieri posset, ut Gentes in universum omnes eandem agnoscerent, & ossiciis suis pro virili satisfacere omni studio eniterentur; Gentium Oaenium saluti abunde prospectum esset, & civitas illa maxima, quam natura inter