장음표시 사용
171쪽
I48 ch=. II. m Gentium erga se invicem
stimes, non aliud hie attendendum esse, quam num rebus, quibus alia Gens indiget, Gens aliqua carere possit. Quoniam enim in potestate nostra non est, quod alteri praestare non valemus, nisi eum neglectu ossicii erga nosmetipsos g. 6ro. Part. l. Jurinat. ἰ hic etiam consideranda sunt cetera ossicia Gentis erga semetipsam, qualiacunque tandem fuerim. Ita Sinentes, cum formam Rei p. quantum fieri poterat optimam introducere, ac ideo eandem continuo magis magisque perficere , & mores Gentis suae integros ac incorruptos servare vellent, omne commercium cum Gentibus aliis prohibuerunt, nec exteris aditum in terras suas concesserunt, etsi abundarent rebus ad commercia cum Gentibus aliis exercenda sussicientia hus. Nec dici potest, quod in eo violaverint jus naturale Gentium. Removenda enim erant impedimenta, quae obst re poterant, quo minus se statumque suum perficerent. quemadmodum fieri debebat. Multa cautione opus est, ne judiciaum de factis Gentium praecipitetur. g. 3 8 8.
eviamam fit Quoniam Gens quaelibet cum aliis commercia exerinjudicium, cere debet, quantum in potestate sua est a 37. , Gens
num com autem quaelibet libera est l. s s. pari. S. Dr. vato , conse- mercium sit quenter ipsi permittendum, ut in negotiis suis determinania potestate. dis suo stet judicio a 36. pari. r. Jur. nat. 2ς xtrum in potestate Gentis cujusdam 1it commercia clim aliis exercere, nec ne, ipyius judicio relinquendam. Et eodem modo porro patet, quod judi-dicii huis rationem non teneatar reddere Gentibus aliis, consequenter hisce sola volantate illius flandum.
Libertas naturalis ius inviolabile est non minus inter Gemtes , quam inter singulos homines. Et haee mviolabilitas irisngulis ossiciis erga Gentes alias semper attendenda, ne Geris una plus sibi juris in alteram arroget, quam lex naturae , sibi Per omnia consentiens, concedit. Nec est, quod objicias
172쪽
ae imis nascentibus Iuribus. I49
exeipiendum esse casum , in quo manifestum est eommercia, exerceri posse absque neglectu ullius ossicii erga seipsam. Quoi niam enim dissicile est hoc iudicium, nec per id libertati natui rati constare potest sua integritas ; in Gentis cujuslibet volun .i tate acquiescendam, si vel maxime libertate sua abuti videatur.
i s. 1 89. Quoniam iudicium de eo, num in Gentis alicujus quale nat potestate sit commercia cum alia miscere, ipsi relinquen- raliter sit jus dum β. i 88. , jus vero, cui respondens Obligatio a judicio commerci alterius pmdet, imperfectum est s. 9o6. pari. r. Jur. nat. ς ram.
jus commercia exercendi cum Gente alia imperfectam es, & per con , sequens Gens nulla alteram cogere potest, ut commercia secum exemi ccat I. a 3 7. pari. I. Phil. pract. n.2. Quoniam ius ad commercia cum Gente alia exercenda estius ad id, ad quod alter dandum, vel faciendum tibi obligatur, quando re vel opera ipsius indiges 6o. , jus autem hoc imperfectum est I. 3-parr. I.Iur. nat.), inde etiam 3 ostendi potest, jus commercia exercenda cum Gente alia, quod scilicet naturaliter Gentibus competit, nonnisi imperfectum esse. Mo inde statim idem infertur , quod dominiis rerum introductis jus res sibi comparandi ab alio nonnisi imperfectum sit s. 336. DFLI. Furi nat. . s. 39o.
Cum Gens nulla alteram cogere possit, ut commer- Qualis flucia secum exerceat h. i 89. , etfi naturaliter obligetur, si naturalis in potestate fit . a 87. , persecte autem nemo alteri obli- Gentium ob getur, si non habeat jus illum cogendi, ut obligationi suae ligario adlatisfaciat β. a 36. pari. r. Phil. prast. M .Ps Gentes quoque eommercia. ad commercia invicem exerceari sbi invicem perfecte non obligam
173쪽
Iso cap. II. De Officiis Gentium erga st instem
Apparet itaque, solo jure, quod naturaliter Gentibus aia commercia competit, ea stare minime posse, cum ferendum sit, si qua Gens commercia cum alia exercere nequit 4os. Part. 3. δεν. nar. G 6. I 89. h. . Quoniam obligatio ad comis mercia pertinet ad obligationem mutuam dandi & faciendi F. 6o. , obligatio autem mutua dandi & faciendi naturalis imis perfecta est 3. 334. Pan. y. Iur. nar. ἰ obligationem Gen. tium naturalem ad commercia exercenda imperfectam esse, etiam inde patet. . 19 .
Quomodo Gras nulla alteram perfecte sibi obligare potest ad commereia jus perfe- nis per palla , nec aliter jus perfectum ad ea consequi datar. Eiectum adcom- nim Gentes nonnisi imperfecte ad commercia exercenda sibi mercia a mutuo obligantur s. 19o. , consequenter quod ex ista ob. quiratur. Iigatione debetur, nonnisi imperfecte debetur g. 4Or. pari. 3. Jur. nat.). Quamobrem cum mutuo consenis ericiatur,
ut, quod imperfecte debebatur, jam debeatur perfecte β.
4o4. ponet. 3. Jur. nat. ἰ Gentes quoque sese sibi invicem perfecte obligare possunt ad commercia exercenda mutuo consensu, consequenter inter se de iis conveniendo . 69ου. pari. 3. Jur. nat. . Cum vero nemo se se alteri persecte ob ligare possit, nisi promittendo s. 393. pari. 3. Jur. nat. 9;
Gens quoque nulla alteram perfecte sibi obligare potest ad
commercia nisi per pacta. Quod ei at unum. Quoniam ex obligatione perfecta nascitur ius pers ctum ad id, ad quod alter nobis Obligatur g. 33 s. a 36. pari. 1. Phil. pra, univ. N l. a 3. pari. r. Jur. Rat. , Gentes autem sese sibi invicem perfecte obligare non possimi nisi per pacta, per demonstrata n. r. jHS quoque ad commercia persectum aliter consequi non datur, nisi per pethcta. Quod erat alterum.
174쪽
ae inde viscentibus Furibus. Is I
Patet hine necessitas pactorum inter Gentes de eommerciis, quae iis solis firmitatem suam debent. Unde jus persectum commerciorum inter Gentes pactilium in s. 23. , ae ideo con aeoversae, quae de eodem oriuntur, ex pactis definiendae. . 93.
Quoniam Gens nulla alteram sibi persecte obligare Mrma poscitest ad commercia nisi per pacta, nec aliter jus perfectum Iorum de ad ea consequi datur 3930, nemo autem alterum sibi eommeretis obligare potest ad quid dandum, vel faciendum ultra Vin unde desu-Iuntatem suam , nec ab eo acceptatione sua plus juris ac- mea .
quirere, quam is in eum transferre Vult 38 a. pari. 3. Jur. nat.2 p a voluntate Gentium de commerciis paciscentium unice dependet, quomodo de iis inter se convenire velint, consequenter omne 'ad jus commercioram mere pastitium est I. a 3. . Jus igitur commerciorum inter certas Gentes aliter cogno. sci ae dijudicari nequit, nisi ex pactis earundem. I. 193.
Cum a voIuntate Gentium de commerciis paciscen- De restri Nilum unice dependeat, quomodo de iis inter se convenire one com e velint h. commercia autem in jure emendi & ven- ciorum addendi res mobiles ac moventes consistant g. 6o. ; Gentes solam emtio- quoque ea lege conmenire possunt, ut uni saltem liceat res parata nem , res
pecunia emere, non vero aliaI sum apud eandem vendere, aut contra certas. vel etiam emere tantummodo, Mi emere ac vendere res certas, non
vero premiscae quaslibet, & per consequens ubi pactum ad res te ras fuerit restristam , aliarum emtio ta venditio , cum hic nullum jus violetur, citra injuriam prohiberi potest g. 33 9. pan. I. Jur. nat. .
Etsi enim eommuniter commercia in iure emendi ac venis dendi consistant 9. 6o. , non tamen ea jura ita cohaerent, ut a se Di siligod by Corale
175쪽
Isa Cup. II. De ossetis Gentium erga se invium
a se invicem separari nequeant. Quamobrem eum pacta dent commerciis legem; nihil prorsus obstat, quo minus commercia ad solum jus emendi, vel vendendi restringantur, prouta Genti alterutri commodum visum fuerit. Ae idem etiam in telligitur de rebus, quae in commercium veniunt.
De modo in- Eadem ratione patet, pacta commerciorum iniri posse vel eundi pasto in perpetuum, vel ad certum tempus , V iis adjici posse conditio-
commercio ney quascunque, claustilas quoque certas commistbrias, proliti contrarum causa. hentibus e re sua esse visam fuerit 9. 3 s. 36. .
Qui ea novit, quae de modo transferendi jus quoddam in alium demonstravimus f. 14. seqq. Parr. I. Furi nar. , recum de contractibus privatorum ageremus, passim tradidimus; et nihil prorsus obscuritatis in propositione praesente supererit. Quoniam tamen pacta etiam sentium, consequenter ea, quae de commerciis fiunt, Ius naturae regere debet; curae omnino habendum, ne quid committatur, quod ossiciis Gentium erga seipsas & erga alias repuanat. Quamvis enim commercia exinterna non modo prospiciant indigentiae, verum etiam ad augendas opes faciant g. 63. 67. ; non tamen ita velificandum utilitati, ut ossiciis erga seipsum & erga alios ossiciatur. Id ipsum autem ut Praecaveatur, probe consideranda sunt, quae de Rep. rite constituenda demonstravimus f. I 6. . Ceterum in superioribus jam ostendimus, a voluntate Gentis cujuslibet dependere, utrum cum Gente alia commercia exercere velit, nec ne, & qua lege velit exercere . 3. , nec aliter jus perfectum ad commercia cum alia Gente exercenda acquiri posse, quam per pacta s=. I9I. . Quod vero valet de Gentibus fingulis in se spectatis, id etiam valet de duabus vel pluribus Gentibus de commerciis inter se convenientibus. I. 19 3. Diqitigod by Corale
176쪽
ae inde nascentibus Dribus. Is3
expresse , at commercia exerceantur, ea vero pacto nullo frmantur; tione comeadem revocari posseunt, Pandocunque visum fuerit. Etenim si merciorum. Gens una alteri saltem commercia sive tacite , sive expresse permittit; ex nuda permissione jus perfectum ad commercia non consequitur haec, cui ea permittuntur g. 7s.). consequenter idem quoque valet de duabus Gentibus reciproce sibi invicem commercia permittentibus. Quoniam itaque neutri competit jus Gentem alteram cogendi, ut
commercia lacum exerceat β. 23 I. pari. I. Phil. prati. univ.2ι semper unicuique liberum manet, utrum exercere velit, nec
ne j. 73.). Quodsi ergo diutius exercere nolit, id per
mittere amplius non tenetur. Quamobrem cum jus aliquod, quale sunt commercia .6o.) revocetur, si qui comtulit, aut usum ejus permittit, declarat sie amplius permitte Te nolle T 41. P t. 3. Jur. nat. 9; si Gentes sibi invicem commercia saltem permittunt sive tacite, sive expresse, ea vero pacto nullo firmantur, ex quo solo nascitur jus perfectum g. 74. , quod invito adimi non potest . 3 36.part. 2.2ar. nat. ; ea revocari possunt, quandocunque visum fuerit.
Tacite permittuntur commercia , s qua Gens res suas in regionem peregrinam advectas ibidem vendit & alias emit, vel alterutrum facit, ae hac Oecafione data Gens quoque altera similiter facit. Expresse autem permittuntur, si petenti conceduntur, nuda quasi conventione 6. 693.paTr. r. Jur. nat. , quae per se nullam Obligationem p Oducit s=.7or. pari. s. Dr. nat , nisi acced/t promissio V. ZOa. Part. y. Iur. nat. , ut in pactum abeat I. 788. Part. 3. Junnar. Exemplum tacitae permissionis habemus in Gentibus vicinis, quae fibi in. vicem res suas vendunt, prouti libuerit, absque ulla praevio
177쪽
cap. II. De viciis Gentium erga se invicem
pacto, vel expressa etiam Permissione. Commercia sive tacite, sive expresse permissa manent jura merae facultatis , Meorum exercitium consistit in actibus merae voluntatis g. 77.
ae ideo salva semper manet libertas voluntatis, utrum ea permittere, vel permissa exercere velit Gens aliqua, nee ne. Mutatio nimirum voluntatis permittenda, quamdiu nil fit contra ius alterius I. 377. para. a. Iur. nat. , perfectum scilicet g. 3 s. Part. l. PDL pract. uniυ. , quamvis jure interno destituista 3. 37s. yart. y. Jur. nat. . Ceterum a commerciis, quae nuda permissione nituntur . distinguenda sunt precaria , Prolubitu revocabiliter concessa s*. IIas. Pan. F. Iur. not. , utut senificatus apud Romanos receptus ferat, ut etiam illa precamria vocentur t. F. II 24. Pare. X. DF. nat. . Pertinent autem commercia precaria, cum per pacta constituantur 3. II 4 I.
Part.s Jur. not. , ad jus Gentium pactilium 6. 23. , cum
nude permissa maneant intra terminos ossiciorum erga se ininvicem g. igy. . Atque ea ratio est, cur precaria a nude permissis distinguere voluerimus, licet in eo conveniant, ut pro lubitu revocari possint. Ne vero dubium oriatur circa commercia reciproce permissa, tenendum est, duas esse posse permissiones diversas, sue eodem tempore factas, quando scilicet petens alteri sua sponte idem offert, quod petit, vel diverso , quando eodem jure postea utitur concedens squod hactenus parti alteri concesserat, hac non contradicerite. Immo nec Obstat, ut permissio fiat sub conditione, ut sibi vicissim permittatur res suas vendere apud petentem , modo interminis merae conventionis subsistatur. Neque enim permis- fioni repugnat adjectio conditionis cujuscunque, quae etiam parte altera invita quocunque tempore fieri potest fg. s. r standum nimirum semper est voluntate permittentis. Qui actus obligatorios a non obligatoriis distinguere novit, ei ninil dissicultatis in hisce supererit, ut opus non sit esse prolixioribus. Obligatorius actus non intelligitur, nisi animus
alteri sese obligandi lassicienter fuerit signincatus s9. 427. para. 3. Iur. nat. . Praesumtio in casu dubio cum fit pro libertate ,
178쪽
ae inde nascentibus yuribus. Is s
quippe quae naturaliter Gentibus competit 6. 73. ; eadem militat pro nuda Permissione.
q. 196. ηtra pacta quaecunque, consequenter , commerciorum eo,tra Gente una inita alteri nihil concedi potest, ad quod alias Gentes Midiactare invicem naturaliter obligantur. Cum enim pacta sint servanda hiscios. β. 789. pari. 3. Jur. nat.ὰς Geus, quae eommerciorum cau' tertio Ovidia aut de alia quacunque cum altera contraxit, id in poter eone astate sua non habet, ut tertiae cuidam Genti quid con- νὴ secedat, quod pacto commerciorum caula, vel alias inito adversatur cf. II s. pari. I. Jur. nat.2. Nulla vero Gens alteri praestare tenetur, quod in potestate sua non est l. isio. .
Quamobrem nec contra pacta quaecunque, consequenter nec contra pacta commerciorum cum Gente una inita alteri
concedere quicquam potest, ad quod alias Gentes sibi inviacem naturaliter obligantur. Nimirum ad quae Gentes sibi invicem naturaliter obliganis tur . ea hanc habent restrictionem , si in potestate se G. is 6.
o. 6 Io. Pari. r. Dr. nat. . Debet quaelibet Gens hoc etiam sibimetips, ne fidem datam fallat, ita ut pacta servet non modo necessitatis causa, verum etiam eum sensu ossicii tum erga seipsam, tum erga Gentes alias, eum quibus contraxit. Iubet hoe ipsa famae conservatio f. 6s3. Part. l. Iur. nat. ,
quam lex naturae praecipit ut hominibus fingulis sI. s s . pari. r. Jur. nat. , ita etiam Gentibus g. 3. Ceterum quae hic de Gentibus demonstrantur, ea etiam in genere valent de pinuatis quibuscunque: id quod ne ullo modo in dubium vocari possit, sequentem addere lubet propositionem. g. 397. C tra pactum cum altero initum nemo quicquam tertio cui- Idem generadam prastare potest, ad quod alias naturaliter iU obligatur. Cum liter expen- u a enim ditur.
179쪽
1s6 Cap. II. De o iis Gentium erga se invicem
enim pacta sint servanda . 789. pari. 3. Jgr. nat. p si quis
cum altero contraxit, in potestate sua non habet, ut tertio cuidam quid praestet, quod pacto adversatur l. T s. pari. r. Iur nat 2. Enimvero naturaliter nemo hominum perfecti nem alterius promovere ac imperfectionem praecavere, consequenter praestare quidi 8 o. pin. 3. Jur. nat. tenetu quod in potestate sua non habet L . 63 r. pari. 3. Jur. nat. I. Nemo igitur contra practum cum altero initum tertio cuidam quicquam praestare potest, ad quod alias naturaliter eradem obligatur.
Nimirum ossicia omnia erga alios hane habent restricti nem , ut praestentur, si in potestate sit f. 6ii. O seqq. pari.
γών. t. . Alias enim naturalis Obligatio extenderetur usqu
ad id, quod impossibile 3. 79. autol. : quod utique absia
dum ij. 2o9. Part. r. PM pracii. univ. . Quae igitur de Genatibus modo annotavimus, ut pacta cum sensu officii erga s ipsas, & erga Genres, cum quibus contraxerunt, servent; ea etiam intelligenda sunt de privatis quibuscunque. Equidem non ignoro, id vulgo parum attendi; non tamen propterea gessit obligatio naturalis, quae a lege naturae venit, nec adeo male sentiendum de toto genere humano, ut omnes in uni versum homines credendi sint vacui a sensu isto officiorum adservanda pacta requisito. Male omnino faciunt, qui sensum ossiciorum ab obligatione externa separanr, aut saltem in praestitione eorum, quae huic conveniunt, de eodem parum C
gitant. Poterat haec praepositio praecedenti praemitti, & ex ea Praecedens per modum corollarii inferri. s. 39S. De contra- is Gens tam alia contraxerit, fit mnus ipsi res certas ve Ea, ut res dat, aut ab ea emat; res istiusmodi aliae adhue Genti uredere, aut certe non ab ea mere vetuit, me consensu Gemis, quae cum ea contraxit. Ponam
180쪽
ae isde vastentibus Furibus. IS
o . namra enim Gentem, quae cum alia contraxit, ut nonnisi res vendantur certas ipsi vendat, aut ab ea emat, res istiusmodi aliae ad- ηhi uni Gen-hac Genti vendere, aut ab ea emere: nemo non videt, hoc ti, aut ob ea fieri contra pactum , quod commerciorum causa initum fg. emantur. 6o. . Quamobrem cum contra pacta commerciorum causa inita cum Gente una non liceat alii quid praestare , quod eidem adversatur, etsi alias naturaliter ad id praestandum obligetur s. 196.); si qua Gens cum alia contraxerit, ut nonis nisi ipsi rcs certas vendat, aut ab ea emat; res istiusmodi aliae adhuc Genti vendere, aut ab ea emere nequit. Quod
Enimvero si qua Gens cum alia contraxerit, ut nonnisi ipsi res certas vendat, aut ab e-rnat; evidens est, huic competere in casu priori jus prohibendi, ne alii vendat, in in casu postetriori jus non patiendi, ut emat s. a 3 s. pari. I.
Phil. min. univ. . Quoniam Vero quilibet jus suum remittere potest . quando nil fit contra jus tertii 3. 337. pari. 3. Prinat. quin contra Pactum Gens, quae contraxit cum alia, ut nonnisi ipsi res certas vendat, aut ab ea emat, res istiusmodi cum consensu hujus aliae adhuc Genti vendere, aut ab ea emere possit, dubitandum non est. Quod erat alterum. Multi dari possanr casus particulares, ubi Gens, cum qua
contractum,.facile consentit, ut res aliae Genti vendantur, vel ab ea emantur, aut etiam consentire praesumitur. Ponamus e. gr. Gentem quandam cum alia contraxisse, ut nonnisi sibi frumentum vendat. Ponamus eam frumentum saltem emere in usum sui, non vero commercii cum Vicinis exercendi causa. Nullum inde nascitur eidem praeiudicium, si in casu necessitatis frumentum vendatur etiam GentI vicinae , aut ubi commercii causa cum Gentibus vicinis emit, ut vendatur reis motis , cum quibus insi commercium nullum intercedere pot-