장음표시 사용
491쪽
468 Cap. V. De modo componendi
itaque Iuris potissimum prudentia moderatur; nec quicquam in ea ex utraque parte occurrit, quod ad laesionem referri possit, etsi occasione ejusdem una, vel altera pars, vel etiam utraque incommodum quoddam sentire possit, quod tamen a neu tra parte intenditur, quolibet nimirum decernente, quod e re civitatis suae esse visum fuerit. Manifestissimum hoc est in eo casu, in quo jus quoddam non valere inimus respectu exterorum, quo cives nostri fruuntur, quia exteri tali jure non utuntur, ex quo vicissim nostri commodum quoddam spera. re poterant, cujus exemplum vidimus in gerada MhergeWetto
not. I. S83. . . s 86. De expli- Si qua Gens rem suam, vel civium suorum ab alia Gente, tione juris quae eandem detinet, vel quod alio quocunque modo debet, conseqi iis oppigno- non potes, seu Gens haec illi, vel civibus illius jus reddere denegat . ratione in- illa loco rei sue vel debite, seu civium vel civibus suis debitae bona
ter Gentes. qliacunque civium alterius auferare potest, quae tantundem valent; restituere autem tenetur, quantum pluris valent, vel bona capta non ante
reddere, donec rem suam vel civium suorum, aut 1ibi vel civibus suis debitam acceperit. Etenim si rem meam ab eo, qui candem detinet, vel a debitore, quod mihi debet, consequi non possum, naturaliter loco rei meae, vel mihi debitae eidem au - ferre licet aliud tantundem valens III 2. pan. s. Jurinat. . Enimvero bona civium obligata sunt naturaliter pro debitis
civitatis I. 49 s. J & ipsa quoque bona privata Rectoris civitatis g. 496. . Quamobrem si qua Gens alteri, vel civibus ejus jus denegat, ut rem suam, vel civium suorum, aut quod ipsi, vel civibus suis debet, consequi non possit; licet. huic bona quaecunque civium alterius, vel etiam bona Rectoris civitatis loco rei suae vel sibi debitae, aut civium suo. rum , vel ipsis debitae auferre. Quod erat primum.
492쪽
controversias Gentium. 469Enimvero si quis loco rei suae, vel sibi debita', quam
a detentore, vel debitore consequi non potest, auferat aliud, quod plus valet; quantum pluris est detentori, vel debitori restituere debzt β. I iis . pari. s. Jur. nat. 9. Quamobrem si hona civium Gentis alterius, aut Rectoris civitatis expleti O-nis juris causia auseruntur; quantum ea pluris valent, id Genti isti restituendum. Quod erat secundum. . Quoniam vero etiam rem detentori suae aut debitori suo pignoris loco auferre licet, non ante reddendam, donec rem tuam, vel quod tibi debet un acceperis g. 3 318. pari. s. Jur. nat. θ; bona quoque civium Gentis alterius, vel Rectotis civitatis privata pignoris loco capi possunt, ut restituantur, si Gens rem suam vel civis sui, aut quod sibi, vel civisuo debetur, acceperit. Quod erat tertium. Expletionem juris invitam ab oppignoratione invita distin.
ximus, cum de modis consequendi jus suum in statu naturali ageremus I. III a. III 8. stare. X. mri nat. , etsi communiter a se invicem distingui minime soleant, & in Iure Gentium
sub uno oppignorationis nomine comprehendantur. Esse tamen diversas, cum ex iis, quae ibidem demonstrata, tum ex iis, quae annotata sunt, satis superque patet. Inter Gentes autem utraque licita est, quia in statu naturali, in quo singuli perinde ac Gentes f. 3.) non utuntur nisi jure natura ipsis competente, cuivis homini licita. Et hoc demum modo jus Gentium necessarium sive naturale clarissima luce fulget, si quod naturaliter singulis licitum ad Gentes applicetur 9. 4. ae praecavetur, ne quid incaute juri Gentium admisceatur, quod a civili venit. Ceterum cum loco citato demonstraverimus, quaenam circa expletionem juris & Oppignorationem invitam tenenda sint; ea hic ut repetantur necesse non est.
493쪽
g. 387. Quousque ea Quoniam si jus denegatur, bona civium Gentis aI- extendatur. terius, vel Rectoris civitatis privata expletionis juris vel pignoris causta capere licet β. 386.), jus vero denegatur non tantum, si judicium in detentorem rei, aut debitorem intra tempus idoneum obtineri nequeat, verum etiam si in remini
nae dubia plane contra jus judicatum sit, quod tanquam per
se clarum sumitur; bona civium Gentis alterius, vel Re oris civitatis privata expletionis juris vel pignoris causa etiam capere licet, sin re minime dubia plaue contra jus judicatum 1it. Jus tibi denegatur, si id, quod tuum est, aut tuum fieri debeti in judicio consequi non potes. Duplici igitur modo id fieri posse
manifestum vel si judex te audire non vult, vel si sententiam injustam pronunciat. Iuris civilis est, ut sententia a juodice lata haberi debeat pro justa, si vel intra certum tempus ad superiorem non provocetur, vel illa ab hoc fuerit confirmata. Quamobrem cum leges civiles non obligent nisi mem. bra ejusdem civitatis, in qua seruntur 6. 967. Part. R. Dr. inter Gentes sententia judicis seu bene, seu male prolata pro vera & justa non habetur, etiams a superiore fuerit confirmata. Quodsi ergo in re minime dubia plane contrajus judicatum sit, sententia pro nulla habetur, ac ideo jus denegatum recte sumitur.
s leui ulterius similiter cum qui jus protrahit, seu variis frustratio- expossitan nibus reddendum differt, id tibi tribuere nolle recte praestimatur, consequenter perinde sit ac si jus tuum tibi denegetur, quando vero jus denegatur, bona civium Gentis alterius expletionis juris, vel pignoris causa capere liceat .s 86. ; si jus protrahitur, bona civium Gentis alterius, vel etiam
494쪽
Refforis civitatis privata expletionis juris, vel pignoris caresa ca-pm licet. Qui habet animum alteri tribuendi ius suum, is prompte tribuit, cum nihil obstet, quo minus id, ad quod faciendum
paratus est, sine mora faciat. Et promptitudo haec maxime convenit justitiae, quam Gentes inter se eoiere debent ea sol. licitudine, ut ne quid committatur, quod eidem sit adversum f. a 6s . . Quodsi ergo Gens, quae gravamina alterius audit,& ea sublatum iri promittit, jus ultra modum protrahit & sei. Volis rationibus moram excusat; ea animum jus suum atreri tribuendi non habere recte omnino colligitur. Qua Propter perinde est, sive jus aperte de getur, sive ultra modum protrahatur. Multa in civitate tolerantur, quae extraneis toleranda non sunt.
s. s89. Ablatio honorum civium alterius Gentis, vel etiam Repre salis Rectoris civitatis privatorum expletionis juris vel pignora- quid βnt Utionis causa dicuntur Repre saliae. Vocatur etiam Pignoratio num licitae. inter popalos diversos, Iurisconsultis Saxonicis IVithereamium a
vocabulo Germanico tale deciaehlalenj quia loco ejus, quod ablatum est, aliud itidem aufertur. Quoniam istiusmodi ablatio naturaliter inter Gentes licita g. s86. U seqq P;
Represalu licitae sunt. Patet autem ex antea demonstratis h. s.cit.), repressaliis locum non e sse, ηhi quando alius populus nobis vel civibus nostris injuriam facit, , imploratus eam reparare intra temptis idoneam, hoc est, fine protractione, non vult. Patet etiam porro, jus repre Faliarum non competere nis Gentibus S, qui jus Gentiam habent, Rectoribus civitatis. Nψn est, quod excipias in statu naturali ius istud competere singulis, ac per consequens idem quoque obtinere inter cives, seu subditos diversorum populorum. Etenim in statu . . ' . naturali
495쪽
naturali expletionis juris vel pignorationis causa capi non possunt nisi res detentoris rei meae, aut debitoris mei . III a. III 8. Part. s. Jur. nat. . Quod vero bona civium obligeri. tur pro debitis civitatis, id a jure Gentium venit g. 49s. , consequenter etiam jus repressaliarum, quo bona cujuscunque civis pro debito quocunque Gentis vel civis cujuscunque alterius capiuntur, nonnisi Gentibus competere potest.
An jus re- Quoniam jus repressaliarian nonnisi Gentibus earumis pre saliartim que Rectoribus competit . 389 i idem subditis iversarum
priuatis Gentium inter se competere nequit, consequenter privatus jure reis competat. pre saliarum uti nequit, nis a Rectore civitatis eidem permittatur.
Quodsi ergo privati repressalias exercere velint, consensum superioris ante impetrent necesse est. Requiritur autem con. sensus expressus, non vero praesumtus sussicit. De eo enim, quod e re civitatis est, iudicium penes superiorem, non vero penes privatum est. Non vero semper expedit, remediis co . activis uti, aut iisdem uti quovis tempore ac lom. Praeterea fieri potest, ut superior autoritate sua permoveat Rectorem civitatis alterius ad reddendum jus civi suo, ut nullis remediis coactivis sit opus, si vel maxime privatae querelae non au. diantur.
subditi P vorationis causa, st jus denegatur, etiam eapi possunt cretis alte- subditi alterius. Etenim sicuti bona civium . 49so, ita e risti pigno- iam personae eorundem obligatae sunt naturaliter pro dcbi- rationis cau- tis civitatum s. so T.). Quamobrem cum licitum sit in-sa capi pose ter Gentes capere bona civis cujusvis alterius Gentis , si
stit. jus nobis vel civibus nostris denegat g. 386. ; licitum quoque
496쪽
eontroversias Gentium. 473 quoque inter Gentes esse debet, ut, si jus denegatur, pi
gnorationis causa capiantur subditi Gentis alterius. Vidimus in superioribus obsides revera oppianorari s . - 497. , nee eos aliter spectari tanquam pignora fidei g. s o. .
Quemadmodum itaque homines pro fide oppignorari pos sunt; ita nec absurdum est, ut oppignorentur pro debito. Sicuti autem ex represtaliis manifestum est, dari oppignorationes invitas rerum ; ita quoque absurdum non est, ut sint op- p ignorationes invitae personarum. q. I9z.
Aia lepsta, sive Viricapio dicitur captura civium Gen- De audi ole iis, quae nobis vel civibus nostris jus denegat, pignorationis naseti via loco. Quamobrem patet, Andiose iam e se repre laliarum quasse ricapione. dam speciem g. s 89o, eamque inter Gentes vaturaliter licitam
Androlepsiae mentionem jam superius fecimus so 3. , cum observaremus, Obsides liberatos retineri posse tanquam eaptos pianoris loco. Et jam Patet, id venire ex jure repres insaliarum Gentibus competente.
g. I 93. Quoniam jure androlepsiae homines capiuntur pi- Finis audit gnoris loco, quia Gens, quae dcbet, jus reddere non vulit flat β. 3 9 et .) i androlobia eo fue si, sit ad jus vobis vel civibas 1iris reddendum compellatur Gens, quae reddere non vult, consequenter cives alieni capti tam iu detiueri po1punt, donec jus fuerit
redditum. Civium captorum liberatio mortuum itaque esse debet ut G ns, quae jus reddere recusat, reddat, scuti obsdum libera tio motivum est, ut praestetur id, cujus causa dati I. 88 .
497쪽
s9r. , androlepsiam assinem esse obsidum dationi, nisi quod in hac cives a Gente pignoris loco dentur, in illa vero pignoris loco capiantur. . Quamobrem obsidum datio & androlepsa multa communia habent, ut, quae de obsidibus demonstrata fuerunt, facile ad androlepsiam applicentur, ac ideo in jureandrolepsiae explicando nobis esse liceat brevioribus.
s. s94. De aismi Quia in androlepsia subditi alterius Gentis pignoris psa in casa loco capiuntur, propterea quod jus reddere nobis vel civi. poetae ex bus nostris recusat, jus Vero denegatur, si ea civem suum,gende qui in nos vel cives nostros deliquit, punire non vult; jus androlapsae licitum, si qua Geus subditum suum, qui in nos, vel civem
nostrum deliquit, punire non Utili.
In hoc easu jus androlepsiae apud Athenienses olim usurpatum fuisse, supra jam annoravimus t nor, Sog. , utut paulo strictius, cum ad homicidium civis atheniensis in territorio alieno fuerit restrictum, & certis determinationibus in jus civile versum f. 982. Puri. δ. Jur. nar. . s. I9s. effvI Gae
Si jure androlenta Gens permoveri nequit ad ius reddendam, qui pignoris loco capti vel in carce N perpetuo detinendi ut captivi, vel, ubi servitus recepta, semi sunt, intersci clitem nequeunt, mimo nec poena quidem coiporis agilistiva assci, etiam1i iv sontem judicium obtineri nequeat. Quoniam homini non competit dominium in vitam suam I. 3 3 3.part. r. Jur. vat. , nec in corpus suum, vel ullum ejus membrum g. 3Tq. pari. r. Jur. vat. ς quando oppignoratur, nec Vita, nec corpus ipsius oppignorari potest,
consequenter nil restat, quod oppignorari possit, nisi libertas natura ipsi competens I. 346. part. ι. Iur. vat. 2, seu jus in
498쪽
in actiones suas l. rsa. pari. r. Jur. ηα. , sub quo etiam contineri jus morandi, ubi libuerit, per se patet. Quamobrem si jus,cujus denegati causa civis alienus captus fuit, obtineri nequeat; jus in actiones ejus, & per consequens jusmorandi acquirit, qui eum 'pignorationis causa cepit, adeO-que vel tanquam captivum in perpetuo carcere eum detinere, vel, ubi servitus recepta, eundem in servitutem redigere potest q. r O96. pari. r. Jur. nat. , interfici autem nequit, nec vis ulla corpori ejus inferri. Quod erat unum.
Quando jure androlepsiae utimur, quia poena postitur in sontem, non pro delicto sontis qui capitur oppignoratur, sed juris obtinendi causa, scilicet ut in sontem poena statuatur . 3 9 3. . Quamobrem cum nec ex natura actus sequatur,
ut qui oppignorationis causa captus eadem poena assiciatur, qua insontem statuenda fuerat, nec ob factum alienum, quo. quis laesus suit, aliquem punire liceat g io 8 . pari. I. Jur. ηat.) ; si judicium in sontem obtineri nequit, poena, qua statuenda erat in sontem, capto imponi nequit, consequentcr quod ille non puniatur, nec is interfici, aut poena aliqua corporis amictiva assici potest. Quod erat alterum.
Non modo olim Gentes, quarum animos perversa ilIa opi. nio obsedit, quasi hominibus competat ius in vitam & corpus suum, putarunt. vitam & corpus subditorum innocentium ex tali causa obligari, cum jus sibi natura competens ad Remp..transtulerint ; verum etiam qui ab hoc errore immunes sunt, defendere tamen non dubitant, jus interficiendi, conseque n. rer etiam poena alia corporis assiictiva assiciendi cives captos. si jus non reddatur, sub jure repressaliarum contineri. Suis munt enim eos puniri non ob iactum alienum, sed ob factum proprium, adeoque non innocentes. Cives enim approbare,
vel approbare teneri factum suae civitatis, scilicet quod inju-
499쪽
4 6 Cap. V. De modo componendi
riam reparare nolit, ius denegando, atque ideo ex propria iniuria ad reparationem teneri. Ast primo facile patet, de cive capto concipi non posse, ut factum suae civitatis approbet, quoniam enim liberatio sui, quam quin maxime in votis habeat , dubitandum non est, ex eo pendet, ut iniuria repar tur , quod eam reparare nolit Rector civitatis, cujus subditus est, approbare nequit. Enimvero nec . Obligatio civis eo usisque extenditur, ut factum illicitum Rectoris civitatis,multo autem minus concivis sui approbare teneatur. Singuli autem non obli. gantur universis, nisi quod commune bonum promovere velint f. 2 8. Part.F. um nat. , ex hac autem obligatione minime sequiis' tur, quod factum illicitum civitatis, veluti quod judicium in reum mortis dare noth, approbare ac defendere teneatur: imismo ad hoe sese obligare non potuit, cum nemo sese obIigare possit ad approbandum ac defendendum factum illicitum, pro- , pter immutabilem obligationem naturalem, quae alio ducit. Perperam igitur fingitur injuria propria capti, quae eum poenae . capitalis, vel etiam corporis afflictivae reum faciat. Ceterum . minus recte Grotitis l. 3. c. a. I. s. n. a. asserit, jus repressa. Iiarum non natura introductum, sed moribus passim receptum esse, ut non si nisi consuetudinarium cI. 24.2r vidimus enim in interioribus id rationibus naturalibus minime
destitui. g. I96. De eo, quod Si quis executioni juris repressaliarum resistit, in eum Omnia
liceat in eum, licent, quae defensori licita sunt in aggres brem. Quoniam enim qui execv- Genti, cui jus denegatur ab alia, jus repressaliarum comperiori juris tit adversus denegantem 3. 389.)i qnando resistitur eXe- repres alim cutioni hujus juris, id fit contra jus ejus, cui illud compersim re stit. tit . a 39. pari. r. Phil. prast. vn .P, consequenter eum la dere intendit l. 9ao. pari. i. Jur. ηat. P. Quamobrem cum
se defendat, qui laedere intendenti seu conanti ressistit I.
500쪽
9Ta. pari. 1. Junnat. , & homini natura competit jus se defendendi . 973. pari. r. Jur. nat. I Gentibus quoque competit jus se defendendi adversus eum, qui executioni repressa- liarum resistit, consequenter in eum omnia licent, quae de- sensori licita sunt adversus aggressorem.
Non est, quod existimes, si iquis alteri res suas vi auferre, vel ipsum mei capere velit, eum res suas, vel se defendere, conse quenter non illum, qui illas auferre, vel hunc capere conatur, tanquam defensorem spectandum esse: id enim tum demum obtinet, si res tuas auferre conanti jus nullum sit ad easdem, vel te capere volenti jus nullum te capiendi. Qui vero jure suo utitur, eum nemo in exercitio juris sui ullo modo impedire debet f. 6s s. pari. a. Furi nati , consequenter nec re sistere licet executioni juris repressaliarum g. par. Ontia. . Qui resistit injuriam intentat, seu te laedere conatur, ac ideo
aggressori aequiparatur I. 9 9. Part. ι. Iur. nat. . I. I9 T.
Quoniam in eum, qui executioni juris repressalia- Id alterius rum resistit, omnia licent, quae defensori licita sunt in ag- expenditur. gressorem g. 396. , in aggressorem vero tantundem licet, 'quantum laesioni arcendae iussicit l. 98 o. pari. r. Jur. nat. 2 ;s quis executioni repressaliarum re it, in eum tantundem licet , quantum susscit, ut res ejus, vel ipsemet capi potviset g. 339. 39a. , consequenter licita est omnis vis, me qua id obtineri nequit, , prustentem occidi contingat, is non jure repressaliarum, sed ex accidente jure defensionis occiditur.
Sua culpa oceiditur is, quem occidi eontingit, dum execu tioni repressaliarum resstit: debebat enim non resistet e. Ipsi igitur imputanda mors, non executionem juris sui defendenti.
Desensio enim sui cum interfectione aggressoris licita, si alite os o 3 via