장음표시 사용
271쪽
25o M. Τ. CICERONIS consul lactus sit; L. Cassium, Q. Pompeiumq; illi
quidem etiam P. Africanum 7 reserre in eumdem nu- Inerum solent; duos vero sapientissimos' et clarissu, mos fratres, P. Crassum et P. Scaevolam 9, aiunt Τib. Graccho auctores legum suisse, alterum quidem, ut videmus, palam; alterum, Ut Suspicam VP δ', ΟbSCurius : addunt etiam C. Marium, et de hoc quidem nihil mentiuntur : horum nominibus tot virorum atque tantorum expositis, eorum se institutum sequi di- 4 cunt. Similiter vos , quum perturbare, ut illi rem
publicam, sic vos philosophiam bene jam constitutam velitis , Empedoclem , Anaxagoram , Democritum ,
Ex vitio nempe scribis pervagato, qui, ante Postposito tameta praepositionis vim inesse sibi persuaserant. G.
Cassio neque Cicero, nec ejus interPP. certi aliquid statuerunt. Non veri absimile videtur eum suisse auctorem Iegis tabellariae; vid. ad Herenn. lib.
lib. III, i 6. Populi auram Captasse sertur. - Non magis constat de Q. Pompeio, utrum forsan suerit Bithynicus', da quo vid. Cic. Brut. c. 68. II. . P. Africanum. H. l. Cicero dicit Scipionem minorem, nepotem majOris, ab eversa Carthagine samam immortalem nactnm, quam imperio romatio adjecit. De majore illo constat, hellum cum Carthaginensibus Hannibale victo eum ad exitum perduxisse. Vid. Livium l. X, I r. 25, sq. XVII, 12 , t 6, 2 O, sq. 27. H. 8. Duos mero sapientissimos fuisse. Egregie surbant scripti; sed, ut facile viaere est, inde, quod librarii Crassum et Scinoolam noluere agnoscere fratres. Qua de re fiatis accurate egit Davis. CL Gron. Obss. II, e. 6, P. 198. Vulgata verissima est e net audiendi sunt Vien. Erl. Dr. etc. qui transposite legum auctores p sententiae enim vis in regente subst. inest. G. s. P. Crassiam et P. Scaro. P. Crassus h. l. est ille Mucianus Dives. id. Cic. Brut. C. 26; orat. 1, 37, 57; . Phil. XI, 8. - De P. Mucio Scaevola vid. Cic. Brut. eap. 56, et Pom
Io. Ut stimicamuri obscurius. Gaer.
dat ut suspicantur. Sic, inquit jam ex pluribus codd. Davisius legendum fit tuebat : atque ita sane ab Em. edidebuisset. Sed putabat hic se. ad vide
mus esse reserendum. Immo vero ad aiunt reser, hoc sensu ζ . Crassum,
confirmant, palam ut in aperto est , Ti. Graccho Iegum rogandarum au ctorem suisse; de Scaevola, se idem suspicari dicunt in. Bene comparat Davis. Plui. in Gracchis p. 828. Obscurius addidit auctor, ut palam ha ret , cui opponeretur. Nostri libri ad
unum omnes. Prout edidimus. I r. Similiter vos, . . . sic vos. Em. Posterius vos inclusit, sed prius deletum mavult e ita enim, in ut illi . . .
272쪽
Parmen idem , Xenophanem δ', Platonem etiam δ', et Socratem profertis. Sed neque Saturninus sui nostrum inimicum potissimum Dominem) simile quidquam habuit veterum illorum; nec Arcesilae calumnia conserenda est Cum Democriti verecundia. Et tamen
vos is, Ciceronis more eleganter opponi. Elegantia structurae, aue ori Ne mos,
negari nequit. Cf. S et S. Sed hoc unum
addubito, an non comparationis vis in tam longo contextu Dangatur, si ωos prius deleveris. Posterius autem si attigeris , aptissimum contentionis tenorem, in ut illi ren P. . . . . . Sic vos
philos. - turbabis. Nihil igitur mutanduin, inprimis quum duplex vos non ad idem verbiam , sed prius ad profertis, posterius ad velitis pertineat. Quod vix Ern. vidit; alias enim ante quum
interpunxisset: prout nos quidem fecimus. Ceterum quod in pluribus eodd. Simile, aut Similes scribitur, ex compendio Se non accurate exPresso, factum putabis. G. II. Xenophanem. Dubituri nequit, hanc veram esse lectionem ; licet scripti plures, in quibus etiam Erl. et U.nnmeratur, Zenonem hujus loco ponant , et Victorias hunc illi pmlatum velit. Sed pergit auctor in his nominibus recensendis accurate retrogradiendo , sic ut recte discipulum magistro praeponat. Si Zenonem Eleatem Puta voluisset, eum haud dubie ante
Parmenidem posuisset, quippe hoc aetate provectiorem. Deinde infra 23, 4, pari ordine Parmenidem Xen Phanes, sine omiti lectionis varietate, sequitur; idque eo ipso loco, ubi ad haec ipsa respondetur. Denique h. l. scripti plerique Xenophontem variant, qu iam nomine sere ubique illud Xenop anis confunditur. G. - De Empedocle, Anaxagora , Democrito .vid. Sext. Empir. adv. math. lib. VII, secl. 396, sq. ibi Fabrio. - De Parismenide et Xenophane, quae dicenda erant, expoΝuit Hilleborn, in Betre. z. Grach. d. Philasvh. pari. VI, seq. post Stephani poes. philos. H. I 3. Platonem etiam, et S. Ne hi duo quoque in physicis numerari viis
derentur, Consulto auctor etiam addidit. Ceterum si Tennemann. Ceschichte der Philos. lom. IV. p. 399, conjicit, hunc totum locum esse ex Antiochi vel scripris contra Philonem, veIPraelectionibus , mutuatum ; fateor equidem, non. fieri id non potuisse: Sed quum comparatio ista nihil nee Peregrini, nec a Cicerone alieni coloris habeat, solaque ab eo exspectari
possit, qui rerum romanarum interiorem sibi notitiam compararit, esse ea
ingeniosior, quam probabilior videtur. Ceterum haec proxime ad Λrcesilam pertinere testatur Plui. ad GlOiem P. GaI, F. XTl. G.
I 4. Sed neque Saturn... verecundia. Sensus Lorum est: in At ut Saturninus,
seditiosus civis ef. supra S ra , plane distat ab elaris illis antiquitatis
viris, quorum exemplis abutebatur ad suam agendi rationem probandam: ita penitus dissert modesta dubitandi ratio Democriti a calumniosa Arcesil P, Uerram cognosci Posse negantis, ratione; licet hic Democriti ceterorumque Physicorum exemplo hanc suam rationem defendat M. Saturninus nempe, furiosissimus popularium , seditiosorum reliquorum civium loco Ponitur, Prout
273쪽
2 52 Μ. Τ. CICERONIS isti physici ysi raro admodum, quum haerent aliquo
loco, exclamant, qua Si mente incitati, Empedocles quidem δ', ut interdum mihi furere videatur : abstrusa esse omnia Τ; nihil nos sentire, nihil cernere; nihil omnino, qUale Sit, POSSe reperire. Majorem autem partem mihi quidem omnes isti videntur nimis etiam quaedam affirmare, pluSque profiteri se Scire δ', quam
Arcesilas, princeps eius Academiae mediae , quae de assensu Suo ubique retinendo praecipiebat , pro reliquis
hujus sectatoribus. Cur autem Lucul Ius Saturn. inimicum suum apPellet, frustra quaeritur. Cialumnia vero Arcesilae invidiosius tribuitur; qua Suam sententiam, nihil sciri Posse. Xenophani, Parmenidi, et reliquis veteribus physicis, tribuebat. De DemocrIti modestia simpliciter ιθ ο δε timatatuentis, vide ad Acadit. I, I 2, 44 . Nisi forte sales etiam intelliguntur , quibus hie adversarios perfricare sole hat. Inde idem Diog. Laert. IV, 33,
dieitur. Hinc Cic. in Da in responsione 24, 6, eum ab obtrectandi studio defendit. Coll. 6, 16 , et I, 12, 44. G. - id. Liv. epitom. 69; Plui. Mar. Cap. 28, sq. Appian. Civ. I, 28; Veli. Pal. lib. II, a, extr. Flor. III, 16; Aurel. Vier. E. 73. II. 15. DIi ρbsici. II. I. Prius etiam secit Ern. qui phiaosophi correxerit: ita enim philosophos nullos alios recte intelliges , nisi ab Arcesila profectos ;quod plane incongruum suerit. Si edd.
veteres illae ex scriptis hoc hgusisse Pritandae surit, ex compendio phictorium vitium puta , quo, hoc utroque Ioco, utuntur Gud. et D. Cod. G.
x6. Empedocles quidem suppleexclamat . . . videatur. Pro quidem
Praebet Eri .emm; asseverantem nempe vocis vim scriba non capiebat. Quod autem idem hic cod. mihi, quod se quitur, ante ut transponit, non est plane abjiciendum; nam auctor meiat, te ut, etc. harid raro; et soni risic in pronomine fixa, dictum erit pro . De mihi quidem. G. - Idem Goer. vialgata interpunctione damnata, verba Empedocles...ui eatur parenthe. si ineludit,quo locus iacilius tutelligitur. II. Abstrusa esse omnia. Rem ipsam ex fragmentis perspicimris, a Sexto Empirico adv. math. I. VII, seet. 124, collectis. H. I 8. Prosteri se scire. Plures aliorum cum hinis scriptis meis se omittunt, quod Davis. abeAse Posse statuit: recte quidem; nec desunt exempla; sed caute versandum esse iudico in eo quum abjiciendo, tum addendo. Huls.se oricis coercuit. G. I9. In noMis rebus, quasi modo nascentes. Ciaconus minus h. l. car- Pendus est, qui verba , di quasi modo nascentesin, Sine justa causa reiecerit,
quam Davis. qui misere ipsa tuetur. Dicit enim , Ciceronem antiquos phi losophos infantibus comparare . qui de rebus omni hus dubitent, j radicio nou- dum ab experientia confirmato. Sed quid , quaeso , iritud est nascentes ergo hiennes aut triennes infantes dicuntur ρ Sensum quidem verborum ille
274쪽
nascentes, haesitaverunt '', nihilne tot speculis, sUmmis ingeniis, maximis studiis, explicatum putamus λNonne, quum jam philosophorum disciplinae gravis-
Simae Constitissent, tum exortus est' , Ut in optimare publica Tib. Gracchus; qui otium ' perturbaret, sic Arcesilas, qui constitutam philosophiam everteret, et in eortim auctoritate delitesceret δ', qui NegaSsent' quidquam sciri, aut percipi posse Θ quorum enumero tollendus est et Plato, et Socrates : alter,
quia reliquit perfectissimam' β disciplinam, peripateticos et academicos, nominibus differentes β, re Con-
aliquo modo repererat, non Verba aerisum rite declarantia. πονα res aiant animo nunc quidem Primum
conceptae. In quo illi philosophi insantibus similes erant . qui partu primum in dias auras enituntur. G. xo. tiresitaMerunt. in Haesitare is est, in ex rerum imperitia consulere sibi non Posse in. CL orat. I, IO, 4 . G. α I. Tum exortus est, ut . . . sic Arcesilas. Ita praeter Palati. aliquosque bonae notae codd. Dag. cod. et Erl. Praetereaque multi vetus editi, in quibus est Veri. I 494 . atque ita etiam Grut. dederat. Davis. et Ern. reliquos codd. sequuti, ut ante exortus Posuere. Sed ut taceam probabilius esse, acribas ut, ex loco selectiore, in eum, quo vulgo Ponuur, transposuisse; ita hoc non negligendum erat, haec verba sic
construi debere, intum exori. e. IC Arcesilas . . . ut exortus. . . Ti. Gracchus m. Eleganter enim comparandum
Om Parato postponitur. Cf. Cato Maj. x8, 65. Quod si est, longe melius
erba, M lum exortus estis, recta via
ad Arcesilam reseruntur, quippe tu quo via Sententiae insit. Welget loci vim Dangit, quum ut plane tolli iubet.
ω Exoriri is autem inde ingruente rePentina vi malove in poni, satis notum esse debet. Cluent. 5, I 8; Deiot. I, 3; coli. Sull. 27 , s. G. 2 2. TH. Gracchus, qui otium Pert. De Tih. Graccho. vid. Veli. Pal. I. II, 2, P. 67, ed. Li Ps. mai. H.
2 3. Iu eorum auctoritate delitesceret. Omnes mei auctoritatem , et haud dubie omnes omnium ; ot vhique sere omnis scribarum grex in hujus verbi hiructura Peccat. neue verbi vim et risum docet Menchen. Obss. h. v. G. 24. Negaysent. GCerenE dat nega- ssent. Omnibus, inquit, eodd. nostris paruimns : qnod idem fecit Davisins, qui, ut in his levibus solet, tacitus plenam verbi formam seqNutus est. G. 25. Perfectissimam diae. Noli tam- bini quamvis ingeniosam conjecturam, α persectissima disciplina in , amplecti: tum enim haec verba ad Platonem reserenda forent, quod neve re, neve Ructoris mente verum est. Nam reliquit non Presse accipiendum : sed sensus
est : in Ex Platcinis diseiplina prodiit pers. disciplina Peripatetica et Academica, re congruens, verbis modo inter se diversa - . Cf. Acadd. I, 4 , 17, et quae ibi notavimuη. G. 6. Nominibus in erentes, re conss.
275쪽
gruentes; a quibus Stoici ipsi Verbis magis, quam sententiis dissenseruiit. Socrates autem de se ipse detrahens in disputatione, plus tribuebat iis, quos VO-lebat refellere : ita quum aliud diceret atque sentiret 'I, libenter uti solitus est ea dissimulatione, quam Graeci ειρ ιαv ' vocant; quam ait etiam in Africano 'suisse Fannius; idque propterea vitiosum in illo non putandum, quod idem fuerit in Socrate.,6 VI. Sed fuerint illa vetera , si vultis, incognita: nihilne est igitur actum, quod investigata Sunt,
Scilicet ita putabat Cicero, quia obiter rem attigerat, non interiorem philosophiae uaturam perspexerat. II.;7. Quum taliud diceret atque sen tiret. Nostri quoque codd. uno Erl. excepto. non diceret, sed vel co Osceret , vel agnosceret. Sed recte o. DD. secerunt , quum ex paucissimis scriptis Illud reponerent: in eo modo non probandi, quod harum diversa rum lectionum causam indagandam aliis reliquerunt. Neque causa in hoc verbo ipso quaerenda est, sed in atque, cujus vim h. l. miselli scribaequum non viderent, COPulam Pulantes, facili via in haec devia delati sunt. G. 28. Ειρ- M. De εἰριμία Socratis hie locus est classicus ; vid. WΥttenti. gio. p. 86. ed. IIal. et universe de Socrate cise videndus doctissimus Io.LuEae orat. II95. Lugd. Bat. habita; et ib. I 96, impressa. Nostratibus innotuit ephein. liter. univers. tum )Jenens. I 99. Iun. Νr. I 85. CL Lucian. Demonact. S 6, ib. Wiel. II. Conser et Brut. 85, 29a et quae ad oss. I, 3o, Io. Heus ingeri docuerunt. G R.
29. AP. De Scipione Africano apte Davis. Orat. II, 67, 2 O, contulit. G.
VI. r. Sedfuerint illa metera, s. m. i. n. e. i. actum, quod ino. Goerengdat is sed suerint illa veteribus s. v. i. n. e. i. actum p quot in v. in Certissimam primo , inquit, Da visit conjecturam , Probatam Ernestio, receptam Durando, prout meruerat, in texta traduximus; nam vetera misere locum assicit. Nec absunt gravia ejus proba dae momenta. Si enim contexta paullo altius repetiveris, facile intelliges, totum locum a verbis inde, in Quorum e numero is, Bd haec usque, quae iraetamus, velut in parenthesi esse positum, redireque auctorem his, in Sed suerint, etc. m ad argumentum. Iam initio S is,
sic scripserat: o Quodsi illi veteres
tum in novis rebus . .. haesitaverunt, nihilne tot seculis. . . ex Plicatum Pu
tamus is p Ex illo igitur qDasi episodio
recipiens sese, eadem ipsa variata
oratione repetit: Sed fuerint illa squae
dixi veteribus ... in gratia. . . Quot, etc. Sic deinde etiam vulg. quod ine Ptum esse apparebit, neque Opus defensione erit, si quot, repertum in Ursini eo lice. repertum item Durando, Ernestii commendatione auctori reddidimns. Quid ρ accuratius etiam haec ratio ex iis probatur, quae ad haec infra respondentur, c. 24 , S 6. Ηδ eorrectiones, quamula in textum non
276쪽
posteaquam Arcesilas Zenoni', ut putatur, Obtrectans, nihil novi reperienti, sed emendanti superiores immutatione verborum β, dum hujus definitiones labe factare vult, Conatus est clarissimis rebus tenebras obducere Θ Cujus primo non admodum probata ratio, quamquam floruit quum acumine ingenii, tum ad
mirabili quodam lepore dicendi, proxime a Lacyde si
solo retenta est; post autem Consecta' a Carneade,
recipiat, in versione gallica sequitur J. . L. Post Dumnae et Castillon.
a. δrcesilas Zenoni. . . Obtrectans.
De quo cons. Sext. Eiop. P. H. I. 33, 233 , sq. adv. math. VII, ISO,aa λDiog. Laert. IV, 28 ; de orat. III, et 8; Gellium N. A. XI, 5. H.
borum. Aperte haec, inquit GoerenE , παρευθ1τλως inseruntur. Sed hoc ipsum est, quod nos h. l. torquet. Ex ipso enim Cicerone didicimus, parentheses proxime ad eam Vocem Ponendas esse, ad quam proprie pertineant: eamque ille, quasi legem , tam religiose fiervat, ni multa loca excitari possint, ubi vel eoaetitis loquutus esse videri possit, ne ista norma, ipsa linguae Natura quodammodo comProbata , violetur. At enim istam ipsam normam h. l. Lesam videas, et ita laesarn, ut Con texta violenter, sine probabili eansa , interrupta videantur. Liceat quidein v. Zenoni transpositam putare : sed Consulto, ut solet, haec nomina auctor proxime junxit. At proba datur expediendi ratio. Nam sensus hic est: ω Ex quo Arcesilas Zenoni, ut creditur, obtrectans et Obtrectans ei, qui nihil novi reperiebat, sed dudum reperta
terminologia sit venia verbo ) accuratiore emendabat , quum Zenonis desinitiones suspectas reddere studet, res ipsas, dudum ante Zenonem elare demonstratas , tenebris involvere connititur is. Ita demum haec verba ad obtrectantem Posita, Suci loco erunt. Celeriam ex hac Antiochi de Zenone sententia saepe judicat Cicero; es. Fin. III, 2, et IV, C. 2-Io, etc. Atque hine inde idein Acad. I, 9, 35. 4. Non admodum probata ratio. Vigebant enim jam tum prae ceteris Stoa, et Epicuri horti: et sane Ingenio insigniore ad hanc disciplitiam obtinendam opus erat. Prius magis etiam Lacydis tempore valebat : neque hie cum Arcesilae ingenio comparandus erat. Et tamen Colatra ea, quae h. I. Lucullias statuit, dicitur hic ουκ oki ους ἐσU κως τας. CL Di Og. Laert. IV. 59. Comparate igitur ille dixisse accipiendias est : nisi de uno, qui tum dignus erat, ut commemoraretur, haec intelligi malis ; quod unice amplector. Carneadis autem eximium Plane ingenium , et eloquentia multos in ipsius admirationem rapiebat. G.
5. Lacine. Lacydes dicitur a Cicerone ) retinuisse Arcesileam philosophandi rationem. Locus de eo classicus est Numenii aP. Euseb. Pr. e . P. m. 734. seq. II. 6. Confecta. Sic optime correxit
vulgatum conjicta Lam hinus. Nam qui possit intelligi Arcesilae ratio conficta a Carneade, qui fuit, ut hio dicitur, quartu ab Arcesila Z Potnit etiam
277쪽
qui est quartus ab Arcesila. Audivit enim Egesinum , qui Evandrum audierat, Lacydis ' discipulum, quum Arcesilae Lacydes fuisset. Sed ipse Carneades diu tenuit : nam nonaginta vixit annos '; et qui illum amdierant , admodum floruerunt; e quibus industriae plurimum in Clitomacho fuit: declarat multitudo librorum '; ingenii non mirius in hoc , quam in Char-
confirmare ex his verbis lib. I. de Nat. Deor. in Haec in Philosophia ratio contra omnia disserendi, prosecta a Socrate, repetita ab Arcesila , confirmata a
Carneade, etc. is Convenit cum con
fecta : id autem valebat idem quod absoluta, ut in lib. II de Finibus:
m Neque appellatur omnino beata vita nisi consecta et absoluta is, et aliis locis compluribus , ut etiam cora ere vτελεiv veteres glossae Verterunt. P.
. Desinum. Non est sine Causa, si ex graeco si εσειος, Hegesinum cum Pet. Fabro scribi malis; sic enim illo, non Hegesimiam, quod operarum vitium repetiit Davis. et Hulsemann. γqrium aspirationes auctor ubique addat . tibi ab aliis abjiciuntur, V. C. in Hannibal, Hasdrubal, Hegesias, Hellanictas, etc. a. Sed scripti in Desinosihi constant. Hinc Davisium non probo, qui sua sponte vocem asPera rit, quum causam plane nullam dispi- Ciam , Cur scribae ignoto ipsis hominiti detraxerint. G. 8. Modis. Goere E dat Lac di. Recte sic, inquit, Davis. nec bene sibi Eru. constat, quum ab hoc disce serit, vulgatamque Laodis scripturam revocarit; quippe qui et infra 34, io 8. Herculi admiserit. et alibi saepius hanc genit . formam sequutus sit. Multa adhuc auctoris loca emendanda fiunt, ni in iis auctoris mos agnowatur. graeca nomina tertiae flexionis in ea secando casu in i finiendi. Receptam h. I. praeter tres Davisti , quinque mei, et Oxon. V. confirmant. G.
Max. VIII, 7 : in Carneades, inquit, laboriosus et diuturnus sapientiae miles siquidem , nonaginta expletis annis .
idem illi vivendi ac philosophandi
sinis suit .. - Λt ei LXXXV tantum annos tribuunt LUCianus Macrob. t. II, p. 4 4 et Laert. IV, 65. DAv. - De Clitomacho vid. quae notata fiunt supra ad S rr.
Io. MDltitudo librorum. Clitomachi multitudo librorum apud erinid. Diog. IV, 6 , accuratius definitur, εἰς τοσο τ v τ λασε ψ επιμελείας, ἄτε brrip τατετρακοωα βιολἱα σω ραφε. G. II. In hoc, quam in CharmadaeDq. Gcer. dat in In hoc homine, q. i. Charm. el. homine . . Sic, loquit, plene eum Paris. I et a praebet Erl. Rus loco Gud. et frag. cod. nomine cum aliis pluribus, et, qui longius discedunt, hac nonne, ut Sr. Vici. Paris. 4, Reg. et Vien. V. DD. in variata voce philosophi nomen qciaerunt, uiu Bione , in AEmone , in AEschine . . conjicientes. De AEschine aliqua veri species ex orat. I, II. 45 , subnasci tur; sed scripti nimium discedunt. At quis credet Cic. in Clitomaeho modo industriam p=dicasse, quum et infra 3o. 98, acutus dicatur p Immo cum hujus laude, eam reliquorum Carnea deorum , qui sibi nomen repererunt,
278쪽
mada δ' eloquentiae, in Melanthio Rhodio suavitatis.
Bene autem nosse Carneadem Stratoniceus Μetro
dorus 4 putabatur. Iam Clitomacho Philo vester operam multos annos dedit. Philone autem vivo patrocinium Academiae non defuit. Sed, quod nos sacere nunc ingredimur *, ut con
tra academicos disseramus, id quidam e philosophis, et ii quidem non mediocres, faciendum G omnino
apte iunxit, ut simul, quo modo inter se disserant , intelligeretur.
seripturam dubitari nequit. Nam Praeter quinque Codd. apud Davis. tres idem mei praebecit; Gud. Carmada. Qui denique, quum hic homo, ut ubique, ita h. I. cum Carneade commiseeatur , Charmide malunt, Prout ille aliis scribitur, ii nihil praeter aliquam veri speciem asserunt. Nam quid mirum, si scribae nomen ignoti in saepe ab ipsis pictum mutant pEquidem certe, Cic. tibique Charmadas seripsisse, non duhito. Pessime Hills. loco Charmada, Carneade scri- Psit. G. - Charmadas qui et Charinmidas dictus erat auditor Carneadis, Cf. orat. e. I 6, de orat. l. II, 88; Tusc. I, a 4 vid. I. V ; coli. I. A. Fabrio. ad Sext. Emp. P. HyP. l. I, 33. I 3. Metrodorus. Vid. de Orat. I, II,
I 4. Ingredimur. Sic 3 mei potiores. At Dr. Wrat. . cum multis alioruma redimur ; quod edidit Lambinus. . Sed, ut hoc glossema agnoscas, ita Vien. ex correctione. De hoc autem verbi ingredi usu exemplorum silvam eollegit menchen. Ohss. h. V. G. IS. Metendum. GoerenE Desundum , ex omnibus, inquit, nostris dedimus; qui vel expresse aio , vel Ι. Cis. pars tertia.
eorrupte faciunt dum exhibent. Quam
lect. recepit I. V. Lectere; nos tamen non admisimus, quum in omnibus aliis Iocis scribatur faciendus , a, iam.
nem disputare. Goereng dat : is Neo enim esse uti. r. d. . VV. DD. inquit, vehementer laborant, ut verum, cujus Ioeo enim posuimus, in ordinem etorum cogant: sed, quidquid moliantur, alienum a loco et est, et erit; acH- hae enim hoc addiderunt, ut assolent, ex glossa loco male intellecto super
scripta. Inde idem in scriptis multis. meisque quatuor, ante enim legitur. Quem locum quum alii scribae male ei aptum vidissent, enim Plane abiecerunt ; et hoc facto denique, ut Erl. elatii in verum mutarunt. Accedit etiam infinitum tempus disputare , gerundii loco positum, in quo et fieribae et V . DD. ossendere solent : licet haud raro sic graeco more auctor. Cf. OT. I, I a. S; Phili p. II, II. Eodem more in . pro gerund. in dum poni, exemplis idoneis firmat Κorte ad Divv. I, ep. 5. Tam saepe autem illud, et adiectivum, et adverbium. inculcatur, ut mirum non sit, si idem h. I. sacrum videris. Enim vero recte revoCasse nobis vide mur, quippe quae Particula asseverationem adiuvet, quae loco ipsi inest. G. - Nec .sse ullam rationem in
279쪽
α 58 M. Τ. CICERONIS putare cum iis, qui nihil probarent : Antipatrumque
stoicum qui multus in eo fuisset, reprehendebant; nec definiri aiebant necesse esse, quid esset cognitio, aut perceptio, aut, Si verbum e verbo ' volumus, comprehensio, quam καταληψει 9 illi vocant; eosque,
qui persuadere vellent , esse aliquid quod comprehendi et percipi posset, inscienter sacere dicebant,
propterea quod nihil esset clarius ευαργεια, ut Graeci: perspicuitatem η', aut evidentiam nos, Si placet, nominemus, labricemurque, Si opuS erit, Verba; ne hic
sibi me appellabat jocans) hoc licere putet soli. Sed
tamen orationem nullam putabant illustriorem ipsa evidentia reperiri posse, nec ea, quae tam Clara eSSent, definienda censebant. Alii autem negabant, Se pro hac evidentia quidquam priores' fuisse dicturos,
catalepto, vide supra Excura. V et VI ad Ilib. pag. 197, 199 , et Goer. ad
Legg. I, 9, 26. Io. Permicuitatem .... putet soli. Recte haec, inquit Goerenae, Parenthesi comprehendit Em. quum sed tamen orationem interruptam resumat. Cf. Praeter Brut. 26 Io I , maxime Orat. II, 18, 74. Eadem prorsus ratione Graeci αλλα με, τοi. Verba putet soli, transponunt inter se Erl. Dr. Ven. 1494, etc. Quod autem muel. etiam verba, ut Graeci, parenthesi addit, quum ad idem verbum, nominemu1, pertineant, id nos quidem minime probamus ἔ faciIe enim ex praegresso dicebant, cogitare distine licet. 2I. Priores. Explicat Em. UOnu. Reete quidem : nam inter duos, qui disputant, is, qui prior dicit, ex sese dicit, non accommodate ad alterius argumenta, quae adhuc exspectantur. Sic priores interdum rei dicebant, qui, Rutequam accusator dixerat, causam terpretandum est αλοποv ες t. Plato, quem Cic. saepissime solet exprimere,
ἀχ αθοv εδεαν quod item in Parmenide, aliisque in locis posuit, adjuncto verbo infinito, pro quo eodem ομἔχει ληοv, et ουα- ρυσει, et ille, et
alii solent dicere. F Ea. - Castillan vertit nostram Iem. is parce qu'il n'est pas possibie de discuter one opinionavee des gens qui Δ'en Ont aucune ..1 . Antistatrumque stoicum. Tam sensis hic est, Posidonii magister.
Divin. I, 3, 6. Saepius ejus mentio fithoe in libro. Cons. infra cap. s, S 28;34, Io9; 47, 143. G.
I 8. Verbiam e verbo. Laudat Rei-xius ad exempli sui marg. infra Io, 3r, et Fin. III, 4, I 5. Alibi enim none, sed de in hac dicendi forma dicitur: oecurrit tamen etiam illa sorma Tusc.
III. 4, 7: in verbum hoc emet e ver ho n. G. x
280쪽
sed ad ea, quae contra dicerentur, dici oportere putabant, ne qui fallerentur. Plerique tamen et defini- 18
tiones ipsarum etiam evidentium rerum non improbant ; et rem idoneam, de qua quaeratur, et homines dignos, quibuscum disseratur, putant. Ρhilo autem, dum nova quaedam ' Commovet, quod ea Sustinere Vix poterat, quae Contra academicorum pertinaciam dicebantur, et aperte mentitur, ut est reprehensus a patre Catulo μ', et, ut docuit Antio
chus, in id ipsum se induit' , quod timebat. Quum enim ita negaret, quidquam esse quod comprehendi posset id enim volumus esse ακαταληπτου 'β ), si illud
a m defendere cogebantur ἔ quale exemplum oratio Pro P. Quintio praebet. G.
22. Commoret, quod ea sustineremta poterat. Recte commoνet, quam qnam tres meorum et plures aliorum commonet 2 nam xci tu Graecorum ex
pressit auctor : idque haud infrequenti exemplo. Vid. Mencken. h. v. Sed h. l. in Luculli ore, cum notione invidiosiore , ut sere alias res nOνas moliri dicitur. Deinde transponunt se. Cod. et Erl. sustinere ea. Equidem ea abesse malim; quo enim cumque loco Ponatur, habet aliquid, unde displiceat. MePe antem ante relativum a scribis hoe demonstrativum addi, in vulgus notum est; ut Paucis Post factum videbimus. αα 3. A patre CattiD. P. Manut. Catuli seribi commendat, quum sit demortuo aermo, nec ista dicendi ratio, nisi de vivia, usurpetur. Speciosum sane; alia tameu Potius ex Causa, quam quae memoratur. Illa enim, de quihusa patre Catulo rvrehensus Philo erat, hesterna disputatione exposuerat Cin
magis etiam Catuli exspectes. At tum etiam, ut ubique auctor de praesente, huius desiderabis. Catil. IV, 6, 26, 10us aous Lentuli, etc. Sed praepositum praedicatum vim habet, ut iuponti e MoeMola, Lael. I, I, Scytha Anacharside, Tusc. V, II, 89, et id genus plurimis. Sic nihil offendor, imprimis quum ea res paucis ante 4,
24. In id ψsum se induit. Nemini
haec verba suspecta esSe debuerunt.
Unde simile esset ductum, licuit vi dere apud multos; apud neminem tamen apertius, quam apud Ciceronem ipsum, qui in lib. III, accusationis e vi hic videte, inquit, in quos
laqueos se induerit, quorum ex nullo Re umquam expediretis. In eodem Ii-hro : in videte, ut, dum expedire sese vult, induat O. P. FABER. -- Gallicaehene vertitur : M si ae ieite dans leviet anquel il uoulait echapper m. 25. 1κατο inrov. Reposuimns et scriptorum Prorsus omnium, et gustini etiam adv. Acadd. II, lectio nem; quam quum stare non Porae 6.DD. sibi persuasissent, auctore Tur-