장음표시 사용
281쪽
u i , M. T. CICERONIS esset, sicut Zeno definiret, tale visum jam enim hoc
pro P τασια Verbum Satis hesterno sermone trivimus): visum si igitur impressum effictumque ex eo unde eSSet, quale eSSe non POSSet ex eo unde non esset:
id nos a Zdnotae definitum rectissime dicimus. Qui enim potest quidquam comprehendi, ut plane confidas *7, id perceptum cognitumque esse, quod est tale ', quale vel salsum esse possit λ Hoc quum infimmat tollitque Ρhilo, judicium tollit incogniti, et cogniti ''; ex quo efficitur, nihil posse comprehendi: itanebo , negatione detracta , Ρ. Manutii exemplo, a Davisio inde καταλυτrovgorrectum vulgatum est. Sed equidemeansam icloneam istastra quaero, si reputes, m negaret quidquam esse is, tibique pro is diceret nihil esse is, Poni. Jam ad si illud intellIges καταληπτὸv, quod, his praemissis, addi opus non erat. Ita violenta illa ratione carere sucile poteris. Sensus enim est: ω Philo statuit, hoc pacto πα, ἀκαταληπτου ευαt, si vera esset Zenonis desinitio, καταλUTrou efise tale visum, etc is G. - Totus Iocus hic gallice vertitur: in Sans qu)on pnisse rien misir, si laperception cataleptique ora comprehensibie n est a uire, comme la desinit
Zenon , que ro et diisum , etc. .
26. Visum . . . . unde non rasce. Cf.
ἀπὸ μη υπαρχοvτος. Laert. VII, 5o, quem Davis. laudat, inserit duobns praeteriti parit. tertium ἐυαποτετυπω μέγη, et ex hoc idem Suidas : sed equidem hoc ex glossa adhaesisse judi- eo , quum toties Sextus hanc definitionem laudans cs. Pyrrhon. II, S 4 ,
adv. Logicos VII, 25o, ass, 4oa , 4ro, 426, maxime S 248, etc. , nuApiam Illud tertium, quod etiam tertio, non secundo , Ioco ponendum suisset, habeat: ut Cicero et hoc loco et alibi duo modo ponit. Ex graecis autem verbἰs, Pet. Fabro auspice, Lamb. h. I. pro duplici unde, bis quod eorrexit; suffragantibus infra 24, 7,m quomam esset quod percipi posset in . Sed recte vidit Ern. unde non solum recte poni, sed etiam clarius sic dici. G. - De re ipsa vide Tisdem ann Θstem derM. Phil. I, P. Iar; Acad. P. Valentiae VI, S 66 et sqq. et Excursum I ad calcem hujus libri. Vertit Castillandis 4'objet imprime et figure en nous-mδme Par ce qui est, et tel qn'il ne saurait Petre par ce qui n'est potnt .a . Confidas, id ρerceptum. Goeren1 delet M. Vagus primo, inquit, voeis
locus, nam Erl. Wrat. Dresd. Vien. et edd. vett. Cum Ascens. re Perceptum
id in; absentia deinde ejus a Gad. et D. cod. scribarum etiam mos pron. h Inculcandi, cs. Oss. III 2ά, 4. Heusing. coli. ad Legg. I, 24 , 62 et ibid. II, 29, 49, Causae Sat graves nobis visa Sunt, Cur deleremus , ex facillimo contextu intelligendum. 28. Quod est tale, pro α si id est tale in Ponitur. Sectis est Mullo Post. G. 29. Iudicium t. ineogniti et eo iti.
282쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, 7. a Mimprudens eo, quo minime vult, revolvitur β'. Quare Omnis oratio contra Academiam suscipitur a nobis, ut
retineamus eam definitionem, quam Philo voluiteVertere. Quam nisi obtinemus, percipi nihil posse
VII. Ordiamur igitur a sensibus. Quorum ita clara 9 judicia, et certa Sunt, ut, si optio naturae noStrae detur , et ab ea deus aliqui ' requirat, Contentane sit suis integris incorruptisque sensibus, an postulet
Unus Durandus ex interpretibus hune locum attigit. Dicit enim ille, admisisse Philonem primum Zenonianae
desinitionis membrum, in Verum visum esse, quale emet ex eo, unde e Mim,
reliqua reiecisse, atque inde Miudicium, incogniti et cognitῖ is tollere visum esse Lucullo. Non male sane. CL infra
fiumeretur tantam, esse quaedam Visa
falsa; alterum, nihil ea disserre averis , etc. in conclusit ille nempe, vera visa a salsis nihil disserre. Hae ratione Philo contra Zenonem. Inde idem
prehendi id non posse, a quod sit tale, quale vel salsum esse possit -; inde denique tolli dicitur a iudicium incogniti et cogniti, i. e. judicandi sa- enitatem , quid in cognitionem humanam cadat, quidque non cadatis.
Similiter Divv. I, ep. 7 : o judicium facti O , de iis, . quae facienda sint is, dicitur. G.
3o. Ita imprudens. . . . reMODitur.
Se ipsum induit Philo , quum , quod
flumPserat,m esse quaedam visa salsa is, id, addito altero, is nihil ea disserre a eris m, tolleretur: sumptio enim disse. - rentiam inter visa admittit, assumptio eamdem negat. Conser infra 34 ,
3r. Retineamus eam de . Alias dicit auctor teneamus 2 sed hoc loco ret. oppositum est in voluit evertere is, no tatque ideo vi defendendo eam cavea mus ne evertatur Μ. Ignorant autem tres Pariss. apud Davis. eam; neo
aliter e nostris Gnd. Sed vel ob sonum loci eam retinendum est, quippe quod ex compendio Praeced. verbi retineam excidere facile Potnerit. Ponitur autem haud raro is cum vi aliqua, si qui oppositionem iacit ; ubi VV. DD. pr
nomen eleganter abundare dicunt. G. VII. r. Si optio naturin nostrre deis eur. Sensus est, ae si uobis, hac natura, qua sumus, opt. d. n Ita vero saepius auctor Verr. I, II, 4o. G. 2. Deus aligni. Em. tacite ad alia
quis recidit, licet alibi priscam formam servet, ni infra 26, 86; oss. I, 3a , xis; ibid. III, 7, 33. Eodem idem
modo aliquis eorrexit Tusc. V, 21, 62 ; sed Wolf. nuper rectissime aliqui restituit. Neque aliter h. l. D. cod. Wrat. et Vieu. At Gud. et V. aliqtitae: quod ex hoc natum Putabis, quum eadem diversitas in loco ex Tusc. laudato obtineat. G. - Qui, quiqui, aliqui occurrunt apud bonos auctores Progvis , quisquis, aliguis. Plaut. Amph. I, I , I : u qui me alter est audaeior homo is p Aulul. IV, ro, 45:. ab eo, quiqui est, inde posces m. Ceelius, ad Div. VIII, 8 : α Cum qua sit '
283쪽
26 a M. Τ. CICERONIS melius aliquid, non videam, quid quaerat amplius.
Neque vero' hoc loco exspectandum est, dum de remo inflexo β, aut de collo columbae respondeam.
Non enim is sum, qui, quidquid videtur β, tale dicam
esse, quale videatur. Epicurus hoc viderit, et alia multa'. Meo autem judicio ita est maxima in sensibus veritas, Si et sani sunt, et valentes 7, et omnia remo- Ventur, quae obstant et impediunt. Itaque et lumen mutari Saepe Volumus, et Si tuS earum rerum, qU3Sintuemur; et intervalla aut contrahimus, aut diducimus; multaque iacimus Usque eo, dum ad Spectus
aliqui deprehensus is. Vide oberti Ginfanti collectanea in Lucretium V, qui
pro quis. OLI ETUS. 3. Neque veνυ. Goereng dat e nec vero ex omnibus scriptis suis et Vien.
Ionga de his duabus locutionibus disputatione instituta , quam nos, ut inutilem, praetermittere nou dubitavimus. 4. De remo ins O. Seus. re non est; ut de sensuum fraude, quam exemplis de remo inflexo, etc. confirmare vulgoaolent . . Utebantur enim his Omnes, qui sensuum veritatem impugnabant. G. - CL Sext. Emp. Pyrrh. I, Ir9;
Sen. Nat. Quaest. I . 3, 3 et : . Nihil
acie nostra sallacius , non tantum in bis, a quibus subtiliter pervidendis illam colorum diversitas summovet; sed in his quoque , quae ad manum Cernit. Remus integer in tenui aqua fracti speciem reddit. Ρoma per vitrum adspicientibus multo majora sunt. CO-lumnarum intervalla porticus longiores iungunt. Solem, quem toto orbe
terrarum majorem Probat ratio, acies est ra sic contraxit, ut sapientes viripedalem esse contenderint. Quem Velocissimum omnium esse κimus, nemo nostrum videt moveri. s. Ista maxime
pridie disputata erant; inde h. I. vix
nominatim laudantur. s. Videtur. Sic habet praeter Palati. Erl. quoque et Vieri. videatur, Red ex Proximo subjunctivo natum; quo vulgatum longe est melius. G. 6. Et alia multa. Sic Gud. Erl. Dr.eum quibus Davisiani consentiunt. Neque sane video, quaenam religio Ern. ad vulgatam verborum seriem et multa alia retraxerit. Sic enim suo
ordine auctor. orat. III, 38, i53; Divin. II, ai, 48; ossi III, 23, Ia; Acad. I, 7, 25.- Ceterum minus bene haec Wettet vidit. Lucullus enim ideo Epicurum tangit, quod bio, sensus numquam salti, statuebat. Huic illa de
remo inflexo , etc. graves objectiones erant; non iis, qui, posse sensus falli, concedebant, nisi caute et cireumspecte integris et sanis utaris. Ex quo ipso cernitur verba, in et alia multa ., ad unius generis objectiones resere da esse, neque vage omnes Epicuri errores spectari: hinc legi malim, . et talia multa n. G. Tusc. I, 29, 71; V, 25,7 1. G. . Et valentes. GoerenE dat ac via . ex quatuor suis, Davisio tacite prae
284쪽
ipso fidem faciat sui judicit'. Quod idem fit in voci
bus, in odore, in Sapore : Ut nemo Sit nostrum, qui in sensibus 9 sui cujusque generis judicium requirat acrius. Adhibita vero exercitatione et arte, ut oculi zopictura teneantur, et aures cantibus δ', quis est, quin cernat, quanta Vis Sit in sensibus p Quam multa vident pictores in umbris, et in eminentia, quae NOS non videmus λ Quam multa, quae nos fugiunt iii Cantu, exaudiunt in eo genere exercitati λ qui primo inflatu tibicinis ' Antiopam ' esse aiunt, aut Andro-8. Dum adspectus ipse fidem Deiat
mi iudicii. I. e. dum adsPectus, rePetitus et variatus, judicium Prius captum Comprobet atque confirmet. De sorma, ω fidem facere alicujus rei ο, es. Orat. III, 27, io . a ad fidem orationis faciendam .. Hinc mira illa dictio apud . Plaut. Pers. V, 2, 8, α fidem non habui argenti is, i. e. nolui ei argentum
credere. Structura. autem vezborum,
Per totum hunc elegantissimum Iois eum , soni rationi aptata est accuratissime. G. s. Ut nemo sit n. qui in sensibus. Lamhinus et Ursinua testantur in quihusdam libris hic abesse negationem, quae volgo ante in sensibus inseritur. Ea rectissime abest. Constat ex eo quod paullo ante dicit: vi sensuum ita clara judicia et certa sunt, etc. . Et dicit inserius e vi si quis deus te interroget, sanis modo et integris sensibris, numquid ampliua desideres . 8 Quae sententia Stoicorum et Antiochi est, qui nomine Academicus ex Academia vetere; re autem est, ut insta dicetur,
germanissimus stoicus. P. FAEER. I . Ut oculi. . . et taures cantibus.
Goereng delet Part. et. Quatuor mei, inquit, optimi et ignorant. Recte: nam
alias auctor ex Suo more . et Musi. . .
et aures is acripsisset. Sed Davis. totum hunc locum , ut addititium , ad uncoacondemnavit, Probante Wetzel. Ern. eontra eum defendit; utcumque cum antecedentibus eum cohaerere, si sic Recipias, o Perquam oculi et aurea. adsuefiunt libenter spectandis et audiendis picturis et cantibus, unde acrius ceruere et audire discunt a. Immo accuratissime cohaerent, si , habita socii ratione, intellexeris, verba AMibita . . . arte, Oh sententiae vim ante ut esse Posita , et ut Pro fac ut,
Ita demum etiam videbis uv. quis est suo loco esse. Alias vix serenda sorent, nisi ut ... cantibus in parenthesi positum putaris, quod paene idem fuerit, ac si ea damnaris. II. Quin. Pro quin praesert La . qui non, ut Praeter alios Erl. habet. Sed seribae in hac structura hacserunt. Inde praebet Dr. qui. Cs. Verr. V. 22, 93 : quis est vestrum, quin intelligat pisetc. Inde iusta causa non fuit, cur Hulsem. Lamb. imitaretur. G.
1a. Qui pro nam hi primo iam tib.
CL ius. a , 86e insimul inflavit tibicen, a perito carmen agnoscitur M. G. I 3. Antivam. Pacuvii tragoedia est, ex qua Nonius plura laudat. G.
285쪽
macham , quum id nos De suspicemur quidem. Nihil necesse est de gustatu et odoratu loqui; in quibus intelligentia β, etsi vitiosa, est quaedam tamen. Quid de tactu si, et eo quidem, quem philosophi interiorem Vocant, aut doloris, aut voluptatis λ in quo Cyrenaici γ solo putant veri esse judicium, quia Sentiatur '. Potestne igitur quisquam dicere, inter eum, qui doleat, et inter eum, qui in voluptate sit, nihil interesse aut, ita qui sentiat 9, non apertissime insaniat Atqui qualia sunt haec, quae sensibus percipi dicimus; talia
14. Andromacham. Andromacha autem Ennii, Divin. I, 23, 23: quamquam etiam Accius fabulam ejusdem nominis scripsit, vid. idem Nonius v. losisque, etc. G.
15. In quibus intelligentia, etsi vitiosa. Ern. mitiosa de non sterfecta, imbecilla; quod nescio an explicatum sit doctius, quam verius. Intelligentia
enim h. l. est accurata et 'subtilis, multo ex usu collecta, cognitio, quam auctor in his sensibus nimiam , et inde vitiosam, judicat. Cf. Opi. gen. or. 4, II, ubi verba uest quaedam tamen is, ex contextu ita accipies: in etsi quidem intelligentia de vitiosa re non dicitur, tamen quodammodo sic dicere vere licet m. G. - Emestianae tamen interpretationi assentitur gallicus interpres, qui e re les notions qu'iis don-nent soni de elueuses I mais sis n'en
'I6. Quid de tactu . . . voluptatis p
git : α Quid de tactu . . . . VoluPtatis,
in quo . . . sentiatur in . Si quis, inquit, vel parum de constructione,
tam saepe obvia, M Quid p. . . num, non, nonne, ne is, cogitaverit, nostram hanc rationem non poterit quin Verissimam judicet. Igitur parenthesin excipit, ut saepissime. CL S aa. I . Cyrenaici. Quorum Princeps erat Aristippus, Cyrenaicus. Praeter
ensuum humanorum molum nil veri
posse perripi a nobis docehat, nec res
extra nos positas objecta percipi.
Vid. Bracher. Hist. crit. philos. t. I, P.S94, seqq. Buhle I, 413. Tennem. t. I; Garve ap. Fiilleh. symb. XI, 184. II. I 8. Quia sentiatur. Ita mei omnes. Aliorum scripti sic variant, ut intelligas, locum librarios non cepisse. Neque sorte puta, plane haec ubeMe Posse. Addita sunt, ut Cyrenaici ab Epicureis rite dignoscerentur. Quum enim hoe
utrique Commuue haberent, ut summum bonum in voluptate quaererent,
in eo tamen distinguendi sunt, quod Cyrenaici voluptatem in sensatisne, αδοvm ευ κωnm, Epicurei in quiete, Moum κατα αατι πι , Ponerent. A curate egit de hujus utriusque familiae discrimine Tennem. Grach. der Philas.
t. II, P. LII, seq. Nihil igitur dicit Davis. qui conjicit, cui assentimatur. G. 19. Aut, ita qui sentiae ... insα-niat Ita sane verissime reposuit Em. quatuor meis adstipulantibus. Nam quod Davis. sentiet. . . insanit dedit
in eo non latine Ciceronem loqui secit. Aut pro aut Potius, non ita infrequenti ellipsi graeco more Ponitur, quo ae Pro μαλλιου saepe dicitur. G.
286쪽
sequuntur ea, quae non Sen SibUS ipsis percipi dicuntur, sed quodam modo Sensibus; ut haec : IlIud est album , hoc dulce, canorum illud, hoc bene olens, hoc
asperum. Animo jam haec tenemuS Comprehensa, non sensibus. Ille, deinceps, equuS eSt, ille Canis v. Cetera series deinde sequitur, majora necten S; Ut haec, quae quasi expletam' rerum ComprehenSionem amplectuntur: Si homo est, animal eSt mortale, rationis particeps '. Quo e genere nobiS notitiae rerum imprimuntur*β; sine quibus nec 'si intelligi quidquam, nec quaeri, aut disputari poteSt. Quod si essent salsae notitiae ε οιας enim notitiaS 'β appellare tu videbare), si igitur essent hae salsae, aut ejusmodi visis impressae,
sto. Illa, deinceps, equus est, ille
canis. Luccillus e ratione Stoicorum Primum posuit ea, quae singuli sensus percipiant, qua Propria eorum cuius que judicii sunt et ut album, sensias videndi; sonus, aurium , et ita dei CePs. Sequuntur, quae jam tenere nos animo, dieit. Φαvταθία emcit, quae etiam αλλὶσις vocatur a Stoicis, ut Plutarch. quoque nos monet de Placit. philos. I. IV. Φωτασια ergo illa ab iis definitur apud eumdem Plutarch. et alios, τυ meu Η.ar. Ut hinc, quin quasi expletam. Quasi est ,fere , paene. Ceterum egregie per haec gradatim ascendendo itur.
Expletam autem rerum comprehen
sionem alibi , intelligentiam rerum enodatam inchoatae, ad umbrata veOPPOsitam, quae manca quasi rerum comprehensio est ), appellat. Vide ad Legg. I, 9, 26. Unde Eootαι, notitiae singulae rerum, nobila impressa , alle-meine Begris . Neque cum Walhero audiendus Davisius, qui voces ut hinc
transpositas ante si homo est, malint.
Tum ut hac seribendum , vel potiushree delendum foret. Unum notionis explicatae exemplum, instar reliquorum , simpliciter additur. G. I 2. Rationis particeps. Ex mero torpore scribarum est, quod codd. plerique ratione Particeps Pecoant. G. 23. Quo re genere. . . imprimuntur. Curiata est dicendi ratio Pro , - quo e
exempla bene multa congessit Woph. Lecti. Tuli. P. 9I, seq. G.
24. Nec intel. . . . nec quiaEri, aut
. Neque intelligi. c. neque , Ete. NCoti . Divv. II, epist. 19. Ernest. aut deleta, disputarise; D. Cod. at scribit. G. 2 S. Evvοιας enim notitias. Hisssem. Perquam incongrue secit, quum VP. enim notitias deleret. Tum enim certe
sis, vel tale quid, addendum fuisset. Quis autem ignorat, ejusmodi substantivorum repetitiones auctori perquam esse usitatas p Enim etiam a
tribus meis abest : sed reliqui recte servant; et inservit haec Part. Proprie Parenthesi. G.
287쪽
qualia visa a salsis discerni δ' non possent : quo tandem his modo uteremur λ quo modo autem, quid cuique rei consentane iam esset, quid reptignaret, Videremus 'Τὸ Memoriae quidem certe, quae non modo philosophiam, sed omnis vitae Usum δ', omneSqUe arteS tina maxime continet, nihil omnino loci relinquitur. Quae potest enim esse memoria salsorum P aut quid quisquam meminit, quod non animo Com PTO-hendit et tenet y Ars 'i' vero quae Potest esse, niSi quae non eX una, aut duabus, sed ex multis animi per
ceptionibus constat 3 quas si subtraxeris δ', qui distingues artificem ab inscio λ Non enim sortuito hunc artificem dicemus esse, illum negabimus; Sed quum
alterum percepta et comprehensa tenere videmUS δ,
26. Qualia visa a falsis discerni.
Οxon. ' . a falsis ignorat, quae ne ex glossemate adhaesisse quis Putet, monendum est; si euim h. I. auctor has voces omisisset, obscurus evasisset, quum visa etiam inter se discernenda sint, non modo quoad aut vera sint, aut falsa. G. 27. Videremus. omnes Paene scripti videmus, quod stare nequit. Sed un
culus facile negligi, aut perire Potuit, quo videremus distinguitur. G.
28. Sed omnis vitae usum, omnesque artes. GcerenE dat : α Sed omnis vitae usus, Omnisque artes n. Ita, iu-quit, esse Pro vulg. usum scribendum nemo non videt. Inde etiam dudum
vidit Bremi ad Fin. lib. I, p. 38. Gud.
et D. eod. adjuvant hanc emendationem bis omnis praebentes , ut edidimus.
sunt ex illa desinitione artis, cujus
quam recoxit; quod quidem scriptorum Plerorumque est omnium; sed perqnam jejunum hoc loco. Nam quis dixerit, in arte subtracta artificem ab inscio non distingui p a Immo ipse tum artifex nullus erit. Quas autem Pereeptiones scribi debere, vel inde Patet,
quod in Percepta et comPrehensa disequitur. Sensus autem est: a Quum ara quaevis Perceptionum mes itudine contineatur, his autem pereeptionibus subtractis, neque ars aliqua CO tare, nec , qui eam exercet, artisex Possit: neve ars ab inscientia, neve artifex ab
inscio disserent, quippe qui unice
ex illis perceptionibus exsistant .. Dimisit auctor artem, et ad ejus Conju-jugatum , artifcem , Orationem transtulit. G.
ob praecedd. futurorum rationem. Immo viderimus suadendum erat. Con-
288쪽
alterum non item. Quumque artium aliud ejusmodi
genuS Sit, Ut tantummodo animo rem cernat; aliud,
ut moliatur aliquid, et faciat δ' : quomodo aut β geometreS Cernere ea poteSt, quae aut nulla Sunt, aut
internosci a salsis non possunt; aut is, qui ' fidibus
stractio Plena enim haec est e . sed tum alterum artificem dicemus, quum eum ὶ .... viderimus M. Sed ex hac ipsa constructione sponte intelligitur Praesens esse mestus. Cons. infra 29,
nisi cavetis . . G. 32. Ut tantummodo animo rem cerinniat... Me moliatur aliquid, et faciat :GoerenE delet animo r auctoritate MS.
Gud. qui illud ignorat. Ante multos jam annos, inquit, de loci hujus castitate dubitavimus. Nam primo non dispiciebamus, quomodo ars dici possitis animo cernere re; deinde jure nostro, ax animo verum esset . ad proxima
ω moliatur aliquid is, vel in extra is , vel tale quid, requirebamus, idque ex oppositionis lege. Scribae verbi cernere vim ignorabant, qua in de re deliberare,
iudicare, ut cernere hereditatem, etc. is notat. Cf. Em. Cl. h. v. : addidere igitur glossema animo textis. Sententia est: vi alterum artis genus rem i. e.
materiam ipsi subjectam P, u Per se
ipsam arctat, etc. m Distinguit enim auctor h. l. artes eo modo, quo Quint. Ins t. orati. II, 17, 18, qui eas θεωρη-
- Quum , inquit, sint artium aliae po-
altae in inspectione, i. e. Cognitione, et aestimatione rerram, qualis est astrolo.
gia , nullum exigens actum, sed ipso rei, cujus studium habet, intellectu contenta, quae θεωρητωὶ Vocatur; aliae in agendo, qnarem in hoc finis est, et ipso actu perficitur, nihilque post actum operis relinquit, quae πρακτα idicitur, qualis est saltatio, ete. . Artium duplex genus etiam Cicero indicat verbis moliatur, et faciat; quorum loco paucis post, u in iaciendo atque agendo is, ponit. Primus sorishritis distinctionis videtur esse Plato. CL hujus Sophist. II, Pag. 2 6 2I6. - Gallice verti posset, aras specula.
tis et aras actis, nisi quod prius
artium genus iam non ari, fied science proprie dicitur. Sed aliter ars e veti. finiebatur: Vide pag. SΠΡ. n. 29. 3 3. Quomodo aut geometres. Gser. dat u quomodo autem geom. m Nos, inquit, sequuti sumus se. Cod. Dr. Vien. quum non solum particulam nexui inservientem desideraremus, sed etiam quadruplex aut, sic ut prima modo, et ultima, sibi responderet, insipidius judicaremus ἔ autem rePO-suimus, quippe quam cum assectu aliquo quaerentis poni, et enumerationi inservire, sciremus : quod utrumque h. l. valet. Cf. Dio. VII, eP. I R.
Ceterum arae ex. COmPendio nata est, unculo neglecto, quo syll. em notatur.
Haesisse scribas h. l. vel inde intelligitur, quod Gud. pro atilem, aliter exhibet. G. 34. Qui fidibus . . . versus p Mirum est in his non haesisse init. Nos sane
non videmus, qNomodo a musicis re
quiratur, ut iidem consciant versus, i. e. Sint etiam poetae 8 Dudum enim tempora desierant, ubi haec iuncta reperirentur. Hic horum si sensus fuerit, locuin eqnidem assectum judicarim. Sed cuncta verba ad musicam
289쪽
Utitur, explere numeros, et conficere Versus λ quod
idem in similibus quoque artibus continget in β; quarum Omue Opus est in faciendo atque agendo. Quid enim est, quod arte effici possit, nisi is, qui artem tractabit, multa perceperit λδ VΙΙΙ. Maxime vero virtutum cognitio δ confirmat, percipi et comprehendi multa posse. In quibus Solis
inesse etiam scientiam dicimus; quam rios non Comprehensionem ' modo rerum, sed eam stabilem quinque atque immutabilem esse cen Semus; itemque Sa-
facultatem Solam reserenda hoc sensu:- Quomodo is, qui nervorum cantu
utitur a curate ad numeros Canere Carae
minis simul, quod canit, ratione habita, singulos ejus versus numeris illis
recte et ex arte accommodet is . Adsides autem semper viva canentis vox
olim applicabatur. G. 35. Continget. Tres mei contingit. sed sui. recte se habet, saepe a libra viis tentatiam. CL Heusing. ad Osr. I, 4 ἔ, 9. Hoc loco maxime Platonicum est, ab hac elliphii pendens . si eas singulas videris M. G. III. I. Virtutum cognitis. Cognitio est h. l. καταληψK , eo Sensu, quem vulgus collectivum dicit. Cf. Fin. III,
5, II, u rerum cognitiones... κατα
λτη εκ appellemus licet n. Adhibetur autem haec vox quod h. l. haud intempestive monemus ), ex ejus ipsius natura si , ut Comprehendentem rei, de qua dicitur, et contemplativam, ut vocant, notitiam indicet: unde etiam toties cum contemplatione jungitur. At percutio, quae est Singularnm rerum, Per se spectatarum, sive notarum, sive notionum, accurata notitia, eaque uno notionum quasi oro comprehensa, cognitionem gignit. Inde toties . eois gnoscere et Percipere , cognitus et perceptus - junctim Ponuntur. Hic addidit auctor vi percIpi et comprehendi mnita pOSse . . G. a. GmPrehensionem .... stabilem quoque atque immtitabilem. Goerengdat . stabilem et immut . . Omnes mei quinque , inquit, et reserunt : et graO-que insuper ignorant ex his Gud. Dag. cod. Wrat. Pluresque edd. Vett. in quibus est Ven. I 494. Ρost non modo autem quoque vel etiam a scribis addi,
Rarpius jam vidimus. Vid. supra S 6; ll. Heusing. ad Osr. I. 39, 3. Adde Timae. 3, . in re stabili et immutabitiis.
- Inteli. ae non comprehensionem
simpliciter, sed compreh. stahilem, etc. ων Recte autem viderunt V V. DD. esse hanc Zenonis definitionem. Cl. Stobaeus Eril. eth. IIII liveti 'v ἐπι- ii .v καταλ tu ἀσΨαλῶ, καὶ αμνrα--οτ v. Paullo aliter eamdem laudat Sext. Emp. VII, Iso : επι innu sevεivαt τ .v ἀσφαλῆ καὶ βεgαiαου, καὶαμεταθετοv -ο λο Ιου καταλπ tu. G. Suid. v. εστυ μη. Altera definitio, quam Davis. Profert ex Diog. I.aert. VII, 47, non Zenonis est, sed Heruli,
vide eumd. Diog. ibid. S x65. Recte
quidem interpP. monent, aCCeptam esse illam Zenonis definitionem a reliquis sere omnibus philosophis e nam vel sext. Emp. Pyrrh. II, 2 I4 , -m quodammodo adsciscit, quum scien-
290쪽
pientiam, artem ViVendi, quae ipsa ex sese habeata constantiam. Ea autem Constantia si nihil habeat percepti et cogniti, quaero, Unde nata Sit, et quo modo pQuaero etiam, ille vir bonuS, qui Statuit omnem cru
ciatum perferre β, intolerabili dolore lacerari potius, quam aut ' ossidium prodat, aut fidem, cur has 7 sibi
tam graVes leges imposuerit, quum, quamobrem ita oporteret, nihil haberet comprehen Si', Percepti, co-
est, etiam reliqua haec Antiochi esse Stoica, ut hujus sere omnia. 3. Qua . . . habeat. Ne ossendaris eum librariis in subjunctivo tempore: Gad. enim habebat, et D. cod. hMet,
sed correctum. Ponitur autem quin Pro guum ea, hoc Sensu : - quum in ipsa sapientiae natura constantia, i. e.
stabilitas eonsilii, et immutabilitas, insit . . G. 4. Et γο modo. GcerenE dat aut g. ex quinque suis, Vin . et ψ . 5. Qui statuit . . . . Perferre Pro perferendum esse ). Recte sequutus Em. Davisium est, qui ex scriptis suis, et vetus editis, Pro Passivo, perferri,ael. reduxit, quod idem constanter mei quoque Servant. Eadem constructio
est, Legg. I, I9,5o ; quam sine eausa ibi sollicitavimus. Cf. Quintil. Institi. orat. VII, I, 4 I. Adde Orat. III, 2o, . 4 6. Quam avt Off. P. aut fdem. Gme. dat in qnam ut Oss. P. aut fidem .. Vulgara quam aut, inquit, Vel per se reiicienda erat, quum Mes in omnis generis officii obsequio cernatur; atque distingui inter haec duplici aut recte non possit. Recte igitur Lamb. et Dais
vis. ex Codd. sic correxerant, quibus e nostris Gud. stag. eod. magnaque edd. vett. caterva eum Ven. 1494,
accedit. Em. ad vulgatam rediit. Sed vel hinc male, quod Cic. Post comparativos quam ut, Vel quam simPIeX, intellecta ut, poes amat, ct. Tursest. Parit. P. 653. Ceterum auctorem h. I. Reguli exemplum in animo habuisse, ipsa verba docent. Vid. Fin. II, 2Ο,
65, coli. Oss. III, 27. tot. G. . Cur has sibi. Goerenκ dat e re Cur has igitur sibi .. olim, inquit, fere
vulgabatur, ae cur has igitur S. . nec
aliter duo Davisti, D. cod. et Gud. modo quod hic cum Davisianis sibi omittit. Equidem igitur veram lectionem Puto. Notus est enim hujus particulae usus. quo parenthesin excipit;
verba autem, a qui Etatuit. . . . aut
fidem . , sunt tamquam ex parenthesi dicta : nihil igitur dubitavimcis vocem in suum locum reponere, quam Scribis, Ciceroniani moris ignaris, nullo modo imputare licebat. Si hujus usus exempla quaeris, es. Μatthiae MisceIl. phil.
I, VPl. R, P. 299. ErL has ignorat. Male : nam . has leges . est, in hanc et tales i. in ut saepe; Poniturque Pron. cum Vi. quum sit v. igitur Praemissum, cf. orat Io, 33. . Reseramus nos
igitur, etc. ri ubi igitur a Sehiitrio transpositam nollem , eli. Divin. II, 3, 8. ω Dicendum est mihi igitur is: et sic alibi saepe. G.
8. Comprehensi. . . constituti Ne haec quatuor pro iisdem Puta. re Comin