장음표시 사용
301쪽
u8Ο . M. T. CICERONIS que innumerabilium multitudo, tum et perceptio eorum omni iam apparet; et eadem ratio, persecta his 3x gradibus, ad sapientiam pervenit ε. Ad rerum igitur
Scientiam, Vitaeque constantiam aptissima quum Sit mens hominis, amplectitur maxime Cognitionem; et i Stam καταλγηιv, quam, ut dixi, Verbum e Verbo ex- Primerates , Comprehensionem dicemuS, quum ipsam
per se Τβ amat nihil est enim si ei veritatis luce dul
cius), tum etiam propter Usum. Quocirca et Sensibus Utitur, et artes efficit, quasi sen Si S alteros; et usque eo philosophiam ipsam corroborat, Ut Virtutem efficiat ex qua re una vita omniS apta Sit.
Que explicative pm id est ponitur, ut
saepius. G. I 3. Rerumque. Rerum , i. q. notis- num dicitur. G. 14. Ratio, Perfecta. . . . PerVenit.
Non sine magna probabilitate liceat hoc loco profecta legi. Nota enim illa
auctori perfamiliaris constructio est, M si prosectus a Thalete, ad Socratem Veneris, et . . Accedit, quod vi ratio Persecta M, non ad sapientiam pervenit, sed α ipsa sapientia est M. Atque si dubites, an re proficisci per gradus indici possit. ponitur tropo etiam reis motiore Fin. II, 14 , 4s: - ut prosectus
a caritate domestiComm . . . . Serpat Iongius α. Et sane retinet haec conjectu
ra probabilitatem suam; idque magis, quurn Projectus et Perfectus a scribis frequenter confundantur: sed necessitate nulla sustinetur. Stare enim Perfecta recte Potest, si non adjeci sed participium cogitetur, hac sententia. ω si ratio se his gradibus perfecit, eo loco est, quo sapientia ri. Sic a ad summum honorem Pervenire M dicitur. Virgula igitur ante persecta distinxi
IS. Ipsam Per se. Gud. 0sia , ErI. Ose, Wrat. Vocem plane ignorat. Qtiodne probes , meminisse oportet, amare Ciceronem hanc quasi abundantiam, ut, re ipse per se , ipse sua SPonte in , vel verso etiam verborum ordine, diarat. G. 16. Nihil est enim .... Iesus. Peccant plures codd. re nihil enim estis,
transponendo, et dilucidius pro desciusseribendo. o endertini nempe IthrariI, quod mae dicatur dulcis . Haud ita multo post ideo Cic. in artes , quasi
fiensus alteros m. appellat. quod ratrumque Sensum exacuunt, et Sic excolunt, ut velut alius esse videatur. G.
I . Ut virtutem efficiat, ex qua re una vita omnis apta sit. Priora verba graecis respondent, ἄντε προ αρε ηεξερ αζεσθαi. De verbo es ene vid. Ern. Clav. h. v. In his Vero, qriae Adduntur, haud recte Ern. et Wetzel re damnant, nedum HuISem. Probetur , qui idem ejecit. Res autem Cic. saepe sic abundanter. Fin. II, 4, 13; cll. Legg. III, 4 , II. Apta denique non adj. est, sed Participium. Tusc. V, II , 36 : . cui ex se ipso apta sunt omnia . , i. e. Pendene. Fat. rs , 34 :. Cauis ex aeternis causis apta . . Alibi
302쪽
ΑCADEMIC. I. LIBER II, Io. 28 IErgo hi, qui negant quidquam Posse comprehetidi,
haec ipsa eripiunt vel instrumenta, Vel ornamenta vitae; vel potius etiam totam vitam δ' evertunt funditus, ipsumque animal orbant animo': ut difficile sit de temeritate eorum, perinde ut CauSa POStulat,
NeC Vero Satis constituere possum, quod sit eorum δη consilium, aut quid velint. Interdum enim quum adhibemus ad eos orationem hujusmodi : Si ea, quae disputentur, Vera non sint '', tum omnia sore incerta; respondent : Quid ergo istud ad nos λ num nostra Culpa est 3 naturam accusa, quae in profundo Veritatem, ut ait Democritus, penitus abstruserit Τ. Alii autem elegantius '', qui etiam queruntur, quod eos
etiam nudus abi. additur. Legg. I, II, 16 2 a vita modica et apta virtute Perfrui M. G. 38. Vel potius etiam totam vitam. Ossendor in potius , quod rectius ah-suerit, quum vel etiam toties, vel adeo notet; neque similis Iocus mihi innotescit. Vitam non habet Gud. et saneh. I. maiore cum vi abfuerit. Malim igitur haec ita legi, a vel etiam totam evertunt funditus . . G. 19. Ipsumque animal Orbant animo. Nempe cogitandi judicandique vi,qna sola hie vivit vigetque. In *stimque denique pari. que enicaciain iusignem , ut sere semper in tali gradatione, ipse senties, si intellexeris verba,
vi animal orbant animo is, notare uani mal in homine ita tollunt, ut De nomeu quidem restetis. Ludit enim auctor verbo. G.
2 o. Si ea, quin disputentur, memnon sint. GoerenE delet non. Miror, inquit, quod non dudum V V. DD. Paert. non , tot codd. improbatam nostri etiam , cum Vin. et x . iamiae respuunt , Post vera sustulerint. Si enim vel parum attenderis, sponte Patebit, verba , quae divulentur. ad eos Pertinere, qui ab Arcesilae, Philonisque partibus starent, h. s. ω si vera sint haec, Posse, quae in veris
numerentur, etiam falsa esse M. Atque
ita non poterit, quin hujus parti
culae pravitas et suapte sponte, et ex Contextu eorum . quae Proxime sequvu-tur, apertissime illuceat.
L. Metiram accusa, quin . . . abs
truserit. Quoe est quum ea V. quire Fum , ut saepissime. Nihil ergo dicit Ern. quum legi abstrusit jubet. G. Respieit ad illud: εv-εivxt άλχθειαv. Vid. Diog. Laert. l. IX , s. II; Lactant. Epit. c. 4o, et Institi. div. III, e. 28 ,13 , c. 3o , 6. H. - Vide quae ad Academ. I, I 2, 44. de hoc a nobis
22. Alii autem elegantius. Wetaei elegantius explicat subtilius e sed dubito , an vocis vim plene Perceperit. Sensus est, . illi directe, et aperte respondent. Alii conira argutius, et
303쪽
insimulemus omnia incerta dicere ' in, quantumque intersit irater incertum, et id, quod percipi non possit, docere Conantur, eaque distinguere' . Cum his igitur agamus, qui haec distinguunt; illos, qui omnia sic incerta dicunt, ut, stellarum numerUS par, ariimpar sit' , quasi desperatos aliquos 'si relinquamus Volunt enim et hoc quidem vel maxime atii madvertebam Vos moveri), probabile aliquid esse, et quasi Verisimile; eaque se uti regula' et in agenda Vita, et in quaerendo ac disserendo. 33 XI. Quae ista regula est , si notionem veri et salsi Propterea quod ea non possunt internosci, nullam habemus P Nam, si habemus', interesse oportet, Ut
quasi iacetius . iaciunt, quum Conque runtur , etc. m G. a 3. Quod eos insimulem ras... dicere. In quibus ne hae reus, mos auctori tenendus, quo Pronomen, repetite Ponendum, in sacili contextu omittiis tur. Nat. Deor. I, 39, ID9. G. 24. Docere conantur, eaqtie dAt guere. Dubitabat auctor de docere
Perspicue posito, addiditque haee inexplicationem, idque positu ipsi haud infrequenti. CL Tusc. I, II , 3o:
in quod eum. qnetra dileximus, vitae Commodis privatum arbitramur, idque sentire in G. 2 S. Pan au impar sit. Ignorant et Iam ex nostris Gud. D. cod. Wrat. glossema nesciatur, quod in aliis codd. his assuitur, quodque Primus recte delevit Davisius : ut enim idem est, quod verbi causa. G. - olivetus dat nescitur. P. Fabee defendit nesciatiar, dicitque hoc verbum , ut Priscianus Ocnt, Potentiale recte positum Proin sciri uon potest is. Ceterum. addit, quasi proverbium hoc valde tritiam apud graecos dicebatur de his rebus,
quae Sunt a cognitione nostra ac scientia remotissimae et sic Dei contra proprium esse in psalmo, ut stellarum et nomina et numerum sciat. - Saepius hoc exemplo utitur Sextus, ad rem obscuram, et incertam designandam , quum tellarum micantium numerum
inire nemo possit; vid. Pyrrh. ΗΥΡ. lib. I, s. II; II, 3. 9D, P. 87 ,
bric. IIII . 26. Aliquos. Ad graeci τει ἐς exemplum. G. 2 . Eaque se uti regula. Καt τουτωαὐτους χρωαt Scribae in his scioli peccant, μ eamque sequuti
regulam is, ut e nostris Gud. et Dr. Vulgatam D. eod. et, cit videtur. Vieri. recte tuentur. G. XI. I. Quin ista regula est. Gud. um Lamb. .a quae est ista regula in, i. E. in qualis est l. r. in Per se quidem
haud male; et ad graecain dicendi
morem accommodatius. sed aptata videtur haec verborum collocatio ad glossema, in veri et salsi is, quod codd. Omnes contaminat, recte sublatum a Lani bino ; male a Durando in veris milis mutatum. G. I. Nam, si habemus . . . regula est ἰ
304쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, II. 283
inter rectum et pravuna, sic inter Verum et salsum.
Si nihil interest, nulla regula est; nec poteSt is, cui est visio veri falsique communis, ullum habere judicium, aut ullam omnino' veritatis Notam. Nam, quum dicunt, hoc se unum tollere , ut quidquam possit ita videri si, ut non eodem modo falsum etiam possit videri, cetera autem concedere: faciunt pueriliter. Quo enim omnia judicantur, sublato, reliqua Se negant tollere : Ut, si quis quem oculis privaverit, dicat, ea, quae cerni poSSent, non se ei ademisso si Ut enim illa oculis modo cognoscuntur , Sic reliqua Visis; sed propria veri, Non communi veri et salsi nota. Quamobrem, sive tu probabilem' visionem,
nec Potest. Inter nam et si habemus virgulam snstulit Goer. et ante Nec Potest , colon cum interpunctione maxima commutavit , quippe quibus
verbis nova ratio addatur. - Nec autem transeuntis est. G.
3. Aut tiliam omnino. EM. vliam omittit, facile ex proximis intelligendum. Sed emcacius repetitum additur. G. 4. Tollere. In hoc verbo graeca ratio imitata est, qua a Platone inde αἶρεει philosophis pro ne re Ponitur. Ut hoc autem verbum , ita reliqua ,
- relinquere, ponere, rePonere . , αττο HUratu, Taavαt, πιατιθεvαt, ex eadem ιmitatione, proprio usu ex aleae ludo originem traxere. G.
s. Possis ita videri. Goereng deletita. Recte, inquit, hanc Particulam,
eX Praecedente contextu, scribae adhuc
de sic monnimus), primus expulit
Lambinias. 6. Non se ei ademisse. Fr. cod. Erl. et edd. qciaedam veti. is se et non adem. m G. 7. Cognoscuntur. Dr. et g . N O
scuntur. Quod plane nihil est. G. 8. Sisa in probabilem misionem , sises ρrobabilem, et grue n. Pediatur. P. Faber primus suit. qui huic loco lucem suam reddidit. Eollato sext. Emp. adv. Math. VII, I 66, ubi docetur, Carneadem, ad κρι ριου illud stoicorum tollendum, Eoaetrim suisse, ut ipse aliud aliquod poneret. Posuisse
ευμε, v. Qme ipsa detriceps accuratius Enarrantur. Cf. idem Pyrrh. I, 228, u hi paullo aliter haeci esseruntur; ibique Fabricius. Ex quo loco primum hoc citra omnem dubitationem ponitur, lectionem codd. omnium, sissi robabilem , vitiosam esse, et jure correctam. Deinde indicasse communi notione Ciceronem , - quae nora impediatur is, distincte in graecis posita απερυπιζατου καὶ δ teli yευtLavnv. Eadem autem ipse Inf. 3 35, accuratius secrevit. G. - Τὸ ρrobauellem pro improbabilem prohat quoque et iniexium admittit I. V. Leclero Post
305쪽
sive probabilem, et quae non impediatur, ut Carneades Volebat, sive aliud quid proseres, quod Sequare : ad Visum illud, de quo agimus , tibi erit re-34 vertendum. In eo autem, si erit communitaS Cum
salso, nullum erit judicium, quia proprium in Communi signo notari non potest P. Sin autem commune
nihil erit, habeo, quod volo; id enim quaero, quod
ita mihi videatur verum, ut non possit idem salsum videri. Simili in errore versantur, quum convicti, aCui veritatis coacti δ', perspicua a perceptis Volunt distinguere, et conantur ostendere, esse aliquid per
stillon , et vertit : in Qu'on Prennepour guide ou la perception probabie,
s. Quia Proprium in communi signo
Sunt, propritim vel veri, vel salsi ),
quod non colurnune est, et communa
veri et salsi), quod non est proprium. Ne vero in sollicites, quam Ilialse n. delevit, quae ipsa graeco more Ponitur, et, licet saepe tentata, tamen ab auctore haud parum frequentatur. Vid. Cluent. 8. 38, coli. Catil. II, 6, 13;8, 18, 9. 2o; Verr. IV, 4 , I 58. G. Io. Quum conμicti, ac vi veritatis coaeti. schiit Zius dat . quum vi veritatis coacti O , omiSAis is convicti et in. GoeretiE : u Quum judicio veritatis coacti m. Turbant scribae , inquit , hoc in loco : quid mirum pquum V v. I D. eum non ceperint. Vulgatur α convicti ac vi veritatis coacti is, et quidem υτερω προτερω
vere Homerico; sed i id quod probe
notandum neutiquam Ciceroti Iano. Consarcinata nempe est luee lectio, Victorio auctore, ex scriPtis nonnullis qui conoicti v. conjuncti ac , Praebent, in quibus est Erl. idque sine Mi, q-Proprio ausu addita est.Sed scribas loco Succurrere voluisse, testantur MSS V.
qui conjuncti iudicis pro conMicti et
qui loco coacti, conMicti ponit. Reliqui et nostri et aliorum, in lectiO-
ne consentiunt. quam nos Cum Iamin hi no et Durando, exprimi jumimus. Indictam autem et)eritatis est verum
judicium ; idque clare intelligitur ex Acadd. I, 8, 3o. Ita sensus est: is Simili ratione 1ecum Pustriant , quum , illa judicandi norma κριτηριω ) , quae uniCe Vera est, coacti, perceptis Stoicorum κρ triplou ad καταληπτα, illud Carneadis ad retissetva pertinebat , Perspicua opponendo, ipsi id agant, ut.eSSe PersPierium , docere nitantur; hi nempe, qui de omnibus, etiam salsa
306쪽
spicui; verum illud quidem impressum in animo atque mente, neque tamen id percipi ac comprehendi posse . Quo enim modo perspicue dixeris album esse aliquid, quum possit accidere, ut id, quod nigrum sit, album esse videatur λ aut quo modo ista aut perspicua dicemus, aut menti impressa δ' subtiliter,
quum sit incertum, vere ', inaniterves moveatur λ Ita neque Color *, neque COPPUS, I eC Verila S, NeC argumentum, nec Sen SUS, DeqUe PerSPicuum ullum relinquitur. Ex hoc illud his Usu Venire solet, ut, quid- 3 quid dixerint, a quibusdam interrogentur : Ergo istuc
quidem percipis =ὸ Sed qui ita interrogant, ab his irridentur β. Non enim urgent, ut coarguant, neminem Ulla de re posse contendere, neque a SSe Verare, Sine
. Neque tamen . . . Posse. Sicut videmus nivem attram es e, non autem Percipimus quomodo alba nobis viis deatur. Hanc esse puto Academicorum sententiam. DURANDUS.I2. Menti i ressa subtiliter. Mentii ressa Pertinet ad stoicam του κα- ταχυπού definitionem, vid. supra S 38. Ad subtiliter recte Guyetus κατα λεπτοv
Ad quae recte coercet Davisium Ern. qui v. animus addi voluerat. Sed quum idem Ern. contexta altius repetit, et e verbia vi impressrim in animo atque menteis eamdem vocem intelligi jubet, non sane equidem Video , cur non ex proximo menti , mens, ut saepissime, cogitetur; vel omissum Potius Pron. sit ea, ni ubique observari licet. Ta-
neri v. animus textis adjecit Hulsem. Inaniter autem moretur m DS, si, quae cogitat, vexitate destituuntur.
C. Nat. Deor. I, 38 , Io5 ; cll. instas S. 4' ἔ et Tusc. IV, 6, I 3. Aildendrim denique est, mentem et animum , si junctim dicuntur, illa cogitandi, hoc ametendi vim notari, separatim P
sitis.' utrique utramque sere vim tri-bni. G. 34. Ita neque color. . . relinquitur. . Primo intuitu consuse haecce poni videntur : sed bene et ex ordine sunt posita. Si enim a Colores et Corpora is non sunt, nulla est rerum , in sensus cadentium , veritas. Quae nisi est, nullam est disputandi argumentum, quod aliquo scindamento nitatur : ar gumenta enim vero quaerendo capiuntur. Tum nec Stoicis veri judicium in sensibus, nec Carneadi in πιθαvto Ponere licebit. G. x5. Ergo istuc quidem Perc*is. Ma vult Rath. u Ergo istud quidem percipitis A. sed melius cogitatur ex vulgata quisque ex singulis his Academicis, eum quo maxime res sit. G. 16. Sed qui ita interrogunt, ab his irridentur. Gud. Dr. ignorant ita. Et sitne serri Possit. At equidem, quum interrogationis verba Expresse addaia inr, vulgatam veram iudico. G.
307쪽
α86 M. T. CICERONIS aliqua ejus rei, quam sibi quisque placere I dicit,
certa et propria nota. Quod est igitur ' istuc vestrum probabile Nam Si, quod cuique occurrit, et Primo quasi adspectu probabile videtur, id confirmatur, quid eo levius p Sin ex circumspectione aliqua et RC- curatia Consideratione, quod visum sit, id se dicentati sequi; tamen exitum non habebunt s. Primum ' quia his visis, inter quae nihil interest, aequaliter omnibus abrogatur fides ' ; deinde, quum dicant posse aCCidere Sapienti, ut, quum omnia fecerit, diligentissimeque circumspexerit' ', exsistat aliquid, quod et verisimile γ' videatur, et absit longissime a Vero ' : quoi 7. Quam sibi quisque placere dicit.
Que deletam vult Ernestius. aut quis- qtiam scribi. Sed sine justa causa. Quisque respondet praecedenti nemo , atque inde recte ponitur. Verbo ρω-cere denique simul ad Carneadeam veri regulam respicitur. G.
x8. Quod est igitur. Pessime Davis. Quid correxit. Quod enim est Qualenam ἰ ut qui extra interrogationem Pτο qualis ponitur. CL Orat. III, 24,95. G.
I9. Exitum non habebunt. Int. mianime se expedient. Cf. Ern. Cl. v. exitus. G. ao. Primiam quia . . . deinde, quum. Haec Prorsos male in vulgatis puncto maximo distinguuntur. Respondenteuim Primum . . . deinde ex asse Grae- Ciarum πρωτο μεv.... λειτα δε, quae haud raro simpliciter Pro in non solum, sed etiam in valent. Exempla apud Cic. sunt frequentissima. CL Fin. I, 6, 2o;
a I. .Equaliscr. . . abrvasur sdes. Gnd. cum aliis Davisti erogatiare undo Duxis. derogatur conjicit. Atque itanniae, ne, ut ille, Celsi auctoritate
nitaris, Cicero Quint. 23 , 75, α fides
eius. . . ne Persidia Naevii derogetur .. sed vulgata proprie dicitur. Ceterum Hiilsem. aequabiliter edidit. Cujus mutatae lectionis rationem nullam dispicere licet. G.
aa. Diligentissimeque circumfro. rit. Qua explicativa est, et Circumspexeris aptatum ad Carneadia criterium. G. 23. Et veris. . . . et long. Duplex et Pergit, Pro licet. . . tamen Posita. G. 24. A mem 2 quo modo, si magna
parte quidem ut solent dicere m.
Partem quidem ut solent dicere ad
. i. ut quam Proxime Reo. . C. s. Po terunt i in Multum, inquit, haec a vulg. disserunt; sed culpa non tam nostra est , quam virorum doctorum. Nos solummodo si ultro in sic mutavimus; idque ipsum, ne qtio modo, quod invitis Plane codd. ingestum est, has Precarias vices diutius obtineret: reliqua scripti vel Omnes, vel plerique omnes Exigunt. In sic autem noni mere consuluisse loco Putamus; quiPpe quae Part. toties apud aucto Tem ex Praegressis colligat et conclu-
308쪽
ACADEMIC. I, LIBER II, I a. 287 inodo, Si magna parte quidem sui solent dicere ) ad
verum ipsum , aut qUam Proxime accedant. Confidere sibi poterunt λ Ut enim confidant, notum his esse debebit insigne veri β. Quo obscuro et oppresSo β, quod tandem verum sibi videbuntur attingere λ Quid autem tam absurde 'Τ dici potest, quam quum ita loquuntur : Est hoc quidem rei illius signum, aut argumentum, et ea re id Sequor; sed fieri potest, ut id, quod significatur, aut salsum sit, aut nihil sit omnino.
XII. Sed de perceptione hactenus. Si quis enim ea, quae dicta Sunt, labefactare volet, lacile, etiam absentibus nobis y, veritas se ipsa defendet.
dat. CL Legg. I, II, 3s, et ibid. 18, 48. Hanc autem particulam tum, his
ConMenienter , notare , contexta ipsa loquuntur. In reliquis mutatis, ma
omnibus omnino scriptis, idque ex Paene Perpetuo auctoris more, ut autem Pro aut ex omnibus Dauislanis, 4 no-εtris et v. dedimus. Aiat correxere VV.DD. quum non , iderent, quo verba muniam ρartem Pertinerent. Ceterum haec, his in contextis, per ironiam decipienda esse, sua sponte intelligi
tur. Sensus hic est: v. . . tamen Se
non expedient: idque non solum ideo, quod visa, qnae distingui non Possunt, cuncta Pariter omni lἰde privantur; sed etiam quoniam isti statuunt, posse hoc evenire sapienti, ut, vel omni opera et diligentia adhibita, tamen visum ei se Offerat, quod verisimilebit, quamvis a vero sit remotissimum. Ita scilicet isti recte sperare Poterunt, ut certe quoad maguam reriam Cognoscendartim Partem prout dicere solent ), quam proxime ad verum acCedantist Quirim , ut S.PPe, Ccrac, 4alIcm
25. Insigne meri nihil est nisi κρι-τήρ is v , quo vertim inSigniatur, op poniturque obscuro, quale dicit Academicorum, nominatim Carneadis . G. x6. Quo obscuro et oraresso. Lamh. obscurato correxit, Prout secit Davisius. Durand. conjecit obducto aut. Goer. Pro et ponit atque, quod Erl. D. cod. editioque Wolfgangi vetris s. a. praebent, quodque Pro atque adeo poni putat, hoc sensu. in quo aut Perse obscuro, aut Consnito obseuratori. primitur enim Verum, Si data opera tenebris involvitur. Accuabantur nempe Academici, tamquam rebus , clara luee Positis, tenebras obduce
a . Absurde. Servant tres optimi mei absurde, quod scribae in Obscure
et obscurum mutarunt, ut antecedenti Obscuro accommodaretur. G.
XII. r. Etiam absentibus nobis. M. qui veritatem defendendam suscepimus. Haec si V V. DD. cogitationen dilidissent. non sane haererent. Trari lata liaec sunt de foro Et causarrim Patrono. Praepropere igitur secisse uitlsem. Putaudus est, qui 3 quod
309쪽
3j His satis cognitis, quae jam explicata Sunt ', nunc
de assensione atque approbatione, quam Graeci συγκαταθεσιv Vocant', pauca clicemus : non quo non latus
locus V sit; sed paullo ante jacta sunt fundamenta. Nam quum Vim si, quae esset in sensibus, explicabamus, simul illud aperiebatur', comprehendi multa, et percipi sensibus; quod fieri sine assensione non potest. Deinde quum inter inanimum 7 et animal hoc
suadebant Walherus et Davis. tacentiabus correxit. G. - Elegantissima haee est V. abesse tralatio , quod proprie ad res forenses pertinet, cuia equealterius patrocinationem subterfugere significat. Hinc eadem in oppositione cum verbo defendere occurrit. Orat. pro Sulla, cap. s. - Se 9sa. Variant scripti, ut assolent, se ipsam 2 sed
ψsa eSt, in sua SPOnte, sine Causae Patrono M. G.
a. Eis satis cognitis, grain iam explicata sunt. Festinantius judicasse Em. Videtur, quum Part. satis rectius ad explicata poni statueret. Cognitis enim hoc loco ex usu sori positum est. Quis enim vim sormulae causam cognoscere, si ad judicem resertur, Ignorat, ex qua iPSe cognitor appellatur pInde verbum cognoscere, hanc inquirendi iis rem quamcumque, eamque examinandi vim accepit, Es. Menchen. Obss. h. v. Est igitur, in His fass cognitis is, nihil aliud, quam , in his satis diiudicatis M. G. 3. Quam Grαci-ωOeant. Vide Excursum II. 4. Latus locus de late patente dicitur, hoe sensu : in non tamquam parum sit, quod de re disseri queat; Aed in Praecedentibus plura nobis
Praemunivimus, ut nunc brevioribus esse liceat. G. 5. Nam quum Nim, glue esset in
sensibus , expl. Cl. S 3o : in quae vis
esset in sensibus, etc. . At tot scripti
vim ignoranti nam praeter 6 Davisti, nescit idem Dr. et ili. Sed Gud. Cum aliis Davisti etiam quin ignorat: et quis
nescit, quam saepe Post quum. Et omnino POSt syli. um, vim exciderit Z Ita saepe hoc codices tractanti animadvertitur, ut nihil plane in eo haerendum sit. Nihil igitur secit Ilulsem. quum,
Grutero praesule, vi deleto is quum quae essentis, Scriberet. Atque fiane minus se ille sequacem praebuisset. Si videret, sic etiam inesset scribendum suisse. Nam esse in re semper et ubique auctori, in locum habere in re is, notat. Si vero correctionem ejus hoc fiensu acceperis, facile, quam nulla sit, videbis; nam sensus esse debebit,m quae natura esset fetiscium in. Reliqui seripti mei cum Vieci. vulgatam Cou si mant. G.
6. Aperiebatur. Aperire i. q. docendo enarrare. Fin. II, 5, 18: in Aperiendum est igitur, quid sit voluptas M. G.
. Deinde quum inter inanimiam. In his non Oslandes, quod primum noupraecedit: saepe enim auctori, ut Primum sine deinde, ita versa vice Ponitur. CL Suart. ad Turseli. P. I 8 Matthite Misc. Philol. vOl. II, P. I, P. 98, et inultis aliis locis; et t. infra
S 4s. Quod deinde codd. animiam
310쪽
ACADEMIC. I, IIBER II, I 2. 289 maxime intersit, quod inanimum nihil agit', animal agit aliquid nihil enim agens ne cogitari quidem po
test quale sit): aut ei SenSUS adimenduS eSt; aut ea, quae est in nostra potestate sita 9, reddenda δ' assensio. At vero animus quodam modo eripitur his, quos neque sentire, neque a SSentiri Volunt. Ut enim necesse
est, lancem in libra, ponderibus impositis, deprimi;
sic animum perSpicuiS cedere. Nam, quo modo non potest animal ullum II non
peccant, id ne mireris, quum alibi, si opposita clarius vident, inanimatum Sua sponte corrigant. G. 8. Inanimiam nihia agit. Goerenghaec verba expunxit, quae Plures scripti ignorant. Suspicatus Davisius erat, videri ea ab librariis addita, quo plenior fieret oratio. Recte. Nam amant, partim auctor has oPpositiones, ad intelligendum laciles , coarctatas PO-nere , partim scribae easdem Supplere. Cf. Seneci. I 4, 4 , ubi quamfrui tres mei omittunt: orat. III, 1, 26, ubi uv. et tamen verum, a scribis adodita sunt. Cf. Oss. II, 3 , ra, ibique
Beus. Quis autem h. l. non lacillime ista suppleverit, quum de hoc De quenti auctoris more eognorit Z Quid pia ea admiseris, nonne, quae in ParenthesI sequuntur, coactius addita erunt pquum nihil agens ex regula ad utrumque reserenda forent, quae solum animal spectant. G. s. Quae est in nostra Potestate sita. Ita Gnd. Erl. Dr. et Vieri. quum Vulingetur transpositis verbis, sita Potestate. Bene reprimit Durand. Wallierum, qui, in quae non est in nostra potestate is, scribit: quod nuper recoqui non debebat. G. Io. Reddenda assensio. Reddere autem auctor dixit, ut verbo adimere I. cic. pars tenta.
opponeretur. Eius loco scripti. multi credenda, quibus accedunt Dresd. Wrat. ili. Unde conjecere VV. DD. prodenda, cedenda, etc. omnium pessime Hissem. credenda edidit. Reidere est h. l. . non adimere, sed Eou- cedere M. Ut saepius auctor, ae vitam reddidisti is, i. e. . non ademisti quum Posses, Sed servasti m. Atqtae saepe haec verba sibi opponuntur, V. c. Philipp. IX, 5, Io, in reddite ei vitam, cui ademistis, etc. in G. II. Non Potest animal ullum. Pluis res omittunt scripti, et in his duo mei, non Priorem. Sic scilicet solent.
vide supra ad S a , Optima enim est
eonstructio u quomodo non Potest non . . . . Sic non Potest non in et quam
si turbaris, membrorum Parilitas peribit. Quare non probe Hillsem. Eam dem pari. abiecit : sed ille et in hae delenda , et in ratione, quam addit, et in ullum, quod simul expulit, totus nescit, quid sibi velit. Nam, non illa ejecta, qua ratione locus serri potest, nisi quomodo interrogantis putes p quod ille fieri vetat, nec fieri
recte licet. Quod autem Davis. ullum , scriptis editisque veti. Omnibus firma istum et cum Pondere additum , non habet, id operarum vitio tribuendum videtur. G