장음표시 사용
571쪽
tionem periladis Menire et constat tamcu non onivibus- id colat ingere. Ergo.
Volumas Dei libera est, non quidem ad amandiam Usum Deum , sed ad creaturas. Est dogma siuei. Prob. I a. pars. Si voluntas Dei libera esset ad ipsum
amaudum . possct illuni noti amare , hoc est doli exen Summo bono, quod est absurdum. Ergo. . Prob. 2 a. 'ars. I. cx Seripi. Ephes. I. II. Operatur omnia secundum consilium poluntatis suae , ac Prom- de non ex ueccssitate. I. Cor. XII. ix. Dioidit sing tilis
Prout puti , quod explicans Ambrosius Lib. de Fide
ρ. 3. ait: idest liliam potumatis arbitrio, non necessitatis obseqias. Prob. II. ex unanimi Patrum consensu , qui omnes ut o ore docent , Deum potuisse murcium non cora dere . quem con didit, et potuisse facere ulla, quae non secit; item potuisse non incarnari etα. μία γε necestitatem patitur Deus , neque necessitate facit
quae facit , sed summa , et tu ubili Moluntate , ac potestate, inquit Auctor Lihri de Fide contra manichaeos, inter Ορρ. S. August. ad calc. Tom. VIII. α .
. Prob. IlI. ratione. Tuis , et ratio , Sive motistianvoluntatis Dei , ut supra ostendimus S.I. Prost. a. est ipsa bonitas sua, quam necessario amat. creaturae Vcro nou strui, nisi instrumenta, sive media ad hunc iiii et n. Atqui creaturae' non sunt ad sitiei l iiistriani enta necessaria . et moliotim divinae voluntalis , alio quili Deus eas condidisset ab aeterno , nec esset siue ipsis in seipso beatus. Ergo eas iton vult urcessario. a Aildi potest Basilitis Hona I. in Hexam. Amtu si ita
572쪽
Absurdum est enim amare Decessario , quod eum s- mne Doti est necessario Connexum i et e contrario eximia persectio est , quae Dela negari non potest. amare res pro eamim murtio , hoc est non necessario, quae eum sile non sunt necessario contic ae , ct inter eas eligere. Omnis enim natura, cui inera ratio . inest
etiam polendi , nolendique libertas, inquit Honorius A ugusto ne usis Lib. De Praedest. et Lib. a M. Solo tintiar Objectiones.
Objic. I. coni. Ian. Paret. Augustinus saePe docet. Deum non necessario , sed libere amare seipsum suam-
uo justitiam. Sic Lib. I. OP. ImPers coni. Itilian
icenti Juliano : Liberum non est , nisi quod duo potest pelle, fontim, et malum, reponit Augustinus: Liber ergo Deus non 'e si, qui malum Melle non μο- rost, de quo etiam ipse dixisti εἰ Deus nisi justras esse non potest. Siccine Deum laudas , tit ei adimas libertatem y Et Bernardus Lib. de Grat. et Lib. arbocap. 4. Deus i se permanet libere honus , propria
sidelicet poluntate, non aliqua extrinseca necessitat .
Concivit S. Thomas De potentia Q. X. art. u. ad 5. docens: Spiritum S. libere yrocedere; procedit autem Spiritus S. ex amore divinae bonitatis. Ergo. M. Dist. ant. Et Atigustinus ibi necessitatiς nomen adhibet pro coactione, et libertatem pro libertate Da- mae, quo sensu etiam iii telligendi sunt Bernardias , et Thomas, conc. Adhibet necessitatis nomen pro intima , ac necessaria adhaesione voluntatis ad objectum sitic potentia eligendi contrarium . et Iibertatem pro lihertato arbitrii, nex. Augustinus ergo, sicut et
Arrnardus necessilinis nomen aliquando usurpant
latius pro coactione , quae ab exteriori causa insertur. Ita Lib. de Nat. et Grai. cop. 46. ait, heum non necessitate , sed poluntate amare justitiam, ubi manifeste vDIuntalem coactioni opponit. Praeterea libertas apud Augustinum , aliosque Patres duplex est,tiqia naturae, alia arbitrii. Prior est facultas attinge
di sinem sine impedimento , sicut dicimus, aquam lit,cre fluere , eum nihil obstat, ne in proclive sermur.
573쪽
creaturas Possibilcs , poterat noli referre ad eas , quas
In f. I. Nora rotest idem notus esse simul necessarius, ne liber Atqui ex clyncessis. ac lus divinae voluntatis necessarius est. Figo. N. Dist. maj. Sub eodeni respectu con . Sub divi o , neg. Responsio patet, exemplo' avari , qui Martii idinem suam ira divitiis imuit . in eo enim uniis Pt idem actus, i pio divitias amat, Iaccessarius est , eruatenus ama l ratilis dinem ; Iiber est , quatenus in clivitiis hecitiinditiem constituit. Inu. 2 Ad rationem libertatis requiritur indissercuria. Atqui ac iis divinae voluntatis , cum sit ex
oraco sis securidum en italem necessarius , tanu est
ny rnimur. Qiii iam aliquod objectum elegit .
mora est amplius erga illud indisserens. Deus autem aboeterno , quae mill , Voluit , nco ullum fuit momen- Um, ' O CR, 'tune Villi . Dolidum Voluerit . Hing. Damascentis Lib. II de Fiat. Ort. caρ. 22. docet, in eo
U. L idovictis TIicina assimis Tract. X. de Iucarn. alii isti e Theologi 1.ovanimis es doce uti indisserentiam non PPrtinere ad Iliberi:itis essentiam, licet fateantur, ad meritiant , et dornermi imi in statu naturae lap ae in disserentiam reciniri; ut effugiant, censuram ab Iriuo, ri ita X. latam contra tertiani dansenti propositio-Dem: Ad merendum . et de itereri H Da tu statu naturae Iame non requiritur lihρrtas a necessitate. Ve-mm rejecta ea doctrina . do 'si in alibi commodius; π. Lms. Indisserentia aclipa, conc., Indissercutia
574쪽
Lib. m. Cap. XIV. 55 suspenso ut ita dicam a Suspendere.noli im
o Dici oleoli item , ut in intrantur rationes vligendi, Dori est porscclio , sed di sectus libertatis demonstrat Dina, mentem non videre lino ictu rationes OmDrs , quibus res aut eligi mereatur . aut rejici. Hic o utem desectus a mente divina abest , ac proinde ab acierno vidit uno actu, eligitque , quac Voluit. Pari ratione ad con firmationem resPondeo , Crim , qui jam voluntate in aliquo fixus est,.Donciliat, 'rentia plitis indisserentiam suspensa u , sed habere ac i-
tam , hoc si ita osse in voluntate sua fixum . utlioli ierit Don . 'ligere . quod clogit. Et Loo scias u Damascentis ait, in Deo non esse oloeli ODem. Itoc est
Non esse eam quae in Do bis.cst judicii , ct clectionis
Inst. Qui post electionem ab ipso suetam pergit habere acticam indisserentiam , Potest mulare sontentiam, atque ab actione cessare. Atqui Deus ita est ni, acleruo in voluti tale sua sxus , ut mulare scri lciti iam non Possit. Ergo neque acticum liabet indisserent inti . U. Dist. ni0. Potest mutare sententiam propter imbecillitatem mentis , quae noVas in obiecto dcie-git rationes, quas nute non viderat, Vel in seipsa Oxperitur Imitationem aliquam , X qua Objectum Doli est amplius ipsi Convelliens , ut acuto docet S Thomas I. P. Q. XIX. art. 7. conc. Potest mulare sententiam . quia Diulabilitas Ilaec Portinet ad rationem , seu cssciat iam libertatis , et indisseronti ac , neg. Posse igitur imitarc sculentiam non Persectio , sed de sectus libertatis est. Unde qualido mens persectior est . tanto mitius potest a Proposito dimoveri. Quod illi idem in hominibus Plemi inque in vitio cst , oriturque e X suPerbia , clua se putant, Omnia recte vidisse . ne perperidisse. Sed exinde nonnulli Theologi concludunt, Angelos in eo, quod scri et elegerunt. inimii labiles css . quod nos suo loco e Xpendenius. Ceterii in metis divina, cum persectissima sit, Nihil a-
575쪽
tionis rum est caput . nec id destruit , sed per- scit ejus liberialem , et indisserentiam , quia si liberet indisserens fuit ab aeterno , talis in aeternum m
Ergo Dei Iibertas est modus , orio extrinsecus tendit in objectum ; qui quidem modus est Deo intimus Ileet ipsa relatio sit exterior. Hino non sequitur ex nostra sententia, Deum esse liberum per denominarisionem extrinsecam , ut nonnullis Seholasticis visuinest post Aureolum.
In Dei potantote non est stricte intelieeta, justitia commutation , sed tantum distributim et pindicatim , 'ra pera ς et propriis misericordia. Prob. I a. pars. Iustitia commutativa , siriete intellecla , in aequalitate dati , et accepti posita est, quae quidem aequalitas postulat, ut quod datur, sit ex propriis bonis , neo alio litulo debitis. Atqui nihil habent de suo creaturne , quod aut priores Dco dent, aut post' accepta benefici a ad adqualitatem rependant, quodque non sit ipsius Dei donum , illiqile alio titulo debitum Λil enim Apostolus Rom. 35. Quis prior dedit illi , et retribuetur ei Z et S. Thomas LP. Q. AAI. art. . Cum omnia nostra ex Deo sint, nec quisquam Vtia iam dederit , pro quo sibi a Deo retrih cur; ore ergo' in imo justitia commulatipa non est a). Est tamen latiori sensu haec iustitia in Deo , quia tanta ejus est bonitas , ut voluerit ' esse
merita nostra , quae sunt dona sua , ut obserVat Au- .grastinus. 'Quoties ergo docuere Patres, aut etiam saera
litterae , Deum ex iustitia aliquod sacere debuisse , latiori sensu iustitiae nomen usurparunt ad vignificandum, quod decet sapientiam , et bonitatem suam, et Adverte , non lite posita esse S. Thomae verta , Red
576쪽
fMlitatem m promissis. Quo sensu IIb. VI. io d Ero'. sta. pars Iusidia distributioa est constariq
ut superva ancum sit hic ulierius immoenei. '
tanquam de praechirissimo inter omnia attribu ,ri:
577쪽
t. do Dei, mo . Diat. mire Νullum poti si ilebitiam, orti mrx jurc Cr 'aturae . Cui Deus obligetur, cono. Νul fiam potest esse dc bitum . ortum ex naturali rectitu- alii e . et lege aeternae sapientiae quae est ipse Deus ex qua supremus moderator debet praemia pro meritorum ratione tribuere . neg. Debitum est Deo, inquit S. Tliomas L P. . XII. ari. I. ad 3. ut impleatur in rebus id, quod ejus sapientia , et Moluntas habet. t quod suam bonitialem manifes ι , et secundum
hoo jurtitia Dei respicit decentiam ejus , secundia quam reddit sibi , qtiod sibi debetur. Urgebis. Ergo justitia Dei est ad seipsum , non ad alterum. Atqui hoc destruit strictae justitiae r
tionem. Ergo. t. Neg seq. mai. Licet enim sui , 'et motiotim justitiae Dei sit ipsa Dei bonitas , qua est objectum formale voluntatis eius . revera tamen ad ia erum diffunditur, nempe ad creaturas.
In Dei poliaritate est oere . .et proprie amor boni, elodium muli . sio e culpae ; desiderium pero , aristitia , et ira nonnisi per met Phoram.
Prob. a. pars. Esse in Deo amorem tum erga creaturas , tum erga se ipsum . est ex Scripturis, et Patribus manifestum. Any. XI. Diligis omnia, quae sum, et nihil odisti eorum , quae Matili III. 37. Hic est Filius meus dilectus. 1lutio aut m.n morem esse Verum . non metaPhoricum . sic probat A. Thomas I. P. Q. XV, art. . et L mλnt. Gent C P. 94 .Qvictimque habet voluntatem , habet et amorem Proprie dictum ; amor enim est primus voluulatis motus , a quo ceteri omnes affectus oriuntur. Atqui iii Deo est voluntas , ut supra ostendimus. Ergo et amor. Praeterea amare est bene alteri velle. Atqui Deus bene Vult lutu creaturis , quibus tribuit existentiam et celera bona , tum sibi ipsi. Ergo ete. Ex quo se initur a.' amorem Dei esse efficie item , ne uosum , et ut aiunt, quia cum voluntas ejus Conm
578쪽
sequens sit emcax , imo etiam antecedens , saltem quoad instrumenta , si Ve media , quae praeparat ad salutem ; ii , quibus absolute bene vult , bene etiam facit; a.' creaturas possibiles non esse objectum divini amotis , quia illis existentiam non tribuit, neo
habet erga illas , nisi ex sententia nonnullorum
meram quandam complacentiam. Prob. aa. pars. Esse in Deo odium Scriptura to statur. SV. XIV s. Odis sunt Deo impius, et impietas ejus. Esse autem hoc odium verum σr batur' contra Thomistas. Odium est animi aversio a malo illo, quod bono vehementer amato adversatur: Atqui in Deo necessaria est hujusmodi aversio a malo eulpae , quod bono summe dilecto, nempe sibi ipsi opponitur. Ergo etc. Di imus a mαlo culpae, quia non potest in Deum cadere odium inimicitiae erga res, vel personas a se creatas , quae, quatenus sunt, bonae sunt, ydeoque a Deo d iliguntur juxta ilIud Sap. M. 25. Diligis Omnia , quae sunt, et nihil odisti
eorum , quae fecisti; nec ullo pacto Possent existere, nisi eas Deus diligendo conservaret , etiam tum cum poena rebelles plectit non odio personarum, sed amore iustitiae. Prob. 3α pars. Desiderium etiam Deo tribuit Seriptura. Oseae X. Io. Iuxta desiderium meum corripiam eos e sed hoc per metaphoram accipiendum. evincitur contra nonnullos Theologos, ex eo quod
desiderium est boni absentis. Atqui nullum honnm Deo abest , qui omnia in se habet ve1 formaliter ,
Prob. a. pars. Tristitia est dolor ranimi ob honum amissum , vel ob malum praesens. Atqui Deus dolere non potest, cum sit in seipso infinite beatus, neo ullum possit aut amittere bonum , aut subire malum. Ergo etc. Hinc per metaphoram dicitur contristari. hes. IV. 3o. Nolite contristare Spiritum Sa rotiare: et poenitere, Genes. VI. 6. Poenituit etim , quddhominem feeisset. 4 Prob. 5a. yars. Ira est appetitus vindictae propter tristitiam , ex injuria illata coticeptam. Atqui in Deum cadere non potest desideritim , nec tristitia,
579쪽
ut paulo alite rastetulimus. Ergo Dec ira. Quoties oriam in Scripturis dicitur Deus irasci , tristari, desiderare , Der mel aptioram id est intelligendunt, quia scilicet id exterius operatur, quod liotnities , qui desiderant . tristamur , irascuntur , facere Consueverunt.
Ita S. Tlioinas Lib. I. coni. Gent. cap. 89 et L P. Q. Axart. I. ad a. Deus , inquit Chrysologiis Serm. ALP nec subjacet Passioni, nec ira accenditiar, nec furore turbasur , sed ira Dei est delinquentium poena . iuror Dei est suPylicium peccatorum. Dιees.' odium proprio dictis in necessario Personam respicit , cui optatur malum sub ratione niAi , quod enim personam non respicit, politis abominatio, cluam odium dieitur. Atqui Dcus nullum personae creatae potest velle malum sub ratione mali. Non quidemsersonae , si uia Persona , ut est res aliqua subsistens, ona est ; non etiam potest ei velle malum sub ratione mali , quia iiiiica ratio , et niοtioum divinae voluntatis est sua bonitas ; ac proinde nillil cuiquam sub ratione mali Vclle Potest. Ergo. U. Nos de nomine non movere quaestionem. Si ergo odium dentilatur esse id , quod respicit personam aliquam , cui malum Sub ratione mali optetur,
latemur , illud in Deo non esse. Sed quia abominatio illa , qua quis aversatur id , quod hono amato opponitur, non immerito vocatur odium , ideo illud
d. I. ΡBovidentia duplici ratione spectari potest
vel in mente Provisoris, vel in exteriori gubernatione, Priori modo spectata definitur a Boetio Lib. IV. de Consol. Prosa 6. AE terna ratio in summo Principe constituta, qua cuncta disρonit : posteriori modo est. ipsum exterius Dei regimen , ct ordo ierunt in finem. II. Et quia rerum omnium sitis vel naturalis ost,
vel supernaturalis , duplex quoque distinguitur a
580쪽
Theolagis pro identia: naturalis scilicet , quae cuncta regit, et dirigit in finem naturalem ; et supcrnaturalis, quae creaturas rationales ad stiem dirigit supernaturalem , nempe ast Deum, clare videndum , ac possidendum in patria. III. Rursus providentia supernaturalis species sub se habet duas praedestinationem , et myrobationem. . Praedestinatio est essicax Dei decretum perducendi electos ad gloriam. Reprobatio vero est Dei decretum quo statuit impios non eligere ad gloriana, sed poenis addicere sempiternis. Ilinc Theologi passim hoc itiloeo de Praedestinatione, et Reprobati e disserunt. Nos , quia ea doctrina satis Perspecta tironibus esse non potest, nisi pertractatis quaestionibus de Gratia, quae cum praedestinatione intimo uexu juncta est, satius duximus uno, eodemque libro de gratia , et praedestinatione disputare. Quapropter hic contentierimus . ipsam generatim Dei providentiam assercreeontra Epicureos , qui omnia fortuito atomorum concursui tribuebant; ε Stoicos , qui satum ii luciabile adstruebant ex siderum motu, atque influxu ; et recentiores quosdam Graeculos, qui scelerum suorum vindicem Deum metuentes , quanta maxima Vi Potuerunt, eius providentiam saltem ab acie mentis luae removere conati sunt 'i vel saΙlem ei relli quunt generalem quandam SuPeriorum causarum noti ena, quae insima non attingat.
Stimma est ira Deo proordentia, eat . ad minutissima quaeque extenditur , nec um guram falli potest. Est silet dogma.
Prob. Ia pars. I. ex Scriptura Sa .' XII. I 3. Non est alius Deus , quam tu, cui cura est de omnibus: Et cast. XIV. 3. Tua . . . Pater . propidentia ab initio euncta gubernat. Psalm. XVIII. ordinatione ina Pe se erat dies. quoniam omnia serotiant tibi. Hauc Pro. Videntiani ad liheros etiam hornini ira nactus extendi , Scriptura docet, Prop.XVI. 9. Cor hovi nis disponit