장음표시 사용
211쪽
184 EPISTOLAtur ad populi sui restaurandam salutem. strenue juvenis, ut compertum tibi scio , tuam domum Majores semper mei sibi principem dominam h huere . Sic ego genitorem & fratres tuos , teque habeo ; dumque vita dabitur, constanter habebo. Quare satis quantum decuit gratulatus sum , percipiens te penes dominum nostrum Summum Pontificem esse carum . Scripsi praedicta nobilitati tuae , volens
aliquid scribere ; hocque primitus se menti , & c lamo primitus obtulit. Demum te hortor , 8c tibi supplico , ut promptissima , & fidelissima sedulitate te sustineas, subjicias , & assistas omni famu- . latui domini nostri Papae: Et si quando dabitur modus pro mea aliquali promotione , memoriae praesentatum habeas, & teneto . Vale mei memor . Datum Papiae xx. Februarii . Johannes Manet. de Motta tuus, Papiae studens.
1 V. Ad excellentem Phficum , ct artium egregium prinesesserem M. Franciscum Senensem domini nossi i Papa medicum , primumque regentem studium Perusinum, Patrem colendum .REpente , pater colende , me tempus curtum& spacio carens sci ibere nunc coarctat. Ideo notius animi brevibus explicabo. Puto, me habueris excusatum , si in abitu tuo de civitate P piae, te , uti fuit debitum , non utique visitavi.
212쪽
Saec. XIV. AT XV. SCRIPT. 18ς Quam vis enim nequaquam jungamur praesentia coris potali, Contiguis tamen continuo mentis affectibus copulamur . Et hoc haud dubie tibi non ambigor perluasum . Praeterea conspice , si de te spem habeo , si tibi fiduciam tantam hgo . Nedum enim me ipsum , sed alios, mihi tamen caros & benevolos Iccomendare sum audens. Est iste praesentium gelior , nomine Langarotus , patria Mediolanensis, studio Scolaris , facultate Legista, carus quid m mihi . Quare te , Pater , quaeso , quod tibi director assilas juvamine , consilio , & favore. Demum de tuo , quem summe in omnibus cupio
valde summum , statu , me certum , precor , essice. Hoc pro extremo corollario colligens & recordans, quod amor infima summis mira parilitate coaequat. Vale mei memor. PasMinus dominus meus, tuique dilector & proborum , valitudinem jucundam
sortitur . Datum Papiae XXVI II. Martii. Johannes Mans. Vester totus,
Celeberrimo militi Domino Spineta Marchioni Malopime' Domino meo. MAnainus genitor meus , quom tibi optime notum scio , me adolescentulum Sarganam transmiserat pro Grammaticae scientia capessenda. Jam venerat Nativitatis Vigilia, cujus solemnit
tema Filio Gabrielis Malispina stavi AetoIlai Mala inae , Duilirso by Cooste
213쪽
186 EPIs TOLLtem hodie veneramur . Expectaveram gaudiosus, quod pro me pater mitteret, ut secum Paschales agerem dies & cum dilectissima genitrice . Sed videns me de meae spei conceptione frus iatum , anxiosus & cogitabundus extabam . EXiveram namque solum valvam inferiorem, scilicet eam quae ducit ad Macram, & animum secundum diu tu nas morulas gemebundus suspiriis exhalabam. Et ecce quidam de meis coaevis consortibus disciplinae, scilicet genitus tonsoris de Gessano , tunc accolae Fungant, haerentem me reperit, & gementem . Et quidnam, inquit, frater hic haesitas plorabundus pCui ego : huc usque praestolabar patris nuncium , quo ad ipsum pergerem, dies Paschales acturus. Sed spes lapsa est; nec spero , quod amplius ullum mittat . Haec est igitur Causa , frater , cur tibi videor fletu plenus . Tunc ipse : non , inquit , frater , t liter crucieris. Accingamus iter patrios ad pen tes : te etenim avidissime comitabor . Inimus consilium ambulandi: erat autem hora decimanona , vel circiter . Conscendimus itaque voluntarie . sudantes Jc fessi montuosum iter & asperum versus
oppidum Fos denovi tuae dominationi subjectum ,& tui incliti congermani Ubi tandem cum fuimus, Campan e pro vesperis tintinnabant. Hinc abimus versus Pulicam gradientes. Poteramus tamen
per Tendolam compendiosius pertransire . Sed i experientia juvenilis, ignorantiae caecitate animum
214쪽
obumbrat. Iam sol plurimum declinabat, . & viI-larum tecta fumabant. Cum prope Pulicam jam
essemus, deliberationem invicem captamus in Pulica nocturnare z umbrae etenim noctis plurimum
properabant . Ingredimur igitur Pulicam ferme iunditus disruptam per nequissimum Raynaldum Firmensem , qui malo fine vitam suam vidit: iniquitates enim suae capiunt impium, & suorum laqueis constringitur peccatorum ; licet ad vindicem impetum lento & tardo itinere procedat altissimus Deus, tarditatemque , supplicii gravitate
compensset,Valerio comprobante. Hospitamur pe-
nes quemdam Branchinum indigenam loci . Jam
Omnes murmurabant in tantuli, caelo stellas aspici, congregabantur vicini, scilicet vetuli, senicvli , adolescentes, & pueri, ut fiscum redimplerent. Truncus quidam arboreus de oliva haerebat ad ostii latus dextrum , cum aliquibus fasciculis palmitum viridantium , & omnis generis virgultorum. Et, ut mos est, patrum , per patrem familias Capitur a terius ligni robur ; alii circumjuvant, portatur in Casam , rogant, susurrant, parant agnellos &porcellos, infantulos quoque mares, postea cum magna laetitia combibentes. O felix & benedicta petitio i non petunt regna , non opes & saturas ,
petunt diminutius agnulos 3c porcellos . Parabile enim est quod natura desiderat ad vivendum; ad supervacua desudatur . Resecti igitur potu , dehinc lustramus tuguria vicinorum identidem facientes.
215쪽
188 EPIs TOLAE Postea discumbentes cum Branchino , lucerna bχ- chalatio pensa lumina mutuabat. Non illic lautiori ambitione olba ligni nigra , seu nitida potum ministrabat . Consedimus igitur disculo radest quidam panis crassitudinis eminentis; scinditur per bucellas : primo sua portio datur trunco ; paupeIi sua portio reservatur . Uxor fusca non colore fucata , lagana cum nucibus & pane, contrito simul caseo ministrabat. Non illic Carpio
carus erat , non Lucius, non Torentina , non Tenta . Erant rapae decoctae sub prunis . Mχndimus igitur gaudiole & pariter fabulamur . Denique Castaneas Comedimus pigutellas de Pupignachi silva conspicua , vel aliunde collectas : mandimus quoque dulcia poma. Saturamur igitur illis epulis atque Baccho . Postea dudum vigiles, circa focum stratulo discumbimus valde duro , Tubjectis linte minibus & mirica : fuit, ut clarius loquar de genista . Mane vero , aurora prodeunte, discedimus montivagi: per terras tuas, & in hora merarii sitigimus nostros lares, cum nostris parentibus laetos dies agentes. Haec autem tibi Domine nunc scripsi, quoniam heri, dum forem in cena, memor fui m
ris nostrae fidelissimae vetustatis , variis modis &ritibus in diversis partibus observati . Vale Domine XXV. Decembr. 1388.
Johannes Mans vester famulus. VI.
216쪽
Andriolo de Ochis Brixiensi. E Minentium verborum edita sensibus, excelsi
necnon ingentis ingenii vera index epistola
tua , colende Vir , succinia admodum , sed mux- tuosa , verum credulitatis de me acceptae fama linguaci at non veraci reserente, fallacia decepta nimirum , ad me venit . Hanc itaque quantocius
habitam totam legi , summam intentus mistaris deliciens conclusive ' , cujus iterata denuo te nione particulariter totam coepi. Rebar hercle coaevum mihi aliquem ex ephebis egressum, seu mei 1amili rem amicitiam capere meditatum , sive me pro res- sponso tentavisse pungentem, aut utriusque rei de causa , ut aliunde mihi plerumque accidit , tam alto stilo & blandiloquo, mearum ironicarum laudum praeconio , talia conscripsisse . Solent enim juvenes , quorum ingenio vis servida inest , peregrina , magnaque quaeritare vocabula , & hujusmodi sententias altae mentis incude malleare , dc malle tas in formam egregiam figurare. Convenerat epi-fistolae tuae lator, mei notitia carens , virum doetissi-hinum physicae & artium , in poetica sublimem , via: 'rorum optimum dc mei amantissimum Iohannem :
r Barbari sermonis sensum vis elleias , qui tamen Is esse videtur 3 si im eurus nuneii verbis, ex his deliceret, idest eliceret, quo res tandem verterem ur , 'atque hine relegeas singulas partes epistolae, quid tamdem vellen a in reuiseret.
217쪽
de Trauesis Cremonensem , qui illico pro me misit, multarumque & cximiarum de te laudum , solum proprio nomine non expresta , pronunciatione promissa, ab eJus qui gesserat manu , mihi tuam litteram praesentavit . Qua perlecta, ut Gebam I . quisnam , inquam latori , te oro , hujus elegantis eloquii fuit auctor 8 quis est qui tam dulciter postibus meis excit 3 Est, inquit ille , Andriolus nomen viro , d' Ochis cognomen, seu mavis agnomen , patria Brixieesis , habitu honestissimus , vita tractabilis & jucundus , aetate septuagenarius vel circiter , omnium denique virtutem sciemtiasque colentium serventissimus praedile, tor . O
inquam , benedictus vir i o , Dii ipsum Ment, salvent, & diutius vivum reddant. O felix patria tali viro i Et septuagenarius est Θ Est , inquit ille . Profecto , pater, stupui, & laetatus sum, quod iste talis & tantus adhuc vigeat servor ingenii Post addidit ille , hic venderet fundum, venderet
domum, Venderet conjugem , venderet sese, Causa emptionis librorum ; quorum tamen habet Copiam inexhaustam . Tunc ego , satis superque de te gratulans & admirans conticui. Et valefacto illi meo venerabili Praeceptori jam dicto , latorique . in Bibliothecam meam illico me conjeci, paternitati tuae meditans aliquid respondere. Ecce igitur arrepto graphio , non quae tibi justa esset, sed quae
de conceptibus crumpet meis , ordiar responsivam
Primum quidem , reetissimum juxta arbitrium Ci
218쪽
ceronis nil censeo laudandius attribui posse seni, quod quo morti propinquior eficitur,eo magis serventiusque haereat & incumbat rebus his quae pariunt immortalitatem .Quod fecisse reperimusPhilosophorum Doctores & magis authenticos,sanctissimosque viros & amicos Dei. Quorum aliquot exempla, gratia jucundae rememorationis adducam. Salvmon , cui data est omnis sapientiae plenitudo , apud Hebraeos omnium doetissimus , nobilissimam discendi cupiditatem , praetextu ingravescentis senii, non adiecit, imo novum aliquid semper addiscens , mortem oppetiit senescendo . Plato Academicus , mundi plagas omnes siti obambulans addiscendi, per multa variaque terrae , marisque pericula proiectus , a Ponti praedonibus venundatus , tandem quod optaverat ,Τarantinum veniens ad Archi tam . regressusque demum patrios ad lares, supremo, suoque natali , ut ψunt, die, seu legens , scu scriptioni insidens hinc spiravit. Utque non incongrue mixtim nova veteribus coacervem , nostri saeculi gloriosum jubar , nostraeque aetatis speculum , laure ius Petrarcha Franciscus, post tot librorum volumina a se compilata , unius & septuaginta existens annorum,diem clausit extremum ti bibliothecae suae penetrali, cubanti similis, compertus exanimis super libro cujus obitum ejus domus non suerat itae vestigio suspicata . Acciderat enim quandoque huic
V.Praefat. Malia horum exempla habet 3e Petrarcha senil.xit. I. Iibrum de longaevia hominibiis seripsit Iannoratus Manetius.
219쪽
19a E P I s T o L Rhuic studiosissimo vati, ut dum studio daret operam , tamquam seret ad caelum , more Apostoli Pauli raptus, die una naturali vel plusculum , mortuo simillimus immobilis teneretur . Huic novo, de veteribus est Carneadem adjicere non abluidum , cibi dum discumberet , prehenso jam holo , non reminiscentem: Archimedem quoque tanta cordis adhaesione suo cuidam confixum operi, ut se negligeret. Qui inter quasdam designationes suas , prosecto , ut credo , non sentiens, mortem hausit, gladio saucius hostili. Prudentissimus ille Cato Latinas litteras jam senescens , Grajas vero jam veteranus addidicit. Varro , ut perhibent, doctissimus Romanorum Centesimum explens annum , legendo semper aut scribendo , studiorum amorem pat iter cum vita consumpsit . Livius autem Driisus senio&coecitate conseistus juris civilis Reipublicae commodissimam fecit interpretationem. Idem fecisse legimus Appium Claudium , qui severissimam de
poenis sententiam senex coecusque dixit, se familiamque suam δc Rempublicam rite gubernans Homerus apud Danaos in poesi primus, eodem cata laborans, & asseclusenissimus obit. Socrates jam senex capularis, ut cantum disceret , insistebat musicae melodiis.Chrysippus in ardore medio aetatiς inchoatum opus altissimum , in senemite longaeva complevit. De Oratorio Isocrates volumen nobilissimum; Sophocles vero jam senissimus praestantissimas edidit tragoedias ; quorum primus & centcsimum
220쪽
Sac. XIV. ET XV. SCRIPT. I93tesimum agens annum , & alter prope ceutesimum. Cleanthes apud illos, apud nos Vero Plautus, pauperie prim6 pressi, demumque senio, preciosa a se volumina reliquerunt . Philemon quidem meditabundus , ac libro super incumbens, sociis ipsum opperientibus, Pieriam animam exhalavit. O dulcillima mors , quam profecto opto , quando placuerit illi principi Deo qui totum regit. me dissolvere . De his contentus sum : possum namque amicos Christi numerare quamplurimos. Sed Nicolaum de Lyra, qui Theologiae maximus declar tor super totam Bibliam latissima dc amplissima secit commentaria , quanta sortis non portaret asellus , tacendum fore non operae praesentium reor. Hic xx. & centum annorum plurium tamquam robustissimus juvenis, voce clarissima adhuc nodos sacrae paginae declarabat. Nunc ad te venio. Gratulor igitur , pater , tibi, quod senex. ita vivax tenes tenax ingenium , & tam perspicacem possides intellectum , & tantum ardorem contines apprehendendi, & tuis validioribus epistolis reliquos fatigandi. Et quod tibi nos juvenes faeturos fore decet, incipis ipse primus . Procedo ad reliqua . Quae de me scribis , sub decipibili credulitate coepisti; ego cuperem judicio tuo stare. Quid me comparas aquilae, quae ad mensas Deorum rapuit Ganymedem , cui ritissime Iohannem Evangelistam
1 Ad oram eodleis antiqua manu . nisnuus cum centesimum jam eom-