Epistolæ asceticæ D. Aurelii Augustini Hippon. episcopi excerptæ atque idoneo ordine distributæ ad commodum, ac salutarem piarum mentium usum, opera et studio R.P. Martni de Esparza Artieda theologi Societatis Jesu

발행: 1668년

분량: 510페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

ra Doc ad EN Tu M VLα inus, qui potens est sicere supra petimus aut intelligimur.

Suadetur pes tus mundi conten -

'us, ex bonorum, malorumυσι emporalium cum aetermJ com ratione.

ominis eximiis, meritoque honoro.b:libus ae desiderabilibus filiis, Armentario dc Paulinae, Augustinus in Domino salutem. Vir egregius, filius meus Ruserius assinis vester tetulit mihi quid Domino voveritis, ina ejus narratione hilaratus, & ili4rm metuens, ne aliud suadeat ille tentator, qui bonis talibus a liquitus invidet, exboitandam paueis er didi eharitatem tuam Domine eximie , mer idque honorabilis desiderabilis si .li,ut cogites quod in divinis eloquiis legitur . Ne tardes converti ad Dominum, neri Eccses dissera, de die in diem, sed arripias, cute q; reddendum, quod ei te vovine nosti. qui& debita exigit, de promissa persolvit.

102쪽

diu Dςmino Dea vestro : quanquam &si non vo v sses , quid at ud t.bi tua dendam Dir. aut quid messus ab homine fierii Otest, quam viei se restitu.ti a quo institutus est, piaesertim quia charitaris erga nos Dei tantum apparuit, atque illuxit indicium, ut filium suum unigenitum mitte et, qui pro nobis morereturὶ Restat.

ergo ut fiat, quod Apostolus ait, Propterea mortuum esse Christum, ut qui via vunt, non sibi iam vivant, sed ei, qui pro

ipsis mortuus est de resurrexit: nisii forte adhuc mundus amandus est, tanta rerum labe contritus, ut etiam speciem seductionis amiserit. Nam quantum illi laudandi atque praedicandi. qui dignati non sunt etiam cum mundo flare me florere: tam tum incie pandi accusandi sunt, quos perire cum per me delectit. Labores &pericula dc exitia hujus transitoriae vitae, si pro eadem vita quandoque finienda,

subeuntur, ut mors ejus non omnino a

feratur, sed paululum differatur: quanto magis pro aeterna subeunda sunt ubi mortem nec natura solicite cavet, nec ignavia turpiter timet, nec sapientia istiner sit stineti Nulli quippe eriti quae non erit. Habeat igitur te v.ta aeterna in dilector,bus suis. Nonne cernis, haec vita miser

Cori

103쪽

quan timque sibi obliget amatores suos qui tamen periculo eius sat pe turbati, citius eam finiunt, eo ipso quod finire formidant, de mortem dum declinant, accelerant , veluti si quisquam fluvio rapie dias irruat, latronem bestiamve fugiendo. Iactant in mare, tempestate saeviente, aliquando S alimenta, de ut vivant, proiiaciunt, unde vivant, ne es o finiatur, quod vel in labore vivitur. Quantia laboribus

agitur, ut longiore tempore laboretur. . di mors cum impendere eoeperit, ideo cavetur, ut diutius timeaturi Nam inter tot casus fragilitatis humanae, quam murutae mortes timentur, quarum certE una. cum venerit, restat caeteras non timeri, ec tamen fugitur una , clim omnes timeantur. Qu: bus excruciantur doloribus, qui curantur a medicis & secantur Z Nunquid ut non morianturi sed ut aliquandos

illis moriantur t Multi cruciatus susci-

piuntur certi, ut pauci dies adiiciantur in-ςerti. Et nonnunquam ipsis doloribus

vim, continuo moriuntur, quos moItis timore suscipiunt. Et clim omnino non

eligant vitam finire, ne doleant, sed dolere, ne finiant, accidit eis, ut doleant &finiant: non sollim quia Zc sanati utique

104쪽

test, quia mortalis est: nec diuturna, quia tota brevis est: nee de ipso brevi spatio sui secura , quia semper incerta est, verumetiam quod aliquando eam doloreniant, quam ne finirent, dolere voluerunt. Itibet etiam hoc magnum malumae vehementer execrandum & horrendum nimius amor vitae istius, quod multi dum volunt paulo diutius vivere, graviter offendunt Deum, apud quem est fons vitae. Atque ita dum ab eis frustra, qui δ' necessarib futurus est, vitae sinis metuitur, illine prohibentur, ubi sine fine vivitur. Huc accedit, quia vita misera, etiam si posset esse perpetua, nullo modo beatae vitae, etiam brevissimae comparanda eriec tamen isti amando miserrimam atque brevissimam , perdunt beatissimam aesempiternam, clim in hac ipsa, quam malEdiligunt, hoe velint, quod in altera perdunt i quia utique in ista nee miseriam diligunt, nam beati esse volunt : nec brevitatem, nam eam finiri nolunt, sed tam tum quia vita est, sic amatur , ut saepe propter eam, licet miseram , Ec brevem, beata & sempiterna amittatur. His consideratis, quid magnum vita aeterna iubet amatoribus suis, eum se iubet sie amari, quemadmodum haec amatur a suist An ero dignum est. vel serendum, clim con

105쪽

temnuntur omnia, quae amantur in mundo, ut vita post paululum finienda , sal

tem ipsum paululum teneatur in mundo: di non contemnitur mundus. ur obtineatur vita, quae sne sine apud illum est, per quem factus est mundus t Modo cum ipsa Roma domicilium clarissimi impetii

Barbarico vastaretur incursu, quam multi hujns vitae temporalis amatores, ut ea vel infeliciter producendam . nudamque redimerent, dederunt omnia, quae illi non solum oblectandae, dc ornandae, verum etiam sustentandae, tuendaeque ser vabant. solent certὲ amatores illis, quas amant, ut eas habeant, multa conferre: Isti amatam suam non haberent, nisi mando inopem reddidissent, nec ei multa conferrent, sed cuncta potius auferrent, ne sibi eam hostis auferret. Nec eorum reprehcndo consilium. Quis enim nesciat

perituram fuisse ipsam, si non ea perissent, quae recondita fuerant propter ipsam t quamvis & quidam perdiderint prius illa. dc mox ipsam: quidam verb licet palati cuncta perdere propter ipsam, prius perdiderint ipsam. Sed hine admonendi suismus, quales aeternae vitae dilactores esse debeamus, ut propter eam contem mus

cunctasuperflua, ciun pro hae transitoria vita contempta sint, quae illi fuerant necessaria

106쪽

D o e u ME NYuia VII. cessiria. Neque enim amatam nostram. sicut illi suam, ut teneamus, expoliamus. sed illi aeternae adipiscendae, istam tem ratem velut famulam expeditiorem serviare facimus. sic eam nec ornamentorum vanorum vinctius albgemus, nec curarum noxiarum sarcinis oneremus, audiamuPque Dominum , qui nobis illam vitam summo ardore desiderandam sidet silmEpollicetur, velut in totius mundi conci ne clamantem: Venite ad me omnes, quihoratis,stonerati estis ego vos reficiam.

Tollite jugum meum super vos discite a

me, quoniam mitis sum, o humilis corde, iuvenistis requiem anima λει vestris. Iugum enis meum tine, o onus meum leve es. Haee disciplina piae humilitatis, ventosam & turbidam cupiditatem, avidam rerum extra nosti ai potestatem constitutarum pellit ex animo, & quodammodo expirat. Ibi enim labor, ubi multa quaeruntur & diliguntur, quibus . adipiscendis atque retinendis voluntas non satis est, quia consequentem non ha- bet faeultatem. Iusta vero vita, cum V Iumus adcst, quia eam ipsam plene velle.

iustitia est. Nee plus aliquid perficienda iustitia, quam pγsectam voluntatem ri quirit. Vide si labor est, ubi velle satis est: unde divinitus dictum est, inter homi

107쪽

quies: ubi requies, ibi finis appetenda, ut nulla causa laborandi. Sed haee voluntas. ut plena sit, oportet ut sana sit. Erit autem sana, si medicum non rcfugiat, euius solius gratia sanari potest a morbo desideriorum noxiorum. Ipse est ergo mediacus, qui clamat: Realita ad me omnes, quitaboratis, iugum suum lene, dc onus; leve

dicens: quia dissura per Spiritum sanctu

charitate in cordibus nostris, prosccto mabitur, quod videbitur. dc non erit asperum nee onerosum, si sub hoe uno jugo, quantominlis tumida, tanto magis tib ta cervice serviatur. Et hare est una sareuna, qua eius baiulus non promitur , sed levatur. Divitiae si diliguntur, ibi se ventur, ubi perire non possunt. Honor si diligitur, illic habeatur, ubi nemo indignus honoratur. Salus si diligitur, ibi adipisienda desideretur, ubi adeptae nihil timetur. Vita si diligitur, ibi acquiratur, ubi nulla morte finitur. Reddite igitur quod vovistis, quia vos ipsi estis, d ei vos redditis, a quo estis. Reddite, obsecro. Neque enim quod redditis, reddendo minuetur, sed potius servabitur & augebitur.

Benignus enim exactor est, non egenus e

di qui non crescit ex redditis , sed in se crescςrs ficiat redditores. Huic ergo

108쪽

Docu MEN Tuu VII. quoὁ non redditur, perditur: quod autem redditur, reddenti additur; Imb vGro in eo, cui redditur, ipse reddens servatur. Idipsum quippe erit redditum de redditor , quia idipsum erat debitum & debi- . tor. Deo namque seipsum debet holr o, eique reddendus est, ut beatus sit, a quo accepit, ut sit. Hoc significat, quod in Evangelio Dominus ait: Reddite Osarti Matti. qira Castrissunt. ct Deo qua Dei sunt. Hoc aa. enim dixit, cum sibi demonstrato numinmo, & quaesito. cujus haberet imaginem. responsum esset, Caesaris r ut hine intellia

Ferent, quod Deus exigeret ab homine imaginem suam in homine ipso, sicut

suam Caesar exigebat in nummo. Quanto magis ergo reddenda est, cum promittitur cui etiam non promissa debetur.

Quapropter Charissime, possem quidem

pro mea quantulacunque facultatula, san- propositi, quod Deo vovisse vos comperi, uberilis laudare fructum, ae demonstrare, quid distet inter Christianos dilemctores mundi huius, & contemptores, quamvis fideles utrique dicantur, eodemque utriq; lavacro sacri fontis abluti sinti eisdem imbuti consecratique mysteriis,. utrique eiusdem E vangelii, non auditore

tantum, verum etiam praedicatores: nee

utrique rumcn regni Dei, lucisque participe

109쪽

so Docu MEN Tu M VILcipes, & vitae aeternae, quae sola est beata.

cohaeredes. Dominus enim Iesus non ab eis, qui non audiunt, sed eos inter se auis

ditores verborum suorum, latissimo limi. te, non tenui distinctione disci evit. A laudit, inquit, verba mea hac is, facit ea. similabo eum vir prudentι, qui ad cavit

λυπ- domumsuam sev petram: Descendit ρει- via. Qenerunt lamina, Meerunt venti sZm 6 impegerunt in domum iliam. 5 non cecs-ἀit: fundata enim erat suprapetram. autem audit verba mea hae,'non facis

ea, itabo eum viro sto, qui ad eavit domum suam super arenam: Descendispluvia, venerunt flumina, faverunt venti, O inpegerunt in domum 3siam o, cecidit, es. facta est ruma eius magna. Audire ergo illa verba, aedificare est. In hoc utriq; pM res sunt. In iaciendo autem, & non fa ciendo, quod audiunt, intantum dispar est, quantum aedificium petrae solidate fundatum, dispar est ei, quod sine ullo fundamento, Delli arenae mobilitate subvertitur. Nec ideo quisquis omnino non audit, potius sibi aliquid eomparat; Nihil enim aedificans, sine ullo tecto multo facilius obruendus, rapiendus, de dispergendus imbribus. fluviis, ventisque donatur. Possim etiam pro modulo meo, eosdem ipsos pertinentes ad dexteram, re.

110쪽

Pocu MEN Tu M VII signiamque caelorum in suis gradibus.

Titisque distinguere, atque ostendere, quo differat vita coniugalis filios procreantium, patrum, matru mque familias, ve-Tuntamen religioso, um ac piorum, ab ea

ita, quam vos Deo vovistis, si nune ad Cam vovendam exhortandus esses et sed quia iam vovisti, iam te obstrinxisti, aliud tibi facere non licet. Priusquam esses v ti reus , Lberum suit, quo esses inseriori. quamvis non sit gratulanda libertas, quarit, ut non debeatur, quod cum lucro redditur. Nune vero, quia tenetur apud Deum sponsio tua, non te ad magnam i stitiam invito, sed a magna iniquitate desterreo. Non enim talis eris, si non secoris, quod vovisti, qualis mansues, si nihil

tale vovisses , Minor enim tunc esses, non peior. Modo autem tantum , quod absit, miserior . si fidem Deo fregeris, quanto beatior, si persolveris. Nee ideo te vovis se poeniteat; imo gaude iam tibi sie non licere, quod cum tuo detriiunto licu siet. Aggredere itaque intrepidus, & d cta imple factis: ipse adiubabit, qui vota tua

expetit. Felix est necessitas, quae in meliora compellit. Una sola esse causa pos.ser, qua te id, quod vovisti, non solumnc n hortaaemur, vel um etiam prohibere.

SEARCH

MENU NAVIGATION