장음표시 사용
141쪽
Atqui aut plebs non est habenda, aut habendi sunt tribuni
plebis. Nos citius carueriinus patriciis magistratibus. u in illi plebeiis. Novam inexperiamque eam potestatem eripuere patriuus nostris, ne nunc dulcedine semel capti, ferant desiderium; quum praesertim nec nos temperemu imperiis, quo minus illi auxilii egeanti ' Quum haec ex omni parte jactarentur, victi consensu decemviri futuros e, quando Ita videatur, in potestate Patrum assii man Idmodo vimul orant ac monenti ut ipsis ab invidia caveatur: nec suo sanguine ad supplicia Patrum plebem assuefacianti LIII. Tum valerius uoratiusque, missi ad plebem conditionibus, quibus videretur, revocandam componendasque res, decemviris quoque ab ira et impetu multitudinis praeeavere jubentur. Profecti gaudio ingenti plebis in astra accipiuntur quippe liberatores haud dubie et motus initio, et exitu rei ob haec advenientibus gratiae actae Ici-eilius pro multitudine verba facit. Idem, quum de conditionibus ageretur, quaerentibus legatis, quae postulata plebis essent, composito jam ante adventum legatorum consilla, ea postulavit, ut appareret, in sequitate rerum plus, quam in armis, reponi spei. Potestatem enim tribuniciam, provocationemque repetebant, qu ante decemviros creatos
auxilia plebis fuerant, et ne cui fraudi esset, conosse milites aut plebem ad repetendam per secessionem libertatem. De decemvirorum modo supplicio atrox postulatum fuit. Dedi quippe eos aequum censebant, vivosque igni concrematuros minabantur. Legati ad ea: ' Quae consilii fuerunt, adeo aequa postul stis, ut ultro vobis deferenda fuerint libertati enim ea raesidia petitis, non licentiae ad impugnandos alios Irae vestrae magis ignoscendum, quam
indulgendum est quippe qui cruduitatis odio in crudelitatem ruitis, et prius pene qu m ipsi liberi sitis, dominari jam
in adversarios vultis. Nunquamne quiescet civitas nostra a suppliciis, aut Patrum in plebem Romanam, aut plebis in Patres Scuto vobis magis, quam gladio, opus est. Satia super tue humilis est, qui jure aequo in civitate vivit, nec inferendo injuriam nec patiendο. Etiam, si quando metuendos vos praebituri estis, quum, recuperatis magistratibus legibusque vestris, judicia tenes vos erunt de capite nostro ibi tunisques tunc, ut quaeque causa erit, statuetis; nunc libertatem repeti satis est. LI v. Facerent, ut vellent, permittentibus cunctis, mox redituros se legati rebus permetis affirmant. Profecti quum
mandata plebis Patribus exposui,sent alii decemviri, quan-
142쪽
doquidem praeter spem ipsorunc supplicii sui nussa mentia fieret, haud quicquam biniethi Appius, truci ingenio et
invidit praecipu=, M in 'ns se aliorum suo in eos metiens odio, Maud malo Uelhquit, imminet fortuna Video, donec arma Myersariis tradantur, differri adversus nos certamen; a inlus invidiae et sanguis. Nihil ne ego quidem
moror, i quo niupita decemviratu abeam. Factum senatus-eonsultum, Ut decemviri se primo quoque tempore Iagistratu abilicarent. Q. Furius pontifex maximus tribunos plebis crearee; At ne cui fraudi esset secessi militum plebisque. 'bis senatusconsultis perfectis, dimisso senatu, de-eemviri prodeunt in concionem, abdicantque se magistratu, ingenti hominum laetitia. Nunciantur haec plebi legatos quiequid in urbe hominum supererat prosequitur. IIuic multitudini laeta alia turba ex castra occurrit congratulantur libertatem concordiamque civitati restitutam. a fati pro concione: v quod bonum, faustum, felixque sit vo-is, reique publicae, redite in patriam ad penates, cοviuges, liberosque vestros sed, qua ni modesti duistis, ubi nullius ager in tot rerum usu necessario tantae multitudini est violatus, eam modestiam serte in urbem cin Aventinum ite,
unde profecti estis ibi felici loco, ubi prima initia inelio-astis libertatis vestrae, tribunos plebi creabitis: praesto erit pontifex maximus, qui comitia habeat V Ingens assensus alacritasque cuncta approbantium fuit. Convellunt inde signa, profectique,'mam certant cum obviis gaudio armati per urbem silentio in Aventinum perveniunt cibi extemplo, pontifice maximo comitia habente, tribunos plebis creaverunt, omnium primum A. Virginium, inde L. Icilium, et P. Numitorium avunculum Virginiae, auctores seces o-nis. Tum C. Sicinium, progeniem essus, quem primum tribunum plebis creatum in sacro monte, proditum memoriae est et M. Duilium, qui tribunatum insignem ante decemviros creatos gesserat, nec in decemviralibus ceriaminibus plebi defuerat. Spe deinde magis, quum meritis, electi, M. Titinius, M. Pomponius, C. Apronius, P. Villius, C. Oppius. Tribunatu initio, L. Icilius extemplo plebem rogavit, et plebs scivit, ne cui fraudi esset secessio a decemviris facta Confestim de consulibus creandis cum provocatione M. Duilius rugationem pertulit ea omnia in pratis Flaminiis concilio plebis acta, quem nunc Circum Flaminium appellant. LV. Per interregem deinde consules creati L. Valerius,
ast uoratius qui extemplo magistratum occeperunt quo-
143쪽
auem eonsulatus popularis sine ulla Patrum injuria, nee sine offensione fuit quicquid enim libertati plebis caveretur, id
suis decedere opibus credebant. Omnium primum, quum veluti in controverso jure esset, tenerenturne Patres plebis-eitis, legem centuriatis comitiis tulere, Mi quod tributim plebes jussisset, populum tenerei; qua lege tribuniciis rogationibus telum acerrimum datum est. Aliam deinde consularem legem de provocatione, unicum praesidium libertatis, decemvirali potestate eversam, non restituunt modo, sed etiam in posterum muniunt, sanciendo novam legenhv Ne quis ullum magistratum sine provocatione crearet; quiere sset, eum jus fasque esset occidi neve ea caedes capitalis noxae haberetur. Et quum plebem hinc provocatione, hinc tribunicio auxilio satis vrmissent, ipsis quoque tribuniti ut sacrosancti viderentur, cujus rei properiam memoria aboleverat relatis quibusdam ex magno intervallo eremonii renovarunt; et quum religione inviolutοs eos, tum lege etiam fecerunt, sanciendo, ' Ut, qui tribunis plebis, aediu-bus Judacibus, decemviris nocuisset, ejus caput Iovi sacrum esset familia ad sedem Cereris, Liberi, Liberaeque venum iret. 3 ac lege juris interpretes negant quen suam sacrosanctum esse sed eum qui eorum cuiquam nocuerit, amerum sanciri. Itaque aedilem praehendi ducique a majoribus magistratibus quod etsi non jure fiat, noceri enim ei. eui hac lege non liceat tamen argumentum esse, non habemri pro sacrosancto aedilem tribunos vetere jurejurando plebis, quum primam eam potestatem creavit, sacro ancto e se. Fuere, qui interpretarentur, e dem licinorati lega consulibus quoque et praetoribus, quia iisdem auspiciis, quihus ponsules crearentur, cautum esses judicem enim consulem appellari. Quae refellitur interpretatio, qu diis temporibu nondum consulem judicem, sed praetorem, appellari mos fuerit, se consulares leges fuere institutum ellium ab iisdem consulibus, 'ut senatusnonsulta in aedem Cereris, aediles plebis deferrentur; quae antea arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque M. Duilius deinde tribunus plebis plebem rogavit, plebesque scivit; sui plebem sine tribunis reliquisset, quique magistratum sine provocatione creisset, tergo ae capite puniretur. ' se omnia ut invitis, ita non adversantibus, patriciis transacta quin
nondum in quemquam unum s et tedatur.
LVI. Fundae deinde et potestate tribunicis, et plebis libertate tum tribuni aggredi singulos tutum maturumque iam rati accusaturem primum virgiuium et Appium reum
144쪽
im T. LNII desigunt quum dieii, Appio Virginius dixisse et Appius,
stipatus patriciis juvenibus, in forum descendisset redintegrata extemplo est omnibus memoria foedissimae pote iis, quunt ipsum satellitesque ejus vidissent. Tum Virginius, oratio,' inquit, rebus dubiis invenia est. Itaque neque ego accusando apud vos eum tempus teram, a cujuA crudelitate Osinet ipsi armis vindictastis: nec istum ad cetera acelera impudentiam in defendendo se adjicere patiam . Omnium igitur tibi, Ap. Claudi, quae impi nefarieque per biennium alia super alia es ausus, gratiam facios unius tantum criminis, ni judicem dices, te ab libertate in servitutem contra leges iudicias non dedisse, in vincula te duci juben.D Nec in tribunicio auxilio Appius, nec in judicio populi ullam spem habebat; attamen et tribunos appellavit:
et, nullo murante, arreptus a viatore, Pi ovoco, tanquae Audita vox una vindex libertatis, ex eo mi8sa ore, quo vindiciae nuper ab libertate dictas erant, silentium fecit. Et dum Pro se quisque, meos tandem esse, et non negligere humana, fremunt, et superbiae crudelitatique, etsi Seras, Maleves tamen venire poenas ; provocare, qui provocationem
sustulisset et implorare praesidium populi, qui omnia jura populi obtrasset rapique in vincula egentem jure libertatis, qui liberum corpus in servitutem addixisset; Ipsius Appi
inter concionis murmur fidem populi Romani implorantis, vox audiebatur. Horum merita in rempublicam domi militiaeque commemorabat: suum infelix erga plebem Romanam studium, quod aequandarum legum causis cum maxima offensione Patrum consulatu abisset suas leges quibus minentibus lator earum in vincula ducatur. Ceterum sua prοpria bona malisque, quum causae dicendae dat lacultassii, tum se experturum in praesentia se communi jure civitatis civem Romanum die dicta postulare, ut dicere liceat, ui judicium populi Romaeni experiri non ita se invidiam pertimuisse, ut nihil in sequitate et misericordia civium suorum spei habeat. Quod si indicta causa in vincula ducatur, iterum se tribunos plebei appetiare, et monere, ne imitentur, quos oderint. v d si tribuni eodem foedere oblitatos se
fatesintur tollendae appellationis causa, in quam conspirisMe decemviros criminati sint; ' ait v se provec re ad populum: implorare leges de provocatione, et consulares, et tribunicias, eo ipso anno lata, Quem enim provocaturum, hi hoc indemnato indicta caus non liceat Cui plebeio et humili praesidium in legibus fore, si Ap. Claudio non sic se doc mento futurum, utrum novis legibus damnatio, an libertin
145쪽
firmitta sur et appellatio provocatioque adversus injuriam magistratuum ostentata tantum inanibus literis, an vero data
LVII Contra ea virginius, unum Ap. Claudium et lenam expertem et civilis et humani foederis esse aiebat.' Respicerent tribunal homines, castellum omnium scelerum cubi decemvir ille perpetuus, bonis, tergo, sanguini civium infestus, virgas securesque omnibus minitans Deorum hominumque contemptors carnificibus, non lictoribus, stipatus, jam ab rapinis et caedibus animo ad libidinem verso, virginem ingenuam in oculis populi Romani, velut bello capiam, ab complexu patris abreptam, ministro cubiculi sui clienti dono dederit. Ubi crudeli decreto nefandisque vindiciis dexteram patris in filiam armaverit: ubi tollentes corpus semianime virginis, sponsum avunculumque in carcerem duci Iusserit; stupro interpellato magis, qu: crede motus et illi carcerem aedificatum esse, quod domicilium plebis Romanas vocare sit solitus. Proinde, ut ille iterum ac sumi 's provocet, sic se iterum ac saepius judicem idi ferre, ni vindicias ab libertate in servitutem dederit; sit ju- dioem non eat, pro damnato in vincula duci jubere.'' Ut haud quoquam improbante, 'ic magno motu animorum, quum
tanti viri supplici suamet plebi jam nimia libertas videretur, in carcerem est conjectus tribunus ei diem prodixit. Inter haec ab Latinis etruereicis legati gratulatum de concordia Patrum ac plebis Romam venerunt donumque ob eam fovi optimo maximo coronam auream in Capitolium tulere parvi punderis, prout res haud opulentae erant, colebanturque religiones piet magis qu' m magnifico Iisdem auctoribus cognitum est, quos Volscosque summa vi beIlum apparare. Itaque partiri provincius consules jussi. oratio Sabini, valeri , qui volscique evenere. Quum ad eabolla delectum edixissent, favore plebis non juni ires modo, sed emeritis etiam stipendiis, pars magna voluntariorum, ad nomin danda praesto fueres eoque non copia modo sed genere etiam militum, veteranis admistis, firmior exercitus fuit. PriuAquam urbem egrederentur, leges decemvirales, quibus' tabulis duodecim ' est nomen, in aes incisas in publico proposuerunt. Sunt, qui jussu tribunorum aediles functos eo ministeri scribant.
LVIII. C. Claudius, qui, perosus decemvirorum scelera, et ante omnes se ris filii superbiae infestus, Regillum, antiquam in patriam, se contulerat is magno jam natu, quum ad pericula ejus deprecanda redisset, evius vitia fugerat
146쪽
svirendares eum gentilibus client busqtia in fore prensabat
singulos; pr atque, Claudiae genti eam inusiain maculam vellent, ut carcere ei vinculis viderentur digni virum, honoratissimae imaginis futurum ad posteros, legum latorem eonditoremque Romani juris, jacere vinctum inter fures nocturnos ac latrones Averterent ab ira Parumper ad cognitionem emitationemque animosi et potius unum tot Claudiis deprecantibus condonarent, qui m propter unius odium multorum preces aspernabantur. Se quoque id generi ac nomini dare, nec cum eo in Matiam reuisse, cujua. adversae fortunae velit succursum Virtute libertatem recuperatam esse i clementia concordiam ordinum stabiliri posse. ' Erant, quos moveret sua magis pietate, qu m ejus, pro quo agebat, eausa sed Virginius. sui potius ut misererentur,ra orabat, filiaequei nee gentis Ciauciae, regnum in plebem sortitae, sed necessariorum Virginiae trium tribunorum preces audirent; qui ad auxilium plebis creat; ipsi plebis fidem atque
auxilium imploratent. Duatiores hae la crimae videbretur; itaque, spe incisa, priusquam predicta dies adesset, Appius sibi mortem conscivit. Subinde arreptus a P. Numuoris Sp. Oppius, proximus invidiae, quod in urbe iuerat, ouum injustae vindiciae a collega dicerentur. Plus tamen tacta injuria Oppio, quem non prohibita, invidiae fecit testis productus, oui septem et viginti enumeratis stipendiis, octies extra ordinem uonatus, donaque est urens in conspectu po-
Iuli, scissu veste ter m laceratum virgis ostendit, nihilum
eprecans, quin, si quam 'am noxam reus dicere posset,
privatus iterum in se saeviret. ' o ius quoque ductus in vincula est, et ante judicii diem finem ibi vita fecit Bona Claudi Oppiique tribuni publicaveres collegae eorum ex mili causa solum veridrunt bona publicata gunt et M. Claudius, assertor Virginiae, die dicta damnatus, ipso remittente Virginio ultimam poenam, dimissus libur exsulatum abiit rinanesque virginiae, mortuae quhm vivae felicioris, per tot domos ad petendas poenas vagati, nullo relicto sonte tandem quieverunt.
LIX. Ingens metus Incosserat Patres, vultusque sarulidem tribunorum erant, qui decemvirorum fuerant, quum M. Duilius tribunus plebis, inhibito salubriter modo nimiae tetestatis,' Et libertatis, ' inqust, ' nostrae et parumnarum eximicis satis est; itaque hoc anno nec diem dici cuiquam,
nec in vincula duci quemquam sum passurus. Nam nequevhtera peccata repeti jam obliterata placet, quilia novisebi,
ata sint decemvirorum suppliciis et nihil admissum M.
147쪽
quod vitiae tribuniciam desideret, spondet perpetua consulum amborum in libertate vestra tuenda cura. ' Et primum moderatio tribuni metum Patribus dempsit, eademque auxiteonsulum invidiama quod adeo toti plebis fuissent, ut Patrum salutis libertatisque prior plebeio ma stratui, quam
patricio cura fuisset et ante inimicos satietas poenarum uarum cepisset, quam obviam ituros licentiae eorum consules apparere Multique erant, qui mollius consultum di-eerent, quod Imm ab iis alarum Patres auctores fuissent; neque erat dubium, quin turbato reipublicae ritu, tempori
LX. Consules, rebus urbanis compositis, fundatoque plebis statu, in provincias diversi aruere. Valerius adversus conjuncto jam in Algido exercitus aequorum volscorumque sustinuit consilio bellum. Quod si extemplo rem fortunae commisisset, haud scio, an qui tum animi ab decemvirorum infelicibus auspiciis Romanis hostibusque erant magno detrimenio certamen staturum fuerit. Castris, mille passuum ab hoste positis, copias continebat hostes medium inter bina castra spatium acre instructa complebant; provoeantibusque ad proelium responsum Romanus nemo reddebat. Tandem fatigati stando, ac nequicquam exspectandoeertamen, Pi Volscique, postquam concessum Prupemo , dum de victoria credebant, pars internicos, pars in Latinus praedatum abeunt relinquitur mad castris praesidium, quam satis virium ad certamens quod ibi consul sensit, reddit illatum antea territrem, instructaque acie ultro hostem lacessit. Ubi illi, conscientiae quid abesset virium detractavere pugnam, crevit extemeto Romanis animus, et pro viqiis habebant paventes intra vallum. Quum per totum diem stetissent intenti ad certainen nocti cessere et Romani quidem plani spei corpora curabant Raudquaquam pari hostes animo nuneios passim trepidi ad revocandos praedatores dimittunt recurritur ex proximis locius alteriores non inventi. Ubi illuxit, egreditur castris Romanus, vallum inva- urus, ni copia pugnae fieret; et, postquam multariam dies erat, neque movebatur quicquam ab hoste jubet signa inferri consul moixque acie, indignatio Equos et Volscos incessit, si victores exercitus vallum potius, quam virtus et
arma tegerent igitur et ipsi effagitatum ab ducibus signum pugnae accepere. Iamoue pars egressa portis erat, deincepsque alii servabant ordinem, in suum quisque locum descendentes, quum consul Romanus prius, q:iam totis viribus fultaxonstaret hostium acies, intulit signi, adortusquo
148쪽
nec omne dum educios, nec, qui erant, satis explicatis ordinibus, prope fluctuantem turbam trepidantium huc atque illuc circumspectantiumque se ac suos, addito turbatis mentibus clamore atque impetu invadit. Retulere primo pedem hostes deinde, quum animos collegissent, et undique duces, victisne cessuri essent, 'increparent, restituitur pugna. LXL Consul ex altera parte Romanos ' meminisse Gubebat, illo die primum liberos pro libera urbe Romana pugnare. Sibimet ipsis victuros, non ut decemvirorum victores praemium essent. Non Appi duce rem geri, sed consule alerio, a liberatoribus populi Romani orto, liberatore ipso ostenderent, prioribus praeliis per duces, non per
milites, stetime, ne vincerent. Turpe Sse, contra cives
plus animi habuisse, qu in contra hostes et domi, quam Ioris, servitutem magis timuisse. Unam Virginiam fuisse, cujus pudicitiae in pace periculum esset unum Appium civem periculosae libidinis; at, si fortuna belli inclinet, omnium liberis ab tot millibus hostium periculum lare. Nolle ominari, quae nec dupiter, nec Mars pater passuri sint, iis auspiciis conditae urbi accidere. ' Aventini Merique montis admonebat, D ut, ubi libertas paria esset paucis ante mensibus, eo imperium illibatum referrent ostenderentque, eandem indolem militibus Romanis post exactos decemviros esse, quae ante creatos fuerit nec aequatis legibus, imminutam virtutem populi Romani esse. aec ubi inter
signa peditum dicta dedit avolat deinde ad equites, Agit juvenes, ' inquit, v praestate virtute peditem, ut honore
atque ordine praegra tis. Primo concursu pedes movit h-tem pulsum vos, immissis equis, exigue e campo. Non sustinebunt impetum; et nunc cunctantur magis, quem resistunt Concitant equos, permittuntque in hostem, pedestri jam turbatum pugni et perruetis ordinibus, elati ad novissimam aciem, pars libero spatio circumvecti, jam
fugam undique cap Sentes plerosque a castris avertunt, praeterequitantesque absterrent. Peditum acies, et consul
ipse, visque omnis belli fertur in castra captisque cum ingenti caede, majore praeda potitur. Hus pugnae fama perlata non in urbem mοdo, sed in Sabinos ad alterum exercitum. In urbe laetitia modo celebrata est in castris animos militum ad aemulandum decus accendit. Iam oratius eos, excursionibus suffciendo, proeliisque levibus experiundo assuefecerat sibi potius fidere, quom meminisse ignominiae decemvirorum ductu acceptae ; parvaque certamiua riu summam iutius profecerant spei Nec cessabant Ea-
149쪽
iani feroces ab re priore anno bene gesta iacessere atque instare, rogitantes, Quid latrocinii modo procursante pauci recurrentesque tererent tempus, et in multa proelia parvaque carperent summani uuius belli P Quin ilIi congrederentur acie, inclinandamque semel fortunae rem dareni P LXII Ad id, quod sua sponte satis collectum animorum erat, indignitate etiam Romani accendebantur. Iam alterum exercitum victorem in urbem rediturum sibi ultro per contumelias hostem insultare quando autem se, si tum non sint, pares hostibus fore PV mi haec fremere militem in eastris consul sensit, concione advoc ta,' Quemadmodum, inquit, in Algido res gesta sit, arbitror vos, milites, audisse qualem Tiberi populi exercitum decuit esse, talis fuit consultu collegas, virtute militum victoria parta est.
quod ad me attinet, id consilii animiciu habiturus sum, quod vos mihi effeceritis; et trahi bellum ubruer, et mature perfici potest. Si trahendum est, ego, ut in dies
Spes virtusque vestra crescat, eadem, quae institui, disciplina essiciam. Si jam satis animi est, decernique placet, a, te dum, clamorem, quaIem in acie sublaturi estis, tollite hic, indicem voluntatis virtutisque vestrae. ' Postquam ingenti Ecritate laemor est sublatus, quod bene vertas, gesturum se illi morem, posteroque die in aciem deducturum,' alifirmat. Reliquum diei apparandis armi consumptum est. Postero die simul in rui Romanam aciem Sabini videre, et
ipsi jam pridem avidi certaminis, procedunt. Proelium 1-it, quale inter fidentes sibimet ambo exercitus, veteris perpetuaeque alterum gloriae, alterum nuper novae victorii elatum. Consilio etiam Sabinis vires adjuvere; nam quum aequassent aciem, duo extrae ordinem millia, ure in sinis-irum cornu Romanorum in ipso Uertamine impressionem facerent, tenuere quae ubi illatis extransverso signis, de gravabant prope circumventum cornu equites duarum legionum sexcenti fere ex equis desiliunt, cedentibusque jam suis provolant in primum simulque et hosti se opponunt, et, sequato primum periculo, pudore deinde, animos peditui accendunt. Verecundiae erat, equitem suo alienoque
marte pugnare pediten, ne ad pedes quidem degresso
LXm Vadunt igitur in proelium ab sua parte omissuma
et locum, ex quo es erant, repetunt momentoque non restituta mo i , pugna sed inclinatur etiau, Sabinas Drnu.
Eques in, ordines peditum tectus se ad equo recipit; transvolat iud in partem rumiteram, suis victoriae nunem 3
150쪽
simul et in hostes jam pavidos, quippe fuso suae partis,
diure cornu, impetum acri non aliorum eo proelio virtus magis enituit. Consul providere omnia, laudare fortes, increphre, sicubi segnior pugna esset. Castigati fortium statim virorum rerum edebant; tantumque hos pudor, quantum alios lauues excit Ent. Redintegrato clamore undique umnes connisi hostem avertunt, nec deinde Romana vis sustineri potuit. Sabini, fusi passim per a rus, castra hosti ad praedam relinquunt; ibi non ociorum, sicut in M-gido res, sed suas Romaniis, populationibus agrorum amissas, recipit. Gemini victoria duobus bifariam proeliis parta, malign senatus in unum diem supplicationes consulum nomine decrevit. Populus injussu et altero die frequens iit supplieatum et haec vaga popularisque supplicatio studiis prope elebratior fuit. Consules, ex composito, eodem biduo ad urbem accessere, senatumque in Martium campum evocavere; hi quum de rebui, ab se gestis agerent, questi primores Patrum, senatum inter rinlites dedit opera terroris caussi haberi itaque inde consules, ne crimina, tioni locus esset, in prata Iaminia, ubi nunc aede Apollinis est, iam tum Apollinarem appellabant avocavere senatum. Ubi quum ingenti consensu Patrum negaretur -umphus, L. Icilius tribunus plebis tulit ad populum de iriumpho consulum, multis dissuasum prodeuntibus, maxime C. Claudio vociferante, me Patribus, non de hostibus, consules triumphare velle gnatamque pro privato merito iatribunum, non pro virtute nonorem, peti nunquam ante de triumpho per populum actum, emper aestimationem arbitriumque ejus honoris penes senatu ni fuisbes ne reges quidem Nestatem summi ordinis imminuisse ne ita omnia tribuni potestatis suae implerent, ut nullum publicum consilium sinerent esse. Ita demum liberam civitatem fore, ita aequatas leges, si sua quisque jura ordo, suam majeStatem teneat. In eandem sententiam multa et a ceteris senioribus Patrum quum essent dicta, omnes tribus eam rogationem acceperunt. Tum primum, sine auctoritate senatus, populi jussu triumphatum est. LXI in se victoria tribunorum plebisque prope in haud
salubrem luxuriam vertit, conspiratione inter tribunos facta, ut iidem tribuni reficerentur, et, quo sua minus cupidi-ias emineret, consulibus quoque continuarent magi,tratum. Consensum Patrum causabantur, quo per contumelium consulum jura plebis labefacta essent. ' Quid futurum, nondum firmatis legi, , si novus tribunos per factiones a m