장음표시 사용
31쪽
que interiore Pirte aedificia uenitas continuarentur, quae nunc vulgo etiam conjungunt; et extrinsecus puri aliquid in humano cultu pateret, i. oc spatium, quod neque habitari, neque arari fas erat, non magis quC diore murum esset, quum quod murus post id, pomoerium Romani appellarunt; et in urbis incremento semper, quantum moenia procereum erant, tantum termini hi consecrati proferebantur. XLV. Auctae ciritate magnitudine urbis, formatis omnibus domi et ad belli et ad pacis usus, ne semper armis opes acquirerentur, consilio augere imperium conatus est, simul et aliquod addere urbi decus. Iam tum erat inclutum Dianae Ephesis fanum id communiter a civitatibus Asiae facium fama ferebat. Quum consensum Deosque conbociatos laudaret mire Servius inter proceres Latinorum, cum quibus
publice privatimque hospitia amicitiasque de industri junxerat saepe iterando eadem perpuIit tandem, ut Romae fanum Dianae populi Latini cum populo Romano facerent. Ea erat confessio, caput rerum Romm esse, de quo toties armis certatum fuerat. Id quanquam missum jam ex omnium cura Latinorum, ob rem toties infeliciter tentatam armis vid Mur uni se ex Sabinis fors dare visa est privato consilio imperii recuperandi Bo in Sabinis nata cuidam patrifamiliae dicitur, miranda magnitudine ac specie. Fixa per multas aetates comu in vestibulo templi Dianae monumentum ei fuere haculo II ita, ut erat, res prodigii loco est; et cecinere vates, cuius civitatiReam civis Dianae immolasset, ibi fore imperium; idque carmen pervenerat ad antistitem faeni Dianae Sabinus, ut prima apta dies sacrificio visa est, bovem Romam actam deducit ad fanum Dianae, et ante aram statuit. Ibi antistes Romanus, quum eum magnitudo victimae celebrata fama movisset, memor responsi Sabinum ita loquitur: Quidnam tu , Myes, paras D inquit, incesto sacrificium Dianae faceret Quin tu anto vivo perfunderi fluminis infima vallo praestui Tiberis.' Relieone tactus hospes, qui omnia, ut prodigio responderet eventus, cuperet rito facta, ex templo descendit ad Tiberim Interea Romanus immolat Dianae bovem id mire gratum regi atque civitati fuit XLVI. Servius, quanquam jam usu haud dubium m-
num possederat, tamen, quia interdum jactari voces a iuvene Tarquinio audiebat, se injuasu populi regnare, concIliata prius voluntate plebis, agro capto ex hostibus viritim diviso, ausus est ferre ad populum ' vellent, jubere ine, se reg-
32쪽
nare tantoque consensu, quanto haud quisquam alius ante, rex est decIaratus. Neque ea res Tarquinio spem af,
feetandi regni minuit immo eo ampensius, quia ue Voplebis adversa Patrum voluntate senserat agi, criminandi Servii apud Patres, crescendique in curia sibi occasionem datam ratus est, et ipse juvenis ardentis animi, et domi uxore Tullia inquietum animum stimulante. Tulit enim et Romana regia seeleris tragici exemplum, ut taedio regum maturior veniret libertas ultimumque regnum esset quod scelere partum seret. ic L. Tarquinius Prisci Tarqcinii regis filius neposne fuerit, parem liquet furibus tamen auctoribus filium ediderim fratrem habuerat Aruntem Tarquinium, mitis ingenii juvenem. is duobus, ut ante dietum est, duae Tulliae, regiis filiae, nupserant, et ipsae longe dispares moribus. Forte ita inciderat, ne duo violenta ingenia matrimonio jungerentur, fortuna, credo, populi Romani quo diutumius Sem regnum esset, constituique civitatis mores possent. Angebatur ferox Tullia, nihil materiae in viro neque ad cupivitatem, neque ad audaciam esse; tota in alterum versa Tarquinium, eum mirari, eum virum dicere, ac regio MnMine ortum spemere sororem, quod virum nacta muliebri cessaret audacia contrahit celeriter
similitudo eos, ut fere fit malum malo aptissimum; sed initium turbandi omnia a femina ortum est. Ea secretis viri
alieni assuefacta sermonibus, nullis verborum contumeliis parcere, de viro ad fratrem, de more ad virum; et se rectius viduam et illum coelibem futurum fuisse contendere, quam cum impari jungi, ut elanguescendum aliena ignavia. esset. Si sibi eum, quo diana esset, Dii dedissent virum, domi se propediem visuram regnum filisse, quod apud patrem videat celeriter adolescentem suae temeritatis implet.Aruns Tarquinius et Tullia minor, prope continuatis funeribus quum domos vacuas novo matrimonio fecissent, junguntur nuptiis, magis non prohibente Servio, quam improbante. XLvII. Tum vero in dies infestior Tullii senectus, infestius coepit regnum esse jam enim ab scelere ad aliud spectare mulier scelus nec nocte, nec interdiu virum conquiescere pati, ne gratuita praeterita parricidia essent. Non sibi deruisse, cui nupta diceretur, nec eum quo tacita serviret defuisse, qui se re o di um putaret; qui meminisset se esse Prisci Tarquinii filium; qui habere, quam sperare, regnum mallet Si tu is es, cui nuptam esse me insilior, et virum et regem appello; sin minus, eo nunc jus
33쪽
mutata est res, quod i hic cum agnavia est scelus. Quin accingeris 3 Non tibi ab Corintho, nec ab Tarquiniis, ut patri tuo, peregrina regna moliri necesse est. Dii te penates
patriique, et patris imago, et domus regia, et in domo regiae solium, et nοmen Tarquinium creat vοcatque regem.
Aut si ad haec parum est animi, quid frustraris civitatem pquid te ut regium juvenem conspici sinis Facesse hinc
Tarquinios, aut Corinthum. Devolvere retro ad stirpem, fratri similior, quam patri. ' is aliisque increpando juvenem instigat, nec conquiescero ipsa potest; si, quum Tanaquil, peregrina mulier, tantum moliri potuisset animo, ut duo continua regna viro, ac deinceps genero dedisset; ipsa, regio semine orta, nullum momentum in dando adimendoque regno faceret. is muliebrihus instinctus furiis Tarquinius circumire et prensare, minorum maximo gentium, Patres admonere paterni beneficii, ac pro eo gratiam repetere allicere donis juvenes tum de se ingentia pollicendo, tum regis criminibus omnibus locis crescere postremo, ut jam agendae rei tempus visum est, stipatus agmine armatorum, in forum irrupit inde omnibus perculsis pavore, inr a sede pro curiae sedens Patres in curiam per praeconem ad regem Tarquinium citari Iussit. Convenere extemplo. ii jam ante ad hoc praeparati, alii metu, ne non venisse fraudi esset, novitate ac miraculo attoniti, et jam de Servio actum rati. Ibi Tarquinius, maledicta ab stirpe ultima orsus v ervum, Semiaque natum, post moriem indignam parentis sui, non interregno, ut antea, inito, non comitiis habitis, non per suffragium populi, non auctoribus Patribus, muliebri dono regnum occup sse. Ita natum, ita creatum regem, aut em infimi generis hominum, ex quo ipse sit, odio alienae honestatis ereptum primoribus agrum sordidissimo cuique divisisse omnia onera, quae communia quondam fuerint, inclin'sse in primores civitatis institusis censum, ni insignis ad invidiam locupletiorum fortuna esset, et parata, unde, ubi vellet, egentissimis largiretur. XLVIII. IIuic orationi Servius quum intervenisset, trepido nunci excitatus, extemplo a vestibulo curiae magna voce, quid hoc,' inquit, 'umuini, rei est y usi tu audaci , me vivο, vocare ausus es Patres aut in sede considere mea D Quum ille ferociter ad haec, Mi patris sui tenere sedem, multo, quam servum, potiorem filium regis regni haeredem satis illum diu per licentiam eludentem insultasse dominiae; clamor ab utriusque fautoribus oritur, et
34쪽
ncursus Pipuli fiebat in mariam; apparebatque regnaturuin, qui vicisset. Tum Tarquinius, necessitate jam ipsa emente ultima audere, multo et aetate et viribus validior, medium arripit Servium elatumque e curia in inferiorem Partem per gradus dejicit. Inde ad cogendum Senatum incuriam redit. Fit fuga reues ivritorum, atque comitum. Ipse In me exsanguis, quum semianimi regio comitatu, mum se recipere pervenissetque ad summum 'num vicum, ab iis, qui missi ab Tarquinio fugientem consecuti erant, int citur. Creditur, quia non abhorret a caetero scelere, admonitu Tulliae id iacium; amento certe id
quod satis constat in forum invecta, nee reveritae emium visorum, evocavit virum o curia regemque prima appella, vit a quo facessere jussa ex tanto tumulim qum ei
Inum reciperet, Pervenissetque ad summum Cyprium vicum, ubi Dianium nuper i Metenti ramentum dextra in Virbium clivum, ut in eodem Esquiliarium eveheretur, restitit pavidus, atque 1--it rem is, qui jurarint ag bat jacentemque dominae Servium mei tum ostenviti
Foedum inhumanumque inde traditur scelus, monumentoque locus est Sceleratum ineum vocunt, quo ametis, --
sentibus furiis sororis ac viri, Tullia per patris corpus carpentum egisse fertur, partemque sanguinis ac caedis paternae cruento vehiculo, contaminata ipsa respersaque tulime ad penates suos virique sui; quibus iratis, malo regni Fincipio similes propediem exitus sequerentur. Aer mulius regnavit annos quatuor ei quadraginta, ita ut hono etiam moderatoque succedenti regi dissicilis aemulatio esset. Caeterum id quoque ad gloriam necessit, quod cum illo simul justa ac legitima regna occiderunt. Id ipsum iam mite ac tam moderatum imperium tamen, quia unius esset, deponere eum in animo habuisse, quidam auctores sunt ni scelus in testinum liberandae patriae consilia aetanti intervenisset. XLIX. Inde L. Tarquinius regnare occepit, cui Superbo cognomen facta indiderunt, quia oeerum gener sep utura prohibuit, Romulum quoque sepultum perisse' dictitans: primores Patrum, quos Servii rebus favisse credebat, inter--cit conscius deinde, malo quaerendi regni ab se ipso adversus se exemplum capi posse, armatis corpus circumsepsit; neque enim ad jus regni quicquam praeter vim habebat ut qui neque populi jussu, neque auctoribus Patribus regnaret. Eo accedebat, ut in earitate civium nihil spei re-Ponenti metu mum iuualdum esset quem ui sumus
35쪽
incineret, mitiones capitalium rerum sine eonsiliis aer se
solus exerceruit perque eam causam occidere, in exsilium
agere, bonis multare poterat non auspectos modo aut invia sos, sed unde nihil aliud, quam praedam, sperare posset. Ita Patrum praecipue numero imminuto, taediit nullos in Patres legere quo contemptior paucitate ipsa ordo esset, minusque Per se nihil agi indignarentur. ic enim regum primus traditum si prioribus morem de omnibus senatum consulendi solvit domesticis consiliis rempublicam admi istrinit binum, pacem, foedera, societates per se ipse, cum quibus voluit injussus muli ac senatus, fecit, diremitque.Latinorum sibi maximo gentem conciliabat, ut regrinis quoque opibus tutior inter cives esset neque hospitia modo cum primoribus eorum, sed innitates quoque, jungebat.
tam Mamilio Tusculano, is longo princeps Latini nominis erat, si famae credimus, ab Ulixe eaque Circe oriundus , Mamilio filiam nuptum d rque eas nuptias
mulis sibi cognatos amicosque esus conciliat. L. Iam magna Tarquin auctoritas inter Latinorum m-ceres erat quum in diem certam ut ad lucum Ferentinae conveniani indicit esse, quae agere de rebus communibus velit. Conveniunt frequentes prima luce ipse Tarquinius diem quidem servavit; sed paulo ante quam sol occideret, venit. Multa ibi ista die in concili variis jaectata sermonibus erant. Turnus,erdonius ab Aricia ferociter in absentem Tarquinium erat invectus Haud mirum esse, Superbo inditum Romae cognomen; ' jam enim ita clam quidem mussitantes, vulgo tamen, eum appellabant ' in quicquam superbius esse, quam ludificari sic omne nomen Latinum Principibus longe ab domo excitis, ipsum, qui concilium indixerit, non adesse tentari profecto patientiam, ut, si jugum acceperint, obnoxios premat. Cui enim non apparere allectare eum imperium in Latinos P Quod si sui bene crediderint cives, aut si creditum illud, et non raptum parricidio sit, credere et Latinos quanquam ne sic quidem alienigena' debere. Sin suο nus poeniteat, quippe qui alii super alios trucidentur, exsulatum eant, bona amittant, quid spei clioris Latinis portendit Si se audiant, domum suam
quemque inde abiturus neque magis observatum diem concilii, qu et ipse, qui indixerit, observet. Ηaec atque alia eodem pertinentia seditiosus facinorosusque homo, hisque artibusrupes domi nactus, quum maxime dissereret, intervenit Tarquinius. Is finis orationi fuit orsi omnes ad
36쪽
Tarquinium salutandum qui, silentio licto, monitus a Praximis, ut purgaret se, quod id temporis venisset, misceptatorem,' se sumptum inter patrem et filium cur reconciliendi eos in gratiam moratum esse; et, quia ea res exemisset illum diem, postero die acturum, quae constituisseti ' Ne id quidem a Turno tulisse tacitum ferunt; dixisse enim v Nullam breviorem esse cognitionem, quis inter patrem et fiIium, paucisque transigi verius Posse ni pareat patri habiturum infortunium esse. LI. Haec Aricinus in 'sem Romanum increpans ex concilio abiit. Quam rem timuinius aliquanto, quam videbatur, aegrius ferens, confestim Tum necem machinatur; ut eundem terrorem, quo civium animos domi oppresserat,
Latinis injiceret; et quia pro imperio palam interfici non
poterat, oblato falso crimine insontem oppressit. Per adversae factionis quosdam Aricinus servum Turni auro corrupit, ut in diversorium ejus vim magnam gladiorum inferri
elam sineret ea quum una nocte periecta essent, Tarquinius, PauC, ante lucen accitis ad se principibus Latinorum, uas re novis perturbatus. v moram suam heStemam, velutinorum qui dam providentisi illatam, 'ait, D saluti sibi atque illis fuisse ab Turno dici sibi et primoribus popularum parari necem, ut Latinorum solas imperium teneat. Aggressurum fuisse hesterno die in concilio dilatam rem esse, quod auctor concilii abfuerit, quem maxime peteret. Inde illam absentis insectati mei esse aetam, quGd morando spem destituerit. Non dubitare, si vera deferantur, quin prima luce, ubi ventum in concilium sit, instructus cum
conjuratorum manu armatu3que venturus sit. Dici, gladiorum ingentem numerum SA ad eum convectum id vanum necne sit, extemplo sciri poSse. Rugare eos, ut inde secum
ad Turnum veniant. Suspectam iecit rem et ingenium Turni ferox, et orati hesterna, et mora Tarquinii; qud videbaetur ob eam differri caedes potuisse Eunt inclinatis quidem ad credendum animis, tamen, nisi gladiis deprehensis, caetera vana existimaturi. Ubi est eo ventum, Turnum ex somno excitatum circumsistunt,ugiodes comprehensisque semis, qui caritate domini vim parabant, quum gladii abditi comnibus locis deverticuli protraherentur enimve
ro Enifesta res visa injectaeque Turno catenae; et confestim Latinorum concilium marino cum tumultu advocatur.
Ibi tam atrox invidia orta est, gladiis in medio positis, ut, indicta causis, novo genere lethi, dejectus ad caput aquae
37쪽
F-ntinae, crate supera injecta saxisque eo estis, merge
LII. uevocatis deinde ad concilium Latinis, Tarquinium
collaudatisque, qui Tumum novantem res pro manifesto parricidio merit poen, affecissent, ita verba fecit Posse quidem se vetusto jure agere, quod quum omnes Latini ab Alba oriundi sint, in eo faedere teneantur, quo ab uno res omnis Albana eum colonis suis in Romanum cesserit imperium. Caeteriam se utilitatis id magis omnium causa censere, ut renovetur id foedus; secundisque potius lartunae populi Romani ut participes Latini fruantur, quam urbium excidia vastationesque agrorum, quas Anco prius, patre deinde suo regnante, perpessi sint, semper aut exspectent, aut patiantur. 3 aud dissiculter persuasum Latinis, quanquam in eo foedere superior Romana res erat caeterum et capita nominis Latini stare ac sentire cum rege videbant, et I urnus sui cuique periculi, si adversatus esset, recens erat documentum. Ita renovatum foedus, indictumque junioribus Latinorum, ut ex foedere die certa ad lucum Ferentinae armati frequentes adessent. Qui ubi ad edictum Romani regis ex omnibus populis convenere ne ducem Suum, neve
secretum imperium, propria e signa haberent, miscuit manipulos ex Latinis Romanisque, ut ex binis singulos faceret, binosque ex singulis ita geminatis manipuIis centuriones imposuit. LIII. Nec, ut injustus in pace rex, ita dux belli pravus fuit quin ea arte aequasset superiores reges, ni degeneratum in aliis huic quoque decori offecisset. Is primus Volscis henum in ducentos amplius post suam aetatem annos movit, Suessamque Pometiam ex his vi cepit ubi quum dividenda praeda quadraginta talenta argenti aurique refecisset concepit animo eam amplitudinem Iovis templi, quae diva Deum hominumque rege, quae Romano imperio, quae ipsius etiam loci majestate esset. Captivam pecuniam in aedificationem ejus templi seposuit. Excepit deinde eum lentius spe bellum, quo Gabiοs, pruinquam urbem, nequicquam vi adortus, quum obsidendi quoque urbem spes pulso mcuenibus adempta esset, postrem , minimo arte Romana, fraude ac dolo amessus est; nam diuum, velut posito bello, fundamentis templi jaciendis aliisque urbanis operibus intentum se esse simularet, Sextus filius ejus, qui minimus ex tribus erat, transfugit ex composito Gabios, patris in se saevitiam intolerabilem conquerens ' Iam ab alienis in suos
38쪽
veriisse superbiam; et liberorum quoque eum frequentiae taedere ut, quam in curia solitudinem fecerit, domi quoque faciat ne quam stirpem, ne quem haeredem regni relinquat. Se quidem, inter tela et gladios patris elapsum, nihil usquam sibi tutum, nisi apud hostes L. Tarquinii, credidisse. Nam, ne errarent, manere his bellum, quod positum simuletur; et per occasionem eum incautos invasurum. Quod si apud eos supplicibus locus non sit, pererraturum se omne Latium Volscosque , inde, et quos, et emicos petiturum donec ad eos perveniat, qui a patrum crudelibus atque impiis suppliciis tegere liberos sciant. Forsitan etiam ardoris aliquid ad bellum armaque se adversus superbissimum regem ac ferocissimum popuIum inventurum.'Quum, si nihil morarentur, infensus irre porro inde abiturus videretur, benigno ab Gabinis excipitura vetant mirari, si, qualis in cives, qualis in socios, talis ad ultimum in liberos effiet. In se ipsum postremo saeviturum, si alia desint. Sibi
vero gratum adventum ejus esse et futurumque credere brevi, ut, ill adjuvante, abiοrtis Gabinis sub Romana moenia bellum transferatur.
LIV. Inde in concilia publica adhiberi; ubi, quum de
aliis rebus assentire se veteribus Gabinis diceret, quibus haenotiores essent, ipse identidem belli auctor es e, in eo sibi praecipuam prudentistin assumere, quod utriusque populi vires nosset, sciretque invisam prοfecto superbiam regiam civibus esse, quam ferre ne liberi quidem potuissent. Ita quum sensim ad rebellandum primores Gabinorum incitar't, ipse cum promptissimis juvenum praedatum atque in expeditiones iret, et dictis factisque omnibus ad fallendum instructis vana accresceret fides, dux ad ultimum belli Iegitur. Ibi quum insciet multitudine quid ageretur, proelia parva inter Romam Gabiosque fierent, quibus plerumque Gabina res Superior esset tum certatim summi infimique Gabinorum Sex. Tarquinium dοno Deum sibi missum ducem credere; a d milites vero obeundo pericula ac labores pariter praedam munifice largiendo, tanta caritate esse, ut non pater Tarquinius potentior Romae, quam filius Gabiis esset. Itaque, postquam satis virium conectum ad omnes conatus videbat, tam e suis unum sciscitatum Romam ad patrem mittit quidnam se facere vellet E quandoquidem, ut omnia unus Gabiis posset, et Dii dedissent. Huic nuncio, quia, credo, dubiae fidei videbatur, nihil voce responsum est; rex, velut deliberabundus, in hortum aedium transit, sequente nuncio
39쪽
filii; ibi inambulans tacitus, unianae papaverum capita dicitur baculo decussisse. Interrogando experiandoque responsum nuncius fessus, ut re imperfecta, redit Gabios; . quae dixerit ipse, quaeque viderit, refert seu ira, seu odio, seu superbia insita ingenio, nudam eum vocem emisisse.
Sexto ubi, quid vellet parens, quidve praeciperet tacitis am-hainbus patuit primores civitatis, criminando alios apud populum, alios sui ipsos invidiae opportunos interemit multi palam; quidam, in quibus minus speciosa criminatio erat futura, clam interfecti Patuit 'uibusdam voleRtibus fuga, aut in exsilium acti sunt, absentiumque bona juxta atque interemptorum divisui fuere Largitioni, inde praedaeque et dulcedine privati commodi sensus malorum publicorum adimi, donec orba consilio Euxilioque Gabina res regi Roman sine ulla dimicatione in manum traditur. LV. Gabiis receptis, Tarquinius pacem cum AEquorum gente fecit foedus cum Tuscis renovavit. Inde ad negotia urbana animum convertit quorum erat primum ut Iovis templum in monte a do, monumenium regni sui nominisque, relinqueret Tarquinios reges ambos, patrem vovisse, filium perfecisse. Et, ut libera a caeteris religionibue area esset tota Iovis templique ejus, quod inaedificaretur, exaugurare fana sacellaque statuit quae aliquot ita a Tatio rege, primum in ipso discrimine adversus Romulum pugnae
vota, consecrata, inaugurataque postea fuerant. Inter principia condendi hujus operis movisse numen ad indicandam tanti imperii molem traditur deos . nam quum omnium ga-ceIIorum exaugurationes admitterent aves, in Termini fano non addixere. Id omen auguriumque ita acceptum est; non motam Termini sedem, unumque eum Deorum non evocatum sacratis sibi finibus, firma stabiliaque cuncta portendere. IIo perpetuitatis auspicio accepto, secutum aliuet, magnitudinem imperii portendens, prodigium est caput humanum integra facie aperientibus tundamenta templi dicitur apparuisse. Quae visa species, haud per ambages, arcem eam
imperii caputque rerum fore portendebat idque ita cecinare vates, quique in urbe erant, quosque ad eam rem consultandam ex Etruria acciverant. . Augebatur ad impensas reues animus. Itaque Pometinae manubiae, quae perducendo ad ulmen operi destinatae erant, vix in fundamenta suppeditavems eo magis Fabio, praeterquam quod antiquiοr est crediderim, quadraginta ea sola talenta fuisse; urem Piso-m, qui quadraginta millia pondo argenti seposita in eam
40쪽
rem sic it mmmam pecuniae neque ex inius tum urbis praeda sperandam, et nullius, ne horum quidem ma fieentiae verum fundamenta non Esuperaturam.
LVI. Intentus perficiendo templo, fabris undique ex Etruria accitis, non pecunia solum, id publica est usus, sed operis etiam ex plebe; qui quum haud parvus et ipse militiae adderetur labor, minus tamen plebs gravabatur, se templa Deum exaedificare manibus suis: quae posthac et ad
alia, ut specie minora, sic Iaboris aliquanto majoris traduc hatur opera foros in circo faciendos, cloacamque maximam, receptaculum ninium purgamentorum urbis, sub terram genuam quibus duobus operibus vix nova haec magnificentia quicquam adsequare potuiti is laboranis exedicita plebe, quia et uria multitudinem, ubi usus non esset, oneri rebatur esse, et eoiunis mittendis occupari latius imperii fines volebat Signiam Circeiosque colonos misit, praesidia uria futura terra marique. aec agenti Portentum terribile visum amis, ex columna lignea elapsus, quum terrorem iugamque in regiam fecisses, ipsius regis non tam subito pavore perculit pectus, quam anxiis implevit curis. Itaque quum ad publica prodie Etrusci tantum vates adhiberentur, hoc velut domestico exterritus visu Dei sad maxime inclytum in terris oraculum mittere statuit neque responsa sortium uni alii committere ausus, duos filios per ignotas ea tempestate terras, ignotiora maria, in Graeciam misit. Titus et Arans profereti comes his additus L. Iunius Brutus, Tarquinia sorore regis natus, juvenis longe alius ingenio, quum cujus simulationem induerat. Immum primores civitatis, in quibus fratrem suum ab avunculo interfectum audisset, neque in animo suo quicquam regitimendum, neque in fortuna concupiscendum relinquere statuit, contemptuque tutus esse, ubi in jure parem praesidii esset. Ergo ex industria factus ad imitationem stuItitiae, quum se suaque praedae esse regi sineret, Bruti quoque haud abnuit cognomena ut sub ejus obtentu mominis liberator ille populi Romani animus latens opperiretur tempora sua. Is tum ab Tarquiniis ductus Delphos ludibrium verius, quem comes, aureum baculum inclusum corneo cavato
ad id siculo tulisse donum Apollini dicitur, per ambages
giem ingenii sui. Quo postquam ventum est, perfectis patris mandatis, cupido incessit animos juvenum sciscitandi, ad quem eorum regnum Romanum esse venturum. EX infimo specu vocem redduam ferunt: Imperium sum-