Titi Livii Patavini Historiarum libri priores quinque: in usum juventutis academicae

발행: 1821년

분량: 256페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

61쪽

LIBERII. et s

oaetemplo constigerent. Ergo etiam proelium aliquanto,

qti m cetera, gravius atque atrocius fuit non enim duces ad regendam modo consilio rem affuere, sed suismet ipsis corporibus dimicantes, miscuere certaminas nec quisquam procerum ferme hac aut illa ex acie sine vulnere, praeterdictatorem Romanum, excessit. In Postumiunt, prima in acie suos adhortantem instruentemque, Tarquinius Superbus, quanquam jam aetate et viribus erat gravior, equum infestus admisit ictusque ab latere, concul Su Suorum receptus in tutum est. Et ad alterum cornu Ebutius magister equitum in octavium Mamilium impetum dederisi;

nec fefellit veniens Tusculanum ducema contra quem et ille concitat equum tantaque vi infestis venientium hasiis fuit, ut brachium Ebutio trajectum sit, Mamili pectus percumum. unc quidem in secundam aciem Latini re-eepere. Abutius, quum saucio brachio tenere telum non puSset, pusn excessit Latinus dux, nihil deterritus vulnere, proelium ciet; et, quia uos perculso videbat, arcessit cohortem exsulum Ri,manorum, cui L. Tarquinii filiva praeerat ea, quCd more venabat ira, ei Epta bona patrianaque ademptam, pugnam parumper reStituit. XX. Referentibus jam pedem ab ea parte Romanis, M. Valerius Publicolae frater, ,οnspicatus ferocem juvenem Tarquinium, stentantem se in prima exsulum acie domestica etiam gloria accensus, ut, cujus familiae decus ejecti reges erant, ejusdem interfecti furent, subdit calcaria equο, et Tarquinium infesti, spiculo petit. ni quinius retro in armen suorum infenso cessit hi Ati. Valeriuria, temere invectum in exsulum aciem, ex transverso quidam adortus iriinsfigit nec quicquam equitis vulnere equo retarilato, muribundus Romanus, labentibus super cοrpus armi, adieriam defluxit. Dictator Postumius, postquam cecidi,se talem virum, exsules ferociter citat agnitu invehi, suus perculsos cedere animadvertit cohorti guae, quam delectani manum praesidii causae circa se habebat, dat signum,lii, quem suorum fugientem viderint, pro hoste habeant citante tu ancinit versi a fuga Romani in cistem, et restituistaeies. Cohors dictatoris tum primum proelium inii: integri corporibus animisque fessos adorii exsules caedunt. Ibi alia inter proceres coorta pugna Imperator Latinus, ubi euhortem ex,ulum is dictatore Romani, prope circumventam vidri, ex subsidiariis manipulos aliquot in primam aciem Seeum rapit hos agmine veniente T. IIerminius legatus

62쪽

sonspicatus, interque eos insignem veste armisque Mamilium noscitans, tanto vi majore, qui: in paulo ante magister equitum, cum hostium duce promtium iniit, ut et uno ictuvansfixum per latus occiderit Mamilium, et ipse inter spoliandum corpus hostis veruto percussus, quum victor in eastra esset relatus, inter primam curationem exspiraverib

Tum ad equites dictator advolat, obtestans, ut fesso iam pedite, descendant ex equis, et uisam capessant. Dicto paruero desiliunt ex equis, prou an in primum, et pro antesignanis parmas objiciun Recipit extemplo animum pedestris acies, postquam juventutis proceres aequato geneve pugnae secum partem periculi sustinentes vidi Tum demum impulsi Latini, perculsaque inclinavit acies. Equi admoti equi, ut persequi hostem posset secuta et Peues m acies. Ibi nini nec divinae nec humanae opis dictator

praetermittens, aedem Castori vovisse fertur ac pronunci, asse militi praemia, qui primus, qui secundus, castra hosti um intrtasset tantusque ardor fuit, ut eodem impetu, quo fuderant hostem, Romani castra caperent. oc modo ad lacum Regillum pugnatum est. Dictator et magister equi tum triumphantes in urbem rediere.

XXI. Triennio deinde hec certa pax, nec bellum uiu Consules Q. Cloelius ei T. Lartius. Inde A. Sempronius ei M. Minutius Ilis consulibus aedes Satura dedicata: a turealia institutus festus dies A. deinde Postumius et T. Virginius consules laeti. o demum anno ad Regillum Ilicum pugnatum, apud quosdam invenio A. Postumium, quia codlega dubiae Mei fuerit, se consulatu abdicasse die

tatorem inde factum. Tanti errores implieant temporum, aliter apud alios ordinatis magistratibus, ut, nec qui consu les secundum quosdam, nec quid quoque anno actum sit, is tanta vetustate, non remm modo, sed etiam auctorem, dige

rere possis Ap. Claudius deinde et P. Servilius consule facti. Insignis hic annus est nuncio Tarquinii morsi Mortuus est Cumis, quo se, post fractas opes Latinorum, maristodemum tyrannum eontulerat. Eo nuncio erecti Pa tres, erecta plebes sed Patribus nimis luxuriosa ea fuit te titia plebi, cui ad eam diem summ me inservitum erat, in juriae a primoribus fieri coepere. Eouem anno Signia colo nia, quam rex Tarquinius deduxerat, suppleto numerosolo norum, item deducta est. Romae tribus una et inguindictae de Mercurii dedicia est Idibus Maiis.

63쪽

XXII. Cum Volscorum gente Latino bello neque pax, neque bellum fuerat; nam et Volsci comparaverant auxilia, quae mitterent Latinis, ni maturatum ab dictatore Romano

esset et maturavit Romanus, ne proelio uno cum Latino Volacoque contendereti re ira consules in Volscum agrum legiones duxerie. Volscos, consilii poenam non metuentes, necopinata res perculit. Armorum immemores ob fides dant trecentos principum a Cora atque o. etia liberos; sita sine certamine inde abductae legiones. Nec ita multi post Volscis levatis metu suum rediit ingenium rursus occultum parant bellum Ilernicis in societ em armorum assumptis. Legatos quoque ad sollicitandum Laelium passim dimittunt. Sed recens ad Regillum lacum accepta elades Latinos ira odioque ejus, quicunque arma suadere ne ab legatis quidemetulandis abstinuit. Comprehensos Volscos Romam duxere. Ibi traditi consulibus cindicatum,.que est, Volscos Rernicosque parare bellum Romanis Ra- lata re ad senatum, ade fuit gratum Patribus, ut et captivorum sex millia Latinis reinitterent, et de foedere, quo prope in perpetuum negatum fuerat rem ad novos magistratus rejicerent. niuivero tum Latini gaudere factο, pacis auctores in ingenti gloria esse Coronam auream Iovi donum in L pitolium mittunt cum legatis donoque, qui captivorum remissi ad suο fuerant, magna circumfusa multitudo venit. Pergunt domos eorum, apud quem quisque servierant Fratias agunt, liberaliter habiti cultique in calamitate suas inde hospitia jungunt. Nunquam alias ante publice privatimque Latinum nomen Romano imperio conjunctiva fuit. XXIII Sed et bellum Volscum imminebat, et civita , secum ipsa discors, intestino inter Patres plebemque flagrabat

odio, maxime Dropter nexos ob aes alienum. Fremebant,

se foris pro libertate et imperio dimicantes, domi a civibus captos et oppressos esses tutioremque in bello, qu m in pace, interio es, quam inter cives, libertatem plebis esses 'invidiamque eam, sua sponte gliscentem, insignis unius calamitas accendit. Magno natu quidam cum omnium malorum suorum insignibus se in forum projecit obsita erat squalore vestis, heuior corporis halatus pallore ac macie perempti. . Ad hoc, promissa barba et capilli efferaverant speciem oris. 'Noscitabatur tamen in tanta deformitate, et ordines duxisse aiebant, aliaque militiae decora vulgο, miser- ntes eum, saetabant; ipse testes honestarum aliquot locis pugnarum, cicatrices paverso pectore ostentabat Scisci,

64쪽

tantibus rende ille habitus 3 unde deformitas Era quum euecumfusa iurba esset prope in concionis modum, Sabino bello,' ait, is militantem, quia prοpter populationes agri non fructu mod caruerit, sed villa incensa fuerit, direpta

omnia, pecora abacta, tributum iniquo suo tempore imperatum, aes alienum fecisse id, cumulatum buris, primo Semro patern avitoque exuisse, deinde fortunis allis postremo, velut tabem, pervenisse ad corpus Ductum se ab ereditore, non in servitium, sed in ergastulum et camificinam esse. Inde Stentare tergum, foedum recentibus vestigiis verberum , Ad haec visa auditaque clamor ingens oritur. Non jam foro ge tumultus continet, sed passim totam urbem pervadit. Nem vincti solutique se undique in publicum proripiunt, implorant Quiritium fidem. Nullo loco deest seditionis voluntarius comes e multis passim agminibus per omnes vias cum clamore in forum curritur Magno cum periculo suo, qui forte Patrum in foro erant, in eam urbam inciderunt; nec temperatum manibus foret, ni propere consules P. Servilius et Ap. Claudius, ad comprimendam seditionem intervenissent. In eos multitudo versa, Og- tentare vincula sua deformitatemque aliam. Ilaec se meritas dicere, exprobrantes suam quisque alius alibi militiam. Pοatulare muli minaciter magis, qu m suppliciter, ut senatum vocarent curiamque ipsi futuri arbitri moderatoresque publici consilii, circumsistunt Pauci admodum Patrum, quos casus obtulerat, contracti ad consules et ceteros metus non curia mod sed etiam iuro arcebat nec agi quicquam per infrequentiam poterat senatus. Tum vero eludi atque extrahi se multitudo putare et Patrum qui abessent, non

casu, non metu, Sed impediendae rei caus: abegge, et consules ipsos tergiversari nec dubie ludibrio esse miserias suas. Iam prope erat, ut ne cunSulum quidem Ajestas coerceret iras hominum quum incerti, morando, an veniendo, plus periculi contraherent, tandem in senatum veniunt frequentique tandem curita, non mod inter Patres, sed ne inieraonsules quiden ipsos, satis eοnveniebat. Appius, vehementis ingenii vir, imperio e Sulari rem agendam cenSebat: uno aut alter arrepto, quieturos alios. Servilius, lenibus remediis aptior, concitatos animos flecti, qua ni franga, putabat quum tutius, tum faciliun esse. x XIV. Inter haec major alius terror Latini equite eum riumultuoso advolant nuncior Volscos infesto exeret 'tu ad urbem oppugnandam venire; ' quae audita adeo duit

65쪽

LIBERII V

ex una civit e discordia fecerat longe aliter Patres ac

plebem affecere. Exsultare gaudio plebes; ultores superbiae Patrum adesse ' dicere meos; ' alius alium confirmare ne nomina darent: cum omnibus potius, qu m solos, perituros. Patres militarent, Patres arma caperent, ut penes eοsdem perieula belli, penes quos praemia, Ssent. At ver curia, mtesta ac trepida incipiti metu et ab cive et ab hoste, Servilium consulem, cui ingenium magis populare erat, ordire, ut tantis circumventam terroribus expediret rempublicam. . Tum consti misso senatu, in concionem prodit. Ibi, curae esse Patribus,ra ostendit, ut consulatur

plebi ; ceteram deliberationi de maxima quidem illa, sed tamen Parte civitatis, metum pro universa republica intervenisAes nec posse, quum hostes prope ad portas essent, bello praevertisse quicquam nec, si sit laxamenti aliquid, aut plebi honestum esse, nisi mercede prius accepti, arma pro patria non cepisses neque Patribus satis decorum, per metum potius, qu m postmodo voluntate, amictis civium suorum Iortunis consuluisse. ' Concioni deinde edicto addidit fidem, quo edixi Ne quis civem Romanum vinctum autelausum teneret, quo minos et i,ominis edendi apud consules potestas fieret. Ne quis militis, donec in castris esset, bon possideret, aut venderet liberos nepotesve ejus moraretur. Ηοc proposito edicto, et, qui aderant, nexi prsfiteri extemplo nomina et undique ex tota urbe proripientium se ex privato, quum retinendi jus creditori non esset, concursus in forum, ut sacramento dicerent, fieri Magna eae

manus fuit neuue aliorum magis in Volsco bello virtus atque pera enituit. Consul copias contra hostem educit; parvo dirimente intervallo castra ponit. xxv. Proxime inde noci Volsci, discordia Roman freti, si qua nocturna transitio proditiove fieri possit, ientant castra Sensere vigiles excitatus exercitus, signo dato: eoncursum est ad arma Ita frustra id inceptum Volscis fuit reliquum noctis utrinque quieti datum. Postero die primis luce Volsci, lassis repletis, vallum invadunt. Jamque ab omni parte munimenta vellebantur, quum congial, quanquium cuncti undique, et nexi ante omnes, ut ignetnae daret, clamabant, experiendi animos militum caus purumper muratu3, postquam satis apparebat ingens ardor, dato tandem ad erumpendum signo militem avidum certaminis

emittit. Primo statim incursu ut, hostes fugientibus, uua insequi pedes potuit, terga sesa: eque usque ad

66쪽

uastra pavidos egit mox ipsa castra legionibus circum iis, quum Volscos inde etiam pavor expulisset, capta direptaque Postero die ad Suessam Pometiam, quo, infugerant hostes, legionibus ductis, intra paucos dies oppidum

capitur captum praedae datum inde paulum recreatus egens miles. Consul cum Uxima gloria sua victorem hercitum Romam reducit decedentem Romam Ecetranorum Volscorum legati rebus suis timentes post Pometiam captam, adeunti is ex senatusconsulto data pax, ager ademp

XXVI. Confestim et Sabini Romanos territavere tumultus enim fuit verius, quam bellum Nocte in urbe nunciatum est, exercitum Sabinum praedabundum ad Anienem amnem pervenisse ibi passim diripi atque incendi villas. Missus extemplo eo cum omnibus copiis equitum A. Postumius, qui dictator bello Latino fuerat secutus consui Servilius cum delecta peditum manu. Plerosque palantes eques circumvenit; nec advenienti peditum agmini restitit Sabilia legiο. Fessi, tum itinere, tum populatione noctuma, magna pars in villis repleti cibo vinoque, vix fugae quod satis esset virium habuere Nocte una audito perfectoque bello Sabino, postero die, in magna jam spe undique partae pacis legati Aurunci senatum a leunt, ni decedatur visco agrο, bellum indicentes. Cum legatis simul exercitus Auruncorum domo profectus erat; cujus fama, haud procul jam ab Aricia visi tanto tumultu concivit Romanos, ut nee consuli ordine Patres, nec pacatum responsum arma inferentibus urina ipsi capientes dare possent Ariciam infesto aginitieitur nec procul inde cum Auruncis signa collata, proelioque uno debellatum est.

XXVII. Fusis Auruncis, victor tot intra paucos dies bellis Romanus promissa consulis fidemque sentitos exspectabat quum opius, et insito superbi animo, et ut collegae vanam faeeret fidem, qu m asperrim poterat jus de creditis pecunii dicereri deinceps et qui ante nexi fuerant, creditoribus tradebantur, et nectebantur alii. Quod ubi cui militi inciderat, cullegam appellabat et concursus ad Servilium fiebat, illius promissa jactabant, illi exprobrabant sua quisque belli merita cicistricesque acceptas postulabant, ut aut referret ad senatum, aut ut auxilio enset consul civibus suis, imperator militibus Movebant consulem haec; sed tergiversari res cogebat adeo in alteram causam non collega solum Praeceps Ieraa, Sed manis factio nobilium; ita medium

67쪽

, gemmio, nee plebis vitavit odium, nec apud Patres gratiaminii Patres moliem consulem et ambitiosum rati; flebes fallacem brevique apparuiit, aequasse eum Appii odium Certamen consulibus inciderat, uter dedicaret Mercurii aedem. Senatus a se rem ad populum reiecit utri eorum dedicatio Iussu populi data esset, eum praeesse annonae, mereatorum collegium instituere, solennia pro pontifice ussit suscipere. Fulus dedicationem aedis dat M. Laetorio, primi mi centurioni quod facile appareret, non tam ad nonorem ejus, cui curatio altior fastigio suo data esset, factum qu m ad consutum ignominiam. Saevire inde utique eonsulum ester Patresques sed plebi creverant animi et longo alia, quam primo instituerant, vi carassatantur. Desperato enim consulum senatesque auxilio, quum indus duci debitorem vidissent, undique convolabant; neque decretum exaudiri consulis prae strepitu et clamore poterat; neque, quum decr. sset, quisquam obtemperabat vi agebatur, metusque omnis et periculum lindriatis, quum in conspectu consulis singuli j pluribus victarentur, in creditores a debi, laribus verteran Super haec timor incessit Sabini belli delectuque decreto, nemo nomen dedit, furente Appiο, et insectante ambitionem collegaes qui populari silenti rempublicam proderet, et ad id, quassice credita pecunia jus non

dixisset, adjiceret, ut ne delectum quidem ex senatusconsubto haberet ' non esse tamen desertam omnino rempubli- eam, neque projectum consulare imperium. Se unum et suae et Patrum majestatis vindicem fore. Quum circumstaret quotidiana multitudo licentia accensa, arripi unum insignem ducem seditionum jussit. Ille, quum, lictoribus jam traheretur, provocavit nec cessisset provocationi consul, quia non dubium erat populi judicium, nisi aegre vicia pertinacia foret, consilio magis et auctoritate principum ut m populi clamore adeo supererant animi ad sustinendam invidiam Crescere inde. malum in dies, non clamoribus modo apertis, sed, quod mult. perniciosius erat, cestione occultisque colloquiis. Tandem invisi plebi consules magistratu abeunt, Servilius neutris, Appius Patribus mirogratus.

XXVIII. A. Viivinius inde et T. Vetusius consulatum

ineunt. Tum vero plebes, ineerta quales habitura eonsules e8Set, coetus nocturnas, pars Esquiliis, pars in Aventino fa-eere ne in foro subitis trepidaret consiliis, ei omnia temereae fortuito ageret. Eam rem sonsules rati, ut erat, pe--

68쪽

aiosam, ad Patres deferunt: sed delatam consulere ordine non licuit; ade tumultuose excepta est clamoribus undique et indignatione Patrum, si, quod imperio consulari exfiequendum esset, invidiam ejus consules ad senatum ejicerenL Profect ii essent in republica magistratus, nullum futurum fuisse Romae, nisi publicum, consilium. Nunc in mille curias concionesque quum aliae in Esquiliis, alia in Aventino fiant concilia dispersam et dissipatam esse rempubli- eam. Unum, Flercule, virum, id enim plus esse, quam consulem, qualis Ap. Claudius fuerit, momenta temporis dicussurum illos coetus fuisse. repti consules quum, quid ergo se facere vellent, nihil enim segnius molliusve, urim

Patribus placeat, acturos percunctarentur, decernunt, ut delectum qu in acerrimum habeant otio lascivire plebem. Dimisso senatu, consules in tribunal ascendunt citant nominatim juniores Quum ad nomen nemo reSponderet, circumfusa multitudo in concionis modum negare, M Ultr laeeipi plebem posse. Nunquali unum militem habituros, ni praestaretur fides publicas libertatem unicuique ritis reddendam esse, qu ni arma danda: ut pro patria civibusque, nοn pro dominis, pugnent. ' Conesules, quid mandatum esset a senatu, videbant: sed eorum, qui intra parietes curiae ferociter loquerentur, neminem adesse invidiae suae participem: et apparebat atrox cum plebe certamen Prias itaque, qu multima experirentur, senatum iterum consulere placuit tum ver ad sellas consulum prope convolavere minimus quisque natu Patrum, abdicare conSulatum jubentes, et deponere imperium, ad quod tuendum animus deesset. XXIX. Uirque re satis expert1 tum demum consules: Ne praedictum negetis, Patres conscripti, adest ingens seditio. Postulamus, ut ii, qui maxime ignaviam increpant. adsint nobis habentibus delectum Acerrimi cujusque arbitrio, quando ita piacet, rem agemus.' Redeunt in tribunal citari nominatim unum ex iis, qui in conspectu erant, dedit opera jubent. Quum staret tacitus, et circa eum aliquot hominum, ne forte violaretur, cοnstitisset globus, lictorem ad eum consules mittunt; quo repulso, tum ver indignum facinus esse, ' clamitantes, qui Patrum consulibus aderant, devolant de tribunali, ut lictori auxilio essent. Sed ab lictore, nihil aliud qu m prehendere prohibito, quum conversus in Patres impetus esset, consulum intercursu rixa sedata est in qua tamen, sine lapide, sine telo plus clamoris atque irarum, quam injuriae fuerat. Benatus, tumultu-

69쪽

Me Datius, tumultuosius consulitur, quaestionem postulautibus iis, qui pulsati fuerant, decernente ferocissim quoque, non sententiis magis, qua clamore et trepitu. Tandem, quum irae resedissent, exprpbrantibus consulibus, nihilo plua sanitatis in curia, quam in foro, esse, ordine conguli coepit. Tres fuere sententiae P. Virginius rem non vulgabat de iis tantum, qui fidem secuti P. Servilii consulis, Volsco, Aurunco, Sabinoque milit sent bello agendum bensebat T. Lartius, v Non id tempus esse, ut merita tantummodo exsolverentur; latam plebem aere alieno demersam esse: nec sisti posse, ni omnibus consulatur; quin si alia aliorum sit conditio, accendi magis discordiam, ii m sedari. Ap. Claudius, et natur immitis, et efferatus hinc plebis odio, illinc Patrum laudibus, v Non miseriis,' ait, sed licenti iantum concitum turbarum; et Iascivire magis plebem,

qu m se ire. Id adeo malum ex provocatione natum; quippe minas esse consulum, non imperiums ubi ad eos, qui una Peccaverint, provocare liceat. Agedum, ' inquit, dictatorem, quo provocati non est, creemus. Iam hic, quo nunc omnia ardent, conticescet furor Pulset tum mihi liciorem, qui sciet, jus de tergo vitaque sua penes unum illum 68Se, cujus majestatem violayit.

XXX. Multis, ut erat, horrida et atrox videbatur Appii sententia et rursus virginii Lartiique exemplo haust salubres; utique Larti putabant sententiam, quae totam fidem tolleret medium maxime et moderatum utroque conrumilium Virginii habebatur. Sed faciiοne respectuque rerum privatarum, quae semper of eere ossicientque publicis consiliis Ap pius vicit ac prope fuit, ut dictator ille idem crearetur; quae res utique alienasset plebem periculasissimo tempore. quum Volsci quique et Sabini forte un omnes in armis essent. Sed curae fuit consulibus et senioribus Patrum, ut imperium, suo vehemens, manguet permitteretur ingenio. M. Valerium dictatorem Volesi filium creant. Plebes, etsi adversus se creatum dictatorem videbat, tamen, quum provocationem fratris lege haberet, nihil ex ea familia triste nec superbum timebat. Edictum deinde re dictatore propositum, confirmavit animos, Servilii fere consulis edicto conveniens; sed et homini et potestati melius siti credi, misso certamine nomina dedere. Quantus nunquam anta ex ercitus, legiones decem effecto et ternae itide dat e consulibus, quatuo dictator usus. Nec poterat jam bellum dister-xi qui Latinum agrum invaserant oratores Latinerui

70쪽

senatu petebant, ut aut mitterent subsidiurn aut se ipse

tuendorum finium causa capere arma inerent Tutius visum est, defendi inermes Latinos, quem pati retractare arma. Munius consul missus est is finis populationibus fuit. Cessere Equi campis locoque magis, ubin armis, freti, summis se jugis montium tutabantur. Alter consul, in Volscos profectus, ne et ipse tereret tempus, vastandis maxime agris hostem ad conferenda propius castra dimicandumque acie excivit. Medio inter castra campo, ante suum quisque vallum infestis signis constitere; multitudine aliquantiam volsci superabant. Itaque estus et contemptim Pugnam iniere. Consul Romanus nec promovit aciem, nefalamorem reddi passus, defixis pilis stare suo jussit ubi ad

manum venisset hostis, tum coortos tot ibi gladiis rem gerere vulsci, eRrSu et clamore fessi, quum se velut stupen tibus metu intulisflent Romanis, postquam impressiDnem sensere ex adver8 factam, et ante oculos micare gladios,

haud secus, quam si in insidias incidissent, turbati vertunt tergas et ne ad fugaem quidem satis virium fuit, qui cursu in Proelium ierant Romani conir , quia principio pugnae qui eti steterant, Nigenies voribus, facile adepti lasgos, et castra impetu ceperunt, et, castris exutum hostem Velitras persecuti, uno agmine victores cum victis in urbem irrupere; plusque ibi sanguinis, promiscuae omnium generum caede, qvi in in ipsa dimicatione, factum paucis data venia, qui inermes in deditionem venerunt.

XXXI. Dum haec in Volscis geruntur, dictator Sabinos, ubi longesIurimum belli fuerat, fundit, fugatque exuitque

castris. Equitatu immisso mediam turbaverat hostium ciem, qua, dum se cornua latitas pandunt, parum, apte in trorsum ordinibus aciem firmaverant; turbatos pedes iuva

sit; eodem impetu castra capta, debellatumque est. Post pugnam ad Regillum lacum non alia illis annis pugna et 'rior fuit dictator triumphans urbem invehitur. Super o litos honores locus in circo ipsi posterisque ad spectacu lum datus sella in eo loco curulis postia. Volscis devic tis veliternus ager ademptus Velitras coloni ab urbe mis' si et coloni deducta. Cum AEquis post aliquanto pug natum est, invito quidem consule, quia loco iniquo subeun dum erat ad hostes: sed milites, extrahi rem criminantes, ut dictator, priusquam ipsi redirent in urbem, magistratu abiret, irritaque, sicut ante consulis, promissa ejus ciae' rent. Perpulere, ut foris temere in adversos montes a M

SEARCH

MENU NAVIGATION