장음표시 사용
31쪽
vino. Quisquis ita ratiocinabitur, ex sub ordinatis directo faciet opposita. mos di- pensationis interdictae fundamentum in intrinseca actuum natura quaerimus obligationis vero originem ex praecepto divino derivamus. Utrumq; subsistit verum est. Sicut enim cujusvis rei honestasin turpitudo ab ea ipsa nunquam potest separari; ita ex Ilus praeceptione' hujus prohibitione ,ex voluntate divina superaddita perpetuo ut effectus ex causa oritur obligatio. Nec minus ex iisdem fere fundamentis damnata iamduduri confutata impia Ocham a Senorent dist. 9. opinio, qua teste Dominico Soto deIAE I lib. a. q. 3. art. 8. 3 Ludor: Moli mari I. σ. I tom. d. dibl. 17. n. s. non modo omnia praecepta Decalogi esse dispensabilia, verum m Tu M posse contrarium praecipere, disserit. Iubit itaq; mirari, Fernand.
seq. Ochami sententiae subscripsisse, contrareria praecepta DEUM hominum animis dementibus infigere posse, asseverando. Sed Seotis Sentent Asar mollior licet, opinio improbanda qua primae quidem tabulae praecepta dispensationi haud obnoxia stari fuit secundae vero quae sunt tabulae, perdi-
linam auctoritatem esse dispensabilia. Di
32쪽
gna notatu sunt praedicti Soli verba Praecepta, inquientis, prioris tabuia innatum ordinem habent ad bonum commune . quod est DE-IIS: praecepta ver ecunda tabuia ad commune homiι um iis ilicet ne ni injuriasiat,sed curg iusserPetursuum e quod licet non si tam perfectum es nihilominus tam intrinsece boo
iionem ipsam Iustitia expresse contineat, in DEIIM ipsum intime refertur Vide Leon-ard Less. de I s Ilib. a. c. a. b. a. n.' es prolixe Ludov Molinam a. t. n. . VIII. Mihi certe quam persuasissimum dilectionem proximi manare ex dilectione D s I, ut consequens necessarium quod DEU M sui non tantum dilectionem praecepisse sed inter ipsos quoq; homines ab
ipso creatos,in ipsius usu per imaginem re praesentantes, eam constituisse conjuncti b-nem, omnino asserendum quae sanctiori justitiae ac fidei custodia, intentioni ac voluntati Legislatoris divini haudqvaqvam difformi, continetur. Proinde si,DE UScirca homicidia, furta a Iliave delicta proximi charitatem concernentia dispensare , perinde
esset, ac si dispensaret , ut ipsa jusstitia
juste perturbaretur veritati perpetuae
vis iniet retur. Hoc ipsum tamen itide es
33쪽
Fernando Vasqviora. s. es, non videtve adeo absurdum. Ius enim naturale ipsi nihil aliud est, quam recta ratio ab ipsa nativio tale origine humano generi a DEO innata. τὰ cinquit, sit emet DEUS contraria am rationem a nostra origine mentibi nostris imbuerit,idsimiliter erit,unaturale, es foc jus naturale, quo utimur pol interduis
abutimur, bonum est spica Deo infixum nolis est: Ita si contrarium nobis, erit jus , eo ipsis , qpod ipse dederit, bonum erit. Sed vero, impiam & anctitati divinae directo reluctantem hanc a vi censuerim opinioν nem. Et refelli ea vel ex ipsiusVasqvii verbis n. 8 sitis poterit. DEUS, inquit, etsi se
Omnipotens, trimen malum facere non pote', quia malumstoinefacere, potentia non est , sed infirmitra, nec ullum certius omnipotentia argumentum essepotest, quam non posse malum
facere. Ianior itaq; Thomae i. a. q. loo se, tentia merito apprehendenda, universa Decalogi praecepta tam primae , quam secundae tabula, excepto tertio ea ex parte, qua caeremonialis ac de jure positivo est, ut disserit
Lud Molin. de I. . rom. Hyst. F - penitus &adeo in dispensabilia judicantis , ut nec DEUS in iliis dispensare queat ritiam per absolutam sitam potentiam, ut la
34쪽
te deducit Franciis c Suareet de LLib.a. eas n. 6 dc Molina d. l. Adulterii equidem patrationis. homicidii, furtive commissionis, aut mendacii vel alienae rei concupiscentiae, aliorumq; a tuum illi Citorum , qui in prae ceptis secundae tabulae implicite continentur, turpitudo tam intrinsece mala est, ut naturae divinae probitati ac justitiae repugnet non secus ac humanae naturae irrationalitas. IX. Erudite interim Cajetanu ad Thomae diversum considerandi modum adis. notavit, concedendo , praecepta secundae
Tabula: Decalogi esse in dispensabilia etiam respectu D EI, si justitiae ordinem, quem in se habent speetes; Sin vero specialem eorum applicationem ad actum singularem, pertracta ad partes circumstantia adveniente' actum a ratione juris naturalis objecti. ve subtrahente, velis intueri, ea ipsa relaxatio proprie praecepti divini, declaratio censebitur,4 ea id tantum essicitur, ut actus ille, qui alias illicitiis es t ,& naturri legi repugnaret, illius conditio uis desinat esse Istiusmodi applicatio in immolatione Isaaei Abrahamo praecepta obtinebat. Neq; enim Isaaco, neq; ejus Patri dominium vitae competebat, quoniam tamen a Deo, ceu vitae human; Domino, praedicta immolatioAbrahamo
35쪽
hamo praecepta erat, ideo ea , alias illicita divina auctoritare non amplius talis censen d a. Unde ili Israelitas, dum ex praevio DEI
praecepto ob servitutem de alias gravissimas injurias illis illatas syptiis vasa aurea cargente abstulerunt, furtum commisisse, non erit asserendum Furti enim commissio est interdicta in Decalogo, quatenus habet rationem indebiti quo respectu praeceptum continet rationem justitiae. Cui vero ex sententia D EI, ut supremi omnium bonorum Domini Diribitoris, vase AEgyptiorum Israelitis ut debitum essent assignata: ideo diei impium erit, eos furtum patrasse. V. Domin: Soto de I 2 I. libet . . , art. s.c Ludore Molin de J.c J. tom s . ρ. V. . Quicquid sit, omnia haec vel eum ob finem
adducta partim , ut ostenderem, praecepta non minus secundae, quam primae tabulae eL se juris naturae, aut juxta nonnullos, ad minimum ita comparata , ut quivis ea ex prin. cipiis uris naturae universalibus vi Rectae rationis, perceptis modo terminis , statim
colligere nullo negotio possit, licet ea ligante jam Mortalium mente praecepta illa digito DEI in Tabulis exarata nomen juris divini positi Mi obtinuerint partim, ut eos.
qui propter denegatam etiam DEO in jure haturali
36쪽
naturali dispensatione obligationem hujus ex praecepto divino derivari non posse concludunt,refellerem. Cum ita j, nec ipse Legislator divinus in praeceptis iuris natura revera dispensare possit quanto minus humanae auctoritati ea facultas erit tribuenda Homo enim, quo inferior DEO; eo minus te. gem ab hoc ipso latam mutare ullatenus valebit. exsuperioris, inquis Papa Clemens rians a ciem de Elin per inferiorem,osti non potest. Qui igitur homo legi naturali aDgo ipso pectoribus nostris impreta sua potestate quicquam derogare poterit Z Remota autem omnis partiali xtotali mutatione,
obligationis concernente universalitatem.
utique' licentia dispensandi jure subtrahenda potestati humanae Equidem dispensatio nil aliud est, quὸm legis, in vigore suo Cratione manentis, in particulari casu certisque personis relaxatio. Fernand Vas . quaest. Ur. lib. l. q. a An. 3. Domin. solo ae I hb.a.q. i. art. δ. Qua autem ratione homini potestas relaxandi aut excipiendi ab universali legis naturalis,ut divinae obligatione facultas poterit assignari, mihi deprehendere non licet quod nulli eam censuerim mritendam, nisi qui auctor illius conditor
fuerit. - certe Luisti sacrosanctam
37쪽
involaret auctoritatem , quisqvis praecepto iuris naturalis aut interdicto reluctari, seq; vel alios ullo colore universali ejus vinculo eximere attentaret. Interpretatio quiden praeceptorum juris naturalis, laetermina. tio sano sensu humanae concedenda triti, κω nequaquam vero irritatio, abrogatio, derogatio, dc dispensatio erudite hos ternit, nos discernente Dominico mori yinylio. q. . art. 3. jusmodi enim interpretatim aut potius determinatio, non violat intrinsecam rei honestatem sed thaec ipsa objecto recitcumstantiis mutatis illam exigi. quod quamsaeph alias justum in thesi fieret inju,stum in hypothesi applicatione. Licet gi
tur ea remissio praeceptorum iuris naturalis debito modo applicandorum humana Vicarii divini fiat potestate,& universalis illiu , obligatio in particulari quandoq; cesset id tamen Omne non contra, sed vel juxta , vel oraeter voluntatem divinia latoris, aut di. spositionem legis naturalis ab hoc homini. bus implantatae contingit Ludovic.Moli. nais 1. π1 tom. d. r. s. dii . . n. a. 'seq.
16 per totum suillelm Ames de conse d. ive. lib. s. c. I. Gregor Lope animadpersjur.
eis. c. a. Hugo demo de eo qua ustum
38쪽
XI in igitur praetextia vel Panormi , tanus in inc vis. x de costitur jus naturale ab humana auctoritate ex causa tolli posse , ei Fernand va'. ii I.ὴ si il=ustr. c. a n. r; Principes de reliquos Magistratus in prae Ceptis Decalogi dispensare non tantum posse, sed & debere asserentes defenfitari postant, videre mihi nondum licuit. Cert , siquis inhumanes regimine ex obtemperantium numero generali legum latarum sanctioni quicqu4m derogare auderet, nonne is sacrammae potestatis jura sacrilego violaret conamine Quanto magis laesae divinae Majestatis Reus censendus , quisqvis sive princeps , quod is uris naturae praeceptis nequaqua exemtus sive privatusfuerit, uni verialem legis naturalis obligationem hi, nuere, aut auctoritatem ipsus de valorem in vocunque casu subjecto debilitare non fuerit veritus. Ius Othirale ect, inquit Ari notet j. Eth. e. . quod ubi e-- vim ιet Merito igitur omnes secus sentientes, , auctoritati humanae facultatem dispensan di adscribentes irridetis damnat Didae, Covarruv. in Relect axe. peccatum pari. a. s. i. 7 a Praesertim, inquit, quo isem
39쪽
cie fatearis aliquid esse a natura institutum id nuta modo negarepoteris,humano iure tolli ne qνaqvam posse et cum superior si ipsa lex naturali hominum institutis, nec eis tostipossit Nixus forte acutissimus hic Iuris utriusq; Interpres ex abundanti Cajid Ct auctoritate ,
non tantum in L 2. F. I. r. de usi .ear. rer. quae usu consum Senatus auctoritati, sed etiam in l. π. de capit. minui civili in genere rationi tantum haud tribuendum censentis.ut naturalia jura eorumque rationem con mutare aut corrumpere valeret.
t. Iuris sentium necessitas primaesum e se- ostenditur cunissum eqsitI. Recensentur dissormes dem Attrina caude furis Gentium di satoleranda. sisione sententiae. VIT Oria haec disio ex ἔα Res hin Frana uispi socis uris Gentia
IV. ejicitur Coninani sen-VIII. Praecepta Decaloritentia. iam rect juri . Communis de Dre Gen Gentium fg-tium disidendo tradi tuae. tio ex i ornm trade.. In Demon'atur eo n-tium diFersis refuta sententia urism-tur sententiis turae re Gentium.
40쪽
qs D Gentirum di XII. Argumenta Dispurinum esse asserunt, lentium refutantur. recensentur. XIV. IV.. Gentium certo XI. Istorum sententia tam sensu etiam immuta- ex modo constieuendi bile. θρam probandi us XIV. Juris eisilis nece Gentiumvmprobatu tas probatur.
Sicut igitur aedificium eis firmius&diutius duratur uiri conjicimus, quo validioribus superstructum columnis; ita Ἀ-eellentior illis legibus tribuenda auctoritas, quae ex jure naturali, ut fundamento immutabili, exurgunt,4 humana providentia, divinam succedente,succrescunt vigorem suaum in civilis beatitatis diuturnitatem diffuna dentes proprium certe legis humanae, derivari ex jure naturali , modo licer derivandi diverso. Concedo quidem, jus naturae ex haut sisse actuum moralium ab hominibus eden clorum necessitatem , si eos in statu naturae considerem, nec factum ulium ab iis patratum supponam. Nec minus forte nemini
non videri possit, jam constitutis societatibus civilibus, divisoq; gentere humano invarios populos®na non adeo nec eoariam Iuris Gentium constitutionem fuisse rivost illud non modo unitatem specificam inoralem naturali mutui amoris misericordiae.