장음표시 사용
41쪽
uraecepto,ad extx neos quoque extendendo
constantem contineat sed 'vaelibet civitas, regnum sigillatim speti alvi sis in se ommunitas perfecta, cujus membra multo magis naturali jure sufficiente dirigantur sed vero, licet meipsum non lateat, plobum Gubernatorem in adornandi rite in administranda Repubi iuxta philosophi doctrinamt υτ ρκειαν seu omnium bonorum asstuent 1- .m, ut secundarium finem,intendere deberet; eum tamen obtineri in quavis Rei pubi posse vix dederitii Potius,ut quaelibet illarum ad niversum genus humanum se habet, uti riad totum; ita quaevis sibi sigillatim ad ebs use sciens non erit, quin mutu juvamine soci etate, de communicatione ad melius esse , moralem quandoque necessitatem,t e vel ad arcendas profligandas uncta vi externa rum Rerum publ: vires in dioeret. Necessa. tium ideo jus quoddam, juxta quod, tanquam tegulam, in eo societatis genere homines di rigerentur rit4 ac ordinarentur. Licet vero ii iam directionem tam omnium hominum conjunctim spectatorum 'vim cujusvis eti- am Rei pubi expediri recta rationis dicta mi
ve non negaverim eam tamen lassicientem
S immediatam quoad omnia esse ex dicta ratium post concesserim: praecie uς, quod ju
42쪽
natu ale proxime regat actus hominum sigil. latim, Ius Geotium verbincerto communiricationis& societatis genere conjunctim con. sideratorum. V. Francis c. sva Pegde L L. Lib. a. e. I9. n. ρ Nec aliud videtur sensisse Hugo Groiades R. e P. in nonome Si D, in-qViens ect comanunit sci quae jura conservari possit,quod memoria si latronum exempla prohabat Aristoteles,eertὸ silla,quagenin huma num aut populos complures interse codigat uremdiget. Exegit ideo necessitas rutilitas, ut speciale jus naturali sub ordinatum usu Gentium introduceretur, quod hominum si gillatim spectatorum actus non disponat. sed iis in civili Leon formi caera consociati pertam vivendi normam praescribat V. missormes interim, quae hic occurra uot, sententia primitus removendae; aliis ius Gentium naturali aequipollere, aut nuda tantum conceptu abeu distare, asseverantibus: aliis hoc illi contradistinguentibus, juris tamen divini speciebus annumeranti. bus. Praetendunt prioris sententiae suffragatores non posse juxillud, cui ab omnibus hominibus debita auctoritas asserenda , aliud esse, quam naturale, quod eorum cordibus .implantatum, omnium adfus divinae volun
43쪽
Gentium sit illud, quo gentes humanae utuntur, Wquod humano generi communes ideo sponte sua ex eo fluere putant , nudius non nisi naturale censeri posse. Porro, eo deseendere asserunt, quod iis Gentium eondia indeb. l. s .eoa ad quem textum
Dionys Gothone dus lit. . expresse ius Gentium inaturale idem esse asserit,aliisq;mon paucioris numeri lo eis uis sprudentiae nostiae 4us naturale confundi,& actus, qui juris sunt natutatis, uri Gentium assignari deprehendamus. Certe, non fore,puto, qui religionem erga DEUM obsequium erga parentes latriam juris naturalis esse temere negabit quo fine Deealogi praecepta ad idem reduximus principium. Nihilo se eius tamen Pomponius ICtus eos actus Iuris Gentium facit in L 2 π deI Ijunct. g. vis tr. . Ea propter Ioh. Appeli in dial de suae . inst. nullum omnin discrimen inter Ius natura. Gentium agnoscit. Nec vere abludit Herman: Vultej in comment adis'. pr. de J. N. G. s Q dum n. a. definitionem juris naturalis Gentium verbis magis quam reipsa diversam is 4 utrumq; jus origine Ndem esse asserit. ο
44쪽
PRIVATI. asctrina deprehendebant quam faciles, insignem hanc urium confusionem crassiissimorum causam futuram errorum ut ita 6 commoda conciliatione allatis satisfacere
possent, antiqvi Glossatores a dudu confinxere distinctionem interJus Gentium primae.
vum iecundaevum, quam cum D n.Henricis
autem ius duplexe I, neq; realem neq; necessa riam merito censuerim. Nec defuere in Ierim, qui ex novorum quoq; Interpretum nu mero eam suo comprobarunt calculo; adeo, ut Rein h. Bach ov. in comm ad Instit. s. a. a. eos judicio carere, qui hanc distinctionem non ferunt, asseverare non vereatur. Enimvero, etsi vel nulla praedictam distinctionem - refellendi adstratio eam tamen infringen dae illius firmitati suffecturam arbitror, quod acerrimi illius propugnatore sue in expli-
eanda eadem, sive defendenda sibi ipsis haud
quaquam eonstantes tota maxime reta dant suspectam Georgius Franahius exemeit. l. q. o. n. o. postquam ingenue fassus , errare communiter Doctores, non quidem in
tradenda, sed explicanda praedicta distinctione, clarius longe di fortius ex sua opinione veritatem hujus distinctionis asseri, subjicit. Nimirum, ut domum seu familiam.
45쪽
4 civitate sive aeconomicam a politica, si ejus Gentium primaevum a secundario discrepare contendit. Primaevum ideo jus Gentium dicens, quod est in societate primaevi seu domestica, secundaevum vero quod est in civi
ili, seu politic Verum, utrumq datae distinctionis membrum Menti Ciorum idcnaturae praeprimis juris Gentium immane quantum repugnat. Ulpianus certe inust. ΔΤ.c I us Gentium illud esse asserit
quo Gentes humanae utuntur. Nec minua Cajus in p. ur. eod. omnes populos, qvi legi bus aut mori by reguntur partim suo proprio, partim eommuni omniu hominum jure uti, illudq; civile, hoc Gentium jus esse asserit Quis vero adeo absurdus, ut unicam familiant in conomicae subjectam diremoni in te stam constituere gentem 1 quae jure inter
Gentes observato teneatur, ausit asseverare.
Et licet de eo id ipsum quis malit interpre flari tempore quo Legislatoria potestas penes ipsum adhuc residebat Patremfam. haud quaquam tamen jus illud ab eo suae praecertum familiae juris Gentium venire poterat nomine, quod alias id ligare non valebat familias. Seposito hoc respectu, quem ICti Romani in praesenti negotio nunquam alte
viruint, quaevis familia illo uniee ligata jure . quod
46쪽
ovo et κυριον in Repubi tenens omnibus: indifferenter subditis, servandum promulgavit. Egregi igitur, servata hac distioctionis. explicatione, natura lumis civilis privatorum
eo nςernentis statumi eum jure Gentium con
funditur, nec minus natura hujus insignirim plicatur absurditati N. Francisc Comaan com etent.jur civ ob. e 1. v. m. putat, allaia disti octione Doctores noni tam jus Gentium divisisse, quam aetatem rerum ab eo inventarum progressumq; notare voluisse. Primaevum us, Gentium ei obtinuisse aetate, qua homine naturae congruenter visebant falsis opiniq nibus nondum depravati, quam auream a prpellaticum vero accedente aetate pejori, fer re dicta, non satis esi en quastus earum artium rivae necessitatibus subveniunt , sed eae insuper coli caeptae , quae ministrae omnium voluptatuto secundaevum lus Gentium in
uoductum. Sed vero, nec hanc interpreta lationem luris Gentium naturae convenire arbitror statim equidem,quo homines sive
inopia deindjgentia , sive potius cum Hug, Grotio deI B E P. lib. a. e. r. n. q. Daturae Dritati instinctu in gentem quandam α sociertatem essent congregati , constitutaeq; pecu
liares fidistinctae Respub necessarium uti h
47쪽
Fernando Vasqviora. s. n. Ii non videtur adeo absurdum. Ius enim naturale ipsi nihil aliud est, quam recta ratio ab ipsa nativiolateo origine humano generi a DEO innata. τὸ inquit sit emet DEMS contraria rationem a nostra origine mentibiu nostris imbuerit, Vmiliter erit, naturale ue/oc im naturale, quo utimur po interdum abutimur bonum est qpia a Deo infixum nolis est: Ita si contrarium nobis viderit jus , ἡ sis, pod ipse dederit, bonum erit. Seduero, impiamin anctitati divinae directo reluctantem hanc a vi censuerim opinio. nem. Et refelli ea vel ex ipsiusVasqvii verbis n. 8 satis poterit. DEUS, inquit, etsi se
omnipotens tamen malum facere non potest, avia malumposses acere, potentia non est , θἀinfirmitas, nec ullum certi in omnipotentia argumentum esse potest, quam non posse malum
facere. Ianior itaq; Thomae a. q. too sen tentia merito apprehendenda, universa Decalogi praecepta tam primae, quam secundae tabulis excepto tertio ea ex parte, qua caeremonialis ac de jure positivo est, ut disserit Lud Molin. deI. .rom. di φ. v. n. Openitus: adeo indispensabilia judicantis, ut nec Eus in illis dispensare queat:
stiam per absolutam sitam potentiam, ut a
48쪽
te deducit Francise Suare et de LLib. a. eaJ. n. dc Molina d A. Adulterii equidem patrationis. homicidii, furtive commissionis, aut mendacii vel alienae rei concupiscentiae, aliorumq; a tuum illi Citorum , qui in prae ceptis secundae tabulae implicite continentur, turpitudo tam intrinsece mala est, ut naturae divinae probitati ac justitiae repugnet non secus ac humanae naturae irrationalitas. IX. Erudite interim Cajetanus ad dLThomae diversum considerandi modum adis
notavit, concedendo , praecepta secundae
Tabulae Decalogi esse in dispensabilia etiam respectu D EI, si justitiae ordinem, quem in se habent, spectes; Sin vero specialem eorum applicationem ad actum singularem, pertracta ad partes circumstantia advenienteis actum a ratione juris naturalis objecti. ve subtrahente, velis intueri, ea ipsa relaxatio proprie praecepti divini, de ela ratio censebitur, ea id tantum efficitur, ut actus ille, qui alias illicitias esset,AE naturri legi repugnaret, illius conditio uis desinat esse Istiusmodi applicatio in immolatione Isaaei Abrahamo praecepta obtinebat Neq; enim Isaaco, neq; ejus Patri dominium vitae competebam,quoniam tamen a Deo, ceu vitae hu
49쪽
hamo praecepta erat, ideo ea , alias illicita divina auctoritare non amplius talis censen 'da. Unde&Israelitas, dum ex praevio DEI praecepto ob servitutemin alias gravissimas injurias illis illatas AEgyptiis vasa aurea argente abstulerunt, furtum commisisse non erit asserendum Furti enim commissiotest interdicta in Decalogo, quatenus habet rationem indebiti; quo respectu praeceptum continet rationem justitiae. Cuni vero ex sententia D Ei ut supremi omnium bonorum Domini Diribitoris, vasa AEgyptiorum Israelitis ut debitum essent assignata ideo dictu impium erit, eos furtum patrata. V. Domin Soto de I cs I libes . q. a. art. ire Ludope Molin de J.σJuom: λβ. ρ. n. . Quicquid sit, omnia haec vel eum ob finem adducta partim , ut ostenderem, praecepta hon minus secundae, quam primae tabulae e L. se juris naturae, aut juxta nonnullos, ad mi-ximum ita comparata, ut quivis ea ex prino cipiis uris naturae universalibus vi Rectae ratio rus, perceptis modo terminis , statim: colligere nullo negotio possit, licet ea ligante jam Mortalium mente praecepta illa digito DEI in Tabuli: exarata nomen juris divini positi Mi obtinuerint partim, ut eos.
gii propter denegatam etiam DEO in jure
50쪽
ΡRIVATI Unaturali dispensatione obligationem hujus
ex praecepto divino derivari non posse concludunt, refellerem. Cum itaq; nec ipse Legislator divinus in praeceptis iuris naturae re vera dispensare possit quanto minus huma- auctoritati ea facultas erit tribuenda' Homo enim, qub inferior Dgo eo minus leo gem ab hoc ipso latam mutare ullatenus valebit. exsuperioris, inquit Papa Clemens
in c. a Clem de Elect per inferiorem eo Et non poteri. Qui igitur homo legi naturali aDEo ipso pectoribus nostria impressae sua pote state quicquam derogare poterites Remo a autem omniis partiali totali mutatione,
obligationis concernente universalitatem .
utiq; licentia dispensandi jure subtraheti, da potestati humanae Equidem dispensatio nil aliud est, quam legis, in vigore suo .ratione manentis, in particulari casu certisque
personis relaxatio. Fernand Vasq. ρpast. 6 Asrrab. r. q. a 7. n. 3. Domin . Soto de Ius I. lib. a.q. cari. I. sva autem ratione homini pote itas relaxandi aut excipiendi ab universali legis naturalis, ut divinae, obligatione facultas poterit assignari, mihi deprehendere non licet : quod nulli eam censuerim tret
Hiendam, nisi qui auctor illius conditor fuerit. Divici certe Uatoria sicrosancta m