장음표시 사용
301쪽
positam, & accessum ad grauidam, culpae non levit damnarer Id quod etiam serunt illa apud Burchv- dum l. 2. decr. cap. s. Concubuisti e m uxore post manifestariam eonreptionem ' Decem dii in pana staqua par levi. Vt tamςn haec, & lia quae aduersea accessum ad grauidam traduntur , D. Augustinusem. 1 4. de tempor. quicquid verborum cortex praeserat, in accipiam tantum de indecentia incontinentiae indicς,& imperfectionem non culpam inferente, suadet ratio paulo ante proselita.
Vuid tuendum de boneaute si Bonis Caesare , matre. foetu sive Iitibus, Ῥμgente graui necestate 'extrinseca s qna es, fidus , illicita e stes se hos siue mater' i oxia sit . siue noxia , F mortem ob
Esu MENDUM est filum disputationis desectionis Caesareae honesta- 'te, cum mater & proles sunt superstites I unde nos aliquantisper abduxere utilia corollaria , duobus proximis capitibus ex doctrina anterius posita, riti deducta stabilim. Reueniendo ignur ad institutum ἱ quandoquia dero expedita iam sum , quae circa miόnem Cae-: saream
302쪽
sia. ob nece atem extrinsecam 27 3
saream matre & prole superstitibus controuerti poterant , attenta duntariat intrinseca necessitate , id est bono parentis, aut: prolis , vel utriusque; nune,idendum restat, quid statuendum sit de honestate semonis Caesareae, matre & prole viventibus , si necessitas extrinseca deposcat adhiberi sectionem eo quod dejeretur partus naturalis ; & tamen sce- tum luce frui, maxime intersit boni communis. Vel certe eo quod periculum sit in mora, s partus maturalis expectetur . sed ante illud tempus mater morti dedenda sit . ut saluti publieae' consillatur; succidanturque radices malorum qitae ulteriorem vitam matris consecutura eonstaret. Cum qua difficultate, nexa est alia, de sectione Catarea adhibita matri noxiae & mmtem cbmmfris es siue desperetur naturalis partu, . si non eri pectetur, quam uis ex praestolatione patriis nulla gravia' mala timeantur. Has enim dimetiliates habere AEn
sententia matris p ' peritura , extrinseca ne
1 Est eirea disseultates praedictas nolinullatententiarum varietas: Nam sunt qui etiamsi matersit innoxia ; tamen annuunt ut mater Mi secti is moritura , secetur , ob' iiivns aliquod bonum extrinsecum ; si nimirum ob bonum Reipublieae . vel ad illustris familiae eonseruationem, magis intersitvr foetus si saluus quam mater. Tunc enim etiamsi sectio Caesarea agnose itur 'fore matris' 'occiso, I S 2 secari
303쪽
cari posse parentem innoxiam , affirmat Ioannes Varandarus l. 2. de morbis mulier. cap. 7. Idem visam. Henpco 8. Anglorum Regi. Scribit enim Fl rimondus L 6. histor. haeres cap. 4. num. 2. lownam Setiner , cum de sp Istur naturalis par usEdnardi postea Angloruin Regiue eo nomin . sexiit, aperiri etiamnum vivam, ut educeretur foetu .: Henricq , Medicis xogantibus , matri An proli suo sui iam . mgligi , sonipst pyei uxorum sihi affatim semperilars, non item liberorum imarium, tu layi mrob h lana putinas, 'ero putabat. isλn- 'erus tamen l. a..ile schism. sic. ad ani uni I s 37. de scri Mns fritim Edu rdi, hon' adeo cl/rς rit
damnata 1-xe entioribus suffragat ibus, inter quos frenriques l. r. cap. 2 . n. s. Annibal. Rose luxi g. pona entar. in Trismeg.
304쪽
sιλ ob necessitatem extrinsecam. 27
q. 68i ad rari. i. de ibidem AEgidius , Diana 2. p. miscessi resbi. 4. Layman c. . de baptism. mim. h. Fili luctus traistide baptis. num I 30. nec Videtiis abhorrere Bonacilia num. illo I C. De hac sen- . te tutarum varietate fetendum est iudicium ; seorsim primum agendo de macie innoxia,tum seorsim quoque 'de noxia & iure damnata. In illis eire stantiis, mater innocens nulta . . ratiovesecandari.
i 3. Mater innoxia , si constet eam morituram vi sectionis, nulla ratione secari debet, quaecunque tandem mala timeantur, ut extinctio familii: antiquissimae ct illustiissimae s vel successionis pinguo simae transfusio ad externos ob non exemptam pro lena, matri immorituram , vel denique exortus turis ruris grauissimarum, & quaecunque alia malal finiat gere: aut supponere troeat. Nullum quippe mahim: proferri potest , cuius taetense deiiitatio honestet: actionem intrinsece malam , cuiusinodi est sectio matris innoxiae in proposito euentu. est certa sententia omnium Theologorum, unanimi consensu negantium fas esse ut vito euentupliaussu Dei vitae ac mortis supremi domini,trucidare innocentem, quodcunque taliaem malum intente tui. Cum ergo mater supponatur innocens ; S sed io, speet tis .ircunstantiis supponatur fore eius occisio ; negandum est matrem superstitem quae mi sectionis peritura existimetur, secari posse , ut necessitati alicui extrinsecae , quantacumque itandem illa sit,
305쪽
Uxor praegnans cuius naturalis partus desperabatur, nec sectioni ferendae ob nimiam debilitatem par erat, secaretur ad educendam prolem masculam successioni Regiae familiae necessariam , pronunciante Henrico plus se satis foeminarum cum luberet reperturum, non item filiorum regnum
extra familiam transferri prohibentium; si vere ab eo factum & dictum est, pertinet ad cumulum immanitatum, quibus Rest in elix a perditissimis hominibus dementatus, in cuiuscunque generis mortales, ac ipsos etiam coelites, supra communem improborum modum est grassatus. Nec hominis tam
incompositae vitae factum , aut suggestio adstantium illi siue Consiliariorum sue Theologorum, si forte factum eius aut consilium probarunt, trahi potest in exemplum. Quam ignavos enim, & gr riae humanae potids quim diuinae studiosos,& Consiliarios & Theologos habuerit eo tempore Henricus, ex Sandero , Ribade yra, & aliis in illius temporis, historia,compertissimum est.
, Meus esset in boniu euentus flerari posset. .
i At si i mater innoxia, non sit letho danda vi sectionis t eo quod iudicio Medicorum censeatur satis valida ad excipiendam sectionem Caesaream. tunc si desperetur partus naturalis, certum est ex seperius late disputatis cap.1.fas esse secare matrem vivam, ut foetus superstes eximatur. Imo adhibenda ex necessitate estet sectio, non modb ut consuleretur aeternae saluti infantis per baptismi coli tionem , sed etiam ut consuleretur communi bono grauiter laedendo per extinctionem prolis intra
306쪽
ne sea. Ob nece atem retrinsecam. 2 9
matrem: Ita yt non modo titulus charitatis erga
prolem, iniiciat mathi necessitatem subeundae tunc sectionis , sub graui culpa : sed etiam titulus iustitiae bonum commune prosequentis, quam l. 3. de
virtut num. 76. stabili uinius, & proprie acceptam Iustitiam commutatiuam esse monstitauimus, . Obstringat praegnantem,ad consulendum hac ratione, communi bono. Quinetiam, tametsi & prolis & matris certo
alioqui exitio subiiciendarum nisi sectio adhibere tur, anceps & dubia fieret sors per sectionem,adhibenda nihilominus esset sectio ; tum ut ii) obligationibus satisfieret quae superius sunt expensae c. tum ob hanc nouam & peculiarem communis boni curandi ,& publicae calamitatis auertendae obligationem 3 quae tanta est, ut tametsi Iberari posset matias incolumitas absque sectione. solius autem foetus exitium non quidem Greto impenderet viseetionis, sed tamen vocaretur in dubium, per id
tendus esset foetus illi periculo, de semo adhibend ex obligatione iuuandi publicum bonum. N
quamuis non sit licitum trucidare innocentem.VIbonum commune quantumcunque Qbtinmxu , t et inen fas esse ob eam causam exponere innocente periculo,omnes aequ4 consentiunt .
t atris noxia nusia habenda sedprolis duntaxat. s. Veniq ad matrem noxiam & eapitali supplicio rith adiudicatam. Huius nulla habenda est ratio, sed sorius duntaxat. Id est, non est curandum. an mater sic dantinata , mortem oppetitura sit vi, , ' S sectionis.
307쪽
sectionis. Nam annuente publica potestate, fas est eam vita spoliare. Itaque tantum habenda est ratio
prolis, quae si perdenda sit adhibita sectione praegnantis noxiae, nullb modo poterit adhiberi sectio quamuis vel partus naturalis desperetur, vel periculum sit in mora; & ex ulteriore vita m eris mortem omnino commeritae, grauissima mala toti Reipublicae impendeant. Nihilominus enim, quia mors parentis noxiae supponitur iungenda trucidationi prolis , cui unictura remedium quod suppetit in desperatione partus naturalis, nempe se-istio ; noli remedium , sed exitium certum fore st tuitur, praetermittenda inlinino eilet sectio: iuxta illud Apostolicum oraculum,non jum facienda mala sutique culpae in ut eum an bona , atque adeo neque ut auertantur mala poenae, & ut Tertullianus
, Neque vero fas esset, sectionem quidem praetermittere, ne infans positive malo afficeretur & perderetur per sectionem ; matrem tamen alia rasone perimere, qua foetus nullo modo attingeretur positive, v. g. per strangulationem matris, aut capitis eius minutionem : quasi foetus qui supposita partus naturalis desperatione & negata sectione materni uteri, aeque inim uterum breui moriturus es ianticipate ob commune bonum ex matris morte pendens , permittatur mori intra parentis viscera. Non inquam fas ellet matrem perdere ad eum mo-dam, quia non interueniret ibi mera permissio exitii foetus , qualis interuentura eratur uti adhibita si ionο : sed verὸ interuenliet influxtis iii mo rem eius, o ubtraistionem voluntariam alimenti , quo solo sistentarii& prorogare vitam pinrest: Vnde quamui
308쪽
V e si L ob necessit atem extrinsecam. I
quamuis foetus.non facta subtramone materni san- suinis quo cibandus est,aeque paulo post periret intra viscera materna, moriente matre post naturalis partus periodum non secuto' partu 3 Tamen non periret vi operis alieni,quo subtrahitur illi alime tum, sicut neret in euentu proposito.' Spectanda eius χ-turitas; qua sumiens
6. Igitur tunc tantum sas est matrem noxiam
secare urgente ad eam sectionem bono publico, quia periculum est in mora'; cum spes est /, Retum non esse heiandui, persectionem; quia satis maturus est, & inhibetur , G peritus sector, ut omnia seeure peragenda videantur et Mad summum, sintus innovens exponatur periculos ob commune bonum, non t*-n perdatur meditath, id est ex eerta praenotione exiiijl per opust nostrum inferendi, quamuis non ex directa intesitrone ; id quippe esset silicitum, quia moraliter. rm imitando aeque esset occisio innocentis, ac si adesset illius occisionis i
Porro syes illa non laedendi scetum, quam attendit volebam in secanda matre noxia cum perieulum est minora , & bonum publicum poscit ac-eelerari mortem eius ; spes inquam illa, non tolliatur ob immaturitatem foetus; si contingat eum esse septimestrem. Nam compertissimum est, partum septimestrem esse vitalem atque adeo tametsi foditus artificiosὸ educatur eo tempore ex materno vi ' ro , aequE poterit este vitalis. , Nec verum est quod Eracastorius I. 'M sympath. cap. t tu dominiscitur
309쪽
de humano semine duplicis generis i quorum vniiiii post 7. menses maturum seu stum procreet, alterum duntaxat post nouem: Sicut in genere tritici, est quoddam semen dictum trimestre,vel setauium,
quod tribus mensibus spieam fundit,& aliud quod
mensibus nouem.Qua ratione eductio foetus septimestris, si foetus esset compactiis ex humano semine nonimestri , esset mortis. a; Vnde caeri nunquam constare possit nisi ex eventu, ex quo semine quis sit compactus , si foetus eruatur alite nonimestrem periodum , deerit moraliter certa spes maturitatis , quam remanere dicebamus , si foetus esset
septimestris. Nego , fundamentum cui haec omnia innituntur, solidum esse. omni quippe humana semina sent unius speciei, sicut omnes homines indς procreati, continentur una infima specie. Triticum verδ sicut potest esse specie multiplex , ira mirum non est ex semine multiplicis speciei, quorum unum serius,alterum oeyiis fructum sirum procreet, posse derivari. Itaque foetus quilibet septimestris, potest vitalis esse, & communi bono quod
ex matris accelerata morte penderet, urgente ad eum eximendum mense septimo a conceptione, non esset quod ea exemptio censeretur foetus occiso, ob immaturitatem eius, cum possit eo tempore
sertiri maturitatem conuenientem. QMd si maior in utero mora,diuturniusque inibi samentum comgrueret foetui, ita ut ob exemptionem ante noniamestre subiturus sit periculum, tamen vacabit cutipa exemptio, si publici boni necessitas eam deposcat et quandoquidem ut iam sepe dictum est, rati ne communis boni , licitum est exponere innocςn
um periculo. Hegraui damno publico adigento
310쪽
Desea. ob necessitatem extrinsecam. 283
ad matrem letho dandam , foetu duntaxat septimestri grauidam, posset foetus censeri suffieienter maturus,& eximi eo tempore absque scrupulo.
Po me protis censeri matura, antes septime ire. '
. Obscurius est, an foetus ame septimestre,ce seri posset sussicienter maturus , atque adeo an pos' iset ante eam periodum secure eximi, non praecisa spe incolumitatis eius, si bonum publicum non: sineret mortem matris illhuc usque differri.--- uis enim ordinari, partus ante septimestre non sint vitales, tamen id non est ades uniuersaliter verum, . quin aliquando secu. acciderit: Et sicut freque tissima periodus humani partus, est nouem vel decem mensium ; leguntur tamen aliqui partus un- deeimestres, duodecimestres, tredecimestres, etiam
quatuordecimestres,ac quod mirabilius est & planErarum, sexdecimestres: Nam uodecimestrem pax- tum abs se visum, talbit S.Thomas opust. 8. t.4. sub multaque pro eius mensis vitalis te aceruantur apud Moxium l. 3. de venae sin in mordiacisi.cap.s .m duodecimestri & qu motamimestri, exempla profert Deirio in Aduersariis ad Senecae Thebaidem versu 331. de iisdem M -terarum p riodorum partubus exempla collegit Pineta l. r. de Salom. io. Sicut inquam leFntur hae prorogationes ordinarij termini quo vetus commorare
tolet in utero; ita quamuis istimestre aleat esse
ordinaria vitalium foetuum peris ua versus inium. 1 ita ut foetus anterius editi non selem esse maturi. atque vitales: tamen non desint qui praeteream