장음표시 사용
341쪽
Et alia loca addenset Espencaeus i. a. de Euchar. C. 4. contendens,in hunc finem & non tantum ob aegrotos, asseruari iam olim solitam Eucharistiam. Multa praeclare de Eucharistia unitatis fidelium symbolo Petrus Lombardus in cap. Ir. prioris ad Corinth. Subnecto Diuo Thomae Nicolaum Cabasilam , Thessalonicensem Antistitem longe doctissimum. Nam etsi contra S. Thomam ex professo scripsit, in hoc tamen puncto consentit, ut Videre est in expositione Liturgiae cap. 42. 63. qq. & 4s. Quibus locis ex instituto confirmat, non modo
Misia sacrificium desunctis prodesse cum pro eis
offertur, sed etiam communionem.
S. Inter Patres S. Augustinus videri possitastipulatus lib. 6. conseis. cap. 1. Vbi refert usum illius temporis afferendi ad memorias sanctorum , hoc est loca sacra eorum cultui dicata, in quibus fideles tumulabantur, J pultes,ac panem,& merum I iuxta illud Tobiae, panem tuum, ct vinum tuum,super δε- pulturam tum connitue ; erogandum scilicet in pauperes , aut in sacros ministros in defunctorum ibi humatorum subsidium. Ex eo usu apud Africanos celeberrimo, S. Monicam matrem suam, canistrum cum selemnibus epulis jntulisse in defunctorum memorias , scribit eo loco S. Augustinus: addens, cum S. Ambrosius Mediolani ad abusus praecidendos ea quasi gentilium parentalia aboleuisset, piam foeminam abninuisse se libentissime , ct pro cantabo
pleno terrenis fructibin, plenum purgatioribuι votis peritus asserre doctam ; ct ut quod post daret egentibus, ct sic communicatio Dominici corporis iniccelebraretur. Vtique in bonum defunctorum ill hic tumulatorum, quorum leuamini omnis illa epularum
342쪽
tarum appositio addicebatur. Quid clarius in rem nostram 3 Sed & Petrus Cluniacensis lib. I. miracul. cap. I I .in fine,testatur animam Bernardi Grosi
si, expetii sse adiuuari Sacramentis Cluniacensium; non aliis sane quam Eucharistiae subinde a singulis perceptae: quae subsidia negat Petrus Cluniacensis fuisse expetituram piam illam animam in ignibus
emendatoriis decoquentem labeculas peccatorum,
nisi essicacia ad sabueniendum eqse perspexisset. i6. Accedunt diuina visa , & praxes Sanctorum. Apud Blosium in Monili spirit. cap. 6. sic habetur. Amma cuiusdam defuncti, cuidam Dei amico inflamma ardoris immensi apparens, dixit se ea sola de
causa tam diris cruciatibus torqueri, quod circa Dominici corporis perceptionem fuisset negligentior ; addidisque si vel semel venerabile Sacramentum deuore pro se accipere dignaretur, se mox liberadam. Quod cum ille Dei amicis fecisset , sequenti die anima eidem Sole fulgentior atque micantior apparuit, unica illa dignissimi Sacramenii huim perceptione, ab intolerabilibus poenis liberatabatque ad coelum ct aternam
beatitudinem euetita. In vita B. Ioannae a Cruce Cap.7. narratur, eam ex ipsus Christi mandato,pro Vna anima in Purgatorio detenta communicasse,
inque eam rem accepisse ab Angelo Eucharistiam. De B. Gertrude l. 3. divin. insinuat. cap. I 8. sub finem, scribitur eam a Christo expetiisse inter communicandum , ut vi perceptionis sacrae Eucharistiae, tot animas e Purgatorio eriperet, quot essent particulae, in quas sacrae species , seu panis exuuiae ori illatae diuiderentur ; annitente studiose pia Virgine, ut in quam plurimas particulas dearticularet sacram hostiam. Ratam habuit Christus Do
343쪽
minus , ut ibidem additur, in petitionem ancillae
suae ; tametsi supra votum,eius se desiderio responsurum , & multo plures animas vi communionis unius per eam obitae, quam ipsa signasset, erepturum e piaculiaribus flammis spopondit. De Ioanne Ximenes temporali adiutore Societatis nostrae, homine religiosis virtutibus excultis. simo , testatur Ludovicus Pontanus in vita Patris Baltasaris Alvares cap. 43. g. 2. eum iuuandis anumabus in Purgatorio detentis fuisse addictissimum:& in eam rem omnia sua opera bona conferre Q-litum, sed nominatim communionem sacram,quod est operum bonorum optimum. Itaque non C tentum diebus duntaxat Dominicis participare diuinis mysteriis pro more caeterorum domestic rum, aliis praeterea festis diebus exorare solitum ad sacram mensem accessum ; quem etiam priusquam ad superiorem adiret, in miserarum illarum animarum bonum, offerebat Deo. Quod studium procedente tempore semper in eo auctius fuit, & diuino vise admonitus , annis compluribus ante excessum
d vita, diligentissime excoluit. In hoc testimonio non modo boni illius Ximenij sensus attendendus est, tametsi Deus qui non respicit personam hominum & cum simplicibus agit familiarissime, diuinarum rerum peritia, prae multis sapientibus ac scribis , & huius seculi conquisitoribus eum nobilitarit: sed spectandus insuper est sensus scriptoris, Ludovici a Ponte , hominis & doctrina & pietate praecellentissimi, diuinis vero illustrationibus supra communem modum clari. Aperte enim usum communicandi pro animabus Purgatorij, ratum
habet, de super omnia bonorum quorinnuis Ope
344쪽
we communione pro mortuis. 3IT
rum iisdem applicabilium subsidia effert. 7. Apte usurpabo hot loco quae in simili de suo cum aduersariis candore S.Chrysostomus homil. in epistol. ad Philipp. Videte quam ego ingenae , ct
aquo animo , ea qua ab aduers rin dicuntur, asseram. Tunc enim demum splendida ac redundans vi Oria parta erit, cum istorum argumenta qua aliquid roboris videntur habere, minime absconderimm. Abscondere enim, potius dolus est, quam victoria. Hoc decus, eo
iustius vindicare mihi possum, quod non modo ea non abscondi quae aduersarii pro se proferunt: praeter aequiparationem enim Sacramenti & sacrificij, & decus auctius Sacramenti, maioremque eius frequentationem hinc secuturam, vix aliquid proferunt: sed etiam quae eorum causam promouere videri poterant, nec cogitantibus suggessi. Nunc iuxta B. Eustathii monitum , sub initium disputationis de Engastrimytho, propostis difficultatibus subnectenda acies contraria est, & quanti alterius partis firmamenta esse debeant considerandum : sic enim veritas, & pietatis seliditas cuila ec disputatio addicitur, multo facilius abactis offuciis esklgebit. Sententia contraria, probatur autoritate. 8. Contraria ergo sententia, quae communionem pro mortuis in sensu de quo agimus, hoc est ita ut eis prosit ex opere operato 5 vi sacramenti, habet pro explorata abusione , mihi certa est. Tradit eam S. Thomas 3. p. q 79. art. . Ibi enim explicatissime docet, Eucharistiam quatenus sicramentum est, soli suscipienti prodesse. Idem S. Thomas
345쪽
lech. o. in cap. 6. Ioan. in i o fine, habet insignem locum in rem praesentem ciui ex editione Romana anni i s o. & ex Lugdunensi anni is 62. describendus est. Nam in nupera editione Antuerpiens, foede corruptus est, omissione aliquot vocum, & praesertim particulae negantis : cuius ademptione, &commutatione in causalem particulam, knsus plane contrarius ei quem S. Thomas intendebat, inductus est in eum locum. Sic igitur habet is locus ex sana & antiqua lectione. Notandum est,quod alia ter est in icto Sacramento, Eucharistiae, ct aliter in aliis. Nam alia Sacramenta habent singulareν essectus , sicut in baptismo, solus bapti tus suscipit gratiam. Sed in immolatione huius Sacramenti, est uniuersalis essem : quia non solkm sacerdos essectum consequitur, sed etiam illi pro quibus orat, O Ecclesia tota, tam vivorum qκam mortuorum. Cuius ratios , quia continetur in ipso , ipsa causa uniuersalis omnium Sacramentorum scilicet Chri 3. Nec tamen si laicus sumat hoc Sacramentum , prodest aliis quantum est ex opere operato, inquantum consideratur ut perceptio , quamuis ex intentione operantis 2 percipientis possit communicari omnibuου ad quos dirigit suam intentionem. Ex quo patet, quod laici sumentes Euchariniam pro his qui sunt in Purgatorio, errant. Nupera editio quam allegabam, vel ab aliquo sciolo ut abusioni quam exagitamus suffragaretur, me dilato est interuersa, ut perspicue factum est in eadem editione circa locum ex I. s. dist.4 . q. Unica, artic. s. ad 3. ubi S. Doctor conceptionem Deiparae ab oliginali culpa immunem agnoscit in omnibus antiquis editionibus: Vel per oscItantiam emaculatoris Typographici, turpiter deformata est. Nam
346쪽
post illa verba ,scilicet ChriΠm, sic legit. Nam slaiciti fumat hoc sacramentum, prodest aliis, quae est
manifesta textus corruptio, pugnans cum D. Thomae instituto, & uniuersa eius ratiocinatione eo loco. Syncera ergo & antiqua lectio, est quam retulimus ; sicque emaculatus locus ille , ipsis Solis radiis conscriptus in rem nostram videtur.' s. Sed quid D. Thomam testem produco, quasi
non idem fuerit omnium retro Doctorum & antiquorum Patrum sensus ὶ Nam paucos illos qui superius pro aO usu in quem agimus adducti sunt, infra nullo negotio expediam, monstra que sensisse omnia alia. Et mirum est e tam multis, qui de Eucharistia, deque adiumentis animarum Purgatorij, omnibus Christianis seculis, pleraque scriptis mandarunt , tam paucos fuisse, qui vel in speciem steterint pro aduersariis; caeteri ver δ ad unum omnes, subsidium quod nunc tantopere extollitur, nullo modo agnouerint. Imo cum Lutherani scripsistent, Catholicos arbitrari Eucharistiae usum itiuare defunctos ex opere operato, meram hanc esse calumniam, & nemini Catholicorum id unquam in incntem venisse, contestatus est Bellarminus, in iudicio id e libro concordiae, Mendacio Lutherano 18. Innumeri quidem Patres & Scholastici, fructum sacrificio incruenti erga defunctos, accurate & perspicue celebrant. Vide sis Patres.quos adducit Damascenus orat. pro defunctis, & qui prostant apud
Gratianum I 3. q. 2. necnon apud Durantum l. 2.
de ritibus cap. 43. & apud Thyraeum l. de locis infestis cap. 82. ac denique qui appenduntur in Ga-retii & Cocci j collectaneis, passimque apud Haereseologos. Scholastici idipsum unanimiter & late
347쪽
confirmant in . d. 41. Sic igitur uno ore Patres &scholastici omnes , de via sacrifici, Missis , ad iuuandos pie defunctos in Purgatorio haerentes pronunciant. At sacramenti Eucharistiae ad eundem usum adhibendi, nusquam & nunquam meminerunt ; si pauculos illos initio adductos excipias, qui id in speciem dixisse sunt visi ; reuera autem
omnia alia voluerunt, ut infra dilucide monstrabitur. In re autem omnium calamis & sermonibus protrita, neminem antiquorum reipsa tuisse in eam Nntentiam , argumento peridoneo esse videtur, non esse nobis sero sapiendum. Video hoc esse argumentum ab autoritate n gatiua quod non esse vuluequaque validum,in confesse est. Tamen in hoc negotio apud cordatos quosilue magni esse momenti debet. Nam de fructibus & enectibus Sachamentorum , Cum non aliunde ortum habuerint quam ex Christi domini voluntate, scripturis sacris vel Ecclesiasticis tradi. tionibus expressa, nihil affirmare solide possumus, praeter ea quae firmantur sacra testificatione, saltem maiorum scriptis prodita, vel pud omnes rata I Vsuperantiquo per manus tradito, probante Ecclesia, cui quantum sit in Sacramentorum negotio deserenduna, tradit egregie S. Fulgentius i. de baptismo
AEthiopis cap. Io. Igitur cum usus quem exagi amus, nulla uspiaci extent apud antiquos vestigia, nulla per manus iam olim tradita assertio proferatur ; tam altum silentium argumento est admodum valido , usum recens inductum , & fructum Sacramenti de nouo iactatum, soliditate destitui.
348쪽
we Communione pro mortuis. 32 I
ioo Assine 'est' argumentum quod duelitur ex praxi 73c usu fidelium. Videmus enim ex usu antiquissimo ab ipsis Apostolis tradito, sectari in Ecclesia Catholica , ut cum quis vivorum animi suae conssilium vult, prospiciat sibi; curans ut in subsidium animae suae cum a corpore digressa fuerit, peragantur sacrificia,sive ad id rogando superstites. vi factum a S. Monica scribit D. Augustinus 9. cbh- fessi cap. t i. siue statuendo in eam rem cis suin 'aut , nuum : Alij lar ani stipem I in sacras persenas vel pauperes erόgandiari pibbidei, ut faciant sibi amiacos de mammona iniquitatis a quibuslaecipiantur in aeterna tabernacula. Sunt qui sibi pilirum satisfactiones , ivel e thesau o EccIesiastico litruvi apprecentur': priusquζm c vim cxcedant dbtestentur suos, ne horum alioruni Catholicorum subsidiotum erga ipses sititi stres . cum morte defungi Glitigeisto Idem Hidium ess Eognatis circa cognatorum animas , & liberis pii JAga parentes vita
functos. Nominatim vero cum cadauer exanime
humo inferendum est 'ebnueniunt notr protqui ad exequias , qta Muni' 'pass praecipua yno aut multiplici pro mortuis sacrafihi' contiuerifr. Ἀd-rreodum' verδ frigeres ectum choritas in de laetos', si ad sahrificia qua leti'andis morum vita sit ficto umat imavi meditVcVaht yyn ad Engere ni qt quecbmmiihiὀnem suam: Ar id esse ebrilia' usum omnium regionum, nemo non videt. Nec est quod fortassis obtendatur moe or ', Sc turbat B cognatorum in suo iam obitu. Multi enimndri adeό mccent quin satis dispositi sint ad Eucharistiae pe
349쪽
ceptionem. Vnde sicut qiii sacerdotes sint, etiamsi ob suos vita functos moerent, tamen pro eis litare diuina hostia nequaquam praetermittuΠt, seq*ς ad id digne praestandum , aptant & disponunt ri possunt ; Ita qui Sacerdotes non sunt, tametsi ob su'-rum excessum moesti, deberent pro eis communicare , & quanta per moerorem liceret dispositione, aptare se ad hoc subsidium charorum suorum animabus suppeditandum . . Qui vero prae luctu essent ad praestandum suis hoc beneficium prorsiis inepti,
stulte .plane sacerent etiam ex hoc capite, quod fraudaretiat eos quibus bene volunt, magno leu
mine. Nemo tamen unquam vitio vertit mortuorum cognatis, vel amicis superstitibus, quod luctu abserpti, & plus: iusto laxantes moerori habenas, ineptos se redderent ad iuuMados perceptione Eucharistiae vita functos. Sed Patres, & Christiani tractatores, qui in exagitando nimio ob defunctos maerore multi sunt,tacito prqrsus hoc c pite quod ineptum reddat ad communic ndum pro defuncto,
alia omnia urgent ac nominatim inutilitatem quoad mortuos, & nocumentum non leue ipsorum lugentium. Videsis Chrysostomum tom' 1. Gr.ecol. serna. 23. δέ homil. r. in I ad Cor. & Dipit. . in
in S. Iulittam, Fulgentium Epistolae ad Gyllam, Scalios quos profero Ly. de virtvt. a num I M. t actans patientia ψ. in i mortς charorum. Micq dvero sit de iis qui . prae luctu essent inidonei ad communicandum per ieiplos , possent tamen ac deberent, saltem per alios curare defunctis suis. hoc subsidium, sicut curant sacrificia & preces. Nam etiam non sacerdotum suffragia pro defunctis corrogatur, porrecta
350쪽
porrecta plerunque in eum finem stipe non modica. Nemo autem unquam auditus est communiones pro mortuo curare, factis ad id impensis , datoque antidoro pecuniario,vti a let quoad preces& sacra. ii. Novitas itaque cui euellendar operam danaus, sollicitat usum in Ecclesia ab omni aeuo receptissimum , abstinendi usurpatione sacramenti Eucharistiae ad effectum leuandi defunctorum animas : tantiimque non damnat supinitatis & oscitantiae Pastores ac Doctores omnes , qui de iuuandis hac ratione defunctis per tot secula silueritit Nec abest tacita Vniuersalis Ecclesiae sugillatio, quasi in re tanta , tamque amictissimis animabus
commodatura , aut aduertenda dormitauerit, aut
proponenda fidelibus 8c commendanda torpuerit. Quod vel in cogitationem admittere, immane foret sacrilegium : cum exploratissimum sit Catholicis , Ecclesiam a Spiritu sincto edoctam omnem veritatem, instituta a Christo iuuandis defunctis subsidia, & exponere dc urgere studiose solitam: quod diligenter exequor ea tractatione, cui titulus est, LRa ct inferiapus m.mbm, qua inquiro in nouam de Purgatorio doctrinam , allerentem ad perfectionem spectare , nolle iuuari , aut iuuare mortuos , ut diuinae Iustitiae si locus. Et habuit sane Ecclesiae typum Respha illa filia Aia. a. Reg. 2i quae inuigilauit iuuandis defunctis, donec roraret Imper eos aqua de caelo, iuxta perelegantem ac piam interpre ationem 'Tracharij epistol. ad Ianuar. 8c Thomae Cantipratani l. 2. Apum cap. 3