De ortu infantium contra naturam, per sectionem caesaream, tractatio: qua reliqui item conscientiae nodi ad matrem aluo gerentem, ac foetum, eiusque partum spectantes, solide & accurate expediuntur; a r. p. Theophilo Raynaudo ... Accessit Discussio e

발행: 1637년

분량: 443페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

3α Error Popularis

bante Ecclesia tulerit communicare pro desunctis, ut potius ab antiquissimis temporibus, nulla insa-cru pro defunctis facta fuerit astantium fidelium

communio, ut habetur ex S. Dionysio cap. 3. & 7. Eccles hierar. notau Itque ex Dionysio Ioannes Cochlaeus Philipp. 7. cap. t . Eaque causa fuit, cur olim Energumeni ac Poenitentes qui a communione arcebantur , ad sacrificium Millae non admitterentur, nisi. cum offerebatur pro defunctis. Nimirum quia in aliis Missis populus communicabat,vel communicare poterat : Vnde Energumeni ac Poenitentes, quia prohibebantur communione, eXcludebantur ab huiusmodi sacris : admittebantur autem ad sacrificium pro defunctis , quia in eo non administrabatur communio. Et hanc es legermanam Causam , cur non detur pax in Missis defunctorum,

affirmat idem Cochlaeus , Philippica illa T. contra

Melancthonem cap. I . & annuit Ianstantus expositione in Canonem Mistae , cum enucleat primam

orationem ante communionem , fag. mihi I A.

Addens, eandem ob causam, in quibusdam ordinibus praetermitti in sacro apprecationem pacis, quoties abstinetur perceptione Eucharistiae per alios a Sacerdote. Ea enim pacis apprecatio, disponit ad Eucharistiam quae cum sit signum unitatis Erpanis concor/ia, ut loquitur D. Augustinus tract. 26. iin Ioan . nihil habet alienius, quam animorum dic iunctionem. Vnde illa per Diaconum inclamatio sub tempus communionis apud Clemetem Roma-inum a. Const. cap. sq. nemo contra aliquem , nems.cum simulatione ; et is in nonnullis controuersia reperiatur , constentia perculsi precentur Dominum , ut Iratri reconcilientur. Eodem spectabat amplexus quo

352쪽

we communione pro mortuu. 323

quo fideles sub tempus communionis mutuo se stringebant, teste Chrysostomo homil. 1 r. ad popul . Tunc item osculum pacis figebatur,ut ex multis Patribus tradit Duranius i. a. de ritibus cap. 14. Toties quoque hanc ipsam ob causam in mysteriis pax repetitur addito responso , ct cum spiritu tuo, vi S. Chrysostomus notauit homil. 3. in ad Colossi in με. Forteque etiam inde factum, ut Sacramentum Eucharistiae nomine pacis insignitum sepe legatur apud S. Cyprianum, & alios, quibus idem est dare pacem alicui, ac praebere Eucharistiarii. Apud Ignatium quoque Epist. I . ad Ephes Eucharistia vocatur pax Christi. Eidemque Tertullianus c. 39. Apolog. nomen Agapta, a dilectione & pace quani

praefert & confert,tributum docet. I 3. Cum igitur tanta sit communicaturo pacis Cum omnibus sequendae necessitas , merito in mysteriis cum communicandum erat, eXterna pacis

signa praeberi & apprecationem pacis fieri, institutum est, ut omnes astantes rite & congrue ad communionem aptarentur: ne quod Proditor ludas fecit , dulces cibos caperent amaro animo , prout

D. Augustinus in psali 1 . illud Christi improperium est interpretatus, qui simul mecum dulcre capiebas cibos. At quia in sacro pro defunctis , abstinebatur communione ; idcirco in huiusmodi sacro usias tulit, ut pacis apprecatione abstineretur quod deinceps semper in Ecclesia seruatum est. Adducto diuino vise id firmat Canti pratanus l. 2. Apiam

Cap. s3. n. 33. Scio alias praeterea usus illius causas proferri a Turrecremata cap. pacem, de consecr. dist. E. Durando in Ration. l.7. cap. 33. a n. 4 4

353쪽

3 26 Error Populata

ritibus scriptiones edidere. Verum causa ex Cochlaeo prolata, appositissima videtur. Ex ea vero aperte habetur, Ecclesiam non censuisse perceptionem Sacramenti Eucharistiae prodeste defunctis, cum in sacris quae ad eorum leuamen fiebant,abstinentiam a communione ratam habuerit, & ab huiusmodi sacris , ritus ad communionem aptantes praecidi fuerit: contrarium planc curatura, si E

charistiae perceptionem per superstites , posse defunctis proficere existimastes. Prima ratio, ex eo quod Sacramenta

sint Medicinae.

I . Venio ad meae sententiae stabilitionem, &contrariae impetitionem ex ratione, quam adducam duplicem. Nimirum unam petitam ex generali ratione Sacramenti, alteram ex speciali ratione Sacramenti Eiicharistiae. Priori formandae proludo, praemittens Sacramentis omnibus commune esse,& ad eorum' genericam rationem spectare, quod sint Medicinae. Cum enim tot tantaeque sint in hac Vita aegritudines nostrae, ut earum numerus iniri

nequeat, quod optime prosequitur Gregorius NyDienus initio Epistolae Canonicae ad Latoium Mitylenensem Antistitem,l& ibidem Balsamon; necno Hugo Victorinus l. de Medicina animaefere initio, de Hildebertus epistola ad quendam Praesule quae admista Fulberti Byistolis , est numero II 6. Cum inquam tot tantaeque sint animorum in hac vita aegritudines,sapientissime ac prouidentissime Christus Dominus,que scite Pisidas in Cosmop .v. I 3s9. nominat Galenum Maximum. secundarios nobis Medicos

354쪽

Medicos & Pharmacoparos, seplasiamque pharma

cis in rem nostram conficiendis prouidit. Luculenter in hanc rem disserit Origenes homil. 8. in Leuit. vocans Ecclesiam flationem medicina , Sacerdotes autem Sacramentorum , Medicos dis animorum morbis praefectbs. Nempe secundarios Medicos sub Christo Archiatro , ut idem loquitur homil. i. in Psalm. ἔ7. Aut ut dixit Nazian-

stum exhibitae administratores, & Christi principaliter curantis adiutores. Ab iis secundariis Medicis& Pharmacopaeis , cum alia ad curandos morbos nostros malagmata apparantur, de quibus plene inter tractandum de Christo Medico : tum illa prae sertim ex infuso ac velut immista certis rebus corporeis Christi sanguine, omnino essicacia,quae vocamus Sacramenta. Eorum multiplicem rationem multiplici corporum medicinae proportionalem, pulchre praeter caeteros aperit Altissiodoresis lib. η.

Iummae cap. de Sacramentis noua legis in communi.

Agnoscit quoque frequenter eam Sacramenti &Medicinae analogiam , Gulielmus Parisiensis in opere de Sacramentis , & S. Thomas in A. dist. I.& 2. ac perpulchre autor altercationis Synag. &

Eccles cap. 8. sub finem. Sigillatim verb Euchari

stiam habere rationem medicinae, siepe iterat apud S. Cyprianum Autor sermonis de Coena Dom. &Albertus Magnus serm. χ i. de Euchar. aliquota seqq. vulgo creditus S. Thomas Opust. 38. cap.2I.

355쪽

328 . Error Populam '' Prosunt ergo solisumenti.

. . IJ. Ex his eruitur ratio valida in rem nostram, monstraturque , usum Eucharistiae quam vivens

usurpat, non polle ab eo referri ad subleuationem defunct i. Nam Medicina cuiusmodi esse diximus Eucharistiam eo ipso quod est Sacramentum: in Medicina inquam, nemini prodest praeterquam sumenti. Si enim ut D. Chrysostomus homil. s. & 7. ad pop. scite dixit, ridiculus esset, qui uno quopiam

membro corporis male affecto, medicinam faceret alteri membro; v. g. qui curaturus lippientes oculos emplastrum talo aut cruribus admoueret: multo magis despere censendus est, qui inter subiecta multo minus connexa quam sint inter se corporis membra, communitatem velit esse Medicinae; ita ut unum curetur, facta alteri admotione pharmaci. Igitur inane prorsus est , & contra genericam sacramenti rationem friuole excogitatum , quod perceptio Eucharistiae per viventem, possit defuncto esse proficua. Nam totus Sacramenti fructus, datur ex opere operato; quod situm est in passiua receptione,& immediata admotione rei illius cui Christus facultatem & vim conseruit, impertiendi ipsa applicatione , effectum sacramentalem. Itaque ei duntaxat prodest Eucharistiae perceptio , qui illam per seipsum ac immediate percipit,& non alteri.

. Et sane cum omnia nouae legis sacramenta habeant rationem Medicinae, & omnibus aeque commune sit instituta esse a summo animarum Archi

tro , & ab eius sanguine intra illa concluse vim agendi sortiri: profecto si unum aliquod eorum

puta Eucharistia in posset extra subiectum cui ad

mouetur,

356쪽

we communione pro mortuis. 3 29

mouetur, fructificare I atque adeo utiliter a vivente ascipi pro defuncto,in quem fructus Sacramenti, vivente percepti per ultroneam ipsius cessionem transfunderetur,nihil afferri posset, quominus de aliis item Sacramentis affirmare idipsum licerer.

Non contendo , caetera Sacramenta vel dignitate& rei contentae maiestate, vel sacramentalis effectus causandi vi, aequare Eucharistiam. Primum enim, is . duntaxat admiserit, qui cum Iuda Iscarioth Sacramentariorum primicerio , Christum in Eucharistiae Sacramento vere praesentem , impacta

Christo ipsi metitione dissileatur: quod est spiritui

gratiae, Christo inquam ad modum spiritus in Eucharistia abdito,& per tam bonae gratiae Sacrame tum exquisitissimos gratiarum sensus meritissimo sibi a nobis exposcenti , contumeliam facere; ut Apostolus asseruit. Alterum autem i, negat & feracitatem gratiae maiorem , agnoscit in Eucharistia D. Thomas L p. q. artic. 3. tametsi lis estsub Iudice, ob frequentem Eucharistiae iterabilitateis. Hoc igitur non contendo ; sed salua Sacramentorum quoad dignitatem & essicaciam inaequalitate& disparitate ; ips6que dignitatis de ad eximios effectus praestandos potestatis veluti vertice , Α gustissimae Eucharistiae vendicato iuxta illud Clementis T. Constit. cap. 37. Eucharistia sua magnitudine omne beneficitum operuit; confirmo,quia m dus operandi Sacramentorum omnium est, ut pN modum Medicinarum producant effectus suos,corii, sequi aperte; ut non nisi immanenter, & perapetiscationem ad subiectum cui fructificant, operentur.

Proindόque quisquis de eorum uno admittit modagere possit transeunter,ita ut effectus eius prosiliat. X I extra

357쪽

33o Emr Populariis

extra subie stum cui admouetur ; non habet unde inficias eat, similem vim proficiendi alteri quam proprio receptiuo, ad alia quoque Sacramenta pertinere. Quare fatendum erit aduersariis,alia Sacra-

meta nouae legis, posse suscipi pro subleuatione defunctorum, sicut dicunt posse in eum finem suscipi

Eucharistiam.

16. Dicant' igitur similiter, fas esse cuipiam baptizari pro mortuis: non modo in eo sensu quem Apostolus approbat I. Cor. Is . nimirum sumendo baptismum pro corporis afflictatione,& opere poenali ac satisfactorio , sed etiam insulib illo modo quo Gnostici apud S. Epiphanium haer. 28. MMarcionitar apud S. Chrysostomum homil. o. ini. Cor. suscipiebant baptismi Sacramentum, nomine eorum qui inexpiati sacro lauacro excessissent evita, rati eam intinctionem quam vilius ac superstes susciperet, prodesse mortuo ; quod qu m falsum & fatuum sit, nemo non videt. Dicant similiter aduersarij, & ut ad praxim reuocetur satagant, fas esse acceὸere ad Sacramentalem Confessionem, pro defuncto. Quidni enim Sacramentum ad peccatorum abstersionem factum, possit itidem applicari fructuose iis defunctis in quibus reliquiae peccatorum eradendae supersunt, & rubigo scelerum quoad culpam iam' abstersorum , defricanda manet quoad reatum temporarium Hortentur denique aduersarij, ad receptionem Confirmationis & Ordinis, in gratiam defunctorum , dc scilicet ad ineundum coniugium Christi/num, magniimque illud in Christo &' Ecclesia Sacramentum pro animabus Purgatori, celebrandum. At nemo has lamiae turres dc pectines solis, vel infantulis inter somni

358쪽

communione pro mortuta. .33Isomni dissicultates occinere hactenus sustinuit. Igitur neque Eucharistiae perceptio per superstitem, potest esse vi applicationis Sacramenti & ex opere operato fructuora defunctis,si ad eos subleuados referatur a suscipiente: sed sicut aliorum Sacramentorum susceptorum fructus qui ex opere operato appellatur, est inabdicabilis a suscipiente, nec pstest in alium transfundi: ita similis fructus Sacramenti Eucharistiae, soli percipienti immanet, nec huius fontis gratiae latices derivantur foras.

Eucharictia essectus,defunctis tribuen-

ου. Non gratia.

II. Hinc aperitur via ad aliam plane idoneam& validam probationem veritatis pro qua pugnam

mus. Nam fructus uniuersus ad quem conferendum Sacramenta nouae legis instituta sunt,continetur gratia sanctificante mortale peccatum ac poenae aeternae reatum excludente, ac eiusdem gratiae parandae aut fouendae suppetiis ; auxiliis inqua actualis gratiae: vel abstersione culparum leuium,ac reae rus Epeccatis dimissis residui. Omnes hi effectus,

non sunt omnibus sacramentis communes, nec qui inter eos Eucharistiae competunt, possunt pro Voluntare communicantis transferri ad defunctum. Gratiam sanctificantem , Eucharistia per se ac vi

institutionis suae auget,&vt fert probabilis aliquo rum sententia, interdum quoque, stametsi petaccidens) eam primδ confert, & mortale peccam tum remouet; supposita recipientis bona fide, qui suum illud impedimentum ad tanti Sacramenti dignam perceptionem , absque noua culpa non

aduertit,

359쪽

1332. . . Error Populam aduertit, & inuincibiliter censet se sesscienter

.dissipostrum. Hic tamen effectus Sacramenti Eucharistiae, est aperte inabdicabilis a suscipiente Eucharistiam. Nam dempto Chii sto, iaemo alteri gratiam sanctificantem elargitur, quia gratiam ct gloriam dabit DominiM. Neque DEus a quo quaecunque sunt, Ordinata sunt , potestatem homini fecit inordinationis illius,quae summa cerneretur in ea vere prodiga& vere stulta translatione gratiae ad alios ii quos homo praeceptum charitatis transgrediens,non licui seipsum, sed supra seipsum diligeret, ut bene ratiocinatur Cassiodorus lib. de Amicit. cap. 38. pasi

Simque tradunt DD. 2. a. q. 26. art. 4. exponentes

ordinem eharitatis. AEque prohibemur transfusione iuris ad certa auxilia cuius ferax est sacramentum. Ob nexum enim auxiliorum illorum cum gratia sanctificante cuius sunt incentiva aut fomenta, iubemur ea nobis retinere; & rogantibus, date nobis de oleo viarro , respondere tenemur , ne foria

non sussciat nobis ct vobis, ite potius ad vendentes,ctemite vobis; ut stitὸ dixit Bunderius in compendio

concertat. tit. 34. artic. 23. Quid quod defunchus neque gratiae nouae sanctificantis , neque auxiliorum quibus foueatur aut muniatur, capax est, Cum extra viae si amma sit consti tutus . ea autem gratiae sanctificantis accretio, vel per auxilia tuitio, selius viae si propriar Iraque penes hos Eucharistiae effectus, inanis planὶ &cassa est, communio viventis pro defuncto.

360쪽

Communione pro mortuis.

Non venialium remis . l ' -

i 8. Nec aliter statuendum est de illo alio huius

sacramenti effectu ,i quem agnoscere videtur Tri dentinum sest . I 3. cap. I. nempe de remissione venialium, facta per hoc Sacramentum ex Opere Ope . rato, interueniente tamen aliquo peccatorum illorum dolore , sine quo Deus nunquam condonat actuale peccatum ; ut homo qui petr illud sponte a Deo auersus est, sponte quoque in Deum regrediatur per dolorem aliquo tandem modo cadentem in peccatum admissum , ut propterea displiceat quod Suares t. 3. 3.p. d. 63. s. Io. ut hic Eucharistiae effectus exurgat, contentus sit solo desectu compla dicentiae actualis erga peccata ventilia per hoc cramentum obliteranda quo admissis , dandum Consequenter erit , omnem digne com unicantem absque actuali peccato veniali , plane, mundari alcuiusuis peccati labecula,quod idem Suares merito negat t. . 3 .p. d. I a. s. r. in sine. Vt ut sit, effectum propositum. Sacramenti Eucharistiae probabiliter inuehi, haud grauate concedo , sed si agathrde ἱolo recipiente Eucharistiam. Nam cum essectus ille ,speeter nitorem animae, &remotionem fuliginum quibus decol internus infuseatur, nemo sapiens siliuin ea in parte sibi praeposuerit. Et sicut verit fractum orbem illabi oporteret, cauenda esset perpetratio iminimi peccati veήnialis, cuius admissione tanta oclades auerti posse supponeretur , ut habet certa D. Anselmi docti ina, LI. cur Deus homo, cap. 2I. ita nullius alieni bonis captatio honestare posset voluntatem permanendi in peccato veni i,ut par alterius labes remoueatur.'

- Itaque

SEARCH

MENU NAVIGATION