장음표시 사용
41쪽
Si igitur qui primo dictus est Caesar, ut est non
improdabile,aliunde dictus est Caesiae,qutin ex ortu Per caesum matris uterum , corruit quod constituinius, de sectione materni Heri ad eximendam prolem, denominanda Caeses ea, quod qui primus appellatus est Caesar, secto matris utero lucem aspexerit. Fateor argumentum non esse imbelle. Neque tamen deest probabilis responsio. Nimirum, cum sententia quae illum qui primo Caesar dictus est, caea matris utero sic denominatum statuit,sit satis probabilis: non posse rure explodi denominatiomem Caesareae sectionis, ad eam uteri diuisionem significandam. Quinimo tametsi ea notatio nominis Caiar, esset prorsus salsa; planinue revicta
sigmenti,cum tamen apud vulgus inualuerit,& omnium ore circumseratur, haud incongrue usurpatur nomen ex ea notatione petitum, & in eodem
vulgatissimo sensu accipitur ; cum par sit loqui ut plures. Habemus exemplum ipsiu et Scripturae sacrae, imb ipsius Dei in Scriptura loquentis, de quo optime s. Gregestus 9. morat. c.6. circa illud, facit Aramnum , ct Orioarare, ct 0adas, ct interiora A. i. Tradit eo loco S. P. Scripturam, nomina illa stellarum fabulositatis plena usurpasse; non insistendo vestigiis Hesiodi,& Arati,atque Callimachi , sed ut res quin insinuare appetit,notitia υμ rara appegationis exprimantur. Nam si adira qua Haser, per ignota nobis noranna diceret homo pro quo Mo eadem Sciaptura facta est. nesciret procul dubio quid aviaret.Sic igitum in sacro eloquio, sapientci Dei Permonem trahunt a sapientibuη soli: Acin in ea pro utilitate hominis, vocem in se humana passionis ipse funditor ,--- sumit Deus, ut videlicet dicat,
42쪽
id, quotvlex, sit Eo Caeserea. Is
poenitet me fecisse hominem super terram, cum pr=fectὸ connet, quia is qui cuncta prius quam veniant cons icit; nequaqAampinquam aliquid fecerit, po nitendo resipiscat. Accommodat se igitur Deus v sui humano, & sue per se , siue per Canonicum scriptorem loquatur, eas Voces vlurpat quae communi
vi receptae sunt, tametsi improprium quid, nec Deo satis dignum, spectato extimo cortice senent, redoleantque admistam alicunde fabulositatem. Idem igitur nobis fas esse debet, cum vox aliqua conficto sensu foeta, increbuit in vulgus. Atque ita denominatio sectionis Caesarea, , primo Caesare per disiectum matris uterum ad lucem extracto , quia, is passim sensus inualuit, usurpari aesque labe posset , quamuis suppositio illa de primo Caesare, fibulosia esset.
Restat eximendus scrupulus circa eandem dea nominationem. Videtur enim laborare battologia, cum idipsum quod voce sectionis significatur,
includatur denuo, itereturque in adiuncto attributo Caesarea: atque ita perinde esse videtur , dicere Isctionem Caesaream,ac dicere, casuram caesonis : quod est patere eidem criminationi cui Ludovicus Viues ad L 3.de Civit. Dei c. i obnoxios censuit eos qui se dicunt Canonicos Regulares: nam cum aliis maculis illos inspergit, tum nominatim battologiae; quae eo etiam insulsior in re praesenti videtur, quod nulla hic adhibeatur idiomatum diuersitas; ut ab iis factum est quos Viues reprehendit. Interdum
cnim, absque labe battologiae, usurpatis diuersi. idiomatis
43쪽
idiomatis vocibus idem significantibus , aliquid
exprimitur. Qua ratione Christus Dominus, inter orandum dixit, Pater , magno mysterio, ut docet S. Augustinus lib. 3. de cons. Euang. cap. . Mautor Commentari, Diuo Hieronymo adscripti ad c. I . Marci v. 36. Et Apostolus Rom.8. ad designationem ingentis Sacramenti quo Iudaei & Graecivnum in Christo censentur, eadem congeminatio- . ne absque vitio usus est, ut S. Augustinus admonuit l. de spir.& litera c. 32. & creditus Anselmus, pas- Simque caeteri Rom. 8. At in re nostra, intra idem idioma fit congeminatio. Igitur modus ille loquendi sectio Corea, laborat battologia. Sed non est dissicile hunc scrupulum reuellere , dimissis iis
quae Nauarr. comment. I. de regular. num. 2. & 3.
lant,ut battologiae notam repellant ab iis qui se Canonicos regulares appellant. Cur enim battologiae iure insimuletur , vel si caesuram Caesaream dixerit , qui communem & ad plures patentem sectionis siue caesurae rationem , arctat ad illam specialem qua fita materno utero eximitur foetus 3 Ea restrictio sectionis generaliter acceptae, & plurimas diuersissimasque sectiones comprehendentis, commode fit adiunctione differentiae quam exprimit Vox Caesarea ; iterans quidem utcunque rationem genericam huius operationis, voce sectionis iam ex pretiam, sed absque inutilitate , imo cum commodo & declinatione longi anfractus verborum,
qui alioqui adhibendus ellet ad differentiam propositam exprimendam. Sed de his nominalibus tricis, plus satis.
44쪽
m quotvle sit sectio Caesarea. I7CMultiplicitas sectionis Caesarea.
Sectionem Caesaream sic expositam, distinguere licet multiplicem. Vel enim matris praemortuae uterus secatur ut educatur proles superstes. Vel utroque superstite aperitur matris uterus, ut scelus cui alius exitus interclusus supponitur , foris prodeat , beneque vel ipsi, vel parenti,vel utrique esse possit. Vel mortuo foetu , mater superstes s atur, vi damnose illo onere liberetur. Dimis quartam sectionem quae scilicet esset matris demortuae,intra quam sectus quoque iam mortuus lateret. Huius enim sectionis, vix alius potest esse usus, quam ad comparandam peritiam anatomicam, praesertim cum in litum quid circa matrem ac foetum comtigisse deprehenditur. Quale illud quod Ioannes
Albosius accurate descripsit, de embryone petres obo, quem mulier Senonensis annos 28. gestaverat utero conclusum. Albo' libellum suis in Hippocratem de muliebr. commentariis ad calcem attexuit Cordaeus. Itόmque illud, quod Medicus quia dam Friburgensis scriptis prodidit: nempe reperisse se anno is 9s .mulieris uterum lapideum pondere librarum septem, vescam item lapideam , &peritonaeum cui vix nouacula immitti poterat. Et exegerat misera in eo statu , annos totos triginta septem. Haec aut similia, cum contingunt, vel co tigisse suspicio est, interest communis boni, mulierem demortuam secari, quod inde multa addisci possint ad aliarum mulierum faelicem enixum , M foetuum indemnitatem cotiductura. Verum quod
alius sit hoc loco scopus noster , non est quod ea sectio nos distineat, sed ad tres reliquas progre-
45쪽
diendum est, quas omnes extensa voce ob assinitatem, & conformem eas exequendi modum vocavi
sectiones Caesarpas: quamuis sola prima, attent vocis rigore sip Caesarea , quia beneficio talis sesectionis , extraetus & seruatus creditur, qui primus Casaru vocabulo est appellatus.
sectione matris demortua , qui seisu. se pernes ex Igitur.
I M rL uspiam est adeo fixu ae firmum, quod aliquoru audacia & ingenio estraenatio, improvide tentare, ac pro viribus quatere & labefactare refugiat. Non is quidem ego sum, cui omnis plane circa disciplinas nou tio , piaculis annumeranda videatur: Idque pigrorum ut ait) ingeniorum vitium , merito lu-gillat Fabius i. ro. instit cap. 1.& s. quod item faciunt Seneca epist. & 64. Tlaemistius orat. II. Lactantius iχ. instat. e. 8. Scalij quos profero in opere de iussit confixione librorum , partit. I er tem. 2 o. T.men nemo non videt, si prudentia: lp-gibus regamur , eam vetustat deberi reverentiam, ut cum potens ac ineluctabilis ratio non urget ad novandum , abstineamus conuulsione eorum quae communi sapientum sensu probata fuerint, etiam circa humanas disciplinas ; praesertim quoad ea
placita, quorum disiectiq Catholicae fi ςi dogm
46쪽
De se L matris mortuae , set supersi. ry
tibus,aut animarum saluti, directe vel indirecte incommodare quoquo modo potest. Hunc prudentiae canonem , improvide a quibusdam refigi , experimur subinde. Et ut alia taceam , est in hac ipsa sectionis Caesareae materia, luculentum huius improuidentiae exemplum, quod propositum & dis
periandam esse matrem demortuam , ut fetus supernes eximatur , omnium retro' lsapientum sententia, experia '
Adhibendam esse hane sectiόnem confestim,
matris morte, ut proli si ill huc usque viuere deprehensa est, consulatur, sapientum omnium calculo ad nostra usque tempora firmatum fuerat. Ita diserte S.Thom. 3. p. q 68.art. .& ibi omnes ad unum interpretes, nemine discrepafite. Item Palud in .d.6. q. I. art. I. conclus. . Soto ibid.dist. s. q.unica, articulo i I. conclus 3. circa tertium, Gabr. dis . . dub. 1. Angles q. 2. de baptis art. . concl. s. Aste- satius i. p. semmae lib. tit. 6. artic. a. quaest. o. Angelus v. bapti m 6. num. 2o Fumus V. bapti fmus num. 39. De Grassis p. 2. decis l. I.c.6. n. 33.& passim Summistae.In plerisive iuribus idem supponitur, vel factum traditur. Videndus Vlpianu, l. posthumm , versic. simili modo. E de inomeso Testam.& versiiαidem est. E. de Publicianai in rem actio. & l. quod dicitur,ff. de liberis & post-humis. & l Etiam ea. F. de verb. signi f. & Pauliis l. anniculus amittitur. E. eodem. Ad quae loca; ni
ri speriti omnes suffragantur.Et alios praeterea dabo B 1 inserius.
47쪽
inferius, sub huius opellae finem , discutiens conistrouersias apud Iurisperitos agitatas circa Caesaream sectionem. Grammatici quoque, bos sui ipsi vocant in Caesenes, agnoscunt, Festus, Probus, alij. Medicis omnibus, si unum & alterum e recentioribus demas,idem visum est. a. Accedunt experimenta & antiqua & noua, quibus utilitas sectionis matris demortuae patefacta est, foetu extracto incolumi. Bacchum ac Scipionem, in exemplum Caesonum profert Tertullianus l.de Anima c. 23. vectis illis. Possumm istos
quoque recogitare, qui execto maim utero vivi aerem
hauserunt, Liberi aliqui, ct Scipiones. De Scipione consentit Plinius l. 7. c. s. & pulchre in ipsius Scipionis persena Silius Italicus lib. i 3.De Libero seu
Baccho , cuius ortum plerisque fabulamentis dehonestatum supra vidimus , non occurrit qui idem cum Tertulliano aperte dixerit. Imo Dalechampius ad illud e. p. libri septimi Plinii, suspicatur mendum irrepsisse in Tertulliani Codices, & pro, legendum Laberium. Sed haec est voluntaria & mere gratis inuecta reiectio Codicum omnium , in quious constanter habetur lectio proposita , qu. ae per meram suspicionem conuellenda non fuit; praesertim cum nullus proferatur a Da-lecham pio Laberius Caese, pro quo Liberum,apud Terru ianum irrepsisse, causari queat. Quare non videtur Megandum, quin Bacchus ut apud Tertuli lianum lagimus, exsecto matris utero ad lucem venerit : Tertullianus enim qui diserte id affirmat, potuit ex antiquioribus de Baccho scriptoribus qui ad nos minime deuenerint, id addiscere. Et fauet non adeb obscure Martialis L de spectac. epigr. 1 3.
48쪽
s L matru mortuae, foetu supersi. 1i
cum enim descripsisset suem grauidam,qua ex vulnere mortua , fatus de vulnere exiliit, concludit; vis negat esse satum materno funere Bacchum 'Sic genitum numen credite, nata fera est. Esculapium inter Caesenes numerat Seruius ad T. & io. Λneid. Ideoque ait, Apollinis filium dici, quod Apollo medicinae Deus sit: Caesenes autem Medicinae beneficio veniant ad lucem, sIntque eam ob causam,omnes Phoebo sacri, iuxta illud de
inde Lycam frit, execthmiam matre perempta, Et ribi Phoebe sacrum. Ad quem locum interpretes passim , notant, idebC'sarum familiam secra Apollinis retinuisse,quod qui princeps in ea familia fuerat,exciso matris utero vidisset lucem, unde primus Caesaris nomen tulerat ; de beneficium ab Apolline medicinae praeside
acceptum,sacris illis agnoscendum instituerat. Cae- rerum ut ad AEsculapium redeam, venisse illum ad lucem exsecto matris utero, negat Tira quellus i. de iure primig. q. I 8. num. 2. prolato Pausania qui 2Esculmium confestim ac editus est, expostum limatre scribit, quod non cohaeret cum eius extractione ex aperto medica arte,matris utero. . Manlium, qui Carthaginem cum exercitu intrauit, Caesonibus annumerat Plinius lib. 7. c. s.
Hispanici plerique scriptores prodidere anno Christi 923. Sanctum Abarcam , postea Vasconum Regem, trucidato per Arabes Garcia Eneco patre, &Vxore eius Vrraca eodem casu & incursu hostili perempta, per vulnus quod mater in utero accepe rar, brachium cxtulille. ASanctio autem Gueuara
qui sorte interuenit, ostentati brachij indicio,
49쪽
deprehelam in matris cadatiere vitam puelli:qtaein inde extractum,& ad iustam aetatem domi suae summa cura nutritum,post annos demum undeviginti, disceptantibus de Regis Hectione proccribus , legitimum Garciae Patris succe librem esse,cum fidem cisset idem Gueuara, promptissima omnium Voluntate Regem renunciatum , a peronibus quos in Pituata vita gestarat, Abarcam iliomen id rusticani calcei in ea ora,ὶ appellatum scripsere. Quanquam Rodericus Toletantis l. s. de rebus Hispan. cap. 22. Vrracam vitiam, per vulnus Arabica lancea in utero acceptum, infantem Sanctium emisisse affrmat. Vniuersam autem narrationem mendaci, suspectam habet Mariana lib.8. de rebus Hispan. cap. q.
Haud ita multo poli, anno scilicet Christi 919.
Burchardus Comes , inde Ingeniti nomen tulit, quod caeca matre praemortua , venisset ad lucem. Simili aditu in lucem prodiit anno Ioo I. GeraT-dus postea Constantiensis Episcopus , ut scribit Brusehius. Dux Albanus superiore seculo bellica gloria in Belgio & Lusitania clarus,eundem Ortum habuit, ut scribit Molina trach. a. de Iust. disp.624.
num. I. Exem iste se e matre mortua infantem vitium , manibus S oculis sursum elatis, rem pro Dctb admirabilitatis plenissimam,) scribit Paraeus l. 24. c. I . in Me. IIis igitur aliisque huiusmodi exemplis, persuasum hactenus fuerat, matris mortuae uterum utiliter secari confestim ab eius obitu, ut proli extractae bene esset.
Contraria multas, reticitur. s. Nuper tamen aliqui Medici receptissima persuasione
50쪽
sen matru mortuae, fartu super'. 1 3
suasione conuulsa, alteruerunt impossibilς elle infantem praemomia matre, vel ad momentuta in eius utero haerere stiperstitem. Ita Rodericus a Castro lib. . de morbis mulier. c. 3. in scholiis. Eius argu mentum est , quod motu & vita puerperae cessante, cellet etiam in infante cordis motus qui pendet ex contractione & distensione duarum arteriarum umbilicati lim , qui motus cum primum in matre celsat, e vestigio etiam cellat in infante: ac proinde infans , interclusa per matris obitum respiratio ne, necelsario moritur ; quia in utero non respirat per os , nec per illud ante thetum umbilicum haurire spiritum potest, obstante inuolucro secundinarum , & uteri pariete , totque mucoribus circumfusis. Quare quotquot seruntur caeso matris utero educti, contendit praedictus autor , eos superstite adhuc matre, tametii agente animam , & extremos si ritus trahente , ex uteri conceptaculo fuisIe exintractos; alioqui enim negat fuisse vita incolumi extrahendos. Subscribit eidem sententiae Varan datus lib. 1. de morbis mulierum c.7. aequὸ enim aia firmat , demortuae matris sectionem elle foetus inutilem. Idque ea ratione probat, quod foetui materno utero conclusus, non alia quam materna vita
subsistat: ac proinde necellarium prorsus sit, moriente matre, foetum quoque extingui, ac ne vel ad breuem morulam qua sectio materni uteri peragi
possit, et se superstitem. Foetum porr5 qui vivus
eximitur,e matre non nis in speciem defuncta eximi , confirmat narratio mulieris quae a peritissimo anatomico mortua habita ad secundam nouaculae
impactionem ex qua postea obiit deprehesa est pausione hysterica laborasse,ut refert Paraeus l. 26. c. I A.