장음표시 사용
61쪽
consultδ differo discussionem huius sectionis; quia
nullo negotio expedietur post tractatam eam sectionem quam proposui. Et quia circa hanc maxime sectionem matris viventis, quae uiuo item foetu grauatur, seruet contentio dissidentium sententiarum,placet ab ea contentione auspicari: reserendo
quid in hoc punisto variis & Medicis & Theologis sit visum , & singulorum fundamenta perstringen-do. Quibus auditis, quid de hac re uniuersa sit sta-xuendum, ex propria sententia trademus.
Secari non posse matrem vivam , doctrina olim communissima. 1. Theologi qui hoc punctum attigerunt, in ea
omnes videntur fuisse sententia, ut matrem vivam aperire,aliud non sit quam eam trucidare: Ideoque, cum iuxta pronunciatum Apostoli Rom. 3. n0nsnt facienda mala, ut eueniant bona, inserunt, tametsi infans esset intra matris non discita uterum periturus absque baptismo , non esse tamen aperiendam matrem vivam : quia quod infans absque baptismo in euentu illo pereat, nulla nostra culpa continget: Matris autem vivae discissio, nequit ab immani homicidio excusari, ideoque nullo modo
facienda est. Ita S.Thomas in A. d. 6. q. t. artic. I. quaest. I. ad 4. & l. p. q. 68. art. II. Alensis 4. p. q. 8. memb.7.art. I. g. . Paludanus in A. d. s. q. I. art. I. Gabr. dist. AE q. 2. art. 3. dub.2. Maior eadem dist. q. 1. f. contrμ had. Soto dist. s. q. unica,art. XI. tertio arguitur. Viguerius in Theol. instit. cap. I 6. g. l. v. 8. Angles in A. q. de recipientibus baptisinum ais s. constus. . Egid. 3.p. q.66. art. 7.dub. I
62쪽
dub. r. num. 73. Malclerus de Itist. tract. 3. cap. I. 'dub. 16. Chapeauille de casibus in peste c. 2. q. io.
sub finem. Idem passim tradunt Summi star. S. Antoninus 3. p. summae tit. ΙΑ. c. I 3. g. I. Astesanus in summa I. p. l. . tit. s. art. 2. q. 6. Angelus V. bapti- fmm 6.num. 2.Tabienna V. baptismin s . m.1 Syl- uester bapti m 4. num. 2. Rosella eod.num. I. Armilla V. baptismin num. 38. Victoria de Sacrana. q. 3. LOpes I. p. instruet. c. 63. g. sed in casu. GraD sis parte a. decis l. I. c. q. num. 2O. VillatoboS r. 2.trach. I 2. distic. 13. in me. Henriq l. de baptista
cap. 2I. num. F. Rodericus in summa I. p. cap. f. num . . Diana 2.p. trach. I. misceli. resol. 4. Bonac. disp. 2. de Sacram. q. 2. p. 6. num. 9. Fernandus de MOure p. q. c. I 2. g. 2. Ia.4. Omnium acerrime Comitolus i. i. respons q. I . Ac lib. q. q. I 3. Ex Iuris Canonici peritis idem constanter tradunt Natrarr. Cori sit. i. de homicid. Franc. Marcus p. 2. decis. 9J I. num. Is . Alphon sus Carran Za in opere de partunatur. dc legit. c. 6. seel. 2. in sine. V. 3. Minus mirum esset, Theologos & Iuris Canonici peritos, consentire in hanc sententiam, nisi etiam Medicorum doctissimorum, lanienam aliis quibusdam Medicis probatam auersantium, suffIa- gium accederet. Certe Alexander Massaria lib. 4. rei Medicae cap. I 2. in fine, testatur se per annos Ao. non plus quim ter vidisse secari vivas mulieres in naturalis partus 'desperatione , & omnes periisse. Itaque ea sectio fuit matrum occisio , quae intrinsece mala est,& scelus horrendum. Ioachimus Fortius referente Mi Zaldo centur. I. memorab. aphorism. ioo. indubitatum habet, perimi matrem cum ei secatur uterus:& fabulis annumerat narrationes C E contrarium
63쪽
contrarium serentes. Idem tradit Ambrosius Paraeus l. de hom. generat. cap. 38. alias 3 3. negans mirari se satis posse, eos qui matrem posse sectionielle superstitem, atque adeo per eam non interimi existimabant, cum ingens magnitudo vulneris ad foetum extrahendum inserendi substantiae uteri &musculis epigastrij, i sentem haemorrhagiam planeque lethalem necessario sit inuectura, tot undique vasis multo sanguine distentis utero implantatis. Qui vero etiam iteratδ , superstitem matrem secari potuisse retulerant, eos Paraeus incredibiliora Commentos non dubitat:quandoquide consolidato teri vulnere,haudquaquam permissura sit obducta cicatrix, uterum denuδ dilatari ad nouae prolis gestationςm. Eandem ob causam Ludovicus Guio-nus l. s. de pulchritud. & sanit. corpor. c. 21. mentitionem impingit Scriptoribus qui abs se visas si- perstites Caesareae sectioni mulieres ac post eam quoque, matres, prodiderunt. Videtur idem velle Varandaeus lib.1.de morbis mulierum cap. 7. Quae attigisse placuit, quod quamuis ad cardinem praesentis controuersae non spectent; saliud quippe est, non posse mulierem dissectam iterato concipere , aut in perpetuum naturali partu prohiberi,
aliud perire per sectionem, de quo est lis; in Tamen
ex hoc grauissimorum Neotericorum iudicio, denarrationibus per quas ab aduersariis honestas sectionis Caesareae, maxime stabilitur, eneruatur plane robur contrariae factionis. Et qua ratione eue titur fides narrationum , quibus fabulini quidam visas sibi mulieres prodiderunt,quae post sectionem foetum conceperint,& naturaliter suderint; eadem quatiuntur de concidunt tot narrationes, san commenta;
64쪽
sia. matre prole supersi fient. 37
menta;) de caesis utero, vita superstite, mulieribus; quod tamen est primarium partis aduersariae firma
. Non modδ igitur Doctores sacri, sed etiam inter Medicos plerique, sectionem matri viventi
adhibitam improbant, agnoscentes eam esse veram caedem matris: & qui mitius agunt, hocque probrum declinari utcunque posse annuunt, tamen praecluso in aeternum conceptu , sectionem matris. viventis, constanter infamant. Sunt tamen ex sacris Doctoribus , qui omnia incommoda proposita, locum duntaxat habere censeant, quoad matrem
non criminosam. Nam eam quae mortem commerita esset, quia iure caedi potest, fatentur posse aperiri ante partus naturalis periodum , si periculumst in mora, & proiciatur saluti corporeae insantis e quod fieri posse non ambigunt, si peritus sector adhibeatur, & foetus sit maturus, ita ut saltemst septimestris. Ita Suareet t. 3. 3. p. q. 68. ad artic tum tr. AEgidius ibidem num. 92. Praepositus 3. P. q.66. num.' . Diana 2.p. tract. I. misceli. resol. 4.Filllucius tract. a. num. i 9. At alij, ne in hoc quidem euentu quo mater noxia sit & capitale suppIi- Cium commerita, admittunt posse vivam secari,sdque S.Antoninus 3. p. tit. I . c. .g. . Tabienna v. Baptimus s. num. 6. ac Henriques l. de bapticap. 2 Iianum. s.ad eum quoque euentum extendunt, quo timeretur ne foetus utero matris immoriatur
ante partum: nam ne tunc quidem sinunt illum existrahi per vivae matris sectionem,quod non dubitenphanc esse laetus trucidationem ; ut clari iis expressit Lopes r. p. instruct .cap.63.3.sed in casu. ac Mald
65쪽
s. Et hoc est alterum caput, penes quod non nulli ex Doctoribus adductis , damnant sectionem Caesaream matris viventis. Quaecunque enim ii oenus prolata sunt, matrem dumtaxat spectarunt. At iuxta nonnullos ex Doctoribus supra adductis, urgenda est contra sectionem Caesaream,etiam caedes prolis, quam certum habent maternae per hanc sectionem trucidationi adiungi. Neque patiuntur obtendi aeternum exitium proli certo impendens, nisi sic extrahatur, quippe baptismo cariturae; cum de multorum sedientia, baptismus quia est renatorum,non possit nisi natis conferri. Hoc enim damnant falsitatis, censentque valide omnino baptizari posse infantem in maternis visceribus prorsus abditum, si ad illum vel ad secundinam qua obuoluitur pertingat aqua, per manum madidam obstetricis, aut aliter. Et quamuis haec via iuuandi infantem praecluderetur, non censent esse prorsus conclamatam Gersonis , & Caietani sententiam, quae asserit foetum in tanta necessitate mundari 'posse a
labe parentali, & sanctificantem gratiam adipisci,
per fidem parentum ; hoc est, per externam protestationem & oblationem a parentibus factam:quod erat remedium puerorum in lege naturae, itAraque puerorum Hebraeorum, si ante vi tae octiduum expletum, mortis discrimen ingrueret. Quod si ne hac quidem ratione, aeterna puerorum salus vide tur in tuto locari, verόque fatendum sit, infantemni adhibeatur matris viventis dissectio, versari in extrema necessitate & corporea de spirituali, permittendum potius arbitrantur, eius & vitae corporeae dc spiritualis exitium , quam peccandum, matrem simul de infantem caedendo. Conuaria
66쪽
Contraria sententia, nunc apud Medicos receptissima.
6. In contraria planὸ sententia sunt tecenti rum Medicorum plerique. Diilectionem quippe
vieri matris viventis in partus naturalis despera tione non modo honestam & licitam, cum ex parte matris , tum ex parte foetus, sed etiam necessariam & ex obligatione adhibendam contendunt.
Et quamuis inter eos multi de hac obligatione sileant, tamen non potest ea obligatio non cons qui honestatem sectionis Caesareae, adhibitae matri viventi; quam honestatem utilitas sectoeonis ab his Medicis acerrime & constantissime defensa I aperte infert. Quomodo enim non iniiceretur obligatio usurpandi hoc remedium in desperatione partus naturalis , si per illud vita dc matri 3c foetui retinenda est, & foetui quoque aeterna salus per baptissmum curanda ; neglecto autem illo remedio , &mater & scelus vita corporis privabuntur. foetusque instiper non recipiet vitam animae aeterno exitio inuoluetur Itaque clauus clauo truditur in hoc negotio. Peccatum inquam , cuius intentato
timore Theologi a sectione matris viventis absterrebant, praetermissione scistionis incurrendum opponitur : indόque stimuli admouentur ad usurpan
. Haec omnia volvuntur iis quos dixi cardinibus. viilitatis & honςstatis sectionis Caesareae matris viventis,pro qua omnium plenissimo pugnat Franciscus Roussetus toto opusculo de partu Caeliseo. subscripsitque Gaspar Bahuinus appendice ad librum Musseti, reserens in eandem sententiam C Ioannem
67쪽
Ioannem Albosum , & Franciscum Saguyerium,
doctos eiusdem temporis Medicos. Idem tradunt Mauritius Cordaeus comment. I. ad i. lib. Hippocratis de morbis mulieb. text. I i. Iacobus Divialistius i. de Hermaphrod. & partubus cap. 26. Laurentius lib. 8. Analom. q. 3 2. Vel chardus i. de morbis mulIer. c. r 9. Ioannes Marinellus l. 3. de morbis mul. e.so. Ioannes Scherichius in opere obseruationum Medicarum l. 4. fol. mihi 66s. & seqq. Rodeticus a Castrol. 4. de morb. mulier. cap. 3. MiEaldus Centur. I . memorabit.aphoris I oo. Franc.
Ranchinus l. 7. qq. Chirurgie. q. I . Daniel Sen-nertus l. . Medie. practicae p. x. s6. c. 8.casia 3.7. Itaque haec sciitentia,communissima nunc est inter Medicos , quamuis, dissidium inter hos ipses quos protuli, nonnullum sit quoad aliqua adiun. cha sectionis eamque consequentia: nempe possi ne mulier sic dissecta, denuo concipere, & rarerσmodo naturali. Id enim Sc fieri posse,& saepe accia disse, affirmat Roussetus,nominatim tota sech. 6. MDuuallius c. illo i . At hoc esse impossibile, centa sene aliqui, &mominatim quoad partum naturalem sectione posteriqrem , Rodericus , Castro dicto c. 3. in scholiv. Argumentum eius est, quia ta- mersi:vterus post vulnus consolidarum, possit con- ciperei, tamen in partu post ingentem cicatricem dilatari satis non poterit, nisi vulnus recrudescat,&cicatrix denuo hiscat et qua ratione vix uteri expulistrix dispergetur , & infirmior. fiet quam ut possit
prolem naturaliter excludere. verum haec, nihil officiunt cardinibus huius controueisiae. Nam quamuis sectio matris. viventis, conceptum deinceps excluderer,ac etiam parcum naIuralem, inmeiadummodo
68쪽
De sea. matre es prole superst sint. 4r
dummo id in desperatione partus naturalis & vitae matris & infantis commodet, usurpanda erit,alioqui intercedet mors, & scelus & matris, per quam aeque impedietur iteratus conceptus & partus , ac
per sectionem Caesaream. Longe igitur eligibilior est seistio Caesarea , quae ita illa qualiacunque i
commoda inuehet, ut tamen incolumitatem conferat. Itaque satis in praesentia est, quod ad matris& scelus vitam retinen iam , sectio Caesarea commodare posse concedatur, de quo selo praesertim contendunt autores utrinque hactenus propositi. maiore recentiorum Medicorum parte in hanc sententiam consentiente, quod ad nnem praedictum. utilis atque adeo licita sit haeς viventis matris
sectio quidquid sit de illis aliis adiunctis. Potiora etinfirmamenta, obiter tacta. 8. Nituntur hi DD. multiplici experimento
quod postea attingemus cap. s. addiintque etiam rationem ex eo petitam, quod contingere possit ut materni uteri porta iusto angustior ut, nec possit per eam educi infans, praesertim si nimium crassus sit, siue a naturali consormatione ob ubertarem. materiae,sive a tumore vitioso. Esse autem aliquam do , etiam ex natiua dispositione, & seclusa nimia infantis obesitate, tantam phymosim atque occli sionem naturalis ostij quo foetui ad lucem veniendum esset, ut non possit per illud emitti, notauit. Moschio & Theodorus Priscianus in excerptis p.a.
cap. rs. quod est de atretis, & Avicenna χ i. tertii, trach.4. cap. I. Et frequentissime idem contingit ob
deprauatam ossium ischi, ac pubis c5formationem,
69쪽
vel luxatum os femoris versus internam partem Comprimens uterum, qua parte exeundum foetui esset , ut accidit in exemplo quod recitat Moxius l. 3. de venae sech. in morb. acui. c. 3. Idem continere potest ob affectus illos accidentarios de quius plene Mart. Ahahia toto l. i. de morb. mul. vvbb callum , cicatricem , lupiam , scirrhum , calculum, molam carneam, similesve tumores, aliquando etiam ob gangraenam, & cancrum, quae ea in parte quandoque contingere ibidem Moschio c. 33.& experientia docuit. Quomodocunque autem contingat, ut scelus educi nequeat vivus per naturalem viam & communem portam , non superest
alia ratio consulendi vitae eius, quam si adhibeatur sectio Caesarea. Nam si diutius haereat intra matris viscera, suffocabitur , nimio aestu cordis supra modum concalefacti,quem mater temperare nequibit: Deficiet etiam prae inopia alimenti, quod necessarium illi est in maiore copia, quam prius:asqualore denique & paedore carceris quo distinetur, incurret breui in mortem certam & ineuitabilem; cte quod longὸ tetrius est, cum morte corporis subibit aeternam mortem animae, quippe exsers baptismi,
qui non aperto matris utero conferri non potest. Quomodo enim in eas latebras immittetur aqua, fietque infantis ablutio , interiacentibus tot inu lucris Aut quomodo renascetur denub,qui non est natus primo, & intra matris viscera abditus nodulis lucem conspexit Hinc demonstrari videtur,attendendo summam vereque extremam necessitatem foetus,tam spirituale quam corpoream, fas esse m tris viventis utero adhibere sectionem ad educe
dum scelum in desperatione partus naturalis. Nec
70쪽
se Z. matre prole sepersi sint. 43
Nec minus ad idem valida ratio eruitur, atten' dendo necessitatem matris, cui nisi sectio in eo euentu adhibeatur, vel moriendum erit, vel subeunda obtritio foetus intra uterum , plane horrenda , & crudelitatis ac sceleris plena : aut si haec declinentur , ineuitabilis tamen erit extractio foetus facta frustillatim , quae non minus matri atrox , &plena grauissimorum diseriminum , summorum . item cruciatuum ferax haberi debet, quam sectio
Caesarea, a qua nequaquam mors matris timenda
est, si adsit peritus artifex, &. seponantur extrinseca incommoda accidentaria, quae etiam absque se- stione , matrem perderent. Affundetur his omnibus lux plenior inferius. Nunc enim fundamenta huius sententiae perstringimus duntaxat,& per sum- Oam veluti verticem crispamus , quae honestati sectionis Caesareae matris viventis suifragantur, de sententia magnae partis recentiorum Medicorum.
'. Audiuit ista non nemo , &, consideratis inde, quae Theologi & Doctores Medici anteriores vho Prope ore tradiderant, tantopere aversati hanc se istionem; hinc, ae nuper Medici experimentis quim plurimis adi uti docuerunt: quoddam ut putauit sententiae temperamentum adamavit ; dicens,
Medicis quidem qui nunc tam atrox & periculosae plenum aleae remedium usurpant, posse alicui solatio & remissioni remorsiis esse experientiam anteriorem , indeque conceptam spem similis euentus boni. Tameli eum qui primus id opus vix ante se