장음표시 사용
141쪽
Explieat, illa Anglo claues, & lilia monstrat; Non serta haec ignota tibi, dudum illa Britannis Insueuere hortis, & labro prona repando Reginam agnouere Rosam ; repete Anglica iura, Et veteres regni titulos, & patria sceptra, Amissae pars magna rei sub iura redibit, Dum si et Rupella obses quondam illa Britannis Seruiuit non sponte Rosis, nunc obuia claues Mittit, & absentem inuitat per moenia Regem. I celer, M plenis ingressus in ostia velis , i Scand* arces ubi picta Angli iam regnat imago. Haec ait, atque animo flores & lilia pingit Sub Dominis captiva Rosis ; hine alite gressu Ad Volcas rapitur ι quacunque incedit odorem Τabifieum, & stygij spargit contagia roris ;Haec pestis causa, & grassantis origo veneni :. Caluinum perhibent animam cum efflaret Auerno Haeredi populo dirum hoc mandasse supremis Flagitium tabulis, bello cum caetera deessent Auxilia,ut pestem cognato acce I seret Orco , abat, & infames morbos sub figna vocabat, Lugduno transisse ferunt, ibi semina morbi Sparsisse, & centro Regni insevisse venenum, Vnde in finitimas late succresceret oras.
O scelus, 3 dignas flammis, plumbique liquentis
Rore manus, video ut pestes, & clausa berarum, Antiquos valvarum obices, & garrula rostra Fontium, & horrentes dumos, idaeaque poma, Ineultas inopum vites, inarataque rura,
Perfundunt sanie, quin & lustralibus undis Templorum stygij miscent mala semina roris, Cui parcat quae saeua Deo non parcit Erynnis lIamque ad Volcarum fines delata Nemausum Devolat, hic Euro rem totam ex ordine pandit, Tentatos Anglorum animos, iurataque belli Foedera, & armandam communi milite classem ,
142쪽
Rupellae Dominam Matrem cum fratre relictam, Et tu, inquit, misce ciuilibus omnia turbis , In patriam ciues, iurataque laedera Regum In regnum committe unum i nec damna verere, Dum tibi diuisae veniat pars Vna Coronae, Hoc munus turbare tuum ; si sacra profanis,
Fata lique orbem possis miscere querela, Tunc perturbatis pulchros Delphines in undis, Liliaque, & pleno piscaberis aequore sceptra. Haec ait,& leuibus pennis sublata Geneuam Tendit iter, terras vicina lacumque salutat Natalem ; his primum fertur concepta sub auris, Caluini, matrisque stygis Cocytia proles lHic nigri visuntur adhuc cunabula partus, . Et tectum,& diris vlulatae vocibus ardes, Expunctae tabulae, & praesenti numine templa Exhausta, & vacuis coenacula plena figuris. Musa sile patria quid conjurarit in urbe Haeresis, & coetus, & foedera conscia noctis, Et stygios Manes ad Sacramenta vocatos. Vitales referunt dum monstrum infame sub auras Exiret, tota ad partum natura ululante. Et natum execrante scelus, coiisse Geneuar, Taenare os coetus, ubi Franci funera Regni, Et fidei, & iserae iurata incendia Romae , Consiliis Erebi offensus subscripserat aer, . Illatas numerat messis centesima caedes , Nunc senio, & morbo monstrum frigente laborat. At stygiae rursus coeunt ad fata cateruae, Quis numeret medicas artes, Sc pharmaca longe Quaesita, & Reges ad testamenta vocato S, Non ita post Angli cognato nomine Regis Promissam laturus opem legatus adibit, Sed dum imprudenti releget vestigia gressit, Borbonides heros calles & retia ponet,
melior: dolo peregrinum fallet Virilem.
143쪽
Et quas implicuit nodosiis artibus artes Solvet, R ignotis aenigmata tecta figuris Dicitur hic magnas Europae tuisse per Vibes, Iuratamque fidem, & sociorum foedera Regum Scripsisse aegroto medicamina regia monstro, Et nisi fata obstent, & Regi Numen amicum,. Inuisam monstro potuit reparare salutem, Sed fidei Lo Dorca tuae fata ultima monstri, Debenturque tuo vitiorum funera Regno.
OBSIDIO RUPELLOE, Regis morbus, Deipara auxilium, terr siris oppugnatio,agger in mari extructin, aduentus Spinoia in cama, geminum
sum Anglis nauale certamen. Ista AE A NIS Anglum interea pulsurus ab oristo Re Festinum Rex ibat iter ; eum languida sebuis,
Regalem ad villam generosi incendia Regis, Atque animos Regni pene uno frigore mersi Dicitur haec inter gelidae tentamina febris Praesentem sensisse Deum, sed & alma polorum, Regina affusae morbum medicamine lucis Ter sit, & aifatu Regem demulsit amico. o Caeli Lo Do Ic E fauor, tua vita Tonanti, Et mores Placuere pij, talem esse decebat
144쪽
sub eu Ius mereat virtus stipendia fgnis, Et ferrum miles pietas in crimina stringat: Venturos metire dies, tibi tertia palma Anglus erit, neve obsequium Rupella recuset, Parebunt elementa prius, natura praeibit Obsequio, fideique viam miracula sternent. Dixit, & in caelum leuibus se sustulit alis, Ascensu testata Deam, donoque parentem. Musa sile angustis Raranae in finibus orae Machatam Anglorum Classem, transmissa natatu
AEquora, & inuentos per clausa elementa regressias,
Et pulsos pelago sine classe, atque hoste Britannos.
Haec olim cantata meae praeludia Musae.
Gallia si nosses proprias in praelia vires , Quantum undis terraque Vales, pridem orbis uterquei Et Turea, & Solymi colerent tua lilia flores, Quae pugnae, quae palma tuo sine sanguine parta EQuae plaga, quae regio Arctoae sub frigore Zona:
Non armis tentata tuis te milite nuper
Verrucam Italiae, terrarum ignobile punctum, Non domuit gemini victrix Hispania mundi, Per te Raeano iacet Anglia littore victa Hoc titulo, venit Leo pardo audacior Anglus, Ut Lepus occultas aufugit in Anseris oras, Qui Gallis olim nocuit, nunc profuit Anser. Et iam relliquiae Anglorum, viduataque Classis Milite, & aequalis numerus velorum, hominumque, Fugerat explosus Gallis, nec ab Ansere tutus. At Rex sollicitus fatis, de Virgine Matre Promissam monstrante viam, sequor, 6 sequor, inquit, Magna Parens. sunt ista tui monimenta fauoris, Te bellum Rupella manet, tu petra rebellis, Tu fundamentum erroris, fideique Charybdis,.
Nec turres, nec me tua propugnacula terrent, Nec mare, nec gemini duplex tutela elementi,
Vel si communis tecum natura rebellet, .
145쪽
Ibo audax contra, Christo duce, & auspice Matre. Haec ait, & litui sonitu conclamat ad arma ;Campus erat bibulo terrae praeruptus hiatu, Muta palus, stagnum fallax, loca lubrica saltu, Ante urbem superanda palus ὶ quot bella, quot hostes. Vincendi, ut propius tandem pugnare liceret Sed quo dum loquimur Regem mavortius ardor Abripuit, iam se Majestas Regia totis Explicuit campis, iam lumine moenia cinxit, Iam vultu obsedit, iam nutu castra locauit, Imperio respondet opus, eum milite ductor, Dum ducibus miles, permixti utrisque calones, Certatim incumbunt operi ; gradus omnibus idem, Obsequiis mandata sequi ; Rex sparsus ubique Imperiis onera eXaequat, Vultuque laborem Subleuat, atque animos praesenti laude coronat. Garrula quid tantum Manuelem Graecia iactas, Quod lapides humeris veheret, qui diuite gemma Sublimis ferri potuit; Quid Roma Neronem Quod mundum, corbem qiae humero gestaret eodem Quid Constantinum quod fossae pondera terrae Egereret dorso, vili sub pondere maior, Quam dum humeris victi sustentat pondera mundi , Non minor exemplo Lodoicus pondera tactu Praelibat, tactuque suo leuiora relinquit. Plus oculi fecere manu, duo sydera dicas, Sic onera illustrant radiis, sic robora fessis Inspirant, siccantque expressas frontibus undas.
Iamque nouae Rupellam n rces, noua moenia cingunt, , Iam tres metitur communis linea leucas, Debuit haec zona undantem cohibere furorem;
Sed terrae quid claustra iuuant,dum littus apertum Clausum aperit captiuae orbem ; secura sedebat In portu, nutuque Anglum Rupella vocabat Auxilio, certae promittera lilia praedae.
Quae es adex metuenda mihi, si sola resisto r
146쪽
Quae psigna aequalis si non mecum aemula pugno 3 Quid possim vincendo scio . nisi Numina mecum Bella gerant, victi fient mihi victima Reges :Sydera si pugnent, pro rupe armabitur Orcus ;Naturae, dominaeque artis me robora vallant, ut vincar, mecum pereant elementa necesse est.
Terrarum quid claustra times, cui regna profundi, Et gemini pelago prostant commercia Caeli. LvDO VICE tua est vincendae gloria rupis, Nobilior tanto victoria surget ab hoste,
Iam cessere tibi terrae, mOX aequora cedent.. Calliope extructum cane formidabile vallum; Impositum Oceano vallum, quod serior aetas Dum leget, 5 homines nunc dicet secula Patrum Artifices habuere Deo si Qui condidit author Dum stupet in mediis manibus miracula nasci. Vix credit quod fundat opus : vestigia miles Imprimit, & medio securus in aequore ridet Hinc ignes Rupella tuos defensus ab undis, Hinc undas Neptune tuas hoc aggere tutus. Principio trunci, & procerae fragmine quererm , Defixa ore ani fundo, directaque ligna In quadrum, sectasque cruces, & propede talo Erectae in decliue trabes, ut missa saburra, Et lapidum, & ruptae vaegrandia pondera rupis, . Haererent sylvae implexis deuincta lacertis. Haec facies operis: nutabat saxea moles
Ponderibus librata suis, diuisus hiabat Murus, & admissos per hiulca foramina fluctus. Reddebat pelago ; verum indignata procella Hngustum callem luctatur, & objice rupto Exiliens, sociis lata ostia diuidit undis. Non nocuit jactura diu, se prodidit hostis.
Vnda sibi, nam dum male cocti vulnera muri Incauti subeunt fiuctus,& soluere crudam compagem obnixi tentant, calcemque, lutumque Conuectant,
147쪽
Conuectant, udoque incrustant moenia limo ς Transibant eadem nunquam per limina fluctus Lapsuri, obducit socius quae Vulnera primus Fecerat, & primis undis nocuere secundae. Nec tamen his pelagi feruor retinetur habenis, Quo magis a ripa moles Operosa recedit, Hoc terra exclusum pelagus sublimius exit ;Acre compensans iacturam, hinc lumine toruo Subjectum despectat opus, mox agmine facto Transilit, & saltu violata repagula ridet. Iam terris terrae deerant, & robora sylvis, Quae ventrem implerent avidum, pelagique vetarent Emisas per inane vias ; ad caetera signa
Hoc quoque prodigium accessit, sobolescere visi Foecundi in venis lapides, & caedua sylva
Sub manibus,nascique nouae sub vulnere plantae. Ergo visceribus pelagi penetralia terrae, Et laxa, di quercus grauidae noua germina sylvae,. Totaque consuso demergitur aequore tellus. Denique sublimis toto visenda profundo, In mediis late stetit ardua porticus undis ;Rupellae exitium minitans, Anglisque timorem. obsequium Regi, & laeso reuerentiam Olympo. Mansit hians medio tolerabilis aequore labes, .
Ne desperaret Ncptunus : scilicet undis Nolebas faciles prohibere ad moenia lapsus, Ne scelus elabi posset prohibere volebas e Permisisti undis iter, ut spumante fragore
Vocales urbem moneant, ne crede rebellis,
Venturos qua vix pertransiit unda Britannos, Cede Deo& Regi rupes, nec vincla recusa, Quae tu ne fugeres, primae admisere procellae..Haec alter latij Fabius, virtutis Iberae AEternum, externumque decus, dum Spinoia lustrat, Dum circumductas ambit per moenia fossas, Evectasque arces numerat, totaque coro MuxOIum
148쪽
Murorum per tres castella intersita leueas Nune inquit captae crescit mihi gloria. Bredar Dum Francis ars nostra placer,sed dum aequore vallum
Extructum, obsessos flutius, injectaque ponto Vinela videt,nunc inquit habes quod Spinota discas,.
Tu superare urbes, docet aequora Vincere Francus. Felices Francorum acies, quibus imperat idem, Rex idem exemplo praeit, & cum milite Dux est: Quam multis laus ista deest i At tu optime Regum Ne tantum Oceano metas, & Vincula pone, Te fata ad maiora voeant; iam Turcica luna. Et sol iuratus Persis, totoque Oriente Stellarum venerata cohors, iam sceptra requiri Virtutemque tuam, Dominos pertaesa profanos Has tamen ut lauros, & palmae insignia carpas,. Cognatos Reges magnis adjunge triumphis :Tunc ego vel Regi miles communis utrique,
Vel ductor pulchri tentabo pericula belli. Haec Fabius, quid si reliquae miracula molimVidisset quid si medio qua pontus hiatu Discedit longi funalia candelabri,
Ut praelucerent timidis ad bella Britannis, Impactasque trabes pelago, transuersaque ligna, Praefixaeque undis armata triangula sylvae. Parte ali 1 obsessam vallum qua respicit urbem Demersae pelago naues, nexique rudentes Oceani labem obturant, nec deficit undis Agger, ubi laesus medio hiscit vulnere pontus. Ο domitas pelagi vires t violataque rerum Foedera, & humanae plusquam miracula dextrae ilQuis eredat, sine fundo haesit firmissima moles, Nec vaga nutavit validis succussa procellis. Dicuntur quoties undae infremuisse tumentes, Et dum praetentos obices violare laborant, Spumantque obnixae frustra, tum serre repulsam
Indociles, sursum ferri indignante surore:
149쪽
Mox ira posita, & sensim languentibus undis, Victrici dociles se se submittere vallo, Et dominam molem famulis adlambere lymphis. Ibunt ad seros Lodo ICE haec fata nepotes, Credet posteritas fieri miracula posse , Imperiis patrata tui si monimenta triumphi
Fient claustra maris ; ventura docebitur artas
Vt parere cliens discat Rupella, praeire Obsequiis elementa suis i utque haeresin unda
Obruat, ad iussas haerere, & currere metas. Prodigium quondam fuerat praetenta catena oceano, nexusque rudens commercia rumpens,
Tu pelago vallum LoDOICE & moenia ponis; Credite posteritas victae stant sponte procellae, Et fluctus sacro pendent horrore librati. Rex hominum Xerxes Sesto commist Abydon, Europamque Asiae, tabulataque aequora strauit Arbore, nec mirum haec sedes natiua carinis , Bajani quartus Caesar per littora stagni Securum tabulauit iter; verum utra potestas Nobilior 3 saxa an sylvas inferre profundo ΘPellaeus iuuenis strato ponte aequora junxit: Sed Tyrium semel ignis opus succendit, & unda Non semel abripuit; vincentemque omnia Regem Victrices Tyrij maris irrisere procellae. Maior Alexandro es Lodoice, & Caesare maior, Terra illis inuita subest, spontanea nutus Obseruant elementa tuos; sed pareo triumphos Dicere dum pugnas hostis, palmasque ministrat. Ecce etenim profugus Raeanis Anglus ab oris Τurbat adhue, nondum foeda se a strage recepit,
Accepta cum clade tumens, iterumque, iterumque, Vinci optat, Francaeque prehensat vulnera deXtrae
Nec tamen insulto victis, Rupella sesellit, Dum victos ad fata vocat victa ipsa Britannos;
Pendent e muris victi vexilla Britanni,
150쪽
Permixtos credas Pardis rugire Leones, Mox lepores fient; quantum picta audet imago Tantum Anglus metuet vinci; tamen ecce Britannm Adue nrant pelago classes, sub mole laborat Oceanus, pressique timent sub gurgite pisces, O nimis audacem armatos si vincere sperer, Qui nuper nudis cecidit rea victima Francis: Nunc etiam longe stetit vltra vulneris ictum se Anxius, & solis hostem tentauit ocellis. Dicite quae vestris Angli vos causa vocavit Littoribus ξ nostrasne oculis incendere moles . Quaeritis 3 at vobis oculi nec fulmina mittunt, Nec flammas moles metuit, quae despicit undas An Iautas longe obsessis ostendere mensas At non ostensis tantum bene vivitur escis, Visaque ieiunas irritant fercula fauces: Fallor, captiuos aut tantum inuisere fratres, Aut dare venistis moestis solatia rebus, Et casuram urbem vicino aspergere fletu. Denique solemni puduit sine elade reuelli, Ecce iterum pelago aduentant,classemque reducunt, Quae fiammis, Indumque armis vidisset utrumque , Sed Francus non Indus erat, vincendaque moles ,-
Et vallo melior qui pugnat ab aggere miles,. Iamque propinquabat ventis affata secundis, Si pergat facili sese infusura Canali;
Forte fatigato nudatum milite vallum,. Littoraque, & naues, tormentaque puluere lassa, Et nocte inductos carpebant omnia somnos, Captandaeque Anglis praebebant otia praedae. Siste tamen Saxo, tutique quiescite Franci, Pro vobis oculo vigilant elementa fideli, Ecce tibi plenis currentia carbasa ventis, Et faciles subitura sinus, subito aura relinquit Nec dubium cohibente Deo:dumque anchora Classem, xt proprium cunctatur onus, consurgit ad arma