장음표시 사용
161쪽
Fata, quibus regnis virtus proscripta Britannis, i iEt piet*s, & sancta fides armata redibit, Unde armis expulsa fuit ; rursum Anglia Coelo Florebo, rursumque meos Edoarde per hortos Fragrabis, vestro hi flores de sanguine surgent Heroes fidei, tua erit, tua gloria France, Ludovice veni, meritamque ulciscere gentem, Dummodo flagith virtus vindicta, meaeque Perfidiae sit poena fides, dumque Anglia Franeo Iungitur, una fides Flancis dominetur &. Anglis.
R B A NI generosus amor, sortissime fili,
Virtutis fama alta tuae, & par dextera famae Digna est in laudes eui Musa Vrbana laboret, Et patriae modulentur Apes. Fumantem
162쪽
sumantem Anglorum Romano ex Tybride Classem Vidimus, impleuit Capitolia nostra sonorus Flammarum crepitus, vicina per aequora lat dbi ridet adhRa cladis murmur, clamatque Britannos Ad Raeam cecidisse reos: Tua dextera fili Vicit, Io vicis, diuina & regia tela
in manibus tonuere tuis : communibus armis
Contemptas Petri claues, & Regia iura Vltus es ; & sortis Regi tutela fuisti, Defensorque Petro : sed non hoc Anglica Classis Sperabat, dum forta viris, armisque superba, Iaviabat vetere; titulos, & lilia quondam Sub Dominis captiuakbsis, & nunc quoque floruin Delapsam caeso triadem violare parabat, partirique sibi; sed nescit vulnera Cae Ium, Nec patitur segmenta Trias : temeraria Classis In puncto periit, dum Regnum & lilia tentat. Vidimus infirmas crebris assilitibus arces Pulsari ι raros homines, morbusque, famesque Fecerat, at Tu Vnus morbumque , Anglumque , sa-
Vicisti, & triplex in laudem proficit hostis.
Vidimus infestis acies concurrere sgnis, incubuere Anglis Franci, totidemque leones Vt pardos pepulere Anglos ; Toerasius instar Fulminis, urgendo punctim, caesimque metendo obuia quaeque rapit; fugiuntque,caduntque Britanni, Et breuior patet ora fugae Ergo age cum nostris acerescat laurea vittis, Quae fidei accrescit, Lo Do I cI applaudo triumphis , Et meritis dilecte tuis ; tua gloria, fili Vivet, io vivet, dum Musa Vrbana vigebit, Et memori obscuram celebrabit carmine Raeam. Sperabant Angli Regna, inuencte sepulchra, Ad Raeam periere Rei; cepere sepulti Quam non ceperunt vivi; digna Insula nomen
163쪽
Sortiri melius, iusta est quae lilia seruat, Et quam Toerasius seruat, Τοerasia terra est.
J3 ASTOR Aristus erat,eui plebs dilecta bidentum
Arebat languente sti ; defecerat humor Fontibus, & tristi solus superabat Aristo Sanguinis & lachrymaru humor; post vota preeesque, Durus adhuc morbi causam celabat Apollo; optanti fit Numen amor, morboque medelam Suggeri r, ut pestem lachrymis & sanguine potet, Et fiat sons ipse gregi; veneratus amoris Ingenium, venam ferro serutatur Aristus, Ferreus ipse sibi, lachrymisque & sanguine rorans, Fit duplex ovibus fluuius. Innixusque pedo, dextramque & vulnera tendens, Ad potum lacrymante gregem inuitabat auena ἷCurrite lanigerue pecudes, gustate suenta Et
164쪽
Tt latices quos sedit amor, pietasque reclusit 3 Ex oculis undae rorant, e vulnere sanguis Profluit, hie vobis rivus decurrit uterque, Impensis & uterque meis, ne parcite fonti, Dum sistet supplebit amor, felicia venae vulnera, selices lacrymae, si vivat ouile Pastoris per damna sui Interea laerymis pecudes, & sanguine pastae Expleuere sitim; Pastor saepe ipse sit istens Palcebat se rore suo, potusque, cibusque, Et conuiua sibi; tandem quos fecerat ipse Clausi amor latices, suffecitque omnibus unda, Dum nulla unda fuit. Senserunt gratae peeudes Pastoris amorem, Et memori sensu, & signis, gestuque loquaci Pastorem coluere suum: Tu verus Aristus, Tu Pastor Christe es , Tu venas corporis omnes Mutasti in latices, undisque & sanguine rorans Invitas populos omnes ad sercula de te, Et potum de rore tuo. O miracula amoris lo sortem selicem hominum i licet omnibus esse Conuiuas Domini, & sacrae mysteria menta Impensis celebrare Dei.
E X olim, mox oues pascebat Amyntas, Et Regem exutus sub opaci nube Cuculli
165쪽
Rector adhue, & Pastor erat. Ecce tibi solam a tergo procul ire bidentem Aspicit, & causam explorans plorare subaudit, Et lacrymis sine voce loqui. Sentit amor lacrymas, pene ipsa silentia sentit,
Et voces sine voce audit ε miseratus Amyntas Accurrit, claudaque videns, ins stete planta Assidet, & gremio miseram amplexatus amico Alloquitur nutu, fit amor vocalis utrique , Respondent,& uterque siet.
Mox plagam attrectans fractae dedit oscula plantam, Palpauit blande, lacrymis aspersit amaris. Vnguentum fuit ille liquor, tum fragmine vestis Induit, & leuibus muniuit utrimque bacillis ;Quod deerat suppleuit amor. Crescebant umbrae interea, vergebat horison, Inclinante die, grex sponte ad ovile redibat ;Adblanditus ovi, ceruici imponit Amrntas Molle onus, & placidae surgens sub pondere molis, Hoc cantu socias pecudes, aegramque bidentem, Et proprium recreabat iter: Nunc inquit Amynta, Nunc Regem es e licet, mutaui insignia regni,
Nec Regem amisi, totum hoc sub pondere regnu est zo onus innocuum l o facile & tolerabile pondus rQuam dispar moles iominum esu tua sarcina Christe Haec fuit impositum ceruici attollere mundum, Et gemuit sub mole Deus: Tu sarein a nobis Christe leuis, legesque tuae tractabile pondus, Victorem vehis ipse tuum, Tu nobilis Agnus Qui tollis peccata hominum ; Tu me Agne tulisti Et pondus vis esse meum. O sine pondere pondust Ο me felicem eui sarcina Christus in Agno, Et Deus est Pastoris onus , se ibat Amyntas
Succollans, toleransque agnum, videre beatae Aligenam mentes Regem in Pastore latentem,
Spectauit Deus, de risit sub vellere Regem ,
166쪽
Et Verbum sub Rege latens: Ouis aegra salutem Interea accepit, gratesque rependit Amyntae, Et memorem semper repraesentauit amorem.
AEREBAT laeeti plantae defixa Leonis Spina nocens,strictusque rubi mucrone gemebat Difficilis plorare Leo, subtile foramen Febris erat, saeuusque dolor , sic laedit acumen lNee morbo medicamen erat, quis enim audeat esse Languentis medicus, vix tangere tentet Apollo, . Egrotum medicina timet. vis ipsa timetur, Et terret plorando Leo. portEingressus erat speluncam Androdus Inane mi.' Ignarus quae tecta hospes, quaeque antra subiret , Dum sedet, ecce Leo veteris redit incola rupis, Et Regem se voce probat, perterritus hospes Ex antro responsa petit, propiusque Leonem Aspiciens triplici miratur sistere planta; Eit triplex ea planta tripus, unde omnia sumat , Mox ubi singultus audit, rorantiaque Ora Aspieit, inuitis lacrymis, ex indice morbum Colligit,& medicum fingens, blandumque salutans, Vt valeat sine voce rogat, loquiturque figuris, Quot loquitur natura modis i vocalia sensit Signa leo, caudaque loquens,reddensque salutem, .
167쪽
Se primum prosternit humi, medicumque sedete
Inuitat, laceraeque ostentans vulnera plantae, Poscit opem mutis lacrymis, gestuque meretur 3 Androdus plantam attrectans, unguesque recurvos, Quos cicures faciebat amor, tandem indice tacta Haerentem sensit spinam, telumque reuellens Expressit saniem, libauitque oscula plantae; Et plagam obsignauit amor. Quis numeret mutas grates, nutusque leonis Vocales sine voce λ diu fuit hospes N altor , Et medici conuiua sui ; nee finis amorum Sylva fuir, captus tandem, & damnatus Vterque Ad pugnam iam promptus erat , cum utrique recurrinS3lua,& amor . primusque Leo veneratus amorem, Blanditur cauda memori, vestigia lambit, Et gestu loquitur ; nec segnior oscula figit Androdus, palpat Veterem, &resalutat amicum, Et ei reo fit ludus amor, Roma ipsa triumphum Audiit, & flores utrique hoc carmine sparsit. Eece homo Chirurgus laesi, medicusque leonis 3. Eece lao seruus Chirurgi, & seruus amoris.
rmc ApsVS in obseuram foueam leo triste gemebar, piri Et gemitus regalis erat di, forte ibat Alexis Venatum i mixtos gemitus rugitibus audit, . Apparetque:
168쪽
Apparetque etiam plorans Leo. , Attonitus, vivaeque legens vestigia vocis Substitit, & pronus videt altae in gurgite fossae Captiui speciem Regis, qui supplice cauda, Vocali capitis nutu, mutaque palaestra, Plus loquitur quam verba sonant: miseratus Alexis Promittit quam nescit opem. Omnia lustranti circum, dum singula desunt, Auxilium suggessit amor ; decisa iacebat Quercus humi, hanc humero & manibus versare I
borat sSupplet amor vires,tandemque aduoluit uterque,
De uoluensque monet gestus clamore Leonem Excipiat sylvam labentem, aptεque reponat,
Et pontem struat ipse sibi: nee seonior ille Succollat, pontique subest pons ipse futuro, Et solidum sibi fundat iter , mox impete facto
Insiliens, plantis quercum transcendit aduncis, Et grauis ineessii patuit Leo ; mox ubi terram Attigit, aduoluens corpus, caudaque, iubisque Supplicibus, Dominum pronus veneratur Alexim, Libertatem offert, promptumque ad iussa Leonem, Et famulum sub Rege canem. Ingenium, sensumque ferae miratus Alexis Meumbens collo,paspansque, iterumque remulcens, Admisit semulum, & dominum promisit amicum. Iamque domum omissa praedandi mente redibat, Contentus Rege in praedam, cum Ceruus anhelans Hoste procul misse maiorem incautus in hostem Ineidit, & Regem agnoscens, subdique recusans Securum properabat iter ; sed praepete saltu Insiliens. urgensque Leo, plantaque recurua Suffigens, captumque tenens ostendit Alexi,
Et se tuum facit ex ceruo , mox ungue retorquenς
Ceruicem, torsit vitam, M spiracula vitae,
169쪽
Dorsoque Imponens victori imbelle cadauer
Ibat ovans Rex & famulus. Iam villae vicinus erat, cum exterrita conjuX, .
Et pueri exclamant gemini formidine monstri es, Horrorem dominae sensit Leo, parteque monstri Deposita, collo, & cauda, gestuque loquaci Se famulum mutus clamat, fingensque molossum,
Lusit, & horrorem blando correxit amore. Ne tamen aut catulus tantum, vel Simius esset, Ass; duus venatum ibat, praedasque reportans. . Praeda Leo, & praedator erat.
Denique post aliquot soles armatur Alexis Ad saerum cruci get bellum cum Gallia miles, Τotusque eoum vesper migraIet in orbem , Et Reges sub Rege Deo. Sensit iter bellumque Leo, nec voce jubentis,
Nec terrentis heri potuit clamore teneri Ne veniat comes ; hac tantum non parte fidelis Dum tentat retinere fidem ; ne ingratus abiret, . Colloque & cauda grates Undante rependit, Verbaque suppleuit rugitu . Ventum erat ad naves, & Navita vela parabat, Vt videt horrendum naui se inferre Leonem, Quis nobis haec audet, ait, producere monstra, Monstrorum satis aequor habet, cur addere monstris: Monstra juvat non haec portenta expectat Idume, . Portentis iam plena suis, petit arma, virosque, Poscite equos, non indociles ad bella leones : Exeat e naui, non est haec sylva ferarum, Ipse homines non monstra veho, fauete querelis Turba tremens, causamque metus excedere naui, , Communi clamore iubent ; nulla inquit Alexis Nulla metus causa est, haec sola figura leonis, Naturam mutauit amor l, sed plura parantem Dicere, mussantis vetat indignatio turbae, Et vocem, nauimque negat.
170쪽
opprobrium Domini sensit leo, iamque parabat
Vleis ei, & sensim monstri natura redibat, Aspexit, nutuque iras placauit Alexis, Eductumque foras verbis affatur amicis 3 , Arrecta stetit aure leo. Diuidimur tandem, Deus haec diuortia secit.. Nec decet ulterius Regem seruire leonem , En tibi sylvarum regnum natura re donat, . Donaui quod saepe tibi, nec longius hospes. Α patria distas, ubicunque est sylva specusque Hic patria est, regnumque tuum , tibi cymba negaturi Nee digna est te Rege ratis; nec plura locutus Palpauit, mulsitque iubas, atque oscula fixit, Ingressiusque ratem iussit retinacula rumpi, Et mundi interrupit iter. Quid non audet amorὶquis amori impervius orbis hInueniet si desit iter ; fugiebat Alexis, . Vt sensit fugi me leo, . testatus amorem Rugitu, medias pronum se immittit in undas, Et quaerit quod nescit iter ; primo impete saltus,
Moleque membrorum tractus maris ima petebat Vt sensit discrimen amor, ceruice prehensum Sustinuit, plantasque mouens, caudamque gubernans, νEdocuit quam siccus adhuc nesciuerat artem, Ibat ouans, Regemque Leo per caerula fingens, Rugitu terrebat aquas I Videre natantem,
Et timuere maris populi, spectauit Alexis, Et lacrymis animos dedit, ille ut sensit Alexim Attollens caput, & cauda super aequora ludens Blanditur qua parte potest, miseratus Alexis, Hic inquit vos tangar amor ; succurrite amori Dum natat, & dominam in famulo defendite vitam, Non solus moriere Leo, tecum ibit Alexis ;Iamque ibat; mouit Nautam certamen amori S Vivat uterque inquit, digna est ea pugna salute,