장음표시 사용
151쪽
Francus, & armatus littus, vallumque coronati Et pro se curis intenta elementa relaxat,
Pugnantemque Deum λ Quid tu Lodoice parabas Interea, tu plusquam Vnus, tu multus ubique, Tu ductor, milesque idem, praescribis agenda, Et facis, idem ignes tormentaque Vulnere certo Dirigis, idem acies terra partiris, & undis,
Idem hostem cuique assignas, & tu omnibus hostis Hortaris quemque ad pugnam, dextraque loquaci Multa doces, & plura facis. Dic proprio Regi, laudatus nomine miles Quos animos laus illa dedit Dic alter, x allec Illustris quanti emisses discrimina lethi 3 Quanti unum emisses Anglum, quem iudice Rege,
Et teste, audaci inactasses fulmine dextrael Dicendum est vel te inuito, tu magnus ubique, In teneris etiam cunis Lodoice timendus, Nascenti dum terra tremit, palmasque futuras Nuntiat, & magnos olim praesaga triumphos ;Dicendum tamen, hoc nunquam certamine maior Vidit pugnantem miles, Martemque putauit,
vidit te orantem miles, Numenque putauit, Si Numeri mortale esset , toto orbe volarunt Hae voces Lodoice tuae: Magni arbiter orbis Haec fidei nisi causa tuae est, in me omnia tela,
Et vindex Caeli ira tonet; sed si tua causa, Et fidei violatur honor, tibi victima fiat
Anglus, & aeterni vindex sit francus honσrIs. Haec ait, & segnes irritat ad arma Britannos, Vix etiam stimulos, & laesae opprobria famae, Percipiunt, qui damna prius, supremaque mundo Iactabant sata, & Decret si incendia lingua, Sat mundi exitio flammaeqoc, picisque ferebant. Mutasti Lodoice vices, Tu sulmen &. igni S,
Nil Anglus nisi frigus erat: si e frigidus ipse
Fulmineas mittit naues, sic fulmina Francus
152쪽
Et naues mediis unco defigit in undis: Si dum collucet solemnibus Anglia flammis, Externo victor Francus laetatur in igne. Nec grauius tormenta nocent, dum nostra verentur, Citta ictum sua tela vibrant ; sic vulnera solus Ventus habet, totumq; Anglorum in puluere bellii est. Quam vos dissimiles vestris cum nauibus Angli Procerae vobis naues, angustaque corda, At similes, illae vobiscum ad praelia tarda . Macti animis, non haec vobis inhonora Britanni Alea Martis erit, memorique hoc carmine vivetis Anglus non potuit ferro rescindere vallum , Tentauit violare oculis, promiserat escas,
Ostendit, visuque tamen delusit inani: Debuit auxiliis obsessam soluere Rupem, Dedendae spectator erit, testisque triumphi et Tarde ad subsidium, mature ad funera venit.
EXHORTATIO A D. RVPELLAM ut Regi sie dedat, eiusdem obsinatio, fa mes , deditio, Regis ingressus in urbem, murarum, o aggeris maritimi euerso, ruinae fragor auditur in Italia , Alpes o Susam aperit, Cassis obsidionem soluit,
Romae oraculum. N T E R E A quid tu victos Rupedia Britannos Auxilio imploras ὶ ipsi ad certamina Franci Inuitant
153쪽
Inultant, victique Angli pugnare recusant f Quid prosint aliis victi sibi 3 profice damnis Ne pereas Rupella tuis , vincique decorum, Cognatis crede exemplis. si nomen honestum Praetendis, menses denos inuicta stetisti, Pauei Anglum domuere dies: si tempora captas opportuna reis, victis succe3e BritanniI, Inter laetitias, & festae gaudia pompae, Vindictae dum causa deest, dum leniit iras Anglus, & vltoris mollivit vulnera serri. Subjectis facilis parcet, cui fulmen in hostem Desuit, 3c sulmen festo si tempore vibret, Solemnes fient sulmen sine vulnere flammae, Ne Regi stimulos irarum,& tela ministra, Aut iustae fulmen fient tua erimina dextrae, Et telis offensa suis Rupella peribit :Nunc pacem tibi cuncta rogant, venetusqde,Ligurquei Et veniam Roma ipsa petit, fortuna Casalis Adjuvat,& Regem Inuitans sua vulnera monstrat: Ne Regem Rupella tene, nec foedera pacis Respue, ut Italiae pacemque & foedera redda SoQuid libertaFem renuis, quam subditus offert Oceanus, Regique tuo seruire prehensat λDenique quid speras Rupella ὶ an mutua fratrum Auxilia, hic Anglos fallaci Aquilone sesellit,mne Princeps iam iamqtae tenet , colline fauorem rStant omnes pro Rege Dij, si qua impia restant
Numina, nunc aris etiam cessere relictis,
Sit satis heu miserae post fata Deosque stetisse. Nec me,inquit,victusque Anglus, fatumque Casalis
Nec Coelum, nec fata mouent, externa ruina est
Extra Rupellam quidquid perit; integra restat
Intra orbem natura meum, cum pontus, & aer,
Cum deerunt. elementa redhi, tunc denique vinci Incipiam, vinci debet post omnia virtus ;Haec quoque cum deesint, palmae ne gloria desit, Desperabo.
154쪽
Desperabo, mihique ipsi victoria fiam. Pesperare breui incipies, haec prima furoris
Argumenta tui, & vacuae deliri a mentis, Vel rabidi sunt signa animi; iam libera rerum Rupellae natura deest, iam moenibus urbis Inclusa incipiunt sensim languere elementa. Obsessa Bacchus pridem diffugerat Vrbe, Pro Baccho Neptunus erat, nunc horrea linquit Blanda Ceres, herbasque fami supponit alendae :Herbae ubi deficiant, ad Martem ad praelia nati Coedutur pro bobus equi, haec quoque victima rata est; Latrabant vigiles catuli per aperta domorum, Fidi etiam pereunt catuli ; nec latro timetur Dum furto res nulla subest ; queis nausea perdix Et lepus, & pingues fuerant fastidia cerui, Delicias in mure locant; torretur ad ignem Infamis cibus, & pretioso ornatur in auro, Cunctaque sunt meliora cibis, desecerat ignis, Et quidquid flammae torrent; hinc corpora sensim Deficere, & membris ieiunae arescere vires In pestem neglecta fames, & funera transit, Aspectu morbus crescit, crimenque putatur occurrisse Patri,& Matrem vidisse ne faustum est.
Alterius timet alter opem ; mors vitaque certant. Vita grauis, votumque mori;nec habetur utrumque Deliciae iam virus erat; venduntur in auro Toxica, mors emitur pretio quo vita carebat:
Iam nihil ad victum turpe est ; placet esca palato Quae visus quondam horror erat. Ne secula Musa Et seelus enarra quod qui videt omnia Phoebus Ne videat, timidas olim retraxit habenas. Et cfleres auertit equos horrore furentes, Et earuit funesta suo Rupella Tyeste, Nec Progne una fuit, nec tantum matribus unus Post epulas ploratur Itys: projecta jacebant Interea, nudoque intecta cadauera Caelo ,
155쪽
Vicinas circum actabant foetoribus auras: Fiebant monumenta domus, Rupella sepulchruti Nec tamen in tumulos tet hiri satis ampla patebat: Deerant qui scissa celarent corpora terra ,
Et prope iam deerant dirae noua funera pesti. Quo et eius Rupella tuus, quo fastus abluit Disce iugum captiua pati, totiesque subacta Disce semel vinci ; iam te natura reliquit, Iam desunt elementa tibi; quid sola rebellis Expectas, nec te Regi rerum ultima dedis Ecce iacent nudis intecta cadauera vicis, Hoc quoque quod superest media vix parte superstes Viuit, & enectis sentit iam funera membris,
Iam vacuae cultore domus. Sc moenia nuda, Et turres custode vacant; vix ostia miles
Defendit, pendent librata e moenibus urbis Tormenta, & librator abest qui explodat in hostem. Denique fugerunt horae, quas ipsa sonantis Inclusas rotulis sphaerae, inuitare Britannum Misisti 1d sociae connubia regia sponsae. Cede Deo Rupes, victorique ostia Regi Pande libens, dum robur adhuc recludere postes: Si renuis deerunt breui ad haec quoque munera vires. Denique victorem Rupellae moenia Regem Admittunt: felix lucebat, & omnibus una Coelitibus votiva dies,hac luce patentes Ingrederis LoDOICE sores, non impare gres IuQuo superi incedunt; & tu nouus Indiges olim
Stellarum augebis numerum, sic Numina vivus, Non procul exaequas, nam te non ira, furorque, Non atrox vindicta praeit e, clementia magnum Sternit iter, pietas comes est, semotaque longe Iustitia a tergo sequitur ; pompam esse putares Qua patria pietas exul reuocatur ad aras, Vidi fles siccas reptare ex aedibus umbra S,
Vt pulchrum aspiciant Solem, Regemque salutent,
156쪽
Sed dum semineces Oculos attollere tentant,
Relliquiasque animae collecta in voce fatigant, Deficiunt, mediisque animas in vocibus efflant. Hoc Regis primum imperium, non Vincula captis Addere, non caecis includere carceris Vmbris, Vincla fames, & carcer erat: sed porgere egenae Dona fami ; hic aegre languentem ad munera dextram Subleuat, hic lassus recidit dum assurgere tentat , Ingemuit miles visu,& pro vindice ferro Porrexit panem, & victo superatus ab hoste est. Haec pietas: almae debent sua iura relinqui Iustitiae, hara turres, & propugnacula, & arces, Et triplicem muri Zonam, sublimeque vallum Suffodere, & lata jubet exaequare ruina, Iussaque vicinas circum partitur in vIbes.
Imperium Regis sensit Neptunus, Sc undas, Squalumosamque maris plebem, tumidasque procellas Advocat, heus, inquit, magni me limina valli Subruere, & regni delere opprobria nostri
Per Regem licet, & positis exire catenis. Haec ait, & primus caua sundamenta tridente Scrutatur, mox annixi Tritonque, Palaemon que , Et Glaucus, magnique phalanx armata profundi, Impulsam euertunt molem, pontoque canalem Restituunt, vetitisque prius spatiantur in Vndis. O Regis vocem, & dominae miracula linguae lHoc vallum inuito captiua quod aequora dorso Durarunt, quod nec violenti flamina venti, Nec pelagi feruor, nec concussere procellae 3
Quod conjurati duplex exercitus Angli Vidit, & aspectu obriguit ; mirabile vallum
Arbitrio Regis stetit,&nunc munere iunctum, Ad Regis nutum Oceano impellente fatiscit. Denique Rupellae durum ac immobile saxum Corruit, & magnae Europam fragmenta ruinae Impiauere et Alpes audito murmure ruptae In
157쪽
In faciles patvoce vias. Evasius ictu Audito, hoc inquit, stabunt mea moenia casu, Parva nec illudes capto Verruca Casali; Susani tremuere obices , Roma ipsa fragorem
Excidi j, pelagoque Angli fugientia vela
Impellente metu remos, Michaelis ab arce Vidit, & irrisit macte inquit France, Britannum Frangeret in triplici similis victoria portu, Iuratumque Petro votiva Britannia naulum Penderet: I velox LODOICE, & pace statuta Italiae, deuota tibi pete regna per undas , Ad boream te fata vocant; huc ire vel ultor, Vel victor,vel uterque potes : quocunque sequeris Iustitia praeeunte ibis ; tamen ante remota Heroum quam regna petas, compone rebellis
Relliquias fidei, facilis victoria trunci Cui ceruix Rupella deest ; iam victa Nemausus, Albaque, Castrensesque,Gebennique ardua montis, Rupellae dum fata timent, vel sponte patebunt, Vel claues Rupella dabit, perge optime Regum, I celer, & sceptris victor te ostende futuris, Inde alias sectare plagas ; tibi magna parantur Imperia, ut curras nunquam velocius ibis, Cui magnum patet orbis iter ; dicenda supersunt Plura mihi; dabitur sermonis tutior hora, Cum reducem,& pulchri conspersum puluere belli Excipiam, & magni deductum ad limina Petri URBAN's cuius doctis apis attica labris Insidet, & sancto mel purum emanat ab Ore, Laudibus ornabit, quaeque olim sceptra secundus. Tradidit, octauus reddet, Solymaeque coromedi Lunam, & Solem, & stellas adjunget eoas.
158쪽
si 'NGLIA quam selix olim i eum sceptra, eruee';
Dextra meas dispar gereret, cum sacra profanis Differrent, nec frons eadem vittasque, apicesque Praeferret, geminoque humerus sudaret in ostro, Ex quo permixtum est sacrae diadema Tiarae Cuncta tulit sublata fides; sed damna vetusta Quid memoro, grauius praesenti clade fatigor, Et vereor ne sint Venturae ostenta ruinae. Illa ego caerulei quondam regina prosundi, Victrices cuius classes, & simus Iappon, Et Sinae imberbes, orbique incognitus orbis Victus adorauit, timuerunt caetera vinci: Illa ego post toto collectas aequore praedas, Vineor Raeanae fatali in limite terrae, Ignotosque orbis portus, & laudis egentes Vt clade attollam memori, nomenque decusque, Et palmas humili ridenda in littore pono; Et nunc Raea meis illustris di inclyta damnis ostentat probrosa meae monimenta ruinae; Hie limes rerum, & triplex hoc funere regnum Mergitur, angustoque cadit magna Anglia portu.
159쪽
At non Villeri non haec promissa dedisti, Cum tecum abducens delectae robora pubis, Et puppes, & signa meis spirantia Paidis, Et gazas, & opes, & vectigalia secti
Venturi, & seris pendenda nepotibus aera Lugentem, patriaque omnes de laude mouentem, ιIussisti certos Franca de Gente triumphos Sperare, & nostris labyrinthum texere in hortis , Lilia ubi plantis flerent captiua sub Anglis, Et nune tota tibi sterilisque & inutilis aestas Exiguae periit consumpta in cespite terrae, Quam propriae auulsam sedis radice per auras Aut rapere, aut vastae potuisti imponere classi, . Vile onus, & terris sulcandam in serre Britannis. Interea dum tu lento trahis otia portu , Obsessus turres, & moenia substruit hostis, Et quas non patitur contractior insula moles, Extendit vacuo vaga propugnacula Olympo, Et eaelo spatium petit, aedincatque per auras, Haec vita obsesus, dumque ori fercula desunt, Membra labor, virtusque animos spe lactat alumna, At tibi vix toto pretiosa annona profundo Convehitur, pigrisque cibis elementa laborant, Nee satis in sumptus est Anglia: quae magis v Re Me cura, & grauius turpis pudor inficit ora ;Nec centum ingentes pinus. nec in aequore sylva Arboribus densata meis, nee miles εc arma Angustos potuere hosti defendere portus, Et clausas prohibere vias pudet acta reserre, Biaeni exigui lintres, quos obuia classis Excipere, atque aluo potuit sorbere capaei Exiguam ventris praedam, tamen agmine iuncto Transtra per aduersasque trabes,tensosque rudentes, Per coeli, noctisque umbras, per tela, per enses, Per flammas, piceamque diem, perque omnia clausa Inuenere viam, portuque inuecta supellex
160쪽
Fertur in obsessas arces , haec quisquis o olim
Accipies, ne fiet, puta, nec dum aequora clausa, obsessosque audis,& classe & milite portus, Supplementa famis celeres delata per auras, Aut coeqo delapsa puta; quo credere possis, Emeritos, primisque pares heroibus ausus, Iurata in proprium testor victa Anglia probrum. Vulneribusque meis, & certo sanguine signo.Quid reseram euentus belli iam littore victor Infert se terrae Francus, committitur impar Pugna, eadunt, fugiunt Angli, terraque marique
Vincor. nec numerus prodest, nec tela, locusque,
Quod potuit fauisse nocet , premis arduus hostis, . Imminer, incumbit, serit, & dum plurimus instat, . Instandi spatium totus rapit; vna securis Vt perhibent, truncos quinque a radicibus imis Subruit, emerita deinceps falx digna sub umbra Cessare,& fetias illustri hoe ducere verbo, Et Messi falx una satis: quos denique vivos Non poterat vix iam breuior capit insula caesos.
Inque nouo natat Oceano, sternuntur ubique,
Fitque alter casus primo, exitiumque sequenti ἔStrata jacent breuibus densata eadauera glebis, Nec satis in tumulos tellus patet, aequora turpes Relliquias inuita serunt, patriaeque remittunt. Has ego relliquias ut vidi, & inania transtra, Et vacuas armis puppes, quas milite plenas Niseram, ut aequale numerum velorum, hominumquca
Anglia, vixisti, dixi, Rupella stetisti;
Nunc mecum tua fata ruunt, sed prima peribis, Praeludent tua fata meis. Haec tamen hora mea est, hane si seiat Indus uterquo Clade mea fatalem horam, subsannet uterque
Indus, & extremo vincet me Francus in orbe.
Quanquam ego quid metuo haec aliis ridenda ruina, Exoptanda mihi, properant fata illa beata, G L Fata,