L. Annaei Senecae opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf

발행: 1831년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

NATUR. QUAEST. LIB. II. hnem debeant, et conserre vires. Aer autem, si in atomos dividitur, sparsus est. Teneri vero disiecta non possunt. Intensionem aeris ostendent tibi innata , nec ad ictum Cedentia. Ostendent pondera , permagnum spatium ablata, gestante vento. Ostendent

Voces, quae remissae elataeque Sunt, prout aer se 3

concitavit. Quid enim est vox, nisi intensio aeris, ut audiatur, linguae formata percussu 2 Quid cursus et motus omnis, nonne intenti spiritus ope a sunt 8 Hic facit vim nervis, et velocitatem Currentibus. Hic quum vehementer concitatus ipse se torsit, arbusta silvasque convellit, et aedificia tota corripiens in altum frangit. Hic mare per se languidum et iacens incitati Ad sminora veniamus. Quis enim sine intensione spiritus cantus est cornua et tubae, et quae aquarum Pres

Nero, l. e. Hine iam reete eontendἰ Theophrastus de Igne p. 426r vovato dimaris ναι Ara Eorretitu, et Philo, de Naehinis p. 28, eum ευT vev appellat. Bane vim ostendunt naves . onerariae imprimis , quas ponderibus ab alti, mitius mergi inatelligo. Mel.

Intensionem . . . eedemtia. Haee et

aequetitia ad aeris proprietates, ela-sl; citalem , quam voca is, et gravi. alem speclare in propinato est. δε- Iasa, e. e. lumidos uires eo iaceoa,

quibus pontes iungere solisbant hodieque iungere solent. Cf. Aristol. de Caelo Iv. 4, qui hae de re agens του

Pr tit aer se eonesurit. Vox nune in usu pro aeris motu qui sonum parit est inseruio. sed idem re Ipsa signifieal ae ae eoncitare. Habe tuus ergo setisum : Protia malome miram eae is υihristo est. Bouil.

id enim ese ooae 8 Fae ait de Doce considerandi, aptior insta XXIX, 2 erit locus. Meliora hie profert de

vi aeris elastiea. Praeclare adeo o-xntiem motum eursumque ab eo reis Petit, et, De quis nervis eos tri

buere malit, hune esse dieit, quieorroboret nervos; quod tamen non tam fieri externa vi elasiἱea, quam interno eius spiritu, quem oxigenea

nunc vocant, sententia reeentiorum

probabilior est. Donee, unde Seneea haee habeat, invenero aut edoelus vero, huius dicti avetoritatem eiusseram, mox intensionem spiritus ad explicandum eantum aut sonum reeie advocanti; dum. impulsu --ris particularum arte connexa meontinuo sonus propagatur, et in organis hydraulicis, quae hie in animo

habet auctor, aquae pressura Peraetem esiicitur. ROM.

172쪽

Sura maiorem sonitum formant quam qui ore reddi Potest. nonne aeris intensione partes suas explicant f Consideremus quam ingentem vim per occultum agant parvula admodam semina, et quorum exilitas in commissura lapidum locum invenit: in tantum Convalescunt , ut ingentia saxa distrahant, et monumenta dissolvant: scopulos rupesque findunt radices minutissi-ο mae, ac tenuissimae. Hoc quid est aliud, quam inten

sio spiritus, sine qua nil validum , et contra quam nil

Et quae . aquarum pressura malo.

rem a nitum formiang. Sie obsopoei odieib. consentit unus palat. in eo quod quoque habet et uuae , non , ut vulgata, et ea quae, et quod dat formam. Reele probat Oh, poeus membranarum Memmἰi scri . Pluram, qua organa hydrauliea in .lelliguntur, de quibus es Sehnoido ad Eclog. phys. p. 324 sq. Vulgata, quae nonnullis e d. firmatur, habet,

et ea, quae Glisma measti niniorem sonitum re tine. Nox Fortuti lus utinaequendus erat legens agar non agant. Buhh. et Bouil. D quae aquarum pressura. . . D mane .... explieiant 2 Spe elatii ha ead organa hydrauliea, qtiorum dea aeriptiones ea Ilerone, Vitruvἱci al. dedi i Staneidis in Eel. phys. p. 227 et erudite explieavit in Anim. p. 4 2 sq. RHI. -Claudiantis in Panegye.

Malli. Thεodori : Innumerras voces ametis mouerintir inenae . Intonet erranti digito, penittisque tro li Prete&8orantes in ea inti conetur tin . ais, Frem. Lapidum Deum insemur deInceps, in monumenta dissotiant. II iale eodd. optimorum seripturam Fortunato, pineiano et Grenovio suasoribus,

exhibui 1 praeterquam quod prior in praetulit , secitque Paινtila initium sequentis eoli, et quod Grin

Nov. seminiar si pararum maluit. Caeterum Mur tua suo ipsius itihi tu evdi iusserat. Ividiam Diae itiseeuiat. Era. stilua aliique editores inDeniae et in momenta Buhh. Seo Ios riv esque An iam ..h tentiis iamiae. Vulgatum hoe loco corruisperat quoque Nuretus. qui, ut Se-Meca argutius loqueretur, reseeuil refridum, omnium quanquam codd. et edd. aeripturam: in terra minutis- - Erasmus et eodd. quἱdam i sed

ntiissimae. Vid. Plin. Histor. Nai. lib. XVI, eap. 4 3, de eaprifieo sequentem qui e seris et Maeis em is sietii di issimus quo a lapides dia talentiendo. Martiat. lib. X, Epig. ri,

va. 9 r Marmora Messalae findit ea misi s. Itiv. Sal. x, vs. 4 45, declarorum virorum monumentis 1 Ad quaa os lienda Dadent sterilis muti

cisse . nisi hoe fcrmentum , et quae semel intus Iminia est, rupto is uexierit equisicus 3 Bouil Spiritas. Viaitatem aeris, quam vis a vapor;bus non disi ineli, Senem vindicat, in eaque vim eius ei iter agnoscit, cuius ope eventa in monu

173쪽

validius est 2 Esse autem unitatem in aere, Vel ex hoc

intelligi potest, quod corpora nostra inter se Cohae- Pent. Quid enim aliud est quod tenet ea, quam Spiritus 2 quid est aliud quo animus noster agitetur 2 quis est ille motus, nisi intensio 2 quae intensio, nisi 7 ex unitate 2 quae unitas, nisi haec esset in aere 2 quid

uutem alitiin C Virentes

in altum exigit, quam spiritus intensio et unitas 2 . VII. Quidam aera discerpunt, et in particulas diducunt, ita ut illi inane permisceant. Argumentumi producit fruges et segetem imbecillam , erigit arbores, ac distendit in ramos, aut

mentis bene restituus et in rupibus animadversa praeclare explicat, qua que paxillis aquam imbibentibus saxa dissidentes molarium lapidum ergo adhue utimur. Hunc locum ei. Schnei- clerus quidem suis Eclogis physicis p. 233 . 2 inseruit, nihil tamen simile

super his notans. Verum Seneca meminerat forsan palmae, quam enatam inter itinet ast donaras Augusti scribit Suetonius in viis eius XCII, 4, et in monumentis cogitabat de alia, quam Trallibus in Mia Caesaris dicta oris fuisse tradit Plinius Itist. NauXXVII, 25. CL et Caes. B. C. III, 405. Mel.

Esse ... haerent. Pressione haec

fieri agris constat. Exemplo est cor pus humanum . quod, si eius superficies respondet quindecim pedibus quadratis, contineri apparet ab agne id circumstante, atque cohaerere

libris 33, 250. Namque quindecies 2,2 6 2i3 sequat 33, 250 lib. R.

Erigu. . . exigv. Pro poster. UΟ-cab. olim rursum erigit. Quod, vel ieiuna repetitione suspectum, e cod. reg. hene emendat Ruhnk. ad Rutil. Lup. p. 52 exigit indidem reponens, etsi non omni dubio vacat, an rectez

siquidem erigit ex glossa antecedenset h. l. non necessarium repetente iverbum, esse potest, et rarus verbi exigere usus exemplis probandus est. Vnde neque equidem cessavi id iutextum recipere, nam oecurrit exigere, etsi rarius pro emittere, ut Colum . de R. R. III, 2, 6r Mitis se incunda plures uMas exegit; IV, 6, 29: materiam υuis exigit. Atque Praepositiones e, ex motum in altum Sene eae saepe exprimere ivisa notatur,

VlI, 3, 2 Mel. . VII. Anc. An vacuum Permixtum aeri sit I MM.

Quidam . . . Permisceant. Democritum et Epicurum dicit. CL Plui. de Plae. Phil. I. 3 ; I, 8. Lucreti I, 335 sq. Peripatetici Stoicique horrorem s. fugam vacui docebant. Caeterum quae hic asseruntur contra hanc sententiam , nescio an nemini harum rerum perito se probaverit.

vacuum spatium cogitari possit, lamen spatium ab aere vacuum non esse constat, uti nunc vacuum MyIeanum, Guerihianum et Torricellianum d - .cent. R. Lucre . I, 427 : Tum porro

174쪽

autem existimant non pleni corporis , sed multum va- cui habentis, quod avibus in illo tam facilis motus, quod maximis minimisque per illum transcursus est. Sed saliunturi: nam aquarum quoque similis sacilitas

est: nec de unitate illarum dubium est, quae sic CoP-pora accipiunt, ut semper in Contrarium aCCeptis reuuant. Hanc nostri circumstantiam. Graeci autem πε

ριστα σιν appellant, quae in aere quoque sicut in aqua sit. Circumstat enim omne corpus a quo impellitur. Nihil autem opus erit inani admixto. Sed hoc alias . . VIII. Nunc autem esse quamdam in rerum natura Vehementiam, magni impetus, est colligendum. Nihil

enim non intensione vehementius est: et tam meher-

locus et varium quod inane υμα-

-s, Si nullum fret, haud usquam

altri cor ora Possem Esse, Nessue Om. nino quanquam diMersa meare. F. Nec de unitate. . . restiant. Ille de cohaesione , quam nos vocamus, Co

gitari debet. MM.

Thes. L. Ge. T. I, p. 4784 D. laudat Aristotelis Problem it, 29. T. II, 840 ed. Lugd. ubi Theod. Gaza

vertit obsistentiam. R. - Vocabulum περέστασε et hoc quidem sensu Circums.

nonnisi lite obvium est. Nam apud Aristotelem Probi. II, 29, περίστασις significat ineludentia sci-gora. Seeundum Nosthim, περίστασις quam auctor paullo ohscurius cire in loquitur, erat Graecis iacullas eorporum, sividorum praecipue, paru

ticulas suas externa causa disiunctas, quum primum ea cessaret, vi sua elastica Pursus toniungendi. et quidem

pone corpus in ipsa immersum, quod hoc modo undique illis includitu e et in eoutrariana partem sertur aquae cedenti, occupantique mox locum,

quern modo corpua occupaverat.

. Quod ut explicetur pergit, recte quiadem, ut mihi videtur, Seneca, no

est opus fugam vacui advocare a ad quod confestim replendum ex Stoicorum disciplina nitan lux corpora. E. vIII. ARG. Intensio aeris et spiritus, eorumque vis. Rufi . Nihil enim non infensione DPlimis debetur codd. ap. Grut. Et merito receptum a Gmnovio. Antea, nihil enim nisi interas. Ruhh. Et iam .... quam. Supplendum est colligendum. Sensus est: Eo tria His hoc nempe, esse quamd. Me mentiam , etc. colligendum est, quo verius est nihil intendi posse , etc.. Eoeler interpurigit: Nunc ... est cM-ligerulum, nihil. .. Mehementius est, et tam mehercide , quam nihil, etc , Connexui, inquit, iciterpunctione . tam cum est colligendum , quod commodius sit, quAm eum est, iis ut invertat Seneca deinceps orationem,

pinerit pro posse dicens. B.

175쪽

cule quam nihil intendi ab alio poterit, nisi per semet.

ipsum suerit intentum. Dicimus enim, eodem modo non

posse quidquam ab alio moveri, nisi aliquid fuerit mobile ex semetipso. Quid autem est, quod magis

credatur ex semetipso habere intensionem, quam spiritus 3 Hunc intendi quis negabit, quum viderit ia- χCtari terram cum montibus, tecta murosque, et turres, et magnas Cum ΡοΡulis urbes, cum totis maria

littoribus 7 Ostendit intensionem spiritus, velocitas eius et diductio. Oculus statim per multa millia aciem suam intendit: vox una totas urbes simul percutit:

Et tum meheroda quam nihil. ingendi M alio poterit. Rest luit,

Crulero eommendante, Crono inse palat. teri. atque brii. eodiee vis. Erasmi, quum antea Iegeretur, er omen meheretiles peti vilis nihil in-rendi poterit. IIaee loquendi formula, riam meheretile, tam Heretiles, damnereiae Seneea et istius aevi scriptoribus admodum familiaris stiἱti quod nune post Cronoxium notissimum es . MAI. si . . . . intenrum. De potestate, ωυυάμte , haee sunt aceipienda : quod enim iam Inlenium est, ab alio ἱntoridi tithil attinet, deinde statim seis stative explicationis eausa motus, ubἱeto moliti lumen addit verbo insciatim. In elisionem Itaque explices saeuitatem se intendendi. R R. Ea turres, ct magnas. Recepi hane Gron vii emen/ationem. Antea: minrosque piares et magnas, ele. sed vox plares hie turbat, nee iuvat eam

imprimis Ibadlei, doeuerunt, Iumirinis propagationem non fieri, ut Caristesii verbis titae , in istanti, sed esse auecessivam: sie solis lumen 8. 7 . Iauii constat usque dum ad terram per. veniat. CL GHIer, Gela. iamiare T. II, p. 887 sq. MM. - Oetitus... vox. Tametsi sint qui dicant, eon sundere Senecam peculiarem Dalu ram Inmitiis eum agris natura ethule proprium transferre ad lumen rtamen nitas est v eeisimilius, quamni,i elastica vis aeri inesset, lumen Per eum non posse propagari. Simulae enim aer a lumine impellitur, vicissim illud in anteriorem partem propellit, donee . his vieibus peraetis. ad terminum suum pervenerit. Ita ex systemate emanationis defendi po- eril Seneea; ex systemale vibrationis, quod magia in sorma quam in re ver litur, lumen, ut pars aeris eousu in uens, eius saeullatum , in iisque elastica ' pariἰe ps erit. Cf. ad I, 2. V leumque sit, elarum est Seneis eam tum visui, ex oculis quasi pro-Aeunti, tum radio luminis ingentem rilmere celeritalem . quorum hoc mon videtur esse ex disciplina Stoicorum vulgari. In quo mirandum

176쪽

lumen non paulatim prorepit, sed simul universis infunditur rebus.

venit, inter haec duo de oculo dicta aliquid de voce interlici loco non suo, ut arbitror; unde aut illi praeponendum aut huic potius subiungendum sit. Etsi enim illa diduetio simpliciter videtur intellἰgi debere de effectuu is agrem undique dispellentis ;eamdem vim Seneca visui quoque

inesse taeteris convenienter statuere potuit. Ρrimus veterum Physicorum,noiorum quidem . qui de luminis natura aliquid prodiderint, est Pyth goras ap. Diogen. Lagri. VIII, 3, 39, 27, qui recte, radios luminis inde a sole ferri censebat per aera frigidum

et crassum. Sequutus eum .est discipulus Empedocles, ut iotelligitur ex Aristotele, de sensu a, qui eum tamen, simulque Platonem resert visum habuisse pro . igne , ex oculis emicante. Democritum , quem sequitur Epicurus, ab Empedocle proximum , visum Putasse esse visae rei imaginem oculis insinuatam, rectius existimat. Illorum enim alterius mentem non recie satis ceperit, ut visum

quoque Schneidero ad Ecl. Phys. P. - 86 propter locum Theophrasti de

. Sens. p. 38, ι9, et alteri praeter . verum et aequum aliquid imputaverit. Plato utramque opinionem, tam visum ex oculis exire et in rebus ipsis earum imaginem Percipere Puian tium, tum abeuntes a rebus luminis radios imaginem in oculis eiungere credentium, in unum coniunxit et

composuit sua συναυγe , qua, ne illinc cogeretur Ponere, seuSum oculorum absque omni instrumentorum

ope e longinquo aliquid percipere

posse, hinc, ne duae oculorum imagines molestiun crearent, defluentem de rebus imaginem ab aere luineido exceptam visuique paratam at Irae accommodatam ab occurrocite ei instar radiorum cernendi vi percipi

arbitrabatur v. Platonis Tini. P. 334, T. IX. Ed. mp. Plotinus P. 57 ; Plutarchus Sympos pl. I, 5, Placis Phil. Iv, 33 ; Stobaeus Ecl. plays. I.

56, p. tis, omnibus tamen Pol ἰias Galenus de Hippocr. et Plat. doggri. Tom. I, p. 3, 7, 3 8, ubi Stoicis convenire dicit cum Aristotele . Aristotelis sententia a Platonis verbis magis quam a re decIinat, dum certam aeris immutati conditionem, i. e. pellucidi talein requirit, Ut radii are ad oculum accidant, quomodo ea pelluciditas fiat, non . explicaris, Et non nisi verbis ludens, dum lumeta nominat ἐυέργειαv του διαφαγους , de

Anima II, 7. Cf. III. Probi. m. 49, XXV, 9, ubi lumini directum

iter tribuit; sed non satis certus et ecurn Constans. Cl. Numenium de Nat. hom. c. 7 et ei. Scisaei ier ad Ecl. phys. p. 39i. Stoici , Chrysippus certe et Posidonius mathematicos seque bantur, qui sive e radiis, sive ex ocu lo serantur, conos illos construi sibi lici-gunt, in quibus visus versetur. Caeterum conatos esse veteres , celeritatem aut visus aut radiorum 4ucis metiri, indicans vestigium extat nul

ρειv oi που θατ v , non est scire et docere. , sed opinari et declamare. Vox rura totas urbes sinia Per titit. .

Quid hoc 3 quae enim vox, si humana intelligitur, est tanta, ut hoc emeiat ' Hinc cogitabam de orat Ti- . bus, qui, durn animos hominiam totius urbis percutiunt, urbean ipsam percutere videri possunt ι cogitabam

177쪽

NATVB. QVA EST. LIB. II.

IX. Aqua autem sine spiritu quemadmodum posset

intendi 8 Numquid dubitas, quin sparsio illa quae ex

fundamentis mediae arenae CresCens in summam altitudinem amphitheatri pervenit, cum intensione aquae sat 3 Atqui nec tolleno magis, nec ullum aliud tor

quoque de vocibus, quae clariores humana auditae esse dicebantur a

Romanis, Aii Locutii, Fannἰ aliorumque daemonum v. Livium V, 322 , Varronem apud Geli. N. A. XvI, 1 7, Dionysium Halic. Rom. Antiq. V, 46, alios . Sed neutro satisfaciente, illo ob improprie dictum, hoc ob explosas tabellas, paene adducor eo ut credam , Mocem hic ut alibi v. e. apud Augustinum Civ. Dei XXII, 8,

tibi voees verbis carentes memorat,

immo hoc ipso libro XXIX. 2 de

sonitu non articulato esse capiandum.

Tum , in promptu est hoc intelligere de tonitrui fremitu , mio nullum sonum δυγαμικωτερου esse ait Horapollo laterogl. 29, mugitu terrae et id genus aliis, quorum meminit Cicero de Ha- sp. Resp. 3 0, de Divin. I, 38, N. D. II, 5, it. Iul. Obseq. qui memorat horrendum clamorem 8 , et Dio Cass. XLIII, 35. Gel.

IX. ARG. Nec aqua, nee vox sine adre est. Ridix. Aqua atruem intendi Z Nulla hieiniensio est aquae. QuanqRam res olim sere in dubium adducta , post celeberrimum Italae Academ. Cimerio lentamera, non parum lucis Posthac nacta ab industria diligentissimi MussehenMoeia, liquentium nempe corporum compressilitatem aliquam esse, hodie expertentiis est comperta cl. v. Canton et Oerstedi, quibus tertium potes addere, Vindo- cinensem olim gymnasiarcham, Desinsignes, qui ex aqua lumen traxit.

Spiritus vero qui aquae inest, experientiis obest, nedum prosit. Bouil Numquid dubitas... aquae sat Z Vt

aer refrigeraretur et Populus Congregatus recrearetur, hae sparsiones

in theatris et amphitheatris, liuteo tectis, inventae sunt quae, fistularum ope, crocum dilutum, balsama, aliosque fragrantes liquores effundebant: unde ὀ κροκος ραtvoμενος dictus. R. -- Hanc sparsionem Latini odorum vel odoratum nimbum, vel simpliciter nimbum appellabant. Proprie vero sparsio , ut hic Annaeus. Maristiat. lib. V, Epigr. XXV, Vss. 7: Hoc, γ, non melius quam rubro m*ita nimbo Spargere, et esum Permaduisse erooop Et ad illud respiciens, de Spectaculis HI, vss. 7 : Festi Mit Arabs, festinaraere Sabaei; Ee Citiees nimbis his maduere suis. Rursus lib. IX, Ep. xxxix, vs. 5 : Gbrica Corrincio quamMis sint Pulyita nim . CLM ei, Degsi anfleatri , e singolar mente det Veronese , II, 15 , P. 288. Quibus aceedant Lucretius N. R. II P4s 5, Horat. Ep.ra, 79, Spartian. in

Hadr. 4 9. - Intensione vero potest actus quo aqua emittitur, intelligi. Botiit. Atqui nec tolleno magis, nec. Bed hibui in contextu Fortunati praeclaram lectionem atqui nec tolleno magis , pro eiicienda, ut non latina, alqui Nero nec manus; nunquam enim inqui cum Nero coniungitur; quod

illi particulae atqui , cuius vis est

una subsumendi et opponendi, To

178쪽

L. ANNALI AENECAE

mentum aquam poterit mittere, aut agere quam sPia ritus. Huic se commodat: hoc inserto et Cogente attollitur, et contra natu Pam suam multa Conatu P, et

ascendit, nata defluere. Quid 2 navigia sarcina de-PreSSa Parum Ostendunt, non aquam si hi resistere quominus mergantur, sed spiritum I A qua enim cederet: nec posset pondera sustinere, nisi ipsa sustia neretur. Discus ex loco superiore in piscinam missus, non descendit, sed resilit; quemadmodum, nisi spiritu roserente 7 Vox autem qua ratione per parie--mo iam inest. Εωmus, Muretus, Geonovius hoc sentientes videntesque, unam parum infirma hominis manus ensui conveniat, quae tormentum vix potest appellari, iure reeeperunt totienonem, qui cum nostro loco latito magis quadrat. quum instar sit viis rium mecha Iearum , eum aeris vi Elastica comparatam m. Mel. - Buh-λops eui placuerat audia υe . nec maritis rensuit magis quoque assumendum. In hae laetione, in quit, suam Ieetionem defendens, omnes eo .es e. . antiquiores cons--na, Priam terquam qtiod nonniati eodd. lectio. nem a serit in eo endio natam eae- hiberiri atqui nee vero magis, a. aut qui non magis. Quam Midem seriis p ram nisi noMandi altissitim avi sen. e vitae ineraria damna erit, Nescco non relin rimus με mei emendatimnem Atqui nee tollo, a. tolleno magis nee ere. Probaritis. Ne a mn a nostra, ait, neqtie talia instrumen metuo ad millendum inimis , tanta ωia se mulere atii agere poteris, quam virum. EnimMem tolleno, quo me ineo Antisimus, his nultam hMeelo m. Mati isaque FormMaltim se ei sum Erasmtis, fluxettis et Gronin Mitis. Magis augem post manus adsumidiaer propreae sequens quam. Hic moavirique ling aa est famesiawis. B. Nina desta re pro ad destimaram non sollicitari debet a poetis e graeco fonte talia naeli nam graeeismus

id est Hρυχι ριιs , has loquendi formulas dobhbant in delieii, habere

aeripiores prosarii huius aevi, quippe quos poeticas sormulas saepe in pro sam invexIsse eon alat. Iam oWid. d. Nuce vers. U3. Ledere natae r hine hausere Seneca, Taeitus, eie. MAA

ferente 3 Haee exempla etsi per aenota veraque sunt, lamen haud parum abest, ut probandi potestatem habeant . quam Seneca iis tribuit. Nam quum aqua aeque eorpus sit aCaer, sequitur, ut eaedem ei tribuendae sint proprietates generales , qua aeri, ut corpori, insunt, se, intensio et gravitas. Defendi hoe nomine sorsan potest auelor, quod subtilius quid ab aere diversum, et omnia corpora pervadens sibi eogitasse videatur, ideoque praelusisse nostri aeti physteis. IMM. Discus ... referente 2 Simile quid

179쪽

NATVR. QUAEST. LIB. I. I 79lum munimenta transmittitur, nisi quod solido quo

que aer inest, qui sonum extrinsecus missum et aC

eipit et remittit 7 scilicet spiritu non aperta tantum intendens, sed etiam abdita et inclusa. Quod illi sa- 4Cere e X peditum est, quia nusquam divisus, sed per ipsa quibus separari videtur, Coit secuin. Interponas licet muros et mediam altitudinem montium, per omnia ista prohibetur nobis esse pervius, non sibi; id enim intercluditur tantum, per quod illum nos sequi possumus.

X. Ipse quidem transit per ipsum quo scinditur,

erat observare veteribus in lusu qu dam. Is lusus est, ait Minut. Fel. Octav. III, 7, testam teretem lactationestiolutim laeseigalam legere de littore... Is se in meris υictorem ferebat, cuius testa et Procurrerra longius et frequentius Giliret.Graeci eum ε ποστρακισμus vocabant. Fid. Pollux, Onom.

eκ γαρ τυυ πληθους των αγματωv nutaen τω βάλλουτι. CL Zonaram inlex. v. ἐπο ρακί tv p. 853. Mel. T autem ... inclusa. Quod nos quidem vibrationibus, id Seneca et tota vetustas doctior spiritu i. e. suh-liliore aere et eo intenso, explicare studebant. Aristo t. de Anima II, 8 iΨορητικοv μἐν Ουν, το κινητικογ ενος μέρος σwrara . μέ tς δκον. Percussionem tamen solidorum inter se et aerem accedere OPPOrtere, Praemonet: hoc autem sit, quum Permariet percussus aer et non dissipatur.

rum, argute neque opte Salis et concinne dictorum, est: non omnino, sed hactenus tantum intercluditur, quod nos, crassioris corporis, tenui rem eum Per muros comitari non Possumus, quibus nos ab eo separamur , non ipse a se, quoniam omnia

minimis eius particulis pervia sunt. Vtcumque tamen interpretando haec sustineatitur. Praestat mutatum ope eritica locum ita seribere, ut nobis ante id et non post nos inserantur, quod proxime sequentia ψse... scinditur vi oppositi paene certum sa-ciunt sensusque adeo ipse. Mel. X. ARG. Qualitates aeris. - Pleraque, quae hon eapite de aere disputantur, Aristoteles docuerat in Meteorol. et multis aliis locis. Sic aerem permeare solida quaeque exponit inquirendo in Problem. lib. XXV, e .

6. Aethera recte veteres supremum

locum appellasse ait, de Caelo lib. I, cap. 3, ubi aerem discernit. CL Meteorol. lib. I, cap. 3 sq. 8 sq. lib. II, cap. 4. Discedit tamen Seneca in eo ab Aristotele, quod frigidum per se

facit cum Stoicis ac rem: quum Aristot. I. l. calidum esse eum statuit. Superiora autem esse frigidiora nunc satis constat. Nam solis radii per se

180쪽

L. AN AEI sENECAE et media non circumfundit tantum, et utrimque cingit, sed permeat, ab aethere lucidissimo aer in terram usque. diffusus: agilior quidem, tenuiorque et altior

terris, nec minus aquis : Caeterum aethere spissior

graviorque, Digidus per se et obscurus. Lumen illi

calorque aliunde sunt; sed Pe P Omne spatium sui si- , milis non est: mutatur enim a Ρroximis. Summa pars eius est siccissima calidissimaque, et ob hoc etiam tenuissima, Propter viciniam aeternorum ignium , et illos tot motus siderum, assiduumque Caeli Circumactum. Illa pars ima et vicina terris, densa et caliginosa est: quia terrenas exhalationes receptat. Media Pars temperatior, si summis imisque conseras, quantum ad siccitatem tenuitatemque pertinet: Caeterum utra, que parte frigidior. Nam superiora eius Calorem vicinorum siderum sentiunt: inferiora quoque tepent,

omni eatore carent, qilem corporibus Datura insilum exeliant nonnisi solidioribus t iam quum aeri superiori haee soliditas desit, eator quoque ei dee se debet. Aristot Meteorol. lib. ,eap. 3, p. 732 F, hoe iam observavit docuitque. Iliau.

Ime quidem ... quct acindi viae . . . et tigrim e tangia r non quod sc. nee ,

oeci u. cingit. Gronou. recte hie deatismi rapitis initium posuit, quia aulea Erat e Permeat, etc. Metionem autem nostram vir egregius ille, Pinei uinaliosqtie seeutus, britannieis Grulariisque e lethus praeeuntibus recte redis hibuit, tum Fortunato lum Promondo in eo assensias, quod seripsit: quod asinduis, quum antea esset, quod se. Quod vero τα viis damnavit, in eo assentiri nequeo. MAI.Ltimen iiti Olorae Mitinde stin ex Dra edit. Erasm. recte in textum admissa; tiam eodd. scriptura calor ealimentam stina nihil est. Botiti. Propter vieinia .. igniam , solis Et summi ignis Omnia ambientἱs. ubi deum habitare. quin adeo deram ipsum esse statuebant Stoiei. In diis versa enim eos ivisse hae in re con

SUeriora eius... sentiarii. Alm sphaera non ultra sex et sexaginta

millia passuum extenditur; unde iudiea an siderum ratore in sentiat pars illius superior quae lolies abhinc ceri- ἰὰ, millies millium passuum distant Caelerum experientiis sexeeniis hodie vel puerἰ sebolam itantes, norunt frigus augeri dum supra maris su- Perseiem ascendimus, et sub linea etiam aequinoctiali, tibi hexapedas attigimus Callicas 2,000, nives Per peltias coalescere, quae nullo sole eolliquescant.

SEARCH

MENU NAVIGATION