장음표시 사용
201쪽
NATVR. QUAEST. LIB. II. 2O Iquantum servorem sensura Corpora sunt horum transitu trita. Nihil tamen tantum in his debet credi , ac in vi siderum, quorum ingens et consessa potentia
XXIII. Sed fortasse nubes quoque in nubes incitatae , Demente vento, et leviter urgente , ignem evocabunt, qui explendescat, nec exiliat. Minore enim vi ad fulgurandum opus est, quam ad fulminandum. Superioribus collegimus, in quantum servorem quae- adam attrita perducerentur. Quum autem aer mutabilis in ignem, maximis viribus suis in ignem conver-Sus, atteratur, Credibile est et verisimile, ignem ca-Si dormenta, e. e. halislae et Morpio in ura Diea exanimala. Altamen Gronov. nes, suo transitu tantum servorem hine exculpsit hanc leetionem: Vides gignant, qualis esse debet is, qui a enim Z quamum ferMorem aensura sunt siderum vi exoritur , quippe qirae corPorum ictu horum transilia e eaiani- vim suam in ea quae subiecta sunt, mala. Corpora, addit, exanimata di-trasmitti in ty Nubes sunt ergo partes eii corPorum ex Nimata , ut nigrae quae teruntur πορεις, ἐσπάραι , lanarum. Poetis quidem hane lo- sidera autem terunt τρυπαυα . R. quendi formulam esse familiarem Comora arant horiam transitu trita. Probe scio, Senecam tamen ea ni sis Sie dedi. codd. Pine. Fortunati et quam uti. Relinquamus itaque hanc Obsopoei suadentibus. Seneca ipse e. emendationem viro praestantissimo , 23 suadet, ubi ad το trita speetat. cui tantopere de his Ιἰleris merito Vulgatum erat: horum transitu erita condonemus partum ingenii invita exanimata. Τα trita, vel Ata ex antis . Minerva prodilum. RM . mina alii codices exhibent, alii omit. tunt. Codex palat. teri. qui διττο- γραρίας amat nam II, 35 extr. habet, rotat Mel re t. III, 4 6, 4, Omnibus Melsingulis reddere. In graecis codd. similem quoque morem observavit amiciss. Geobs Additament. Ani.
madv. ad Allien. p. 87 haee habet,
horam transilia trita, alias ritia exanimata, quae scriptura clare glossema ostendi: accedunt Pineiau. et Fort. codd. qui utrumque transmittunt. Nee eodex brit. alter opem serit sensura sunt comorum vita horum trans-XXIII. Axa. Eiusdemmateriae continuatio. RMI. .
S v erioribus capit t. eollegimus , nempe c. 23. 22, impr. S a. Vide .suPra, P. 200, not. 4. MM. Qimm .... in ignem. Supra c. 4 4 sq. iam explicavit, hanc esse Stoae se intentiam , quam Aristoteles quoque amplexus suerat. Convertitur aer in ignem, et utriusque partis attritione saeta, ignis expellitur. Caducum, lat
in terram deorsum seratur. RMk. Qiatim aratem .... crediὀile est, ete. Egfalsa aut certe non Omnino vera Prae
202쪽
ducum excuti, et cito interiturum, quia non Ex Solida materia oritur, nec in qua possit consiste Pe. Transit itaque, tantumque habet morae, quantum itineris et cursus; sine alimento Coniectus est.
XXIV. α Quomodo, inquis, quum dicatis hanc
ignis esse naturam, ut petat superiora, sulmen tamen terram petit 7 an salsum est, quod de igne dixistis 3 Est enim illi aeque sursum iter, atque deo P- sum. D Vtrumque Verum potest esse. Ignis enim natura in verticem surgit, et si nihil illum prohibet, ascendit. Sicut aqua natura desertur: si tamen aliqua Vis aCCessit, quae illam insumptione, quae hie colliguntur. ipsatirari omnino vera esse possunt, si quidem , trila elementa in tota abii η, non potest probari, Oxygenumque agri eum aqua eram mune non mutari, sed trans serri tantum ex altero in alterum constat. Quod ad Odi, nisi men ninnet, amplexus est cum reliqua Stoet Aristotelis setite taliam Meteorol. II, 9. a ieetitis do fulmini-hus, fulgur licinthus, loni tria ist παυτατα Mia υτα γέρετ mi κατω. Mel. ia non ea solida materia oritur , l. e. non ex aetheris partibus, ut e. 22. MAI.Lineris et euratis. Egregἰo loeum in serpunelli ne post m. stis postis sa tiavit Grotiov. ideoque Fron ridiis utatione του euratis in eti/ttis liberavit. Atitea enim interpungebatur illinoris r et motis , ere. Mu. XX lv. A,n. Cur fulmen , contra ignis naturam . terram pelai 3 Cons. Aristoteles Molerircl. II, 9, qui hane obieelionem iam eodem sere modo explicaverat. MLI. Om. inqtiis .... Est .... Vertimque, etc., etc. A istoteliea Meteorol. II, 9. quae bie Senecae poterani obversari,
nimis mi Iosa sunt, quam ut hiae transferantur. Summa eorum est , omnia meteora, antequam in terram deserantur, sursum serri, et conere
lione demum illud fieri. Quare in ulmine hoe mirandum non esse. DE hae ignis natura v. ometer ad Plotin de Pulchr. p. 396. K. CD mageret. sἰe tiri ann. alter a. Cronoxia, et duo palatinis nam et ipsa In vertieem volvitur, ait Cronov. tibi ob iaculum invenit. Neque aliter vetus Veneta Et Erosmi editio. Nox enitie deest in Fortun. et C l. eodd.hri lann. etiam eodem quidem Caret , sed post ex ritur addit decidat. Erasismus habet odit. et Pine. quoque invenisse videtur in suis eodd. Nee carere ea voce hie possumus. MM. - Cir mageres bene a Gron vioredditum contextui pro ageret, OGndere possit quempiam e litiguae lege eis nascit postulantem, quoniam non agatur do facio aliquo historieo, sed de praesente natu ea alIcuius rei. Marogitandum eat , noli nem huius verbi non eonnecti cum pra eriti incenditur, sed cum perseelo accessu,
203쪽
illo intenditur, unde imbre deiecta est. Fulmen autem Cadit endum necessitate, qua excutitur. Id his λignibus accidit quod arboribus: quarum cucumina Si tenera sunt . ita deorsum trahi Ρossunt , ut et inmterram attingant, sed quum permiseris, in locum
suum exilient. Itaque non est, quod eum spectes Cuiusque rei habitum, qui illi non ex voluntate est. Si ignem permittis ire quo velit, caelum, id est, levissimi cuiusque sedem repetet: ubi est aliquid , quod
Mnde consecutici lemporum impersedicium requirit. Bouil. serie δυ'ra .... R iecta est, i. e. sursum, aeris pressione et ipsius aquae gravitate. Aristi teles i. t. exemia pici niteleorum titilur . qui quum propter gravi latem deorsutia eadant, tamen e digitis meussi sursum volitati t.
meri nee ii astro loco omisso eg;t Cesti erus ad Bora . Od. iii, 4 . 44. D. Permi, eris bene habet. Gmnovius amen emendat remiscris, quod in tali quidem re elegantius , tamen illud non damnat . Statim quoque re. petit i Si ignem permitiis , ele. Ghh. Id his .... exili re non, quasi ei iam fulmini elastieiicilem tei Lual, hoe adducit , sed ut cliti ignibu . hi, illatam esse doeeat. Ignem , oinnes philosophi statuebant, ui levissimum elementorum. Obtinere summam mundi Partem, caelum. Explieat Aristotel ad. Caelo IV, 3 el 4. Stita. Itaque . . . . est. Fulmen proprie non eadere deberet, quia igciis natura sursum ire debet: sed cedit necessiis tali , assumisque habitum . qui illi non es v lura late . i. e. non maturalis est. Moneo haee ne quis illud non eae Mesumase suspeetum habeat. Caelerum facile est intelligere, Nostro h. l. de purissimo . liberoque igne
sermonem esse. RMI. - De verbis ex νο uriture ut Rus kopstias monuit, est notissimum , rebus non animatis voluntatem servituti eontrariam iti-
hui, quod tune sere si, quum leges
naturae sequuntur : non ex Moluntviee,i igitur idem, quod contra noιtirrim. Sie infra III, 35, 4 r Se ridiam legem naturae Doliantinemque nias ratiram , stetit pluribus locis eoiitrarium eius servitus eontrario sensu hoe ipso in opere oecurrit. Ita est tusea Vl, 3. 42. Mel. Ignem permittis ire. Postremo non dimittenda est eonstructio verbi premisto. e cum infinitivo et aecusativo, cuius loco dati inis poni consuescit, eotis trucitis aut eum inlinitivo, aut cum sequente M. Barior hie usus in bonai iam aetatum seriptoribus a Pa tribus frequentatur. Tale est infra l, 35. Mel. Serυ. citis sit. Fromondus malii insne eapitis non semittis ritia , sed aer- in vii vel aereuruis iure t at quidni vulgata aeque ticina est, quam haec di pili ita,' R. - Scribendum in ullimis esse censeo se latile pro scrinitis; quum etaim natura nonnisi ablati. esse possit , grammatica appositio euutilem illius easum requirit. A.
204쪽
eum serat, et ab impetu suo avertat, id non natura, sed servitus eius sit. XXV. re Dicitis, inquit, nubes attritas edere ignem, quum sint humidae, imo udae : quomodo ergo PDS- sunt gignere ignem, quem non magis verisimile est ex nube , . quam ex aqua generari 2 DXXVI. Ignis qui nascitur, primum in nubibus non est aqua, sed aer spissus, ad gignendam aquam praeparatus, nondum in illam mutatus , sed iam pronus et vergens. Non est quod eam existimes tunc colligi , dein effundi. Simul et sit, et cadit. Deinde, si concessero humidam esse nubem, conceptis aquis plenam:
nihil tamen prohibet, ignem ex humido quoque edu-aci, imo ex ipso, quod magis mireris, humore. Quidam negaverunt, in ignem quidquam posse mutari,
Priusquam mutatum esset in aquam. Potest ergo nu-XXV. A c. At ignis ex humido diam . extrinseeus humectum. Boo a. gigni nequit. IIane obiectionem Ari- XXvI. Aao. Resellitur obieetio quaestotelieis et Stoicis oppositam moa in eap. 25 praemissa est. MM. refellere studet: etiam ex Ionieis eam Ignis qui naseitus , ele. Ex aere movere potuissent: es. e. 16 sq. a. spisso ignem illi iusitum separari et Dieitis, inquie. obieelionis forma produci ait. Posuit hoe ut rem eon notissima. Nonnulli editt. inquis. sessam. Aristoteles enim, quem Stoiei eodem sensu. - Sur humidae, imo in multis physicis exprimere non dis-udae. Sensus patel. Caeletum observes bitabant , saepius hoc exposuerat, discrimen intor humidae, quae nais e. c. De Gener. et Corrupi II, 4. turae aquosae sie enim ipse eap sq. Quare uberiore explicatione reele in explicat S , humidam nubem eon- persedere poterat Seneca RMIeeptis aquis plenam . i. e. maleriae, Dein essundi. Olim aed. Grono ii quae ad aquam gignendam neeessaria hie nece sariam emendationem assumsit, rePleiam , et udae , quae aqua mi. R. - Αuctoritali I. Fr. Gmnovi ilam vera impletae sunt. Sic humidae tantum dare nolui, ut eius selum nubes quae pluviam minantur; udae, dein, pro sed, contra meam recti quae iam in pluviam resolvuntur. Sic persuasi nem in contextu relinque Tullio Verrin. I, eap. 37, dieuntur rem, quum verba non est .... es Mailigna Niridia et humida, et ncirat. aeque sensui ac legi grammaticae Carm. lib. I, Od. vii : ma Mobilibus convenianter ita possint expleri: sed Umaria eruis. R. et B. - P dum am- est, quod eam existimes e undi. Κ- .plius est quam humidum; nam udum Quidam negaMerunt .... assuum. S Cintrinsecus hamore imbutum; humi- Zeno et Cht ysippus senseruiit. Sliab.
205쪽
hes, salva, quam continet, aqua, ignem parte aliqua sui reddere: ut saepe alia pars ligni ardet, alia sudat. Nec hoc dico, non contraria inter se ista esse, et alterum altero perimi: sed ubi valentior ignis , quam
humor est, vincit. Rursus ubi copia humoris exuperat, tunc ignis sine esseCtu est. Itaque non ardent virentia. Resert ergo, quantum aquae sit. Exigua enim a
non resistit, nec ignem impedit. Quidni 2 Maio ruiti nostrorum memoria, ut Posidonius tradit, quum in-
Ecl. phys. T. I, p. 3 2 sq. 370 sq. Nureius ait: Theophrastus quidem diseelε xerihil, δυευ υγρου τος ουδἐν
Mutat ναυστου. Est enim humor ignis alimentum. Ex obsaruatione perquam vulgari, vaporem oriri ex flamma, et vice versa, tolam hane sententiam
derivasse videntur primi physices statores , qDibus si tum aeris species varIae, tum vincula qui a ignis itie poribus e reetur, ideoque et in apte atque aqua, ἔ noluissent, aliter statuendum suἱMel. Riaha. - Θμdam ... a vim. Haee opinio non adeo prona Et simplex esse videtur, ut ala tim eam rapere homines potuerint, quum quotidianus usus ignem ab aquae natura abhorrere doeeret. Tum demum ad eam magis abstrusam P terant pervenire , quum omnem Ua tem calidum ex aqua surgentem
Tursus in aquam sub ripereulis eo experii essent, eamque eonfirmari fortasse Eo erederent, quod ignem liquidis Orporibus, ut oleo aut iis, quae liquescere possunt aquae instar, toties nutriri videntes. nutriendo in
mentem ad exiremum neeessarium
easa liquidi aut humidi quid igni indueebant , a qua opinione eos pulveris pyrii, qui humidiis non accenditur, alienasserit explosiones. Locum
neri et Core. Π, 6r olis εἰ ἐκ πυρος ἐ-υ υδωρ καὶ ἐκ τουτου γιγγετρώκύρ. Hos igitur magis Seneca sequutus esse videtur, quam suos Sioleos, qui hune transitum alterius in alterum non simpliciter seri, sed per aquam putabant. V. Diogen. Laert.
Maior. . . tit Posidonitis tradit. Saepe huius praestantissimi Siolet, euius libri , quos multos composuerat, Omnes praeter fragmenta', si quae alia, perquam digna, ut colligantur) inleeteruot, rneolio a Nostro saeta est.
Cicerotiis ei Pompeii Nagni sisti L. miliaris, Apameensis. S, s sed Bhodius quoque vocari solet, quia Rhodi vixit). Cf. ad I, 5. s. Vnde
haec, quae Seneea h. L attulit, sum. pla sint, non conflati verisimile tamen est, vel in eius libris περὶ μa--ορωου euerisse, vel in Opere praestantissimo historieo, etα μα του IIολυgius inseripio, in quo Polybii historiam inde a Carthaginis Corinthique excidio usque ad moriem Mi. ihridatis Magni ah anno 6,O
ortua seu emersio incidit in Olymp.
206쪽
L. ΛNNAEL SENEC EAula in Aegeo mari surgeret, spumabat ante diu mare, et sumus ex alto serebatur. Nam demum prodebat ignem, non continuum, sed ex intervallis emicantem, fulminum more. quoties ardor inserius iacentis supin, Dum pondas evicerat. Deinde Saxa revoluta, rupesque partim illaesae, quas Spiritus, antequam verterentur, expulerat, partim exesae, et in levitatem pumicis ver
sae: novissimo Cacumen exuSti montis emicuit. Postea
altitudini adiectum, et saxum illud in magnitudinem insulae crevit. Ide in nostra memoria, Valerio Asiatico ε consule, iterum accidit. Quorsus haec retuli3 ut ap-
cxxxv anta. 4 v. Strabo I, p. 3 54 Lips. . Epis dii Ioeo itaque hanc tia rationem inseruisse videtur. Sed praestat prior sententia. Cf. VII, 23. 2. R. Arue diti Grotiovii emendatio est; vulgatae interdiu sine dubio anteis p neiada. MAI. - Sed neque hie Cronovius sequendus erat an editi ponens pro interditi, quod signi liean. ter dictum esse videtur . antequam Aurrexerit illa insula in elaro diurno
hominum conspeetu mare spumasse.
Nescio etiam an virile ita praeponi possit particulae diu. quum sicut muel soleat postponi. Bouil. ne domum legendum putor sed vulgata , Nam demum, habet quoque
quo se Mentur : quampiam n e Cum demum saepe conititigatur. Piticiari.
voluit : In Erdum prodebiae ignem rCrulerus 1 Iam pridem Quem prod. Omnes tamen ri M. et edd. Numdem . neele. Nam saepe transilui ad eontraria inseruit: ut sit sensus: Contra prodebat. se. mare denique ignem. Cf. Ileusinger. ad Cie. de Ostie. Ill, 2 , 33. RMI In nam dem non haereo; est enim dictum prorum demiam atque cohaeret cum quo mea, ete. Mamrterenti Erasm. bene habet. Pin- eianus tamen ureretur non negat legimsse, quod Obsopoeus quoque Pr hal. Viruinque habet, quo defendatur. Palatinus tertius, quippe quem
αν Sed vulgatum omnes praeseruulcodd. Rusa. LI ... accidit. C. Val. Asicilietis eonsul iterum suit anti. V. C. 799 rati lea e nsul suineius suis e videtur, quare prior consulatus in fastis noti reperitur. Mentio Valerii Oeeurrit ap. Tocii. An n. lib. X l, cap. H ubi interemptum a Messalina propter hortos magnifieos, quibus illa inhiabat, exposuit. Vientiae Allobrogum natus erat, et iii Bestiatinia et Oriente sirenue hellum gesserat. Caelerum de re, quam tangit Seneca obseure sane, de more suo, nec quo loeo, quo mari id contigerii, docens , Nemo, quod sciam, retulit. Plin. Nat. Hist. lib. i I, cap. 57 assensit Senecae r haud mul
tum abludii Dio Cass. lib. LX , cap. 29 ; qui in an. 800 Coss. Claudio luet L. Vitellio eouserit sed vide , si latili est, ibi itiis p. GII. et Loiat.
207쪽
NATVR. QVAE8T. Ll D. II. 2 O7 pareret, nec extinctum ignem mari Supersuso , nec impetum eius, gravitate ingentis undae prohibitum exire. Ducentorum Passuum fuisse altitudinem Ascle
piodotus Posidonii auditor tradidit, perquam , dirinptis aquis, ignis emersit. Quod si immensa aquarum
vis subeuntem ex imo flammarum Vim non potuit op Primere et quanto minus in aere extinguere ignem poterit nubium tenuis humor et roscidus 2 Adeo res ista non habet ullam moram , quae Contra Causas ignium sit; quos non Videmus emicaro, nisi impendento caelo. Serenum sine sulmine os t. Non habet
elemodotis. Plures istius nomi-mἱs viri exulerunt; praecipue verotinus Iaeshius qui legatus Mithridati, fuit et eontra eum conspiravit, anno'ant. Chr. n. 84 ; allias Bithynus, qui ex intimis Sorano suit, et exuli adhaesit, erinlumaet fidei adversus principem. Sed de neutro agi palei. Nam prior, quum se rei militari addixi,-aet, quomodo iis temporibus , eo rege, philosophiae vacare vel tantu. Ium potuissei 2 Posterior vero, Neronis et serieeae eoaevus, etiamsi lune nonagesimum centesimumve anniam egisset. quomodo P sidonium audixi,sei qui ευ tinnis ant. Chr. nat.1lorebat ' Etim igitur de quo nune Annaeus, ignoramus; sed ad Augusti
tempora reserendus cim ἰno videtur. Caeterum Noster et rursus cap. 30,
, et lib. VI. cap. 47, 4 eius memi-tiit , unde librum eius . in quo haee
memorasse videtur, eirea quaestionum naturalium causas, versalum novimus, quanquam alieunde nullum vestigium ad nos allatum est. I scriptio igitur fuit haud dubie 1 Tα α -
τια τυυ Dogiae uti v Ex hoe villane opere Annaeus quae nunc habet deprompsit. At de utra eruptione le-
alimonium intelligi d/bel 3 Noaim quidem iudieio, de priore ille didit i
quippe qui posteriorem non amplius vivendo attigisse videtur. Qua quam hine aequitur pravam seriem senten. liarum, nee satis lucidum ordinem in Seneea, qui debuisset sane Asclepiodoti testimonium Posidonii narrationi appem dere, et prius Proserre quam de altera eruptione loqui. LM t. et B.
In aere. Ita Fortuo. ingenio suo adiutus quum in nass. iii etiisset in re eat. in Osi in eusis in ea eae. Tr seodd. Crut servabant, in eis eat.
Adeo res ista, se . nubium humor
nihil solidi sal set, ut criginem ignium delere possit. Id lia. - Omnino de Asclepiodoto es. el. Bavius meus de Posidonio pag. 2s, ubi doete Stoicum hune Asclepiodotum ab Academico, auetore cinnamentarii in Platonis Timaeum, distinguit. Mel.
Pendente caelo, nubilo. AM. Phrasis impendente caelo pro ratis gusotie OMtimo, abhorrens hoc sensu areeia ratione, neque alibi occurrens, mihi valde est suspecta. Forsan te ἀgendum 1 nisi impenditite etiια, sc. nubea. Mel.
208쪽
L. ANNALI SENECAE istos metus dies purus, nec nox quidem, nisi obscura
nubibus. Quid ergo Τ Non aliquando etiam apparen-Τ tibus stellis, et nocte tranquilla fulgurat 7 Sed scias
licet nubes illic esse, unde splendor effertur: quas videri a nobis terrarum tumor non sinit. Adiice nunc, quod fieri potest, ut nubes imae et humiles attritu suo ignem reddant, qui in superiora expressus in Parte Sincera puraque Caeli visatur, sed sit in sordida.
XXVII. Tonitrua distinxere quidam ita, ut dice-
Serenum. . . est. vid. Exeura. II, adhu i. lib. ealcem. Quid ergo . . . fulgura Iam Homero . Odyss. V, 333, observatum. Res tu ostentis numerabatur. Cf. Vir
gil. Georg. I, 487. Lucani Pharsal. I, 530. Rationem expediendi , quam Noster tradit, iam Epicurei alluleis
Tant Lueret. VI, 98. Caeterum sulminis originem cum terrae molibus et explosionibus confundi patet: qui error lolius antiquitalis suit. RMI. Tere. tumor. Equidem facio cumGronovio, observation. I, 9, P. 66. Neque enim humores hie serri possunt, quoniam de re sermo est, quae raro accidit, quae tamen saepius, imo semper, accideret, si ex humoribus semper terram cingentibus oriretur.
Quidni prominentes, in proximo maxime, colles fulminis visui Osfieero
potuissent 8 Atque Senecam hanc e gnatasque voces de rebus extantibus aut eminentibus dixisse ostendunt vel nutis lumentes supra I, 8. Sic Plinius inrticem modici tumoris com
memorat XX, 23, H. N. et in fragm. termin. Goesii p. 326 et p. 447 tumor
terrae in limitem constitutus. Ergo pessime Rulikops.: Terrarum tumor a Seneca esse nequi tr praestat, nisi saltor , humor. B. Quas Dideri. .. sinit. Clarior est sententia, si non de rumore, sed de hu
more cogitasse auctorem Putamus.
pedire hoe poteraut, non item lumor colles*Ie. Illae enim seruper terram cingunt. . Cs Aristoti Meteorolog. II, 4. RMI. Nises mae, i. e. nubium imae PM-tes. RMk. Imae et humiles. Sic optime con-ἱeeit Geonov. Codd. dabarit et rati a
summae et humiles, male. Pinc. eme dabat stidae et A. Enimvero sermo est
da humilibus et iis sordidis nubibus ,
quae ignem attritu suci redditum tune demum ostendant, si ita stida caeli parte videatur. Ρroinde G nov. recluimae emendaviti MhLSed se in sordida. In sordida parte, ubi multa hutnida. RuM. XXVII. Asta. Tonitruum diversa
genera. - Quae hoc capite educitur causae de sono tonitruum, eas sere
omnes Aristoteles Nostro praetiuit, quippe quas Stoici ab eo mutuati magis expoliverunt. CL Aristoti Meteorol. II, 9. Stob. Ecl. phys. I, c. 30, p. 696 sq. Ruhk. Non novi veterem locum tam luculentum de variis
generi hus tonitruum . quibuscum con fundenda non est singulorum sono. rum tonitrus alicuius varietas opud
Aristotelem Meteor. II, 9. Τὰ σκληρου
209쪽
rent, unum eSSe genus, cuius sit grave murmur, quale terrarum motum antecedit, clauso vento et
fremento. Hoc quomodo illis videatur fieri, dicam. Quum spiritum intra se clausere nubes , in concavis partibus earum volutatus aer, similem agit mugitibus Sonum , raucum et aequalem , et continuum. Itaque etiam ubi illa regio humida est, exitum claudit. Ideo a huiusmodi tonitrua venturi praenuntia imbris sunt. Aliud genus est acre , quod acerbum magis dixerim, quam sonorum : qualem audire Solemus, quum super caput alicuius dirupta Vesica est. Talia eduntur
eius apud ei dem da Auditi. p. 54; vaporis explosarum vim In aquam quaeque Lucretius habet N. R. VI, que eo curtim pluriam gignere. Κ l. 284 aunt 1Ingula, quae cuncta sere Itaque a.... claradit. Dura enim ea Soneea hie complectitur. De mur- hdlationurn genera statuerint eum mure terrae motum antecedente infra Istotele Stoici, sieeum ei humi agetur. VI, 3, 4. Quod mox ait, rau. dum. CL Lueret. VI, 95 sq. qui ab eum, aequalem et continuum sonum Aristoteleis in hae re non abhorrena tonitrus p eae nuntium imbrium esse . Nostro facem praetulisse videri potieque hoe sine auctore pronuntiat, dist. R I. oi quidem Aristotele Meteorol. II1, Qualem audire . . . Desicra est. Idem et dis συυακολουθησχ πο .an ναρ συου- Lucret. VI, 429: Neo mirum , qutimgχχς εκ δροις. .. Tura υετος και υδα- amimae Desietiti par Saepinitia duam: γιυναα πληοος. CL Theophrasius pariter sonittim disylosa repente. R. do veniis, p. 420. Iesus Sirae. XL, Sim; te hoc vesteae in hae ipsa re eer 43: Βρουτε μ αλη ex υam εξηχη- . talim arripuerunt atque variaverunt Nine Deus a Theophilo in Autolye. auetores. Aristophanes Nuh. 402 : TlI, 6 appellatur: o πληθυωωγ τας αστρα - . γάρ istis δηθ'o κεραυ, ; Oet tu nac υxto v. Cl. Arat. Diosem. 2os αυτὰς aυεμος ορος μετεωρισθεὶς κα- et ibi seliriliasies. Imrei us N. R. VI, τακλεισθῶ Εωδιθas αυτας ob πτερ γυ-2761 Insi artis uiuis ea Dersia r in μυ-Pli Ius II. N. II, 43: Spia titio m ealidis aerue fulmen fornaei - riliam nube cohihiltim tonare. . . edito Atia Deus.... Biae tremor terras gra- fragore quum erampis, ut in mem inter pertentor . et altam Minmti a Maria spiritu intentia. Bouis. - αρ. per reting eaetam: nam rota fere tum ea a .. diruma instea. Iure hie quae- Tempestas eoncussa tremis, fremitu ritur , qui hoe fieri, quidque huius a mo Nur: Quo de eoncussu ae- rei causa esse potueri l. S. Maro ad SL qtillis pn is in er et Mer , Omnis donium Apollin. IlI, 40, p. 232, Ep. At in Ieatiar in imgrem inrtier aether. ubi nostrum locum traettit, proponit Non mirum sane tantam vesicularum duas tulerpretaliones e alteram, ut
210쪽
a I OL. ANNA ΕΦ SENECAE tonitrua, quum globata dissolvitur nubes, et spiritum, quo distenta fuerat, emittit. Hoc proprie fragor dicitur, subitus et Vehemens: quo edito , COnCidunt homines et exanimantur, quidam vero vivi stupent, et in totum Sibi excidunt, quos VOCamus attonitos, quorum menteS SOnus ille caelestis loco pepu
lit. Hic sieri illo quoque modo Potest, ut inclusus
sub vesica tropice sumpta intelligan- ur inania atque strepentia verba sine te ac pondere; alteram , ut ad morem exagitatos fortasse Per convivium parasitos vesica pulsandi alludatur. Quarum utramvis facit eopiam eligendi. Aecedat Galenus dE IIIp-Pocr. T. V, p. 352 , observans , τούπινεύματος πλῆθος καὶ τους ασκους τε και τους πιθους ρηγvυσιv αθροιζορονογ. Sed verba Senecae, opinor, iam clara sunt, ut alteram illam interpretaticinem non admittant, qNod et ipse M-
Maro sensisse videtur, cuius sentet
liae postmoduin accessit Gesne si a thesauro L. L: v. Vesica. Poena haec ludicra bene sane convenit ho.
minibus talibus inaniloquis, quae maiorem strepitum quam dolorem saceret. Fidem auget similis poena Parasitorum apud Plautum , Capt. I, 3, 23 , qua iis in caput ollae frange αbantur. Sonum, quem hoc. sacit, acerbum vocari ne quis miretur, notandiam est omnino hanc vocem ad senissum auri utri saepius reserti. Sic Quintiliatio Insiit. Orat. XI, 3, 27 est Nox acerba a Valer. Nax. VIII, 1, 4 ex .
Demosthenis υocem auditu acerbam v . . In Lucretio II, 430 horror serrae acerbus, stridor acectus. Cf. Plin.
H. N. XXIX, 4, 28. Ipse Seneca, Epist.
I.VI. Vocem aceHissimam nominat. Fragor eo sensu , quo Seneca vult,
occurrit apud Livium I, 36; Plinium lI, q3; Cuitium VIII, 4; et apud ipsum Nostrum , infra c. 59, 9. Item. Virgil. Aen. II, 692 ; Marii l. Astron. I, 99 ; Valer. Flace. Argon. III, 445. Gel.
Attonitos, quorum mentes... Pepulit.
θέντες, τους δε καὶ ἔκγμονας εποδεἰσπι.αι βρονται. Quae loca debeo Hero . 'ale rhusio ad Lucian. I, p. 323 bi p. quialia mulla et ea egregia ibi attulit. Ruhk. - Αἱloni us vero est proprie 'quasi altactus lonitru et qualem se apud Virgilium Anchises queritur Aeneid. lib. II, vs. 619 r Di m Pater atque hominum rex Fulminis assa leventis et cantigit igni. Bouil. - Similiter Cels. Medic. III, 26: Artoui ros raro Uidemusr sit interdum ictu fumi tis. Curtius lib. VIII, 4 r dentium subnim a Mecies Viscueatur,
attonitisque auritius scuPens agmen.
vius ad Virgil. Aen. III, 372r Attonitus, cui casus υicini fulminia daestustorem. Et haec sane, Proprie a C significanter. Parem et exemplarem fortasse latinis graecorum usum ad Luciani Timonem c. , p. 99. T. I,