장음표시 사용
31쪽
flamina augeantur, eManemane, conSumantum revertamur, in qui bus A*heus potissimum memoratur, Mari aque Sordes saePe secuitaeiiciant, cuius causa invenitur in natura se Purgandi omnium
aquarum stagnantium XXVI. Quum hic Senecae in mentem v nisset universalis inundationis , aliquando eT ratione Stoicorum res humanas finiturae, de ea per reliqua capita XXIX, XXXugit, et primo suam, tum ultorum asserens sententiam, quaerit, utrum hoc per oceanum, aut Per flumina aut per pluvias, an per omnia haec futurum sit, levique quidein opera naturae ad hoc sussciente. Imago, quam concepit, illius interitus haec sereestr Totum caelum nubibus erit obtectum, pluviaque perpetua corrumpet sata , evertet tecta , collectaque in torrentes tilla aqua silvas prosternet, greges 3bripiet, urbes diruet. Caliginosa dies spissabitur in noctem, fulminibus terribilem. Ita plana omnἰa aqua tegetatur, montiumque cacumina habebunt modo, quo confugiant, miseri mortales. . His addit nonnulla, quae ovidianam diluvii descrἰptionem vituperent XXVII. Hinc XXVIII et XXIX de aliorum opinionibus loquitur et quidem sive terras
diluoio non posse obrui Putantium aut Per fumina, aut per mare, pro quo mavult utraque eum in finem consociatum iri, et quidem aestu quam maximo XXVIII , sive uariam e Misceribus terrae proru entium terram oppletum iri divinantium , sive, ut Berosi , siderum cursiam per aquam aut ignem Omnia deleturum esse augurantium, in cuius interitus per aquam futuri imaginem pingendam denuo evagatur XXIX, cui sensim omniαyra arantur, copia et vi aquarum futuro non diuturno, post quem fore , ut Omnia ex integro rmarentur XXX.
Libro quarto postquam in praefatione praemonuit Lucilium . ut in procuratione modeste se gerat et continenter g h , a, ut adulatoribus inprirnis commodum se non Praebeat, 3, 4, 5, quam rem illustrat Planci exemplo firmatque auctoritatibus Passieni Deinetrii et Gullionis 5, 6, 7, 8, 9, quem pluribus laudat
Io, Ii, ad cuiumue Se exemplum ut consor met, Lucilium homlatur ici, plus nimio fere in Praecipiendo puerilem paene admodum genio indulgens, dum verba quasi praeit Lucilio adulatoribus dicenda 13, 34, is, 16, contra quos et Virgilii iet et
Menandri dictum i8 commendat. Postquam denique amicissimo quidem aulino suasit ei, ut cautus sit tu provincia administrauda. quam susceperit gravem atque periculosam , accedit ad Nili naturam narrandam. Primo loco PrνOnit quaestionem , cur Nilus aestiMO tempore abundet, quo uomiue eum cum Danubio consert.
32쪽
Tum da eo latius agit accuratiusque o. II et quidem ita , ratillius naturam in prima parte describat 9 3 - i5. in altera gi 6 - 3o explicet. Vtilem rationem inundationis docet , a, α, fluvii huius miri. cuiusfontes ignorentur , quem n capite involuto ad ostia 3-8 comitatur. Ostendit deinde, quam salutaris inundatio
sit, quantum Aegrati intersit, ut ea ad iustavι mensuram Pertineat 9 , io , amaenamque Re MiMidam eius imaginem Ii , neque deteriorem paene descriptionem Pugnae de hinorum crocodi Drumque in eius Ostiis praebet a 3, Iέ. Addit nonnulla eiusdem sere, cuius 9, io, argumenti de annis quibus iustam mensuram non attigeris, i 5. Hinc transgreditur ad causas insPiciendas propter quas aestate dilus crescat, et quidem primum AnaxagoractPOElarumque nonnullorum opinionem , qui ex Aethiopiae iugis solutas nives ad Nilum usque decurrere docent, refellit. 46-ao. Sequuntur Thaletis Euthoemenisque sententiae a i , quas refellit natura etesiarum , regione Ia unde mirent, et eo , quod alii oenti eum non augeant a4. Proxima est Oenoyidae Chii sententia aS, cui opponit diversam aliorum suminum naturam , quae non esse debeat et calorem hieme non esse maiorem sub terra α6. Vltima
est Diogenis olloniatae sententia 27, I8, α9, in qua habet , quod quaerat, cur aliorum fluviorum ratio non sit par, cur nonnullae regiones aqua careant, et eur Nili sit aqua dulcior. Post Nilum Seneca agit, quo non expectatur, loco, de grandine, C. III, de eius ortia i , a, et forma rotunda 3, quam similitudine vaporum et humorum , qui in globosam formam colligi soleant, ipsoque motu illustrare conatur 3, 4, comparatiamque eum cum nise vppellat Suspensam glaciem. Iam de nioe temporis Praesertim ratione regionisque caeli agit, . satis diu huic quae-ationi inhaerens inde a IV-XII, exemtis cap. VI, VII, quae aliam obiter rem tractant. Tum disserit de causa, cur hiemeningar IV, eque soluta ita sePtemtrionalibus locis nive et glacie explieat spiritus inde flantes V. Hoc eum desert ad dioinos temmatatum VI, quorum artem vanam esse asserit VII. Redit hine ad nioem, in qua ea aeris regione oriatur ut inquirat VIII, et ad hunc Democriti sententiam de calore applicat: indeque es' it,
quo Crassior iit aer, eo calidiorem esse, frustra. esse addens
nonnullos, qui altitudinem montium discrimen caloris iacereer lisnt, quum ea Cum toto comparata momenti sit nullius XI. Tandem eo devenit, ut nioem in ricinia terrae concipi opinetur
XII. Huius quaestionis colorem epilogo inducit XIII, dum Iuxuriam Romanorum, arte nives conficientem castigat 3 a,
33쪽
pretium et aquae ponentem, omninoquo vilissimius res caras et pretiosas reddentem 5, 4. Causam huius inventi a stomacho praeter naturam cibis ferventis spiritus onerato atque cruditatibus laborante, cui fomenta circumspexerint, repetit 5, 5, unde ipsam quoque glaciem in luxuriae servitutem traxerint, pudendae
inutiliterque operosae 7, 8, id quod nonnullis documentis amplificat. Libro quinto, qui praetitione caret, et toto quidem, traetantur venti, diciturque capite I, quid sis νentus, et quomodo debeae desimini. Dcinde traditur Democriti de eo sententia II et conuellitur eo, quod aere nubilo, fluminibusque ac lacubus nebula Ohioctis vetitus sit, et eo , quod sol saepe faciat ventum III. Origo igitur oentorum, quae IV, V, VI tractatur universa,
Don est una, nam aut e terra, aut ex Duoribus oritur, aut a terratiι crmittis amentre emittitur, quod in iocum convertit IV, aut potissimum inest in Oi se mOὐendi aeris naturali, qua aqua praedita est, V. ignis adeo. Habet igitur aer in se vim motus interne externeque VI. Iam excutiuntur singulares Menti stato tempore aut certo e loco flantes, et quidem antelucani VII, eum*iae VIII, qui venti, cur vere ei aestate Malidiores sint, quaeritur , Et simul cur sol uentia aciat, a quo oriente non 3e refertur IX. In cuius rei argumentum qooniam etesiae advocabantur, exponitur, quomodo iis utuntur ad illud evincendum., qua occasione multa de eorum natura asseruntur X. Eoa lalli probat, Seneca auctore, tum eorum languor Per Dices recurrens, tum temρus, quo flant duataxat XI. Proximi sucit em hiae, quorum natura describitur indolesque aperitur XII, eodemque modo lumbines , eorumque inprimis di hones atque Presteres XIII. Iam quum quod supra de origine ventorum terra dixerat miros posset habere lectores, eo nunc redit rationemque rei eo declarat, ubi numina sint , ibi aerem quoque esse necesso sit, qui exitum quaerens Mensum faciat XIV. Iu sdem cavorum recessuumque, quae multa intra aB habeat terra, narrat ex Asclepiodoto δε tam , qua seductus exspatiatur ici avaritiam hominum, qui nullo periculo arceantur, quo minus aurum eruant XV. Supererat, ut Menti ratione geographicra, nut cosmologica describerentur, qui Primuin quatuor fuerint, deinde duodecim saeti sint XVI, cuius numeri, quem nota excesserint, rationem it e licatum, et quidem e eirculis coeli, hae occasione percensitis. In cumulum Nonnullos Demos singulis terris Urios enumerat XVII. Mainsitumque ac loco luculento varium Mentorum usum celebrat,
34쪽
quem homines in abusum pervertant, quo bella traiiciant maria
Ruinam nonnullorum oppidorum Italiae inferioris sexti libri exordium capite I quasi facit quaestionis suae de terrae motu, eontra cuius terrores Solatia si ut quaerenda eo magis, quo magis pateat , quoque minus evituri possit , 8-9. Quare sumendum esse animum adversus eos, quum nihil intersit, molene magna an parvo onere opprimamur, quumque ubique morti pateamus 68-i3. Sequuntur solatia Promiam cap. II ἔ et quidem primum, quod mitari nequeat. quum nihil sere sit, unde periculum mortia non immineat , i, α; ne levissimis quidem rebus exceptis 3 , 4, quibus superioribus similia 5, 6, 7, declamantur. Alterum solatium est, quod non deorum providentia aut ira , sed legibus naturae cietur, quae ignoratae Speciem eorum sori idolosiorem reddant , quam vere sit c. Ill. Hinc igitur erit, qumd inquiramus in causas eram, . qui nonnultis describitur, quae inquisitio utilis pulchra et dulcis erit Iv. Eiam alii in aliis quaesioere elementis,
quorum prima verum invenieudi pericula non ingrate sunt asper Danda V. Thales eam qMacrebiaι ια aqua, cuius seu tentia facile Concidit, . Dum Semper et tota terra movetur, et aqua a latere et plurima mundaret. I. Alii ex eadem aqua rem deducetites, Principio non mutato , sed ratioue ita argumentacitur VII : Quum terra tot minia . Iontes liacusque intra se habeat, s i -3, necesse eat, ut moles aquae ab Pta ψ aiat Mentu3 impellens, aut te estas coorta terram mo eat. 9 4-6. Ne de Eubterraneis intakiis dubites, oriabunt sta ii supra terram , qui e terra aut semel, aut his
prodeunt, et ψse Nilus , ut ii dicunt qui eius sontes exploratum Prosecti sunt , quique, quid viderint, referunt VIII. Alii rati
sunt ignem causam e3se, et quidem Mariis modis IX. Anaximenes eam in ipsa terra latere opinatus est X. Alii ignem rursus nora
per se, sed per miritum quem diffundit, terrae motum ess coro arbitrantur XI. biritum esse causam plurimis placet, ut Archelao , cuius sententia amplificatur XII, Aristoteli et Theophrasto Stratoni, cuius opinionem adumbrat XIII. Alii statuunt aliter quam Aristoteles XIV, XV. Alii viritiam uitalem adhibent XVI, qui pro sua mobilitate terram movero valeat, quod vcnti probant ex hiatibus recens ab iis lactis proflantibus XVII; quod ut fiat, est tamen opus, ut externa sit Causa, quae eum impellat , ut carcerem rumpat, quod Verisimile facit similis nostri eorporis indoles XVIII. His continuatur Metrodori sententia Ilecognitis, qui simplicem quamdam causam terrae motus Sum-
35쪽
pserant V-XI , eos visit, qui causas eius a Mariis componebant, ut Democritus et Epicurus XX, Stoici inter eosque Posidonius, qui Maria esse terrae motus genera docebat XXI; quatientem et
inclinantem, quorum de illo, qῶ labe et ruina quoque fieri possit, agitur XXII, de hoe XXIII, ubi etiam sententia illi similis Callisthenis, qui ob nobile litteratumque ingenium celebratur, proponitur. Post has aliorum sententias denique Seneca
ipse iudicat copiose disserens per cap. XXIV, XXV, XXVI. Accedit quidem sententiae spiritum causam terrae. motus esse ur-hitrantium , opinionem autem peculiarem vento in terram delato terram moveri putantium supra XIV improbat, quia vevus neque in altum terrae deseratur, et Redes causae terrae motuum altior esse videatur XXIV. In magnis igitur apscubus collectus miritus tanta vi terram concutere et rumpere potest, cuius Mehementiae documenta asseruntur. Hoc tamon ipsum, quod in singulis modo recepIaculis virilias spissatur causa est, quoia non tarra universa, sed eius tantum Partes moreantur XXV. Ei rei fidem faciunt regiones, quae sunt solidae quarumque solum cavernis non est interceptum, ut Ae mus insulaeque, e. e. metira quae tamen ipsae terrae motu non sunt liberae. Quo quod insulae Heraeque Macant, quam Callisthenes putat subesse, causa longinquitatis a mari exemplis eontrariis refellitur XXVI. Haetenus , quae motibus terrae sere communia sunt, memoratis , singularia quaedam reseruntur, ut de pestilentia , terrae motus sere insequente , cuius causam in tetris noxiisqu8 vaporibus ponit , qui e terra emittantur , quumque humiles sint, oves facilius perimant XXVII. Terra plures tales continet, quorum vitium temporis diuturnitate augetur, Contagione aera corrumpit XXVIII. Alterum est, quod nonnulli insanis corriρiuntur, quae ut in tali malo non est mira; tertium , quod statua motu dirisa est, quod Imri magis mirum est, quam montes discessisse diruptasque esse terras XXIX , XXX et quartum, quod dirupta aeolficia rursus coagmentantur,
parumque firma stabit an tu quintum , quod ρα Plures dies
durarerit XXX. Norum sicut caetera ad spiritum optime poterunt referri, ita hoo, quod ultimus motus semper maximus sit, X xl. Bine materiam trahit Seneca XXoI hortandi Lucilium, ut sit animo magno et ovi alo, qui vitam, quae tam lacile amitti possit, eontemnat 3 i-έ, si vivere feliciter velit 5, quum serius ius obeunda sit mors 6, quae melius, tranquillius, a malisque tutius refugium sit praebitura 7; omniaque oppressura, discri-SEN. Tom. V. C
36쪽
mine temporis aut brevioris nullius in his momenti, ant omnino nullo 8, 9. io. Id igitur agendum est, ut crebra cogitatiori mortem uobis reddamus familiarem eiusque terrores minuamus xx. Septimus liber, qui de cometis agit, etsi a praelatione non incipit, primum tu inen caput linbet instar eius; ibi enim a seri tontia, quod levitas hominum insolita, quamvis immerito, toties magis miretur quam solita. 9 1- έ; in caelo inprimis proiectus de Praestantia et titilitate cosmologiae disserit 5, 6; usque, disquisitionem de cometis praeparat. de quibus seorsim exponat, inacriique quid sint II; quod quam obscurum sit, tum errori bus aliorum ut D ocriti, tum aliorum ignorantia eoque quoia tam sero inter Graecos nonnulla de iis e Chaldaeis translata itiGraeciam per Digenem Apolloniumque Minnitium innotucrine III. Ac Primum quidem Digenis sententiam latius tractiat IU-X; eamque altius repetit a vi quam Stella Saturni in omniα meteora, trabes notuin tim et Oces, quibus paulum immoratur, habent IV. In primis rei'rehendit, quod sces trabesquo dicantur turbino exprimi . quum turbo in humilibus, trabes in altio ilibus caeli vegionibus agitentur, turbines velociter in gyrum vertantur, trabes fixae et quietae maneant. Eiusmodi apparentemuliquundo vi quam putarint trabem suisse cometam, qui quo ab
illa differat. declaratur V. Reliqua de Epigone, quae caeteris
magis sunt perplexa, in notarum contextu ita sunt disposita et illustrata , ut actum agendi opera possim supersedere. Antequam Caeterorum opiniones persequitur, tradit nonnulla de loco et forma cometarum, quam dissicile sit observare et discernere. Quod feri, ex nonnullorum opinione confusa plurium stellarum luce X l. Hoc mendacii conuinci eo , quod certus sit Pinnetarum uiam CVus, quod una cum Cometis amareant, quod stellae com tam Comyoncntes non desinant, quod comesas uri ioco tam diu inhac reant, quod stelliae nimis distent inter se quam ut carum lux Possit co more, quod sicliae non aint Pracitae vi solis, qua coloret et succcndat, quo i tale met oron nou diu duret, quod quo nonnisi infra lunam conni iam, qjod stellae, i. c. Planctae, in signistro, comesac quoquoversiam currant, quod denique tem Pus , quo Imarcani et in convectu sint, non sit certum XII. His opponitur Artemidori se utentia , amplius quinque esse planeliis diccntis, facilique igitur cometas conliocre innuentis, propter liuod vehementer corripitur, obtrectatiarque imprimis ProPterea,
quod caelum solidum esse crediderit Mil. Qui tantam moleui posse tu aure pendere suspensavit qui probari, nonnisi cssequiu-
37쪽
que planetasy qui fieri posse ut in alios incidant, quum coma
tae tam rari sint, eorumque exortus notatus XIV. Hoc firmatur Su cometarum magnorum et in nihil se diffundentium XV. Hinc detrahit auctoritatem 'horo, cometam aliquando in duas stellas discessisse narranti XVI. Tum refert contrariam sollonii Moendii sententiam, cometas pro sideribus habentis, multaque ac Praeclara de cometis tradentis XVII. Cui Seneca obiicit immutabilem cometarum magnitudinem, cursum intra Signiferum, pellucidam cometae caudam XVIII. Accedit ad Stoicos , et Ze non is quidem sectaa auctoris pluriumque aliorum antiquiorum sine dubio stoicorum sententias asseri XIX; sicut stoicorum recentiorum, qui eos pro meteoris habuerint, quae sententia non destruatur eo, quod repente cometae inopinate apparuerint, quum Causae, quibus hoc accidat, non sint mirabiles, sed naturales XX. Asseruntur iam rationes , quibus Stoici suam sententiam An- dicent XXI; a qua abhorrere se significat, cometamque aeternum
ignem esse propterea arbitrari, quod fieri nequeat, ut ignis certus loco eidem pertinaciter inhaereat, neque igitur pabulo egeat XXII; quod cursu innexo feratur, quod diuturnus sit et immutabilis, quod uoci extinguatur, sed excedat, quod varia itinera possit habere cometa XXIII, quod magis deceat magnitudinem mundi, cui plures quam quinque planctus esse conve niat, quod nondum observatus eo cis cursus nihil obsit aeternae eorum naturae, quum multa ignoremus, sicut ipsum animum
nostrum XXIV, et quum ad res tam dissiciles declaran as multae
deinceps aetates requirantor XXV. Contentos nonnulla explicare Posse, ut, cur redire videantur, equae similis sit ratio atque ita Plunetis, cur aciem transmittant, quoniam non sit solidus ignis, .non magis atque eius species porrecta, quae fallat, reliqua enodanda futurae aetati nos debere permittere XXut . Faciem dissimilem cometarum non posse obstare, quo minus pro stellis habeantur, quoniam tanta diversitas ubique in mundo deprcheudatur, ut cometae ipsi sint varii inter se XXVII. Seneca iam Euam sententiam ac latius exsccutus ad aliam partem rationis eo- metarum se transfert, quid signiscent, expositurus, et quidem
secundiam Aristotelem , ut inne vi sua et naturae loge , non ex Proximo essicaci, tin absolute astrologicoque sensu denuntient
XXV UI. Obitor hic Aristoteli obloquitur, quod tardius propter
gravitatem ferantur, atque in cardinhs compellantur; priori refragari stellam Saturni, quae etsi lentissima, tamen levissima sit, quae si non tam tarde procedat, quam videatur, idem de co- .
38쪽
metis diei posse; usum tamen edocuisse, hoc esse non magis verum, quam omnes cursum Bd polum convertere. Hoc etiam
aliter docuisse usum XXIX. Absolutae quaestioni de cometarum Datura addit Seneca observationem, quae dixerit, nonnisi pt ira rebus tam abstrusis, niti meris coniecturis, quibus similia sensa
adnectis iis, quae superius XXV, et c. XXVI, i, XXVII, 4,
occurrebant XXX. Iam quum cogitandum sit. Deum non omnia generi hunsano voluisse Patefacere , ferendum esse, si com ψarum naturam ignoremus, quum Praeter . multa alia deus ipse lateat, reputandumque, quod iam antea inculcavit, nonnulla mysteriorum naturae posteris iri reclusum. Nihil omnino esse , quod persectum, aut consummatum sit, ne ipsa quidem Mitia, quorum vittiPerium adiungit, iteruinque latius e agatur in luxus, ut nouas delicias comminiscatur, solertiam XXXI. Quid mirum psse, si liberalia studia negligantur, si philosophia senescat ita situ atque iaceat, quum tam turpe usa opera mimis navetur, quae ultiores spiritus ac studia liberalia opprimat atque corrumpat, quum contra si omni studio ad hoc incumberent homines, ut obscura in rerum Natura eruerent, ad omnia aperienda vix ullum aevum esset suffecturum XXXI. Haec est summa eorum, quae Seneca in hoc opere tradidit, quam conlaci diligentia, qua potui, accuratissima, ubi enoteu tur potissimum quae Senecae sint propria, et unde intelligatur vere esse quaestiones naturales, i. e. de natura, Physicas, quas hic proposuit, et quidem ex omnibus tribus ab ipso in praefationis secundi lis ri initio partibus factis. Non omnia has quaestiones COmplecti, quae ad totum hoc genus pertinent, sponte apparebit, quae tradita sunt, cum iis, quae non tradita sunt, vel leviter Comparaturo. Vt remittam quaestionem, ad eaelestia spectantem, quia cometae etsi eo a Senaa ipso relati inter meteora ex opinione veterum numerari possunt, quaestiones tamen de alteris duobus, de sublimibus et terrenis fieri nemo negabit, de sublimibus, omnis, quas liber primus, secundus, quintus et septimus Comprehendunt; de terrenis, oinnis quas liber tertius et sextus complectuntur. In quarto generis utriusque quaestiones sunt, quum quaestio de Nilo ad haec, quaestiones de grandine, et nive ad illa reserantur. Quem qui sequitur, quintum librum de ventisngentem, etiamsi maiore iure terrenis asseratur, sublimibus accenseri iubent Senecae verba: quaecumque aer facit patitume. Quae in his naturalia non quaaeruntur, iurino Ne tanguntur
quidem, in genere terrenorum plurima sunt. Nihil sere est di-
39쪽
otum de terra, eius internis, superficie, continente, paucis, quae in lihro tertio et quinto obiter asseruntur, exceptis, nihil fere de montibus, nihil de mari, quod cuin terra comparatu u. multa praeclara de terrae mutatione qualia in Strabone haben-.tur, observandi occasionem ei dedisset. Altera pars plenius quidem est tractata: attamen et ibi multa desunt, ut quaestio do pluvia, quam tamen ipsum Senecam eo pertinere putassct praefatio libri II docet, quam autem male quartus liber inscriptam prae se fert, tum quaestio de pruina, de acre, de anni tempestatibus, De auroram borealem similiaque dicam. Quae quum ita sint, efficitur, Senecam consummatum et dispositum systema harum quaestionum naturalium his quidem non dedisse, sed quaestiones de robus singulis instituisse tantum , nullis praeceptis universalibus, quibus legentis mentem imbue rei, et ad singula melius percipienda praepararet, ut iam Buh-kopsius monuit, praemissis, quorum loco e moralium genere ab . argumentis physicis aliena iaciat, quae in duabus sententiis, ut in cardinibus, vertuntur, altera vituperio luxuriae, altera adhortatione ad studia meliora, naturae inprimis.
Inscriptum huic operi Quaestiones Naturales a Seneca ipso prosectum esse nullus dubito, ipse enim VI, i 7, 4, quaestionum naturalium causas, auctore Posidonio, citat, neque me hoc
ipso sensu in*iciendorum naturalium VlΙ, 3, a, recepisse me poenitet. At non omnes hane inscriptionem Deeesse aut pro ge mina habuisse videntur.'Sunt enim qui mentionem iaciant Senecae librorum de natura rerum, quos eum di. Q. idem esse putat Fabricius B. Lat. II, 9, io, errans, quum eodem resert
librum de causis, quum Cato, inibi citatus, ici N. Q. obvius
non sit. Quanto praestat', natiarales quaestiones verum esse titulum existimare Z Iam etsi illo locus vocem n*αrales pro naturae passive aut obiective acceptam bene latinam esse satis per suadet, tamen, quum in Iexicis hanc vim exemplis non satis stabilitam esse videam, aliquod hic. apponam. Ciceronis Partit. Consul. 6έ, in obscuris naturalibusque quaestionibus causae Γαροtionesque rerum e licantur. Qui utiliani Instit. Orat. I, 4, locos ex intima quaestionum natuhalium subtilitate re eιicos.
Plinii. init. Praef. L. I, II. Nat. , libros historiae naturalis tibi
narrari Constitui. Columellvix de R. r. in , a, 5, naturalium rerum latebras scrutantes. Schol. Cerm. , p. 88, ed. Bulite, Isidorus in naturalibus, Me in Physicis memoriae tradidit. Cael. Aurelian. Morb. acui. 4, 8, ex tractatu nacurali, quam Graeci
40쪽
ybsiologiam vocant. Atque ita prima pars huius disquisitionis poterit absolvi.
II. De fontibus unde Seneca hauserit.
. Accedo ad eius alteram partem, ubi plura venient quaerenda, nc primum quidem, unde Seneca hauserit, quae in hoc opere memoriae mandat. Maximam partem ea ex Graccis petita esse scriptoribus, opus ipsum docet, citat enim omnes omnium scrosectarum physicos praestantes atque celebres, quos in hoc ge-Dere elaborasse constat, ionicos Thaletem III, i 3, 1; IV, a.
ai; VI, 6, 1; Anaximandrum H, I 8, 3; Anaximenem VI, Io, I; Anaxagoram II, i9, 1; IV, a, i 6; V1, is , i; VII, 5,u; Diogenem APolloniatem II, 2o , i; IV, 2, 27; Archelaum. VI, Ia, I, quem et latere puto in II, i 9 et 3o , celebres igitur omnes; ex Pythagoreis Empedoclem III, 24, 2; Oenopidem Chium IV, 2, 25; Democritum II, 7, I; IV. . 9, I; V, a, i ἔ
VII, 3, 1; Heraclitum II, 56 , i, qui fuere philosophi et physici
ex antiquioribus. Ad hos reserendi quoque esse videntur Clidemia II, 53, 3, et Euthoemenes massiliensis Iv, I, II. Praeter hos mcntio sit Platonis V, 18, I 4, quanquam non ad rem ipsam
pertinens, Aristotelis I, 3, 7; VI, 33, r; VII, 5, 2, 28, i; eiusque discipulorum Theophrasti III, ii, i; i6, 3; α 5, 3, 6, 26, i; IV, 2, 14; VI, 33, i, ex cuius physicis sine dubio plurimum profecit; Callisthenis VI, 23, .i; 26, 3; VII, 5a; S,a- . tonis, qui Theophrastum audivit, VI, i 3, α; Dicuri II, 7, ipVI, Σ6, 4 , eiusque assectae Metrodori VI, i 9, t. Stoicos, qui
Tes naturales tam enixo studio tractabant, ipsum Stoicum ad suas quaestiones adhibiturum auisse, vel per se est probabile. Praeter Zenonem sectae auctorem VII, I9, I, ex 'prioribus stoicis advocnt Posidoriatim rebus physicis eximiam dnntem ope- .
ΩΣ , a ; qui Causas quaestionum naturalium scripserat ef. Ilarius v. d. de Posidon. p. a i , et Panaetium VII, 3o, a. Designare eos universos, poSteriores tamen potissimum dicere videtur pronomine nos et nostri. Ita occurrit i: ΠΙ, i 3, i; IV, 5,. V, i 7, i; VI, a L, i; VII , .aa, et alibi' passim : de quo more