장음표시 사용
371쪽
De Praestantibus auxilium, circonsillium in cismine furti 1 Mandantibuι illud fieri ; Receptant ιbus res furatas, aut fures et cir an quis furem lassicare
EGULA prima erit, quod consilium furto praebcns, teneatur eadem pinna, qua ipsa fur. Extendendo ad consulentem, seu perluadentem filiis, aut seruis furtὸ domestica, illisque opem,ta auxilium praestantem, dummodo furtum sit secutum. Regula secunda proponitur, qu M8 praecipuε auxilium respicit, quod scilicet auxilium furi ad furandum praestans, eadem poena teneatur : eoqa magis si participet rebus furatis, vel commoditatem ad furandam praestiterit. Regula tertia crit,quod Reccptantes s res furatas, seu furem scienter occultantes pari poena puniantur: aqua tamen cxcipiuntur Patcr, filius, frater, uxor, similes Coniuncti simul cohabitantes : nec pariter tenentur, qui furem. Sc furtum Scientes, non indicant tvsque ad n. 62.
ciat. Sic nec fultum committit subripiens rem, quae habebatur pro derelicta, vel de hac erat dubium t usque ad
A a GyMENTUM. De surto commisso in incena O , o naufragio. A p iENs bona proiecta in
mare tempore tempestatis e vel Ilaccipiens rem proiectam ex causa ne- cessitatis, puta incendii, surtum committit , publicatione bonorum muteti-tyr, datur achio ciuilis ad restitutionem rerum intra annum Quadrupli , post annum vero simpli. Licet Regula non procedat, quando quid fuit proiectum in mare pro derelicto & ex causa incendii non procedit edictum Praetoris, de quo in L. I. g. a. ae ine/ns. rain. o Ianaus . nisi fortum fiat in domo, ubi erat incendium;vel committatur extra, durante incendio. Et in propostos gulariter nota, quod liceat impune sit-bripere rem ex incendio illico perituram : nempe materiam aedificij, iuxta L.3. vli Glosius. ad leg. Ial. de sipab v que ad n.so.
Furtum an quando committaIur ab eo , qui rem in mia maenium accepis, m non restitu I.
in Eoux A proponitur, quod inue .h niens quid alienum in terra i a.
cens lucri faciendi causa sustulerit. suesciat Dominum, sue ignoret i furti ob stringatur, & in foro conscientiae reii-n re non permittatur: quod si accipiat animo restituendi quandocunque apii paruerit Dominus, furtum non committit : praesertim, si id publicate foDe paenia materia amolionis Terminorum. iEφ ULA srmatur ab Authore, post relatas D. D. opiniones, poenam 14 amotionis Terminorum arbitrariam esse , & extraordinariam i praecipuὸ si Termini amoueantur causa occupandi Vicini agrum, vel iam coepto iudicio sinium tegundorum , ad Occultanda iura aduersarij vicini, & ad intricandam litem, amouentur. Sic & quando animo nocendi Vicino , seu inter ex- I Itraneos lites initoducendas subripiuntur: qui omnes, ultra poenam arbitra-
372쪽
3 3 8 Succi Pars decima-Octaua
riam Criminalem, pecuniaria quinquaginta aureorum pro quolibet Termino amoto iuxta nem Agrariam, de qua in L. .sf. de termin. amor. puniuntur, nUnsolum si snt principales amouente sed etiam mandatarij , tam de iure Civili, is quam de Canonico; secundum quod inesceres detruduntur ad agendum poenitentiam c Auxiliantes per duos men
Termini ad propos tum , intelliguntur quaevis signa agros ad inuicem di- Digentia, sue sint lapides, siue pali, arbores , aut smilia. Hoc erimen est publicum , cuilibet de populo competit
accusatio. Contra tales Amouentes datur iuramentum in litem, ad damna, &interesse, &ad probationem loci, ubi Τermini existebant. sed si non dolo,e amoueantur, ut 47 puta, ex casu arando, uel quid simila faciendo, poena non habet locum, cum ad hoc requiratur occupatio : vsque ad
De Nuntio , fumulo ,seu alio , qui pecu niam alteri deferendam si tradia
G U M E N TU M. De Commodatario, Depositario Sarcina-
' tentibus resibi dictis titulis tra iuta,
ad alium usum, quam ad destinasum. τηη re aliena ad alium usum,
i quam ad destinatuin, surtum I
committit, siue creditor utatur pignore, siue Depositatius re deposita. Extendendo ad Commodatarium,ulcra tem re commodata ad alium usum : de illum, sui equum tibi commodatum usque ad aliquem destinatum locu .longili, duxerit, dc cquitavcrit. Fullo au- λtem, seu sarcinator, qui aliena vestimenta polienda, vel sarcienda accepit, si in alium usum contrectauerit,ut puta, vendendo, pignorando, aut etiam pro sui ieruitio illis utendO,furtum committit , ctar generaliter omnis Cui hos ali- scuius rei, illam in usum proprium conuertens, dicatur rumpere fidem,& furtum committere: vique ad naa.
tibi Ε o v L A inconcussa proponitur, is pecuniam alteri deserendam accipiens, & non deserens, sed in proprium
ulum conuertens, ut surtum committat , furtἱque actione teneatur. Extenis
dendo ad Recipientem pecuniam ab aliquo debitore , ut illam creditori deferat in extinctionem debiti, quas pecunias , uti suas, eidem creditori in ex- is tinὼionem proprii debiti solvat. Intellige Regulam, dummodo pecunia non fuerit data numerata, sed in sacculo sigillato, tunc enim non transfertur dominium a quia s fuerit data numerata, non quidem actione surti , sed tantum Civili ad restitutionem quis obligatur tvsque ad nais
De commodatario , Deposituris , ta rogo, aliave persona ; an , O' Funas te neantur aesaris rei, itfis in a possum, commodarum, seu tu odium LM. VJ V κ τ v xi non reputatur casus
fortuitus, nunquam enim com- 4mittitur sne culpa eius, qui rei furatae custodiam habet; ideoque Depositatius tenetur pro re. quae sibi fuit furto sublata, dummodo dolus, seu lata culpa in tercedate quinimo etiams leuis,aut leuistima,si depositum habebat cum titulo luetalluci. Idem est in Commodatario , quia incontrae v facto gratia Recipientis tantum , Recipiens tenetur etiam de leuissima culpa , nisi surtum metit commissiim taliter, ut de Co, neque diligentissimus vir potuisset suspi
373쪽
carii praee;puh in contractu Precarii, in 'quo quis non tenetur, nisi de dolo, Ec, lata culpa. Sed si quis receperit custodiam cum titulo mercedis, etiam deleuissima culpa tenetur a nisi suetit sibi sublata per rapinam , seu cum fractura i quia tunc reputatur casus fortuitus, nec obligatur ι praesertim si tales res fuerint politat in loco solito, quam- Dis in se susceperint rei periculum, &6 casum sortuitum i non enim hic extenditur ad insolitum , & inauditum suis te, suerit data aestimata usque ad
cxigat a debitore principali, sed etiam
a procuratore debitoris soluente sua propria pecunia, dummodo induxerie debitorem ad credendum se talem. Licet Alij dicant teneri, quamuis dolo non induxerit: usquc ad n. q.
De asserto Procuratore, an, in quando furtum commitιat exigendo a debitores fise Procuratoris nomine.
Π Α vs Procurator , exigens et pecunias alienas , furti tenetur:& falsus dicitur, nedum qui nunquam fuit Procurator, sed etiam qui reuoc tus fuerit, aut tempus expleueriti Extendendo ad se facientem falsum Nuncium , vel haeredem creditoris , cta non sit r sed non reputantur manifesti fures, nec de surto obligantur, si exi- , gant animo deferendi ad Creditorem, quia tenentur tantum condictione obcauhm, praecipue si eis debitor soluit, ut eum faciant liberari a creditore: vLque ad n. I S.
commιttat furtum exigendo praetem sum creditum a debitore , qui verὸ
debitor non erat. --REDITOR falsus exigens im
sint debitum a bona fide soluente, Ecse debitorem credente, furtum facit,ta furti actione tenetur, non solum si De crimine Peculatus, G Residui, i liu uepinna: quando habeas locum, cr quando non. M, MN es illi, qui pecunias publicasi intercipiunt. L. Iutia, Pecuiatin L
tenentur i re quia poena deportationis recessit ab Aula, hoc ideo intrat poena arbitraria, dia quadrupli, contra intercipientem bona fisco incorporata: si nonis dum sint incorporata, dupli. De Iure a tem Canonico, Ecclesiastici sibi appropriantes, seu alienantes bona Eccle-liae, excommunicatur donec restituant; quod si esticere nequeant, deponuntur. Pecunia autem publica , pro cuius subtractione intrat poena Peculatus, est ea, quae ad fiscum , seu Ciuitatem Romanam spectat, vel ad Dominum non recognoicentem Superiorem di Ec ebmagis hoc crimen committitur a ludicibus, ec aliis publicis Administratoribus,qui Peeulatum committunt. Exten- 3dendo ad eum , qui serrum, vel quid simile inserit auro argento,uel aeri publico: dc ad eum qui Deo donatum re con
secratum acceperit,intercep rit,seu ab
stulerit e nee non ad fingentem se fisci creditorem, ab eiusdem fisci debitore priuato pecu am exigentem. Ad illum, qui in Tabulis aereis, aurcis,vel aliis p blicis aliquid finxit, immutauit, vel in terleuit; de ad eum,qui in publicis literis pecunia scripsit in minori quantitate, quam Respublica vendidit, vel locauit. Ad Perserantes muros Ciuitatis ad ope.& auxilium praestantes, & procurantes, vi publica pecunia intereipiatur, Sc s bri piatur,ad suscipientes tales pecunias subreptas,ideoque tenentur publici cu-sores monetarum Ciuitatis sibi retinen-' tes partem monetae, vel ex Caesarianis ymetallis auru,argentumve surantur,seu
qui praeda ab hostibus capta subripiunt:
374쪽
eoque modo P tores militum, qui soluere debentes stipendia Militibus in bona pecunia, soluunt in pecunia minoris ligae,s vel minoris pondetis. Extende ad I hesauratium, qui aurum in AErario recondirem sne principis licentia, aut mutuo dat , aut in proprios usus conuertit. Et generaliter pecuniae publicae Exactores, qui muttio' dantes, seu in alios usus pecuniam
impendontes, una cum mutuo recipien
tibus , Quadrupli poena puniuntur: quod
si non mutuent pecuniam incorporatam,
solum poena Dupli imponitur. . I Poena vero ge Residuis est minor,quam peculatu, i sed si quis saepius illud crimen commiserit , vltimo supplicio damnati potest. Et in peculatu irremissibilitet semia
per poena mortis habet locum. Huiusmodi erimen quinquennio praescribitur, non committitur ab eo, qui as debitore aerari j pecuniam reeipiens, ut ad Thesauratium deferat, libi retinet,nec ab illo. qui pecuniam traijciendam suscepit. Quae autem dicuntur de crimine Pe eulatus , locum non habent in crimine de Res duis, in quo tantum p na arbitratia habet locum: de committitur principalidi ter guobus modis. ρνrmo scilicet, quando publica pecunia in aliquem usum destinata , ad illum usum non ex oditur, sed pe- Des se retinetur. Secunάo , ab Administratore publicatum pecuniarum, qui eas sub-I ripvelit, tetinuerit, Ac in usum proprium conuerterat finita administratione: quia sea durante interceperit, tenetur de reculatu : usque ad nam. ε 3.
de citu poena , in quando habeat
A c R i L E o i i crimen grauissi- D mum, de atrox, nil aliud est , quam/ violatio, usurpatio, vel laesio rei sacrae huius criminis species sunt quatuor, prima, circa Personam . percutiendo Clericum. Secanda, per Coitum, cognoscendo Monialem. Tertia, circa sacrum, ut puta violando Eeclesiam seuCiae meterium. Parra, pet furtum rei sacrae, aut in loco facto:&Sacrilegium proprie committitur quando rapitur sacrum de facto; quia si rapia- atur sacram de non sacro, vel non sacrii mde sacro, proprie Sacrilegium non dicitur . de iure Civili, lieet Ae iure Canonico Om . nibu, dictis eas bus committatur. Poena eius quidquid vatis varia dicant, arbitra- 3tia est . sed extendibilis usque ad mortem de iure Canonico insigitur Excommuni. catio, de ultra incurritur infamia : est crimen publicum . ac mixti serit de cum Sacrilegium si furtum , ideo Statutum de furto loquens, in odium Sacrilegis,locum habet. Sacrilegus est , qui rem sacram 4 venditi Sacrilegium committitur, furando rem profanam de Ecclesia,quarnuis
I T O c v s sacer intelligitur , qua rate
Deo per Pontificem consecratus atat, non priuatim authoritate alicuius sacerdotis. Ecclesia dicitur locus publicε
consecratus: Oratoria, Se Constate initates, cum dicantur priuatim consecratae,
ideo aliquid in eis subreptum,proprie non inducit sacrilegium.Cremeteria gaudent priuilegiis Ecclesiae, ideoque in eis sacri- ablegium committitur, extendendo ad Mo nasterium, de Hospitale: sed in hoc uiue Decia α ι aerarim. ι ό c. acl. o e. 3 o. Intrantes in aediculas Sacerdotum per vim 5 inde aliquid abripientes,puniuntur 3 plusquam fures . sed mitius sacrilegis: δίpro praedictis aediculis intelligas illas domunculas piope Ecclesia. qu x Canoni 'vocantur Res sacrae dicuntur qui stilat co-secratae a consectandi potestatem h .lacte, seruata solemnitate iuri, C 'nonicis ideo. 4que proprie dicuntur Calaces Custodia, in qua reponitur sanctissimu in Eucharistiae Sacramentum,Corporalia, Patonaeaec Reliquiae Sanctorum , libri sacri pro seruitio Ecclesiae destinati, vestes, cum quibus diuina reficia celeb tantur, paramenta Aliarium, Imagines Dei, de Sanctorum, orna. menta Ecclesae, Cruces , dc omnia alia, squae de Constio rheologorum similia
375쪽
De frauduntistis Gusellam, eorum paenae quando hascat locum , in
quando non. RAvDANTrvM Gabellas ea 1 est poena, ut res, de quibus solui debebat, incidant in Commissum, & earum dominium ipse iure transeat in Fiscum, sed non earum possessio, nisi sequatur Iu dicis declaratio. Cabellam fraudatam e se, coniecturis probatur; & ideo ex libris ipsius Gabellarii , non soluta apparet ra ignorantia non excusat , nisi esset omnino probabilis 1 & eo ipso dicitur defraudata, quo quis transuit cum mercibus, ea non soluta , ubi solui debebat. Istaque concha so adeo vera est, ut nec etiam requiratur interpellatio Gabellarij, etiam videntis, quamuis non se to effectu, & non consummata fraude; ut in eo, qui in itinere repertus est intra Tettitorium, ubi solui debebat. Asis contra, Atithoν vero distin-3 guit, ponderando verba prohibitionis, ut scilicet prima opinio procedat, si prohibitio loquatur per verba praesentis temporis, aut imperfecti r secunda vero , si
per verba praeteriti, vi s dicat, extraxe- νιι, nam tunc requiritur actus perfectus,
α consummatus: quinimb sic deprehensus in itinere, ad poenam fraudata: Ga- bellae obligatur, quamuis dicat, se poenituisse , & solutionem offerat. Exempli vero, AI priuilegiati, res deferentes , de. Nunciare tenentur Gabellario; de si pot-4 tauerint res non suas, tenentur defraudam gabellae. Sed si Gabellatius non adsit subi gabella erat soluenda, Commissum
non incurritur, quando sarcinator in lo- eo gabellae dimiuit pecuniam sub lapide,& eam Gabellario indicat. Quando autem deferantur plures res ab una, & ea 3 dem person , quarum aliquae erant suppostae oneri, soluendae gabellae , aliquae autem non; tunc incidunt in Commissum tantummodo res, pro quibus gabella soluenda erat. Alij contra firmantes, quod
portans res alienas licitas cum suis illici iis , teneatur Domino rei licitae ad omnia damna, S: interesse cum ex una illicita
etiam licita cadant fit Commissum. Licentia habita a Gabellario transeundi si
ne solutione, excusat a Commisso : quin- ό-d nec expirat morae Concedentis, nec reuocari potest, nisi te integra i 3e data nullo expresso tempore , durat tantum
per dies septem : non specificata quantitate mercium, intelligitur de prima vice, & prima extractione. Bestia inuenta si- Tne mulione ultra locum, ubi soluitur ga- bella , non incidit in Commissum, cum seri debeat interpretatio, ut aufugerit a Musione: nec pariter intrat poena Com missi , nisi quando quis transerit dolose tunde Sarcinator, qui supra sarcinas equitando dormiens transiuit , excusatur a poena, s expergefactus retrocedens, Q-lutionem obtulerit. Minor habet terminum triginta dierum ad gabellam soluen. 2 idam , nisi dolus interueniat i post ver 5 triginta dies succurritur illi ope restitutionis in integrum, de sic non potest defraudatae gabellae poena puniti. Huiusmodi poena non transit ad hanedes de- sfraudatoris , nisi quatenus res , quae in Commissum inciderunt, ad eum per Mnerint, quia tunc obligator, cum in illis resideat actio poenalis, quae quinquennio contra Gabellatium, A Fiscum praescribitur. Et licet fraus, ac dolus conducentis merces, 3e non luentis gabellas, no- I .ceat Domino mercium etiam ignoranti, attamen datur ipsi regressus contra comductorem , qui si sit pauper, & non luendo , Dominus restituitur in integrum aduersus Gabellarium pro exclusione
Commissi ex clausula genetali 073tia misi 1 ε iusta causaaec quia gabella clam si odimia, ideo restringenda, & pronunciandum contra Gabellarium in dubio: usque ad
De Gabellariis plus debito exigenIibus ,
O de eorum pana. pro mercibus consuetis , punitur exilio, vel extra ordinem arbitrio Iudieis . sed si exigat gabellam non impostam a Principe , vel quando exigere non debebat, vel exigendi non erat ei concessa facultas;
376쪽
Ciuiliter etiam tenetur ad Quadrii plum, . M iuandocunque obligatur pro suis famulis exigentibus , eiusque haeredes leon cur pro male ablatis: usque ad O. 6 s.
ua Vectigalia, seu Galesia, an , o a quibus impon possint. N Ova vectigalia imponi non pon
i 4- anta non habente aut horitatem r&diciis imponens, punitur de iure Civili
poena Lentum aureorum, efficitur infamis , damnatur ad exilium perpetuum ,&ad restitutionem ablatorum i illa enim uectigalia,cum sint de reseruatis maximo Imperio . nisi a supremis Principibus Superiorem non re gnoscentibus imponi
non possint: quinimo in Mati nunquam exigi possunt sine licentia papae: usque ad
Gabellas imponendi , ω exigendi insquando praefribatur.
v s exigendi , & imponendi ν-U bellas potest praescriptione acquiri,
tanti scilicet temporis,cuius memoria non existat in contrarium i nec requiritur Plincipis scientia: Et quidquid Alij contra;
non recedas a conclusione: usq; ad a. io 3.
Furtum non committitur , nec furti poena locum hasci in pluribus casias hae eadem quaestione explicatis.
UT HOR quamplures fgurat casus, ---- in quibus poena furti excluditur, nec furtum committitur, quorum Primus est, quando non est secutus es sectus, excipiendo publicos Latrones, qui x in viis publicis furantur , qui tamen, nasi deuenerint adactum proximum , mitius sunt puniendi. Secundus quando furtum com mittitursne dolo, nee animo surandi. vel animo 3 lucrandi, sed tantum iniuriam faetendi
causa: ideoque Plagium ab eo non com mittitur qui libidinis causa alienam ancillam rapuerit, nec ab illo, qui iocose furtum commisit. Tertius, in eo , qui rem suam subripit, non valens aliter ab aliquo recuperare, vel 4 copiam Iudicis habere. hic nec committitur in re communi licet furtum commi latur ab emptore , si rem emptam , ante pretis solutione inuito veditore. acceperit. Quartus pnxcedentis ampliativus , ut furtum non committatur ab co qui credi- 1dit rem . quam subris uit esse suam, si crodulitas luetit vilia, fit probabilis. Quintus nos committitur a subtrahe te rem sutatam furi in fuga posito:& licce smulti huic opinioni aduersentur, attaminfirma conclusionem pro veriori praecipuEquando i )omino, vel Iudici rem subit clam detulerit: quod si vendiderit, At rei venditae pretium in proprium usim conuerterit,utique fur est. Sextus,quando non contrectatur res Q rata .scilicet non tradi itur de uno loco ad ralium t dicitur enim contrectatic a con,
quod insmisi, de ιν aho , quasi simul cum
bonis serantis alia bona trahantur et quapropter Contrectario dicitur amoria fle I eo ad Ioetim, scilicet extra locum ubi se tram mmmittitur. Et hinc oritui occaso
disputandi, numquid Qt possit puniti in
loco, ubi filii deprehenses cum furto ratione contrectationis 3 ubi una Rit opinio Affirmativa, de illa quidem communis: Altera negativa, quam de practica seruari multi asseruetunt. in hac contrarietate , & DD conflictu . prima opinioli. Et verior est limitanda, quando Dr non res λ- ratas, sed pretium secum detulerit, ac nisi in loco contrectationis motam sereriti si vero volueris seruare contrariam,& negatiuam sentcntiam . ab ea recedas quando suris Rit mutata conditio, vel a principioiaratus eriti animo ad alia loca contre ctandi, vel esset vagabundus. Septimus, in re stabili, cuius possessionem propria authoritate inuaserit, Qt non adicitur,nec poena furti tenetur, nisi ex sundo alie o aliquid subripuerit.ut purah cretam effoderit, de de loco ad locum transtulerit. Cetium,
377쪽
De Furtis Quaest. CLXXIV. 363'
octauus, non committitur surtum ins iuribus seu rebus incorporalibus, cum in ista contrechatio non cadat. Nonus, in eo qui furatur propter ne-I o cessitatem fami , dummodo nectilitas sit extrema, de alite i. quam surando viverenosa possit: qitae vero necesssitas extrema dicatur arbitrio ludicis remittitur. Decimus . furtum commisssum in rei I minima .impuni bile est i & minima dicatur, in qua quis non cinnatat sibi nocumentum fieri, attenta qualitate personae furatae r nam quandoque in gallinis . anseribus , de unico ouo furtum commit
Vndecimus in furto fasso Hostibu , dea a infidelibu i quando ab istis subripiunturci blata a Christianis, seu Reliquiae, vel
Corpora Sanctorum. Duodecimus, in famulo creditore sui I 3 Domini, qui non valens consequi salarium debitum , illi tantundem furatur, qtiando sudicis copiam habere non valet, vel Dominus esset adeo potens , ut ab eo. neque iudicialiter diuum creditum consequi possit.
Devimus-teritas, furtum factum Me 14 retricibus publi, is, si de iure loquamur: qilia in practica huiusmodi cones ullo non . admittitur.& tale suitum punitur. Decimus quartus, furtum factum in I I Ludo Aleatum ei, pene, quem Alea luditur, nisi hune ludum retinens, licentiam habeat a Principe. Dec imus-quintus, in Minore , qui ex- is cutitur a poena ordinaria . si si pimes iquoniam si impubes , nulla poena pu
Decimus sextus in furantibus anima-r lia sylut stria etiam incidendo albo tum , in qua apes consederint, ut fauos mellis ex illis accipiat . licet Dominus fundi. prohibere possit. ne quis proprium solum 18 ingrediatur: quod si animalia sint man- ., meta, aut domestica, solita adire . & redire , furtum commit itur; exempli scando in subripiente columbas ex alterius columbario. Caetera ad materiam .vide pencs Fach.
De serio domestico, in Arius pam tigis Ros r uv tuto casui. in quibus suris
ς' tum non committitur nec furti actio 39 locum habet, Decimus octaui is est in furto domestico, quod impunibile esse multi voluerunt. nisi curet magnum. Domestici in troposito dicuntur filius. de seruus, libertus. mercenarius colonus, ec genet aliter omnes qui sunt de familia, Ae mercimonio alicuius. Furti inque domesticu in dicitur illud, quod factum est a stio , vel scruor contra enim filium datur Patri actio. I in factum, si filius b.ibeat peculium castrense vel quasi : 4e e conti a filius potest agere similiter non actione surti,ves alia famos sed in factum. contra Paciem, si sibi situm peculium subripiat Datiar tamen actio susti Privigno contra Vitricum,
licet sectis Iocero,vel Genero, aut Marito contra uxorem . quamuis detur actio in factum Concubina Concubinario subri- 2Ipientio, surtum committit. Et inter furta domestica connumerantur criam fit ita facta Abbati per suos Monachos: m quibus fultis do inesticis iudex ex ossicio procedere nequit, nisi sinta committuntur a famulis, Ancillis . Mercenariis , vel aliis omesticis non sanguine coniunctis: vsque ad nώ n. 117.
ARG V M E N T U M. Deciimine expilatae haereditatis, quando iocum habeat, rando tineius poena. Eci Mus. No Nus casus est in Expilata haereditate : tales enim Expila- chtorcs non dicuntur proprie fures,nec Conistra eos datur surti actio, cum Expilator tantummodo extra ordinem puniatur. Si- imilis actio, quando sunt plures haeredes, Omnibus datur in solidum e non datur contra uxorem, si subripiat de haereditate siti viti: vsque ad u. O 6.
378쪽
a s 4 Sta cci Pars decima- Octaua
Furtum non committitur, volente , aut
permittente Domino rei subtractae:
permissurum. o e s r M v s , in furto facto de; voluntate Domini rei subtracta :' quod in tantum procedit, ut si vere Dominus rei suratae de surto non curauerit, aut illud sibi fieri permisisset, si sciuisset ι fur autem putasset Dominum
inuitum. , furti actione non teneatur: sic pariter , si credat . eum permissurum,
dummodo credulitas fuerit iusta & pro babilis di quod si res a principio fuerit in- λε u o Domino intercepta. stulta credulitas non excusat , & in dubio. praesumitur factuin contra voluntatem Domini, nec assertioni furis dicentis se et edidisse Dominum permissurum, minime standum est ι licet satis esset expediens proteitatio illius, qui rcm alienam accipiendo , Sc ontrectando, diceret, se credere Dominum tarmissurum : quod si ipsi non placeat, offerat, acccptam rem restituere. Sic potcst iudex de furto agere, M licet dicat Domin ps permisisse furtumsbi fierii ipsi enim hoc casu non creditur. A iij contrai & Authoris iudicio. melius ἐ& communius in practica, accedentibus coniectiuIS: usque ad n .
R GUMENTUM.Authoritate propria occupans, in inu
dens rei Ναe, vel alterius posscssio
nem , quando , quap a puniatur. ῆ-E M N i licet propria aut Eoritates bi ius dicere : Zc ideo, qui rei suae ab altero pouessae occupat, & invadit possessionem , eam restituere, & dominium amittere comis pellitur. Extendendo ad v fluctuatium & Proptietatium, qui se inuicem opes- . sunt : de ad Feudatarium , expulsinna Domino directo, siue ab alior ad Emphyt tam , qui si expellat Dominum directum, emph3teus m amittit: ad Debitorem , occupantem. rem suam in pignus Creditosi traditam: ad uniuersita- Σtum propria authoripate inuadentem rei suae vel alienae pollestionem, δc ad inii dentem possessionem vacantem , nisi ii. Iam statim esse suam probet: ad occumpantem propria authotitate, siue alitu litem motam , siue etiam post , aliquid 3 controuersum : &'estimatio in casibus
praedictis sempei fit, respectit preprietatis, non possessionis: eum quo, qui clam possestionem alterius occupauerit propria aut horitate, expulsus potest expellere. In beneficialibus ve; o, si quis occupet pro pria auth ,ritate beneficium , illud perdit 1 licci hoc non procedat in eo, qui bene fusi possessionem vacantem propria aut horitate sine executorialibus apprehendit ; quatnuis sibi hoc facera prohi
Extenditur Regula ad occupantem, δ& propria authoritate inuadentem totam rem communem a ac non solum si inuaso, & occupatio facta fuerit dolose, verum etiam ti sine dolo. ina culpa intcr- cedente. Extenditur ad deiectum , qui deiicientem propria authoritate expellit, nisi id essiciat incontinenti, sed ex interuallo , de multo magis conuocatis hominibus , quia tunc intraret dispositio Bu L SMιι κ super conuenticulis, de qua Ialibi dictum est , quod si incontinenti
deiecerit, etiam armata manu,&cOn
uocatis hominibus , nulla poena irroga, tur , cum vnicuique liceat suam possessi
Non tamen procedit Regula in serioso, quamuis factus sanae mentis adhuc retineat, sed si furiosus habeat lucida in terualla , inuasisse praesumitur temporesamae mentisi de ideo nili secus probet, puniendus eth Non procedit etiam in Pa. stre, vel Domino, occupantibus propria authoritate res filij. vel liberti a quia sus scat dati contra ipsos actionem in factum: licet e contra, si filius, vel libertus quae ad Patrem, Ec Dominum spectant, occupauerint, teneantur poena arct.leg .s
quM In tantam, Cod. unde vi. Pater , de
Dominus tenentur quoque do iacio si ij, vel serui; ille scilicet peculio tenus έ iste noxaliter , si filius vel seruus in aserint
379쪽
rem alienam. Extende ad Abbatem , 7 Praestatum, Monachum, Tutorem,& similes , qui si respective propria auth ritate invadant res Ecclesiae, vel Pupilli, non in ei dant in dictam poenam, nisi
hoc essetant conuocato consilio Monachorum. & aliorum,ad quos spectat: Et licet Alij contia r firma pro Communiori. Declarando non procedere in vita Praelati occupantis, qui respectu commoditatis, eadem in vita priuatur,&de proprio tenetur ad poenam. Nagistratus autem, nisi ultra Ossi-8 cium effecerit aliquid, uti priuatus Occupando suas, aut alienas res, non I netur poenis dia. Iersiqviti in tantam:
a quibus pariter excluduntur Commodatarios. Depostarius, &Colonus qui cum possidere non dicantur, ideo propria authoritate expelli possunt. Sie de rocurator, seu negotiorum Gestorida ciens , Domino non iubente , ipse Dominus poenam non incurriti sinis iter & filius occupans propria autho ritate aliquam rem haereditariam pro sua Legitima: prout neque occo pans aut horitate t udicis , vel de licentia Principis i quamuis Decretum Iudicis sit inualidum . & iniustum t Alijs contra, fle forsan verius, si decretum emanauerit sine citatione , de cauta cognitione , vel notori h cffet iniu-st Lm, fle constaret spolia mem nullum
ius habere, Ec fu ille immissum in posulcisonem non citata Parte i vel ema natum fuerit a Iudice incompetente.
io Similiter nec ille , qui credens se possidete , clim vere non possideat, alterius possessionem inuaserit , eam ingrediendo i quia praesumebat va cantem : quod s unus habeat posses sonem ei tulem de legitimam rei ocia
cupatae propria authoritate, alter detentationem , alter vero proprietatem, inuasor non omnibus, sed tantum possessori obligatur. Inueniens equum in pascuis credens esse suum, vel si accipiat damnum dantem, poenas praedicans non incurrit, quia generaliter euitatur, quando copiam Iudicis habere non potest, vel alio modo rem suam consequi e ideoque occupando rem haereditariam , haerediotate iacente, vel ex clausula Consilitisi, aut precari' , ab iis poenis quis esset immunis r provi omninis liberatur . qui in uast sine vi, quae necessario requiritur , & quinque modis committitur
alia enim est espulsiva, alia ablativa, alia compulsiva , alia turbatiua i alia demum inquietativa, de quibus Avithor i lte remittit ad Menoch de reci'. passessinfra lad. niam. . osequent. Et quia recessit ab Aula poma , LIqau in lantam, Cod. unde me qua est propria eti- minis, de quo agimus ι eius loco sue- cessit Arbitraria, augenda. vel minuenis da, iuxta facti, Ec personarum qualitatem , dc secundum quod vis illata sue riti poterit enim imponi poena I Iaha, de vi ab ubi publica vis adsit r&Lu-haide ιιρνι ar. v bi vis priuatae absque eo quod inuadens condemnetur ad ali quid inutilitatem Partis,pra: terrestitutionem possessionis: sed quando, Be in
quibus casibus poena dictartim lettim loeum habeati vide Menoch de Αν ιν tis. a peν tot. Et demum nullam is poenam incurrit inuassetis rem suam. vel alterius, s ne vi. 8e cum licentia Iudicis, vel Principis , etiam per vim
ARGUMENTUM. reditor atitia; irate propria inuadem
tam, ampignoratam, an, quando, σquas poenas incurrat. RED i To R. propria aut horitate occupans rem sibi debitam, vel obli- 14 gatam, incurrit poenam to gati su ι
ram. C. unde mi amittit ius suum,& conueniri potest l. I, Aa, e ωipuli. o vapris uat. eoque minus accipere potest propria auisoritate rem Debitoris, ut eam
habeat in solutum, vel in pignus, vel eius personam capere, nisi esset de fuga suspectus, se praemissa protestatione de incontinenti ducendo ad Iudice in . cuius antea copiam habere non possit pro obtinendo man)ato. Extenditur i si egula ad Creditorem compellentem Debitorem per vim, ut sibi loluat: vel qui aufert Debitori suo re alterius. Sed limitando Regula. Declara, ut qui propria authraritate creditum exigit. n5 in totum debito priuetur, sed tantum illa parte, pro qua sibi ius dixit & Creditia Occupans re tibi rio debita nec obliga
tam , non tenetur ex Edicto D Marci,
380쪽
sed tantum de vi adhibita , ideoque non amittit creditum occupans rem Debitoris sibi hypothecatam:vel quando exigit propria authoritate a fideiussore sui Debit ris de hac conclusione dubitat Author, cum certum sit, Iudicem adite debere: usque adn. I74.
Pars III ARGUMENTUM.Authorιtate propria quando quis post ingredi possessionem rei pignoratae ,
vel hypothecatae, migore pacti, in licent ae ὰ debitore comes .
R o P R I A authoritate ingrediens r 6 M se possessionem alterius ex praecedenti pacto, & conuentione, nullam incurrit poenam : imo vigore pacti exequutiui, nulla alia facta declaratione,rem pignoratam accipere potest, cum in duόio vigore dicti pacti tecepisse praesumatur. Valet enim pactum capiendi possessionem propria aut horitate , etiam factum cum Ecclesia . nisi consistat in rebus Deo dicatis, 7 6c consecratis; eo magis fieri potest cum popillo debitore a si apponitur ad execuintionem iuris realis; necnon ad executionem iuris personalis, quando contineat
simpliciter ingressum possessionis ι ide6que sustinetur non solum in contractu pignoris , sed in quocunque alio: εc potest Testator dare licentiam ingrediendi pose
sessionem propria authoritate , haeredibus, Legatariis, de similibus et quapropter, nedum excusat a violentia,sed etiam a clandestinitate, transit ad haeredes, Accontra haeredes debitoris , qui tale pactum fecit ι transiit etiam in singularem successorem, de cedi potest cuilibet,dum. modo cedatur actio personalis, 3c de iure cedentis constet hiare, εc aperte : eoque magis si in contractu adsit clausula Cona 8 stituti , dc Precarij. Et ex eo sollim, quod debitor licentiam impartiatur Creditori ingrediendi fundum propria aut inritate nisi intra terminum soluerit; censetur constituta hypotheca : quod tamen non procedit poli Iudicium intentatum coram Iudice, vel post interuersam ponsessionem. Iterum non procedit , nisi data mora debitoris, dc die aduenienteas kl ouis. Nec valet pactum, ut res in pignus data cedat in solutum ipsi creditori 3 praecipue si apponatur incontinenti inconstitutione pignoris, prout nec ut premtio non soluto in tempore conuento, res in pignus data censeatur empta pro iusto pretio , quia cum haec videatur venditio conditionalis, non admittitur, nili iusta rei aestimatio facta sit a Iudice, de eadem adiudicata : usque ad n. II 6.
Quando Creditor migore pacti habet au-iboritatem inprediendi possessionem propria authoritate, numquid debeast
adire Iudicem , in adeundo Utrum debeat citare Parim. I G o R E pacti de ingrediendo
possessionem rei pignoratae, seu 2 o hypothecatae, potest creditor illam ingredi, etiam non adito Praeside, ερ sine eius licentia: quod si velit cautius agere, M Iudicem adire, Iudex non potest licentiam impartiri, nisi Parte citata, praesertim quando non per Instrumenis tum, sed per stes constat de huiusmodi pacto , Debitor citatus contradicat, allegando Iutionem , vel aliud obi j-ciendo, quo probato repellat agentem: quia tunc esset necessarius libellus , de actionem intentare per viam ordinariam: quod si debitor nihil opponeret, tunc tu diciarius ordo seruari non deberet : dc si xt de debito liquide per instrumentum Conis staret, etiam Parie non citata, Iudex licentiam ingrediendi impareiti posset: sed si facta esset conuentio inter debitorem, de creditorem, de simpliciter data licentia ingrediendi, tunc creditor deberet Iudicem adire . debitorem citare, M libellum osset-re : usque ad iis