장음표시 사용
31쪽
possunt, in eo omnia simul sunt. Enimvero ens illud infinitum est, in quo omnia simul sunt, quae eidem actu .nesse possunt g. 838. Onto ). Ens igitur perfectissimum infinitum est. Jdem etiam ex ipsa definitione entis persectissimiosthnditur hoc modo. Ens pervectissimum Continet omnes realitates compossibiles . 6.), consequenter cum compossibiles sint, quae una eidem inesse possunt r. ; realitates omnes, quae eidem inesse possunt, simul actu insunt. Insunt autem realitates omnes in gradu absolute sumnio β. 6.), consequenter cum ultra gradum summum nihil istarum realitatum sit conceptibile, inimo ne fingi quidem possit; quicquid earundem realitatum enti persectimmo inesse potest, id omne simul actu inest. Quoniam itaque ens illud infinitum est, in quo omnia simul sunt, quae eidem actu inesse possunt 3.838. u. 3 ens persectissiinum infinitum est.
Non mirum est ex ipsa definitione entis persectissimi in. finitudinem immediate deduci: etenim prior demonstratio in definitionem ita resolvitur, ut posteriorem quasi involvat. Nimirum in priore infinitudo insertur ex immutibilitate, sed immutabilitas derivata est ex carentia limitum limitum vero carentia ex summo realitatum ineristentium gradu G. 7. , qui in definitione sumitur . 6. . f. 9II.
Gradus absolute summus realitatis excludit omnem δε-fectum. Si negas: includat aliquem realitatis desectum. Potest igitur eadem concipi major, nimirum in quo adest, quod deficere supponitur. Cum maximum non fit, quo majus concipi potest; non erit gradus absolute summus, qui sumebatur: quod quia absurdum est, gradus absolute
summus realitatis omnem desectum excludit. Quoniam hoc principio sepe utemur, etsi per se evidens citra probationem assumi poterat; idem huc apponere visum est ' I. M. Disiligod by Corale
32쪽
De Notione tis perfect. V ejus Exis. 9
Realitas in gradu abstulesummo psilis est. Quo- P Uiltra, niam realitas eis, quicquid enti alicui vere incit . 3. , Nasita irens aute in omne possibile est c3. 135. I36. Chtolo ; rcal ha-tem omnem ha dato quodam gradu, aut, si mavis, praeei se ' gradu spectatam esse possibilem patet. Jam gradus sitim
mus realitatis omnem excludit desectum f. Iro, adeoque nihil ad candem quomodo eunque pertinens de ca negari potest. Impossibile igitur est, ut de realitate in gradu absolute simino idem S amrmari, & negari debeat. Quoniam contradictio in simultanea ejusdem assii matione &negatione consistit β. 3o. Onto θ ; realitatem in gradu absolute summo spectatam nullam involvere posse contradictionem evidens est. Quod nullam involvit contradictio
nem, possibile est f. 83. Ontes P s realitas igitur in gradu absolute summo est possibilis.
In applieatione hujus prinei pii caute, versandum est, ne ad phaenomena perperam applicetur, quod tantummodo de realitatibus valeti Q iii in Cosmologia satis fuerit versatus, non sacile aberrabit, utpbte per cujus principia phaenomena a realitatibus distinguuntur: Sed eorum ignaruq sua culpa aberrat. Ceεerum eum hine pendeat de Monstratio existentiae Dei &attriburorum ejus a priori; duscultas ejusdemonstrationis hine elucet: quae sane ratio est, cur in conmdendo systemate Theologiae naturalis, quod parte priori ex hibuimus, demonstratiorem a posteriori praetulerimus, qua ex contemplatione hujus universi colligimus ea, quae Ueo insunt.
g. I3. Ens perfectissimum pet ile est. Demonstantur eo- ει iurasdem prorius modo, suo propositio praecedens. Nimirum ς' t ἐς ens persectissimum continet omnes realitates compossibiles/
f. 6.). Quoniam itaque compossibiles iunt, quae una mussi Iabes. Nan P. ID , B eidem
33쪽
eidem subie sto inesse pinunt I. I. ; nulla realitas de
eme persectissimo ideo neganda venit, quod altera inesso ponitur, conlequenter cum in simultanea assirmatione Siregatione ejusdem contra ilic io consistat 9 3o. Ontot an otio entis persectimi quoad realitates inexistentes contra lictionem nullam involvit. Insu ut autem realitates enti persectissino in gradu ablolute si Hirmo c4 6. , consequenter omnem prorsus excludunt desectum f. II.).Qaoniam itaque nihil ad casden quomodocunque percinctas negari potest, contradictio vero nonnisi in simultanea ejusdem affirmatione sit negatione consistit 3. 3o. Oulo nec notio entis persectissimi quoad gradum realitatum contradiclionem quandam involvere potest. Quo si notioentis persectissimi contradictionem quandam involveret, aut eam involveret quoad realitates, quae eidem tribuuntur, aut quoad gradum, qui de illis si unitur, quemadmodum ex definitione claret F. 6. . Duare cum neutro modo contradictionem involvat per demonstrata ; eam nullam prorsus involvore evidens es f. Ouod Contradictionem .
nulla ii involvir possibile est 3. 83. Oritot ; notio igitur euijs persectissimi possibilis, consequenter ens perfectissimum ipsum possibile est. 'Possibilitatem entis perfeci Gmi, aut, quod perinde est,
nodionis ejusdem, ideo demon stra inus, ut exinde firmiter exissentia Dei concla d. tur, aliaq nonnis hypothetice inserendi, ut sui licet allii mandum si exis e Deum, siquidemen i persedi. Tuurm p sshile sir. Ita Ealido demonstrat triangselum aequil .iterum construi p sse, ut figura tribus lineis reclis aequalibus terminata possibilis inteli gatur, ant quam Ostendir, Omnes in eadem angulos esse inter se se tu te Q. Cum enim aequalitas angulorum inter se deducatur ex hypothesi, quod omnia inter se latera aequalia snt; nori cerintv co. utar, in figura aliqua trilatera omnes angulos inter su
34쪽
De Notione Entis perfect. F ejus Exs. II
ae uiles esse posse, antequam certum sit, eam i ibus lineis retiis inter se aequalibus terminari posse. Unde ct theore. rna ita enunciatur: Si trianguli tria latera suerint inter se aequali ,rres quoque, qui in eodem sunt, anguli inter se aequales sunt aet6 Log Quemadmodum itaque sumi nequit, latera triar guli inter se aequalia esse posse, ut inde concludatur, in figura alia qua triti rera tres inter se angulos aequales csse posse, sed demonstrandum, est, quod sumi- rei, antequam recte sum.tur; ita quoque sumi nequit, ensaliqui d eise persectissinum, seu realitates Omnes compossibiles in gr)du absolute summo habere, ut inde colligatur, en a persectissimum existere, sed demonstrandurm utique non esse impossibile, ut reditates omnes compositb Aesin gradu absolute summo criti cuidam iniinr, ut eonstet. idem recte sumi. sti rara jim olim inter Scholusti eos fuit coiitroversia, utrum ex notione eritis perseeligi , hoe est, ex eo, quod enti ab cui insit persectio summa, seu nostra phras quod in sui re.,lit tes omnes compessibiles in gradu ab iure summo, recte inseratur existentia entis perfectissimi, eonsequenter Dei, necne. Affirmavit Anseramur negirunt alii. Ali D. I 5οmas pro eo, quod ipsi erat, ae mine recte monuit, tum demum existenti in entis persectissimi lecte i se ri ex ejus notione, ubi p obatur enti si cui summam per se vionem, seu phrasi nostra omnes realitates in gῆ du absolure summo convenire posse. Nostro aevo Currens in Meditationibus argumentum Ansebni in d mon-sia da existentia Dei ceteris praetulit S se controversm illa resuscitata fuit. Probavit Leonitius acumen D. Thoma, atque contendit, ex notione entis pei sectit Iimi non posse concladi existentiam eius firmiter, antequam constex en persectissimum esse possibile , ne notione dereptἰice nobis imponi metuendum. Ratio manifesta ex principiis Log cis , iis scilicet, quae de sormatione notionum per arbitrariam determinationem S de demonstratione a nobis dicta sunt.
Nemo igitur methodi demonstrativae gnarus sbi persuadelit, nondum in scirpo quaeri, quod tantia ambagibus in adstruenda possibilitate incedamus. B a 3. Iq.
35쪽
f. I . Deus est ens persectissimum, scilicet absolute tale.
Definitio haee Dei nominalis est, quemadmodum ea, qua in systemate nostro usi sumus g. 67 part L. Theotnat. γλju dem enim entis plures d iri possunt definitiones nominales. Exemplo est Mathesis, in qua plures ab Autoribus dantur definitiones nominales eju dem figurae, veluti para' holae aut ellipsis , prout unicuique commodum visum suerit. Quod enim ab uno definitionis loco sumitur, id ab altero in numerum theorematum refertur: quemadmodum deinceps de Deo vi definitionis, quam hic sumimus, de monstraturi sumus, quae in definitione nominali h stematis sumuntur.
f. II. Ouoniam Deus ens persectissimum est f. Iq. , ensautem persectissimum omnes realitates compossibiles in gradu ab lute summo continet β. 6.); Deus realitates omnes compossibiles in gradu avolute summo continet, seu , omnes realitates in gradu absolute jummo Deo insunt.
Applicamus ad Deum, quae de ente pet seressimo paulo ante vel ussumta, Vel demonstrata suere, ne in demonstrationibus subsequentibus prolixitate opus sK qna carere PQ
Similiter quia cns peffectissimum prorsiis illimitatum est F. 7.), nec ulli prorius in eodem dantur limites f. 8 , Deus vero ens persectissunum est ' . I .); Deus prorsus illimitatus es, nec ulli prorsus in eo dantur limites.
Propositio haec maximi momenti est, eum faciat ad Deum a rebus ceteris discernendum, quemadmodum paul. post constabit.
36쪽
De Notione tis perfect. et ejus Exist. U
L II Porro cum ens persectissimum prorsus immutabile Immurm
3. 9. , Deus dutem ens persecti rum sit c f. 44. ; - biluru PH. utique prorsus immutabilis est.
. Quod de propositione praecedente monuimus, idem quoque de praeseme tenendum. f. I8.
Quoniam Deus ens persectissimum g. I4. , ens au- In stud rem pertastissimum infinitum est f. io. ; Deus est ism
nitus. Denuo ad infinitudinem trahend a sunt, quae de earentia limitum annotavimus not. g. i6. . Retinenda autem infinitudinis definitio, quam in philolophia prima dedimus I 8-8. Oniol) ct supra 3. io. ad ens perseitissimum applicavimus. Sarid si per infinitudinem Deum ab aliis entibus distinguere volueris; maxime elusuet utilitas infinitum reale ab illimis lato distinguendi, sit ita quod infinitudo limitum absentiana in ente aliquo iapyonat. f. I9.
Denique cum ens persectissimum possibile G. 33. , po misit Deus autem ens persectissimum sit f. I .); Deus quoque
Nimirum istiu modi ens, quale Deum esse dicimus .ro, possibile est, nee nisi temere assii matur, notionem Dei esse faem , Deumque inter chimaras te rendum, quemadmodum impie nugantur Athei, prouti sequente sectione do. eebimus. f. ΣΟ.
istentia n cessaria.contingens realitas est, inque nis misgradus absolute sitimmi. Etenim ens necessarium existit g. 24. pari. I. Throl. nar . Quoniam itaque realitas est , quicquid enti vere illest, non vero tantummodo Per Con B 3 sulas
37쪽
fulas perceptiones inesse videtur I. 5.); quin existentia nocessaria realitas quaedam sit dubitari nequit. Luod erat pria
Successiva in mundo sunt contingentia 3. 8o. CylaolJ.
auiobrem cum contingens sit, quod necessarium non est f. 29 . Ontoc , adeoque cratis contingentis existentia non sit abiblute necessaria 3.3O9. Outoc); cxistentia quoque non nec essaria sive contingens roalitas est l. 3. . tiuod eriit secundum. Enimvero quia ens omne vel necessarium est, vel contingens 3. 3i i. Ontol. , adeoque existentia omnis vel necessaria, vel non necessaria sive contingens f. 3 9. 3io. Onia); praeter axi stentiam necessariam ct contingentem alia concipi nequit. Et quoniam existentia contingens hypothetice necessaria est f. 3i6. Onto ), gradus vero est id, quo qualitates eaedem, in quarum numero existentiam
quoque esse constat f. Ma. Onto ), differre possunt f.
746. Ontes.) ; in existentia gradus concipi nequeunt, quam quoad necessitatem existendi. Jam existentia necessaria est, vi cujus impossibile ens non existere 3. 2 9. Onto ); cum vi contingentis etiam non existere possit I. 294. Ontol. Maior itaque existentiae gradus concipi nequit quam qui
existentiae necessariae' convenit, consequenter ea gradus a
solute summi est. Enimvero cadem quoque realitas est pernum. I. Est igitur realitas gradus abiblute summi. 9uod
erat tertium. Sumimus hie, quod in parte prima demonstravimu .ens necessarium existere, propterea quod integra demonsti alio
huc apponi poterat &, si existentiam S attributa divina ex notione entis persectissimi demonstraturi *stema eondere voluissemus, debebat. Neque enim hie utendum est pri eis iis, quae pendent a definitione nominali Dei in gratiam si itematia assumti ij. 67. Ian. I. Πcol. naid, antequam de monstre. Diuitigod by COOste
38쪽
- De Notione Entis perfect..ejus Exis. II
monstretur, eam enti persectissmo vi definitionis ejus fg. 6. competere , ne a vitioso eirculo in demonstrando immineat periculum: id quod & tenendum est in ceteris, ubi ad ea pro voci ibimus tanquam ad principia, quae in parte prima demonstrata sunt. Nostrum enim jam non est integrum systema Theologiae naturalis condere, quod nitatur hyporhesi 'eniis persectissimi; sed saltem praecipua demonstrare Γheo Iogiae naturalis momenta, unda cetera deducenda ex Partu prima supplentur.' L 2I. - Deus necessario existit. Deus enim continet omnes μυlentia realitates compossibiles in gradu abitute summo g. IS. . mi. Est vero idem possibilis c f. i9. . Quamobrem cuni possibile existere possit β. 133. Osol. 9; existentia eidem inesse potest, consequenter cum sit realitas f. eto. & realitates compossibiles sint, qtiae enti una inesse possunt g. I. , in realitatium coitipossibstium numero est. Jam porro existentia necessaria est gradus absistute sumini f. eto.). Deo igitur competit existentia necessaria, seu, quod perinde est, Deus iaccestario existit.
Vulgo terminum persectionis &entis pers at non expli- eant, adeo lue sumunt Deum este ens pei sectissimum &exbstenti mi esse persee ionem, atque inde inserunt, Deo com perere existentiam seu Deum et istere. Videatur Burcheris de 'Uer in Disputarionibus contra Atheos I hes20. p. 2S. 26. Enimvero cum nos omnem evidentiam venemur, in no tionibu contusa minime aequiescentas, ubi in distinctas re solvi possunt ; aliter noliis incedendum sitit. Quod si quis nimiam scrupulo it item aceti set & notionum abstrae irum evolutionem deteste ur; eum scire velim, me rationum evi dentia assensum, non vero vi ac metu consensum extorqυere : illud enim philosophi est, hoc vero eorum, quorum sta' pro ratione aut ras Philasopho nec concessa, nec de
39쪽
gisisti in fit quoniam Deus necessario existit cf. 2I. , ens vero, D M. cujus exissentia absolute necessaria, necessirinna est j. 3C9. Onto )s Dera ens necessarium est, consequenter cum Contingens sit, quod necessari uin non est f. 3Io. Ouot . Ens contingens Dens esse nequit.
Cujur vi exi- Deus ut propria existit, seti sitimetipsi ad existendum stat. Iussicit. Est enim ens necessarium cs. 22. . Quare cumens necessarium vi propria existat, seu sibimetipli ad exti stendum sufficiat cf. 26. pari. I. I heol. nat.); Deus vi propria existit, seu sibimetipsi ad existendum sufficit.
Relegenda hie sunt, quae in parte prima de hoc modo exustendi annotavimus. Recolenda etiam animo, quae paulo ante biot. F. ao. monuimus. 24.
iis Dii. Deus ens asse. Est enim ens necessarium c β. 22. . sed ens necessarium est ens a se g. 33. pari. I. Theol. nat. . Ergo Deus est ens a se. f. M. Dispeηdem Deus est ens independens. Est enim ens a se G. 24. . tia Dei. Quare cum ens a se sit i ndependens o 3o.part I. Theo nat 9; Deus ens independens est. g. 26. Una amfit Deus rationem existentiae in essentia sua habet. Est misentia enim ens a se 3 a . . Enimvero ens a se rationem existen- ipsius. tiae suae in essentia sita habet 3.3i pari. L Theoc nat. . Ergo Deus rationem existentiae sitiae in essentia sua habet. Ostenditur etiam hoe modo. Deus est ens necessarium cI. 22. . Quamobrem cum ens necessarium rationem
40쪽
De Notione Entis perfecte dis s. I
sit entem existentiae suae in essentia sua habeat 3. 3o9. O;itol); Deus quoque rationem sum cientena existentiae suae in esse: itia sitia habeti
Posteriori modo etiam in parte prima Theologiae natur, lis demonstrari poterat, ens a se rationem sussi eientem existentiis suae in essentia sua habere. Ens enim a se vi propria existit, nec indiget vi entis atrerius ut existat f. 27. pari. I. Theol. nat. . Est vero pns illud necessarium, quod vi propria existit, nec vi entis alterius ad existendum indiget f. 29 26. pari. I. Theol. nat. , Quamobrem ens a se est ensneeelsarium, consequenter cum ens necessarium rationem suffieientem existentiae suae in essentia sua habeat I. 3o9. Ovisd, cns a se rationem suisicientem existentiae suae in es
. Deus per essentiam existit eu existentia usi essi Hu- GJotiati ilis est. Etenim rationem sussicientem existentiae suae in es- Miseisia sentia sua habet f. 26.). Quare cum posita ratione suffi- divinae. ciente ponatur id, quod propter eam potius est, quam non est 3. iiis Ontot) ; posita visentia divina ponitur etiam ejus existentia, consequenter Deus ideo existit, quia hanc habet essentiam, seu, quod perinde est, per essentiam existit, aut existentia ipsi essentialis.
Aliter sese res habet in omnibus iis, qnae in mundo eorpo reo seu materiali eominentur. Posita enim eorporis cujus.cunque ellantia nondum ponitur existentia. Hi ne corpora existentiae sale causam extra se exigunt. nec sibimetipsi ad existendum sisses unt: quae satis m inisesta sunt per ea, quae de actu contingentium in universo alibi demonstravimus 3. 83.