장음표시 사용
41쪽
Poterat etiam eodem prorsus modo demonstrari, quo in lystemate sic. cit. demonstravimus propositionem,qna tanquam principio inimur, de nexu possibilitatis cum existentia necessaria in ente a se. Etenim Deus ideo existit,
quia hanc habet essentiam f.27.). Enimvero peressentia inens possibile est f. 133. Ont θ, ita ut essentia possibilitate ejus intrinseca absolvatur not. g. est. . Deus igitur existit ideo, quia possibilis.
Satis etiam superque elaret veritas propositionis praesen iis ex modo, quo existentiam Dei paulo ante evincimus. Ε enim cum Deus sit ens persectissimum fg. I . ; Deum existere demonstrarari ostendimus ens pecfectissimum existere, sive enti persectissimo existentiam necessariam convenire per m dum attributi f. ai. . DemonstraVimus vero ante I3. ,ens persectissimum esse possibile, ae inde intulimus Deum, elle possibilain L I9 , ut scilicet constaret, eas determina. tiones, quae ingrediuntur definitionem nominalem et tis perfecti simi 3 6 3, consequenter Dei sq. ι4. , posse assumi tanquam esentiales alicujus entis. Supposta vero hae possibiliare firmiter colligere licuit ex iisdem Deum exi stere . z1. . Quam Primum enim constar, determinationes, quari grediuntur definitionem nominalem entis perfectissimi, esse determinationes essentiales alicujus entis, seu essentialia
ejusdem 9 143. 0nto ); quod rationem sumetentem in iis habet, hoe est, per ea ipsi inesse debere intelligitur β. s6.
Ontol.), attributum ejusdem entis agnoscitur is7. Outot atque ideo si mirer inde eolligitur s. Π8. Onrol. 3. Quamobrem quia existentia necessaria ex definitione entis pers nissimi insertur; per modum attributi Deo convenire intelligitur, quam primum eonstat possibile esse hoeens. Nullumeognoicitur ens aliud praeter Deum, ex eujus definitione nominali, per quam possibile intelligitur, existentia seu actualbias ejus concluditur. f. 29.
Deus nasium existendi initium, nullum Inem habet. De
42쪽
De Notione tis perfeci. N ejus Exis. I9
rii oppositum impossibile sit c 3. 279. Onto s impossibile divinae abest Deum non existere. Nullum igitur ne fingi quidem M qμε potest tempus, quo non extitit, aut non extiturus est. Consequenter nullum existendi initium, nullum finem habere potest. Idem ostenditur per indirectum. Finge Deum habere initium ae finem existendi. Aliquando igitur non extitit, & aliquando non extiturus est, consequenter impossibi Ie non est, ut Deus non existati Quoniam itaque illud n cessarium esse nequit, cujus oppositum impossibile non est 3. 279. Onto ; existentia Dei necessaria non est, seu Deus necessario non existit: quod esse absurdum patet per sup rius demonstrata cf. 2I. f. 3o. Quoniam aeternum est, quod nec initium, nee fi- Aternitas nem existendi habet f. 39. Theianat. 3 Deus autem Dei. nullum existendi initium, nullum siuem habet F. 29. ἔDeus es arternris.
Aeternitas hic de Deo tantummodo praedieatur respectu existentiae, nee denotat nis ejusdem interminabilitatem a parte ante & a parte post, quemadmodum loquuntur schola- mei. Repetenda hic sunt, quae de desinitione aeternitatis a Seholasticis data annotavimus , eum definitionem nomina- Iem ejus traderemus, seu terminum aeternitatis explicaremus μοι, g. . Part. I THOL nat.'.
q. 3I. Deus nee oriri, nec interire potest. Ponamus enim svis Fili , si seri potest, Deum fuisse ortum. Quoniam quod Oritur, ortu es inte- existere incipit, eum tamen non existeret f. 54I. inrol. 3 ruus Dci. Deus existere coepit, cum antea non existeret, consequenter C a. ali-
43쪽
aliquando non extitit, adeoque existendi initium habet. Quod cum sit absurdum I. 29. , Deus ortus Iloia est, leuDeum ortum aliquando stiisse inapossibile est. Ponamus similiter Deum aliquando interiturum, aut saltem interire posse. Quoniam quod interit, ex illere definit, cum antea existeret 3. 34i. Ontos) ; Deus aliquan- do existere desiturus, cum jam existat, seu seri saltemptest, ut, qui nunc existit, existere aliquando desinat labet igitur, aut habere saltem potest existendi finem. Quod cum denuo ablurdum sit 3. 29. s Deus nunquam existere desiturus, seu impossibile prori us est, ut Dens aliquando non existat, conjequenter ut intereat. Nimirum quia Deus per essentiam suam existit et . . seu ideo . quia possibilis I. 28 3, quamprimum possibile fuit,
determinationes istas, quae definitionem ejus nominalem m. grediuntur, constituere essentialia eniis alicujus 3.142. I 3, Ontot), existentia quoque ipsi eonvenit, & quamdiu istud possibile eriri existentia quoque eidem conveniet, Quo niam itaque essentiae rerum, adeoque etiam Dei, immur biles sunt β. 3, o. Onts.,; &semper possibile fuit istiusmodi ens, quod Dei nobis nomine venit, & semper possibile erit, consequenter Deus S semper extitit, & semper existet, adeoque nee ortus est, nec interiturus t9. syr. Outol. . Ut demus adeo ortum ac interitum ideo Deo repugnare, quod existentia ipsi sit essentialis, seu in essentia ejus per modum attributi involvatur 3. 27.1 quemadmodum entia alia oriri ac interire videmus, propterea quod existentia iisdem essentialis non est, sed tantummodo instar modi in eadem involvitur . i6o. Onto Haee probe consideranda sunt, ut disserentia existentiae divinae tanquam necessariae ab existentia rerum contingentium penitus perspiciatur.
f. 32. Deus avnihilari nequit. Ρonamus enim, si fieri potest, Deum annihilari. Quoniam annihilatur, quod ita existere. - desinit,
44쪽
desnit, ut nihil eius amplius supersit 3.3 O. Ontia.)ς γ jus exilientia finem habet. Enimvero Deus existendi fi- nem non habet f. 29.). Ergo nec annihilari potest.
Annihilatio specie; interitus est, & quidem interitu' maximus, qui concipi potest F. sino. 343. Ontol. . Unde si interitus simpliciter Deo repugnar, quemadmodum modo e vicimur ij. 31,2; nec anniuitatio in eum cadere potest.
f 33' - , Deus est ens o nium priva nnum. Quoniam Primitas senim nullum existendi initium, nullum finem habet . fit --29. , impossibile est, ut ante iplum extiterit ens aliud, μι aut post ipsusn existat. Quamobrem cum ens illud primum sit, ante quod non extitit aliud, ct illud ultimum post quod non existet aliud f. qq. pari. I. Theol. nat. ;Deus ens primum S ultimum est: Quoniam idem de ente a se iam ostendimus in systemate independenter a definitione Dei nominali ibidem supposita, poterat etiam hoc modo demonstrari. Deus estens a se 3. 24. . Sed ens a se primum ac ultimum est.
Q. pari. I. Throcvat. . E ODeus ens primum ae ultimum est.
Non repetimus, quae de primirare & ultimatione entis a se, adeoque Dei jam annotavimus loc. eis. in s stemate, etsi eonsultum judicemus ut probe perpendatur , ne praedicata Dei praeter necessitatem multiplicari videantur, vel nullius dicetur momenti, quod maximi est, siquidem existentiam Dei, quantum datur, adaequare cognoscere volueris,
Deus siempiternus est. Etenim nullum existendi inu Lmpium liuin, nullum finem habet c=. 29 . Quodcunque igitur tas Dei. concipis, immo fingis, tempus ἱ eodem Deus extitisse, vel existere, aut exuturus dicendus est. Enimvero sempiternum dicitur eas, Mod omni tempore conceptibili
45쪽
mculit, strii de quo praedicari potest existentia omni temo in conceptibili cf. 73. Para. I. Πνα nat. . Deus igitur
1empiternus est Uriam inter aeternitatem, quatenus existentiae intermi. nabilitatem denotat, & sempiternitatem intercedat disserentia, latis elare docuimus in systemate sinu. . f., Ceterum si ea perpendimus, quae de existentia diviva hac nus demon. travimu1, eam omnem omnino excludere limitationem quae ullo modo concipi porerat, adeoque talem esse iealita' rem . quales enti per sectissimo, hoc est, Deo inesse debere um simus, ut a vero non aberrrer, qui assirmaverit. existe nam este inter determinationes Dei essentiales reserendam. Sed haec prolixius prs seqvi nostri Ρm non est instituti.
luam 9. 27. , necessarii autem oppositiun impossibile sit 3. 279. On in, per esset uiam Dei fieri nequit ut non Ox-mat, consequenter quia quod oritur, existere incipit cum antea non existeret, & quod interit existere desinit 'cum antea existeret g. 5 I. λωί , Deus per contiam suam oriri ac Interire nequit. Enimvero composita intia ideo quod composita, adeoque per essentiam suam 533. Ontoch oriri ac interire posIunt I a. muri Deus agitur ens compositum esse nequit. Puod σα - .
. PTI Q in simplex vel compositum
cy. 683. Onug), Deus vero ens compositum esse necuit per de ustratae necesse est eum esse ens simplex. . . . Potin at etiam Dilandi hoc modo, priesuppositis ori
mpus in frinate demonstratis. Deus I se ,
,ed ens a se non est ens compositum ' part δ Thia
igitur non in ens compositum, sed simplex.
46쪽
Equidem demonstratio posterior simplicior videtur; sed
. videtur, non est : praesupponit enim non modq demonstra- 'tiones, quod ens a se non sit compositum fg. 47. Iart. I. Ne l. r. , sed simplex I. 49. pari. I. Theonnat.); Uerum enim qnod ortus & interitus essentiae entis a se repugnet g. 46. Parr. I. Theol. t. l. Ceterum demonstrationes istae integrae hstemati inseri poterant, si integrum systema Theologiae naturalis condere volueris, in quo omnia tandem in notionem Dei nominalem, quod sit ens perfectissimum, resolvuuntur. i
Deo tribui nequeunt, quae eomposito, quarem1 com ω- suanam Ilium essu vi dejinitionis tribuuntur. Est enim ens simplex Deo tribu f. 33.). Sed enti simplici tribui nequeunt, quae composito rsum conveniunt , quatentis compositum , seu vi definitionis f. 67 . Ouroo. Quamobrem nec Deo tribui possunt, quae composito, quatenus compositum est, seu vi definitionistribuuntur. Principium hoe probe tenendum est, ut eonstet quaenam de Deo neganda sint, seu ut attributa Dei negativa de non strare valeamus, ne ipfi per errorem tribuantur, quae eidem repugnant: qua in re & olim peccarunt Gentiles, & hodienum peccatur, etsi subulius,ut error magis lateat.
Deo tribui nequeunr, qtiae ullo modo ostfectum aliquent ulu. inlinunt. Est enim Deus ens persectissimum f. I . , νε- evr adeoque eum realitates, quae enti persectissimo insunt, sint ditur. gradus absiolute summi β. 6. , nulla Deo tribui potest realitas, qua non sit gradus absolute siminai. Jam vero per se patet, quod realitas gradus absolute summi nullo pro sus modo aIiquem involvat defectum, alias enim major concipi poter3t gradus, con equenter is, qui datur, seu supponitur, non esset absolute siunmus. Fieti adeo ne, quit,
47쪽
quit, ut Deo tribuantur, quae nullo modo desectum aliquem
involvunt. t. Prinei pium line eundem hiber usum eum anteviore, &eum eodem conjunctum sui fuit ad omnia Dei attributa negativa demonstranda & ad praeci Mendos errores subtili ore'. in vulgo tolerandos, qu3renu 3 pietati non obstini, sed minime in philosophis, quorum est veritatem ab omni errore prorsus immunem priestare. Patebit usus inferni et, quando de erroribus in Theologia naturali admistis ex instituto actuti simus. Utrumque enim principium usui est, quando e i, quae de Deo in Scriptura Sacra dicuntur humano more, eum decente ratione interpretari debemus.
Dunsis eur Deus minisus esse nequit. Etenim Deus ens simplex Deo repugnet est c*. 33.). Sed ens simplex esse neqHit extensum 673. Ontot, Ergo nec Deus extetatis esse potest. Poterat etiam ostendi hoc modo. Deus estensa seo. et .). Sed ens a se extensum esse nequit ,48. pari. I. Threi nat.). Ergo S Deus extensus csse nequiti Immo demonstratur etiam sequentem in modum. Deus est ens persectissimum 3. I . . Quoniam itaque enti persecti mino non insunt nisi realitates 6.) , quicquid realitas non est, Deo tribui nequit. Enimvero extensio phaenomenon est 3. 225. Cosmolo, non realitas not. f. 5. . Extensio itaque Deo tribui nequit, consequenter Deus extentus non cst. Qui Deo extensionem tribueruntphaenomena arealitatibus non distinguunt, disserentiam entis simplicis S compositi non non in spieiunt desectuque acuminis igAorant, quomodo caveri debeat, ne usus facultaris cognoscitivae inserioris in praejudicium superioris extendatur.
48쪽
De Notione Eutis perfect. Feffas s. as
Deus corporeus stru materialis esse neqvit. Etenim extensus esse nequit f. 38. . Eninavcro corpus omne ex Dinarer tensum est f. Iaa. Osero , adeoque, quod intonsum non hiu D Lest, corporeum csse haudquaquam potest, eumque ex mat ria constans seu materiale itidem extensum si I. Igi. Cossio Aquod extensum non est, materiale esse nequit, conseq-nter immateriale est. Deus igitur corporeus, seu materialis esse nequit.
Patet adeo, qui Deum extensum imaginantur, revera eum corporeum seu materialem facere: sit ita quod non agnoseant, extensioncm rerum materialium & immaterialium commune attributum perperam fingentes. Agnoscunt tamen Materi ' listae, Deo tritiuentes extensonem, quia eum corvus esse de tendunt: si ita quod eorpori facultatem cogitandi perperam tribuant. Iubet nimirum aequitas, ne aliis tribuamus errore quos non admittunt, etsi ex eorum hypothesibus necessirio
consequantur, squidem eos inde sequi a minis desecta minime perspiciunt. Sed de his laserius dieeruur plura, suo loco.
f. ΑΟ. Quoniam Deus corporeus esse nequit f. 39.); η c 'tiroa raris organa corporea eidem tribui possunt, consequenter cum Or- porea Deo sana sensoria sint corporea, nec organa sensoria Deo tribui non tribun
Hine Deo tribui nequeunt oculi & aure , nee tribui possunt man satque pedes sensu scilicet proprio, quo corporis humani organa denotant. Quo sensu tamen laec non obstin- te eidem tribuantur in Scriptura Sacra, docuimus in si steina- para. I. THOLnat. .
Deus est indidi bilis. Est enim ens simplex β 35 DMM Quoniam itaque ens simplex indivisibile cf. 676. Onro Ps Misi me
49쪽
f. 62. mas miti praeditus est fgma. Est enim ens simpIexc . 33. . Ens simplex nulla praeditum est figura f. 677 GIOLP. Ergo Deus nulla figura praelitus est.
, Gentiles idolis figuras tribuum,quemadmodum docebimus inserius. Unde per Propositionem P timem redarguit ipsorum erroris
f. 43- Ddus cares magnitudine. Etenim ens simplax esto. 35. . Quamobretri cum ens simplex magnitudine careat g. 678. Ovioi. t, Deus magnitudine caret
Intelligitur hic magnitudo proprie se dicta, quae molis dicitur quantitas. Quamobrem si magnus dicitur, virtutis quantitas intelligitur.
6 44- GH si icum Dera nutam istarium impsere potest. Est enim ens,ini impleat. simplax s, 35. - Sed ens simplex spatium implere nequit β. 679. Oneto Quamobrem nec Deus spatium implere potest.
Qiai Deo tribuunt extensionem, aut extensonem trihuere debent terminatam, aut interminatam. Si interminatam tris
buunt, Deus per infinitum spatium distanditur ipsumque implet : id quod propositiani praesenti repugnat. Si vero ossiuunt terminatam, cum limes extensi figura sit g. OM. Onto ), Deus figura praeditus est, quod contrariatur Paulo aure demonstratis cI. 420.
- ΑΙ- ΠῖCordiissae Deus p rorsus dis r a corporibus. EtenIm ens sina-Desi a cor- pleaeest 3. 35. . Sed ens simplex a composito s 683. Into 'LIsri ἐς conωquenter a corporibus, quae entia composita sunt ν. Is9. Osinia , Fotius diuerti Deus itaque prori dassert a corinporibus
50쪽
De Notione Entispersem et ejus Exis. 27
Hine nihil in toto mundo materiali seu adspectit, Ii datur. cui Deus sit similis. Et quibus non sunt familiare a noriones nisi rerum corporearum ; illi dissiculter eoncipient Deum
tanquam ens persectissimum, imaginiri volenter, qu sid nonnisi vi intelleόfas comprehenditur. iniae haElenus ex Horione simplieitatis deduximus non su nervacanea videtida ut: erit enim inserius eorum usu S.
46. Deo niali insiunt modi, per emineratam tamen modifi- An Deius cubilis est. Elcnm infinitus est 3. 18. 3. Enimvero enti modificabilia infinito nulli iniunt modi 3 84O. Ontol. , est tamen ens infinitum per eminentiam modificabile ίβ. 8 6. Onto A Deo igitur modi nulli insunt 3 per eminentiam tamen modita hilis est.
Recolenda animo sunt, quae in philosophia prima ann
ravimus, cum ens infinitum per eminentiam modi scabile demonstraremus nor. 3. 846. Ontol. . Ceterum quatenus Deus per eminem tarn modi fieibilis est, in eo concipiuntur, quae
non absoluta necessitate inlunt; sed bypothetica saltem: id quod notasse magni momenti est.
g. 47. Deus est substantia per eminentiam Demonstratur Subsanta eodem modo , quo in systemate jam demonstravimus Mara Mi. f. IOZ. parr. I. Theu nat. .
Propositio haec cum anteriore de modis Deo non nisi per eminentiam tribuendis f. 46. in speciminis loco sunto, quod ex systemate parte prima exhibito integrae demonstritiones transferri sepe possint in alterum systema, quod alii d nitioni nominali supei struitur. Accidit id toties, quoties
in systemate nostro occurrunt demolistratioines , maevel non pendent a desinitione Dei nominali, vel eonflantur ex iisdem principiis, quae ex diversa definitio-nthuq nominalibus demonstrata suerunr. lia propositi G- a Omne , quae ex notione entis a se & entis necessimi de-