장음표시 사용
51쪽
dum num demonstramur independenter a definitione Dei no- . minati. quae syllemetri sundamentali, est. Quamobrem omnibus hie etiam loeus est & mullis superius usi sumus tanqu. m principiis in attributis entis persectin simi demonstrandi q. t x definitione Dei hic deduximus, Deum esse infinitum, & idem depende iter a desinitioine systematis evicimus .ico . pari. . Theol. nat. . Quamobrem cum ex infinitudine & substin. tialitas Dei per eminenti ira talis, di modificabiliras eminenti liu demonstrata fuerit in systemate sq. ICOS. ICC6. pari. I. Theot nat '; demonstrationes ibidem traditar hie etiam locum habere possvnr. Ceterum demonstrationum praecede tium eoncare nationem perpendentibus apparet,cui Deum non eum Cartem per subsΙaniram persevissii iam, sed portus perens perfectis limum definit e maluerimus, cum peculiari quodam modo Deus sit substin ris , recte supra praedicamenta, non vero in praedicam erro substantiae a scholasti eis collocatus omittimus propositiones alias, quibus hic concedendus erat locus, si integrum systema condere visum esset Etenim si iisderi, tanquam principiis utendum erit in sequentibus. ex
dialis facile judicabitur, id methodo non invita fieri. f. 28.
cur nulla In Deo nulla datur statuum ire P. Cum enim in Lotuum nitus sit . 18 , in ente autem infinito omnia simul insint, resis in D st quae eidem affu inesse possuut 3. 338. OMA. , in Deo ni-D- t his Loncipere licet, quod alio inexistente non insit, eodem autem in existere des nente inesse incipiat, consequenter nulla prorsus in Deo silccessio locum habet cf. 569. Ontoc . Quamobrem nec ulla in ipso saluum cinternorum scilicet
successio datur ostenditur etiam hoc modo. Deus prorsius immutabilis est 3. II , conlequenter nulla actu mutabilia eidem insunt. Quamobrem cum mutabilium determinatiO
De enalpatur status rei . 7os Oareo ; nullam in Deo
52쪽
In anima nostra continua est fiamum internorum sueeesio, perceptionibus aliis pr:esentabus, aliis evanescentibus, aliis in earum locum succedentibus. Unde succestionis statuum ideam habemus, quae hie a Deo removetur.
f. 49- Deo silo existente nullum datur tempus. Etenim in Cur Deo Deo nullu datur statuum successio f. 48. . Quamobrem Iol.
cum tempus non detur nisi existe suibus succestivis inconia rempu nontinua serie 3. 374. Ontes. ἱ Deo solo existente tempus nul- M. tum datur.
Inde est, quod Deus non sit in tempore, quemadmodum in systemate demonstravimus . ior . pari. I. Theol. Mi. .
f- SO. 2Eternitas Dei nom est tempus infinitum. Etenim Deus aeterrita aeternus est f. 3O ); ipso tamen solo eaeistente tempus non mi m in Ardatur . 49. . AEternitas igitur ejus tempus infinitum seu DN interminatum esse ninuit. Quodsi magis placeat, poterit demonstratio fieri indire fla. Ponamus aeternitatem Dei esse tempus insinitum sieu interminatum. Quoniam Deus sibimetipsi ad existendum sufficit o. 23. , adeoque existere potest entUnullo alio praeter ipsum eκ istente ; cum idem sit aeternus F. 3O.), tempus dabitur Deo solo existente. Quod cumst absurdum g. 490 ; aeternitas Dei tempus infiuitum esse
nequit. Hi ie D Tiam, negaviri mundum, etiamsi semper suisset, ut scilicet nullum esset exissendi initium, finis nullus, Deo parificari in aeternitate, attributo nimirum divino eidem tributo, propterea quod esse Dei aeternum sit sine sueresimne. Differentiam vero aeternitatis & temporis infinit jam demonstravimus in systemare f. ior 6. pari. I. TheoL nat. ubi ostendimus, Dei aeternitatem in ait litate immutabili eorum, quae ipsi insunt, consistere, atque probavimus DIOIV. pari. I. Theo t. , eandem nulli enu finito communi-D 3 cari
53쪽
eari posse. Tota vero drinonstratio applieari etiam potest
ad mundum. Lubet tamen aeternitatem Dei mundo incomminicabilem principiis aliterioribus magis cυnvenienter demonstrarc.
g. II. Num mundo AEternitas Dei mundo incommunicabilis. Cum enim μ' mumcori D-us aeternus 3. 3 . nullam admittat statuum internorum P '. successionem s=. 80, aeternitas ejus expers est omnis sile-
cessionis. Enimvero mundus nullus cf. 48. Cosmi ), etiam adspeelabilis, adeoque hic qui existit f. 49. CV oc), sine serie successivorum concipi potest 3 5a. Oμοί, Quamobrem cum essentia mundi consiliat in modo, quo res finitae datae, hoc est, coexistentes & successivae, non aliae . inter se connectuntur cf. 39. Comol. , essentiae vero rerum immutabiles sint 3.3oo. Octo ); aeternitas siccessionis expers, consequenter Dei per demonstrata, eidem conmmunicari nequit.
Ex eodem prinei pio demonstrari potest, aeternitatem Dei nulli enti finito eommunieari posse, quercladmodum ex Propositione sequente are 4rcti
Num emi AEternitas Dei enti mili sinito communicari potest. Ete- si finito. nim Deus, quem aetermun esse constat f. 3O. , nullam admittit statuum internorum successionem 3. 48 γ, eoi sequenter aeternitas ejus expers est omnis successionis., Enimvero ens finitum successive alios aliosque status hab re potest, non vero omnes simul f. 83 Ourol. , adeoque successionis omnis expers esse nequit. AE ter uitas igitur Dei enti ulli finito communicari nequit.
Nimirum si successio removeretur ab ente finito, eidem omnia simul inesse deberenr. quae acta inesse possitiat. Convertere Iur adeo in ena infinitum cI. 338. Ontol. . Istiusmodi autem Disiligod by GOoste
54쪽
De Notione Entis perfect. Fessus Exs. 31
autem eonversio propter essentiarum immutabilitatem 3oo. OnDLὶ impossibilis. Dei sine aeterilitas consilit in immutabili actualitate eorum, quae ipsi insunt S actu i iuge possunt t. s. so ), cui tanquam enti infinito I8.ὶ nulla actu mutabilia insunt s3 839. tot). Ast in ente sinito sue- cessio statuum locum haber. De Deo aeternitas dicitur alente magis. quam negante sensu not. g. Io. : ast de ente finito atque mundi nonnis negante sensu, quem definitio aeternitatis nominalis fert f. 39. pari. I. Theotuata, etsi ad Deum applicata eum in aientem vertat: id quod ob ejus infinitudinem aecidit . adeoque in ente finito seri nequir, ubi sensus . negana subsistiti
Aeternitas Dei auimae humase incommunicabilis. Num anima Est enim anima humana substantia finita s=. 264 PB A. humanae. rat. . Enimvero omni enti finito aeternitas Dei iocommunicabiliς I. 52. . Ergo etiam animae humanae communicari nequit.
Poterat etiam demonstrari eodem modo, quo praecedens propositio demonstrara fuit, cum vel experientia consteteontinuam dari in anima pereeptionum sitecessionem & ex demonstratione finitudmis ejus cf. 264. P h. rat. intelligatur, quod per essenti im & naturam ejus ea in eidem locum habeat. Sed praestat ex supposita finitudine illam demonstrare, ne praeter necessitatem prolixiores simus.
Quamvis anima a morte corporis seperstes s sem- si vi fit perqxie maneat f. 7 4. PBckrat. , adeoque nullum existenta omit di finem habeat, consequenter a parte post aeterna sit fg 30. μ' pari. I. The . nar. 9s deIernitas tamen antime a parte post di 8' versa est ab aeremitate Dei o. IO.).
Nimirum anima aeterna a parte post, quia eontinuatur ex. istentia sine fine ; non autem sine statam internorum Leces- sonet, quem/dmodum Dui f. 48. i consequenter aeternit selias Disiligod
55쪽
Illoealitarnes. Hos est tempus a parte post infinitum, qualis non est aetemnitas Dei So. . f. SI Deus non est in loco. Ponamus enim, si fieri potest, Deum esse in loco. Quoniam in loco est, quod determitinatam quandam spatii partem implet 3. IOI2. pari. I. Theonnat. ; Deus spatium implere potest. Quod cum sit absumdum 3. 4.); in loco oste nequit.
Deum sibi imaginantur instar rei corporeae seu materi lis, qui eum quasi in loco quod im contentum repraesentant quod etsi serendum in vulgo, cui nonni si rerum materi lium ideae eaeque maxime confusae similiares sunr, non tamen ex .cusatur in philosopho, qui notionum distinctarum subsidiores materiales ab immaterialibus accurate separare deber, ne uis a metuenda sit praedicatorum confusio.
f. 56. Cur motur Quoniam Deus in loco non est655. , quod vero Deo reptanta movetur, locum eontinuo mutat f. 662. Ontol. ; Deus moveri nequit, nec successive alio alioque in loco esse potest.
quodsi adeo Deo in Scriptura Sacra tribuitur motus loca. lis, quasi scilicet ex loco uno in alterum sese eonserentis; eodem modo eundem explicari convenit, quo organa corporea, veluti sensoria, explicanda esse docuimus 9. Io 3. pari. I. Thool. t. . Admittendus scilicet est signis eatus generalis, qui attributo euidam divino & motui Ioeali dato communia est: quo ipso imaginatio, quam misiam facere nequit vulgu', ad concordiam eum intellectu reducitur, quem ducem unice sequi tenetur philosophus; simul coercetur imaginatio, ne veritatem in errorem Vertat.
Loralis p ' Deus localiter praesens esse 'nequit. Etenim in loco senti ςρ ' esse nequit 3. 33., Quamobrem cum localiter praesons esse pugnans nequeat,
56쪽
nequeat, qui, dum praesetis est rebus aliis, in loco non exustit g. io37.Iart. L Theol. ML9 s Deus localiter praesiens esse nequiti
Propositionem hane, etsi eodem modo in systemate jam demonstratam I ro42. para. I. Theol. nat. A hic addere visum est, ne imis systematis ignarus existimet, negari omni- pr esentiam divinam, dum existentia in lom ab eodem removetur. luocalitas enim Dei Praesentam tantummodo lincalem excluditi ma
Mundus adspectabilis non est Deus, nec qincq am Pod αν- in eodem observatur, Deus esse potest. Deus enim cum sis missa, prorsus immutabilis β. II ; quicquid mutabile est, Deus me quisquis
esse nequit. Enimvero nemo non videt, mundum hunc in eo obseram adspectabilem continuis mutationibus obnoxium esse. rum
Mundus igitur hic adspecta hilis Deus osse nequit. Ostenditur etiam hoc modo. Nulla datur in Dea statuum successio 3. 48. . Enimvero in mundo adspeel ibili dantur res successivae c*. n. si l. . ita ut is sit non
minus series rerum successivarum , quam simultanearum
c 3. 33. C moc . Mundus igitur adipectabilis Deus esse
nequit. Probatur porro hoc modo. Deus non est enscompositum β. 33. . Sed mundus ens compositum est , 62. iciliuot . Ergo mundus Deus esse nequit Non absimili modo probatur pars posterior Propo , :sitionis praesentis. Nimirum Quicquid in mundo adspectibili observatur, stia sensu percipi potest g. 67. Co ot), ens compositum est g. 68. Osenos . Sed Deus siluplex est , compositus esse nequit f. 33. Ergo nihil eorum, quae in mundo adsp ctabili sensu percipimus, Deus esse potest. έ missi Theia Nat. P. ad n Prob
57쪽
Probatur etiam hoc modo. Quoniam quae sensit' percipiuntur in mundo adspectabili, composita f. 66. CosmoL9, adeoque eorpora sunt 3. II9. CosmoLI, corpora autem omnia extenta sunt g. Iaa. Orimo Ps quicquid in mundo adipectabili observatur, exten: hm est. Enimvero Deus extensis esse nequit, 3. 38 . Quamobrem nihil eorum , quod in mundo adspectabili Oolervamus, esse potest.
Ostendi quoque hoc modo potest. Quicquid in . hoc mundo adspectabili observatur; compositum f. 66. Cosmes, adeoquc corpus est Ii9. C utoc , coni quenter determinatum quoddam spatium implet ' f. Ia4. Cosmo ). Sed Deus spatium implere nequit g ΑΦ Ergo nihil eorum esse potest, quae tu mundo adspectabili obse
Non inconsultum est propositionem hane pluribus modis
demonstrari, etsi una earum suificiat ad veritatem ejus eviniscendam ; propterea quod eadem opus habemus ad refellem dos noeuos de Deo errores, quemadmodum inserius constabit. Non omnibus autem, qui erroribus istis tenentur, aeque sati Leit eadem demonstratio, sed una abera videtur clarior &mentis aciem magis perstringit eorum, qui methodo demo . strativae nondum satis adsueti. .
cue erepti, bullum corpus terminaIum Deus esse potest, Eten intermiuatum corpus omne terminatum praeditum est figura S determi- Deus esse non natam habet magnitudinem c . I23 Co A. . Sed Deus nulla praeditus est figura h. 4a ), ad omni caret magnitudine x 9. 3. . Nullum igitur corpus terminatum Deus esse potest. Quicquid terminatum est, terminos sive limites ha-- bet, consequenter corpus terminatum limites habet. Enim
58쪽
vero in Deo nullis prorsus limitibuS locus est I. 16. . Quamobrem corpus terminatum nullum Deus esse potest. inodsi magis placeat demonstratio indirecta; eccere. bi eam. Ponamus, si fieri potest, corpus aliquod terminaum, seu, quod perinde cst, limitatum esse Deum. Deus igitur limitatus erit. Enimvero prorsus illimitatus Deus est f. i6.). Ergo nullum corpus terminatum seu limitatum Deus esse potest. .
Redarguuntur erroris per propositionem praesentem Gentiles & Anthropomorphitae, quemadmodum inserius et
f. . Deus non potest esse anima, qualis est hominum. Ani- Cur anima ana enim humana finita est substantia cf. 26 . PD . rat. , σἰ0μβ ἡ 'Per ipsam essentiam suam 3. 263. PD .rat. . Sed Deus ' ο μμ infinitus est g. I8. . Deus igitur anima esse non potest, se Aqualis est hominum. Idem etiam sic ostenditur. Intellectus humanus admodum limitatus est β. 634. P Fch. rat. , nec minus limitata est voluntas humana 3, 635. PBG. rat. , consequenter in anima humana dantur limites. Enimvero in Deo nulli prorsus dantur limites f. I6.). Deus igitur anima esse non potest, qualis eis hominum.
Idem inferius ostendetur adhuc aliter.
. f. 6I. Deus homo aliquis esse non potest. Ponamus enim. si seri potest, Deum esse hominem aliquem. Habebit igitur corpus humanum, animam humanam habebit. Enim . vero Deus nec corpus aliquod terminatum est, quale humanum 9.39. , uec anima aliqua humana esse potest f 6O. , E a leu
59쪽
seu , quod perinde est , corpus humanum & animam humanam habere nequit. Homo igitur aliquis esse non
potest. . - . αQuamcunqne igitur hominis persectionem fingas, hoe ipυν tamen nunquam obtinebis illud ens, quod Deum dicimus
C. et menta E menta rerum Materialium Deus esse non possunt. Sta- remm mate- tus elementorum internuo continuo mutatur c g. I97. ferialium Deuν mos . . Sed Deus prorsus immutabilis est .i7., El. - μα- menta igitun rerummaterialium Deus esse nequeunt. Oilanditur etiam hoc modo. Elementa rerum mat
xialium sunt entia finita L m3 Co mor . Sed Deus infinitus est g. i8. . Ergo elemeninerum materialium Deusine nequeuntia
Demonstrari quoque potest hoc modo. Elementa rerum materialium finitae sunt j m3. Cosmia consequem ter cum ens omne finitum sit etiam limitatum β: i73 PVL. L TFeol nar limitata Ast Deus prorsus illimisatus est j. I6. . Elementa igitui rerum materialium Deus e
nequeunt Sequuntur hactenus demonstrata. quisus Deum disererimus a rebus ceteris, ex notione entis 'persectissmi, quia utiamur principiis ex ea deductis, ostendentes attributa entia perfectissimi ii sciam minime eonvenire, quem 'dmodum in Geometria eoli gimuν , figuram aliquam non esse parabolam, quia eidem repugnant parabolae proprietates ea definitione ejus deductae.
iamiam eo. Praener corpora eorumque ebmentas emums non d Hapertino tur ens aliud, quod ad hunc in unum ad ectabilem peri aut ad mun- nem. Cum enim mundus hie adspe labilis cx corporibus Ii9. Os 2 tanquam totum ex tuis partibu6 Compin
60쪽
Aaturi 6 I. CosmoL , corpora vero substantiarum simpli aium, quae sunt eorundem elementa 3. 18a. Cosi uolo, agis gregata sint 3. I 6. C mot); elementis rerum existentiis bus totus hic mundus adipectabilis, qua materialis,existita Jam qtfia ens omne aut simplex est, aut compositum βὰ 3. Onto ), si qnod praeter corpora datur ens ad munis dum materialem spectans, illud simplex esse debet, quos tamen per aggregationem non ingreditur constitutionem Forma , utpote ab elementis diversum. Quoniam ens simplex ab elementis diversum ad mutis dum pertinere debet per Dpoth. neetae est ,, ut ideo exis sat, quia hic mundus cxistit, consequenter vel in mundo
integro , vep corpore aliquo ejus parte g. Ii9. CVBiad inesse debet quidpiani, per quos intelligitur, cur mundo
existente ipliun etiam existat, adeoque vel in integro mundo, vel in aliqua ejus parte seu corpore aliquo contin tur ratio, cur ipsum una cum elementis rerum, per quae Corpora aggregantur, existat g. m Onetol. 9, ct hinc veseum mundo toto, vel cum aliqso corpore in eodem con necti debet O. Io. C inu . Entia diis, quatenus coexistunt, inter se connectuntur ,- si unum in se continet rationem suuficientem modificationum alterius, aut mutationum quMu-cunque in altero consequentium 3.38: C sis. .Qmimobrem substantia aliqua simplex eum corpore , aut mundo int gro connecti nequit, nisi quatenus per ea, quae in cor pore, aut mundo integro accidunt, reddi potest ratio suseficiens eorum, quae in ipsis contingunt. Enim vero ens istiusmodi,. cujus mutationum ratio reddi potest per eo, quae in corpore aliquo eontingunt, anima a nobis dicitur
s39, 54α Psych. rat. . Quare quae praeter entia simplicia rerum materialium elementa IM; ComoL existunt sit Bantiae simplices ad mundum pertinentes, animae esse