Theologia naturalis methodo scientifica pertractata. Pars prior posterior ... Autore Christiano Wolfio .. Pars posterior, qua existentia et attributa Dei ex notione entis perfectissimi et natura animæ demonstrantur, et atheismi, deismi, fatalismi, na

발행: 1741년

분량: 775페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

debent. Atque adeo patet praeter corpora eorumque elementa atque animas non existere entia alia ad mundum adspeetibilem pertinentia.

Dari animas humanas a corpore prorsus differentes s .si. PDeb. rat. 9 ct animas quoque brutorum S. 7 9 PDch. t. certum est. An detur anima mundi, quem idmodum v sum est nonnullis, & num dentur animae eorporum mundi totalium, veluti Solis, Lunae ac Stellae, quemadmodum tuetur Replerus in Harmonica mundi, nostrum jam non est imquirere. Suffieit no in si stemate S.Iw.part. I. Theol. nat. demonstrasse quod Deus anima mundi este nequeat, & paulo ante evicisse g 6o. , quod non esse possit anima, qualis est hominum, consequenter nulla alia eorpori euidam unita. Qui igitur demonstrationem propositionis praesentis probe perpendit, satis superque agnoicet, omnia entia ad mumdum hune adspectabilem pertinentia suffieienter a nobis suisse recensita. An vero puerer mundum existant adhue entia alia finita, de eo hic quaestio non est. Neque enim nobis jam propositum recensere simpliciter omnia, quae existunt, emtia. Diversstar Dei ab uni

verso omin

ni quicquid in eoo-

β. 6 . Deus diversus est a mundo adspectabili es omni, quod

in eo datur. Neque enim mundus adsipectabilis, nec quicquam quod in eodem Observatur 3. 58.), nec ullum compus terminatum l. 59 ), nec anima, qualis est hominum 3 6o. , immo nec elementa rerum materialium Deus esse postunt f. 62.). Enimvero praeter corpora eorumque et menta & animas non datur ens aliud, quod ad hunc mundum adspectabilem pertinet s=. 63. . Deus igitur nihil eorum esse potest, quae in hoc mundo adspectabili dantur. Diversius adeo est tum a mundo adipectabili, tum ab eo omni, quod in eo datur.

Prustra igitur Deus quaeritur inter ea, quae in mundo ad. spelubili dantur: unde eum hoc facerent Gentiles, in eris roneas de Deo opiniones utique delapsi. ν sis.

62쪽

3. 65.

Vix motrix, qualis in corporibus ob matur, Deo Negatis vir tribui nequit. Etenim vis motrix, qualis in corporibus motricis dedatur, phaenomenon est g. 296. CVino J , non realitas Dco, not. l. 3. . Deus vero est ens persectissimum f. 14. , eumque enti persectissimo non insint nisi re atra 6.), quicquid realitas non est, Deo tribui nequiti Vis igitur motrix, qualis in corporibus observatur, Deo tribui

nequit. Non est, quod excipias, preter realitates, quas in definitione nominati Deo ineste sumimus. inelia quoque posse phaenomena. Cum enim phaenomenon dicitur , quicquid tensui obvium consese percipitur sq. 22, Cose l. . proprie loquendo vis motrix, qualem in corporibus observamus, enti nulli in existit, sed tantummodo inexistere videtur, ejus loco inexistentibus reditatibus aliis, quarum consuti perceptione nascitur idea p nomeni, quemadmodum colores proprie loquendo non inexistunt objecto colorato, sed propter alia confuse percepta tantummodo in eodem apparent, uti observatum est a Cartesior id quod de vi motrice in specie clarissime ostendimus t f. Iro. Feb. rat. Cave tamen ne hine inferas, Deum movere non posse corpus 2 neque enim ex propositione praesente sequitur, nisi quod motum in corpore

Pr Dducere nequeat eo modo, quo corpus unum movet alte

rum, in quod impingit. Quousque autem sese extendat ipsus potentia, inferius demum demonstrabitur.

Deus non est natina rerum. Etenim natura rerum Disi a natura universi est vis motrix SO6. CVlaol. . Quamobrem cum rerum div Deo vis motrix, qualis in corporibus obiervatur, inesse Atat. non possit L 3. 65. ; Deus quoque natura rerum esse nequit.

63쪽

Pars II op. L

Videmus adeo propositionem praecedentem esse magni momenti, eum naturam rerum ejus ope a Deo evidentissime ininguere detur, ne cum eodem confundat

Cur vitura Natura rerum Deus ese nequit. Etenim natura rerum Deus rerum substantia non est , ikd talis tantummodo apparetus mat. so8. Osinu. . Enimvoro Deus. est substantia per emunentiam g. 7. , neque adeo talis tantummodo apparetidiatura igitur rerum Deus esse nequit. Ostenditur etiam hoc modo. Natura universa est aggregatum omnium virium motricium, quae corporibus in mundo coexistentibus smul sumtis inesse observantur f. . Cosmol. . Enimvero Deo vis motrix, qualis tu Corporibus observatur, ne quidem tribui potest f. 63. ). tautum abest, ut ex viribus motricibus Corporum omnium in hoc mundo adspectabili existentium. aggruetur. Na- dura igitur rerum Deus esse nequiti

Uidemus adeo eontradictoria assirmare, qui naturam reisl Tum Deum appellant, nec quid natura sit. nec quid Deus. stillincte concipiente .

f. m.

Natura reis . Natura rerum non es em perfecti vium. Nequerum cur non enim fieri potest , ut natura rerum sit Deus 67.).' eni pers- Quamobrem cum ens persectissimunt Deus sit 3 iq. , νυμμ', natura rerum ens perfectissimum esse nequit.

Patet adeo, quae enti persectissimo quo tali conveniunt, ea tribui non polle naturae rerum. Praesens adeo propositio Leeundum est principium ad removenda a natura rerum quae ' Deo propria runt, ne ulla ex parte metuenda st Dei atque naturae confusio, nec praeter intentionem natura in idolum vertatu

64쪽

Pue animae insunt realitates simplicitati compiadiles Mablater fui. Anima enim substantia simplex est . 48. PHAE rat. . Quae igitur ipsi insunt realitates, cum simplicitato una inllint eidem 1iubjecto. Sed quae una ei deni subjecto incile possunt, compossibilia surit β. s. . Quamobrem quae iminiae insunt realitates simplicitati compossibbiles stulti

Certum adeo est istiusmodi realitates , quales in anima nostra deprehenduntur, emi simplici inesse posse: si ita quod ex eo nondum constet, an non etiam realitates aliae ab iisdem diversae enti cuidam fmpliei inesse possint , eum elementa rerum materialium sint substantiae simplices. ε8a. Cosmol. . nondum vero constet, qualis sit illa vis, quae . itidem inest β. I96. Cormol.) , & haec diversa videatur a vi animae inexistente II 63. Psych. rat. , propterea quod exeonfusa illarum virium perceptione na scitur idea. vis motricis . Ho. Psych. rat. , corporibus tribuenda I. I3S. 137. Cosmia. .

Rcclitates, quae in ut animae nostrae , Deo tribuende quae min gractu absolute summo. Etenim Deo tribuendae sunt realitas omnes realitates compossibiles in gradu absolute summo Dco troi cty

f. IS. . Quare cum idem ens simplex sit c β. 33. , ipsi μ'

quoque tribuendae sunt realitates omnes , quae simplicitati compossibiles sunt, sed in gradu absolute summo f. II. . Enimvero quae auimae inint realitates simplicitati compos.sibiles sunt f. 69. . Deo igitur tribuendae sunt rcalitates, quae iniunt animae nostrae, in gradu absolute summo.

Non est quod excipias eodem modo sequi, quod Deo tribuendae snt realitates inexiste meet animabus brutorum, immo quae insunt substantiis smplicibus , quae sunt et menta eorporum. Con do enim totum , nec est quod

65쪽

sualis vis

inde metuas aliquod absurdum. Cum animabuq brutorum competant iacultates , qu ia in anima nostra inferiores diei-

rioribus nonnisi gradu differunt , & m jori desectili obno Hae sunt; si saetiliates animabus brutorum inexi fientes ab omni limitatione liberentur, eaedem prodeunt realit., te' illi. miratae , quae emergunt , si idem eirca facultates animae nostrae supeviores moliaris. Dabimus deinceps suo loco fidem oeulatam. Qui us monades Gibnirianae , quibus convenit vis univer si repraesentativa totaliter obscura, omnem ob obscuritatem apperceptionem ea cludens , sint illae sib stantiae smplice , quas elementa eorporum esse demonstravimus β. 18a. ConmIJ; idem dicendum de elementia, quod de animabus brutorum monuimus. Ponamus vero eam avi universi repraesentativa esse prorsus diversam , nondum tamen constat, an propterea huic repugnet, consequenter smu I eum eadem eidem emi inesse nequear. hi largia mutinterea , donec de disterentia specifica vis elemenrorum ce tius constet , eam vi universi repraesentativae repugnare. ita ut proprie loquendo eum eadem eidem subjecto inesse non possit; nondum tamen hine conficitur quod per eminentiam inesse nequeat, quemadmodum ipsa phaenomena fundamentalia per eminentiam Deo tribui poste inserius ostendemus.

Deo eo erit vis repromativa omnium mundorumpo bilium prorsus illimitata. Etenim animae competit vis sibi reprauentandi hoc universum , seu hunc, qui ex istit, mundum , limitata cf. 63. Poch. rat. , Cumque ea vere insit animae, non vero per confusas tantummodo perceptiones inesse videatur, quemadmodum ex demonstrati nibus psychologicis claret, quibus eam eidem vindic vimus , in realitatum numero est f. I. . Quoniam itaque realitates, quae insunt animae nostrae Deo tribuendae in

gradu abiolute lummo f. 7o. , adeoque absque omni desectu

66쪽

desectu f. ii. , prorsus illimitatae 825. Ontol. s vis quoque mund hujus repraesentativa illimitata Deo tribuenila. Eniuivero praeter hunc, qui existit, mundum , possibiles sunt alii g. ior, Cosmia. . Vis igitur repraesentativa universi, quae inest animae nostrae, hoc ipso limitata est, quod ad hunc tantummodo, qui existit, mundum sese extendat, non vero simul ad ceteros possibiles f. 468. Outol. . Quamobrem cum Deo tribuenda sit vis universi repraesemtativa prorsus illimitata per demonstrata , ultra quam adeo Dat r concipi nequit g. 826. Onrol. 9 ipsi utique compotit vis reptae sentativa omnium mundorum possibilium prorsus illimitata.

Uim hane omnium mundorum possibilium repraesentat, vam prorsus illimitatam Deo competere , nemo negare ausit. Qui vero hinc inserunt , propterea quod ea ipsi tribuitur , eidem denegandam es e potenriam creatricem nulla consequentia hoc inserunt: neque enim demonstratumeli, eam Deo eompetere solum. Qui igitur hane reliricti,nem addunt, ut habeant quod criminen vir , supinam pro dunt negligentiam: ubi vero hoς faciunt multoties admon, ti. malum produnt animum & assensim ab appetitu senstivo pendulum. Deo autem tribuendam quoque esse vimereatricem , quam in sestemate ipsi jam vindicavimus pru-pri im i f. 767. Part. L Theon natὶ inserius demonstrabimus. Neque enim methodus demonstrativa fert, ut omnia eidem propositioni inserantur, quae ex diversia prineipiis demonstranda strat. Eius qui ignari sunt, ad animum sibi re-Foeent canonem pervulgatum et unius positio non est alterius exclusio , ne judicium deproperent. Relegenda hiesunt, quae in systemate annotavimus, cum essentiam Dei in vi repraesentativa omnium mundorum possibilium prorsus distincta & simul anea consistet e demonstraremus not.f. IO94.

pari. I. Theol. nat. λ

67쪽

Deo competit vis repraesentativa omnium mundorum possibilium 3 7i.). Quamobrem cum ex vi sequatur actio, seu illa polita haec ponatur g. 723. Oates.) ; Deus sibi actu

repraesentat omnes mundos possibiles. Enimvero.Deus infinitus est β. I3. , conssequenter clam in ente infinito simul sint, quae eidem actu ines e Possimi l. 838. Ontol. , Omnes quoque mundi possibiles in co simul repra crataim tur, adeoque vis repraesentativa , quae in Deo cst , unicus est actus. Quoniam vero Deus prorsus immutabilis est f. i70 ;actus quoque , quo sibi omnes mundos possibiles reproesentat, immutabilis est. Patet itaque vim repraesentativam omnium mundorum possibilium in Deo esse unicum eumque immutabilem actum per demonstrata.

Nimirum haec differentia intercedit inter animam , ensque omne finitum ac inter Deum ens infinitum, quod posita vi in ente finito ponatur successive alia aliaque actio , in ente autem infinito posita vi illimitata ponatur unica immutabilis actio.

f. 73.

Vis Deo inest per eminentiam. Vis enim continuo tendit ad mutationem status stibjecti, cui inest 725. sntes. . Ast vis , quae datur in Deo , unicus immutabilis actus est l. 7a.) , adeoque non tendit ad status ipsius mutationem. Quamobrem id , quod vim appellamus , proprie loquendo ipsi non inest. Eoniam tamen unicus quidam in ipso datur actus representationis omnium possibilium mundorum f. cit.) S posita vi ponitur actio 723. Onrol. sin Deo quid inest, quod vicem illius vis supplet , quae proprie loquendo im tribui nequit. Jaru vero per eminentiam enti 'licui inest , quod proprie loquendo non est, ubi

68쪽

ubi tamen quid in se habet, quod vicem ejus supplet quod proprie cidcin tribui nequit f. 8 3. Ont . . Vis igitur

Deo inest per eminentiam.

In ente finito vis continuo tendit ad status mutationem, veluti vis repraesentativa mundi in anima continuo ad alias aliisque repriesenrationes, seu perceptiones : ast in ente infinito vis continuo tendit ad unum eundemque actum , ut ideo sit in se immutabili , veluti vis repraesentativa mundi in Deo ad repraesentationem eandem omnium mundorum possibilium simultaneam arque prorsus dis inmm. Quemadmodum itaque eniis finiri status continuo mutatur, velu ii in anima aliis aliisque pereeptionibus eontinuo sbi invicem succedentibus; ira ex adverso ens infinitum Deus con tinuo quasi ex e dem in eund cm mutatur, hoe est, prorsus non mutatur, sed semper manet idem , eadem mundorum possibilium omnium repraesentatione eodem modo semper subsistente. Quemadmodum iraque vis proprie loquendo, hoe eit, eo Iensu, quo de ente finito, corporibus eorumque elamentis atque animabus aecipitur , principium mutationum denotat, ideo admittendum , ut sufficiens detur mut

tionum ratio I ita ex adverso in Deo denotat id , quod supplet locum istius principii , ct rationem susscientem contiisnet, cur simul afluentur omnia, quae in se spectata successive messe poterant, quemadmodum requirit notio inexis emtiae per eminentiam g. 8 s. Ontal. . Dici nimirum potest. Dauiri continere omne' mutationes possibiles simul ct hujus xstio silmeiens est vis Deo tributa , qua immutabilitas ejus omni ex p me limitis nescia ab aeterno in aeternum subsilit. Haec probe perpendenda sunt, ut disserentiam entis finiri intimius perspiciamus , nec desideremus terminorum abstractorum definitiones generales , quae utrique enu eX aequo competum salsaque specie aliis imponant.

Deo actiones tribuuntur per eminentiam. Etenim pG stumdis fila vi, ponitur actio f. 7a3. Ontes . Quamobrem cum D O tribuam

in Deo vis ponatur per eminenti F. 73. 3 actiones

69쪽

46 Pars II cIp. I.

quoque in eodem per eminentiam ponuntur , consequenter ei per eminentiam tribuuntur. Idem jam aliter ostendimus in systemare 3 Ioo8. pari. I.

Theol. nat.). Nimirum actiones in eorum numero sunt, quae sine mutabilitate agentis finiti concipi ne lueu at β. 7l3. Ontol. . Qiiequid vexo sne mutabilitate entis , cui inest,

concipi nequit, id Deo prorsus immutabili .i7. proprie loquendo tribui nequit, sed tribuendum est per eminentiam, si quidem non prorsus cidem repugnat. . 7

Impussibili- Deus prorsus impassibilis est. Ponamus, si fieri potas Dei. test, Deum eine passibilem, seu passiones eidem tribui pol-st. Quoniam passio est mutatio status, cujus ratio contu tur extra subjectum, quod statum suum mutat 714, Onto I, in subjecto vero datur ratio, cur passio in eo lit poLsibilis s=. 7i3. Ontol.) ; idco Deo quaedam inesse possunt, quae actu non instini, nisi dependenter ab ente alio coexi- sente g. 85i. Onrol. I. Deus igitur ens independens non est, nec omnes realitates compossibiles in se immittabiliter continoe: quod cum sit absurdum f. as. 15. 2 17. , Deus prorsus impassibilis est. Poterat etiam ostendi hoc modo directe. Cum Deus si ens persectissimum cI I . , ens perstatissimum vero dicatur, cui omnes realitates compossibiles in gradu absolute summo insunt f. 6.) ; nec impossibile sit cas in gradu absolute summo S simul subjecto inexistere j. i3. ;realitates omnes in gradu absolute summo Deo inlunt per modum essentialium t g. I43. Onto aut saltem per quasdam determinantur ceterae g. I i5. Ontol. ). Enimvero cur essentialia insint enti, ratio nulla datur intrinseca f. i36. Ontol. , cumque primo loco ponenda sint, si ens quoddam concipiendum 3.14a. I 3. Ourol. , adeoque ideo eidem inesse

70쪽

De Notione Evtis perfect di das Exis. 4

inesse intelli,ntur, quia sibi mutuo non repugnant, nec extrinseca datur ratio, cur in sint g. 56. Onto ). Et quia determinantia sunt ratio sufficiens determinati n6. --tol. , realitates, quae per ceterra determinantur, rationem sufficientem in iplbino habent. Nulla igitur datur ratio in ente a Deo diverto , cur quaedam ipsi insint realitates. Praeterea caim ultra gradum ablolute summum non deturalius ulterior, quod per se patet ; nec realitati ulli, qua Deo inest, quicquam accedere potesΙ, cujus ratio extra Deum quaerenda in cnte quodam alio. Nihil itaque concipi po- teli, quod Deo insit S cujus ratio quaerenda sit extra ipsum in eme quodam ab co diverso. Quamobrem cum nulla

detur passio , cujus ratio non contineatur in ente alio abeo. quod patitur, diverso s=. 714. Ontol. 93 Deo nulla paLsio tribui potest, e tequenter is impat sibilis est.

Qui demonstrationem posteriorem perpendit, facile animadvertet, Deum per enuntiam suam esse impassibilem, ideo nimirum quia per essentiam summe Persectus est. Sane si Deo persectionem summam depenuenter ab ente quodam alio eo inpetere fingas, ut passibilis evadat; vi principii rationis susticientis tandem deveniendum ad em impassibile, eum alias p)ssibilitatis non prodiret sufficiens ratio : id quod in re satis manifesta latius deduci opus non est. Qui enim objicit, Deo persectionem absolute summam, aut saltem albquam realitatem , vel gradum summum alterius rei litatis eonvenire dependenter ab ente alio, non m 8gis sapit, quam qui obprerer, non recte sumi absque rati me extrinseca, triangulum aequilaterum tria latera a qualia habere , cum forissan ratio extrinseca dari possit , cur vel latera sint numero tria, vel eur singula inter se aequalia sint. Prodit enim sinpinam omnis theoriae entis in genei e ignorantiam I. Io.ν inua. , immo dependentiae veritatum Omnium api incipio contra distionis S rationis suffcientis smul a primaipio posteriori 'excluso prorsus priori deducere volens

SEARCH

MENU NAVIGATION