장음표시 사용
11쪽
quem potius alium percun ctemur illis de rebus, quam te' qui & ea attentissime' audisti,& quem etiam puto nisi me omnia falliit pendentem de ore Bonifacii non sententias solum; sed etiam verba soriatim excepisse dc ubi domum reuenisti, adnotasse δ: in libellum retulisse: Quid subrides 'DOR. Qitia dum diuinare me vis ipse potius diuinasti: Ea cta sunt enim quae dicis, omnia: nisi P sententias, non etiam singula verba stilo sum prosequutus:quod fieri vix potuit : e uir pipsum libellum sinu contineo Pudet tamen audaciae; qui quum ad exemplar ipsum scripta mea consero, video longo in teruallo omnia distantia mam praeter id , si, sermo ab ore piolatus efficacior est, ct penetrabilior:tanquam spirans,& quem actio cor Poris commendet:in qua multo' maiores eloquentiae partes positas veteres crediderunt: quis deinceps nos rum possit Bonifacit vim, grauitatem subtilitatem dicendo aequare Necesse igitur fuerit litorulas nostras squalidiores vobis videri ob has caulas quas retuli. N A R. Q i in tu omittis ista.quae solent esse Rhetorum prooemia saepius decantata:& prosers libellum nisi nosi ram mavis vim experiri: nos enim multi, tu unus: nec Protheus es, Ut illudas. Num etiarergiuersaris ac ne illud quidem cogitas accessisse illud proprium ti hi lucrum . quod ego tamen ut commune pono, quo d non necesse tibi fuerit eta tempore dicere,& nobis audire. Siquidem Sc tu adhibito studio ea scripsisti.& nos diligentius in scripto si gula considerare possumus. Exhibe igitur: et omnem iam mora amove. D O R.
Illud tamen peto: si tenuis & humilis fuerit haec conscript io: si insoriora omnia expectatione vestra; si denici: peccatum fuerit in quibusdam: memineritis Bonifacium extra omnem noxiam esse: mea unius propriam esse culpam. M A R. Nihil erit negoch id meminisse: te praesertim admonente profer iam. DOR. En tibi libellii:
non longus est,ins ice,& lege. M A R. QV A N T V M afferat
seu Rum mortalibus Oratio quae ore scinditur, ad placandum, Vel exorandum diuinum numen ,multis olim innotuit exemplis et quae ne quis dicat fabulosa,humano inuentu prolata: statuo primum inquiolabili uti sacrarum scripturarum testimonio. Norunt nano Veteris testamenti studiosi, Hebrarum populum quum Aegyptiacam seruitutem etauisset, deserta peragrantem, hostes verrisse armatos non tam Pugnando,quam precando: Uum Moses manus ad coelutolleret, prospectabat e colle,quem insidebat vincentes suos: sternebantur Anaalachitae passim ab liraelitico exercitu: ubi demiseras,
12쪽
visebantur.qui modo uincebant. Non aderat Mota in pugnartieruntamen absens tuis hostem tremefaciebat manibus in orantis
habitum formatis: eos Q prosternendos praeliantibus suis praebe bat. nec minus ille caeteris, imo plus uniuersis in illam contulit 'Mgnam. Ostentum est tunc quid orationes s ent: quum in ipsa prae in atrocitate Orantis ducis habitus tantum ualeret.Hinc quum Ba lae filius Sephor Moabitarum Rex aduersus se tendentem populauideret,quem precationibus quibusdam uti acceperat: quibu&nulla
nec tela nec arma possent consori, non coegit statim ualidam armatorum manum: non delectum habuit sortissimorum uirorum: no
pias parauit: ted aduocat per legatos muneribus praelatis Balaa in celeberrimum illa tempestate uirum:ut maledicta iacularetur in ho sem tanquam contraria uerba uerbis pararet , dc precibus Preces. Audiant hoc Reges nostri velim qui utinam bella gesturi videre
Sur,ac non potius gererent cum summa internitione urbium ac populorum: Veruntamen si quando pia ac salutaria bella susciperet, attendere vellem illos ac percipere, quanta orationis sit vis, quam instructi armati in nequeant exercitus sustinere: Non omnia in ro. hore Ic lacertis militum et ingenio ducum esse posita, sed in illis verbis,quae pia mente Deo per luuntur meta magnumsaliquid at praestans:quod victoriam praestaret: quod eificeret, quae ferro de
tacie Viae pollent expleri. Irruebat Israelitica pubes armis instructa verborum: Nulla resistere poterat natio: copiam paupertas, multis tudinem paucitas obterebat arma denil verbis superabantur : ita enim fama illorum temporum ferebat: esse populum .quendam in terris,qui non tam gladio,quam ore, aduersus hostem pugnaret et spiritu Vibraret orationibus praeliaret uer&qua facilitate armenta
faucibus gramina in campis deseccant , eadem illi labris adueriss
Protererent armatos. Nam iam dixerat ad malo es natu Moabit
-rum idem Balac: sibi tum metuens,&.rebus suis dissidens, quem radmodum vitulus absingit herbam viridem ita populus Israel a i linget cun istos, qui in circuitu sunt. Vsus est vituli memplo: vi silenderet Israelitas non tam manu de armis, quam ore de lingua. ad excidendos hostes uti solere. Illud etiam quod circuntatio 3e Arcae Dominicae, de clangentibus tubis de acclamatione uniuersi. exercitus Hiericuntis moenia corruerunt; ex quo urbs capta, dire i Pta atqr incensa fuit: nonne indicat precibus magis de pictatis sim ladio,qu 1m ferro de armis victoriam esse quaesitam fDemum nan
13쪽
alia ratione formidolosus,tunt erat Israeliticus exercitus eun Ah g tibus & nationibus,quam Deum suum auxiliantem de sibi sunfragantem haberet.Et haec quidem vetera. Recentius illud Theodosii. Ille nanin dimicaturus pro imperio aduersus Eugenium , qui
alpes occupauerat,vt Theodosium i transitu arceret, fertur totam
noctem in sacris precibus egistat stero die congressus: Eugenii
exercitum cecidiiset fugauit dimilitante illi aethere, de coniuratis iatius auxilium ventis:vt poeta quidam cecinit eleganter : nam dum consererent manus, ingentes a partibus Theodosii flauere ventit qui Theodosianorum militum tela in hostes vehementius serebin& quae iaculabantur hostes in eorum corpora retorquebant: resiam euidenti acta miraculo,ut omnes victoriam illam p is Theoedosri precibus partam saterentur: Hostes igitur suos absumpsit or1 do Theodosius. Sic S: olim penes Christi plebem Sacerdotes clauo Tare hominum peccata dicebantur, quo d ea precibus suis consumerem atq: delerent:Hinc facile plures in Sacerdotum ordinem veni xe patiebantur:& si quis prohiberet , vel dehortaretur, indignatio erat & poena: quia quo' plures erant,eo' magis illorum Ore pecca ta absumi,& comedi credebatur. Perspicuum est autem, si orati tubus exhauriuntur peccata non solum propria sed aliena quo rprohiberi etiam, mortem. quae de illis insurgit: siue ad praesens per
gineat ea mors seculum,tae' ad suturum. Et mortem quidem, quam hoc seculo experimur orationibus auerti, indicat nobis eadem te reo veteris testamenti. Nam cum grauiter Hebraeus populus rara
in solitudine agens peccasset, orto murmure ob itineris & laboris prolixi taedium,immisit iratus Deus igneos serpentes 3 de quorum
afflatu & morsu quum interitus tesueretur, territa multitudo cla anat ad Mosem: Illud Dominum, S: Dominus Mosis prece com motus,aeneum eqgi iubet serpentem: cuius aspectu afflati de per sit sanentur:s repressa mors ct inuenta salus orationis benem Eo. Sed & tunc veluti in aenigmate admoniti. Si velimus afflatus &morsus vitare eius qui serpens est callidissimus:&in serpente prianum hominum decepit: in hune alterum aeneum nouae legis serispentem e ligno pendentem spectemus: orado scilicet, ut auxilietur. Nam quum in calamitatis metu auxilium potentioris alicuius postulamus nos in ipsum spectare dicimus. Quin etiam tacete saepius more iniectus in alterum aspectus,assectu indicat mentis, & validius
omni voce opem poscit.Ezechias Hierosolymae Rex aegrotabat:
14쪽
huic Propheta In lectulo iacenti, Domini voce denuntiat Imperi
dentem mortem: couersus ille ad preces de lachrymas, obtinet mortla fugam: ad riciente sibi Domino ad priora vitae spacia annos quin decim: signummeius rei accipit retrocessionem Solis decem lineislut ostenderetur propagationem illam vitae mirabiliter fieri, quae in praesens miraculo alio firmabatur mec leue esse orationis vim, quae geminata miracula proserret. Sed & castitas,& abstinentia alieni,de in aduersis constantia.& in secundis facilitas, de magnorum myste riorum reuelatio.plura denique alia virtutum dona, profluunt ora tionis vehiculo a' Deo: is enim unicus i quo petamus; & qui solus dare potest: i autem ea dederit, si oranti negauerit 6e amanti Ne mo unquam sapiens vir fuit, qui non precibus, supplicibusq; votis dixerit agendum cum Deo,qui cuncta circum se videt pendentiara quo quicquid verum est. pulchrum,utile, bonum, proficiscitur.
Ipsi certe Platonici qui summi inter Philosophos suere, hoc saepi
monuerunt: Adorandam scilicet Dei prouidentiam: Et in minimia etiam rebus opem, & auxilium illinc nos petere uoluerunt. Mitto Iamblicum: Proclum: Platonem ipsum: Sed Porphyrium illsi acer rimum Christiani nominis hostem si quis audiat hac de re loquem tem, intelliget,quam id ille utile,imo necessarium arbitretur. Quid Indorum memorem brachmanas ' Persarum magos s Aegyptiora Sacerdotess Nonne hi omnes, qui non minus apud suas nationes
pollebant sapientiae nomine, quam in Graecia Philosophi, suppli rationibus plurimum tribuebant' de nihil sere agebant, nisi ora
tione praemissas Veteres oratores apud Romanos, quum in foro causas dicerent a' Ioue optimo maximo exordium capiebant: quamorem uetustissimus pestar ad omerus tenuit: de qui deinceps poetarum inter Graecos & latincri fuere praecimui. Haec quum Christiani uideamus exempla,non ne pudebit supp. rationibus, preciabus uotis, hymnis non insisteres scilicet maiore studio ad Deorum suorum patrocinium confugerint olim gentes, eosque coluerint retiagiosius,quam nos quibus ueri Dei cognitio tradita fuit f Auertat hanc Deus a nobis amentiam:demus operam quantum In nobis sit ne quid tale patiamur. Duplex autem est Orationis genus, quo ascendimus ad Deum e V num quod uoce, alterum quod mente profertur: iv priore quidem utimur fere omnes ; posteriore Relis giosi tantum uiri: qui cupiunt silentio suas animas Deo coniungi..
, ad quem praecipue' festinant:nec abriciunt tamen illi uocalem
15쪽
orationem med eam habet, ut simulam istius & ministram: ita enim lilli vocis sono orant, non ut illic maneant, sed ut in cursu Verborum illorum de sententiarum calefacta mens. hinc rapiatur ad Deum. Sciper se se sola deliciis illis pascatur. Sed de priori oratione , quae Uo ace conficitur,& magis est in usu; prius dicemus: De hae posterio' posterius. Principio illud assero: qtib d de si nuper distinxerim Ora
conem Vocatena ab ea, quae mente concipitur: attamen haec Vocalis quoque mentis indiget: Sed vocalem hanc Poco quia i voce se-idem lumit de originem: alteram autem mentalem urendum est enim nouo Vocabulo rei explicandae gratia quia illius, mens sola dominatur,dimisso omni humanae vocis consortio. Ergo in nullo, orationis genere eκcluditur mens: sed alterum ista possidet: alterius: idest eius, quae voce prolanditur fit particeps. Quis enim serat istorai su eorum quae enuntiantur. procul positos s strepentia labia . mutum cor Deo deserentes s Quis si e , extorquere volens aliquid Principem mortalem precatur,ut non adsit animo quum loqu iturAIure ostenderit se Deus surdum tunc fuisse: Quid enim mirum in quita si non audiui preces, quas nec ille qui iderat,audiebat s Iram qui ipta estim dunt quotidie psalteria properantes, iuc attendentes quid dicatur. laborant illi quidem,sed non orant. Nostra aute ora tio fit feriaidior.& ob eam rem breuior . Nec ob breuitatem istam suerit deterior qu*niam non numerum verborum inspicit Deus ἰsed quo pondere ferantur:id est quod eis.& quantii ab animo iniectum si pondus e numerum autem verborum merito contemnitisse,qui unico Verbo cuncta creauit. Et possumus nihilominus ora tionum nostrarum breuitatem rependere earundem crebritate. do densitate, Aegyptiorum monach. in instituto. Illi nanqr animad uertentes humanam mentem non posse uno statu diutius consiste-eCbreues oration iaci crebras,sed ardentes, ct tanquam igneas agittas iaculabasuur: celebrabatur id ab eis prouerbii vice: Breuloratione cccium penetrari. id quod in paruo etiam orandi tra ritu saepius mens imprudentibus effluit,& ad diuersa dilabitur de nec enim intra regionem certam humano potest arbitrio cotineri: Sus scit ne id accidat omni conatu prohibere: nam neque rectae mentis studium aliud diκerim,qua in rectam in eluem nec bene orandi ar dorem aliud putauero, qua in bonam orationem. Plerit autem steach. ent simili tu dinem: Quemadmodum enim inquiunt tein iam lacerto excussum aduolat, petens signum, nec tamen lacertus sequitur;
16쪽
sequitur: scoratio ad Dei penetrat aures primo mentis ardore de pulsa: quamuis fugiens a mente deseratur. Sed habet haec sim ili tuis do mea sententia dissimile quiddam; quia emisso telo, nihil inter est, si lacertus,qui prius fuerat intentus studiose remittatur. In oratione' vero.vel dum in cursu est, nactem intentam seruare oportet quam diu' potest: vitiosum enim fuerit sponte remittere,& ad alia deducere. Nec vero si visum suerit Davidicos psalmos, aut hymnos alios,& cantica, bis vel rer in die aut septies personare, multa Q illic insuerint quae intelligentiam nostram est agiant iccirco terreamur: Nam si possitne homines magicam professi. rudi quodam Sc barbaro verboria sono, quorum sensum intelligit nemo, allicere ad se malorum Demonii obsequia: quanto credibilius est, verba sacratissimorum mysteriorii proficere ad salutem, etiam a nobis non intes lectas quum no effugiant Angelorum intelligentiam:qui piis viris orantibus assistere, eorumq; preces ad Dominu deseri e seleriti Videmus
quotidie in ecclesiis clericorum et monachorum choros, resonantes in diuinas laudes:adhibito etiam musico cantu. Hanc autem consuetudinem concinendi, ab iudaico templo in ecclesiam translatum esse scimus: Se vere fatendum ἱ animum nostium harmonico cantu vehementer excitari:quasi quaedam fit illi cum harmonia familiaritas atq; cognatio. Quamobrem non improbo quorundam morem, sed probo potius, qui priuatim sacras personant literas, modico vocis fluxu: medium quiddam inter pronuntiantem et canentem quo infirmior eorum animus diuinae pietatis assectu validius sertatur.
Postquam autem de ecclesiis illata est mentio in quibus sacra fiunt,& publica pro populo ae Sacerdotibus adhibetur oratio: sunt qui
aptillimum hunc locum oratior tiam p. 'tae putet: Illud afferen tes. Domus mea domus orationis vocabitur. 'aluator autem in
Evangelio,iubet nos orare intra cubiculum, ostici 'auso: ct Patc coelestis,qui videt in abscondito reddet tibi. Ad mono enim Dominus, Ut iactantiam fugiamuS: nec de pio opere inanes minores aucupemur. Ego ubique locorum orationes haberi sse aibitror, si quis id apte facere sciat: nam vel Dominum ipsi im in cruce inter scedissima tormenta orasse vidco: Et orasse quoque sanctos virCs ac cipio non sub tugurio solum, sed et in via nec in terra tantum, sed in medio quoq; mari; sicut res, S pericula serebant, & occasio f.ia debat. Non deest exemplorum copia ex sacris literis petit . Paulus in carcere: Ezechias inlectulo Hieremias inccinoidi lacu , Et in la-
17쪽
m interci: seras Daniel;& in ipso ceti ventre Ionas Deum deprecari
circunstantia soluerunt mala,diuinum promeruere fauo vem Monachos quoque veteres , qui labore manuum victum sibi Parabant meditationibus rerum diuinarum insistere,& psallere δε- tuos accepimus,quum interim ab opere manus non cessaret. Itaque
liceclarum petenti,& deambulanti,& in ossicina sedenti,& in haruneo sedistringenti tacitas fundere preces,& cum Deo colloqui: nee templo hac in re egemus aut si templum quaeritur, templum est illi nostro in pectore; Si in corde altare: neque hoc gratior alter, aut ac ceptior locus. Vbique igitur orare possumus: cui sententiae QSagatur Apostolus Paulus scribens Thimotheo,dum ait. Volo vi nos orare in omni loco sustollentes pura3 manus sine ira, & disceptatione; similiter & mulieres. Facilis igitur loci electio, viro omni no non stulto. Itaque permittenda uniuscuiusque arbitrio est; Nulo lus enim locus Dei praesentia vacat . Idem dico de tempore . omnis hora ad eam rem vacua est Deo:qui non mole rerum gerendarum laborat, sed laborantibus opitulatur: qui dormire non nouit, sed dormientes nos excitat,ut oremus: Vigilate inquit & orate ne in tretis in ictationem. Et alio loco penes Marcum. Videte, vigilate,et orate. Sic inuitans ad petendum,ostendit se liberalem erga petitio nes nostras futurum: et illi vehementer displicebit,si nihil a nobis Petatur: nihil talo studio Dominus quam orationes Praecepit. Iuuat huc inserere quosdam alios eius sermones hac de re: nam apud Matthaeum cap. vi. cum exemisset discipulis omne prius solicitudinem de vestitit,de uictu de fama, de incolumitate,de Uita: docet haec omnia magna fiducia postulanda i Patre. Petite inquit & dabitur. bis:quaerite,& in ense I3erietur: mnis enim qui petit, accipit,& qui qum . muen ,a Pialianti aperietur: hoc est dicere Ueadentibus cunct' cibus,quiescentibus,demum nihil agentibus nihil acquiri. Et ne ocibitarent,si peterent,quin impetraren adhibet similitudine du eram a vulgari patrum in filios assectu: quorum nullus
est tam terreus,vi,si filius postulet panem, Porrigat illi petram, aut si postulat piscem, tradat illi serpentem. Si vos cinquit quum mali sitis,nostis dare bona filiis vestris, quanto' magis Pater coelestis da
bit bona petentibus sec Potest ne magis urgere nos ad orandumqtr3m oli utens similitudine Hoc discutere potest omnem cuncta tionem: suod con ad alium, quam ad Patrem Preces adhibentur.
At qμem Patresqui solus ipsa est bonitas: rumo enim bonus,aest
18쪽
Deus.Idem Saluator eode loco docens quemadmodum orandum esset,voluit ante omnem petitionem nos dicere. Pater noster,qui es in coelis. Cur c nisi ut impelleret ad petendum sub commemoratio ne Paterni nominis Si enim hoc tam magnum dedit ut Pater esset. quid ille petetibus negabit Repetit haec eadem apud eunde Euan gelistam cap.xviii. Iterum dico vobis quod si duo ex vobii consenserint super terram de omni re quacunqrpetierint, fiet illis a Patre meo,qui in coelis est. Rursus penes Marcum cap. i. hoc infigere conatur altius implorans fide nostra: Propterea dico vobis,omnia quae cunt orantes petitis credite quoid accipietis;& euenient vobis. Iam imminente crucis tempore quum se ex discipulorum oculis erepturus esset consolatur illos orationis seu ctu, & praemio: ostendens, liorarent omnia assequerentur,non si negligerent seipsos. Quicquid inquit petieritis Patrem in nomine meo, hoc facia , Ut glorificetur Pater in filio. Iterum inculcat, ne posset elabi. Si manseritis in me,&Verba mea in vobis manserint,quodcuncti volueritis petetis,& fiet vobis. Ac mox. Quicquid petieritis a Patre det vobis. Sed ia expostulat cum illis o nihil pethssent: asserens, & veluti iureiarando se astringEs non seu stra petituros. Amen ame dico vobis, siquid petieritis Patrem in nomine meo dabit vobis; ha ctenus no peristis quic- qua in nomine meo:petite & accipietis: ut gaudium vestrum sit plenum. Nu haec dicta tantum putamus a Domino Apostolis ac non omnibus,qui Christi nomen profitentur Quid denuntians publio eam calamitatem quo' nos confugere iubet nonne ad orationem Orate inquit ne fuga vestra fiat hyeme, vel sabbato. Nonne etiam penes Marcum vigesimo primo capite illa loquitur c Omnia quae cuncp petieritis in oratione,cred/mres acrioletis ; & nihil impossibile
erit vobis. Maius etiam illud , quod non . rata occasione rogari vult,sed importune quoci: & taediose excitari os duobus eriem
piis. Primum Iudicis illius improbi:quem assidua, ' importuna viduae deprecatio adegit pene inuitum, ut de nece filii 'litone contraficarium sumeret. Deinde illius frigidi amici; quem improbitas clamantis egeni,& ostium pulsantis,siubegit intepestae noctis curriculo surgere de cubili, & petitos panes dare. Admonens his Saluator, quid possit petitionis instantia,iubet nos eode exemplo secum agere:quasi si omnia desint ad impetrandum, importunitate tamen Petentium nolit serre,perindeac si taedio victus esset. Quiet ,
qui si nihil asserat ad impetrandum aliud, non possit Lauem petereo
19쪽
- M. AN NATTεE AST PN sis quicquid petit tape ac saepius, atq; importuno clamore s Tantum
autem abest. Ut fastidiat Orationes nostras,quamuis crebras, ut graeissimum sit si continuae fuerint,& ab eis nunquam cestetur: Quin hoc ipsum fieri vult:atque adeo vult, v t necessarium esse dicat: dixit enim. Oportet semperorare. Demum tota res sic eum delectat, ut
acratissimo etiam, & beatissimo illo ore sormam orandi discipulis praescripserit. At non solii Verbo nos Dominus, sed exeplo quoq;
suo hortatus est ad orationernam dum in humanis ageret, crebro' fertur orasse Quin etiam de eo legitur, cp erat pernoctas in oratio ne. Nunc autem in e estibus sedens tanta illa in maiestate, ad Pa. tris dexteram ne intermittit quide hoc orandi munus: Sed quead modum scriptum ab Apostolo, elidem interpellatorem pro nobis aduocatumq; habemus. Illud in eo praecipuum:quod Idem est,qui orat,& qui exaudit:Orans ut homo exaudiens ut Deus: Et quod Christum etiam nunc decet quem non deceat s Nemo nos ad orationem tanto studio verbis suis inuitauit. Nemo validiori exemplo prouocauit. Pauci sunt, qui invitent ut ab eis petatur. Contra dita
giunt multi, ne ab eis petatur: vel si petitur diffugiunt petita: veluti Antigonus Macedoniae Rex, quit ab eo petiuisset Trasillus Cyniacus Talentum, plus inquit id est quam ut oporteat Cynicum acci pere: quia ille subiecisset,da igitur drachmam;at minus id est inquit quam ut Regem dare deceat: Sic iste ut ait Seneca turpem via ad se excusandum inuenit: quum potuisset alterutro uti: vel dare drachmam tanquam Cynico. vel talentum tanquam Rex. DeuS aut non se eXcusat: quin immo excitat ut petamus: viri aliud inuenietur,ad quod tanta cura studioq; sacrarum Iiteraria Voce hortetur: nec tari
tum hortaretur,nisi dare. se de thes uris suis etandere dona paratissimus esset. Pudeat ligentiae atque adeo pigeat si plus appetit ille misereri,qua ' iosa miseria liberari. Non utetur autem Dominus Sophismat ontigoni: Sed si minima ab eo petamus, dabit ut
homillibus φ . . naxima, Vt Omnipotens: Minima autem voco aes,
de argco iam,& aurum quoque: Addo etiam gemmas;quin & im Peria Urbium,et populorum; demum temporalia omnia commmda: haec minima pariter voco,& ut minima in suis haec habet Deus. At pro mataimis,quae dilargiatur, habet Castitatem; Fidem;P: tatem; Humilitatem, Caritatem, & reliquas animi dotes, quibusi coparatur. Itaq; si petitionis nostrae ulla nobis est cura,
petamus ccmeo haec maiora: quoniam dare ille potest, dare etiam
20쪽
DE ORATIONE AD D E V M. . Igaudet:quo' clarius eius munificetia liberalitas resplendeat: Non enim reiiciemur magnitudine petitionis; sicut nec reiectus est Ana- marchus Philoisphus ab Alexandro magno cui quum procurato rem fisci iustillet dare pecuniam quantu posceret. & subiecisset Procurator, illum Pelere talenta centum. Bene inquit lacit: quonia n uit se amicum nactum,qui de haec.& his maiora dare possit.& Velit. Idem Alexander magnificentia donandi elatus, Perillo cuida ami corum roganti, Ut se in collatione filiarum adiuuaret, iussit talenta
quinquaginta dari;& quum diceret ille decem esse satis, tibi inquit accepi lia satis, mihi dedisse parum. Illud egregiu Marci Antonii de eo loquor,qui socius Caesari,& Lepido in triduiratu suit Is quum
nondum tantas opes,& copias haberet, sed tum primum magistra tus peteret,iussit Procuratorem suum dare amico cuidam decies seostertium: commotus don i magnitudine procurator, attulit in comoe ctu eius pecuniam illam, ut videret quantum donaret: tum ani
maduersa hominis iniquitate Antonius, Existimaba inquit quod ampliorem locum caperet decies sestertium: Hoc parum est. Itaque Uade de fac, ut tantundem superaddas . Si talia peragunt homines, num restri istiorem his putamus Deum s Nonne Deus, quum visus es t in somniis Salomoni, qui tum primum regnare coeperat, iusqsissetq, ut peteret quid sibi velit dari,ille autem petisset sapientiam. qua aequum rectumq; discerneret, & iuste populum iudicare poni et . delectatuS hac eius petitione Deus dixit se dare, quod petisset: ita ut supra omnes, sapientiae magnitudine praestaret: de gloriam Praeterea nominis, & ingentes diuitias quae non petisset Hic sorositan insurgat aliquis vestrum haec audiens; de torva respiciens ston
te asserat, non re cte dictuna D nue petita concedere:
ict nominare Paratus erit plures e X amicis, ct P. Dinquis, vel vicianis suis, quos ipse nouit cum infinitis precation s accessisse ad Deis, ut ab eo, vel vitam filii, vel nuptias praediuitis , voris, vel vi ctoria contra hostes, vel aliud quid simile auferrent,&eor, . ines rouertisse,& plerosq; contraria et retulisse. Itaq; non tantu or rioni
hus confidend*sicuti nuper dicebatur. Huic in altis qui idem sentiunt,respondendu prius videtur,& nihil occultadum: sed dicenduid quod veritas fert, ct quod ante me sancti Patres dicere aggressi sunt: Quod si altius exordiri videor, peto ne moleste' feratis: non