Marci Antonii Nattae Astensis De oratione ad Deum dialogus, qui Marinus inscribitur

발행: 1557년

분량: 55페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

legimus.Sic enim Deus dilexit mundum , ut filium suum unigens tum daret: nihilominus de filio quoque inuenimus. Qui dedit se metipsum pro peccatis nostris. Et quemadmodum de illo resertui: Qui etia proprio filio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus tra didit eum; ita de de isto narratur. Oblatus est . quia ipse Voluit. Quod si Christus id quod ad corporis commodum i pectare Videbatur, ne

illa acerba, de molesta sensibus subiret, orationem suam ita tempe rauit ut rem totam diuinae Permitteret Voluntati,nos qui sumus,ut idem sacere detrectemus c praesertim quum Orantes Dominica ora donem,& coele si i parenti colloquentes dicamus. Fiat voluntas tua, non enim aliud decet ore,aliud mente agitare:nec de eo quod absolute ficti optamus, partem aliquam suisahere oportet. Quid por ro' melius, quam in huiusmodi ambagibus, quae nescias quo fine claudantur,rem diuino subdere iudicis,quod nec fallere. nec falli nouit hoc enim omnis postulat ratio, Ut cxcutiens aliquis committat

se videnti. Exaudiri omnes, qui hoc modo postulant dicendum est et quia & si non id quod postulatur, id ramen unum, quod maxime

spectat postulatio expletur: utilitas scilicet rogantis. Non enim con queri potest se non auditum i Rege, qui argentum postulans pro argento aurum retulit. Ipse Dominus an non exauditus in hortos non

quia ablata supplicia quae humano more si gleba ; sed quia illata , &ea de re glosior effectus. Nam quia obediens factus est Patri usque

ad mortem, morte autem crucis, propterea ut ait Apostolus exaltavit illum Deus.& dedit illi nomen, quod est super omne nomen rvt in nomine Iesu omne genuflectatur coelestium, terrestrium,& in fernorum. Ipse Dominus quoq post pastionem illam acerbissimam ostendens se discipuli . . . o. 9 mihi omnis potestas in coelo,& in terra. Exat .mi, quoQ Apostolum Paulum dixerim: non quia ablatus su/ . si imulus carnis,& Angelus Sathanae colaphi-Σans,sed haec ρ relicta ad maioris meriti corona:& ut antea dictum est, ne decia eret elatus superbiae vento Propter magnitudinem re--..iaia.. Quamobrem respondit Dominus roganti. Sufficit tibi gratia mea. Virtus in infirmitate perficitur . Sic Deus pro immensa - honitate antequam panderet causam, seruauit Apostolum no modo nescientem, verum etiam inuitum postmodum scientem, & volenter ' ν, rationem eius, quod fiebat, agnouit. Rogant multi, ut binor ' . xemplo tentationem sibi quampiam auferri: cupientes animi tranquillitatem, & pacem: tentatio autem illis onerosa

est.

32쪽

DE ORATIONE AD DEVM. a sest. Audit hos quoque Deus etsi non au serat tentationem; quia veis lit eos sustinere,& una cum tentatione facere prouentum. Nd enim semper utilis pax, sed belligerandum est saepe nobis in hac vitae mi, litia: quia ubi nulla emamina Mec illic victoribus coronae. Si certa minum piget, ne coronae quidem expectandae sunt: quoniam hae

propter illa contingunt. Quod si quis dicat se coronari nolle:is ingratus est Deo, & sui fastidiosus boni. Ergo in his, quae iucunda nobis

videntur, de commoda, ignoramus tamen an salutaria fini futura; subdamus diuinae voluntatis arbitrio:deinde quicquid de his conti gerit, satis auditos credamus: Non enim aliud quam quod Deus velut fieri optamus:nihil autem fit, nisi quod ille factum velit. Cogi

tandum est saepius, . Deus omnia nostri causa vult. Non dissentia mus igitur inuicem, sed copulemus Voluntates:& in hac copula, re gimen sit illius qui potetior est & sapietior. Certu est audiri nos non pro animi nostri, sed pro iustissima, de sapientissima Dei voIuntate. Hoc testatur,& beatus Ioannes in epistola dicens. Haec est fiducia, quam habemus ad Deum,quia quicquid petierimus secundum voluntatem eius audit nos. Magnum ut opinor beneficium Aposto ius putat quod audiat Deus petita secundum Voluntatem eius: nam si quem audiat secundum voluntatem petentis tantum,hunc pctius non auditum dicana qui permissus in cupiditatibus suis,& ad inuenistionibus ambulare, ruinae , Se perditioni relinquitur. Haec & talia quaedam intelligentes nonnulli sanctitatis studiosi gratias agebant Deo quotidianas pro beneficiis,quae ipsis non modo scientibus, sed etiam ignorantibus. nec volentibus tantum, sed etiam inuitis exhi huisset. Quin etiam quod est admirabilis a stratias agebant, quo dinferorum poenas induxisset. quonia nas cludi 'itiae maxime conis gruere arbitrantur, & sua commoda diuina laud. 'osteriora duce bat. Ergo ut illuc reuertar)IEterna primum, de qu- non videntur petenda. Nec dico ista temporalia non petenda. Nan. ς cerdotes quoque videmus publice pro salute corporum, Pro Pace . mpo

rum, pro ubertate frugum supplicare. Petenda sunt igitur,sed secundo,& tertio loco,& ita dari petenda si non fueritu impedimento ad ea , quibus primas partes in petitione nostra detulimus. Det ista

Deus,non det, relinquat ac tollat pro arbitrio, modo seipsum non auferat. Tanta aute ignorationis nube premitur humanun ut in his etiam, quae minime' quis putaret, quid expetaiax Hon diluceat . Scientia existimatur de genere esse magnoru bonorum, quod

33쪽

as M. ANT. NATTAE ASTEN sis

mihi quoque videtur. Attamen expedit no accipere et,qui per eam intumescit. Econtrario nihil laedius, nihil horribilius peccato, nihil

quod Deo magis sit contrarium. Veruntamen expedit alicui cadore in manifestum peccatum, si de tali casu pudor eum caeperit,& ser uidior ad virtutem capescendam resurgat. Lacedaemon it,qui Vt iii illis gentium tenebris optime costitutam habuerunt Rempublicam

praeter id quod petebant i dris generaliter bona sibi dari quod maxime erat Socraticum,illud etiam addebant, ut neino ab eis iniuria

assiceretur,ipsi autem assici possent. Hoc vltimum iniuria assici pos se,si quispiam verba, de non sensum spectet, forsitan irriserit, quid

enim tam ridiculum, quam quum optent caeteri se ab iniuria tutos,

Postulare quenquam a d s. ut ipse iniuria, id est malo assici possit Stulta igitur videtur fuistit postulatio At tantum abest, ut stulta suerit horum virorum postulatio,quin prudelissima potius. Siquidem

postulabant aduersus mala inuidiam animi patientiam atque con fiatiam, hoc enim erat iniuria assici posse, traditam ab alijs iniuriam, Placide', humane, tranquille ferre, nam qui impatienter iracunde fert,& quoquomodo ulcisci dolorem suum cupit,is iniuria assici ne quit.Hoc illi aversabantur, nolentes praecipitanter,&iniuste serri, ideo illud deos rogabant. Cur non hoc idem votum sit commune Christianorum omnium, quod tunc fuit unius Laconicae gentis e Melius id quidem, quam inimico optare paupertatem, aut crudelalethum. Si urgeat inimicus,impellat, lacerer, trahat, mutilet, rogari Potest Deus, ut amoueat iniuria,sed quid si noliis sinat autem illum ruere, & iridies deteriora moliri c nonne rogandus ipse, Ut praestet

iniuria assici posses idest ouost metue contumeliarum aculeos lento quietoq; animo se a. no dilectionis studio,tum ut diuina eius virtus mentibus nostris elucescat, quod quum cocesserit nam vino .concedat suppliciter, fideliterq; postulanti fieri non potest no- cie potior haec Ui ctoria,quam omnino sine certamine re lict 1m aiaec Rursus opponat se forsitan aliusquispiam asserens super tuam ess e curam petendi aliquid a Deo. Duo enim facit rogans

quempiam. Vnum quod indicat, quo egeat, & quid sibi concedi

velit. Alterum quod precibus illum suis flectere conatur, quorum neutrum in Deum copetit. Vtra enim de causa accedemus ad Deue An ut indicemus quid opus sit nobis s At ille non modo melius quam nos, sed ante nos prospexit quid expediat, quidque necessarium sit saluti nostrae. Ille unus ex aeternitate sua, cuncta iam

34쪽

DE ORATIONE AD DEVM. av

vidit. Id eum sali qui etiam viscera nostra,& renes rImatur AeVt sectamus eum rogado, quasi mutabile sit aeternu Dei decretum. ,, Desine fata Deum flecti sperare precando. Vt Virgiliano teliatum est carmine. Si enim statuit dare, dabit

etiam non rogant sin aliter,ne rogatus quidem. Itaque frustra preces adhibentur. Plerique contra existimant, fatum posse precibus, ct sacrificiis Bperari, volubilem Dei esse sententiam, qua in sententia AEgypti sacerdotes fuisse tradunt.Idque comprobari potest Ezechiae Hierosolymae Regis exemplo, cui grauiter aegrotanti, quum Propheta sic Deo mandante dixisset. Dispone domui tu quia morieris. Ille conuersus ad parietem oravit Deum, fleuit in ut scriptum est fletu magno . Tum Dominus per eundem Prophetam. Audiui orationem tuam; de vidi lachrymas tuas . Ecce ego adficiam super dies tuos annos xv. Hic videtur quod prius denutiari iusserat Deus de morte, supplici commotus fletu mutasse . Haec quomodo se habeant discutienda sunt. Et in primis argumentationi illi superiori oecurrendum ne qui fallantur,eaq; de causa orationes relinquant, vel his minua confidenter insistant. Non enim istud continet omnes partesdiuini decreti statuit Deus dare aut non dare. Sed quid si ualuit

dare postquam fuerit rogatus quis neget necessariam esse rogati nem ad impetrandum Et ubi impetrat non dicendum est diuinum decretum esse mutatum, sed impletum, dum conceditur orationi hus,quod his concedendum esse decernitur. No omnia mortalibus

gratis exhibet Deus sed rogari se vult saepius, nec id satis, sed labo

rem quoque nostrum &curam,& diligenti requirit alia ratione non daturus. Nam multi non peccandoraniam, sed agendo, vigiolando, prouidendo labores,per '-αm si Mundo, & prospera ad pii sunt,& aduersa depulerunt. Llqs qui uti. m Diuitiae,Honores, Imperia, Magistratus, quiescentibus contigerim adeo ut veluti in somnis viderentur essedit beati. Sic etiam e pericu sub diti sunt quandoque quidam, nulla eorum intercedente cura, milio undeno credebatur,oblato. Cur autem cum his hoc modo Uta. Deus..cum aliis alio ne quaerendum quidem. Novit ille quid agat. Illud latis est intelligi,non semper Deum eius Dona ingerere,sed ea concedere, si humanum accineritsudium, nam si quis adipisci expectat

humanarum diuinarum rerum cognitionem,quae sapsentiae dicitur,nonne hanc debet a' libris, a' praeceptoribus, a V miri rationibus diurnis nocturniso peteresta opinor. Oιiced a ii c

35쪽

as M. ANT. NATTAE AsTENs Is Deus,optime . sed per haec. Posset ille quidem, si vellet, subito' eam cuilibet infundere, quemadmodum Salomoni , de quibusdam aliis infudit.sed laborantibus, hanc frequentius donat. Similiter si diuistias asse charis,nolit agrum colere,nauigare,mercari,sed ociosus, olito

tan' , domi sedeat expectans,quo'd irrumpant in eius aedes diuitiae repentinae vero sit propius, quo d inutiliter expectet. Fieri potest, ut inambulando inueniat thesaurum submittente Deo, sed si quod crebrius fit valet,illud magis inuenter, quo d nihil ages, nihil habet. Hoc olim quoque innotuit gentibus. Non enim falsorum Deorum veneratio impedimento ibit quominus hoc mentis lumine videret. Itaque M. Cato penes Sallustium grauissimum historiae scriptorem.

disserens in Senatu Romano de coniuratorum poenis, admonet Patres conscriptos,ut acriter velint intendere, nec signiter Rempu. capescere, confisos diis immortalibus, qui in maximis saepe periculis Romanum Imperium seruauerunt. Non enim votis inquit neque suppliciis mulieribus auxilia Deorum parantur: sed vigilando,agendo, bene considendo prospere omnia cedunt. Vbi secordiae te atq; ignauiae tradideris,nequicquam Deos implores: irati infestiq; sunt. Alter non minus eloquens iustoriarum scriptor , in vita, & gessis Pauli AE milii, Perseum Macedonum Regem grauiter accusat: quod quum aduersius Romanos bellum gereret, de iam collatis signis diamicaretur, ipse statim ex acie excessit ob timiditatem animi, & ad vicinum Herculis fanum confugit quasi oraturus Deum, sacraq; facturus: qui tamen inquit ignaua sacra ab ignauis no recipit:nec preoces contra fas audit. Eas autem non est non iaculantem signo potiri, neque vincere fugientem, neque inerti rem bene succedere, neque malum esse Relicem. At δε - ' iri Mimuit votis aderat Deus. Orabat enim Victoriam bel/ . ι ma I .orans,oc Pugnans,& milites dirigens; de omni alio Iim ratorio fungens munerer Quapropter annuente Deo victoria a Romanos peruenit, foedus exitus Perseum est insequuti a exercitu eius coeso,& fugato, ipse capitur Romamq;. Pici cti perducitur,et omnis Macedonica Gaza multorum Regum si cessionibus parta, de seruata, in Romanum aerarium transfertur.

Aj eandem sententiam disserit Plotinus inter Platonicos Philos,

plaos i lustris libro de prouidentia primo, cuius Uerba commodius unque fuerit recensere. Demonstrata sunt inquit gymnasia in πι- in stitutis ubi iuuenes exercere corpora, de se ipsos durarem Pacientia, oc armorum disciplinam perdiscere deheant. Si qui

36쪽

DE ORATIONE AD DEVM .. a autem id negligunt & pro labore mollem de desidem vitam amplectantur, congressi deinceps cum viris sortibus , inermes ab armatis, is naui ab eκercitatis vincentur: quo tempore non oportet Deu Pr

hi qui sunt imbelles pugnarer Lex enim ait salutem non votis, sed sortitudine in bello quaerenda. Neq; decet eos, qui uouent,sed qui

colunt terram,colligere studius.ne , sanos esse eos, qui curam valetudinis nullam habent. Praeterea ridiculum est,caetera quide ad vita Pertinentia omnia propria sententia facere:quamuis non ita,Vt Meet dris efficiat.Salutem vero totam i diis exigere: praesertim quumnem illa fecerint,per quae Dri homines seruari iubent. Habetis quid .rali in re hic philo phorum elegantissimus senserit.Vultis ne idem comprobari vobis quom Portarum testimonio s solo utar Virgi lio,qui summus inter istos fuit:& cuius memoriam Plotinus modo retulit illata de agricola mentione. Ille nanque hunc eundem agrι colam exhortans ad laborem,& v luti praeseruem compellans,cum eo agit pulcherrime' illis versibus.

, , Quod nisi,& assiduis terram insectabare rastris.

Et sonitu terrebis aues,& ruris opaci Nn ,, Falce praemes umbranhvotisq; vocaveris imbrem bais Heu magnum alterius seu stra spectabis aceruum, L tis Concussaq; famem in sylvis solabere quercu.

o quam mire expressollud de imbre, ut votis peteretur: Non enim est in potestate hominis efficere. ut phlat:& de coelo,opportu, no imbre aura irruentur. Ergo hoc votis petendum, reliqua ag rum opera non votis modo sed manu censet ira Randa: si velit qui Opiam seugibus vini Cereris, ac non concussa quercu in sylvis saernem ut ipse inquit solari r Dcienda illa, sed quotamnis ait repetenda: nec quieti, & remissioni ei. 'ocum. Sin aliter fiuri omnia fatis In peius ruere,& retro sublapsa reserti. ,, Non aliter quam qui aduerso vix flumine lembum' ,, Renaig as subigit, si brachia sorte remisit

,, Atque illum in praeceps prono rapit alveus amni. Sic Veseres quoque sapientes viderunt quod non difficile fuit vi de re, supplicationes, 'Vota inertium hominum,& ignavorum nullius esse ponderis penes Deum. Fit tamen quandoque ut sua mari idona Deus etiam inexpediato', ut hoc quoq eostendat. Laboribus tamen, ut plurimum, de magnis virtutum excr

37쪽

eitationibus res acquiri vult e, non Votis tantum aut precibus solis,

hinc etiam sapiens quidam dicebat Fortunam sibi manu parandam. Iubet in Evangelio Saluator discipulos non esse solicitos de cibo, &indumento. Respicite inquit Uolatilia coeli, quod non serunt neque metunt, neque congregant in horrea , & Pater vester e estis pascit illa Nonne vos magis pluris estis illis. & de vestimento quid soliciti estis Confiderate Lilia agri quomodo crescunt,non laborant, nec3nent. Dico autem vobis, quoniam nec Salomon in omni gloria sua eoopertus est sicut unum ex istis. Si enim foenum quod hodie est in agro ,cras in clibanum mittitur, Deus sic vestit, quanto' magis vos modicae fidei ς Scit enim Pater vester, qu6d his omnibus indigetisrHis uerbis, & exemplis ducti nonnulli viri, orationibus tantum, hymnis, & calicis insistere decreuerant. Alimentorum Uero',& ve stimentorum nullam penitus curam sibi suscipiendam ducebann sedeam penitus ccesem Patri relinquebant qui eos pascerer, Ut aues,&vestiret quemadmodum Lilia; nulla eorum opera intercedente. Venim quum non multo post egestate rerum omnium praemerentur, nee subsidium cos este,quod expectabatur, aduentaret coa cti sunt ad opera manuum contagere, hisq: a' fame, ct nuditate se redime re,& re admoniti intellexerunt illis Saluatoris sermonibus non omnem eximi seliciuidinem escar, di indumenti , sed eam, quae nimis anxie circa ista trepidaret. Aliquando tamen pauit Deus quosdam nullo eorum labore, quemadmodum de Helia sacra resert historia, ct de Paulo primo eremi cultore scribit. Hieronymus, utrunque enim horum pavit Deus Coruis escam deserentibus, iam Vero' mistum e quolibet riuulo licebat sumere. Viduae quoque Sareptanae concessum famis tem . - , in hydria non deficeret, neque

oleum in lechytod . iis, & se, dc Prophetam alere posset. Sed harerara siint,neque Aemplum trahenda,essiciuntur nanque extraordinaria Delpo .estate, qua ille utitur quotiescunque visum ast, sed

praecipue V2. Hi luctabilis Urget calamitas quam nulla humana su t perare tueat industria, & suppliciter diuinum eius auxilium postulatur. Caeterum illa naturae vox fa cta ad egenos omnes. quam usurpat quoque Apostolus. Qui non laborat non manducat, praeualere consueuit. Non est quaerenduin, ut nostri causa assidue edat mira, olla Deus,tunc enim expectari se maxime censet, ubi humana ope iaci. tui. . - gnis ille ad subleuandum ubi nullam nostram sentit segnitiem. Quum Petrus ab Herode nussus esset in carcerem, cuis

38쪽

DE ORATIONE AD DEUM. sano direturm i quatuor quaternionibus militaim, oratio fiebat sic ire scriptum est ab ecclesia sine intermissione ad Deum pro eo. Itaque veniens Angelus Domini soluit eius vincula, de edu ctum de carcore,& de ciuitate mirabiliter seruauit,humanum enim desecerat praeo fidium ideo diuinum non defuit. At quum Paulus Damasci Christam praedicaret, ludaeio id aegre serentes egressiim eius eta urbe

obseruarent, Ut illius vitae vim inferrent, praesectus etiam Damasci conaretur eum comprehendere; credibile est tunc eum orasse pro salute.quae sic illi contigit, nam dimisius est noctu de muro in sportac statribus, atque ita inimicorum insidias effugit. Rectissime id ab eo iactum,nam ubi humano more salus quaeri potest, non sunt expectanda miracula nec tum nisi salus quaeritur, nihil contulit Deus, sed plurimum quum humanum adiuuat conatum,ad exitumo deo ducit. Sed vel hoc ipsum quod aliquid possumus, diuino eius mu nere possumus. Vt autem summatim dicam. Omnia quae contingunt hominibus bona fluunt a Deo, non enim aliunde habentur. Sed non unus donandi modus t Nam quandoque donat s seipso, nullo humano utens ministerio, quandoque indonet. operam sibi nostram .dc industriam exhiberi vult,is' mos ei plurimus est. Ru-

res nunc sunt,qui variarum pollent cognitione linguarum. Norunt enim Graece,Hebraice, Arabice Latine.disserere, hoc quod pulcherrimum videtur,longo tempore.multo studio,illis partum. At quicunque fideles initio nascentis ecclesiae Spiritum sanctum accepe rant, omnium gentium linguis statim loquebantur. Vtrique idem consequuti diuino munere differunt tamen, quod hi laborates coma sequuti illi non laborantes: Nec minuq tamen plenum Dei donum

his contigit, qui laborantes . . ' laborantes susceperunt. Vt autem reuertar ad Euangelicam illam rimi. udinem a Salnatore propositam, quandoquidem nullos libentiu, rmones, quam Euangelicos tractamus. Pascit & vestit Pater coelestis operantes homines, Sc non operantes. Pascit & vestit operantes, ut homines,quibus ingenium,& manum dedit,ut Paleant Operari,& quorum Opua adiuuat ne impediatur. Pascit itidem alios, qui mala valetudine, vel qualibet alia de causa nequeunt operari,Vt aues, quae neque serunt. neque metunt, neque congregant in horrea, & tamen ad paratum sibi cibum,& potum aduolantes saturantur. V ait ver ut Lilia & reliquos agri flosculos ; qui neque nent, necii , ira vestiuntur, ut horum vestitus nitorem, nullae res, illat

39쪽

exaequare. Quum igitur no per se tantum donet hominibus Deus, sed sepius in donando interuentu humariae operae,& aliarum qua

rundam rerum utatur,prout visum est eius sapientiae immensae. In ter caetera per quae statuit liberalitatem exercere orationem humani roris. M pectoris collocauit ritatuit Φ multa conferre hominibus siro- lgetur aliter non collaturus. Tantum autem abest frustra orationem tunc adhiberi,ut sit maxime' necessaria. Quicunq; tunc dixerit non esse orandum ut a aequamur concupitum, perinde absurde se habet, ac ii diceret non esse ambulandum, Ut aliquo perueniatur, nec comedendum, ut nutrimentum corpori suggeratur. Ergo oratio num incumbit necessitas: nec ordo tunc diuinae prouidentiae soluitur,si oranti conceditur, quod antea orationibus concedendum diuino decreto laerat in stitutum. Fatendum est autem naturalium rorum ordinem quandoque mutari orationibus, nunquam autem ii

tum supremum diuinae prouidentiae uniuersa complectentem. Eze chiae Regi,cui diuino iussu per prophetam denuntiata fuit mors,statim fuerat moriendum, si naturae cursus ualeret: qui mutatus tunc Lir, quoniam confugiente Rege ad preces, & lachry tuas, statutum i uerat immutabiIi Dei decreto,ut mutaretur. Valent igitur orationes: non quasi aeternae dispositionis ordinem mutantes, sed quassi sub eo ordine existentes, quo Deus concedit orationibus, Ut per eas iinserior rerum status in parte quapiam turbetur atque moueaturis lExeunt ordinem naturalium causarum miracula uniuersa: quae tam

et en ordine illo superiore continentur, quo Deus illa ita ficri decreuitan manu supremi Regia in huc reuertar sunt omnia:qui lamen rion omnia pallim dat: sed sunt quaedam , quae ita demum decreuit

dare, si rogetur. At id .. 4 ult, non sua, sed nostri causa instituit. Nam G quaecunque tua munera non petitus cstundo ret,ea non benisic .utit diuinae homines, sed industriae suae, vel sor ruitis casibus forsitari alcribant. Itaque rogari vult,& crebrius roga ri:quo illud firmiter haereat mentibus,quaecunq: bona huc veniunt,

in illo flueremam dum supplices rogamus donari salute, vel alsis qui buslibet, nos de nostra in eius manu posita fatemur: hunc habemus fontem bonorum omnium . Magna certe fidei est exercitatio, assis dua deprecatis,quia fieri non potest, ut non credat Deo, qui se , &so more 'at illo pendere intelligit. Hinc etia illum exardescit amor. cum quoi - . no bis contulerit, & conferre paratus sit existimamus. Cogimur etiam .netu ere seu reuereri diuina eius mandata, dum

40쪽

DE ORATIONE AD DEUM. Ia

dum euoluimus saepius inter orandum, quam facile possit contu maces affligere. Rursus contra occurrit, tali protectis praesidio nihil esse metuendum Nam si quid etia calamitosum contigerit, id facile exitum habiturum,& in melius profuturum non posse eripi de manu tam potentis heri, qui nos nunc per iucunda & lacta, nunc per tristia multa & aspera ad aeterna praemia vocat. His de causis iube mur orationibus insistere:quia per eas melius Dei magnitudinem, prouidentiam iberalitatem, sapientiam, cognoscimus: Sc hoc coingnito, magis atqr magis sanctissimae eius Voluntati obsequi cura mus. Haec omnia prosunt nobis: quid enim coserunt preces nostrae Deo non enim per has quicqua ad ricitur,quo sit beatior. Itam non eget his ille: Attamen quonia has de nobis requirit, egere putemus: sed . non egeret tame,nisi nos illis egeremus. Laudamus frequcterorando,Deu: commemorantes quata potestatis suae vi omnia de nihilo crearit: quanta clet sapientia disposuerit, quantio benignitate, ut utilia essent effecerit:.2 eo' se ius tendit oratio, ut pronuntiemus quot nobis immeretibus inserjsq: contulerit: veluti Q homines crearit rationis compotes:beluas subiecerit: alimcta suppeditarit: A nge Orsi custodia munierit: unigeniti sanguine redemerit: & corpori fi

delium aggregaricideQ his omnibus &alijs pluribus gratias habemus. Qiiicquid fit tunc in orando ad nos pertinet, non ad Deum: Non enim delinitur Deus laudes suas audiendo:necde illis sibi pulcher videtur: quod hominibus contingit.Cur igitur adhiberi vult quia non suum, sed nostrum amat prosectu. Hoc sacrificium laudis, quod offerimus: hae labiorum hostiae quas immolamus: hoc quod incendimus thus gratiaria actionis nullam utilitatem afferunt Domino cui deseruntur: nobis tartim iii inenaa. : nam praeter id, PDeum magis discimus: illud etiam assequimur, ' bonorum Virorum explemus officium: eum laudando, cui una omnis laus &gloria debetur: Grati etiam .idemur gratris agendis, & pia veterum beneficiorum recordatione Dominum ad noua prouocamus. Commemoramus saepe & intendimus oratione mala nostra et rhetorum pene more exaggeramus: id in gratum Deo: no quo doceri cupiat quasi ignoret:aut quo' penes illum excitationi assedum pose sit aut debeat esse locus: sed ut ipsi melius agnoscentes miseriam nosira,vehementius ad opem liberatoris confugiamus. δc salo

tamus. Territus nam animus imbecillitare huci. . - . ,- rritu; Varietate periculoru de casuu undiq; circunstantia, territus magnitu-

SEARCH

MENU NAVIGATION