장음표시 사용
21쪽
rogaretur: de maiora,quam quae aut perspicaci inegnis excogstare aut audaci animo emagitare potuissemus. Diximus ne unqua Deo. ne nos bruta animantia, sed homines eiungeret simulacraet mentis suae nobis induceret ' certe non diximus. Ille sponte quales sumus creauit:sed & dominatum in beluas imperium 6c regimen elemenotorum, supinum Vultum, fabulatricem linguam Unde habemus Nempe i Deo : quem de ornando homine appellauit nemor haec omnia diuina bonitate seipsam impellente effloruerunt. Adde e dem tot studia doctrinarum tot fabrilia opera,tot ingeniosas artes, tot praesidia rerum salutarium, Utilium,iucundarum quae summus idem instituit Parens nullo rogatu nostro: nisi fortasse existimamus ut exempli causa unum aliquid ponam eum qui primus serram inuenit,exorasse Deum, ut sibi serrae inueniendae ostenderet rati nem: quum omnino quid serra esset nesciret: ac non ipsum potius diuinitus excitatum animaduersione spinae in piscibus ut sbi laminam serream utrinq; exasperandam. ridentium mordacitate acuendam putaret. Sed quid de insigni illa amoris praerogatiua loquar
Deus humanam vere induitur faciem,& carnem: erudit ,docet, a monet: Itur in Evangelii praedicationem vitae aeternae sponsionem Ara crucis erigitur:cui impositus, torrente cruoris effuso coeli adita mortalibus reseravit.Scilicet ut haec agerctur, hominum aliquis Delaures obtudit,ac non percita diuinae caritatis flamma, per infima de humilia,per dura & aspera quaelibet, vi sua stabili gradu cucurrit Nonnulli aurum & argentum,vestem & mpellectilem,praedia,uilinias,quin etiam imperia,& regna amicis donauerunt. At cui inquit Saluator in Evangelio maiore caritatem nemo habet,quam Ut minnat quis animam pro Uoc quod summae&flagrantita mae caritatis est i icium, penes Deum suisse reperiemus:qui astuna o homine, v cinam se pro nobis exhibuit salutarem: nec auro de argento,se' precis sanguinis sui tam pretioso redemit: idq; tantum
donure. Ut eius magnitudinem nemo animo capere, nemo aestimare pollit:ideo nec petitum aut optatum, sed sponte oblatum. At quale illud c estis triumphi pignus 3 quod se mensae nostrae Deus adiunxi nee se conuiuam exhibet, sed se ipsum epulandum propinare quisquam ne id hominum postulauit, quod fieri naturae ratio
aiiersatur. Ergo quum tanta contulerit inrogatus, quid saciet roga-Tugii Rrtim,quum, ut mox dicam suadeat,moneat,Vrgeat,deonique iubeat, ut petamus, si quid praeterea velimus. Credo si fas
22쪽
DE ORATIONE AD DEUM. 1.3esset,Vt mortalem rogaret Deus, rogaturum quoque fuisse, Ut noveum dona rogaremus: submisit tamen virum magnae scientiae et aactoritatis, qui nos hoc ipsum rogaret. Quis iste Doctor gentium: Apostolorum Princeps Paulus: qui secunda ad Timotheum epi
stola.Deprecor inquit omnium fieri obsecrationes orationes, si lationes gratiarum a ctiones. Magna cupiditate tenetur Deus obse quendi votis nostris: qui nos excitat ad petendum:& rogari nos ea de re a Principibus coelestis aulae lacit:& qui etiam tanta contulit antea non rogatus: Incitata enim semel liberalitas ut quidam dixit stare nescit. Huius autem perpetuum est munus, liberalitatem exerceore. Hic Unus vere liberalis dici potest: qui non respicies ad utilitates suas, quas nullas a quoquam suscipit, omnia omnibus elargitur. Itaque cum magna fiducia accedendum est. Nunquam benignus ille Pater renuet castas&iusto officio incensas cultoris sui preces. Veruntamen ut legitimas preces semper c Deo exaudiri contenderim:sic non semper dixerim impleri eo quo postulatur modo. Nam ubi ardenti & inflammata oratione petimus ea quae ad Dei gloriam & animarum pertinent salui'veluti Fidem, Uaritatem,Cast,
ratem, Saciae scripturae intelligentiam; quarum rerum , Ut oportet primam esse curam, ita praecipuam decet esse mentionem in preci hus: haud Unquam fallimur quin optata tangamus: quoniam nulla maior causa petendi, nec iustior tribuendi quam ea, quibus constat
Dei gloria: de vera animis salus paratur. Quod si diuitias, Opes, la-mam , valetudinem, & eiusdem generis res una cum temporibus fluentes rogamus, meminisse oportebit haec luxus de potentiae in strumenta,a multis male tra Rari;& ab his magnam hominum ma
num in vitia praecipites tuisic. - me preces nostrae saepius audiantum,quia non expedit id accipere, quo ia 'epto ves petens as sigeretur durius,Vel prosperitate rerum corrupi '. penitus euerte
retur. Talibus enim bonis non fiunt homines boni; . d aliunde boni se cti,faciunt ipsi deinceps bene utendo, ut ista sint Nune
videre quempiam,qui recte Utatur,magnum est;sed non cronum videre eos,qui abutuntur quoniam passim occurrunt. Itaque quo niam muneribus his abuteremur, contraria saepissime irrogat petutionibus,futurorum praescius Deus: Pro diuitiis paupertatem, pro opibus inopiam,pro fama infamiam,pro secunda valetudine, fluersam: nec tunc cassas & irritas admittit Preces nostras, is .
Nos illa petebamus,ut prolat Mille quod magis proficere vidit il
23쪽
dilargitur: ducens causam petendi ipse petitione grauiorem. Non tribuit quaecunque rogata Deus , ne medicus quidem aegroto: quaecunque praesens eius cupiditas suggessit petenda. Ille instaurandae vacat totus valetudini: hoc enim caput est artis, & a nectuum eius, qui se illi sanandum credidit. De prauata voluntas si qua intercurrit, ne ut voluntas quidem habenda est. Apostolus Paulus carnis stimulum de Angeli Satanae colaphos auferri sibi cupiebat: quamobrem ter hoc nomine rogat Dominum,neque impetrat: & quem audiet Deus si hunc negligeret Hic est. n. ille a nihil minus gestit a magnis
Apostolis: qui Christi minister fuit pluiqua caeteri. In laboribus pluriinis. in carceribus abundat ius,in plagis supra modum in mortibus
frequenter. Ergo hunc Deus negligeret pro se aliquid petentre Sed
non neglexit,riam contra eius causam positi larat, ut medicametum
auferret mordax illud quidem,sed medicamentum tamen. Relicta illa aspera et molesta Apostolo: ne ob magnitudinem reuelationum extolleretur: sed de his humanam agnosceret imbecillitatem. Existimari potest monitorem ei datum quemadmodum olim Imperato ribus Romanis:quibus in triumpho instabat a tergo seruus eodem curru vectus;qui monebat,ut se homines meminissent: Sed ille verbis, Apostolus autem carnis si imulo & Satanae colaphis monebatur: quid autem hoc rei esset non aperit ipse grauissimum capitis dolorem perpessum suisse Hieronymus, Augustinus, & al a nonnulli
perhibent. Hic datus ne extolleretur,et eadem de causa non ablatus.
Sic Apostolo Deus non parcendo quodammodo pepercit,non miserando magis etiam est miseratus.Tanta& tam propria est Deo benignitas, ut ea eti2 in qualibet seueritate appareat. Inepte igitur ora rat Paulus. Quid nil πιν -- A nabitur ipse de se dici: nam &haee eius est senteno: . iid orcmus,lecundum quod oportet nescitimus. Nescit moi a lomo quid illi magis utile. Hoc non vidimus Christiani soli , hi qui inter gentes olliri liabii i sunt sapientes:
quorum .mus Socrates a dris bona tantu petenda censebat: quae& & quanta ne dicendum quidem, sed illis permittendum qui sicut ex facili dare, ita ex magna bonorum copia recte deligeret possim r.quae Unicuique apta foret. Alius Philosophus Pythago ram fuisse perhibenoquum salutatus fuisset ab amico,& ut fit in ta-illeostressi i. dixisset ille. Dii tibi dent quaecunque Vis, Melius omina, ri. Mo enim malo,quae illi dant: Multa enim optans, quum ea consequutus non fuissem, intellexi postmodu ex eventu illa mibi
24쪽
recte non obtigisse. Rursus secundum animi mei propositum quae dam consequutus, non multo post conquestus sum de sortuna, &acerbe tuli Votum meum valuisse.
Sunt etiam nonnulli,qui olim in Delphico templo putent inscriptum fuisse. Nosce teipsum: quasi nisi talis sui ipsius cognitio prae
curreret, ingredientes ad Deum , temere vota emissuri viderentur. Ille etiam poeta Graecus ostendit se sana habuisse metem. qui quum videret homines contra se plerunque petere, miseratus horum affectum,pr o his propria landir prece, quasi corrigere studeat lapsum: idq; duobus versiculis quos quidam ita latinos fecit. is Da bona siue petat quisquam seu non petat at nonis Quae rogitant mala,summe Deus concesseris vlli. Midas dicente ad illum Deorum quodam peteret quicquid Vestet,id habiturum: petiit ut est in fabulis quicquid contingeret coroPOre,in aurum verteretur: Existimabat se magnum bonum postulasse nec prouidebat quanta in eo e stet pernicies: quod ubi demum sensit habito munere pet hi pro summo beneficio ab eodem Deo, ut beneficium suum auferret, quia eo laedebatur:& hic quidem facilitate Dei suum reuocantis munus illaesus euasit: sicut placuit sabulae au- floribus. Sed quot, Sc quales viros auru interemit s Lege Caesarum acta: Illic inuenies multos, quibus aurum peperit inuidiam: Inuidia
crimen: Crimen accusationem: Accusatio damnationem. Damnatio
mortem . His eos gradibus aurum deduxit ad interitum: plerosepfestinantius praecipitauit: quos immissus a Caesare miles gladio si tim confecit: & tamen inter humana bona non aliud vehementius appetitur. Vt aute id facile' intelli statur; reseram quod olim in Thra
ciae Parte quadam fertur conti Misi . . ia L. rabsconditum conIi
nens thesaurum: hoc Dominus ignorans Ue i. q. Emptor dum arboribus agrum consereret, in hunc incidit i re irrio. nata perculsus, conuenit Ueditorem rem indicat. petit, Ut quainprin. 'na thesaurum auserat:asserens se agrum emisse non thesauria. Repugnat v cditor,
de dicere se locum vendidisse: nec in eo iuris aliquid retinuitie. Ita quicquid ibidem esset id ad emptorem pertinere. Oria contentio ne,quum Vnus daret thesaurum, alter non reciperet, itum est ad arbitrum i qui cognosceret uter duorum auferre thesaurum deberet. Is utrisq; auditis nullam protulit sententia: Sed controueisue dixit,qm se thesauri faceret possessore: de hoc illi facile c .cc2cria..... Non multo Post percrebuit umor inuentum thesaurum, deinde
25쪽
palam factum quis eum,& ubi haberet. Tum nonnulli iniquI con
si ilatione lacta domum in qua thesaurus fuerat repo litus, es anculum estoderunt,& thesaurum abstulerunt: Domino, Uxore liberis,& seruis pluribus interfectis. Quum postmodum raptores se in solitudinem, & sylvas quasdam recipissent, dum certant inter se depraedae diuisione, manus conseruere magna 4 pars ipsorum Occia
huit. Superstites ablato thesauro logum iter ingressi Varias insidias,& pericula perpessi: demum quum in regionem Persarum peruenissent illic re intellecta Regis iustu ad unum omnes necati; auroqr de vita spoliati. Sic thesaurus ille innumera peperit mala: ex quo gnitum est illos duos primos plurimum vidisse , qui ab eo discesse
rarit,altercantes primo inter se non quis eum recipere, sed quis non recipere deberet deinde illum arbitro reIinquentes. Vix Verba mea fidem facient inuentos esse homines, qui spernerent thesaurum: at nos quod traditum est i maioribus, narramus. Scio huius inuentionem in Votis esse omnium; quum tamen ignorent quid inde sit euenturum. Hi vero' de quibus dixi, dum thesaurum spernunt inouentum, se omni thesauro pretiosiores reddiderunt. Longo sane carmine cunctis notissimo Satyricus Potia demonstrat plurima morotalium Vota properauisse ad inscelicitalc, colligens multorum exempla ; quorum alii quum ingentes diuitias habuissent prout optauerant,alii summos honores,alii magna imperia,alii validum eloquentiae robur,alii egregiam corporis venustatem, alij longam aetatem, haec Unicuique eorum bona, & ipsis, & atris multorum malorum causa suere,demum exitio extitere, tandem illud concludit., , Orandum est , ut sit mens sana .in corpore sano. Hoc admitto,quod με .ia.... ma nam quod dicit de corpore fano, in eodem es nere, quo reliqua temporalia:quia etiam laede re hoc potest,si malὰ utatur. Saepius expedit aegrotare quam recte valere icut dc saepius mori expedit, quam viuere. Illa eiusdem me ora. ,, Porrem Posce animum mortis terrore vacantem,
,, Naturae qui scire queat quoscunque labores: Nest iat irasci cupiat nihil. Et reliqua quae sequuntur. Sed illud ad Christianum magis peris dem saepius inculcem ut petat fidem sibi dari, vel augeri: deiade a... cione Dei,& proximi: de qua pendent leges et Prophetae. Postremo per Partes, omnia quae ad animarum conserunt sal
26쪽
DE ORATIONE AD DEUM. astem,veluti Iustitiam, Pietatem Liberalitatem, Continentiam.& re liqua generis eiusdem. Quid si clamet saepius cum propheta Cormundum crea in me Deus ' nonne iste arcem petitionum Omnium ascendisse videtur: petens id, ad quod ut supremum finem, omnis nostra sertur cogitatios Quod nam hocc ut Deum videat iquo nihil maius cuiquam daturus est ille, siue viam ambulet mortalis huius vitae: siue iam in coelesti patria conquiescat. Dixit enim, Beati muri do corde quia ipsi Deum videbunt. Stulti si corporeis oculis quaeri mus Deum videre,qui solo corde conspicitur:quod nisi ab omni sece,& inquinamento mundauerimus, nunquam claritatem illam.&maiestate videbimus. Sed quid opus est per haec ire quum ipse Do
minus, ut auferret dubitationem omnem,sormauerit orationem, se
cundum quam nobis petendum fit. Non igitur petenda alia praeespuo affectu,nia quae illic expressa sunt; aut ad aliquam eorum parotem spe fiant.Continet autem ea oratio petitiones septem: quarum quae Praecedunt, continent amplificationem diuinae gloriae: quae vero subsequuntur, pertinent ad subleuationem miseriarum no si rarum. Ergo Prima, petitur sanctificatio diuini nominis: Secunda, propagatio Euangelin, & Regni coelestis . Tertia, obseruatio di uinae voluntatis. Reliquis quatuor petitur panis: dimissio peccat rum': praesidium aduersus tentationes, & liberatio a malo . Nulla hic certe diuitiarum petitio; nulla memoria dignitatum; nulla Potentiae postulatior nulla corporeae salutis, nulla remporalis vi tae mentio: Panis tantummodo postulatur, quia is necessarius est vitientibus: & ut intelligant etiam Diuites,& potentes , nihil esse eorum proprium; Sed omnia esse Dei, a quo vel ipsum pam m.
mendicantium more petere co un nisi torsitan ita tumeant, ut Putent orationem dominicam aia te Hon P. riere, & ea non Utun
tiar. Sed nescio quomodo haec caduca, de rem, 'alia bona, quae ne nominat quide Dominica oratio; nos Praeposterc. t prima in petitionibus nostris.& votis habemus. Ecce ingredimui. mplum; supinplices omnibus procumbimus aris, UXOres,liberos,Villas . ccuniam, viditariam,valetudinem, honores, imperium, de huiusmocii res tiat gitamus. Nae ex magna quide bonorum copia minima delegimus, quae peteremus. Videndum erat diligenter antea,quod esset petendum:nam ab eo petamus cui elementa cuncta famulantur,qui quicquid c st rerum pugillo i Iaulum continet: qui denique est tens. Magnum ergo aliquid erat Petendum: λ-- ...ccqUM PO
27쪽
ro M. ANT. NATTAE AsTEN sistuntur adeo friuola sunt, Ut digna sint, quae malis etiam concedanis tur . Veiunia men si inter liaec Christus praebeat se videndum, &assisiens nobis quemadmodum olim duobus fratribus honores se. culares a se petentibus dixit. Nescitis quid petatis, sic nunc dicat. Erras,o homo. petens haec tibi nocitura nonne coget nos longa in oratione obmutescere Sed grauiore obiurgatione υteretur si dicerct. Non audio haec petentes. Vos ad aeternum venistis Deum, ut humana haec auferatis, quum ipse immortalia. Se me dignillima munera dare essem vobis paratus. Quid stultiussat quam inepte, quod inter sancta altaria. Prophana tantum quaeritis: & quam impie', min domo mea quiduis potius quam me petatis es Ergo nisi cum auro, & argento, & reliqua bonorum temporalium copia Venero, Deus vobis no ero Ita ne instiper angustus sum vobis, ut nequeam
me ipso cupiditates vestras impleres' quod alia quaeritis,quibus impleamini: Noui qudd non me,sed mea diligitis: ideo nec illa habebi. iis, quae magis Penditis,quam ipsum me. Haec si diceret, aliquid ne contra hiscere possemus Quid & quod iustissima illa causia est, nihil indulgendi commodorum ad vitam spectantium, dum videt peccati sorde oblitos Ille num iussit nos tales fieris minime: sed sanctitatem mentium, de corporum praeceptu non paremus. An igitur aequum est, hominem a' Deo audiri ; quum Deum homo non a
diat Negligit ille voluntatem nostram. Quid ita quia de nos itinlius neglexerimu8. Mundandum prius cor ab omni criminis in quianamento,& tum demum adeundum cum precibus:atque ita quum velutid a quidam Deo colloqueremur, facillimum foret quae noque legitime petita auferre: nec dico quod peccatores omnino non audiat Deus;audit enim quandoaue. Nam liberalitas eius & pietas, ad malos etiam si ' Pic---ucised saepius tamen negligit eorum preces, vel ' audit, non audit propitius, sed iratus: nocitura enim peccatore S ciebant. Haec ut haberent permisir. De talibus i
quit Aposto quod tradidit illos Deus in desideria cordis eo rum Ac immunditiam, ut contumeliis afficerent corpora sua in senisti piis. Sic audiuit vota Israelitici populi flagitantis Regem, sed quemadmodum ut est in fabulis aud hi Iuppiter ranarum preces :pro trabe prius cocesia petentium Regem alium magis impigrum : . . & h ydrum accemre. Itidem Israelitae incolentes eremum quum fa-
'ri optarent vesci carnibus, inaximo orto murmure, atque
adeo inae.... M u Prosula Obtinuerunt id quidem, sed magno e
28쪽
DE ORATIONE AD DEUM. a arum lo. Nam ut scriptum est. Adhuc carnes in dentibus , & ee 'ee suror Domini concitatus in populum percussit eum plaga nini: magna . Sic exauditus Satanas in tentatione sancti uiri Iob; non ut uinceret, sed uinceretur. Sed sceleratior illorum est precatio , qui sit. mulati liuore sibi ipsis male precantur , ut alteri sit peius Squem ad modum est in eiusdem sabulis de duobus illis mercatoribus; quo rum alter inuidebat alteri. Quibus quum Mercurius socium se itineris praebuisset, t.indem deferret, ut quoniam cum Deo commettium habuissent, peteret alter illorum quicquid uellet; alterum . qui non petiisset, duplum laturum eius, quod alter optassiet,uterq; detrectabat petere . Demum urgente Mercurio petiit alter ut sibi unus oculorum decideret, spe rans futurum .ut alteri uterque periret. Fabulas rursus loqui uideor. tinam fabulae essent tantum,&nulla huiusmodi exempla immortalium uita apparerent. Sed quot reperias, qui inimici mortem sua morte cupiant emptam, qui famam alteri perire cupiant suae famae
exitio s Sed ne simpliciter quidem petendum a' Deo, ut inimicum percutiat: nam quum ille inimicos diligi mandauerit, & ostende dum sit nullos nobis et I r inimicoq; quae inimici,at quae ultionis Poetest esse mentio quomodo postulare poterimus, ut ignoscat pecca tis nostris,si aliena puniri postulamus' Etenim dictum est i Domi no non dimitti nobis delicta nostra, nisi nos pariter aliis dimiser,mus:nos vero' non modo non dimittimus sed Dominum etiam ne
ipse dimittat flagitamus. Videtis quam absurda imo quam iniqua haec sit flagitatio, quae tamen fit a pluribus. Ade udum est ad Deum
ut reddatur Propitius, non Ut exacerbetur,quod minimὰ hi faciunsi qui imprecantur alteri qui sui rates personam,verba Proserunt accusantium.Cotra aut pro aduo an . serat supplicadum:
nam si tunc et nihil pro se dicerent,diuinam ad i misericordiam allexissent:nunc vero' illa agentes ad iram prouocant.. agitur periz de ac si quispiam metuens clarum. de potentem viruli., em iniuria laeserat, supplex et fiat pro reditu in gratiam: interim inm. ilim videns transeuntem, Velit deserta sua supplicatione eum p rsequi,ta nucidare: ac non contentus propriis viribus, ab eo cui supplicabar, petat magna Voce ut se adiuuet; socium ad eam caedem praebeat. Quid hac imagine quaeso foedius,aut turpius excogitari pot Non
ne,qui sic ageret,indignationem,& iram commovear ei st.
se antea Necibus lenire rsntab is Cert si vir iuerit,aut uua partem
29쪽
habeat sani confit id excandescet:& hominis oderit in orcs. Tide causa est istorum qui sibi delictisq: suis Deo suppliciter postul Σt ignosci Deinde Uerbis praecibus* suis in inimicos feruntur,atque eos Voto perimunt: idcli fieri, Ac peragi i sirpremo omnium Domino re quirunt. Vtrum hoc est admisericordiam sui Deum inflectere fanad ultionem,quam in alios postulant contra se animares Num impudentia quicqnam valet ad impetrandum ' non opinor. Quod vero os postulantis a' Domino veniam quam ipse alii conseruo non con cedit Quid ergo orandum pro his, qui in nos vel nostra irruerunt' Sic certe': si diuinum sequ imur sermonem. At durum id. Minime vero :nisi durum sit orare pro his qui prosuerunt: Nam & si illi non hac mente contra nos insurrexerunt plurimum tamen conserunt, si ipsorum iniurias leni,& clementi animo excipiamus: quoniam tune ab hominibus laudes;& a' Domino aeterna praemia referemus. Nec vero' quenquam moueat quod in psalmis leguntur saepius imprecationes quaedam; Ueluti illud. Fiat mensa eorum in laqueum , Sc cae tera quae ibi dicuntur: haec enim S talia praenuntiantis Spiritu, non optantis voto exprimuntur. Illud etiam,quod in Apocalypsi legitur,orare Martyres,Vt eorum sanguis Vindicetur: ita accipiendu est. ut in hominibus extingui velint peccati regnum, sub quo tam im pia pertulerunt. Nam ne Martyres quidem dum hic agerent,& torquerentur, saeuum quicquam & acerbum, tortoribus suis optauere. Ipse Dominus in cruce pro crucifixoribus suis orauit:& eo se exemplo pro lapidatoribus suis Stephanus; qui primus sanguinem pro Christo iudit. Iacobus A poli olus, is, qui frater Domini est di ctus.
Praeceps a Rus a Iu daeis de pinnaculo templi, inuentus est humi somiammis iacens, pro in i ire Paulus quoque anathema fieri cupit pro statri ' um p . icquentibus, modo conuerterentur ad Dominum,& ute aeterna potirentur. Si quis odisse Uelit inimio cum, odio habe . in eo peccatum: idq: positi ita occidi: hominem autem ipsum 'bum velit quem nobis proximum fecit,& naturae si militi elidei societas, & spes coelestis haereditatis simul capien- :cuae iniquis quoque proposita est si resipuerint. Hoc agentes in citabimur medicos qui hominem in te ctulo iacentem amant: mor hum autem,propter quem iacet,lantum abest, Ut ament, Ut ipsum durissme insequantur,interficerem cupiant, ut homo vivat. At haec
tur Videntur nanque sibi homines quas iuste optare inimicoum aior em . Moriantur inquiunt inimici: Quid ita . quia
30쪽
DE ORA TUO NE AD DEUM. as lue iniqui & peruersi sunt. Non sic agent si me vel diuina potius audierint mandata: quae non admodum difficilia sunt. Num dissicile est
unum mutare Verbum eadem remanente non opinor. Mutent ero
go,& non dicant moriantur inimici. sed corrigantur. Hoc si fiat,ini mici erunt mortui: iatra enim correcti non erunt inimici. Quicunq, aucem dicit,non ignosco inimico meo,nec ignotum Volo: cupio Vemoriatur: quia malus est homo:si id dicit animi sui dolori indulges, hic e' bono malus fieri incipit:& ambiguu relinquitur, Vtru e duo bus malis Deus prius ulciscaturmam de malo supplicium ut sumeerit postulabatur. Quid de his dicendum qui nullis inimicitiis, sed praedae amore adducti aliena cocupiscunt Optat miles conductitius direptione oppidi quod obsidet: ut spoliis alienis suas augeat OPes.l Medicus orat morboru prouentum,ut ei qstus accedat uberior. Es inagitat alius propinqui morte, ut ad eius haereditatem quaprimum. Pei ueniat. Mercator huc preces suas dirigit in merces suas quaplurimi addicat:&vt earum vitia lateant emptore. Hypocrita,quid aliud in votis . de precibus habere censes c nisi ut eludens, quum sanctus non sit,sanctus tamen hominibus esse videaturi Haec improba Vonta si dicerem audire Deum,ipse improbus essem. De his Se talibus i quebatur Iacobus Apostolus in epistola. Petitis & non accipitis,e, quo d male petatis,ut in concupiscentris vestris insumatis. Constat autem Vt ne de hac quidem re monere oporteat, Impia contra Deum niusta contra se ipsum, perniciosa contra proXImos,non es se postulanda De reliquis vero ,ea quae ad diuini nominis gloriam.& animarum pertinent salutem , quae in virtutibus, Sc animi doli' hus sunt posita; iraec tuto ,& au lacter utenda sunti Non enim Ue rendum est ne noceant: & pr 'niam prima etiam sunthona. Ista autem temporalia commoda, quo . inopia affert mo lestiam posterius petenda sunt: quia inferiora sui ona, de sub eκ-ceptione si id ille velit: volet autem si profuturum ouerit petenti'bus. Nam concessa obesse possent, Se infestos exitus lis ere. Hoc. exemplo Christi quo quid potest esse sublimus in faciendis. le enim quum ex natura hominis assumpti rogaret Patrem, ut calix acerbissimae illius passionis si fieri poterat ab eo transiret, subii ciebat singulis eius orationibus. Veruntamen non sicut ego volo, sed sicut tu. Itaque paulo post,ad illa supplicia processit 'iuniana detrectabat imbecillitas:quia sic disposuerat D ' .moc rPre, unde filius est Dei:& unum,& idem cum Patre. Naua clade Patre