장음표시 사용
171쪽
poematio versus aliquos Ausenius consentavit. Vide de eo plura lib. xt de Histor. Lat. cap. XII. Nunc BIum addam, aevi vitio potius, qu: ira suo, saepius negli re modulum syllabarum. Vt cum H ei comsona censetur. Hinc epist. II ad Ausenium: , Sibi reposcem ab homine munus siumn.
Senarius est jambicus sede tertia sibens tribrachvn. Ejusdem est istoc ad Cytherium:
. Similiaque alibi. Mec in quoque in abso pro abyssus idem coni-pit Paulinus carm. XXvI:
ui Elissue abrsiis extra penetravit apertos. Paullini est lib. I de vita B. Martini:
Nempe eadem licentia, ut in Notis monuit Franciscus Iuretus, qua primam in Evangelium corripit. Item in Erum . Ut lib. II 6uidem operis: -- Tristem miseretur erumnam. . Diarenus Paullino in syllabum: ut lib. II de vita S. Martini: . Sed Diaconus qui forte iseras vix eodice rapto. Atque alibi non semel. Idem lib. Iu de vita priorem in Hamor corripit. Quod &, secundum veteres codd. factum Iuvenco lib. I v. Idem Paullinus Nat. Iv Fclicis: Cum pia sterilego amareretur Eclesia bella.. Ac similiter non sem* de vita B. Martiiii. Ac praeisse in eo Tertulliano dictum antea. Flavius, Hieronymi aequalis, carmine hexametro de re medica stripsit. Hieronymus contra Iovinianum: Lem, qui volet, Aristotelem, e
Theophrastum prose, Marcellum Sidito, ta nq,um Flamium, carmine ius
Honorii quoque temporibus viguit Licentius Hipponensis , B. Augustino, Hipponensi antistiti, perfamiliaris: qui in Academicis eius meminit, ut Poctae celebris , item exarati ab co poematis de amoribus Pyrami, ac Thisbes. Mentionem ctiam faciunt Paulinus , ac Posid nius. Praeterea hymnos, & alia reliquit. . Honorii irem aetate , post Stiliconis caedem & Romam ab Alaricho Captam , quod suit anno Chr. CCCCX , fuit Rutilius Claudius Numatianus Gallus: cujus habemus Itinerarium carmine eleganter perstriptum, sed odium spirans religionis Iudaicae, ac Christianae. Observat uod Pithoeus ex ordine a migationis, ta itinere, videri quaedam in eo confvsa ae uost M. Plura de eo lib. m de Histor. Lat. cap. xv. aequalis
172쪽
LATINIS. AEqualis illi Decius satyricus, qui Rutilio dicitur
LMissi nobile pirur, . Ac de eodem inquit, umqvi vianificis sar a ludente, Camaenis
Nec Turnin potior, nee Iuvenis erit. Instituis veterem censeria lima pudorem, Dumque malos eavit, praecipit esse bonos.
Theodosiani vel Honorii aevo vixisse videtur scriptor Comoediae,quae Plauti merolus, vel Aulularia est: quemadmodum etiam judicat Petrus Daniel, qui primus edidit, ac Cardinali Odoni Colignio Castilionaeo dicavit. Atque hoc partim e dictione colligit, panim quod inscribitur Rutilio: is autem videatur Rutilius Claudius, Itinerarii scriptor, de quo proxime loquebamur. Aliis autem putatur auctor Gildasius Brito: quemadmodum etiam apud Barthium in Advetiariis est lib. XLIV , cap. 1x: qui & eo , es proximo capite totus est, ut hanc seb tam expendat. Is vero Gildasius Brito non est alius, qam Gildas Bathonicus, sic dictus ab urbe Badonis, quae nunc Bathonia in Sumersetensi Angliae agro sita. Gildas is natus fuit anno Io xx, historiam vero . suam edidit anno Io LXIve ut os sum Reverendissimo doctissim que Usserio in Ecclesiasticis Britanniae Antiquitatibus extremo cap.
xr II. Ut tum fuerit annorum tantum XLI v. Sed credibile est complures post annos vixisse. ut propterea Polydorus Virgilius reserat adan. Io Lxxx: nisi trutius is secutus Rodolphum de Diceto, qui, sed perperam, scripsisse opus memoratum ait anno In LXXxIv. Gittheismius vero claruisse dicit an. In C. Verisvrulius foret tum obiisse. Cintersim quo minus fabula haec Gildae us videatur, facit quod dictio sit venustior, εc secilior, quam in epistola de excidio ac conquesbi Britanniae t de qua diximus lib. xx Historiae Historicorum Latinorum, Cap. xxx. mquam dicere possis, Comoediam scripsisse, cuis adolescens, ac recens esset a studiis literarum: , 8c literati, seu magistri, seu alterius opera assiduo adjutaretur: at jam annis graviorem, ac praeterea gravatum cura Ecclesiae, multisque adversis, longe aliter kripsisse. Equidem possim hac parte suffragari; si codices insi hunc Querolum ut dicitur, tribuant Gildae: sia mil istoc magnopere ad rem, si alius is est Querulus : videlicet epistola, qua conqueritur de statu Britanniae. Quae itidem summi viri Vlterii sententia in '. Fortasse aliquis cum Barthio tauctorem Plautum putet vocatum , partim ob libros illos , quibus PLAUTI SERO LUS , sive AvLPLARIA inseribitur: partim ictiam, quia Plauti dicitur a Vitale Gallico , qui Elegiaco carmine e
pressit. Aliti vero omnino verisimilius fit, eo Plauti nomen impositum,
173쪽
quia exemplo sabulae vcrh Plautinae Aulularia & ipsa scriberetur. Honorii, & Theodosii junioris aetate fuit Proba Falconia, seu Farutonia, uxor Adelphii, proconsularis viri, mater Iulianae, S. Demetriadidis avia. Haec Christi vitam conseripsit centone Virgiliano. Habes in Bibliotheca SS. Patrum Tom v III, edit. II. Ambigunt alii, quia Isidorus eos, vel iis stiniles factos dicat a Pomponio nobili Poeta. Male audiit Proba, quasi ea urbem Romam Alaricho prodidisset. Sed eam ab hoc crimine purgat Cesar Baronius. Caelius Sedulius , presbyter Scotus sub Theodotio Iuniore vixit, ut recte est apud Tritthemium. Fallitur Sigebertus, cum toto pene seculo antiquiorem facit. Nam vixisse ait sub liberis Constantini M. Meminit & Isidorus in Catalogo: sed de aetate tacet. Scri psit proti explanationem e stolarim Paulinarum , quam ex variis excerpsit. Negat id opus sibi visum Post inus in Apparatu Sacro. Sed edidit Henricus Petri Basileae an. CID Io xxv III. Praeterea reliquit carmine hexametro quartior libros operis Paschalis. Hus etiam mentio apud Gelasium Papam in Decretis distinct. xv. Vbi legi selel: Viri venerabilis Sedulii opus
P hale, quod haeretisu descripsit versibus, insigm Liae roferimus. Sed probari reicu debere hebicu legi, iam ante seculum monuit Pierius Valerianus orat. pro Sacerdotum barbis. Hoc opus etiam prosa conscripis postea: ac habes in Bibliotheca Patrum Tom. v III, edit. II. etiam vide quae in Notis ad eum scriptorem observavit Franciscus Iur tus. Insuper & duos reliquit hymnos, quorum unus Natali Dominico,
alter festo Epiphaniae in Ecclesia cani suet. Ita Sedulium gemina exstat una Liberii, altera Belisarii. Utrobique prumae, &ulti
mae versitum lite conficiunt SEDULIUS ANTIs TEMProsper Aquitanicus claruit cxtremis Valentiani III temporibus, ac deinceps sim Maximo, Avito, M'orano, de Severo. Carmen ejus a versus ingratos, aliaque , in omnium stini urinibus. Multa de Pros ohoc diximus libroe et Historiae Pelagiariae, cap. XVII I. Cajus Sollius Apollinaris Sidonius patrem habuit, qui sub Honorio Imp. fuerit Tribunus Notarius,& Praesinus praetorio Galliarum. Natus ipse sub Theodosio juniore, & Valcntiniano III. Ter utriusque militiae magisternit, quater praetorio praesectius. Multum auctoritate valuit apud Augustos Petronium Augustum , Avitum , Majorianum. Aviti etiam gener fuit, ac pessimiliaris Theoderico Gothorum regi: inter quem de Majorianum, Sidonio contailiante pactum initum est. A M oriano etiam Comitis honore auctus. Sub Severo Augusto A vemiam adversus incursus barbarorum defenditia Sub Anthemioetiam
magno in honore fuit. Post vanas vero dignitates jam quadragenarius, fustus
174쪽
factus est Arvernorum Episcopus e ac tum totum se sacris studiis dedit, relicta poesi. Sic enim scribit lib. Ix, epist. x I i, quae ad Oresium est: Sic pagina tua)-eloquio, quod turbat imperio: quippe quae paravim
metiens. ordinis agam, carmina a nobis nunc nova petat. Trimum ab exordio religiose professionis, huic principaliter exercitio renuntiavi: quia nimb. . νι- facilitati posset accommodari , si me oceupasset levitas verssum, quem restin e coeperat ramisas antionum. cum scriberet, jam tres olympiadas, ut ibuletu legere est, Episcopus fuerat. Quantum autem valuerit poesi, partim ostendit, quod in Trajani soro statuam meruit cum laurea Apollinari: partim elucet ex xx Iu poematiis, quae habemus. Atque ex his etiam liquet, recte a Gennadio dici, vixisse stib Leone e qui imp rare carpit in Oriente anno CCCC LV. Addit ibidem etiam de Zenone, qui imperium adeptus CCCC LXXI v. A Baronio eius obitus refertur in annum CCCCLXXXIV: qui annus est nonus Odoacri, Italiae regis. Itaque fortasse aliquis putaverit in Odoacri temporibus memorari debuine. Verum quia nunc de poesi loquimur. maus studium Sidonius, ex quo est factus Episcopus quod fuit anno Vrbis CCCC LXXIi intermisit: ejus potius ante desitum Caesarum in Occidente imperium, questi dignitate ea collapis, meminimus. In metra Lepius peccat, ut multis exemplis ostentum lib. II de Arte, cap. xxx xx. Sincerit igitur uinciste Plaesaecius et B Phoebo melior lyristes ipse Nempe non attendit, quod Graece sit, scd selum quod aetate ea illa in AS S: ES corriperent. Vnde Sumpositis: Caetera mando focis, strenunt, quae aentes acuti. Vt in codice antiquissimo reperit Salmatius
Imo tanto ante scripserat Prudentius 2 ιε--,
Coduces insigni stria. . - 'Qui jambicus est dimeter. Quid quod jam aetate Alexandri Severi es. Heliogabali sic scribebant. Vnde apud Lampridium in eius vita: Pularum quia vides esse nostrum Regem.
Pulcrum quia putas es vestrum regem. Quae attuli , ut liqueat Sidonium non ram in eo peccasse vitiis sit in quam consuetudine plurium seculorum abreptum. Audiamus 8c , quid de omni ejus dictione censeat Ludovicus Uives lib. xxx de ratibne dicendi , cap. de Poeticis te I ria antiquaria, novara, phrasis dura, t--λ. atque novam, oe pisas dura, atque hemia , minus multo notabilia seunt in oratione nMmeris ad Vsthar quod est anima extere in multis di velut in 'Sid 'δ i uis, Misara, SManiano capis: quorum Uaae indissimas, versu - ρο--wHas.
175쪽
Sidonio aequalis victorius Pom et quem hoc nomine GH- is
quem dixi, Sidonius lib. v, epist. est. Salvianus Massiliensis presbyter, ac Postea Episcopus, claruit temporibus non Arcadii & Honorii, ut censes Andreas L vius, Le nis ac Majoriani. Inter Poetas ab aliquibus reponitur propter ista Ge nassii: In more- ω-- de principis Genesis ς-- -ditisnem Κν---s, - s is versu am si hex-- M. r. Sed placet conjectura e vim , qui ψunt ditemplo Basilii, Sc Ambrosii, s sisse Heraemeron, sive volumen de operibus scit dierum: qusce operis 'itudinem indiciille ex numero versium, qui non minus in prosa, quia carmine .-iet numerari: ut ex multis veterum testimoniis cognoscere est. Quare cum Ritteratasio puto scribendum: - sintve u P e . . . Igmaenetrem , lib. I. Nimirum num us vialium excidit. Vt nihil sit, cur & carininc scripsisse existimemus.
C A P U T v. De quartae aetatis Poms Latinis ab amisse Occidentis imp rii, usque ad idem a Carolo M. instauratum. AB amisso Occidentis imperio, vel imago ante, incipit aetas decrepita: quam in δε- partes Iissescimus. Prior eis ab imperio Occidentis per i ugustulum irasomysium amisse , ussae
ad idem instauratumper Carolum Magnum. In hoc optimus, supra Hasem bonus eis Severinus Boethius. Nec eo penitus se
Claudianus Mamertus, Viennensis Epis us, claruit Zenone Imperante: etsi Bella inus in scriptoribus Ecclesiasticis stib Ualentiniano III, & Theodosio Iuniore, censeat viguisse. .Praeter praeclarum trium librorum opus de statu ammae carinta reliquit contra vanos die- 'tas. Hujus quoque videntur carmina cae Christo, quae in Claudiano leguntur. Nam ille Theod ni aevi scriptor gentilis fuit, ut ex Au-R no, Orosio, atquc aliis . . t. Qui si tandem factus esset Christianus, Wrbo texi nt. De a te vero quod dixi, satis arguit, quod in opere memorato Eucherii, Lugdunenti Episcopi, ut aequalis, meminerit. Item quod opus suum de anima Sidonio Aselli item dandum ac divulgandum misit. . Sub
176쪽
Sub Zenone etiam claruit Claudius Marius Victor, Rhetor Massiliensis , qui in Genesin carmine hexametro scripsit libris iv ad AEthereum filium. Item carmen ad Salmonem Abbatem de perversis seculi moribus. Utrumque habes in octavo Tomo Biblioth. SS. Patrum edit. xx. Fuisse literaturae secularis , quam sacrarum literarum peritiorem, judicium est Gennadii Massiliensis : quod & secutus est Ado Viemnensis.
Alcimus Ecdicius Avitus, ArchiepiIcopus Viennensis, Zenonis , & astasii temporibus claruit. Superstini versu hexametro lib. v, de mundi origine, de peccati origine, de sententia Dei, de diluvio, deque transitu maris rubri. Item ad Fuscinam serorem liber de con latoria castitatis laude. Etiam prosa superest homilia de sesso Rogationum, &prima ejus institutione. Meminit Sc Alcimi huius Venantius Fortun tus , qui claruit circa annum Io LXX. At ratio nigit, cum Lilium Gyraldum dialogo v Historiae Poetarum, tum Caesarem Baronium in Ma ivrologio Nonis Februarii; cum hunc Alcimum intelligi putant 4 Si-aonio Apollinari lib. ux xx, epist. xx, quae exarata est ad Lupum. Nam loquitur ille de Latino Alcimo Alethio, Nitiobrige, sive Aginnensi, qui inter Professores Burdigalenscs: memoratur Ausenio carm. II, & B. Hieronymo in Chronico Eusebiano laudatur ad an. Christi CCC LX: Alcimus,'Delphinius Riatores in Aquisaria senti ὲ d rem . Ut inter Alcimun Rhetorices Prosessorem, de Alcimum Episcopum ac Poetam, totius sit scculi intervallum. Anno quarto Anastasii Turcius Rufus Asterius consitatum gessit cum Flavio Ρraesidio. Huic in codd. nonnullis carmen tribuitur, quo vetus es Novum Testamentum conferuntur. Sed alii Sedulio adsignant: nonnulli & Claudiano Mamerto. Gelasius Papa, qui, temporibus Anastasii Imperatoris, Romanae Ecclesiae praefuit, ab anno cccc xci I usque ad cccc xcv r, inter alia etiam condidit hymnos Ecclesiasticos. Quibus temporibus in Oriente Zeno, posteaque Anastasius , in Italia Odoacer, & exinde Theodericus rexit, claruit Mitius Manlius Boethius Severinus, vir Latine & Graece dcinissimus , in omni disciplinarum genere excellens, quoque Roma a Varronis temporibus non habuerit undecumque doctiorem. Quantum idem carmine valuerit, ostendunt libri v de consistatione Philosbphiae, quos exul Ticini scripsit. Omnino nihil in poesi venustius habuit, vel illud aevum, vel etiam quod proximh antecessit. Uxorem habuit cui nomen Helpis: quae &ipsa literis, ac imprimis poesi excesiuisse dicitur. Vir fuit Consiliaris, re filios duos Patricium, & Hypatium, Consules vidit. Cum vero ob
177쪽
titeras ad Anastasium I . scriptas, & alia quae lana, suspestis esset
Theoderico regi, quasi studeret recuperandae libertati, jussu ejus una cum secero Symmacho, est interemtus. Sub Anastasio, Orientis Imperatore, Theoderico Amalo ostgottho, Italiae rege, & Anastasio, Symmacho, ac Hormisda Papis, claruit Ennodius Ticinensis Episcopus, qui perperam nonnullis Euodius vocatur, ac Ennodius Iuvenalis dicitur a Bernardo Sacco Historiae Ticinensis lib. v III, cap. I. Episeopus factus anno Vrbis CCCCXC, obiit vero anno Io xvI. Hus cum epistolas, orationes, ac panegyricos, tum hymnos ac epigrammata ediait, emendavit, notisque illustravit Andreas
Fulgentius Ruspae in Africa Episcostus vixit anno quingentesimortemporibus Trasamundi Regis et adversus cujus errores tres libros stripsit. Alia reiam ejus multa in manibus sint. Obiit anno I xxix. De eo sic Sigebertus in Catalogo: Ne videar humana instere Avinis noneommemoria o sacris memoriatae hujuι viri opus, qui totum opin Vi ii ad Phyliam rationem referens, in lutea quodammodo massa , auri metiarum ρο- silvis, S repertum eoneoxit. Signat vero id opus, quod inscribitur Fabii
Planci adis Fulgentii de allegoria librorum Vir ii ad Chalcidium Grammaticum. Is vero sine dubio alius est ab Episcopo Ruspensi.
Nempe Grammaticus is, cujus & Mythologicon libri, exstant: cujus item Expositionem sermonum antiquorum ad eundem Chalcidium Grammaticum Nonio Marcello seriecit Hadrianus Marcellus, uti &post alii. Atque hujus fbrtasse fuerint Astronomica Fulgentio tributarac carmiue scripta hexametro, cujus fragmentum habemus in opigrammatis ac poematis ex collectione Pythoei cum eius notis Lutetiae excu--.11,.. sis'. Imo quid si ne Fulgentii quidem sit , sed Isidori: quandoquidem hoc poema sepe illius operibus subjicitur, nullo auctoris nomine e pretio, ut Pithoeus refert. Qui & negat contemnendam esse conjectiInam .hominis doctissimi, qui arbitratur esse Varronis Atacini. Fuit etiam Zenonis & Anastasi Theodotus , cujus carmina supersunt de miraculis veteris Testamenti. . Theodoto aequalis Godesbertus qui carmine heroico complexus M-storiam a mundi creatione iisque ad partum Virginis, & allegorias etiam eorum adjunxit. Hodieque exstat. Rusticus Helpidius vir nobilis, ac quaestorius, idemque Medicus Theoderici Gothorum Regis. Scripsit carmine hexametro historiam veteris & Novi Testamenti. Item de Deneficiis Iesu Christi. Atque haec edita a Georgio Fabricio. Sed periit, quam conscripserat consolati nem doloris. Cujus operis ipse mentionem facit his versibus: Hinc
178쪽
Nine etiam nostro nugata est schema dolori, Ganrula mendosis fingens satyromata Musis, Frigeret ut trepidos camarris pagina questu . Etiam tum Priscianus Grammaticus, Cis ori aequalis, ac eidem memoratus Constantinopoli claruit. Cui siquis hic locus, id fuerit, quia carmine Latino Dionysii Afri expressit. Aliqui tamen Rhcmnii Fannii esse arbitrantur. Et, ut censeo, verius. Etiam epitome ς πι- , h. e. sexdecim versias hexametri de sideribus eidem tribuuntur in praetermissis epigrammatum ,.& poematiorum, quae ex collessione Pithoeana prodierunt Parisiis Isso. Anastalii Imp. anno xxv II habita Synodus Tarraconensis; Christi anno Io xviI. Et interfuit Orentius, Tarraconensis Episcopus, atque idem Poeta: de quo sic Sigebertus Gembhacensis virorum illustrium p. XXIv: orentius Commonitorium Fidebbus scripsit metro heroiso, ut 'mulceat legentem suami breviloquio. Caesar Baronius in Annal. Ecclesiast. an. CCCC LXXXI censet eundem esse, ac eum , cui Sidooius Apollinaris scribit lib. xx P cpist. H. AC movet eum tum vicinitas nominis , quia
hic Orentius , ille Oresius dicitur: tum idem studium , quia Tarrac densis hic Poeta fuit, & Oresius a Sidonio petierat, sibi carmina ejus transmitti. Sed quis non videt, quλ haec infirma sint λ Praeterea nec tempora satis conveniunt, quia Sidonius septennio decesserat antequam
Zenoni silccederet AnastasIus. .
Temporibus Iustini Thracis 31arcus, Monachus Benedicti nus,Bene sieti ipsius discipulus, vitam praeceptoris sui, non invenuste , pro illis
temporibus, . carmine hexametro conscripsit.
Sub Iuttiniano Imper. circa annum Io LX fuit Arator: qui hctoriam Apostolicam libris duobus e Luca expressit; unde ipse:
Versibuι ergo cani , quos Lueas rettulit Aiu. . Item:
De qua pauca coam, Luca narrante, relinu. . o in
Cum gemina sit praefatio, videtur prius hoc opus dicasse Abbati Floriano ; imo autem vigilio, qui ab anno Io XL usque ad Io I.v, Romanus fuit Episcopus. Atque haec conveniunt cum eo quod sub Iustiniano vixisse ajunt Paulus Diaconus t , & Palmerius. Nec multum abit, quod Aldus iis glossemate quodam reperit, claruisse anno ID XLI v. At ω de aetate eius Piatina audiri non debes. Sub Iustino juniore, qui anno II Lxv successit Iustiniano, claruit nantius Honorius Clementianus Fortunatus : cujus patriam , domicilium, ac scripta, memoramus lib. II de Historicis Latini , cap. XXI T.
179쪽
Hodceporicon misi. Carmine ejus exstat liber de Partu virginis. Al-tet de beneficiis Christi, atque cilia, in his libri de RMartinor. quaedam
etiam in Ecclesia canuntur. Uide de eo Aimoinum de gestis Francorum lib. III, cap. XI II: item quae de eo diximus in Historicis Latinis lib. II, cap. HII. Quanti eum fecerit Hilduinus, ex eo cognoscere est, quod epistola ad Ludovicum Pium Imperatorem , non conte tus , ob acumen, dc elegantiam , Sciati Paran vocare, dicat. Praeclarum quoque de eo judicium est Barthii Adversiriorum libro XLVI, cap. III. - Appellat maximi ingenii vatem. Ibidem dicitur ad eum, velut aa Cassiopimm quempiam, ma rum G eo si eum Musi rinnmodulaminum, respexisse Ommum sequemio Poetarum c rum. Et post aliqua adjungit: Asr-dum acumen ingemi in Me autore fuit: etiam doctrina omni fere eoaetineis excellantiar.
Sub Iustino Iuniore qui Iustiniano siccessit anno Io LXV, a imporium annis tenuit xv xx) vixit Corippvs Grammaticus: qui de saudibus Iustini II Augusti carmine heroico quatuor scripsit libros. Prae-ntio operis est afi Anastasium Q storem, & Magiae um. Primus edidit, ac notis illustravit Michaes Ruietius HI aprius Celtiber. De C rippo hoc ita Nicolaus Alemannus praesitione in Procopii Caesariensis lib. xx, qui Αν,δοβ dici solet: Co in Africanus tam improvidus est
Iustiniani, an e Iustini adulator, quam levis Poeta: in alterisu enim laud bus exsultans, asterim in vituperationem labitur incautus, vel potius adductus veritare. Quae postrema verba addit, propter Beda Iustiniani vitia, quae
. non Piscopius m di, sed alii elim historici refert: in his Euagrius
lib. xv, cap. xxxx, & XXXI: praetcrea Zonaras Tom. I II. Plura dixiamus in Historicis Latinis lib. III, cap. 2 II.
Sub eodem Iustino claruit Stephanus, presbyter Asticanus: qui carmine videtur scripsisse vitam S. Germani: idque postulato S. Anach rii, Episcopi Antissiodorensis. Vide quae in Historicis Latinis memor,
Mauricii temporibus, vel circiter, vixit Martianus Mineus Felix Capella, Paullo ante tempora CaesarisNexaclii: ut in Chronolopia sita censet Iosephus mancanus; quem et am seqvitur Christophorus Schetiner Sumus, S. I. Theologus, eruditi operis, quod Ro- Ursinam in- γει scripsit, lib. I v, parte I x , cap. 6rx '. In quo haesere alii, ut Iacobus' Gualterius Tabula Chronographica secunda ad tempora Antonini.Prismus eum reperit Thadaeus Ugoletus Italus; ut ait Pignorius epist. xv xad Franciscum Polam. Primus veterum, qui 'us meminerit, creditur esse Severinus Boethius e qui tempore vixit Theoderici, Gotthorum
Sis, h. e. circa miruin quingentemum. Hic lib. x dedisciplina Sch . ti tum
180쪽
Iarium cap. i. Martianum inter eos reponit scriptores, qui, ut verbis ejus utaristat indagandi, me alique cestuia commondami. Sed auctor ejus libri est indoctus impostor, atqne indignus , qui memoretur. Meminit quoque Echerhartus in vita B. Notheri cap. x . Quod ad auctorem ipsum, barbarum vocat Iosephus Scaliger Notis ad Cirin. Auctorem sanh doctum appellat Schcinerus in Rosa Ursina capite ante memorato t. Quae facile conciliantur. Nam scriptor eruditus quidem, γει. sed Enibarbarus, partim vitio gentis , quia Aser erat; partim aetatis, quoniam collabente vixit sermone Latino ; partim quia multijugae dictioni attendit magis , quam sermoni Romano. Uulgo inscribitur Satvriton. Sed Capella ipse Sauram scmper appellat. Nempe quia tum
vario scribatur argumento , adhaeo prosa, & carmen misceantur, praeterea vario scribatur metro : ea nempe ratione, qua Varronis selyrae sic vocantur. De quibus Probus in Ecl. vr , &alii. Alexander Nccham jam circa annum CII CC xxx commentario Martianum illustravit:
ut auctor est Besaeus Centur. Irr script. Ecclesiast. Quale de prosa ejus pariter ac carmine judicium fuerit Ludovici vivis,legere apud eum positi lib. xxx de ratione dicendi, cap. de Poeticis '. Uerba ejus addu- μου. ximus, cum de Sidonio Apollinare areremus. Temporibus Heraclii Imperatoris an . In exor, &xt seq. Romae 'sedit Honorius Papa. Cui in Bibliotheca SS. Patrum Tom. vI Ir tribuuntur duodecim disticha de Apostolis in Christi ad caelos adscensione obstupescentibus. Sed verisimilitis creditur, esse Venantii Fortunati : qui dictus Venantius Honorius Clementianus Fortunatus. Extre- mis Heraclii temporibus ac seb tribus Mus filiis Constantino, Heracleona, ac imprimis Constantis, claruit Hilaophonsus, sive Ille onsiis, qui& Alphonsis , Toletanus Episeopus, qui primus creditur instituille Festum Conccptionis B. Virginis. Hic varios scripsit hymnos et item epitaphia , atque epigrammata. Obiit sub Constante anno IIcLMII. Vide &. quae de eo diximus in Historicis Latinis lib. I I 3 cap. xxv I. Eodem Constante, filioque ejus Constantino Pogonato imperantibus, quo tempore Francorum rexerat Clodovaeus II, vixitDrepanius Florus, natione Gallus: cujus psalmos,hymnos, & alia quaedam ha mus Tom. vi II Biblioth. SS. Patrum mit. II. Dubitabat Georgius Fabricius an hic Poeta Drepanius esset idem ac Rhetor Latinus Pacatus Drepanius. Sed hujus panegyricus scriptus est ad Theodosium Senatorem. Poetae autem carmen habemusad Moduinum, Augustodianensem Episcopum, qui aliquanto post Gregorii M. tempora fuit. Temporibus Caeseris Iumniani Iunioris, qui postquam a Leontio patricio fuit imperio dejectus, ac naribus truncatus, nomen ρποτμητου Ii a accepit,