Joannis a Lasco opera tam edita quam inedita recensuit vitam auctoris enarravit A. Kuyper

191쪽

Seniorum Ecelesine reprehensionem sontes accusationis ante omnia sunt observandi. Num videlieet peccatumaaccusati fratris eiusmodi sit, ut offensis per illud fratribus in ipso duntaxat Seniorum coetu satisfieri iustaque inter ipsos reconciliatio fie- 295 ri possit, an vero publicam coram tota Ecclesia poenitentiam requirat. Etenim si propter contemptas duntaxat privatas admonitiones in privato etiam peccato frater quispiam accusetur, Ministrorum partes snnt, ut decusato fratri culpam sui peccati ob oculos ipsius ex verbo Dei ponant, et omnia tentent, si quo modo frater ille aecusatus peccati sui culpam in medio ipsorum coetu agnoscere et cum iis, quos offundit, unaque et cum uinistris ac Seuioribus Ecelesiae, apud quos est necusatus, pariter Sese reconciliare possit. Id porro si fiat, actis Deo gratiis iunctisque invicem dextris fit reconciliatio inter aeeusatum fratrem et qui in illo suerant offensi. una quo inter illumetet Ministros ac Seniores Ecclesiae omnes, posteaquam accusatus frater ille peccati sui culpam agnovit. Si vero frater quispiam propter publicum, pluriesve alioqui post publicas admonitiones Seniorum repetitum aliquod fiagitium accusetur, aut quod etiam propter Ecclesiae totius aut bonae illius partis periculum, eum in vita, tum pietate fratrum, caelari minime possit, tum sane partes Ministrorum ac Seniorum Ecclesiae erunt . ut illumi 296 ad publienni coram tota Ecclesia poenitentiam in suis admouitionibus an reprehensionibus adhortentur. Aequum eStenim, ut qui publice pluriesve lain alioqui per Seniores publico ministerii ipsorum uomine. admonitus, aut eum totius Ecclesiae bonaeve partis ipsius periculo peccat, publice etiam eoram tota Ecclesia culpam peceati sui agnoscat illamqne deprecetur. Quodsi,accusatus

frater quispiam do eiusmodi finitio, quod publicam requirat poenitentiam. sequi velit Ministrorum ne Seuiorum admonitionem. constituitur illi per Ministros ac Seuiores certus dies, quo id facere dein beat, quemadmodum posina circa formam publicae poenitentiae di

cetur.

De progressu disciplinae publicae post primam in

eoetu Ministrorum ac Seniorum admonitio vem. Si post primam in coetu Ministrorum ac Seniorum Ecclesiae admonitionem nolusntus frater aliquis, sive propter eontemptas, 29 I, privatas aliorum fratrum in prixato peccato admonitiones, sive propter publicum aliquod flagitium, aut quod siue Ecclesiae totius periculo bonaeve illius partis caelari liaudquaquam possit, neque culpum peccati sui agnoscere interim, neque illam vel in Ministrorum ae Seniorum omnium coetu, vel coram tota Ecclesia si ita res postulet

192쪽

deprecari velit, sed, contempla Ministrorum ne Seniorum admoniti

ne, in peccato sibi suo indulgere nihilominus pergat, dantur illi dies

aliquot, ut intra illos secum cogitet . quidnam sapere velit. Interea vero duobus aut tribus Senioribus negotium datur, ut cum oportuno aliquo tempore adeant et debiti rursum ossietique sui privatim admoneant, utque, si nil constitutum diem illum frater accusatus ille det signa aliqua verae resipiscentiae, ad Ministros rursum ac Seniores venit. Et, si.propter contemptas duntaxat privatas in peccato privato admonitiones accusatus est. dant operam Ministri ne Seniores. ut ine tu ipsorum, re)non mplius in vulgata, reconciliatio fiat. Si vero

propter publicum aliquod flagitium. vel quod propter totius Εeelesiae

bonaevo illius partis peri- 298 eulum. ut ante dictum est, minimo caelari possit, accusatus est, et signa poenitentiae publieae nd diem constitutum aliqua dederit. dies illi rursum praefigitur a Ministris ac Senioribus publieae poenitentiae peragendae. pro eo ne id Ministris ac Senioribus Ecclesiae videtur expedire. Quod si autem is, qui propter contemptas privatas duntaxat in privato peccato admonitiones. ne post alteram quidem in coetu Seniorum admonitionem culpam adhuc suam ngnoseere eamque nec apud fratres offensos, nec apud Seniores

Ecclesiae deprecari velit, tum illi tempus adhuc eogitandi de resipiscentia permittitur ad proximum Dominicum diem. Ante quem diem nisi et eum fratribus offensis et eum Ministris an Senioribus Εeel sine reconcilietur, tum eo ipso die Domini eo Leclesiastes in publica

concione peccatum fratris illius simulque et contemptum admonitionum ordine omnium coram tota Ecclesia exponit, suppresso tamen

adhuc illius nomine, si quo modo per peccati cluniuxat sui illam sino nomine de nunciationem frater ille accusatus ad resipiscentiam adhu culpaequo in coetu Seniorum ngnitionem no deprecationem 299 induci possit. instituiturque post talem denuntiationem precatio publica pro fratre illo, et simul monetur Ecclesia, ut, qui cum accusato Datre illo familiarius vivere consueverunt quatenus illis quidem est notus , eum conveniant et ad resipiscentiam hortentur. Rursumque dies alius designatur per Ecclesiasten e suggestu, ante quem. ut se frater ille et cum fratribus, quos offendit, eι cum Ministris ac Senioribus Ecclesiae reconciliet in medio ipsorum coetu, publice iam tertio admonetur. Porro si neque post tertio constitutum iam reconciliationis diem frater ille, propter contemptum toties repetitarum admonitionum accusatus, eulpam suam in coetu Seniorum agnoscere adhue

ad deprecari velit. tum demum eodem loco plane habetur deindeps cum iis. qui propter publicum aliquod stagitium accusantur: nempe utὰsine publica coram tota Ecclesia poenitentia ad reconciliationem non amplius admittatur. Sed, quemadmodum Datres de publico no-

193쪽

minatim aceusati flagitio ad liubli in protinus poenitentiam urgentur. ita et isti dein ps sine publica poenitentia ad nullam omnino reconciliationem admittuntur. Et, si neque ad constitu 300 tum tertio iam reconciliationis diem et fratribus sese, quos offenderunt, et Ministris ad Senioribus in coetu ipsorum reconciliaverint, tum, quem

admodum de publicis,aeeusati flagitiis post alteram in coetu Ministrorum admonitionem, nisi resipiscant, addito ipsorum nomine eoram tota Ecelesia denunciantur et peecatum ipsorum cum omnibus suis eircumstantiis publice accusatur. - ita et isti nominatim iam coram tota accusantur Ecclesia, exposito et peccato ipsorum et toties contemptis omnibus admonitionibus tam publicis quam privatis, unoque iam plane atque eodem deinceps loco habentur quod ad reconeilia. tionem publice laciendam attinet . posteaquam nominatim coram Eeclesia denunciati sunt. et qui propter publiea fiagitia accusati sunt ut qui contemptu admonitionum in privatis etiani peccatis eo rein ad

extremum deduxerunt, ut nominatim Gram Ecclesia accusarentur.

Quo die vero nominatim iam coram Ecclesia fratres aliqui accusantur, iustituitur denuo pro illis per Ecclesiasten publica precatio. et dies rursum constituitur, quo denuntiati fratres illi nisi luterea re- 30 I si piseant) sint tandem eorum tota Leelesia cum publieo illius luctu excommunicandi. Hortaturque denuo Ecclesiam Minister e suggestu, ut, si qui se aliquid adhue apud denunciatos fratres illos ad resipiscentiam revocandos essicere ullo modo posse putant, ne id praetermittant omnino. sed pro sua virili toti in hoc in eum bant, ne tota Ecclesia in excommuni uando fratre suo lugere cogatur. Et, si cui sorte in Leelesia in lignum id adhuc quoquo modo videretur. ut de- nunciati fratres illi excommunicentur. hi ut interea ante ipsum excommunicationis diem rationem sui in hac parte consilii Senioribus. aut privatim aliquibus, aut simul in coetu ipsorum omnibus ex verbo Dei exponnnt. alioqui Ministros ae Seniores publicum Ecclesiae silentium pro tacito assensu ipsius aecepturos esse, atque ita dei numad excommunieationem eum luctu Ecclesiae progressuros.

Ibi vero si deuuncinti fratres illi ante destinatum excommunicationi diem culpam peceati adhuc sui publice eoram Ecclesia agnoscere aedeprccari velint, primum sese tum,offensis privatim fratribus uiui-strisque ac Senioribus in coetu ipso- 303 rum reconcilient, ut de vera ipsorum resipiscentia constare possit. Deinde vero toti Ecelesino in publico illius coetu eo ipso die, quo exeommunicari debebant. per publicam poenitentiam iuxta in Dascriptam ipsius sormam reconcilien tur. Sin autem in animi sua adhuc obstinatione perstent, contemptis omnino omnibus admonitionibus. tum demum Leclesiastes ad constitutum diem illos a coetu ipso Leelesiae rescindit atque Satanae tra-

194쪽

dit per excommunicationem, cuius sormam alioqui etiam indieabimus post expositum ritum ne ceremoniam publicae poenitentiae. Priusquam ad excommunicationem perveniatur.

Ratio ac sorma publicae poenitentiae ante

excommunicationem.

Nemo ad publicam . poenitentiam prius admittitur. quam illius resipiscentia per uinistros ac Seniores Ecclesiae in eoetu ipsorum diligenter exploretur. sic ut, qui ad publicam poenitentium admitti velit, et aram prius ne perspicuam dare 304ὶ debeat in coetu Seniorum ve. rae Cliristianaeque resipiscentiae displicentixe inquam et accusationis sui in suo peceato) significationem per plenam et uisertam culpae suae agnitionem et deprecationem, sie ut in illa a Ministris ae Senio .ribus nihil omnino desideretur. Interest enim Ministrorum, ne quisquam Christi Ecclesiae ipsique adeo Christo Domino per hypocrisim suam simulatnmque poenitentiam, quatenus id quidem eaveri potest, illudat. Tum demum vero in iudicio Ecclesiae vere resipuisse quisque existimandus est. dum sibi ipse prae omnibus aliis magis displicet, dum peccatum ipse suum plus caeteris aecusat, non autem ullas illius excusationes quaerit, nedum ut alios pari culpa onerare ad peccati sui extenuationem conetur. Alioqui longe abest adhuc.a vera Christianaque poenitentis, qui sibi ipse magis quam aliis. ne dicam Ministris Ecclesiae, in peccato suo placet, quive excusationes, aliis suspeetas, in peccato suo quaerit, aut qui culpa alios pari aut etiam maiore

onerarer Onatur. quo magis peceatum ipse suum extenuare possit.

Ubi igitur notae istae verae Christianaeque poenitentiae in Datro denuncinis non conspi- 305ὶciuntur. tum sane uinistri et Seniores Ecclesiae post observatos admonitionum gradus. ut dictum est, proeedant ad fratris illius denunciati excommunieationem. Si vero notas illas verae Christianaeque poenitentiao videant. agnoscit primum omnium denunctatus frater ille atque etiam deprecatur culpim peceati sui in coetu ipso Seniorum apud offensos peculiariter fratres suos, qui illum accusarant, et simul etiam apud Ministros te Seniores Ecclesiae omnes. Deinde vero dies constituitur peragendae poenitenti ac publicae, quemadmodum supra dictum est. et frater ille deis nunciatus monetur, ne illum pudeat pul,lim coram ista Ecclesia peccatum suum ultro ne plene agnoscere. quandoquidem et ipsi omnes sint etiam ex aequo peceatores. qui non tam ipsum. quam se ipsos potius in ipsius peccato essent apud Deum pariter omnes ne usaturi, pariterque cum ipso etiam veniam peccatorum suorum apud Deum Optimum: Maximum imploraturi. Deinde praestare, ut hie in coetu

195쪽

fratrum nostrorum pudefiamus per peceati nostri agnitionem, quam ut postea coram toto mundo in conspectu Dei Angelorumque ae Sanctorum 306ὶ suorum omnium illud inviti ad aeternam nostram condemnationem ngnoscere cogamur, siquidem illud hic agnoscere do. t metemus. Hi seo et similibus verbis excitatur frater illo denunciatus

ad peragendam ultro ac libenter publicam poenitentiam ad Dei gloriam et Ecelesiae aedificationem. Ad eonstitutum porro publicae poenitentiae diem coneto publica paululum tontrahitur, ut brevis quaedam de publicae poenitentiaerxtionibus traetatiuncula apud Eeclesiam haberi possit. Post concionem igitur, at solutis publicis Ecclesiae precibus, priusquam Psalmus iderantetur. Ecclesiastes orditur tractatiunculamide publica poenitentia in Eeelesia Christi atque illius fontes in scripturis sanctis paucis commonstrat. Oportet enim Omnia in Christia Leelesia institui ad illius aedis rationem, et non est alia ulla, iuxta Paulum, legitimae aedificationis in Christi Leelesia ratio. quam ut, quidquid omnino extruero volumus, id totum posito iam per Prophetas et Apostolos sundamento superstruamus ). Fontes porro publicae poenitentiae in illo Christi Domini mandato commonstra- 307ὶbit. quo praecipitur ut qui fratrem suum quoquo modoooffendit. illi se protinus redonis et liet, siquidem ullum opus suum Domino Deo gratum esse velit . Etenim l ino docemur. si plures offenderimus, plures quoque nobis

reconciliandos esse, et proinde, si totam sorte Ecclesiam aut bonam alioqui illius partem offenderimus, toti nos etiam Ecclesiae reconei liari oportere. Traditur porro nobis ibidem ipse modus etiam eius, quam Christus imperat, reconciliationis. dum eos, quos offendimus a ire illisque reconciliari iubemur. Et Iacobus vult, ut eulpam npud eos nostram agnoscamus veniamque apud illos petamus. in. Utrumque enim id vox confitendi apud Iacobum complectitur. Quare, ut nobis sunt adeundi fratres. quos Offendimus, agnoscendaque est nobis apud' illos offendiculiAnostri culpa et petenda veuia, ut eis reconciliemur. - ita. si totam aliquam Ecclesiam bonamve illius partem offendimus ullo modo, ipsam nobis etiam Ecclesiam in coetu

suo adeundam esse intelligemus, quatenus sane universus illius metus unus in Christo Domino homo esse censetur. Agnoscendaqueno his erit apud totam Ecclesiam offendi 308 euli nostri culpa et petenda venia, qua parte illam per nos offensam esse nobis conscii sumus. ut illi reconciliemur. Hoc vero ipsum. nempe reconciliari ad eum modum offensae per nos Ecclesiae. nos publicam poenitentiam. vocamus, et sontes illius in seripturis hosce commonstramus. 3ὶ Eph. 4. ' Matth. 5, 3ὶ Iaeo. 5.

196쪽

Praeterea idem ipse Christus Dominus . vaeli V suum intonat omnibus. per quos offendicula veniunt in. sie ut dubium non sit, sub ea imprecatione censeri omnes, per quos unus quispiam frater, nedum tota ΕΟ-elesia offenditur quoquo modo. A qua equidem imprecatione liberari haudquaquam possumus. nisi offendiculum, quod dedimus, rursum omnino tollamus. Guod sano fieri nullo alio modo potest. nisi per eorum. quos offendimus, reconciliationem, quatenus id quidem per nos fieri potest. Commonstratis autem ad hunc modum publicae coram Ecclesia

poenitentiae sontibus, monetur Ecclesia de iis, quae in publica quavis poenitentia imprimis debeant observari. nempe de tribus notis illius.

Primo de vera. nostri in peccato no- 209 Stro, cuius culpam agnoscere et depretari debemus, displicentia et accusatione, nempe ut nos ipsi met in nostro peceato plus caeteris Omnibus aceu Semus, non autem illud aut excusemus quoquo modo, aut alienorum peccatorum commemoratione extenuemus. Haec enim hypocritarum sunt propria. dum vel inviti culpa se peceatorum liberare non posse videist. interim tamen omnes rimas quaerunt excusandi extenuandique suum peccatum praetextu alienorum peccatorum. Deinde de fiducia remissionis peccati, nempe ut in corde nostro sentiamus quietem nostrae conscientiae. nosque illam etiam coram Ecclesia, pro eo ae possumus. verbis con- testemur, remissum nobis esse iam videlicet peccatum nostrum illud, cuius culpam agnoscimus et deprecamur. imo vero omnia etiam alia

nostra peccata propter filium Dei. Christum Dominum. et meritum

mortis suae. Hie est enim fructus nostrae omnis poenitentiae tuteonsolationem in corde nostro ex remissione peccatorum nostrorum

in Christo autore Spiritu sancto sentiamus. Postremo de publica totius Ecclesiae in publiea istiusmodi lapsorum fratrum poeniten- 3I0 tia aedificatione. nempe ut quisque in Ecclesia cogitet peccatum

fratris ita poenitentis non tam ipsius solius, quam suum etiam totius que adco Ecclesiae esse. ut quisque se et totam Ecclesiam in conspectu Dei aeque ream esse statuat, seque pari apud Deum reconciliatione in Christo opus habere, atque lapsum fratrem oportuisse secum Ecelesia reconciliare in Peccato ipsius videt. Ac rursum tota etiam Ecclesia de eerta Omnium peccatorum suorum remissione consolationem accipiat per attestatoriam illam remissionis peccatorum

eum Eeelesia fratris lapsi reconciliationem. Commonefacta vero ad hunc modum Ecclesia, sistitur frater illo denuneiatus in conspectu totius Ecclesiae Ministriquo ne Seniores Eeelegiae illum circumstant obversa ad Ecclesiam facie. Quod ubi

197쪽

videt Ecclesiastes orditur eam, quae sequitur, ad totam Eeelesiam admonitionem.

Admonitio ad Ecclesiam an per lapso et publiee poenitente fratre. 3II

Viri fratrest eonstituimus rem in medio metu vestro pro nostri ministerii ineio lapsum huno fratrem nostrum, qui ad attestandam spud vos veram suam Christianamque resipiscentiam non recusat peccati sui culpam, quo Dominum Deum eiusque Eeelesiam offandit publice agnoscere d suam quidem, ut ridetis. erubeseentiam, sed ad Domini Dei nostri gloriam et Ecclesiae huius nostrae aedifieationem, cupitque vobis rursum omnibus in conspeetu Dei reconciliari, et in vestra adeo fraternitate Ecelesiastica deinceps etiam retineri. Quare vos mihi vestri hie debiti atque ossicii erga illum nonnihil ex verbo Dei admonendi estis, ut sciatis, quidnam et de lapsi fratria huius et de vestris adeo simul omnium Mecutis cogitare omnes dein

beatis. .

. Duo nobis igitur de peccato in scripturis prodita hxbemus. Alt

rura, nos omnes sub peceatum conclusos esse. Alteram vero . eonesu

sos quidem esse, sed ut omnes etiam per gratuitam 312 Dei in Christo misericordiam, quod ad Deum quidem attinet, servemur, non antem in pec ato nostro pereamus, prneterquam si, dontemplo Dei erga nos in Christo beneficio. nobis ipsi in peccato nostro placeamus, atque ita demum in illo etiam . iusto Dei iudicio, obduremur. Hi ne porro dotemur. quidnam et de nostris ipsorum et de aliorum item peccatis cogitare. ae rursum ad quem modum alii erga alios, hao p tissimum in parte, affecti esse debeamus. Dum enim audimus. nos omnes sine ulla euiusquo exreptione gub peceatum conclusos esse, Deile intelligimus nos pariter omnes natura nostra in omne scelerum genus semper propendere. et proinde non admirabimur aliorum lapsus ullos, multo minus autem lapsos fratres nostros prno nobis ipsis vel accusabimus vel contemnemus, sed nostri id debiti atque omeli esse statuemus, ut aliorum lapsus omnem quantumvis graves sto dein testandos, pro nostris ipsorum lapsibus omnino reputemus. Neque tκm lapsos fratres nostros, dum resipiscunt, in lapsu ipso- 313 rum. quam nos ipsos in illis potius intuebimur. neque tam illos prae nobis. quam nos stimul omnes cum illis coram Domino Deo nostro potius accusabimus. Etenim, si nos una omnes sub peccatum Oon Iusos esse vere et ex animo credimus, facere equidem non possumus. quin eadem quoque opera fateamur, nihil a nobis alienum esse, quod ab

aliis quoquo etiam modo patrari videmus, nisi singulari Dei Mnasidio Diuitiaco by Corale

198쪽

praeservemur; atque gratias sane immortales agemus Domino Deo

nostro. si nos in ea ipsa aut etiam graviora vitia prola hi non sinat, in quae stlios prolapsos esse audimus. Denique et assiduis nostris precibus instabimus, ne nos dein eps labi etiam patiatur. Sed, dum

nobiscum reputamus, nos pariter Omnes sub peccatum conclusos venundatosque esse, omnia nobis inter nos peccata sane invicem agnoscenda etiam invicemque serenda ac tolerpnda esse. dum resipis imus, per muluam charitatem intelligemus. Alioqui ipsimet nos culpa peccatorum nostrorum graviter Oneramus, dum alios prae nobis eorumno. 3l4 mino vel accusamus vel damnamus, quae nobis cupi illis communia esse, quod in nobis quidem est, latemur. Rursum vero dum audimus. nos sub peccatum conclusos esse, non

equidem ut pereamus non enim amat interitum nostrum Deus , sed ut sola ea quo gratuita Dei in Christo misericordia, non nutem ulla nostra operumve nostrorum dignitate. ad laudem et gloriam ipsius servemur, cogitare debemus. non esse nobis haerendum in nostris peccatis. in quae nos prolapsos esse videmus, sed protinus agnita culpa nostra recurrendum e se ad Dei misericordiam, qua nos ita est eomplexus in unigenito suo filio. ut omnium peccatorum nostrorum eulpam in ipsum translatam esse velit. ipsique totam imputat, modo et nos nobis ipsi in nostris peccatis vere et ex animo displi eamus, nosque ipsosmet in nostra corruptela, non autem illum in sancta alio. qui ad salutari lege sua iustoque suo iudicio accusemus. et, sola deismum ipsius vere Divina benignitate confisi, nobis vero prorsus dissisi. gratiam eius saluta- 315 rem unanimiter toto omnes pectore imploremus. Neque hie est severus aut morosus Dominus Deus noster, ut multos aut magnos verborum apparatus in imploranda sua gratia ac misericordia requirat. Cor intuetur ille, non verborum splendorem ullum aut apparatum. Et, si nos in corde nostro vere nobis displi- reamus gratiamque illius supplices cum vera ac seria nostri neeusa tione ac certa rursum per Christum fiducia imploremus. audit nos proculdubio, priusquam etiam clamareaad ipsum incipiamus, et in amplexus nostros ultro procurrit, priusquam nos nostram adversus nos ipsos aecusationem instituamus. Imo vero et hoc ipsum nobis ille largitur, ut vere atque ex animo poeniteamus. Poenitentes porro humeris filii sui imponit, ut nos ad ovile rursus suum reserat. et maius insuper gaudium in regno suo iustituit super uno peccatore poenitentiam agente, quam super nonaginta novem iustis, quos iam antea alioqui regni sui socios habebat. . Haec sane cum ita se habeant omnia, fratres dilectit vosque nune in eon-έ316 spectu vestro lapsu in buno fratrem nostrum habeatis, qui in vera, ut speramus, sui ipsius displicentia et accusatione culpam

199쪽

peccati sui publiee et apud Deum et apud vos omnes, tanquam Dei

Ecclesiam, regnoscere ae deprecari constituit, rursumque vobis per hane suam poenitentiam reconciliari atque in vestra societate Ecclesiastica, ut frater, retineri cupit. Coniungite iam' et vos, imo vero coniungamus simul omnes cum ipsius peccato nostra peccata omnia, et lapsum ipsius nostrum simul omnium lapsum esse cogitemus. Su mamus exemplum a lapso hoc fratre postro. ut, quemadmodum se ille

sibi in peccato suo displicere publica hae sua poenitentia testatur, ita et nos nobis omnes in nostris peccatis displiceamus nosque ipsos

una cum fratre hoc nostro coram Domino Deo nostro aecusemus. Coniungamus preces nostras cum ipsius precibus, coniungamus et

Iachrymas nostras cum lachrymis ipsius Deumque supplice M pariter omnes invocemus, ut frater hie noster culpam peccati sui vere et ex aui- 3IT mo agnoscat et deprecetur. ad nominis divini gloriam suamque ipsius salutem et totius nostrae huius Ecclesiae aedificationem . Precatio super Iapso et poenitente publie e fratre ante ipsius consessionem. . Omnipotens et misericors Pater noster coelestist qui per os sanetorum Prophetarum et Apostolorum tuorum diserte testatus es. te nolle mortem peceatoris, sed potius ut resipiscat et vivat, quique unigenitum filium tuum non pro iustis, sed pro peccatoribus mori voluisti, ut. qui se peccatorum pondere oppressos sentirent. sibique prorsus diffsi, sola filii tui fidueia,thronum gratiae tuae supplices adirent. certo se abs te nudiri ne dubitarent, convenimus ecee in nomino eiusdem ipsius filii tui Domini nostri Iesu Christi. ut peccata nostra apud te ipsi met accusemus veniamque pro illis per nomen eiusdem

ipsius fi- 318 lii tui, ad pedes tuos provoluti, petamus. Suppliees te

oramus igitur, Pater indulgentissimel primum, ut corda omnium no strum excites per Spiritum sanctum tuum ad usram ac salutarem peccatorum nostrorum agnitionem. Imprimis vero cor Iapsi inter nos fratris nostri X., qui ut pecculo nuper suo totam hane nostram Ε elesiam offendit, ita culpam illius publice etiam agnoscere ne deprecari non recusat, ad sancti nominis tui gloriam et Eeelesiae huius tuae aediscationem. Deinde ut agnitam per fratrem hune nostrum peccati sui culpam nostraque peccata etiam omnia et illi et nobis elementer in visceribus praedilecti filii tui condones, et nos pariter omnes Spiritu saneto tuo ita deinceps gubernes ne communias, ut, etsi nunquam sine peccatis omnino esse possimus. in eiusmodi tamen flagitia ne prolabamur, per quae nomen tuum adorandum male audiat,

causa Euangelii filii tui infametur, ministerium verbi tui Divini de-

200쪽

decoretur et Ecclesia tua, in sacrosancto tuo nomine collecta, dissipetur. 3Is Ab istiusmodi flagitiis libera nos.quaesumus, Domine Deus nosteri propter filium tuum inque nostra infirmitate Divinam virtutem tuam adversus diram in nos Satanae ac peccati nostri tγ-rannidem exeras atque illustres, ut in sanctitate et iustitia regnum filii tui in ipsius Ecelesia promoveamus, cui tecum una et cum sancto Spiritu in triade et monade Divina sit laus honor et gloria in

aeternum. Amen .

Absoluta liae precatione Ecclesiastes vertit suam orationem ad fratrem illum lapsum ne poenitentem eumque audiente tota Leelesia alloquitur ad hune modum: Admonitio ad Iapsum ac poenitentem fratrem. . Audivisti iam, dilecte frater i quodnam sit tuum ergo Offensam perte Melesiam ossicium, nempe ut peccati tui culpam ultro ipse apud illam in conspectu Dei agnoscas ae depre- 32I reris. atque ita demum te reconcilies offensae tu in Ecclesiae Christi. Audivisti etiam, quaenam sint eius vicissim partes erga te, lapsum ae poenitentem fratrem suum, netu Pe ut suum peccatum cum tuis peccatis una coniungat lapsumque tuum suum ipsius lapsum esse cogitet, - coniungat preces suas cum tuis Pro tuo peecato precibus, coniungat et suas Iaeli mascum tuis laebrymis. Se tecum una accuset et tecum una etiam Dei

gratiam imploret. Haec vero omnia a nostra hac Ecclesia saeta iam esse vides in publica illius precatione. Nunc itaque tuum erit praestare etiam, quod tui Osticii esse audisti. nempe ut peccati tui culpam, non in nostram ulliusve hominis gratiata, sed ad Dei ipsius gloriam et verae tuae resipiscentiae testimonium ultro ac sponte tua noscas ste depreceris.. Igitur intra teipsum, mi frateri deseeude tuumque ipsius cor in conspectu Dei, cui nota sunt omnia, intueare et explores. Cogita te coram Deo stare. non coram hominibus tantum. Cogita te cum Deo ipso in nostro ministerio, non autem nobiscum tantum a- 322Nere, ae nos quidem, ut homines, salii abs te posse, Sed Deum non posse falli ullo modo, neque abs te neque ab alio quoquam, et nunquam impune permittere, si quis illum in suis Ministris saltero conetur. Vide ergo, mi frater i ne Deo ipsi et Spiritui sancto in nostro ministerio imponas. Nos quidem ea duntaxat, quae cxume videmus, contestamur, caeter uin Deus ipsa etiam cordis nostri penetralia intuetur, ut severum se ultorem esse piaries declaravit eorum, qui illi in Le-clesiastico ipsius ministerio imponere voluerunt. Da itaque et tu iam