장음표시 사용
422쪽
omnium creaturarum, nihilominus tamen pater tantummodo est fidelium, qui eum in filio suo agnoscant, fidem in ipso reponant. timeant eum atque diligant. Interr. 127. Quid eonsolationis nobis affert scire nos Deum nostrum omnipotentem essep 46 Resp. Si fido id apprehendimus, certam accipimus consolationem firmiter nos ipso. cui nemo resistero potest, ni ii posse, qui non solum pro paterna sua clementia vult, sed etiam pro omnipotenti sua potentia potest dare nobis haereditatem et omnibus modis ubi libet et quandoque velit, subvenire, sub cuius igitur tegumine securi sumus et laeti omnibus creaturis valedicere possumus. Interr. 128. Quod si Deus Dominus tmn omnipoteus omnino Pater est cur subinde suos opprimi sinit, neque succurrit iis pResp. Propterea non minus 46' omnipotens Pater habebitur, quod subinde talo quid fert, non quasi suis opem ferre nee velit nee possit. sed idcirco, quia ad nominis sui laudem et eorum salutem non aliter convenit. Quamquam enim carni iuxta earnalem suam exspectationem et eupiditatem contrarium esse videtur, spiritus fidei tamen praesens semper auxilium deprehendit. Interr. 129. An satis est. de Patre credere, quemadmodum dictum est 3 Respa Est quidem satis dummosto ita accipiamus. ut in eum quoque solum omnem spem nostram omnemque fiduciam aeternae salutis, tanquam in supremum nostrum honum, reponamus
eiusque omnipotenti potentiae atque paternae bonitati nos eommittamus, 47 ) quae una eum ineffabili eius sapientia adeo se in creatione creaturarum demonstrat. ut nullam quoque innotentiae speciem protendere possit, qui ei non confidat, ndoret ipsum et laudet in aeternum. Intere. 130. Quis est secundus inter fidei Christianae articulos pBesp. Credo in Iesum Christum, unicum eius filium. Dominum nostrum.
424쪽
Ose. 13.1 Corin. 15. Lue. 11.1lebre. 2.1 Cor. 7. Colosa. I, 2.Lne. 2. Math. I. Lue. 2. Math. l. Mat. 16.1 Re . 1.3 Regu. Is. Leui. 8. Mat. 16.Lue. s. Daniel. s.
Resp. Repono omnem spem meam atque fiduciam vitae aeternaeque salutis in Christum Io- 47h sum. filium Dei, qui non solum validus Dominus est peccati mortis atque orci, quibus omnem vim adeo ademit. ut numquam amplius praevBlere queant, sed est quoque Dominus noster, qui nos e mancipio peceati emit, liberavit nos a Sathana nosque adeo recepit, ut nune semper nos tueatur, quemadmodum dominus propriam suam fumiliam. Interr. 132. Quare Iesus appellatur pResp. Hoc nomen ipsius. a Patre suo datum. annuntiatum ab Angelis atque in circumcisione ipsius conditum est propter 48 ossicium ipsius. Iesus enim Salvatorem significat, ut semper nomine quO-que suo nos admonent, se solum Salvatorem esse, qui liberet populum suum a peccatis. Intere. 133. Uur etiam Christus dicitur, et quale nomen est Christus pResp. Erat apud veteros commune nomen omnium Sacerdotum. Prophetarum et Regum, qui Dei iussu naturali oleo. ad id destinato. uncti hunc Iesum nostrum significarent. lare cum verum se veracem a Deo unctum utque promissum aeternum Sacerdotem, Prophetam atque 48hὶ Regem, quam ob rem merito verus Christus. i. e. Dei unctus appellatur. Interr. IM. Num sacerdotes nune non amplius secundum Dei mandatum unguuntur p . Resp. Non ita. Quum enim externn unctio figura in Christum esset, adventu ipsius expleta atque finita est. Interr. 135. Nulline igitur nune amplius sacerdotes sunt pResp.
Melesia Christi habet quidem iuxta verbum Dei ordinεtos suos ministros qui in Scriptura Sacerdotes quoque dicuntur. Disiti eo by Cooste
426쪽
sed extrinseres unctos ancerdotes ad externa 42 saerifieia peragenda nullos agnoscit. Nimirum Christus, qui unico suo sacrificio aeternam salutem omni hua clectis adeptus est. nune est remanetque in aeternum sacerdos. Saueto Spiritu unctus praeter omnes fratres suos, qui nunc etiam omnes ipsius plenitudine in Reges atque Meerdotes Domino in Spiritu consecran
Iulere. 136. Quare nppellat eum Scriptura unieum Dei filium pRespoAd certam ipsum inter atque omnes fideles distinctionem. Ipse enim solus e natura atque divina Patris substantia, Deus ex Deo. et splendor gloriae ipsius natus, per quem etiam 49 j omnes fideles in Dei filios gratia adoptautur, qui ceteroquiuiuxta indolem atque naturam suam filii irae ue mortis esse debuerint. In torr. 137. unnam via ac ratione adoptat uos Christus pn p. Ea ratione, quemadmodum in sequentibus articulis 3. 4. 5.6 et Τ commemoratur. Interr. 138. auomodo sonant illi pRespa ui coneeptus est o Spiritu Sancto, natus .e Maria virgine. Interr. 139.
Msp. Vere credo. aeternum atque unicum 50 3 Dei filium ei ira omnem naturalem aut carnalem viri cuiuspiam tactum. mirabilitantummodo Sancti Spiritus vi tempore conceptum esse ot quidem verum naturalem hominem. e Maria virgine nutum. Intere. 140. Oportuit ne Christum verum esse hominem pRe8P. Non tantum verum hominem, sed nostrae Carnis nostrique sanguinis participem.
428쪽
Respa 3. Nimirum condemnatio et satisfactio Adami earni impogitae erant. Ideirco. si Christus earnem suam ab Adamo non aereis pisset. nostri 50hὶ loco legi satisfacere non potuisset, neque solutione sua liberare nos ab eius condemnatione, neque legis obedientia nobis aeternam vitam recuperare. Interr. 162. auomodo igitur ostendis, Iesum verum hominem e Maria virgine natum esse pResp.
Propterea quod, a Maria concepto ipso et ex ipsa nato, illa 2. mater, ipse hominis filius, seminao semen atque laetus dieitur, qui nostrae carnis nostrique sanguinis particeps. ad haec omnibus hominibus in omnibus similis laetus est, excepto peccato. . Si igitur verba haec o filius'. ν mater', ν semen . s laetus ' in
bl Seriptura saera nihil aliud quam in aliis seriptis, historiis
et linguis hominum signis eam possunt, merito hine ossicimus. Dei silium. Iesum Christum carnem a carne nostra, verum hominem factum esse et naturalem Mariae filium fuisse iuxta ear. nem. Alioquin si filius et mater, semen et laetus, Eoncipere et
parere. laetere atque adolescere in Scriptis Propheticis atque Apostolicis aliud quid essent et significarent. quam in reliquis sermonibus omnibus, quid certi haberemus essetque nobis dicendum de cruce, morte. resurrectione, vita atque condem- 5Iη natione 3 uuin imo tota Scriptura, os Dei atque Divina veritas incerta nobis rodderetur. Interr. 143.
Quare oportuit Christum, non naturali modo, sed a virgine vi Sancti Spiritus concipi nascique hominem pResp. Sic deruit, ut prorsus sancius ac mundus, sine ulla macula et, i peccato, non solum in Vita sua. sed etiam in conceptu atque ortu suo, iuxta ordinationem paternae misericordiae, omnium electorum carnalem contaminationem et qui equid insuper pravum in iis esset, auferret, mundaret, compesceret Feramque nobis adipisceretur 52 iustitiana, quod neque ipsi, neque ille
430쪽
sine istiusmodi ortu potuisset.
Inlerr. 144. Quomodo potuit earo a nostra carne et homo nasci, ita ut non simul quoque acceperit perversam minis nostrae nRturaeque humanae indolem pBesp. Quodsi hoe matri datur, eam filium suum perversae pravaeque naturae humanae indolis haeredem facere posse, magis etiam hoc omnipotenti Patri eoncedendum est. eum sanctifieassa Ductum, et absque omni pravae naturae contaminatione purum eum servasse atque continuisse. Peccatum enim, 52 quod carni nostrae inhaeret et naturali usu transfertur, potest sane a nobis recedere, ut nihilominus tamen natura humana probe consistat, quemadmodum principio in Adamo fuit et in resurre tione omnium electorum erit. Intere. 145.
Nihilne praeterea declarandum tibi est de ratione, qua filius Dei homo laetus sit p
Hoc unum etiam hie tenendum est, hominem eum factum esse, non quod divinitatem suam deposuerit amiseritve, sed humilem se praebens humanam naturam ut dictum est 53αὶ assumpsit, idem nihilominus tamen remanens. qualis erat ab initio, adeo ut utraque haec natura in Christo sine ulla commixtione inter seso consistat, quamvis splendorem suum hie in terris divinitalisque suae gloriam humanae naturae infirmitate
eontegeret. Hinc fit, Christum subinde in Scriptura de so loqui
iuxta divinam suam naturam, quam ab initio mundi habuerit subinde etiam iuxta humanam nMuram, quam Suo tempore Es- sumpserit, natus e Maria virgine.
Quid hoe nobis prodest, filium 53 Dei humanae naturae
assumptione vere hominem laetum esse pResp. Ηine intelligimus, eum esse fratrem nostrum nosque invicem omnes communionem cum ipso habere uuius carnis atque sanguinis, et quum ille in nostra earne Sathanam vin re voluerit, Disti by Coo le